Lögberg - 15.10.1908, Blaðsíða 2

2.
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 15. OKTÓBER 1908.
Það sem menn læra á því að ferðast. h»n oss aö sér, Því inndælli veröa
umhverfis jörðina.
Eftir Andrew Carnegie.
fÚr Kringsjá.ý
Aö fertSast umhverfis jöröina er
meiri unun en svo, aö nokkiuö kom
ist í samjöfnuð viö það. Menn
koma ekki aö neinu takmarki, þar
sem numiö sé staðar til þess aö
snúa aftur sömu leiö. Því meir
sem vér fjarlægjumst, Þvi meir
nálgumst vér þaö. Hvert einasta
skref burt frá vinunum, er j,afn-
framt skref í áttina til þeirra.
Þó að menn ferðist um lítinn
hiuta áf jörðinni, lærist þeim ekki
eins aö skoöa heiminn og mennina
sem eina heild. Hvervetna veröa
menn að koma viö á jarðarhnett- j
kossarnir hennar. Þegar vér hverf-
um frá náttúrunni og lifum á ein-
hverjum náttúru “bæti” ('surrogatj
þá er vonbrigöi og lifsleiöi makleg
málagjöld.
Hvervetna á jörðinni gæti meg-
inþorri manna verið hamingjusam-
ur, því aö öll gleði, svo aö segja,
streymir úr uppsprettum, sem
standa ölhlm til boða. Menn þurfa
ekki aö öfunda lauðmennina; “sönn
hamingja verður ekki keypt fyrir
peninga.” Ef vér notom peninga
til eigin skemtunar, þá vinnum vér
sjálfum oss mein, .ef vér stærum
oss af Þeim, þá vekjum vér aöeins
löngun og gremju hjá öðnum
mönnum, ef vér hrúgum þeim sam
an, þá kreppuin vér aö sálinni í
Náttúran hefir sjálf séö fyrir
inum til þess aö snúa heim aftur I ag menn geti ckkj eytt auöæf-
meö áreiðfenlegan og hleypidóma
lausan skilning á mönnunum, hátt
um þeirra, tilfinningum og hugs-
unum. Hvergi mun ferðamaður-
urinn finna í hinum svo nefndu
heiðnu löndum jafnmikla mann-
vonzku og vansælu og í sínu eigin
heimkymii, þótt kristið 'sé. Hvergi
er mismunurinn milli ríka og fá-
tæka mannsins eins átakfanlegur og
heima.
um sinum í eigingjörnum tilgangi,
án þess aö gjalda þess fyr eöa síö-
ar, Aö eins á einn hátt geta auð-
æfi oröiö til blessunar, og það er
þegar vér notum þau til þess aö
hefja bræður vora upp.
Annar árangur sem menn hljóta
af því að ferðast umhverfis jörö
ir(a er sá, aö menn finna það aö
| ablir menn eru bræöur. Mönnum
veröur svo dásamlega ljóst, aö alt
þróun. Og Þaö er hverjum einum
mikið gleöiefni.
Því þurfa menn aö fara utan,
allir sem geta, út i fjarskann.
Menn þurfa að láta sér skiljast,
hvaö þeir eru fjötraöir af hleypi-
dómum. Láta sér skiljast, hvaö
dómar þeirra-eru óáreiöanlegir og
hlaönir mótsögnum. Engin þjóö
hefir alla kosti til aö bera, og eng-
in er gjörsneidd kostum. Engin
þjóö er svo ófarsæl, aö hún Vilji
skifta kjörum viö aöra. Men-.
munu einnig sjá, aö séiihver þjóð á
mikla og göfuga menn, sem geta
jafnast á við Þá beztu hjá oss.
Menn þurfa aö læra hinn nikla
-at'rleikia, aö allir menn eru bræö-
u r — huginn.
Árni Oddsson lögmaður.
Þegar menn hafa lært aö veita ] mannkynis er ein heild. í öllutn
hlutunum eftirtekt, munu menn
einnig sjá, að þarf í rauninni mjög
lítrö til Þess að gera menn ham-
ingjusama. Það sem menn berj-
ast fyrir, þaö sem felur í sér gildi
og gleöí lifsins, þaö geta flestir
öðlast að öllum jafnaöi.
löndum drotnar hiö sama hugtak
um dygö, í öllum löndum eru lest-
irnir hinir sömu, mennirnir hinir
sömu í mótlæti, gleöi og sorg,
hvort sem þeir eiga heima í Kína,
eöa Kioto, London eöa New York.
Meðal Jjapana, Kinverja, Sing-
Sj* fem veit hver hin eiginlegu a,a> Indverja> Egypta hitta menn
góöa menn, hreina í líferni, há-
leita í hngarfari, göfuga í fram-
komu. Þá hætta menn aö hald/a
að þeirra eigin ættjörö og Þjóð sé
hin útvalda. Ó-já, menn sæu skýrt
að öll börn jarðarinnar eru háö
sama lífslögmáli, aö hiö æðila
þróast fram úr hinu lægra, hiö
góöa fram úr hinu illa; hægt en
óskeikanlega akilst isorínn frá
skíru guillinu. Hér áöur héldum
vér að borin væri sérstök um-
hyggja fyrir oss, menningin væri
vor eign, allar aöriar þjóöir villi-
menn, Nú sjáum vér lengra «g
dýpra. Vér sjáum aö hver þjóð á
sinn tíma og sitt verkefni. Fyrir-
litning vor fyrir lægri þjóöum er
eins heimskuJeg eins og fyrirlitn
ing unglingsins fyrir þeim, sem ef
til vill er óþroskaöri en hann
sjálfur. Hver Þjóö hefir sitt eig-
iö menningarsviö, eins og hvert
strá ber sinn eigin daggardropa og
eigin ávöxt eftir sinni tegund.
Jafnvel Hindúar og Malajar
halda að þeir njóti sérstakra
hlunninda hjá skapanornunum, og
viröast þessar þjóöir þó eiga viö
hin bágustu kjör aö búa. Hvorir
fyrir sig þlakka náöarríkri forsjón
inni. meö hræröu hjarta fyrir þaö
aö hún lét þá lifa lífi sínu í heim-
kynninu kæra, heldur en fæöast í
þokunni á Englandi eöa kuldanum
í Ameríku.
Hvíti maöurinn er heldur ekki
einn um ættjaröarástina. Sérhver
Austurlandlabúi syngur lof ættjörö
sinni og Þjóö og heldur aö hún
njóti sénsjakrar náöar hjá guð-
gæöi lifsins eru, hann heldiur ekki
lengur aö miljónaeigandanum liði
svo miklu betur en bóndanum.
Hvaða réttur er t. d. beztur?
Uxakjöt, algengt kálmeti og hinn
munntamásti ávöxtur alira á-
vaxta, epliö. Hin eina ódáinsveig,
sem allir geta fengiö ókeypis, þaö
er lindarvatniö. Alt þaö, sem vér
borðum og drekkum fram yfir
þetta, hefir mánna gildi, ef þaö er
þá ekki beinlínis skaölegt. Bún-
ingurinn, sem karlar ganga í, eöa
þó einkum konur, vtfrður aö eins
óþægilegri og dýrari viö skrautið.
Og ekkert skraut er eins aödáan-
iegt eins og blóm í hári — en það
er skraut, sem hver stplka í sveita-
þorpinu getur fehgiö sér ef hún aö
eins vill tína þaö á enginu. Alt
hitt, sem kvenfólkið fi/úrar sig
meö, leiðir aö eins til óhappa og ó-
hamingju, Svo ekki meira um vel-
líöfan þá, og farsæld, sem fæöi og
klæði veita oss.
Meðal æöstu nautna er fremur
öllu öðru sönglistin. En hvaöa
sönglist hefir slikan töframátt sem
ölduniðurinn, sem endurómar meö
meira afli en orgeltónar í huga
vorum? Og hvaöa sönglist getur
þýðari en ævarandi niöinn í lækj-
ansprænunni, veikan og þunglynd-
islegan, er hann blandast fugla-
kvaki og laufaÞyt? Vér ausum út
fé fyrir málverkasöfn. En hvaö
eru þessar máluðu stælingar í sam-
anburöi viö hina miklu náttúru
sjálfa? Fjöll og dalir, fossar og
lygnar ár, gullnir akrar og grænar
engjar og silfurglitað haf! Þaö
er heimsýts 'eigiö mikla mynda-
safn sameign allra manna, jafn-
heimilt öllum eins og loftið sem
vér öndum aö oss. Þessa fegurð
á hver og einn, hafi hann aö eins
augu til þess aö sjá meö.
Vér byggjum vermihús óg borg
um feiknafé fyrir brönugrös. En
heilnæmasta og inndælasta bros s
náttúrunnar er þó rósin og neglu-
biómiö, bláklukkan og gleym-mér-
ei, sem ber blóm handa öllium börn
um jiarðarinnar. Þau skina á móti
verkamanninum þegar hann kem-
Eg sé þann öldung meö silfurhár
og sögunnar ljóma’ um tignar brár,
und brúnunum brennur logi.
Svipþungur lögmaöur setur þing,—
sveröin og byssurnar ógna í kring
kóngsmanna’ í Kópavogi.
.«1
Þar stendur fátýgjað landsins liö,
og ljómar andspænis kóngsvaldið,
meö gullskúfa’ og glæsta borða,—
og tungumjúkur en hugarháll
er* Heinrekur Bjelke aðmíráll
og kreppir hnúum að korða.
Hann veit hann getur þeim valdboö
sett,
hann vill þeir semji’ af sér fornan
rétt
og vopnum og víni beitir;
og íandið stenzt ei þann “maktar-
mann”,
en mörgum til skyldunnar blóöiö
rann,
sem nauðiugur hlýöni heitir.
Þar stendur í miðjum klerkakrans
meö kempusvip hátiginn biskup
lands
og ákallar herrann í hljóöi;
hann biður til guös fyrir landi’ og
lýö,
um liknstafi helga’ á neyðartíð
og frelsisþrá brennur í blóði.
—Viö 'einveldi biskupi hugur hraus,
því hver maður, vissi’ hann, er ætt-
jarðarlaus,
sem frelsi síns fööurlands selur.
En honum er bent á, hvar brynþvar-
ar gljá, —
hann bugast viö gerræöis-ógnun þá.
og friö fyrir fjörtjón velur.
ú.. '
En Árni lögmaöur ekki um fet
frá íslands rétti sér víkja lét,
og heilan dag hélt uppi svörum.
Af göfgi hans Danskinum geigur
stóö,
er geislum á hærur hans röðull hlóö,
?& hugsvinnsmál hljómuðu á
~ vörum.
Hrumur á líkama, hugstór á sál
hann horfir á blikandi, ögrandi stál
—Þau skelfa’ hann ei fallbyssu-
skotin! — .
unz Heinrekur lofar að hver skuii
sá,
er hlíta vill einveldi, landsrétti ná
og landsmanna lög skuli’ ei
brotin.
OSS 1,
sem könnumst viö Kópavogs-
fundinn I
Svo veröur oss stundum þaö ósjálf-
rátt á
viö Árna saman aö bera þá,
sem nú skulu réttar vors reka,
en óneyddir taka þaö óyndisráö
aö eiga vort frelsi’ undir danskri
náö | ,
og láta meö flækjum sig fleka.
Aö vísu er nú ekki vopnurn beitt,
en — vinsins hins <lanska, er óspart
neytt
meö vinmálum, veizlum og
prjáli,
til þess aö ginna’ okkur giepjá okk-
ur sýn, —
þaö er görótt en ljúffengt hiö
danska vín,
hve oft varö oss tjón aö því táli!
Og ennþá er hálfsögðum hótunum
beitt —
þvi hótaö, ef tvímælum dönsktim
sé breytt,
að álögum áfram vér lútom.
Fn þvi getum allir vér ókvíðnir
treyst,
aö ánauöarbönd vor fá niðjarnir
leyst,
ef herðum vér ekki aö þeim
hnútum.
Um Kópavogs-þingheim og Hein-
rik er hljótt,—
en heim geta svipirnir fölvir oss
sótt
og varnaöarorð tii vor óma. —
Svo geymum hin logskæru lög-
mannsins tár,
í.rpfs?elli minning um komandi ár,
gem hjartfólgna, heilaga dóma!
GuStn. Guðmundsson.
—Norðurland,
unum. i
Þaö má segja um þjóöirnar eins
og einstaklingana; fátt er svo gott,
að galli ei fylgi,. né svo ilt að
einugi dugi.
1 öllum löndum er ósýnilegt vald
sem vinnur aö því aö þroska og
göfga.
í hverjiu landi sér ferðamaður-
inn ekki einungis þaö eitt, sem
vert er aö lofa og dásama. Nei,
hvern dag lær.i/st honum betur og
betur umburöiarlyndi og mannúö.
Vestorþ jóðunum hættir til aö Margblessuö enn lifir minningin
hans
eins mætasta sonar vors ástkæra
Þaö margsviku Danir, sem sagpi-
fróöir sjá, —
en samt undir heitorðin ritar hann
Þá
af heiftþrungnum hótunum
knúöur.
Menn sáu’, aö þá lauguöu lög-
mannsins brár
hin logandi gremju og þjóðræknis
tár, —
hann stundi viö, stiltur og prúöur
ur heim. j ag þær hríndí aleinar heim-
Vér sjáum auðmenn þjóta fram 'inum 4fram. En hvervetna þar
hjá í bifreiðum; en betra er þó aö sem menn koma, má sjá framþró-
ganga í hægðum isinum 0g geta ! un Alstaöar er framför bæöi lík-
glaðst yfir hverju litfögru blómi, amleg og andleg. Engri þjóð fer
hverri suöandi býflugu. Konan 1 aftur> nema ef tij vin Egyptum, en
sem ræktar suörænar jurtir í heil- þeir eru á breytingarskeiöi, og
um vermikleía hefir ekki hug-1 munn vissulega staöfesta regluna
mynd um fögnuö smámeyjanna, að ]okum Xlltir heimurinn er á
þegar þær fara og tína fyrstu litlu hreyfingu, og hann hreyfist áfram
fjólurnar á vorin. 0g Upp ^ yig_ Nútiminn er betri
Þetta er sannleikur, sem vert er en þaö sem hefir veriö, og fram-
að hugfesöa; því meir sem vér lif- tíöin vetöur betri en það, sem vér
um úti í náttúrunni, því meira gef- j sjáum í dag. Á ferðialagi lærist
lands,
sem aldrei vér ættum aö glata.
Sem eldstólpi’ úr miöalda myrkv-
ustu nátt
hann mæni’r og bendir á Ijósvegu
hátt, —
enn vísar hann veginn aö rata.
* * *
Frá Árna tíö er nú umhverft margt
og einveldis rofiö myrkriö svart
og fegur skin sólin á sundin.
En ekki getum vér gert aö þvi,
ur hún oss, og Því heitara þrýstir mönnum aö trúa á þelssa fram- þótt geigur viö “alríki danskt” sé
Tvennir fyrirtaks
SVARTIR MELTON
YFIRFRAKKAR
$10.00 og $16.50
Ef þér viljiö sjá beztu yfir-
frakka í Winnipeg, þá komið og
skoöið þessa hvorutveggju.
45 —50 þumlunga langir.
The ZommonuiBsSth
________Hoover & Ca
Kryllingar taugabilunar.
Sjúklingnum finst eins og að hann
muni verða vitlaus ef ekki fá-
ist fróun
Engin kvöl er eins óbærileg og
taugabilun. Sá sem er bilaðiur á
taugunum er í sífeMu uppnámi
allan daginn. Sjúklingurinn hrekk
ur viö af hvaö litlum hávaöa sem
er, og titrar eins og strá í vindi.
Stundum getur hann ekki lagst til
hvíldar þó hann sé úrvinda af
þreytu. Við svona kvillum er Dr.
Williams’ Pink Pills bezta meöal
sem til er. Taugarnar eru í æs-
ingi og spentar vegna þeiss aö þær
eru hungraðar, fá ekki annaö en
þunt vatnskent blóö. Dr.Williams
Pink Pills búa til nýtt, þykt blóö,
sem flytur taugunlum næringu og
sefar þær. Á Þessu leikur enginn
vafi. Þúsundir manna bera vott
nm hve vel þessar pillur hafi gef-
ist í taugasjúkdómum. Eitt með
öörum er Mrs. Tihós. Harpell,
Wallace Bridge, N. S. : , “Fyrir
nokkrum árium veiktist eg og lækn
ar sögöu aö eg væri algerlega bil-
uö á taugunum. Kvölunum verö-
ur ekki meö orðum lýst. Guö og
eg eh veit hvaö eg tók út. Lækn-
irinn gaf mér meöul en þau virt-
ust ekkert gera aö. Þá sagöi hann
mér aö eg skyldi skifta um veru-
staö. Bg var hrædd viö aö fara,
af því mér fanst sífelt einhver
hæría yfir mér vofa og á næturna
þoiöi eg ekki aö vera ein, af því
niér þótti sem eg myndi deyja áö-
ur en dagur rynni. Eg reyndi ýms
meöul árangurslaust. Afréö eg
þá aö fara heim til foreldra minna
ef ske kynni aö sú tilbreyting heföi
áhrif á heilsu mína. Eg leitaöi
ráöa hjá læknir þeirra, en það
haföi engan árangur. Móöir mín
hvatti mig til aö reyna Dr. Willi-
ams’ Pink Pills- og keypti eina
öskj/u handa mér, en datt ekki í
hug aö mér mundi skána aö held-
ur. Eg hélt samt áfram aö brúka
þær og eftir svo sem mánaðartima
fór mér aö batna. Upp frá því
fór mér dagbatnandi og eftir svo
sem þriggja mánaöa tíma átti eg
því láni að fagna, að vera orðin al-
bata. Eg þyngdist um tottogu
pund og vinafólk mitt gat varla
tiúað aö eg væri sama manneskja.
Eg trúi þvi, aö eg heföi ;nú fyrir
löngu verið komin í gröfinia, ef
eg heföi ekki notað Dr. Williams’
Pink Pills eöa þær ekki verið til.”
^Dr.Williams’ Pink Pills eiga viö
öllum sjúkdómum, sem stafa af
slæmu blóöj eöa biluðum taugum.
Þess vegna lækna þær aöra eins
isjúkdónna og blóöleysi, meltingar-
leysi, gigt, vöövagigt, riðu, afl-
leysi og sjúkdóma kvenna og
stúlkna. Fást hjá öl'lum lyfsölum
eða meö pósti á 50 cent askjan, sex
öskjur fyrir $2.50, frá The Dr.
Williams’ Medicine Co., Brock-
ville, Ont.
Thos. H. Johnson.
Islenzkur lögfræBlngur og mkU.
færslumatSur.
Skrifstofa:— Room SS Canada Llfr
Block, suCaustur hornl Portagi
aveuue og Maln st.
Utan&skrlft:—P. O. Box 1S#4.
! Telefðn: 423. Wlnnlpeg, Man.
| -H-I-I' I I I .l-H l-H-M-I-H-1 I l-h
í Dr. B. J. BRANDSON
Office: 650 William Ave.
Telephone: 89.
Office-tímar: 3—4 og 7—8 e. h.
Heimili: 620 McDermot Ave.
Telephone: 4300.
Winnipeg, Man.
■H-I-I-H I' M-I-I-M..I I I 1 1 1 I l-h
Alsherjarfundir í Sel-
kirk-kjördæmi.
St. Pauls, fimtudagskv. 15. Okt
Clandeboye, föstud.kv. 16. Okt.
Gimli South, mánudagskv. 10.
Okt.
# — •
Gimli Northwest, þriöjudagskv.
20. Okt.
East Selkirk, miövikudagskv
21. Okt
Elmwood, fimtudagskv. 22. Okr.
Lilyfield, föstod. e. h. 23. Okt.
Rosser, föstudagskv. 23. Okt.
St. Andrews North, laugardags-
kv. 24. Okt.
Mótsækjanda er boöiö áö vera
til staðar á fundinum og taki þátt
umræðum um þau mál, sem nú
eru á dagskrá. — Eftirmiðdags-
fundir byrja kl. 2. Kveldfundir
kl. 8.
“God Save the King.’
Dr. O. BJORNSON
Office: 650 William Ave.
Telephone: 89. /
Office-tímar: 1.30—3 og 7—8 e.h.
Heimili; 620 McDermot Ave.
Telephone: 4300.
Winnipeg, Man.
•H-I-M' I I I H-I-M-H-
-H-H-M-þ
I. IV. Cleghorn. M D
læknlr og yflrsetmnaöur.
Hefir keypt lyfjabúöina á Baldur,
og hefir Því sjálfur umsjón á ÖU-
uo3 meöulum.
Ellzabeth St.,
BAI.DUH, . MAX.
P S.—Islenzkur túlkur vtC hendlna
hvenær sem þörf gerist.
4-H-I-I I I I H-I-H-M-1 'I"M I I |<
N, J. Maclean, M. D.
M. R. C. S. fEng
Sérfræöingur í kven-sj úkdómum
og uppskuröi.
326 Somerset Bldg. Talsími 135.
Móttökustundir: 4—7 síöd. og
eftir samkomulagi. —
Heimatalsími 112.
A. S. Bardal
121 NENA STREET,
selur líkkistur og annast
um útfarir. Allur útbún-
aOur sá bezti. Ennfrem-
ur selur hann allskonar
minnisvarOa og legsteina
Telephone I
HUBBARD, IIANNESSON &
ROSS
lögfræðingar og málafærslumenn
10 Bank of tlamilton Chambers
, WINNIPEO.
TALSÍMI 378
Islenzkur Plumber
" G. L. STEPHENSON.
118 Nena Street. — — Winnpeg.
Noröan viö fyrstu lút kirkju
J. C. Snædal
tannlœknir.
Lækningastofa: Main & Bannatyne
DUFFIN BLOCK, Tel. 5302
Stefán Guttormsson,
MÆLINGAMAÐUR,
6Ö8 AGNES ST., W’PEG.
THE DOMINION
SECOND HAND STORE
Fyrirtaks föt og húsgögn. —
Brúkaöir munir keyptir og .seldir
lslenzka töluö.
555 Sargent ave.
Rakiðyður sjálíir
með Gillette rakhníf. Bezt-
ur í heimi.
V E R Ð $5.00,
E. Nesbitt
LYFSALI
Tals. 3218 Cor. Sargent & Sherbrooke
Meðalaforskriftum fsérstakur
gaumur gefinn.
Á V A L T,
ALLSTAÐAR I CANADA
BIÐJIÐ UM
EDDY’S ELDSPÍTUR
Eddy’s eldspítur hafa verið búnar til í Hull síðan 1851.
Stöðugar endurbætur á þeim í 57 ár hefir orðið til þess að
þær hafa náð meiri fullkomnun en nokkrar aðrar.
Seldar og brúkaðar um alla Canada.
THE MANS STOPErCITY HALL SQtíARE.
MEIRA BRAUÐ
l /
Biðjið kaupmanninn vðarum það
PURITy FLOUR
BETRA BRAUÐ
Western CaimilaFlour Hill Company, w.