Lögberg - 14.01.1909, Síða 3

LÖCÍRERfl. FTMTUnAOINN 14. JANOAR 1909.
Fyrir smjörgerfi-
inimnnum og
öðrum.sem kaupa
■ialt í siórHin
inæli, er verMr.
ekki þýöingarlaus
póstur.
Windsor SALT
gerii- meira — og gerir verkiö
b -tra. Veröiö er
^aunarlega
ininnaog svo
^erir þaö smjöi iö
verOmeira. Spyrj-
ið matvörusalann
bans fengu lítinn byr bjá félöguml Hún hughreysti hann, lagöi niöur
hans. Eftir fjögra ára skólaveru ^ fyrir honum, hvernig þau gætu
Vonarboðskapur til allra mæðra.
þær allar á baki “Den Fremsynte”.
0 _ Jónas viröist hafa oftekiö sig á
fór hann úr skóla og var nú «en'U dregiö fram líf silt og bamanna honum og hafa þurft nokkur ár til
ur til Kristjaníu til Heltbergs |1Vatti hann til aö gefa sig nú nxr þess aÖ átta sig á hinni nýju skáld
gamla. Hann var kennari meö af- einvöröungu viö skáldskapnum. ! skaparstf fnu, er var einmitt þá að
brigöum og jwtti geta gert hvern ( Meö þeim fasta ásetningi aS fxrast yfir Noröurlönd. Han.i
letingja eöa liölétting aö stúdent. rétta aftur við hag sinn fluttist snerist meira aö segja öndveröur
Svo fór og hér. Þegar Jóna3 jónas um haustiö til Kristjaniu. gegn henni í skáldsögunni “Thom-
hafði dvaliö ár á stúdentaverk- þungt var honum í skapi, er harn as Ross” og tveim erindum heim-
smiöju Heltbergs, tók hann stu- hugleiddi framtiöarhorfurnar, en spekilegs efnis, er hann gaf út.
dentspróf með 2. einkunn. | sárast sSveiö honum j)ó aö geta Má geta nærri. aö þaö var ekki til,-------------- ------ -------------- . . .. ... • . K
Björnstjerne Bjornson var Jóu- ekki hverjum sitt og mörg aö auka vinsældir hans eöa álit tekiö, og Ame Garborg telur . P»u natI 'nm ao naiaa uoick-
asi samtiða hja Heltberg gamla. 4r bj-ó skukiasúpan honum angur hjá ungu kynslóöinni, er hamaöist minningarnti simi um Jónas Lie, urt svæfandi eöa eiturkent sjo un-
Fór Jónasi sem morgum oörum fé- og trega og lét hann ala aldur þá sem mest gegn “rómantisku” ' a« meö skáldsögu þessari hafi Jón aretni- Mrs- J- ^roque ijog
logum Bjornsons í jiá daga, hann sinn fjarri fósturjörð sinni, Ekki 'tefnunni og hóf veruleikashálJ-1 as fyrst náð föstnm tökum á al- Yalley> Sask., kemst svo aö oröi.
varð heillaöur af sn.ld og hofö.ngs er hitt si5ur merkiiegt og einkenn- skapinn til skýjanna. En í sumu.n menningi og orðið eftirlætisskáU ^er hafa «3™* Ba£y'*
skap hins franeyga og storhuga ir al]vel manninrl( a5 morg ár ritum jónasar, sem út komu mi’.’.i, lians. Vera má þó að Garborg }>blets blessunarnkar bæð. handa
k... ... . . 0 J ’ ..............I ._i.: 1.1... * .1: árinni í bornum manum og sjalfri mer. Eg
lýsir hefi reynt þær viö flestum sjúk-
og önnur skáld um þær mundir aö
ræöa ráðgátur lifsins og leita úr-
lausnar á þeim. Veröa hér að eins
taldar nokkrar hinar helztu skáld-
scgur hans frá þeim árum og
drepiö ofurstuttlega á efni þeirra.
I “Familjen paa Gilje” lýv'.r
hann lifi embættismanna til sveita
og fjölskyldna þeirra og talar þar
drengilega máli dætranna og hús-
Baby’s Own Tablets koma eins
og boðberar vonarinnar til allra
mæöra. Þaö er ekkert meöal til,
sem er jafngott eins og þær til aö
Iækna magaveiki, innantökur og
tanntökusjúkdóma. Þær gera las-
buröa, grátandi og önug börn á-
mæöranna. Bókinni var mæta.el °Z heilbr'g«- Abyrgst er aS
J
onas
Lie.
leiðtoga , en Björnson batt vináttJ ,-eynój hann eftir mætti að grynna 1870 og 1880, eru þó allmikil til-; taki nokkuð djúpt 1
við Jónas og glæddi rneð stakri á skuMum sínum, þar til vinir þrif, svo sem í “Fortællinger og Kommandörens Dötre
nærfærnþ trú Jónasar á skáhlskap- hans ieiddu honum fyrir sjónir, að Skildringer fra Norge” og “Lod-
argáfu sina. nefir Jónas í brefi j)ag væri ókleift verk. En hins sen og hans Hustru”. Aftur á
til Björnsons sjal ur skyrt fra 1)V,» getur sagan ekki, hversu hann lét móti kvaö litið að sjónleik einum,
hversu nk og viðtæk ahrif Bjorn- -r nærri a5 iáta af þessari tálvon. “Grabovs Kat”, er hann samdi um
son ha i ha t a sig. | £ins 0„ báast mátti viö, átti jiær mundir. Þó var hann nokkr
A íslandi eiga al.margir menn Þegar Jónas var oröinn stúdent hann ; fyrstu erfin uppdranar og um sinnum 'leikinn i Kristjaniu og
og konur aö jiakka Jónasi Lie, for hann að lesa log. Laganamiö varg ag ]eggja fyrjr gjg b]a5i_ Stokkhóimj.
skáldsagnamæringnum norska, er ?el<1< seint. 1,V1 aö fyrstu ann ,var j inensku, ti nakenslu og fasteigna-
andaöist i sumar, margar ánægju- ^LtTluklnn* l^rX' hann ™ka*
stundir; er j.ví skylt að minnait prófi me5 góðum vitnisburði og ntan Johans Sverdrups
stjorn-
málamannsins mikla, og bar úr
skáldið æfiferli tveggja systra. domum, sem ungbörn fá, og veit
Þær bera skarðan hlut frá boröi al rel r11 a15 l,ær hafl brugöist. —
lifsins, af þvi að tildrið og tízkan hja tyfsðlum eöa eftir póst-
bannar þeim aö njóta manna pöntunum á 25 cents askjan, 'r*
þeirra, seni jiær unna. Niðurlag ^be ^'llliarns Medicine Co.,
bókarinnar er einkar hjartnæmt og Brockville, Ont.
vndisfagurt. Liður jiað trauðla \
X skáldsögunum “Rutland” og þeim tir minni, sem hafa einu sinni
“Gaa paa” fer að marka fyrir lesiö !,aS-
stefnubreytingu í skáldskap Jónas- ‘Et Samliv” greinir frá hjúskap
ar og hann tekur að hallast að ei"nna bjóna. Þau lifa saman eins
Ef þér þurfið að
fá eitthvað prentað,
lians og æfistarfs hans 1 íslenzk.. varð skömmu síöar yfirréttarmála hýtum fyrjr þag ' spesjudalj á veruieikastefnunni. í siðari bók- fðlk flest. en hjónaband þeirra 1
tímariti, og það jivi fremur sem flutningsmaöur 1 ^ongsvingerog mánu5i £n j tómstundum sinuin inni banmýngur hann deyfðina jg ,%r afi e,ns likamleg sambúö. en fáið bað Sert í
.. t__of,iai,i-i- ekkert sá’unevti. Á silfurbrúð- 1 ®
_ÖGBERGS"- prent-
smiðju. Fljótt og vel.
1 . , . ? w » • II V I, .—11 I A hv' I I I • i VI I I V I VI I A I OAAAlllAA llllll UCI 1111. Jf ■» O I IIU'III VIV^ 1 V » • "M ^
liann um 1870. er stjórnmál vor ?e a eiga ræn^ ^nu sina fór liann að semja skáldsögu, sem framtaksleysið í norsku afdohm- ckkert sá’unevti. Á
áttu einna erfiðast aöstöðu hjá 1 homasme ie. ong*u si ar k - j.orn ^ um jój 1870 og gerði hann um o^ kveðttr fjör og framsókti kaupsdegi þeirra opn?
Dönum, lagði íslandi drengilega iTZ 1 sk->ótri ?viPan íræ?an um enfli* lykilinn að gæfu einstakra manna 1,eim au?un °? !,a skl
Et Samliv” að nokkru leyti gert lan Nore
liðveizlu i norskum blöðum, eins en.Iurminningarnar uin sæludaga
silfurbrúð
opnast loks í
skifta«t þau á
Hún nefndist og fjöldans. Þegar bck jiessi var jjessum alvöruþrungnu orðum:
“Den Fremsynte eller Billeder fra komin út, fluttist hann til Parísar Hjónunum er eins farið og
og skah,broðir hans Bjornstjerne beirra hjóna að yrkisefm, enda Norland». Að Jónas Lie hefir og bjó jia’r siöan að staöaldri fram dýrumim,” segir húsfreyja, “drott-
P. i orr /fmeiV aðrir mætir þmckannr npirra n II a rpfi cvn ........ ...... ° . . . :__i. _ r:_ ____v i._:___ __n.?...
dúskapur jieirra alia æfi svo
sjálfur kunnað að meta skáldsögu unclir 20 ár, nenia hvað hann á ir,n befir varnað jieim málsins.
Björnson og ýmsir
samlandar jieirra. ástúðlegur og fagur og Thomas- |)essa> m4 marka af |,vi> að nokkr. sumrjn dvaldi löngum í þorpinu f>au ?eta oröiö til hvort viö ann-
Jónas Lie átti aö rekja ætt stna ine manni sinil,T1 sv<a SloSífur oaf um vikum áður en hún koin út Berchtesgaden í Salzburgerölpum. ars hlið’J
til norskra fjallabænda frá Stórj- hf"r. ra5unautur V1® st°rf hans hitti hann á gotu j Krisijaniu góð-1 Lauk hann þar allajafna við bók Og bóndi hennar svarar eftir
i,lí« norijnr un.lir Dofrafjöllun,. -ÍTAar-r. »! ™ ’*• í""- Sem tók 1,a™ «"« <* Þá' « l,a™ ',afi'i «>« * •» lita St“ttl'rbií; ‘'Vera má„a'”.ha,i
. f. . - . Seng1 nargra skalclsagna hans se fór a5 hughreysta hann. jónas koma út jiað árið. ver ð - flon — sannkdlaö flón...
„an^a 1 íans. o u ma ur ort v eigi siður að þa -a íennt en sja .- var eins og annars hugar, en sagöi Jónas mun hafa valið sér suni................bu hefir ekki átt sjö dagans
gefinn, fluttist buferlum til Þrand um ser. _ loks eftir langa liögn; “Nú fet eg 1 arvist í Berchtesgaden, af þvi hina s?ela hja mer- vesalingur, það er
heims, af |>ví aö liann þoldi litt Utti 1860, er Jonas Lie setti*t ag tippSkeraM. Þegar bókin kom skrúögræni dalnr, sem er girtn; ööru nær; e" sé þaö nú Kn,
stritvinnu og búskaparumstang. aö 1 Kongsvmger, hofust pai ^t, skildi vinur hans, viö hvaö hrikalégum og: risavöxnuni fjöll- kom svo oft meö harm eöa
................... .................... um, minti hann á norsku dalina, blátur i huga, til þess að halla
sem hann unni svo heitt. i böftti að barnii jiintim og gera þig
| hluttakandi i hrygð minni eða kæti,
í Berchtesgaden lifði Tónas mjög en ]>ú varst ]>á vaht við latin eöa
reglubundnu og starHömu lif’. áttir ýmsum öö'um störfum nð
Ilann v.r» |.jónn i fógvtaikrl!- ™kk,,r t,'.'"f,"'r os RrólSabralU. Iia’„„ ta(íi 4tt.
J ar. Erlendis hafði triaviður hækk- - K
Það er óþarfi að rekja hér efni
, , . . ár. Erlendis hafði trjávi
stofu í Þrandheimi, en kom með „-n __ (,rr;r u,,: i,xrx .
, . . . að m,k,R 1 ver6‘ °S f-vr,r 11V1 lloto 1 bókarinnar, j>ar sem hún er kunn
dugnaði sinum og vitsmunum ar skóo-arn r í nær«ve tunum við •• . , , • . ,
** ö 1 I,,cr 1 . . morgum lesendum og birtist auk
sinni svo vel fyrir borð. að hann Kongsv.nger komist i geip.verö, J)esg innan skamms j isienzkri þý5
varð niesti atkvæðamaður í borg- meðfram af ]>ví. að járnbraut var
inni. er stundir liðu fram. F.n bigð j>ar um j>ær mumlir. ^ kappinn “Davíð skygni” á í sum- j og morgna langar leiðir nieð konu l,r viö að fara einfórum....Cg
nokkuð j>ótti hann einráður
mgu. En j>ess má geta, að sögti- j Dag hvern gekk hann bæði kve! !s Re?na. Með þvi móti venst mað-
um Júnas átti ýmsa mikilsmegandi
,. , . . . , menn að og var sjálfur hinn ljúf-
malefni borgarinnar og niun lianu „ • f.,, , .
0 0 acti 1 umgengni, fekk hann þvi
meöfrani af |>vi liafa verið kallað- brátt marga viðskiftamenn og
ur Þrándheimskonungur. grædc!i=t drjúgum fé. Hann var
Faðir jónasar lagöi fyrir sig lög hinn gestrisnasti á heimili sínu og
og varð dugandi og samvizkusam- á vetrum gekk ekki á öðru en si-
ur embættir-mnöur, en múöir Jcn- feldum veizlum og samkvæmum
asar var kona stórgáfuö af Finna- hæði hjá honum og öörum fyrir- jónasi tekist’að lýsa sálarlifi j’.essa
kyni i móönrætt, og sagði hanu mönnum í Kongsvingcr og stór-
svo sjálftir frá, að frá henni væri bændunum j>ar í nágrenninu.
um greinum sammerkt við Jónas | sinni og þá var nú ekki um annað l,a er nu úti um samlifið.’
sjálfan. Iltigsjónalif Daviðs og talað en “bókina”, sem hann var J skáldsögunni ‘‘Niobe’’ lýsir
ást hans t'l bernskustöðvanna og að semja. Gaf hún licnum ]>á ein- Jónas Lie liinni uppvaxandi ky:i-
æskuendtirminninganna er berg- j att góðar bendingar, og Jónasi sióð, eins og hun kont honum j>á
mál af Jónasi sjálfum. Ófreskii- sjálfum fórust svo orð um að^toð fyrir sjónir. Kennir ]>ar mikillar
gáfan hefir snemrna gert Davið ]>á, er hún lét honum í té: “Þ.ei bölsýni, sem annars gætir litið i
veiklaðan og veikbnrða, en með skáldsögur mínar, ]>ar sem mikið r'tum Jonasar og bókin en 'ar á
hvilikri samúð og nærf.ærni hetlrjer komið tinclir sniekkvisi, rökvísi þvi. að frú Baarvig fyrirfer sér og
og að gæta vel efnissamhandsins, ]>remur elztu börnnnum, sem litut
Fullkomin tilhreins-
unarsala á
vetrar skófatnaði
faðír hans til Trontsö og varð þir undan ’ sakir annríkis, höfðti j>eir
bæjarfógeti
Jónas litli ólst upp á hinttm fara fyrir henni Thomasine, kon
sagnauðgu og hrikalegti stöðvum, unni ]>inni.” Eftir á bar ]>að eitt
hefir heyrt þar í æsktt.
Foreldrar Jónasar vortt bæði vel
að sér og létu sér því ant um, að
sontir ]>eirra lærði eitthvað. F.n
fram eftir aldri var j>vi ekki að
hrósa. því aö hann var mesti slóði
við alt nám. Þegar hann gekk t
barnqskóla, jnirfti hann einlægt að
stal 'ra við og “góna og glápa” á
hvað eina, sem fyrir augun bar, að
l>vi er honum sagöist sjálfum frá.
V»ar hann ]>vi oft i—2 stundir 4
•eiðinni í skólann, ]>ótt ]>að væri
ekki nema 10 inínútna gangttr
Ekki tók betra við, er hann var
Settur í ting'.ing'-askólann. Hanrt
var jafnlatur og áöur, en var nú
stakri stillingu og sefaöist hann fólgið að auka ásthlýjuna og bæta
þá brátt. andlega andrúmsloftið á heiniiltin- i
Sextán sumur dvaldi Jónas I nm, en vara menn við öllum grym !
Berchtesgaden; afkastaði hann ingum þeim og boöum, sem j>ar j
j>ar afarmiklu, þvi fátt var j>a5 geta orðiö sjá'fum þeim og á.,--|
sem truflaði eða olli ónæði. ITann vinttm þeirra að fjör- og giftu
sjúklittgs! Tregandi móðir efa hefðu varla orðið til án fulltingis ætlar að eigi sér eingrar viðreistai
. . harmandi ástmey mundi ekki liafi hennar, að minsta kosti ckki i j>eim von.
sér kom.ð hugmyndafliig og orö Stundum foru kunnmgjar hans „ert ])að me5 mýkri hen(Ii> Qg búningi sem j>ær eru nú. Eg var Ma-gar aðrar skáldsögur Tón-
Snott- # beim til hans til þess að fá hann hvilik unun er sv0 að sjá og virtia 1 sem sá hugsjónamaðttr — ]>ar átti asar mætti enn telja, og þaö mjög
Jónas var fædclur 6. Nóv. iSjö- með sér i orlofsferðir eða skem..- fyrir s^r gásönnn, hina þrekmikltt, eg heima.” Stárf hennra var að merkar, en sanit sem áður virðist
Þegar hann var 5 vetra, flutti-t feröir. Þegar hann svo færð,.-t einor5u og hispurslausu vinu Da- rökrýna og vinsa úr, tn hans aö réttast að láta hér staðar nttmið
víðs! Lýsing skáldsins á henni er I skapa og yrkja. benda heldur með fám orðttm ,i
til að segja: Þú^l>orir ekki^ að einhver fegursta kvenlýsing, sem Þegar þau komu heim, settist nokkur lielztu einkenni skáldskap-
til er í norskum bókmentum. Eng-! hann við að yrkja, en hún fór að ar hans og skáldsagna. Hann er
, , Tt>1 , , , , .... inn’ sen1 befir nokkur kynni af hreinskrifa handritið. Kom j>að fyrst og fremst skáld heimilislifs-
sem nefndust Halogaland 1 forrt- att v,5; a5 kona hans bar sig upp æsku og ásturri) mun geta lesi3 |)á stun(jum fyrir) as jónas haföi ins og heintilanna cg lesendanum
°(, og varð þegar 1 æsku iei .1.- undan því. að vimr lians ætluðu, hina skammæju og hjartnæmu ást- alt á hornum sér, er ilía !á á hon- óylst ekki, að hann hefir ]>ekt j>att
”r a !»efir iann.. a »x a5 liun rcö' feröum lians’ haíðl arsögu þeirra Súsönnu og Davíös um eöa andagiftin var ekki heima út og inn. Og rit hans bera með
sogtinni Den Fremsynte (Dav.ð ,.ann ]já tj, a5 segja; <.Sogðu ]ieir án ^ ag yikna Þag ]e jr sér En kona hans tók rausj hans nieR sér, aö honum hefir verið hjart-j
skygm; lyst æskustoövum s.num þaö> Thomasine, sögðu þeir þaö?” ekki> a8 hún er runnin undan
og morg beztu æf.ntyr, hans eiga IIann ha{ði þá al!s ekki veitt orö- dý tu hjartarótuin s!<áldsins.
m sina að rekja til sagna, er hann um þeirra eftirtekt, heldur venð Nokkrum mám,ðum eftir að
annars luigar. ^ _ bókin kom út, fékk Jónas ferða-
Þess á ntilli komu góðvinir hans styrk nokkurn til ]>ess að ferðast
stundum að heimsækja hann, svo um “Norðttrland og önnttr fjarlæg
sem Björnson og Ole Bitll. Þá var héruð” í Noregi og halda áfrain fullsamdi þar eða lagði smiðshögg tjóni. í flesttim skáldsögttm Jón- 1
mikið um tlýrðir á heimilinu, ekki ritstörfum sinum og nokkrtt siðar ið á 16 skáldsögur alls, sem hann ^sar crerir þessi háleita og fagra
sízt j>egar Ole Bitll tók fiðluna var honum cnn veittur 400 spesíu- hafði undirbúiö á veturna í París hugsjón meira eða minna vart við
sina og heillaði áheyrendurna með da]a styrkur ti] þess að ferðast til Einn sumartima dvaldi Ibseti : sig og samtvinnuð henni er svo
tónum sínum. ^ útlanda og civelja ]>ar. Haustið Berchtesgaden. Var hann ]>á að mikil samúð með ölltim sem eigi
En féglæfrarnir og gróðabrall- j871 tók hann sig upp nteð fjöl- i yrkja “En Folkefjende” og fór bágt, eða berst á eða týnast, að
ið, sent fyr var vikið að, fór vax- skyldtt sina og fluttist cil Róms og mikið einförum og átti varla ntök menn heillast ósjálfrátt af skáld-
andi og Jónas Lie var engan veg- settjst þar að Hclmingurinn af við nokkurn mann. En á fivcrju inu og rittim hans. Búningur
hinna fyrri skáldsagna hans, sem
lætur oss sjá, heyra og þreifa á
spart á fé sínu. Kona hans lét fyrir kæti. Hann talaði þá um persónunum í spurningunt jæirra
voru í mesta máta ótraust, og j>eg- ekk; s;tt eftir liggja, hún bjó til alla heinta og geinia, neytti alls, tilsvörum í stað meira eða
^ >( i mii ar hriiniö reið að, sogaði fjár- a;jan mat og annaðist 4 börn án sem fram var borið, og liélt sjald- ntinna nákvæmra lýsinga, er mað-
clrjúgum barinnt'fyrir'letina I oks I,rotallringiðan hann í sig. Hann þess a5 hafa nokkra aðstoð, svo an heim fyr en langt var liðið á 11 r á að venjast hjá öðrum skáhl-
var hann settur í latínuskölaivi i niisti aleÍ£f11 sina °S sto5 UPP' 1110,5 teljandi sé; efnahagurinn leyfð'. j nóttu. En þess á milli sáust ]>eir um, hefir og atikið vinsældir hans.
Björgvin, en námiö gckk j,ar og tvær hen(lur tnmar’ konu ^ ]>eim ekki aö hafa vinntikonu. Ibsen varla nokkurn tíma, en.la Þegar hér við bætist smáfvndnt
ærið skrykkjótt og bekkjabræörum börn cg skuldir, sent námu um 1 Næsta ár fékk Jónas enn á ný veic- ltöfðu j>eir kontið sér saman uni hans og hið blikandi litskrúð, er
hans þótti hann fáfróður o^ ank- nlilÍot1 krona- ingu fyrir styrknum og Hegel bók að trufla ekki ltvor annan á öönim bann bregður yfir viðburöina, þá
annalegtir 11 m marrra hlutL F.n Á ferö til Kristjaniu 18GS skýrði sali galt honurn svo riflega borg.ut j timum, þvi að báðir ltöfðu ærið skiTst mönnnm, að hann er ó.,ki
tvert var það, sem afhði honum Jónas konu sinni frá, hvernig fvrir 2 bæktir. er hann gaf út. að
á'its hjá skólabræörtim sinuni. komið væri fyrir sér. Ilann var Jónas gat vel komist af og dvalið
Jlann var einhver mesti áflo^a- magnþrota á likanta og sál. og nokkttr ár samflevtt í Rc>m.
kragi og kunni að segja vel og honum fundust öll sttnd lokuö. j Ilér er ekki rúm til að skýra
skinulega frá ýmsu, sem ha.an Það er bágt að segja, hvað hann nánara frá skáldsögum ]>eini, er
infði séð eða heyrt. Þessi ár fór hefði tekið til bragðs, hefði hann Jónas samdi jtessi fyrstu ár, sem
hann aö bera
verður’jgerö »-á; klrabærlega
. miklu úrvali. sem vér hö um
á boöstóliiin af karlmanna,
r kvenna. diengja og stú'kna
jrvctrarskótatnaöi, sem er al-
vep ónussandi. Margar skó-
rtegi.ndir eru seldar eins og
þa r liala kostaö, sumar enn
þá mintia.ýt'
Komið og sjáið!
Nokkur sýnishorn af Barna
al-flóka skóm.
Þykkir flckasólar, táhettur
úr geitarskinni.
Stierð 3-7, niðursett verð 7QC.
Stærð 8-10, ” ” 98C.
Þouilegir ,.Slippers“ hn»da
Olliiin við 111ÍÖ4 liigii veitti.
ancn og jonas t_ie var cng.m vcS- settist [)ar að j-jelmingurinn af við nokkurn mann. En á fivcrju
inn eins varkár og forsjn.ll sem styrknUm gekk til ferðtrinnar, svo laugardagskveldi kom hann til Jón
skybli. ITann flæktist inn í ntarg- að ]rann jmrfti að lialda einkar asar og réö sér j>á stundum ekki
ví'legar ábvrgðir og viðskifti, sem spart á fé sinu. Kona lians lét fyrir kæti. Hann talaði ]>á tim
Stúlkna alflókaskór
reitnaðir eða hueptir.
Stærð 11-2, niðurs. verð $1.19
Drenuja $2 flókaskór
reimaðir — leðuitáhettur,
þykkir flókisólar
Stærð 1 -<;. niðursett v. $1.59.
Kvenna $2 al-flókaskcr hneptir
— (>ykkir tíókHsslar.
Stærð 3-8 niðursett v. $1.29.
Karlm. al-flókaskór
—Ija^r r á hliðunuin,
þykkir flókasOlar.
Stærð 6 —12, niðurs. v. $1.59
K jörUaiipuborö vor eru
alsctt ágætuin nttiiiuiti.
leikastefnunni og varð af alhuga
við að yrkja, en ljóð ekki átt j>á konu sent ltann átti. liann dvaldi erlendis, enda stsr.da henni fylgjandi. Fór hann eins
nóg að starfa. En oft gekk Ibsen skáld heimilanna, en ekki sizt
á kveldin fram hjá húsi Jónasar j>eirra manna. sem þrá meiri hlýjtt,
og skotraði ]>á forvitinn augunttm nieira liós á heiniiluniim og giftu-
drýgri cg betri heiniilismenn.
l'orlcifur H. Bjaritason.
— Sklrnir.
inn til hans. —
f Paris kyntist Jónas nánar veru
FóðraSir karlmans vetlingar
parið á..............50C.
Karlm. „Mocha Mitts“ og glcfar
— fóðraðir. Parið á.. ygc.
20 perc, afsláitur á KISTUM
og TÖSKUM.
Quebec Shoe Co.
^ m. C. Allan, Mgr.
639 Main Street. Ti.lsfmi 8416.
Bon Accord Block, 3 dyr ~orðan við
Logan Ave.
Verið ekki að geta til
lm ekkert hræddir við að láta ykkur sjá i
D. W. FRASER,
hvað sé f öðrum bjúgum. þegar þár vitið með vis-m
hvað er í Tomato bjúgunuin hans Fraser. Vér er-
um ekkert hræddir við að láta ykkur sjá tilbúning þairra. Biðþð matvörusalann um þau eða
357 William Ave. Talsimi 6I5
WINNIPEti
<UÐ bí’ áu e tVir n þ / >tti tt/fir. E' ./> :r a þi skulu n v;r s e <i t h n t til rUr oj áí/r'jitt The Standard Laundry Co
þár verðið ánægöir með úann. W. NELSON. eiaandi.
TALSÍMI 1440. FuHkouiiiar vélar. Fljót skil. 74—76 AIKINS ST.
bvotturinn sóktur og skilað. Vér vonumst eftir viðskiftmn yðar.