Lögberg - 08.04.1909, Blaðsíða 4

4
IXOBKRC, FIMTUDAGINN 8. APRIL 1909.
CQX
er gefið út hvern fimtudag af The Lögberg
Printing & Publishing Ce., (löggilt), að Cor.
William Ave. og Nena St., Winnipeg, Man.
Kostar $2.00 um árið (á íslandi 6 kr.). Borg^-
ist fyrirfram. Einstök nr. 5 cents.
Published every Thursday by The Lögberg
Printing & Publishing Co., (Incorporated), at
Cor. William Ave. & Nena St., Winnipeg.
Man. — Subscriptjon price $2.00 per year, pay-
able in advance Single copies 5 cents.
S. BJÖRNSSON, Editor.
J. A. BLÖNDAL, Bus. Manager
Auglýningar. — Smáauglýsingar íí eitt
skifti 25 cent fyxir 1 þml. Á stærri auglýsing-
um um lengri tíma, afsláttur eftir samningi.
BústaOaskifti kaupenda verður að] til-
kynna skriflega og geta um fyrverandi bústað
iafnframt.
Utanáskrift til afgreiðslustofu blaðsins er:
The LÖGIiERG PRTG. A PUBL.CO.
WtnnipeR, Man.
P. O. Box 3084.
TELEPHONE 22 I.
Utanáskrift til ritstjórans er:
Edltor Lögberg,
P. O. Box :*OB‘l. WlNNIPE®, iMaN.
Samkvæmt landslögum er uppsögn kaupanda
á blaði ógild nema hann sé skuldlaus þegar
hann segir upp. — Ef kaupandi, sem er í skuld
við blaðið, flytur vistferlum án þess að til-
kynna heimilisskiftin, þá er það fyrir dónr
stólunum álitin sýnileg sönnun fyrir prettvís-
legum tilgangi.
Tveir textar.
MiIlilandafrumvarpiS var frurn-
samiö á dönsku, en íslenzku nefnd
armennirnir sneru því á íslenzku
og var þaö á þeirra ábyrgö aö þýö-
ingin væri rétt.
En þegar textarnir voru báöir
birtir á Islandi þóttust menn sjá,
aö þýðingin væri ór^ákvæm og
sumstaöar beinlínis röng. Þessu
béldu frumvarpsandstæöingar fast
lega fram, en nefndarmennirnir
og þeirra fylgifiskar þrættu fyrir
það.
Nýskeö hefir danskur maöur
ritaö um þetta mál; þaö er Knud
Berlin, lögfræöingur. Hann hefir
margt ritað áöur um samband ís-
lands og Danmerkur og gert mjög
lítiö úr sögulegum og lagalegum
rétti Islands til sjálfstæöis. En
hitt má hann eiga, aö síöan kosn-
ingar fóru fram á íslandi í haust,
hefir hann ekki dregiö du! á, hver
réttindi ísland eigi i vændum sam-
kvæmt millilanda frumvarpinu og
neitar hann afdráttarlaust aö þaö
veröi fullveöja riki.
Síöast hefir hann ritaö tvær
greinir um islenzku þýöinguna á
frumvarpinu. Sjálfar greinirnar
'höfum vér þvi miöur ekki séö, en
tvö símskeyti voru send frá Kaup-
mannahöfn til íslands, þar sem
sagt er frá efni þeirra, og hafa
þau borist oss i hendur.
Hiö fyrra er á þessa leiö:
“Kaupmannahöfn, 4. Marz.
Knud Berlin hefir ritað grein
um Island í "Dannebrog”, segir
uppkastið viða rangþýtt gagnstætt
Dana tilætlun. Island verði ekki
fullveðja riki, heldur Del af det
samlede danske Rige” (\>. e.: hluti
úr hinu safnaða danska ríki.ý
Seinna simskeytiö er þannig:
Kaupmannahöfn, 17. Marz.
Knud Berlin ritar nýja grein:
“Medvirkning” rangþýtt sam-
þykki. Danir eiga ekki að vera
fumboðsmenn ístendinga, heldur
fara með málin fyrir ríkisins hönJ,
og að eins að því leyti fyrir ts-
lands hönd.
Síjónnarandýtæðingar þrásinnis
sýnt fram á, hve skýringar hinna
væri fráleitar. .
Lundborg og stjórnarblöðunum
skjátlast.”
Þessi ummæli K. Berlins eru 1
fullu samræmi viö þær skoöanir,
sem vér qg aðrir andstæöingar
millilandafrumvarpsins hafa látið
í Ijós, og aö því leyti má mikils
meta orö hans í þessu efni, aö
hann var skrifari millilandanefnd-
arinnar og gagnkunnugur ölla,
sem þar fór fram.
Óneitanlega ber hann þungar
saikir á nefndarmennina og leikur
oss hugur á aö vita, hvort þeir
ætla þegjandi aö taka viö þeim á-
buröi aö þýðingin sé röng, eöa
reyna eitthvaö aö bera í bætifláka.
Herbúnaður Breta.
Mikla athygli hefir jþaö vak‘5
frumvaripiö, sem stjómin hefir
lagt fyrir brezka þingið ium fjár-
veitingar til aö smíöa ný og stór
herskip. Það er fariö fram á að
verja um fimtíu miljónum dollan
meira fé til ílotans en síöastliðið
ár.
Frumvarp þetta sætti í fyrstu
afarmikilli mótspyrnu. Sumir ráð
herrarnir vom því jafnvel andvíg-
ir, og um eitt skeiö lá viö aö ráða
neytiö ætlaöi aö klofna á þes;u
máli.
En nú er annað oröiö ofan á og
allar líkur á aö frumvarpið nái
fram aö ganga óbreytt.
Aöalorsökin til þess er vitan-
lega sá mikli 0g skiljanlegi ímu-
gustur, sem brezka þjóöin hefir á
þeim hamförum, sem eru í Þjóð-
verjum um að auka herskipastól
sinn. Fyrir tveim árum áttu
Þjóðverjar ekkert omstuskip á
borð viö Dreadnought Breta, en
nú eiga þeir fjórtán slík skip, fu.ll-
gerö eöa i smíðum, og fastákveöiö
aö byggja þrjú til. Sama er aö
segja .um skotvopn og annan or-
ustubúnaö. I brezka þinginu var
og nýlega bent á, aö ef Þjóöverj-
ar héldu áfram herskipasmíö jafn-
hratt og þeir hafa gert tvö siöast-
liðin ár, mundu þeir eiga litlu
fænri stór orustuskip en Bretar
árið 1912 ('eöa 17 gegn 20 Bretaj.
Þetta viröist hafa komið eins
og þruma úr heiðskíru lofti yfir
andmælendur herkostnaðar frum-
varpsins brezka, og sama er aö
segja um þjóöina sjálfa. Henni
stendur stuggur af því aö vera
hent á aö svo geti fariö, aö hún
kunni að missa, eða veröi aö hafa
sig alla viö til aö geta haldið í þau
yfirráð á sjó, sem hún hefir haft
um margar aldir.
Og þaö er ekkert undarlegt.
Bretar hafa alt til þessa tíma
gefaö lagt tvö herskip á móti
hverju einu hinna stórveldanna.
Því eru það meira en lítil viö-
brigði, ef þeir verða að leggja sig
alla fram, til að geta boðiö út her-
skipastól sem sé heldur meiri, aö
að eins, en nágranna þjóðin —
Þjóðverjar — eiga.
Því veröur ekki móti mælt, aö
lengi hefir verið grunt á því góöa
milli Englendinga og Þjóöverja,
og aö sjálfsögöu má mikið þakka
það lægni og hyggindum Játvarö-
ar, konungs vors, og tíðuin ferö-
um hans, vinsamlegum, á fund
Þýzkalandskeisara, aö samkomu-
lagið milli þjóðanna hefir eigi
verið verra en þaö er nú síðari
árin. En sannmæli mun þaö eigi
að síöur, aö Þjóðverjar vilja eigi
unna Bretum forræðis á sjó. Þet*
láta reyndar í veðri vaka aö Bret-
ar séu aö auka herskipastól sinn í
því skyni, að geta heft verzlunar-
viðskifti Þjóðverja við önnur
lönd, og fyrir þá sök veröi þeir
('Þjóðv.J að leggja kapp á aö
fjölga herskipum svo sem þeir
mega. En hitt mun sönnu nær, að
Þjóðverjum gangi tómur metnað-
ur til þess og anmað ekki. Þeir
eru afar voldugir heima fyrir, en
eiga nýlendur fáar.
Alt ööru máli er að gegna um
Breta. Heimalöndin eru víöáttu-
lítil, og þéttbygö, en nýlendumar
margar og stórar. Bretlandseyjar
eru ekki nema rúml. 121 þúsund
ferinilur eöa álíka og Manitoba
þegar það fylki hefir fengiö land-
viðbótina væntanlegu. En alt
Bretaveldi er fimtungur alls þur-
lendis jarðarinnar og íbúar um
400 miljónir. Aö landher Breta
hefir aldrei kveðið mikiö, en styrk
ur þeirra hefir allur veriö á sjón-
ttm. Það er sakir hins mikla her-
skipastóls síns, um fram aðrar
þjóðir, að þeir hafa getað fært út
kvíarnar eins langt og þeir hafa
gert, og verið færir um að halda
saman öllum þeim mörgu, fja>
lægu og víðlendiu rí'kishlutum, er
þeir eiga yfir að ráða.
Ef Bretar væru ekki mesta sigl-
inga- og verzlunarþjóð heimsins
og gætu neytt hagkvæmra innbyrö
is verzlunar viðskifta viö nýlend-
ur sínar, mundu þær mörgu milj-
ónir manna, sem nú lifa á Bret-
landseyjum eigi geta haldist viö á
jafnlitlu landrými og þar er.
Eyjannar geta engan veginn gef
ið af sér nægan vistaforða handa
öllum þeim aragrúa fólks, sem
þar er saman kominn. Vistir verð-
ur að flytja inn í landið annars-
staðar að, smámsaman, ,mestmegn-
is frá nýlendunum. En þess verö-
ur auðið hindrunarlaust og með
hægu móti, eins og nú er, eða
meðan Bretar eiga svo öfluga.i
herskipastól er gætt getur rétt-
inda þeirra í hvívetna, og aðrar
þjóöir dirfast eigi að ganga í
berhögg við þá eða sýna þeim ó-
jöfnuð.
Undir yfirráðum Breta á sjó er
þvi komið viðhald þess mikla
mannfjölda, er nú byggir Bret-
landseyjar og miklu meira en það.
Undir þeim er,u' og komin víðtæk-
usttt og stórfengilegustu verzlun-
arviðskifti í heimi. Og ef þau
heftast, mundi af leiða mestu neyð
og fjártjón mörg þúsund manna,
svo að slíkt hefði eigi fyrir komið i
manna minnum, og ef svo færi
mætti jafnvel búast við því um
leið, yað hið frjálslega og hag-
kvæma stjómarfyrirkomulag, sem
brezkar nýlendur eiga nú aö fagna
yrði skert þeirn til óheilla og
tjóns.
Hér hefir stuttlega veriö gerð
grein fyrir því, hver feikna hnekk-
ir það gæti orðið brezka ríkinu i
heild sinni, ef önnur þjóð yrði
Bretum yfirsterkari á sjó. Má þvi
sjá, aö það er ekki kapp eitt eða
metnaður, sem þeim gengur til, er
þeir vilja nú auka herskipastól
sinn, heldur er þeim ljóst, aö brýn
nauðsyn er á því, til að geta vernd
að h?ð viðáttumiklja jjr\ki sitt og
haldið mörgtt fólki viö lýði.
Fyrir því er ekki aö undra, þó
að brezka þjóðin líti með ugg a
það, er Þjóðverjar færast í auk-
ana og gera sig ltklega til aö
hremma fjöregg hennar.
Herbúnaður þessi er stórmikiö
alvörumál. Að vísu er hörmulegt
til þess að vita, að menningarbrag
urinn á þessari vorri tuttugustu
öld, skuli eigi enn vera orðinn
meiri en svo, að þjóöirnar stynja
tindir blýþungum sköttum, sem á
þær eru lagðir til aö búa til nýjar
og sem háskalegastar vígvélar og
drápsvopn. En meöan eigi tekst
aö fáítrygðan alheims friö veröur
eigi betur séö, sérstaklega eins og
nú er ástatt, en aö Bretar verði að
verja svo miklu fé til herbúnaöar,
aö þeir eigi jafnan fleiri og meiri
herskip en nokkurt hinna stórveld-
anna. Þeim viröist vera nauðug-
ur eimf kostur aö halda þeirri
stefnu meöan þeir mega til viö-
halds og varnar sér og ríki sínu.
séu nú orðið fullkomlega þessmn
megnugir, aö koma sér upp einu
eða tveimur vænum herskipum á
eigin kostnaö, til viðbótar viö
brezka flotann. Þau skip mætti
nota til varnar hér eigi síöur en
herskip frá Bretlandi ,ef svo sýnd-
ist. Og það væri og myndarlegt
fyrir Canadamenn að eiga sjálfir
ekki bættist viö annaö fleira.
Þau orð eru rétt tilfærð eftir
Roosevelt, að trúmál séu einkamál
hvers einstaks manns, sem fari á
milli hans og skaparans, og aö
ekki eigi að blanda þeim inn í
stjórnmál eða gera þau að þegn-
skyldu. En þegar hann er látinn
rökstyðja mál sitt með því aö segja
vel búinn orustuskip hér viö Þa® blanda trúmal'um inn i
strendur þegar þeir eru orðnir 1 stjórnmál sé óhæfa vegna þess, að
þess um komnir, að geta eignastaÞa® byggi a þeim hleypidómt,
þau.
Roosevelt og „M. J.“
Norðurlandi.
Þaö kem'ur ekki svo sjaldan fyr-
ir, aö einkennilegar fréttir frá
Vesturheimi birtast í blöðunum á
íslandi. Finst mér að það ætti aö
vera skylda vor íslendinga hér að
leiörétta skaölegar villur, hvað
snertir hagi og viöburöi hér vestra,
þegar þær koma fyrir almennings
sjónir í blöðun'um heima. Vér Is-
lendingar dæmum það hart, þegar
einhver fjarstæöa um þjóö vora
eöa hagi hennar birtist í erlendum
blöðum. En alveg eins þurfa þeir,
sem rita í blöðin á Islandi, aö vera
vandir aö því, aö setja ekki saman
neinn þvætting um þaö, sem gerist
annarstaöar í heiminum. Og fúsir
og fljótir ættu menn aö vera til aö
viðurkenna og leiðrétta ranghermi,
þegar á þau er bent.
Sem borgari Bandaríkjanna
finn eg mér skylt að leiðrétta mjög
skaðlegar villur i 4. tölubl. Norö-
urlands þ. á., því rangfærslurnar
þar snerta mann þann, er nú alveg
| nýskeð hefir lagt niöur forseta-
embætti hér í landi — Theodore
! Roosevelt. Eins og kunnugt er er
sent heldur að hver, sem hefir aöra
trú en eg, hljóti aö hafa verri trú”,
er verið að eigna honum ummæli,
sem hann á ekkert í. Þvert á móti
er Roosevelt kunnur að því, að
hann álitur sína trú betri, en trú
annara, því annars mttndi hann
hafna sinni trú og aðhyllast þá trú,
er hann áliti betri. Hvemig sem
farið er að, er ómögulegt að gera
hann að málsvara þeirrar stefnu,
sem vill þurka út alla sannfæringu
í trúmálum. Enda byggir víst eng-
inn það að riki og kirkja eigi aö
vera aðskilið á því, aö allar trúar-
skoðanir séu jafngóöar eöa jafn-
lélegar. Allra sízt ætti að eigna
Roosevelt forseta þá kenningu.
Eins .eru þau ámælisorð er
Roosevelt á að hafa skrifað í garð
“hinna stærri íhaldsflokka klerka”
tómur heilaspuni. Eins það er
honum eru eignuð þessi orð:
“þjóö vor er lengra komin en
klerkastéttin”. Þau finnast hvergi
í bréfi Roosevelts. Maðurinn, setn
hann svaraöi, var ekki prestur, og
heldur ekki er eitt orö um “íhalds-
sama presta” eöa presta alment 1
bréfinu.
Sannleikurinn í þessu máli er,
aö Roosevelt í ofangreindu bréfi
lagði áherzlu á þann sjálfsagða
sannleika, aö í landi þar sem trú-
frelsi er viðurkent, geti ekki komið
til mála aö heimta neina vissa trú
The DOMIINION BANK
SELKIRK CTIBCIÐ.
AUs konar bankastörf af hendi leyst.
Sparisjóösdeildin.
TekiP við inBlögum, frá $1.00 a8 upphæS
og þar yfir Hæstu vextir borgaOir tvisvar
sionumáári. ViOskiftum bænda og ann-
arra sreitamanna sérstakur gaumur gefinn.
Bréfleg innleggog úttektir afgreiddar. ósk-
a8 eftir bréfaviOskiftum.
Nótur innkallaBar fyrir bændur fyrir
sanngjörn umboOsiaun.
ViO skifti viO kaupmenn, sveitarfélög,
skölahéruO og einstaklinga meO hagfeldum
kjörum.
d. GRISDALE,
bankastjórl.
sinn er þaö Siguröur Pétursson,
frá Minneota, sem nú er náms-
maður i næst efsta bekk í Minnes-
ota háskólanum. I gærkveldi
hlaut hann þann heiður, að vinna
sigur i mælsku-samkepni háskóla-
manna í Minnesota, og verður
hann nú sendur sem málsnildar-
kappi Minnesota háskólans til
móts við samskonar “kappa” frá
háskólum annara ríkja, er reyna
eiga með sér málsnild í Urbana
innan skamms. Fyrir ræðu þá, er
Sigurðu/r flutti á mótinu í gær-
kveldi hlaut hann 50 dollara verð-
laun. Vinni hann í Urbana, hlýt-.
ur hann fleiri hundruð doll. verö-
laun. Ræöuefni Siguröar var:
“Modern Feudalism”. • Borgar-
blöðin luku í dag miklu lofsoröi á
ræðuna, og flytja mynd af hinum
unga höfundi. Sigurður er son-
ur Sigfinns Péturssonar í Minne-
ota og Sigurbjargar konu hans, og
er bróðir J. Péturssonar málma-
fræðings, sem sér gat á sínum
tíma frábæran vitnisburð fyrir
nám við Minnesota háskólann.
Siguröiir er ágætum hæfileikum
búinn og mesta mannsefni.
Séra N. Stgr. Thorlaksson held-
ur guðsþjónustu í Selkirk í kvöld
I ('fimtttd.J og föstudaginn langa
i kl. 3 e. h.
hann í mjög miklum metum hjá
þjóð sinni, og fyrir löngu orðinn j af þeim, er um embætti sækja.
I heimsfrægur maöttr. Hins vegar lét forsetinn ekki
nokkra skoðun 1 ljos 1 breft stnu
Greinin í Norðurl. er meö fyrir-
! sögninni “Roosevelt forseti og
Únítararnir”, og mun undirskriftin
“M. J.” benda til þess, aö þjóð-
skáldið Matthías Jochumsson sé
höfundur. Efni greinarinnar er
viðvíkjandi trúmálum. Enda hafa
engin veruleg mótmæli gegn kenn-
ingtt forsetans komið fram hér í
landi. Og þess er vert að minn-
ast, að engir hafa samþykt með
honum með ákveðnari orðum að
Fréttabréf.
j ríki og kirkja — stjórnmál og trú-
að skýra frá ummælum Roosevelts mál _ eigi a6 vera aigerlega aö-
að afstöðnum kosningunum i j skilið, en stór hópur af íhaldssöm-
haust er leið, um það hvort trúar- \ tim lúterskum pres-tum. Þá grein-
skoðun forsetaefna ætti að vera : 'r a við forsetann um það eina atr-
látin rnæla með þeim eöa móti t.l þeir á,|ta heppilegt eöa
rett að kjosa kaþolskan mann fvrtr
Brezku nýlendurnar, Ástralía,
nýja Sjáland og Canada, hafa lýst
jyfir því, að þær væru fúsar til aö
1 leg£fja fram fé, til aö auka her-
skipastól alríkisins. Slíkt er í alla
staði viðurkvæmilegt.
Meðan nýlendumar eru í tengsl-
! um við alríkið, og saimbandiö er
þeim hagfelt, þá er hagur alríkis-
ins þeirra eigin hagur, og þæ*
ættu því eigi aö liggja á liði sínu
um aö tryggja hann.
Að því er til Canadabúa kemur
verður eigfi betur séö, en aö þeir
j kosninga. Þessi ummæli forsetans
stóðu í opnu bréfi til J. C. Martir.s
j nokkurs, í Dayton, Ohio. Haföi
i Martin þessi skrifað forseta á
; undan kosningum, og látiö í ljós
! þá skoöun, aö þjóðin ætti heimt-
j ingu á að vita um trúmálastefnu
Tafts, og væri hann Únítari og léti
þjóöina vita það, mundi hann ekki
j ná kosningu. Svar Roosevelts upp
; á þetta bréf, er eins og öllttm er
kunnugt hér í landi, sem fylgjatt
í með í því sem gerist, þau einu um-
mæli um þetta efni, sem frá
Roosevelt hafa komiö opinberlega.
Bréf forsetans birtist í flestum
blööum hér í landi , en var ekki
gefið neinu einu þeirra til birting-
ar, eins og skilningurinn viröist
vera í Norðurlands greininni.
Fttrðar mann því mjög, þegar
maður les greinina í Norðurl., og
finnur þar ummæli höfð eftir
Roosevelt, sem mjög eru á annan
veg, en efni hins opna bréfs. Úr
hinni svo kölluöu “grein” forset-
ans er meðal annars tíndur fram
sá fróðleikur, aö kona Tafts sé
kaþólsk og bróöir hans líka. !
þessu efni ber þaö eitt á milli, aö
Roosevelt segir einmitt aö kona
Tafts sé ekki kaþólsk og bróöir
hans ekki heldur. Þau séu bæöi
meölimir biskupakirkjunnar. Þó
forseta, vegna þess aö kaþólska
kirkjan sé andvíg aðskilnaöi rík’s
og kirkju, og þaö gæti því verið að
hætta trúfrelsi þjóöarinnar. Með
öðrum oröum, meta þeir trúfrelsið
svo mikils, aö þeir vilja ekki á
nokktim hátt stofna því í hættu.
Menn getur greint á ttm það.hvort
það sé nokkttr hætta fvrir trúfrels-
ið að kjósa kaþólskan mann fyrir
forseta, en hitt væri óréttlátt aö
segja, aö þessir umgetnu prestar
sétt á móti trúfrelsi.
Hvemig stendur á rangfærslun-
um hjá “M. J.” í Norðurl. vitum
vér ekki. En nauöa líkar eru þær
því, aö þær eigi rót sína aö rekja
til löngunar aö sverta íhaldsmenn
í trúmálum, og telja fólki trú um
að annar eins maöur og Roosevelt
sé málsvari þeirrar stefnu, sem viíl
aö enginn sé viss í sinni sök í trú-
málum. En hvemig sem á rang-
færslunum stendur, er þaö sann-
gjörn krafa, aö hlutaöeigandi kann
ist við þær og leiörétti.
Kristinn K. ðlafsson,
Garöar, North Dakota,
26. Marz 1909.
Wynyard, Sask.,
19. Marz 1909.
Frá fréttaritara Lögb.
Síðastliðinn mánuö hefir ver-
ið góð tið, stilt veður og frost-
j vægt.
Nú ganga vagnlestir annan
hvern dag til Wynyard. Hveiti-
| kaupmaður hefir verið þar annan
j sprettinn og hefir talsvert af
hveiti veriö sent austur.
Thorlákur Jónasson er aö byggja
“restaurant”, sem langt er kominn
aö smíði, Jón Jónsson ('áður af
Johnson & SigfússonJ er aö setja
lupp fatasölubúð og skóverzlua.
S. A. Sigfússon ætlar nú þegar aö
bæta viö sig húsbúnaöi og útfarar-
verzlun, sem rekin verður í sömu
jbyggingu. Líka eru hús í smíður.t
| ?em þegar eru leigö sem íbúðar-
hús. Kínverjar ætla aö setja upp
“restaurant” og þvottahús, og eru
komnir á staðinn.
Black & Bole frá Quill Lake,
hafa stóra búð nálega fullgeröa.
Einnig fluttu hingað Gyðingar frá
Yorkton, og leigja búð af Björn-
sons bræörum, en það er mælt að
j þeir ætli aö setja upp búö sjálfir,
| því óbifanlegt traust á framtíö bæj
arins hafa bæöi businessmenn og
bændur.
Þann 18. var haldiö mikið gildi
! i Hotel Wavne, og var H.C.Pierce
þar heiöursgestur. Mr. Pierce gaf
gestunum ágrip af verki þingsins
og frammistöðu sinni, og aö end-
ingu dálítið yfirlit yfir reynslu
sína viö hveitirækt, vegna þess að
stjómin hefði ekki komiö þvi til
Islenzkur mœlskumaður
Séra Björn B. Jónsson skrifar
oss frá St. Paul, Minn., 30. f. m.:
Mér dettur í hug aö yður og
lesendum blaös yöar þyki þaö
nokkru varöa, aö íslenzkur náms-
maöttr hefir á ný oröiö þjóöflokki
væri þetta smávægileg missögn, ef vorurn til mikils sóma. í þetta
Vinsœlasta hattabúð í
WINNIPEG.
Einka umboösm. fyrir McKibbin hattan
364 Main St. WINNIPEG.