Lögberg - 27.05.1909, Blaðsíða 4

4
ívOGBEftG, FIMTUDAGINN 27. MAÍ 1909.
&
er tefið dt hrern fimtudae af The Löeberg
Printing & Publiehing Ce., (löggilt). aö Cor.
William Ave. og Nena St., Winnipeg, Man. —
Koetar fa.oo um árið (á fslandi 6 kr.). — Borg-
ist fyrirfram. Einstök nr. 5 cents.
Published every Thursday by The Lögberg
Printing & Publishing Co., (Incorporated). at
Cor. William Ave. St Nena St.. Winnipeg.
Man. — Subscriptjon price fi.oo per year. pay-
able in advance Single copies 5 cents.)
S. BJÖRNSSON, Edltor. .
J. A. BLÖNDAL, Bus. Mansger
Auglýsingar. — Smáauglýsingar U eitt
skifti 15 cent fyrir 1 þml. Á stasrri auglýsing-
um um lengri tíma. af^áttur eftir samningi.
BústaOaakiftl kaupenda verður aðl til-
kynna skriflega og geta um fyrverandi bústað
jafnframt.
Utanáskrift til afgreiðslustofu blaðsins er :
Tha LÖQBERG PRTG. A PUBL. Co.
Wtanlpeg, Man.
P. O. Box 3084.
TELEPHONE 221.
Utanáskrift til ritstjdrans er:
Editor Lögberg,
P. O. Box 3094. WiMHiese.ÍMan.
Samkvssmt landslögum er uppsögn kaupanda
á blaði dgiid nema hann sé skuldlaus þegar
hann segir upp. — Ef kaupandi, sem er ( skuld
við blaðið, flytur vistferium án þess að til*
kynna heimiiisskiftin, þá er það fyrir dóm*
stólunum álitin sýnileg sönnun fyrir prettvís-
legum tilgangi.
pólitískir kunningjar þingmanns-
ins verSa honum þakklátir fyrir
að hafa snúiC úr höndum þeirra
eitt vopniC, sem þeir beittu bezt
gegn sambandsstjórninni í síCustu
kosningium, -'sigurvænlega tij
handa herra Campbell.
Kúvending Campbells.
Glen CampbeUi, sambandsþing-
maCur Dauphin 'kjördæmis, hefir
veriö aC reyna aC láta ofurlítiö i
sér bera öbru hvoru austur í Ott-
awa. En miklu hægra hefir hann
farið þar og veri® varkárari í
munninum heldur en hér vestra í
kosningunum á síCasta hausti.
Hann hefir sýnilega tekiB meira
en litlum stakkaskiftum i vetur,
því aC hann hefir ekki séC sér ann
aíS fært en aC lýsa yfir því fyrir
þinglok, aíS þaíS hafi veriC rang-
hermdar skammimar um sam-
bandsstjórnina, sem Free Press og
Yfirráð í loftinu.
fleiri blöC hafi haft eftir sér í si«-,hvers hinna stórveldanna.
ustu kosninga baráttu. Þá varifremur gat hann þess, a«
Lengst af hafa íbúar jarCarinn-
ar deilt um yfirráB á sjó eía landi.
Hver þjóCin eftiraðra hefir hrif-
iö þau til sín og glataS þeim aftur,
er önnur þjóC enn öflugri og þrótt
meiri náöi yfirtökunum. Enn sem
fyr keppa stórveldin um yfirráB á
landi og legi og eru ár og sí5
a5 vígbúa sig í því skyni.
En nú er svo komiC, atS ekki er
eingöngu kept um yfirráB á sjó
og landi heldur og yfirráB í lofti
uppi. Allar horfur eru á því, a5
baráttan þar verCi engu minni e5a
ósnarpari heldur en á jörSu niCri,
en stórum ægilegri og háskasam-
legri ef til verulegs ófriöar kæmi.
Loftfarir Zeppelins greifa hafa
vakið afar mikla eftirtekt bæöi á
Englandi og Frakklandi. Þaö er
heldur engin fur5a jafnvel og þær
hafa tekist.
Svo er a5 sjá, sem Englending-
ar gefi þessum loftförum meiri
gaum heldur en Frakkar.
Á Englandi er öflugt félag, sem
gengst fyrir loftsiglingum. Þa5
átti fund nýskeö í Lundúnum og
var borgarstjórinn þar málshefj-
andi. Efni5 í ræðu bans var 1
sem fæstum orðum þa5, a5 Eng-
lendingar veröi a5 ná yfirráöum
í lofti uppi.
Ýmteir fleiri ræöumenn geng-a
feti framar, t. a. m. vara-aömiráil
Sir Percy Scott. Hann hélt því
fast fram, aö Brear ættu a5 koma
sér upp loftfara-flota, sem tví-
gildur væri á viö loftfaraflota sér-
Enn-
hann
nokkur flokikur. landlierslns skuli'
æföur í loftsiglingum, og skuli
síðar verða nægilega margar loft-
siglinga herdeildir, er verji hafn-
irnar fyrir loftifaraskotum óvin-
veittra þjóöa. Félagiö hefir heit-
áö hermálastjórninni eindreginni
aðstoð og fylgi, ef hún taki þaö að
sér a5 sjá um að fé verði veitt til
að koma á fót loftsiglingar skóla.
Hermálaráðherrann hefir vikist
vel við þeirri málaleitan og skipaö
nefnd til að rannsaka þessa uppá-
stungu.
'Hermálastjórnardeildin hefir i
hyggju að stækka loftsiglinga-
garð sinn og byggja nýjar og stór-
ar byggingar yfir loftför og ann-
an útjbúnað þeim tilheýrandi. —
Englendingar ætla sýnilega að
fara að keppa við Þjóðverja fyrir
alvönui um loftsigLingar; en ekki
dregur það úr hericostnaðinum,
sem nú er þó orðinn svo mikill,
að Jjjóðin fær vart undir risið.
mikið talað í blöðunum um þau hefði fundið upp fallbyssu, er
fjögur
ummæli þingmannsins, aö hann^hitta mætti með loftfar á
hefði átt að múta einum starfs- þúsund metra hæð.
manni innanríldsmáJa stjórnar
dleildarinnar með $2,000, til þess|
að fá. þar beiðni nokkurri 'fram-
gengt. Meðal annars var þetta ó-
Helztu ræðumönnunum, svo sem
Hiram Maxim, þeim er fann upp
Maixim-byssuna alkunnui,, kom
saman um það, að bæta mundi
spart brúkað t síðustu kosningum J ,mega tðluv€rt Zeppelins-loftförin.
til að dorga atkvæði Campbell tíl Hann hélt því fram
að mjög erf-
handa, en sverta sambandsstjórn- itt væri aC koma skoti á loftfðr.
ma. Þ'etta var þingmannsefninu |Þegar dimt væri upp yfir gæti svo
hverjum manni kunnugra og það jfariS( a5 eigi tekist að hitta loft-
var síður en svo að honum dytti í for j skotmáHf þ6 skoti8 væri á
hug að finna að því um kosninga- þau kúlum svo þúsundum skifti.
leyfið í haust, né lýsa því^ yftr þá, Ennfremur gæti sú skothríö org;S
að sér hefði farist orð á annan stórhættuleg því að kúhtrnar
veg heldur en frá var skýrt. jhrindu niður aftur og gætu unnið
En þegar hann er kominn aust- ^ mikið tjón á herflokki skotmann-
ur til Ottawa, og ekki þarf að anna sjálfra.
brúka þessa kosningabeitu lengur - Blaðamenn brezkir hafa rætt
sér hann sér ekki annað fært en mjög mikið um loftsiglingar í
að klóra yfir þetta, og reyna að‘seinni ti5j og f[utt nákvasptar
koma sjálfum sér úr skömminni. I skýrslur um allar loftfarir Zeppe-
Nú segir hann, að sér hafi far- hns greifa.
ist orð þessu viðvíkjandi á þann
veg: að hann vissi þess eitt dæmi,
Hermála og flotamála stjórnar-
deildin brezka er og farin að veita
að felag nokkurt hefði notað póli-'j^ mái; mikla athygli. Bota.
ttskan millilið til að koma fram hef{r ^ . ,jósi aC
malum stnum austur frá, og greitt hún hefir góga trú . byssu Sir
honum $2,ooo fyrir ómaktð. Ekki Percy gcottj sem nýske5 hefir lát.
gat herra Campbell þó nafngreint ;8 af embætti
sínu við brezka flot-
nemn vtssan mann í þessu sam- ._ ,
v 'ann, svo sem aður heftr vertð a
an 1, því að bæði var það, að j minst Flotamála stjóbnardíeildtn
■milliliðurinn var andaðUr fyrir
,, , ,hefir fengið honum í hendur gant-
nokkmm árum, og aðrir, sem við' „
. 1 alt hersktp, og er ætlast til að
maltð voru bendlaðir, persónuleg-1. ■ , ....
. . r s hann reynt þar agæti byssu stnnar
ir vimr þtngmannsins. .., ,,,. ~
til hlitar. Enn fremur heftr stjorn
En með þessari kúvending sinni ^ ardeildin láti5 loftsiglingafélagirau
■hefir herra Campbell þó fyllilega j té iandfiæmi albnikið við Salis-
sýknað þjóna innanrílcisstjórnar-|.bury> þar sem loftfaraæfingar
deildarinnar af áðumefndri á- Jverða baldnar,
kaeru um að hafa tekið mútur. í Félagið hefir farið fram á það
En nú er eftir að vita hvort við Haldane hermála ráðgjafa, að
Umsteyping útlending-
inganna.
Nýskeð stóð titstjórnargrein í
Free Press, sem fjallaði um út-
lendingana, “foreigniers”, hér t
bænum.
Úitliendinga nejfnir bliaðið þá,
bæjarbúa. sem eigi mæla á enska
tungu og hópi sig saman í ýmsuni
^ hlutum ibæjarins vegna háttsemi
iþeirra, sem algerlega sé ólík hátt-
semi enskumælandi manna.
Að sumu leyti er vtnsamlega tal
! að ium þessa útlendinga. Þ’að er
|sagt, að þeir séu vinnugefnir og
| ötulir og séu fúsir á að starfa að
þyngstu og verstu verkunum, sem
nauðsynleguist séu til umbóta
jþessa unga bæjar og lands, og
ihafi jafnaðarlega fúsan vilja á að
jverða góðir borgarar hér í Can-
ada. Það þrái þeir cg hitt þá vit-
anlega að nema enska tungu._^_____
En er verið sé að keppa að
! þessu takmarki, þá vilji það alt of
Ivíða við brenna, að þessir útlend-
ingar gæti eigi þeirrar siðvenju í
! þeimilislífinu, ;sem enskumælandi
j fólk temji sér og Canadabúar yfir
‘ Leitt fyljgi. Útlendingarnir þyrp-
jist saman alt of margir í rúmlítil
I hílbýli, svo að stór hætta geti af
I hlotist, ef drepsótt kæmi upp; lifn
! aðarháttum þessara útlendinga sé
mjög svo ábótavant, bæði frá heil-
brigðislegtt og siðferðislegu sjón-
armiði. Enn fremur að þeir þess-
ara manna, sem verði undir í lífs-
ibaráttunni, veröi efni í sorp bæj-
'arins, óþjóðalýð, þjófa og bófa, og
j Winnipeg ætti að reyna að kom-
jast hjá að hýsa þess konar fólk.
Blaðið heldur því fram, að það
sé skylda allra hugsandi borgara
hér að koma í veg fyrir þá hættn.
Líta eftir því, að böm útlending-
anna sæki skólana, glæða hreinlæti
á heimiLunum og koma í veg fyrir
að of margt fólk þyrpist saman í
lítil húsakynmi. Þá er bent á fé-
lög, sem starfi að þessu, og loks
lagt það til, að bæjarstjómin setji
fimtán góðkunna borgara, til að
rannsaka hversu ástandið sé.
Mörg þessara ummæla hafa
sjálfsagt við töluverð rök að styðj
ast; þó að eigi muni vera allskost-
ar rétt að láta alla þá mismunandi
útlenda þjóðflokka, sem hér eru
saman komnir, eiga óskilið mál
um þetta, eins og blaðið gerir.
Mest mun t. a. m. kveða að því
um ýmsa slavnesku þjóðflokkana,
að þeir þyrpist margir saman
í lítil húsakynni. Meðal Isleni-
inga mun það mjög sjaldgæft.
B«M Majcslic
Talsími 4979.
Nýtt hús með nýjustu þægindum. — $1.50 á dag. -
,, American Plan. “
JOHN McDONALD, eigandi.
(Jame nálægt Main St.), Winnipeg.
B%i virðist það heldur sann-
gjarnt að skipa að eins útlending-
um, sem eigi mæla á enska tungu,
í flokk þeirra óhátt'prúðu, sem
blaðið er að vanda um við og vill
láta umsteypa og gera úr reglu-
lega Canadamenn. Það er ekki
sanngjarnt vegna þess, að þess
eru mörg dæmi og deginum ljós-
ari, öllum þeim, sem eitthvað
þekkja til í bænum, að hingað og
þangað um hann má finna ensku-
mælandi og ókynblenda Canada-
menn, sem síðmr en svo standa út-
lendingiumum framar, hvorki að
þrifnaði né háttprýði, og lögregl-
an þarf hvað eftir annað að fást
við.
Þáð er hins vegar orð i tima
talað og vel til fundið að ráða
hverja þá bót á högum íbúa þessa
bæjar, sem auðið er, og ekki sizt
þeiin háttprýðisskorti, sem Free
Press bendir á. En þaö hefði ver-
ið viðfeldnara, aö blaðið hef3i
dregið merkjalínuna milli óhátt-
prúðra og háttprúðra borgarbúa,
hverrar þjóðar sem væri, og lagt
það til, um leið og það benti á ráð
til að umsteypa útlendijrgana, að
steypa upp samtímis það af ensku-
mælandi fólki, hér í bænum, sera
útlendingunum mörgum stendur
engiu' framar. Það hefði vreið
réttara, því að þá heföi blaðið tal-
að hlutdrægnislaust og getað
sneitt hjá því, að bresks eða hér-
tends þjóðernisd'rambst gætti í
greininni.
Bardagi við Indíána.
('Framh. frá síð. bl.)
('Niðurlag.)
“Þú verður að koma eitthvert
með okkur í kveld,” sagði Muriel
við manninn sinn. “Gladys ætlar
heim á morgun, og fiana langar til
að skemta sér eitthvað, af því að
hún er komin til bæjarins. Hvert
viltu fara, Gladys?”
“Ef eg má ráöa, þá vil eg helzt
sjá einhvern sýningarstað/' sagði
Gladys.
Jón útvegaði þeim aðgöngu-
miða og svo var haldið af stað.
Gladys ’kom úr sveit og þótti
margt nýstárlegt sem fyrir augun
bar. Og með þeim var ungur og
snotur karlmaður, sem bjó í næsta
húsi við Tón. Hann sat hjá Glad-
— þau höfðu letið saman fyr —
og þá fanst henni mest gaman -ið
sjá lifandi myndir, þegar ljósið
var slökt á lampanum.
Bjartur ferhyrningur sást á
tjaldinu, og þvi næst tóku "lifandi
myndimar” að titra og allskonar
atburðir sáust koma í ljós. Sum-
ar myndirnar voru af sögulegum
atburðum, aðrar skringilegar eða
ósegjanlega þlægilegar, en allar
vorn þær mjög eðlilegar — meira
aö segja myndir af manni, sem
sást fletjast út undir jámbrautar-
vagni. En svo sáust tveir menn
koma á hjólum og blása hann upp
með hjóla-dælum slnum, þangað
: til hann var -orðinn jafngóður ogf
Jgekk himinglaður af stað með
þeim.
“Hvernig ætli þeir fari að
þessu?” sagði Gladys. “Þ’að er al-
veg óskiljaniegt.”
Nú var sagt að nýjar myndir
yrðu sýndar: “Bardagi við Indí-
ána.”
Jón hafði gefið myndunum litl-
ar gætur til þessa, en nú hallaði
han nsér áfram í sætinu og Gladys
hnipti í systur sína og hvislaði;
“Þ’að var mikil óhepni, að þetta
skyldi þurfa að henda; það getur
vel haft ill áhrif á hann.”
En myndimar voru famar að
titra á tjaldinu. Fyrst sást bjálka-
hús og nokkrir menn, sem gengu
úc og inn. Því næst hlupu tveir
þeirra út, eins og þeir ætluðu að
mæta einhverjum og hjarðmanna-
riddari kom á harðaspretti út úr
skóginum.
Þá varð mikið uppþot við kof-
ann; fólkið hljóp fram og aftur,
karlmennimir gripu til vopna og
tvær konur (önnuir ung og fríð)
osr tvö börn voru látin fara inn í
kofann.
!Þ"ví næst hófst skothriðin. Þ'að
sást af reykjarstrokunum, sem
komu út um götin á kofanum, og
að vörmu spori sáust Indíánarnir
á myndinni. Þeir hlupu milli
trjánna, til að leita sér skjóls fyrir
kúlunum, og þokuðust nær og nær
bjálkahúsimu.
Einn Indíáninn stökk hátt i loft
upp og datt dauður niður. En nú
kviknaði í þakinu á bjálkahúsinu.
Þeir sem inni voru þutu út með
konur og börn, en þeir vom ekki
fyr út komnir en einn foringinn
féll og fagra stúlkan kraup á kné
og kysti hann. Indíánarnir þustu
að úr öllum áttu-m og veifuðu öx-
um sínum og byssum sigri hrós-
andi. Það var auðséð, að þeir
voru staðráðnir í að drepa alla
hvítu mennina og svarðfletta þá.
Meöan þessu fór fram sat Jón
eins og dauðadæmdur. Honum
fanst eins og martröð þrengja að
sér.
En í sama vetfangi risu þau öll
á fætur, Muriel, Gladys og ungi
maðturinn, sem með þeim var.
Hann hafði gripið ujn hönd Glai-
ys, til að sefa hana. Og þau köll-
uðu öll upp yfir sig: “Jón!” Því
að hann sást á myndinni í sama
vetfangi koma hlaupandi. Á mynd
inni sást hann varpa stórum Indí-
ána til jarðar, sem ætlaði að drepa
stúlkuna og þegar hann sást þrí
næst varpa sér yfir Indíánann,
greip kona hans um handlegginn
á honum og hljóðaði upp yfir sig.
Það var eins og hún vildi draga
hann úr þessari hættu.
I sömu svifum sást hvernig
hvítu mennirnir ráku Indíánana á
flótta, og Jón sást stökkva á fæbur
og hverfa með Indíánunum, en
hitt fólkið varð eftir.
Hvíti ferhyrningurinn sást aft-
ur á tjaldinu og alt var horfið, en
fólkið klappaði lengi lof i lófa.
“Já einmitt, svona fara þeir að
taka þessar myndir,” sagði Jón.
“Nei, nú er eg öldungis hissa,”
sagði ungi maðurinn, “hafið' þér
þá lent í þessu, Bramley, aldrei
hefi eg heyrt yður hafa orð á því.”
“Jæja,” sagði Muriel, þegar þau
komu heim, og maðurinn hennar
hafði boðið unga manninum góða
nótt, “eg skal aldrei framar efast
ium, að þú sért hugaður maður,
Jón. Þú vissir ekki annað en
þetta væti bardagi í raun og veru,
og þó hættir þú lífi þínu til þess
jað bjarga ungu stúlkunni. Hún
1 var víst mjög falleg, er ekki svo,
; Jón ? Heldurðu að þú yrðir eins
jhugrakkur, ef þú ættir að frelsa
j mig?”
“JTei! Miklu, þúsund sinnum
hugrakkari, elskan mín,” sagði
I Jón með mesta sánnfæringarafl^
um leið og hann kysti konuna sína
j svo fast, að .umgi maðurinn út við
hliðið heyrði það, og hann * fékk
j þá hugrekki til þess að gefa
Gladys annan eins.
Um heilsuna.
Engrar heilsu geta menn notS
netna blóið sé ríkulegt og
rautt. — Hvemig menn geta
öðlast þá blessun.
Mikil eftirspurn yrði eftir styrk
ingarlyfinu IDt. Williams’ P4nk
Pills, ef allar konur og ungar
stúlkur gerðu sér grein fyrir þeirri
hættu, sem hlýzt af því að láta
blóðiö þynnast og veiklast, ef þær
skildu það, að megnið af algeng-
um sjúkdómum er blóðleysi að
kenna, og að sífölar kinnar bera
þess vott, að blóðið flytur ekki lif-
færimum nægileg niæringarefni.
Ef blóðiö er þunt, verða taugam-
jar hungunnorða, meltingin bilar,
ýmislconar veikindaköst gera vai
við sig, svo sem höfuðverkur, gigt
arþrautir, lendaverkur og aflleysi.
Dlr. Williams’ Pink PiMs endur-j
næra- blóðið, aflétta þreytunni 0%
hindra sjúkdóma. Þær fylla *ð-
amar rauðu, ríkulegu Móði en það
hefir góða fieilsu og langlífi í for
með sér. 1
Miss Marie Dionne, St. Angele,
Que., farast svo orð: “Eg er á-
The BOMINION BANK
SELKIRK CTIBDI®.
AUs konar backastörf af hendi leyst.
SparisjóOsdeildin.
TekiB við innlögum, frá $1.00 að upphaB
og þar yfir Hæstu vextir borgaðir tvisvar
sinaum á ári. ViBskiftum basnda og ann-
arra sveitamanna sérstakur gaumur gefinu .
Bréfleg innlegg og úttektir afgreiddar. ósk-
aO eftir bréfaviðskiftum.
Nátur innkallaðar fyrir bændur fyrir
sanngjörn umboðsiaun.
Við skifti viö kaupmenn, sveitarfélög,
skólahéruð og einstaklinga með hagfeldum
kjórum.
d. GRISDALE,
* baakutjórt.
kaflega þakklát fyrir þaö, sem Dr.
Williams’ Pink Pills hafa gert
fyrir mig. Blóð mitt var nærri
orðið eins og vatn. Eg var föl,
hafði enga matarfyst, þjáðist af
verkjum í baki og síðum, og var
aldrei heilbrigð. Við minstu á-
reynzlu stóð eg á öndinni, og hold
in tálguðust af mér, þangað tll eg
var ekki orðin nema 98 pund. Eg
fékk enga bót ráðna á meinum
mínum fyr en eg reyndi Dr. Will-
iams’ Pink Pills. Mér fór að batna
af þeim eftir fyrsta hálfan máu-
uðinn, og að nokkrum vikum liðn-
um var eg albata orðin. Roðinn
færðist aftur í kinnamar, þraut-
irnar hurfu, og eg tók aftur að
þyngjast, og er nú 130 pund. Eg
er ánægð yfir því, hvernig Dr.
Williams’ Pink Pills hafa reynst
mór, og vona að aðrar sjúkar og
þjáðar stúlkur geti haft hag af
því að fara að mínum ráðum, og
megi ná nýrri heilsu.”
Þessar pillur era seldar hjá öll-
um lyfsölum, og eins getið þér
fengið þær sendar með pósti á 50
cent öskjuna, eða sex öskjur fyrir
$2.50, frá The Dr.WilIiams’ Medi
cine Co., Brockville, Ont.
Póstspjöld.
A. J. Tohnson hefir sent Log-
bergi 12 bréfspjöld; á hverju
þeirra er mynd af ísl. fánanum og
í honum miðjum er ein mynd S
hverj'ui spjaldi af þeim TómasiSæ-
mundssyni, Jónasi Hallgrímssyni,
Jóni Sigurðssyni, Birni Jónssyni,
Skúla Thoroddsen, Bjama fri
\ ogi, Hannesi ÍÞorsteinssyni,
Þorsteini Erlingssyni, Guðmundi
Hannessyni, Einari Hjörleifssyni,
Einari Benediktssyni og Guðm.
Guðmundssyni. Einkunnarorð
fylgja hverri mynd, eftir menn þá,
sem myndin er af. Sum virðast
illa valin, t. d. eftir Einar Bení-
diktsson. Þar átti auðvitað að
vitna til einhvers í Fána-kvæ5i
hans. Myndirnar eru flestar góð-
ar. Verstar af þeim Guðmundi
Guðmundssyni og Guðm. Hannes-
syni. Óprýði er það á þessum
myndum, að vals-myndar-herfan
er þar í einu horninu — gulf!) að
lit. Spjöld þessi fást hjá H. S.
Bardal — seljast vafalaust vel.
Enn fremur verða allar þessar
; myndir prentaðar á eitt stórt
spjald.
Ferming.
Séra Jón Jónsson prestur í
j Álftavatnsbygð fermdi tiu ung-
imenni I Lundar Hall sunnudagim
2. þ. m. Þ'au voru þessi;
Jón Ágúst Steinn Dalmann,
Ingvi Lindal Sveinsson,
Guðmundur Á. Lundal,
Olafur Astráður Böðvarsson,
Jon Magnúss. Einvarðsson,
Margrew Halldórsson, r
Guðni Halldór Sigurðsson,
Sigurður A. Lundal,
Jens Magnússon,
Helga Soffia Bjarnad. Johnson.
----------\
Mrs. M. Williams
702 Notre Dame
Hattasalan byriuð. Allar nýjustu tej?-
undir af vor-höttum. Mjögmörg sýnis-
horn úr að velja, Komið og leyfiö oss
að sýna yður hvað vér höfum að bjóða
og hvernig verðið er. Einnig mjög
fallegt úrval af ..toques'.' handa mið-
aldra kvenfólki.
-----------------------J
Vinsœlasta hattabúð í
WINNIPEG/
Einka umboösm. fyrir McKibbin hattan >
wMmm
364 Main St. WINNIPEG.