Lögberg - 07.10.1909, Blaðsíða 2

2
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 7- OKTÓBER 1909.
Á villigötum.
(Sœnsk saga).
Litla klukkan á hillunni upp yf-
ir bókaskápnum sló hátt og snjalt
atta, og þaö var jafnsnemma aö
herbergisþernan opnaöi huröina,
dróg trá hitastöövarspjöldin og
tok Durt með sér föt ungfrú Elen-
orj tii aö bursta þau. I>ernan fór
aö öllu þessu hljóölega, cn þegar
hún opnaði hurðina og fyrsti sól-
argeislínn gægöist inn um rifuna,
j á vaknaði húsmóöirin.
"Hvernig er veðrið, Charlotta."
spuröi Elenora Horens, rétti úr sér
. g geispaði lengi.
"I>að er skæöadrifa, svo að
hvergi glæfir," svaraöi þernan.
"iílessuð loíaðu mér þá a*ð vera
i írröi, og segðu mömmu að eg
ætii ,aö boröa morgunmatinn ininn
■ érna mni i herberginu' minu."
I>egar Cliarlotta var tarin, sneri
Lien .ra sér til veggjar. En henni
henni var ómöguicgt að sofna.
i lugsanirnar þvældust hver i aðra
• í óendanlega bendu — þyrluðust
u;>p e:ns og skrælnaður lauffiekk-
ur fvrir hattstvindi. öllu ægði
saman: veizlunni í gær, snjóveðr-
inu i morgun, búningnum sem hún
haíöi verið í síðast, næsta bazarn-
u:n, ferðalaginu í sumar, og loks
datt henr.í attur í ímg veizlan sú í
gær. Hvernig skyldi standa a þvi
að. henni datt hún i hug? Hvað
' aíði komið fyrir, er gerði þaö
að verk.-m. að sú veizla varö núnn
is--t eðari en aðrar veizlur. sem hún
hafði verið í? Jú, biðum við!
i.íklega hefir þaó verið ungi út-
len 'i maðurinn. sent lék svo dæma
laust vel á fiðlu. Aðdáun hans var
henni minnisstæðust. I>aö var
ekki svo að skilja. að henni hefði
. n.-kk-a vitund* ant um að-
<láun hans. Síður en svo. En samt
' fði henni þótt lofið gott eins og
fleirun, ekki sizt af þvi, að hann
var tæplega.tvítugur. en hún þrjá-
tíog átta ára gömul. I>ær eru
ekki vanar að firtast af því fert-
ugar stúlkur, þegar tvítugir piltar
síá þeim gullhamra. •
En að hún skyldi vera oröin
þrjátiu og átta ára! Mikið undur
hafð' timinn liöiö fljótt. Henni
fau t nærri þvi eins og þaö hefði
ves:ð í gær er hún fór á fyrsta
dansleikinn á æfinni átjáti ára
stúlka, rjóð og sælleg, og lagleg— |
nýkomin heim ’úr skóla suður i,
Sviss.
Eimnitt þá. á dansleiknum þeim
hafði l ún fyrst kynst Karli Otto.
Hann var þá orðinn karlmannleg-
ur o> fallega eygöur. Tdlit þeirra
augna heillaði allar stulkurnar i
danssalnrm. Jafnvel hún stóðst,
eigi töframátt þeirra. Eyrir henni
fór eins og hinum. Hún varð ást-
íangin af honum.
En sá unaðstími, sem þar kom1
á eftir. Sífeldir dansleikir, sleða-
ferðir o. s. frv. Og loks leynileg
trúlofun h.ennar á tuttugasta af
mæhsdeginum hennar. Mikið skelf
ing fanst henni þá gaman að lifa,
því að hún var ung og hamingju-
söm, og sá ókomnu árin i ljósi feg-
urstu vona sinna! Að visu urðm
ungu hjónaefnin að gera sér að
góðu að þrevja mörg ár áður^en
bau gætu gifst. Hann var efna- j
laus. Atti ekkert nema launin1
sin og foreldrar hennar voru ekki 1
rikir hel !ur. En bæði vorui þau í j
blóma lífsins.
En svo kom mótíætið, eins og
þruma úr he'ðríku lofti. Faðir
hans lenti i verstu fjárkröggur og
lagði að syni sínum að ná i ríkt
kvonfang til að hjálpa sér úr fjár-
þrönginni. Og það varð úr að
Karl Otto gekk að eiga rika
bankastjóradóttur, sem lengi hafði
þráð ást lians. Hann ritaði Elen- :
oru að visu hvert harmabréfið á
fætur öðru, en samit sem áður var
hún á þeirri skoðun, að honum
væri kvonfangið ekki eins leitt og
hann léti. Það vora heldur engin j
þrautakjör að eiga konu, sem sá
ekki sólina fyrir manni sínum og !
var flugrík í tilbót.
í fyrstu hélt hún að hún mundi j
ganga af vitinu og að hún mundi
aldrei fijá glaðan dag upp frá því.
Hún lagðist í rúmið og lá þungt
og lengi. Þannig liðu margir mán-
uðir, en loks fór hún samt að nema ástin gæti verið hátignarleg
hressast. |og hrein ? “Néi, nei,” var eins og
En á þessu timabih hafði margt henni heyrðist hvíslað að sér.
breyzt. Faðir hennar hafði verið “Það fer enginn að eiga Elenoru
frábærlega heppinn í verzlunar- Hörens nema til að ná i auð henn-
málum og hafði græðst stórfé — ar.”
réttum tvei mánuðuim of seint. En | “Já, því er þannig varið,” sagði
þessi nýi auður ætlaöi alveg að (Elenora upp hátt og hringdi í á-
gera út af við Elenoru. En æskan kafa — “enginn gengur að eiga
er þróttgóð. Elenora rétti við. mig nema til að ná í auð mirnn.
Hún náði sér alveg að ytra útliti, Eg er þegar komin af æskuskeiði,”
og varð jafnvel enn fegurri en 1 sagði hún og dæsti við.
hún h^fði verið áður en hún veikt- | Herbergisþernan kom inn með
ist og gekk enn meira i augu ungu morgunverðinn á bakka.
mannanna. En biðlárnir kormist! “Það koni talskeyti frá Arnkló
brátt að raun um það, að hún vildi liðsforingja, að liann ætli að koma
engum ástamálum taka. Þeim hér kl. n og fá ungfrúna til að
! fanst eins og hún mundi vera til- r'ða út með sér.”
j finningarlaus. Hún hafði fengið I Elenoru fanst eins og létti af sér
fulla óbeit á ástum og tók öllu þungum steini. Henni þótti
blíðskapartali með jökulkulda undur gaman að útreiðum og hún
kæruleysjsins. Þa i hittust oft var vön að segja í gamni að hún
Karl Otto og hún, en fumdir þeirra Hklega tæki nú barúninum á end-
j höfðu engin áhrif á hana. Hún antim. vegna þess að ef hún færi
! vbr róleg og kuldaleg, "þyrkings- UPP í sveit til hans, fengi hún að
j leg og stórlát” eins og vinkonur ( koma svo oft á hestbak sem sér
hennar sögðu. 1 lún teldi engan syndist!
sér fullboðlegan, hversu vænn og! Eftir því §em nær því dró, að
mikill maðu
r sem væri.
I klukkan
pvi
vrði
ellefu, því órólegri
En sannleikurinn var sa, að hæfi varð Elenora.
leiki hennar til aö elska var horf- j Eg held aö eg sé að verða dutl-
! inn. Henni fanst henni ekki geta ungafull og taugaveikluð,” sagði
látiö sér þykja vænt um nokkurn lnin við sjálfa sig. “JEtli ej$f geti
karlmann. Aldrei, nokkurt augna j ekki fengið að vera i friði fyrir
j blik kom henni til lnigar að þess- þessum hugleiði.ngum um ást og
tnn biðlmrum hennár þætti vænt aðdáun? Er eg kannske ástfang-
um sig. Hún þóttist þess fullvís, in? Og af hverjum þá? Ekki í
að það væru auðæfi hennar og landstjóranum og ekki í honum. .
annað ekki, sem> þeir væru að j . .. . Varla getur það skeð, að eg
sækjast bftir. ihafi fengið ást á fiðlumeistaran-
Svo lézt faðir hennar. Elenora um_? Æ, nei, eg man jafnvel ekki
var þá- rétt þrítug og fékk hálfa fftir andlitslagi hans, jafnvel ekki
: hiljón króna til umráða. Hún hvernig augu hans voru lit; eg
cjróg sig út úr samkvæmislífinu, Héfi sjálfsagt orðið ástfangin af
gaf sig að listum og við ferðalög- einhverri hugmynd. Eg, Elenora
um komst í kynni viö mörg vís- j Hörens, kaldlynda óþýða stúlkan,
indafélög og aðstoðaði móður sína. v'i fáta elska mig, láta dást að mér.
Biðlaskarinn var farinn að þynn-! En það verður aldrei hlutskifti
Margir fallegir og nytsamir munir gefnir í skiftum fyrir
Royal Crown sápu ™coupons
T3 -r, dST A.
B OLLI No
iio. Satin finish. Ut
grafinn meS höndunum
Silfur litaður. Sendur
koitnaðarlaus fyrir 75
umbúöir.
Royal Crown uppstoppaðar brúður.
Lifandi stærð (tuö fet á ha 8), uppstoppaðar, óbrjótan-
legar og svo léttar að smærstu börn geta borið þær.
Höfuð, hendur og fætur malað með litum og klætt. að
eins þarf að færa hana í kjólinn. Fyrirsögn um tilbún-
ing hans. Gefin fyrir 50 umbúðir. — Sendið eftir ó-
keypis verðlaunaskrá.
Royal CrownSoaps,Ltd
premiudeildin Wionipeq, Man.
•••♦♦♦*•»♦♦«•
t The Canadian Renovating JjTHE DOMINION BANK
* Company. 612 Ellice Ave. í
I I 'I-l-i H-H-H-I I I H-|-
Dr. B. J. BRANDSON
Office: 650 Wiiliam Ave.
Telephone: 89.
Office-timar; 3—4 0g 7—8 e. h
Heimili; 620 McDermot Ave.
Telephone: 4300.
Winnipeg, Man.
•h-h-h-h-t-h I I I I I I I I 1.1j
Dr. O. BJORNSON
Office: 650 William Ave.
Telephone: 89.
°uCe"t.ímar: x-30-3 og 7-8 e.h
Heimili: 620 McDermot Ave.
Telephone: 4300.
. Winnipeg, Man.
Litarar og Hreinsarar.
Loðföt hreinsuð og enduibætt.
Fötin sótt oc skilað.
t Talsími: Main 7183. :
♦ ♦
•♦♦♦•♦••♦»♦♦♦♦♦•♦♦•♦♦♦♦♦♦«
ast. Þeir sau
sínar reyndust
í ti •. Þur . ,slab“- viður til
* eldsneytis, 16. þuml.
SOLU laT, ,öt sk„
,,FLJOT SKIL“
2343 - - TALSÍMI - - 2343
THE
að allar tilraunir,mitt! Eg er ekki i neinum vaía| Rat PORTAGE LUMBER Qo
árangurslausar.,um t>aS- _ Eg er ungfrú Hörens,
Fáeinir voru þó eftir: landstjóri stórrik stúlka og eg ætti að vera
nokkur, hermálaráðgjafi, gózeig- byggin. Og það er ekkert óhræsi
andi, seni var barún, og tveir ve! vera r!!í.........En ástin........
metnir liðsforingjar. Þeir voru ^eL Ele.nora mín! Hættu ölltwn
allir af æsku aldri, en hún þóttist barnabrekum og farðti ekki að láta
viss um, að þeir mundu fúsir á að ems °S veiklaður stelpukrakki.
bíða eiWi í nokkur ár. ^ér væri ráðlegast að giftast nú
Eftir að hún var komin í góð Þeim f>T?ta’ Sem bi8l,r Þin' Þá
efni einsetti hún sér að giftast rf!’i5u nyE,m storfum aö gegna og
aldrei; en eftir því sem hún dtist e,n s y f ur a® ræ!<ja-
meir fann hún gleggra til þess hve j Og henni heyrðist hún heyra
líf hennar var tómlegt og hana fór sagt í skipunarrómi: “Giftu þig!
að langa eftir þeirri heimilisgleði, giftu þig!” Og litla klukkan á
sem börnin veittu. En aldrei gat hillumni heyrðist henni tipta á orð-
lnin fengið af sér að heita nokkr- unum: “Giftu þig! giftu þig”.
um manni eiginorði. Hún hélt Bréf lá á borðinu frá gömlu
því áfram að vera ógift eins og Emmu föðursystur hennar. “Giftu
áðuir og löngunin eftir börnunum þig! gixtu þig!, meðan tími er til.
hvarf smámsaman. Loks réð hún Senn verður það of seint,” skrifaði
af fyrir rúmu ári að láta vígja sig gamla konan henni.
íil nokkurskonar hagkvæmishjú- j “Eg held helzt, að eg sé að
skapar. Hún ætlaði að leggja til ganga af vitinu,” tautaði Elenora.
peningana, en láta mannsefnið “Kannske eg ætti að gifta mig, og
!egg’ja t!! titilinn! En hver á.ti það sé ráðlegast. Já, hvers vegna
þaú ;ð vera? Átti hún að gifta-t ekki? Einhver.n tima hlýtuir að
gam.a landstjóranum, eða ráð- koma að því, og mömmu langar
gjafa-fauskinum. HvorUgur þeirra ekki eins mikið til neins, eins og
var óálitlegt mannsefni. Báðir ag eg gjftist áður en hún deyr.
“allra skemtilegustui menn” eftir Nú, jæja, eg lofa ykkur því þá,
því sem fólk sagði. En liðsfor- þessum áminnandi röddum,” sagði
ingjarnir? Enginn vafi var á, að Elenora einbeitt og hlýlega, “að
annar þeirra var álitlegur maður í taka hverjum. biðli sem nú verður
öllum greinum, en hann var stór- fyrst til að biðja mín og er full-
skuldugur. En hinn, Hugo Arn- boðlegur eiginmaðuur.”
kló? Þau voru skyld eitthvað 0 .
langt ftam talið, og hún kallaði , Sv° bl° hun hatt /0S hvelt
hann skírnarnafni. Nei. Ekki gat þant "ifcir sfagann og mn ! gesta-
hún farið að giftast honum. Hann Salmn aS taka a motl ArnkI°' ^
var að vísu orðinn hægur og við-! “Verður ekkert af útreiðinni í
kunnanlegur í seinni tíð, en fyrst c!ag’ e®a hvað?” spurði hún erhún
eftir að hann fór að biðla til henn- sá að hann var ekki í reiðfötum.
ar hafði hún orðið hálfskelkuð í “Nei, ekki í þetta sinn, Elenora.
hvert skifti, sem hann leit á hana. Eg kem hingað í öðrum erinda-
Og hún vildi ekki að samband milli gerðum í dag.” Hann þagnaði.
sín og eiginmannsins væri annað “Hefir nokkuð komið fyrir þig?
en vináttusamband, laust við allan pf, er(- svo skelfing tindarlegur?”
ofsa tilfinninganna. Hún hafði “Ekkert annað en það, að nú er
jafnmikla óbeit á ástarhita eins og frestur minn á enda. Pyrir tveim-
þungum þjáningum. 1 ur arum heitstrengdi eg að vera
Og þá datt henni í ltuig fiðlu- búinn að biðja þín áður en tvö ár
leikarinn ungi, sá, sem hún kyntist vseru liðin. Því verður nú ekki
kveldið fyrir. Það var ekki svo frestað lengur og nú er eg hér
að skilja, að viðkynningin hefði kominn til að heyra hverju þú
haft nokkur sérleg áhrif á hana svarar mér.”
sjálfa, en aðdáun hans hafði orðið 1 Elenora fölnaði, og var rétt að
til þess að koma henni til að hugsa þv! komið, að hún félli í ómegin.
um þá lífsstefnu, sem hún hafði1 “Hvernig í dauðanum stendur á
kosið sér. Hver vissi, nema að- Því, aí5 Þu sktilir einmitt koma að
dáun væri unaðsleg, hver vissi befja máls á þesstt núna? Veistu
nema hún væri nauðsynleg til þess það, að fyrir Iítilli stundu, rétt áð-
að Iífið gæti orðið hemingjusamt? ur en t*u komst, hafði eg lofað
Hver vissi nema það gæti verið sjálfri mér að segja já við fyrsta
dýrðlegt að elska. Hver vissi ('Framh. á 7. bls.J
LIMITED
á horninu á Notre Dame ogNena St.
Höfuöstóll $3,983,392.38
Varasjóðir $5,300,000
Sérstakur gaamur gefinn
SPARISJÓÐSDEILDINNI
Vextir af innlögum borgaðir tvisvar á ári.
A. E. PIERCY, ráösm.
slcnzkur Pln
G. L. STEPHENSON.
118 Nena Street. — — Winnpeg.
Norían við fyrstu lút kirkju
Wini! & Spirit
Viinlls Ltil.
Heildsala á vínum og
áfengi. Mestu byrgð-
ir í Vestur-Canada.
Umboðsmenn
ANTIQUARV SCOTCH
STANLEYWATER
PAPST MILWAUKEE LAGER
GILBEY'S WHISKIES
& WINES
88 Arthur St.
WINNIPEG.
Kostaboð Lögbergs
Nýir kaupendur Lögbergs, sem
borga fyrir fram ($2.00) fyrir
einn árgang blaðsins fá ókeypis
hverjar tvær af neðangreindum
sögum, sem þeir kjósa sér:
TALSIMI Itm.
Vörurnar
Sáðmennirnir
Hefndin ....
Ránið .. ..
Rudolf greifi
Svikamylnan
Gulleyjan ..
Denver og Helga .
Lífs eða liðinn.. .,
Fanginn í Zenda .
Allan Quatermain
50C. virði
40C. “
3°c. “
50C. “
50C. “
40C. “
50C. “
50C. “
40C. “
50C. “
sendar um allan Winnipeg bæ.
The Geo. Lindsay Co.
Ltd.
Heildsali.
VÍN Og ÁFENGI.
P. BROTMAN,
RXðsmaður.
228-223 IXKÍAN
AVK.
CO . KING HT.
The Labourers
Employment Office
Vér útvegum verkamenn hatda voldug-
ustu verkstjórum j^rnbrautarfélaga og við-
arfélaga í Canada — Atvinna handa öl1-
um séttum manna, konum og körlum.
Talsími 6102.
BtíjARÐIR Og E ÆJARLÖÐIR
(Næstu dyr við Alloway & Champion)
J . SLOAN & L.A. THALANDER
665 Main Street Winnipeg.
Einnig í Fort William,
Cor. Leith and Simpsoc St
LEITIÐ
beztra nýrra og brúkaðra
THOS. H, JOHNSON
íslenzkur lögfræðingur
og málafærslumaður.
SKRÍFSTOFA:— Room 33 Canada Life
Block, suðaustur horni Portage & Main.
UtanXskrift:—i’.O.iiox íese
TaLSÍMI 423 _ WINNIPEG
d-H-I I I I I I I r 1-1-
I. M, CLEGHORN, M.D.
læknlr og yttrNetumaOur.
Hefir sjálfur umsjón á öllum
meðulum.
Hllzabetb St.,
BALDUK, . MA.V.
P.S.—ísletizkur túlkur viC hendin*
hvenær sem þörf gerist.
'd-H' I 'I-H-H~H“H"I-H-H"H-1 I
Dr. Raymond Brown,
sérfræðingur í augna-eyra-nef- og
hálssjúkdómum.
326 Somerset Bld«. Tals.7282.
Cor, Donald & Portage
Heima kl. 10-1 3-6
J. G. Snædal
tannlœknir.
Lækning^stofa: Main & Banoatyne
DUFFIN BLOCK. Tel. 5302
A. S. Bardal
I 2 I NENA STREET,
selur líkkistur og annast
jm úlfarir. Allur útbún-
aður sá bezti. Ennfrem-
nr selur hann allskonar
minnisvarða og legsteina
Telepbone 3oO
JAMES BIRCHj
KLÓMSTURSALI
hefir úrval af blómum til líkkistu
skrauts.
Tals. 2638 442 Notre Dame i
og annara nauð
synlegra búsá-
halda
Póstflutningur.
Lokuðum tilboðum stýluðum til póst-
málastjóra, verður veitt móttaka í Otlawa
þar til um hádegi, föstudaginn 29. okt, 1909
um að flytja póst Hans hátignar, fyrir 4
ára tíma, 6 sinnum í viku bverja leið, milli
Selkirk og Winnipeg um Lower Fort
Garry, Lockport, St. Andrew, Parkdale
Middle Church og Iknster á þeim tíma er
póstmeistari til tekur.
Prentuð sýnishorn sem gefa frekari upp-
; ]ýsingar, ásamt eyðuhlöðum, fást á póst-
j húsunum f Winnipeg, Inkster, Middle
Church, Parkdale, St. Andrews, Lockport
Lower Fort Garry og Selkirk og á skrif-
stofu Post Office Inspector.
Postoffice Inspectors Office
Húsgagna,
Járnvöru,
Leirvöru
— hjá—
THE WEST END
New and Second Hand
STORE
Cor. Notre Dame & Nena
Winnipeg 17. sept. 1909.
W W. McLeod
Inspector
Námsgreinir: Bókhald, hraðritun, símrit-
ön, stjórnarþjónusta, enska. Skrifið finn-
iu eða símið ( Main 45) eftir ..Illnstrated
Catalogue free".
Utanáskrift: The Secretary
Winnipeg Business College
Cor. Portage Ave and Fort st.
Agrip af reglugjörð
um heimilisréttarlönd í Canada
Norðvesturlandinu.
CÉRHVER manneskja, sem fjölskyldu
I ^ hefir fyrir að sjá, og sérhver karlmað-
ur, sem orðinn er 18 ára, hefir heimilisrétt
til fjórðungs úr ..section" af óteknu stjórn-
j arlandi í Manitoba, Saskatchewan eða Al-
| berta. Umsækjandinn verður sjálfur að
að koma á landskrifstofu stjórnarinnar eða
' undirskrifstofu í því héraði. Samkvæmt
( umboði og með sérstökum skilyrðum má
. faðir móðir, sonur, dóttir. bróðir eða syst-
j ir umsækjandans, sækja um landið fyrir
hans hcnd á hvaða skrifstofu sem er
Skyldur. — Sex mánaða ábúð á ári og
ræktun á landinu í þrjú ár. Landnemi
máþó búa á landi, innan 9 mílnæfráheim-
ilisréttarlandinu, og ekki er minna en 80
ekrur og er eignar og ábúðarjörð hans eða
föður, móður, sonar, dóttur bróður eða
systur hans.
f vissum héruðum hefir landneminn, sera
fullnægt hefir landtöku skyldum sínum,
forkaupsrétt (pre-emtion) að sectionarfjórð-
ungi áföstum við land sitt. Verð $3 ekran.
Skyldur:—Verður að sitja 6 mánuði af ári
á landinu í 6 ár frá því er heimilisréttar-
landið var tekið (aö þeim tíma meðtöldum
er til þess þarf að ná eignarbréfl á heimilis-
réttarlandinu, og 50 ekrur verður að yrkja
aukreitis.
Landtökumaður, sem hefir þegar notáð
heimilisrétt sinn og getur ekki náð fot-
kaupsrétti (pre-emption) á landi, getur
keypt heimilisréttarland í sérstökum hér-
uðum. Verð *3 ekran. Skyldur: Verður
að sitja 6 mánuöi á landinu á ári í þrjú ár,
ræk*a 50 ekrur og reisa hús. $300.00 vírði
W. W. CORY,
Deputy of the Minister of thelnterior.
WINNIPEG
MAN