Lögberg - 26.01.1911, Síða 5

LÖGBERG. FIMTUDaGINN 26. JANÚAR 1911.
PERFECT-FITTING
TRDIJSELrs
Skraddarasaum-
aðar enskar
worsted
buxur
Ným53in3 »nið, saumaðar
af snillingum. Margvís-
legum litum úr að velja.
Verð $2.50 til $9.00.
Gerið yO«r að venju að fara til
WHITE and BSANAHAN Ltd.
500 MAIN 9TREET, WINjtlPEC.
eða „þér“.
Flesta íslendinga rekur í roga-
stanz, sem eru nýkomnir til Ame-
riku, er þeir hitta mann, sem þeir
hafa aldrei fyr séð eða heyrt á æfi
sinni, og þessi maöur áivarpar þá
meö “komdu sœll!”
En þaö er alsiöa meöal Islend-
inga hér vestan hafs aö þúast.
Ekki er mér vel ljóst, af hverju
þeir muni hafa tekiö upp þann siö.
Sumir segja, aö þeir hafi tekið
hann upp eftir einhverjum NorS-
mönnum, er hér bjuggu fyrir, þeg-
ar íslendingar tóku fyrst aö setj-
ast hér aö.
Og aö landar fylgja þessum siö,
siö, kvaö aðallega vera gert til
þess aö sýna það>, í oröi, aö allir
séu jafnir aö mannvirðingum.
Og gó® er þá meiningin. Því
veröur heldur ekki neitað, aö “þér-
ingar’’ ha'fa verið notaöar töluvert
heima á íslandi til þess aö sýna
stéttamun, þannig aö hátt stand-
andi menn og ýmsir yfirboðarar
voru vanalega þéraöir, en hinir
síður, er stóöu skör lægra i mann-
félaginu.
Og þessi mismunur vill nokkuö
við brenna enn á vorum dögum.
En enginn skyldi þó ætla, aö
þetta sé eina ástæðan fyrir því, aö
gerður er munur á “þú” og “þér”
í viðtali manna heima á fslandi,
því að “þéringar” eru einmitt
venjulegast viðhaföar sem ókunn
ugleika merki’ þannig, aö þegar
menn hittast, sem lítiö eöa ekkert
þekkja hvor annan, þá þérast
þeir; en ástvinir og kunningjar
þúast.
Og frá sliku sjónarmiði er þessi
greinarmunur ekki nema vel viö
eigandi.
Og til eru líka þeir menn, sem
maður kærir sig alls ekkert um
aö hafa neinn kunningsskap viö.
Slíka menn langar mann ekkert til
aö þúa eins og beztu vini; enda
myndu sumir þeirra misbrúka það
°g ganga of nærri; reynslan hefir
hka sýnt það oft, að svo vill veröa,
þó að slíkt kunni aö vera yfirleitt
síöur aö óttast hér en heima.
Annars sýnist þaö ekki vera
nema sjálfsagöur siður aö gera
mun á “þú” og “þér”; það viö-
gengst líka hjá öllum mentuðum
þjóöum, nema meöal enskutalandi
manna —- og hjá fslendingum í
Ameríku.
En sá er þó munurinn, aö enskir
menn þéra alla, en landarnir hérna
flestir þúa alla.
Heyrt hefi eg menn segja, þó aö
næsta ótrúlegt sé, að þeir vilji þú-
ast af því aö enskir menn hér geri
þaö!
En þá er nú “you” oröiö óneit-
anlega nokkuö misskiliö.
Annars er það sannast aö segja,
og eins og áöur er ávikið, ekkert
annað en brot á móti almennum
kurteisisreglum og þjóðlegum
inannasiðum, aö víkja sér t. d að
gersamlega ókunnugum mönnum
og þúa þá eins og einhverja vanda-
menn eöa gamla kunningja.
Og þeir landar, sem færu heim
til íslands eöa til ýmsra annara
landa yrðu þá, aö minsta kosti, að
leggja niður þann siö að þúa hvem
tnann, sem þeir kynnu aö hitta og
tala við, ef þeir ætluðu sér ekki
beinlínis að vekja hneyksli og særa
tilfinningar manna með því aö
brjóta niður almenna kurteisis-
reglu mentaðra manna — nema
þeir töluöu altaf ensku; en þá
væru Iika allir þéraðir, þvi aö eins
og menn vita, á ekki ensk tunga
“þú” til nema í bibliu- og kvekara-
máli.
Lofleg unmaeli um Lögberf.
Lögbergi hafa oft borist hlýleg
ummæli frá ýmsum mönnum út
urn bygðir, en slíku hefir litt verið
haldið á lofti hingað til.
Siöan á nýári, aö blaðið var
stækkaö, áskrifendum að kostnað-
aöarlausu, hefir ibæöi ráösmanni
og ritstjóra borist miklu fleiri vin-
samleg bréf, en nokkru sinni fyr,
og leyfmn vér oss aö birta hér á
eftir kafla úr nokkrum þeirra. ,
Frá Nes P. O., Man., er skrifaö
17. þ.m.:—
.... Eg held Lögbergi saman,
og ekki síöur hér eftir síðan það
var stækkað, þvi að nú er Lögberg
orðið reglulegt stórveldi í íslenzku
blaðamenskunni......
Frá Antler, Sask., er skrifaö 20.
þ.m.:—
.... Hér með leyfi eg mér að
óska ykkur til hamingju með
stækkun Lögbergs. Stækkun sú
hin milda, sem nú er orðin á blað-
inu, ætti vafalaust aö auka drjúg-
um útbreiöslu þess, og 1 aqnan
stað munu kaupendur viröa hana
við útgefendurna, og vinsældir
blaðsins að aukast til mikilla muna.
Sömuleiðis ætti öllum Islendin-g-
um að vera það fagnaðarefni, hve
Lögbergsfélagiö hefir fengið reist
veglegt stórhýsi yfir blaðið.....
<r
Frá Seamo P. O., er skrífaö 19.
Jan. þ. á.:—
.... Eg hefi meðtekið póstspjald
frá þér og 2. nr. af blaðinu Lög-
IwCOnPORATtO
A-D-1670.
m
8
m
m
m
m
m
m
m
m
8
m
m
Til minnis.
Leyfið oss að minna yður á
HUDSON’S BAY C0MPANY
$3.50
FITWELL SKÓ
BEZTU SKÓR í HEIMI FYRIR ÞAÐ VERÐ.
SNIÐ OG LEÐUR HENTUGT TIL
mlLSKONAR NOTKUNAR
8
m
m
m
m
m
m\
N0RTHERN CR0WN BANK
AÐALSKRIFSTOr'A í WTNMIPEG
Höfaðstóll (löggiltur) . . . $6,006,000
Höfaístótl (greiödwr) . . . $2,200,000
STJÓRNENDUR:
Formaður ----- sir D. H. McMillan, K. C. M. G.
Vara-formaöur ------- Capt. Wm. Robinson
Jas, H. Ashdown H. T. Champion Frederick Nation
D. C- Cameron W, C. Leistikow Hon. R P, Koblin
Aðalráðsrnaöur: Robt. Campbell. Umsj.m. útibúa L. M. McCarthy.
Alskonar bankaitörfum sint í ðllum útibúum.—Lán veitt einstaklingnm,
Firmum, borRar- og sveítar-félögam og félögum einstakra. manna, með
hentugum skilmálum.—^érstakurgaumur gehnn að sparisjóðs innlögum,
Útibú hvevetna um Canada.
T. E. THORSTEINSON, Ráösmaöur.
Corner William Ave. Og Nena St. Winnipeg. Man.
«RSSSSSiSSSsSRRaSSS88SS88SWi8H8SiS
urnar væru tunglskinin tár Auróru
morgungyðjunnar, og lengi vel var
það trú manna, aö perlur mynduð-
ust með mjög furðulegum 'hætti—
að þær væru nokkurskonar undra-
| verk náttúrunnar.
E11 nú á seinni árum eru menn
j komnir að raun um það, aö perlur
j verða til á mjög eðlilegan hátt, og
| þær veröa til sakir þess aö sýki
j kemur í skelfiskana.
Orsökin er sú, að gerill noklcur
I kemst inn í skelina og veldur skel-
. ... < u 1 ■*. « fiskinum meini. Skelfiskurinn reyn
berg, og likar mer þaö vel. Þaö . .. . ^ .. . . , j' .
u x- t -x, . , . - hr aö verjast veikinm og gefur þvi
er bæði ffoðlegt og skemtilegt af- 1 J 00
Frœndi minn.
Þorsteinn Hannesson, bóndi að Ytri-Hofdölum
og Hjaltastöðum í Skagafirði.
lestrar, sérstaklega nú eftir ára-
mótin, og er nú orðið miklum mun
stærra en önnur íslenzk frétta-
| blöö...
Aö “þéringar” í daglegu tali sé j
óíslenzkar og eigi ekki við í mál- j
inu, eins og eg hefi heyrt einstaka
menn segja, er ekkert annað en
vitleysa.
En einkennilegt er þaö, aö þó aö
þeirri reglu sé yfirleitt fylgt, hér
meðal Islendinga, að þúast, þá
hittir maður stundum einstaka
manneskju, sem þérar. Og verst
er það, aðl stundum kemur þaö
fyrir, þegar maður ætlar að fara
aö fylgja þessari landstízku, aö
þúa, þá hefir manneskjan, sem
verður fyrir því, þaö til, að snúa
upp á sig alla og gefur með því
fyllilega í skyn, aö hún kæri sig
alls ekkert um slika kveöju—enda
þótt hún sé ibúin aö venjast lengi
við siöina í landinu.
Þaö er því ekki að furöa, þó aö, ar vitnisburð
margur hiki við og hugsi sig tvisv- j n€SS”.....
ar um, áður en heilsað er og í
skrafaö saman. Úr Foam Lake bygö> er skrifað
Svo er þaö líka, að minsta kosti j þ- m.:—
fyrir mér, og eg hefi séð vandræö- • • • ■ Beztu þakkir fyrir Lögbérg
in skína út úr andlitinu á fleirum, j °g allar þær góöu greinar og frétt-
í þessum efnum, sem kunna lika irnar, sem það færir okkur; þar
illa viö þessa landsvenju hér meö-1 fáum viö merkustu fréttir alstaöar
al landa vorra, að vilja þúa alla, utan úr heimi og mjög greinilegar
og þar sem venjan hefir þó ekki fréttir af gamla landinu. Lögbergi
fengiö almennara fylgi en það, að> i er a^t af aö fara fram, og er nú
sumir gleyma þessum sið, en i or®ú5 storblaö.
aörir neita aö hlýöa honum annað-
hvort af islenzkri venju eöa af Lrá Gimli er skrifað1 17. þ.m.:—
ameríkönsku sannfæringar-frelsi. • • • • Vænt þótti mér um að sjá
Lögberg eftir nýárið; blaðiö hefir
stækkaö mjög mikiö, og er það
sannarlegt gleöiefni fyrir alla
kaupendur þess, sem fá nú miklu
meira lesmál en áöur fyrir sömu
peninga. Þetta ætti aö auka vin-
sældir blaðsins og, útbreiöslu.
Kærar þakkir til Lögberginga og
ósk um farsæla framtiö........
Frá Tindastóll, Alta, er skrifaö
19. Tanúar þ. á.:—
. ...Þökk fyrir gamla áriö. —
Gleðilegt nýtt ár. Þökk fyrir
stækkun Lögbergs. Þaö er eitt
hið mesta gleöiefni öllum kaupend-
um blaöanna, aö> prentfélögin geti
gert þau sem bezt úr garði. Þaö>
er gleðiefni allflestum Islending-1
um, aö öllum samlöndum þeirra
gangi sem bezt, hvaöa iön sem þeir
reka, en þó ætti okkur aö þykja
sérstaklega vænt um stór, góö> og
ódýr blöð á okkar tungumáli. Eg
óska að Lögberg veröi • okkar Is-
lendinga “Winnipeg Witness”, aö
vinsældum og komist á sínum tíma
i röö stórblaðanna hér í Canadia
og geti þá átt meö réttu samskon-
sem “Montreal Wit-
HörSur.
frá sér vökva, sem hleðst utan um
snýkjugestinn og verður aö kalk-
kendri húð um hann.
En af þessu leiðir þaö, aö lögun
sumra perlna veröur mjög ein-
kenniieg. Oft og tiöum hepnast
skelfiskinum aö losna við snýkju-
j gestinn og fellur hann þá út úr
skelinni, og perlan með, sem liann
er geymdur 1. Margir eru þvi
þeirrar skoðunar, aö á hafsbotni
séu margar miljónir perlna, er
aldrei veröi notaðar til skrauts
meöal jaröarbúa. .
Perlur eru aö því leyti ólíkar
gimsteinum, aö þær þarf ekki aö
fægja eöa prýöa neitt til þess aö
brúka þær í skrautgripi. Þaö næg-
ir algerlega aö bora gat í þær til
að festa þær. En allmikill vandi
er að bora það gat, þvi aö hætta
getur veriö á, aö perlurnar springi
viö þaö og verði ónýtar. Ef perl-
una á aö brúka til skrauts í hring
eða brjóstnál, þá nægir aö bora gat
í annan endann á henni, en ef á
að nota hana til hálsbands, þá
verður aö bora alveg í gegn um
hana.
Ávalt hafa perlur veriö taldar
dýrindis skrautgripir. Indianar til
forna prýddu guöamyndir sinar
meö dýrindis perlum, og það er
sagt um Kleopötru, að búningur
hennar hafi verið alsettur perlum.
Hvergi voru perlur; þó brúkaöar
jafnmikið eins og i Konstantínó-
pel. ÞaS er í frásðgur fært, að
bijtningar keisaranna og drotning-
anna þar eystra hafi verið skreytt-
ir perlum, og voru perlurnar svo
þétt settar á purpurakápurnar, að
varla varö séö hvernig þær voru
litar.
Á öllum tímum hafa menn frá-
sagnir um hóflausa skrautgirni
Þaö er til dæmis sagt um her-
togann af Buckingham, að hann
hafi átt skikkju, sem sett hafi ver-
iö perlum í skaut niöur, og voru
perlur þær, sem brúkaðar voru
á þá einu skikkju metnar 300,000
‘livrar’ (livri nærri því 1 franki).
Maria Theresa hafði orö á sér
fyrir að vera hyggin drotning, en
um hana er þó sagt, aö hún hafi
látið gera sér kvenbol, sem alsett-
ur var dýrmætum og fásénum gim
steinum. Bolur sá haföi kostað
tnargar miljónir franka þegar
hann var fullgerður. Sagnfrægar
eru og perlur þær, sem Sóliman
soldán sendi um stna daga lýðveld-
inu Venezíu og voru þær metnar
200,000 dúkata viröi. (Dúkatur
er hér um bil 6 króna viröij-
Alexandra ^Bretadrotning fékk
perluhálsband aö gjöf á brúð-
kaupsdegi sínum, og kostaöi þaö
$250,000, en þá voru perlur í hálfu
lægra verði en þær eru nú.
Að jafnaði eru perlur hvítar að
lit, en í Indlandshafi hafa menn
og fundið perlur, sem voru gular,
grsenar og jafnvel svartar, og við
strendur Ceylon og Japans hafa
fundist ljósrauðar perlur, en þær
eru afar fágætar. Hér fyr meir
héldu menn að þær perlur, sem illa
voru lagaöar, væru einskis virði,
en nú á seinni árum er farið að
búa til úr þeim allra fallegustu
skrautgripi og mjög einkennilega,
lika -blómum eöa dýrum aö lögun.
Hagnýtið
kostaboð Lögbergs sem
auglýst eru á öðrum stað.
Alessandro Bonci,
mesti tenoristi, syngur á
Walker leikhúsi, Mánud. 30.
Janúar.
Caaida’a Moat Boaatifol aad Costlj Plajbouae
CANADAS
FIWEST
THEATRE
Mánud. 30. Janúar
Signor Alessandro
B O N C I
Bezti tenor-söngmaður.
Oachestfa, «4 .ooand$3.oo; Balcony Circle
$2 50; Balcony, $2.00; Seco»-d Balcony
(Gallery), $1.50 and *i .00; Lowex Boxes
(seating eight), $40.00; Upper Boxes'
(seating six), $30.00.
Saetin era nú til sölu.
5 kveld byrja Þriðjunag 31. jan.
Matinees Miöviku- Og Laugardag
Miss Gertrude Elliott
(Mrs. Forbes-Robertson)
In Mrs. frances Hodgson Burnett’s Play
o£ Cheerfulness.
“The Dawn of a Tomorrow”
Sætin tilbúin á Föstudag.
Hulda.
Fœddur 29. Agúst 1852.—Dáinn 27. Apríl 1910.
Hann steig aldrei fæti á þá fjarlægu braut,
sem frændur og vinir hans gengu.
Hann kulda sem hita síns heimalands naut,
í hrjóstri sem gróðri þess fann hann það skaut,
sem úthýsir barnanna engu,
Hann skildi, þótt landið hans ætti ei um of
af auöæfum heimsins og gæðum,
að gæfa er það eigi að gylla hvert hof
og gull-skreyta líkneskin—flytja þeim lof
f flaðrandi ritum Og ræðum.
Því leitaði hann Gæfu ei langt yfir skamt
—sá liösþurð í sveitinni heima.
Þótt margt væri handtakiö raunþungt og rant,
meö ráðdeild og framsýni vann hann það samt
og dugnað hans dagsverkin geyma.
Og börðin og holtin sem breytti hann í tún
til blómgunar landinu kalda,
þau ljóma í verki sem logandi rún,
þau lýsa sem viti frá áranna brún
til kynslóöa komandi alda.
Og nú þegar Iffi hani lokuð er braut
og ljúf-vinir höfuð sitt beygja,
hann mjúklega hvílir viö móður skaut,
sem minninghans geymir.sern starfs hans naut.
—Hve sælt er þar sonum að deyja.
Þorsteinn Þ. Þorsteinsson.
Hún lá i laut á túninu.
Snjóinn hafði nýlega leyst og að
eins stöku skafl hér og þar í gilj-
unum. Hlíðargeirarnir voru farn-
ir aö grænka, melarnir orönir ljós-
gráir, holtin voru enn móleit, en
túnið var fagurgrænt, mjúkt og
voðfelt eins og flosábreiða. Fljót-
iö æddi.—Áin ruddist fram, braut
niöur bakkana og flæddi yfir þá.
Hinum megin var dökt hraunið,
þá grænar engjar upp aö aflíðandi
brekkunum, en lengst í burtu blá
fjöll.
Ljósgrá ský svifu með feikna
hraöa um loftgeiminn, tóku á sig
þúsund myndir, breyttust, eltu
hvert annaö, stundum eins og risa-
vaxnar ófreskjur meö
tröllaukna
höföingjanna, og fíkn til aö prýöa ' arma og fætur, stundhm eins og
búninga sína meö dýrmætum perl-, skip á kappsiglingu. En hvaöa
um. | myndbreytingum sem skýin tóku.
Frá Garðar, N. D., er skrifaö
20. þ. m.:—
... . Beztu þakkir fyrir Lög-
berg. Þið teygöuö blessunarlega
úr því um nýárið. Þaö ættu menn
aö viröa eins og vert er. Mér
líkar blaöiö vel, það> er fult af
fróðlegum, skemtilegum greinum
og fréttum. Eg óska ykkur Lög-
bergingum líka til lukku meö þá
myndarlegu byggingu, sem blaöiö
hefir eignast. Hún er útgefend-
unum.til sóma......
“Heimskringla” kemst svo að
orði 12. þ.m. um stækkun Lög-
bergs:—Lögberg hefir stækkaö nú
um nýáriö. Er nú orðiö 7-dálka
blaö, sem gefur því stórblaöasniö,
og gerir þaö aö mun útlitsfegur/a,
en þaö áður var. Heimskringla
óskar blaðinu til lukku meö stækk-
unina og meö þaö mikla og veg-
Iega stórhýsi, sem þaö hefir komiö
upp yfir sig.
Perlur.
Alt frá því aö ljóö voru fyrst ort
og bækur voru í letur færöar hafa
skáld ög rithöfundar kepst á um
aö hrósa og dást aö því fagra
skrauti, sem kallaö er perlur.
Perlunum hefir veriö likt viö
daggardropa, fallna af himnum
ofan. Sum skáld hafa og líkt
þeim við gimsteina Afrodite, er
orðið hafi til úr brimlööri sjávar-
ins; enn aörir hafa sagt aö perl-
sá litla stúlkan i lautinni alt af aö
þau voru í líkingu við eitt eða ann-
að, sem hún þekti. Þau voru henni
engin ský, heldur lifandi myndir.
Þaö var einkanlega eitt ský á
vesturloftinu, sem bar af öörum
og dró að sér atíhygli Huldu. Þaö
líktist fyrst stórum kastala með
turnum og skotaugum. Hermenn
i gráum brynjum meö sverð viö
hliö og boga viö 'brjóst, reikuöu
um hallarveggina, en stálvaröir
riddarar þeistu á jötunvöxnum
hestum um vellina kring um kast-
alann. Og Hulda horföi hugfang-
in á og liföi í heimi riddaranna og
samdi um þá sögur.
En skýiö tók á sig nýja mynd.
Þaö var aö breiðast út og dragast
saman. Hulda lokaði augunum til
aö njóta drauma sinna. Þegar hún
leit upp aftur sást enginn kastali,
engir riddarar né bogmenn. Upp
af vesturbrúninni var skip undir
seglum. Það sveif og sveif norö-
austur meö fjöllunum, langt, langt
út 1 geiminn. Vorgolan þaut-
Fyrstu vorfuglarnir ljóöuöu. Lind-
in suöaöi og lækurinn fór hopp-
andi til sjávar.
En Hulda, yndiö mitt og eftir-
lætið, sem eg hló með og grét með,
sem titraði af ekka þegar brjóst
mitt hrygöist, og brosti í gegnum
tárin þegar vonin létti liarmi min-
um, hún sat í lautinni á túninu og
mændi eftir fleyinu ljóshraöa, sem
tældi og laöaði. — Vorgolan berg-
málaði sem ekki í brjósti hennar og
gleöiraddir náttúrunnar sem ang-
urblítt saknaöarstef. — Langt,
langt út í gEÍminum sveif skýið
en hún sat í túninu. Langt, langt
út í lveiminn hvarf hugurinn, en
lautin var hvila hennar. Langt,
langt 1 burt var ólgustríð heimsins,
en lautin hennar leikvöllur.
ÓI þú léttfara langförla ský,
sem skoðar öll lönd og uppfyllir
allar þínar þrár!
Og Huldu dreymdi um alla þá
dýrð, sem hún fengi aö njóta, ef
hún gæti svifið langt, langt meö
skýinu. Og hún grét af söknuði
og þrá. En þegar hún leit upp,
skein sólin henni gEgnum tárin og
Hulda brosti viö sóJargeislanum.
—Njöröur.
Dominion Theatre
Vikuna 23. Janúar
Matinees: þriöjud., Fimtud. og
laugardag.
THELMA
Hinn frægi, norski sjónleikur,
sem gerist landi
miðnætirjélarinnar
, VerS: 150. til 50c.
Beztu matinpe sæti 25C.
Leikhúsin.
! ROBINSON i
Hin mikla
brunasala
stendur sem hæst í dag í
Robinsons búð. Þúsund-
ir manna færa sér það í nyt
verðið ákaflega
niðursett
Komið og skoðið
hið mikla úrval af
steindum búshlut-
um, GJAFVERÐ. !
ROBINSON ‘ “
Signor Bonci, sem áöur hefir
verið á minst hér í blaðinu, veröur
1 Walker leikhúsi næsta mánudag
30. Jan. Þaö er heimsfrægur og
mjög mikill söngmaöur. Og ættu
menn ekki að láta hjá líöa aö sjá
hann og heyra. En þá veröa menn
aö hafa hraðan viö til að ná í sæti
því eftirsókn er mikil.
Hin vndisfagra og fjölhæfa leik-
kona Gertrude Elliott, leikur í
Walker leikhúsi fimm kveld og
31. Jan. (þriöjud.). Hún er mjög
góð leikkona, og mikið af henni
látiö í Lundúnum og víöar.
Edward Terry, hinn heimsfrægi
gamli enski leikari, kemur hingaö
bráöum og leikur hér í heila viku
matinee í næstu viku: og byrjar
í Walker leikhúsi, þar sem hann
sýnir suma af sínum beztu gaman-
leikum, sem hafa gErt hann nafn-
frægan.
Næsti söngleikur, sem fram fer
í Walker leikhúsi heitir “Miss No-
body from Starland”, undir umsjá
Mort Singer, sem sent hefir hing-
að ýmsa skemtilegustu söngleika,
er hér hafa verið leiknir, eins og t.
d. “The Time, the Place and the
Girl”. Hann veröur hér heila viku
frá 6. Febrúar.
“Rod and Gun” veiöimanna-
tímaritiö, flytur alt af mesta fjölda
af ágætum, skemtilEgum ritgerö-
um um alt, sem lýtur aö veiöiskap,
og fylgja beztu myndir til skýr-
inga. Ritiö er ódýrt, og þarf hvet
veiðimaður aö eignast þaö. Út-
gefendur: W. J. Taylor Ltd.,
Woodstock, Ont.