Lögberg - 02.03.1911, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMTUDaGINN 2. MARZ 1911.
5
KOMIÐ
PÓSTHÚSIÐ
YÐAR
Og spyrjiö hvort þér eigiö þar verölista frá Eaton. Nú er
veriö aö útbýta Vor- og Sumarverölista vorum frá öllum Pó-d
húsum í Vestur-Canada.og ef nafnyöar er á Eaton s Póstlist-
anum, þá ætti verölistin aö bíöa yöar á næsta Pósthúsi. En
ef Pósthúsiö hefir ekki fengiö hann, þá seudiö oss bréf eöa
póstspjald. Segiö aðeins :
Sendið mér nýja Verðlistann yðar ”
Vér skulum þá senda yöur verölistann meö pósti, yöur aö
kostnaöarlausu. —
Vér viljum að þessi ver?5mceti verðlisti komist inn á hvert heimili í Vestur-
Canada. Hann sýnir lægsta verti á góðum varningi og ábyrgst er, að hver
hlutur sem nefndur er í verðlistanum, geðjist kaupandanum,
ÞESSI VERÐLISTI SENDUR
ÖLLUM ÓKEYPIS
Hann er 267 blaðsiður; yfir allar nauðsynjar sem hvert heimili þarfn-
ast hér í Vestur-Canada. Gleymið ekki að skrifa eftir eintaki af þess-
um margbreytta verðlista í dag, ef hann er ókominn.
T. EATON C9,
WINNIPEG
LIMJTtr
CANADA
VOR-SALAN
/
ER BYRJUÐ
U SKRAUTLEGT ÚRVAL af Parisar
aJ kvenhöttum, kjólbúnaði, fatnaði, skóm,
og svo að segja öllu, sem fólk þarfnast til
að búa sig vel.
Yður er boðið að skoða það
i
/
vildarhug manna í meðal. En
sérstaklega beindi hann þó atlögum
smum að kirkjunni. Hann áfeldi
embættismenn hennar þunglega
fyrir vanbrúkun á valdi því, sem
þeim var gefið. Kenningar hans
og rit breiddust út um alla ítalíu.
Þegar vér athugum hvaS
Eins og gengur ávann hann sér er> sem gefur Shakespeare
Kvenhetjur Shakespeare’s
Erindi flutt á skemtisamkomu
Fyrstu lút. kirkju 21. f. m.
eftir
Miss Salóme Halldórson B.A.
það
yfir-
ekki síður óvini en vini. Páfinn yf‘r aiia a®ra nthöfunda, þá
, , , , • , • • „ er það aðallega þekking hans a
og helztu menn k.rkjunnar sau að mannlífinu Hann dregur það upp
hann var mjög hættulegur, og af ^; djjum þess margvislegu myndum,
þeirri ástæðu létu þeir ekkert tæki, 0g lýsir svo nákvæmlega baráttu
lífsins, hvort sem leiksviöiö er 1
höll konungsins eða hreysi kot-
ungsins. Persónurnar í leikjum
hans eru kunnar um allan hinn
mentaða heim, og saga margra
þeirra er skráð af svo mikilli list
og tilfinningu, að hún stimplast á
huga lesandans og gleymist aldrei.
Konumar í leikritum Sh. hafa
vakið sérstaklega mikið atliygli.
Sumir fara jafnvel svo langt að
segja, að þær skyggi svo mikiö á
karlmennina, að þeir séu bara eins
færi ónotað að ryðja honum úr
vegi. Að lokiun tókst. þeim það.
Árið 1498 lét hann lífið fyrir sann
færingu sína, biðjandi guð að fyr-
irgefa óvinum s'tnum, því þeir
vissu ekki hvað þeir gerðu.
Jafnvel þó að þessum mikla
kennimanni væri fórnfært á altari
rangsleitni og spiljingar, lifa samt
kenningar hans. Hann hefir heið-
urinn af því að vera sá fyrsti, sem
reis upp á móti valdi kaþólsku
kirkjunnar, sá fyrsti sem fyrir al-
vöm þoröi að láta skoðanir sínar
i ljós. Hann er nokkurskonar milli
liður milli þess nýja og þess
gamla. Hann var ekki frt við
öfgar og hjátrú miðaldanna; en
jafnframt því hafði hann brenn-
andt framfaraþrá, og vildi varpa
tytir borð öllu því sem hindraði
mannsandanum frá því að ná sem
mestum þroska. Það má segja,
að siöbótin hafi byrjað með Sav-
onarola. Mismunurinn á honum
og Lúter er sá, að Savonarola
krafðist umbóta innan vébanda
kirkjunnar, en vildi ekki undir
neinum kringumstæðum segja skil-
ið við hana. Með því aö sanna,
að lærdómur er einskis virði svo
lengi sem hann ekki uppvekur
göfugar hugsanir og hjálpar mönn
um til að lifa betra og nytsamara
Kfi, frelsaði hann hina svo nefndu
nýju kenningu, “Renascance” ,frá
því að vera aðeins sem dauður
bókstafur. Hann var sá fyrsti
sem kom af stað mannvina hreyf-
ingunni “Humanists Movement”,
sem átti svo mikinn þátt í þvi að
rétta hluta lítilmagnans. Hann
opnaði veginn sem aðrir fetuöu
eftir. Kenningar hans festu ræt-
ur i hugum þjóðanna. Enn í dag
Itenda ítalir til hans sem manns
er hafi lagt gTundvöllinn að öllu
by* fagrasta og bezta, sem þeir
eiga í eigu sinni. Hann er sann-
nefnd frelsishetja, sem lét lífið
fyrir sannfæring sína án nokkurs
tfflits til eigin hagsmuna. Það má
sannast á honum semj skáldiö seg-
ir:—
‘‘Hver sem vinnur- landi og lýö,.
treysta skal að öll hans iðja
alt hið góða nái styðja,
þess fyrir hönd, er hóf hann
stríð.”
sem hægt er aö hugsa sér, undur
Ijósa og rétta lýsing A nenni. Og
Jíklegra er að hann hafi bætt hana
heldur en lastaö, því um leið og
hún er fráhrindandi, dáumst vér
að fegurð hennar, gáfum og skyn-
og nokkurskonar meðhjál[)arar, er
viuni að því að hæfileikar kon-
unnar komi sem bezt í ljós. Þetta
er nú máske of mikið sagt, því á-
hrifum karla og kvenna virðist
vera nokkuð jafnt skift. En mjög
nákvæmlqga lýsir hann bæði því
versta og bezta sem konan á til.
Eg vil nú stuttlega minnast á
nokkrar af helztu kvenhetjum Sh.
og leitast við að benda á nokkur
af aðal einkennum þeirra.
Fáar af persótnum hans hafa
vakið eins mikla eftirtekt eins og
Egiptalands drotningin Cleopatra.
Fegurð og hæfileika hafði hún í
ríkulegum mæli, og hinar dular-
fullu siðvenjur Austurlanda varpa
einhverjum töfrablæ yfir hana.
En þó hún væri eins fögur eins og
ilmsæt rós, var bún eins fölsk og
slæg eins og höggormurinn, er
felur sig bak við hana. Alla sína
fegurð og alla sma krafta leggur
hún fram til að hafa eins og leik-
soppa í böndum sér menn, er áður
höfðu unnið sér mikið til frægðar
og frama, og staðið hátt í almenn-
ings áliti. Fyrir hana yfirgaf
Antony eiginkonu sína Octavíu og
var það líka Cleopötru vdgna aö
hann tapaði öllu því valdi er hann
og faðir hans höföu starfað allan
sinn aldur til að öðlast. Hún hafði
eitthvað það við sig sem olli því
að þeir sem næst henni voru, svx>
sem vinnufólk hennar og Antony,
hefðu gengið gegn um eld og
brennistein hejdur en að þóknast
henni ekki í því minsta, sem hún
óskaði sér. En til þess að ná
þessu áliti brúkaði hún, þegar þörf
var á, allskonar brögð sem að eins
hún kunni tökin á.
Ekki virðist kona þessi vera
kvenstéttinni til mikils sóma. En
Cleopatra drotning var einu sinni
til, og vér verðum að viðurkenna
að Sh. hefir gefið oss, eftir því
Siggi.
Hann sögurnar gömlu sitt las við ljós
hin löngu vetrar kvöld,
af köppunum frægu, sem flutt var brós
á fornri hreysti öld.
En eitthvað hann fann þeim þó öllum hjá,
sem upptök meins og kífs;
svo hetjuna mestu hann Siggi sá
í sögu eigin lífs.
Hann Egill var kappi með eflda hönd
og afar-stóra lund.
Við orðstýr hann ruddist í önnur lönd
og oft á konungs fund. —
En hann var of ágjarn, hans fégirnd flá
var fyrsta spor til kifs;
svo hetjuna mestu hann Siggi sá
í sögu eigin lífs.
Hann Grettir var horskur með hetju þel
og hreysti jötunmanns.
Og skáld var liann ágætt,,og vitur vel
var víkingssálin hans. —
En hann var of latur, og letin þá
var leiðarvísir kifs;
svo hetjuna mestu hann Siggi sá
í sögu eigin lífs!
Hann Gunnar að íþróttum efldur var,
með orku og fimleik ljóns,
að afli og vaskleik af öllum har f
þá öðrum niöjum Fróns. —
En konu of hlýðinn, er bönd ei brá
í hadd síns ektavífs!
Svo hetjuna mestu hann Siggi sá
í sögu eigín lífs! —
»
Já, skrítileg sagan af Sigga var,
og sögð af mörgum er.
I ágirnd og leti af öllum bar
hann öðrum mönnum hér!
En konan hans helzt fyrir lionum sá
með hjartagæzku vífs, —
var hetjan sú mesta, er Siggi sá
í sögu eigin lífs!
0. T. JOHNSON.
hennar við fiflið Touchstone.
Líka er hún ætið kát og ánægð, og
er aklrei ráðalaus hvorki í orðum
eða verkum.
Þetta gerir hana að einum af
skemtilegustu jærsónum Shake-
spæares. Yfir henni er enginn
sorgarblær, og finst manni lika að
þó hún hefði haft eitfhvað að
striða við, hefði hún ávalt getað
séð sér einhvern veg færan.
Allir rithöfundar hafa í uj>pá-
haldi einhverja eina af þeim per-
sónum, er ímyndunarafl þeirra
hefir uppvakið. Hjá Shakespeare
var það ekki Rosalind, heldur var
það Imogen, hin fagra og blíða,
sem ljómar eins og bjartasti gim-
steinn í kórónu hins sanna kon-
ungs enskra bókmenta.
Saga lmogen er að sumu leyti
lík sögu Desdemonu. Mismunur-
inn er sá, að Imogen var aö öllu
leyti liinni yfirsterkari, haföi betri
skilning á veraldlega lífinu, var
sjálfstæð og þar af leiðandi sjálf-
bjarga. Eiginmanni hennar, eins
og Desdemonu, var komiö til að
vantreysta henni, og sneri þess
vegna baki að heimili sínu hrygg-
ur og niöurbeygöur af að hugsa
til þess, að hún skyldi hafa sokkið
eins djúpt og ihonum verður að
trúaSvo skrifar hann þjóni smum,
segir honum þá sögu sína og fel
ur honum á hendur það hryllilega
verk, að svifta húsmóður sína lífi.
Þjónninn gat ekki hugsaö sér aö
verða við bón húsbónda síns, en
segir Imogen upp alla söguna
Imogen varð samt ekki örmagna
við aö heyra þessa ákæru. Hún
tapaöi ekki þvi óþrjótandi trausti
er hún bar til manns sms, en grun
aði strax að hér væri um einhver
brögð að gera. Hún gengur djarf-
lega út í baráttúna, klæðist í karl-
mannsföt eins og Rosalind, og
leggur af stað í stríðið þar sera
hún hélt sig muni finna mann sinn.
Þar verður hún sér til mikils sóma
og finnur síðan mann sinn rétt
þegar hann er farinn að iörast eft-
ir það ódáðaverk, er hann hélt sig
sekan um. Hún fyrirgefur honum
og þau halda svo áfram því á-
nægjulega lífi, er þau höfðu lifað
áður en miskilningur þessi byrjaði.
Imogen, hefir öll beztu einkenni:
allra kvenpersóná Shakespeares; i

CANADRS
FINEST
TMEATRE
Caaada's .Víost deaatvful and Costly Playhouso
Alla þessa viku
Matinee Laugardag
Mary Mannering
In Rachel Crothers • Play
“ A MAN’S WORLD”
A COAS r-TO-COAST TRIUMPH
VerS
EVENINGS, $2.00 til
$1.50 til
25c; MATINEES
25c.
Laugardag, 11. Marz
Matinee og að Kveldi
The famous Scotch Comedian
ALICK LAUDER
And his Company
of Entertainers . .
Hrá loðskmn og húðir
E; S»rgt
hæsta rerð fyrir hrorttrsggja, Ssndið
méc postspjald og eg sendi yður ókerp-
is rerllista.
F. W. Kuhn
456 Sherbrooke St.
P. O. Box99I. Winnipeg, Man.
Rosalind, söguhetjan í “As You
Like It.” Faðir hennar var her-
togi;, en meðan hún var barn varð
yngri bróðir hans homum yfirsterk
ari, og greip eignir hans og her-
togasæti; svo nú varð hann út-
lægur og settist að með alt sitt lið
í skóginum Arden. En fyrir beiðni
bróðurdóttur hans varð Rósalind
dóttir hans eftir hjá leiksystur
sinni, og unnu þær hvor annari
sem systur. Eftir nokkur ár fór
nýi hertoginn að taka eftir því, að
sinn borgarsttjóra á öðrum tíma
árs en vanalegar kosningar fara
fram, enda munu það vera nokk-
uð ný lög fyrir svona lagaða kosn-
ing “recall election”, sem alment
er kölluö. Þann 7. þ.m. var nýr
borgarstjóri kosinn, en, hinum
gamla hafnað. í dag kl. 12 á há-
degi tók hinn nýi maöur sæti sitt,
en sá gamli tók hatt sinn og skund
aði á dyr. Samstu ndis og hinn
nýi borgarstjóri settist aö völdum
vék hann úr embætti þremur öðr-
um háttstandandi embættismönn-
um úr þjónustu sinni; meðal
hverra var yfirmaður lögreglúnn
ar einn af þeim.
Mikiö hefir gengiö á hér í borg-
inni fyrir þessar kosningar, sem
Saumið hnappa,króka
og lykl<jur með
Saumavélinni yðar
Með þessum litla viöauka við sauma-
vélina yðar, getið þér fest hnappa í
hvert fat á skommum tíma.
The “HOLDAWAY
BUTTNSEWER”
festir hnappa. króka og lykkjor á hvers
konar fatnað ðjóttog fallega.svo aðþeir
detta ekki úr. Verður við komið á
hvaða saumavél sem er, og festir
hnappa með tveim eða fjórum götom.
Hnýtir að hverju nalspori Hnappar,
krókar og lykkjur tolla í, meðao tlíkin
hangir saman. Börn geta fest það á
og notað það
Gert úr bezta stáli;Iagt nikkeli. Verð
$5.00; burðar^jald greitt og oákvæm
forskrift send, og fimm ára ábyrgð á að
það sknli endast, eins og lofað er, og
vár skulum lata afhendi hvert stykki,
sem á þeim t(ma eyðist eða brotoar
vcgna venjulegs slits. Peningnnom
skilað, ef það reynist ekki alveg eina og
frá er skýrt og lýst.
Húsmæður og saumakonur geta ekki
verið án þessa Holdaway Buttnsewer.
Vinnur tuttugn kvenna verk, gerir þ >0
rétt og snoturl* ga, svo að ekki verður
við jafnast með nal og spotta.alt er fast
sem það festir.
Umboðsmenn óskast þar sem engir
eru. Umferðarsalar geta selt ógrynni
Ritið eftir -öluskilmálum.
K. K. Albert, Dept. “L" 708 McArth-
ur Bldg., Winnipeg, Man.
KLIPPIÐ ÞETTA ClR
K. K. Albert, Dept. “L” 708 McArthur
Building, Winnipeg, Man.
Ég á saumavé) frá
(nefniö nafnið)
Húa er nnmer (nefnlð þafi)...............
Gerifi svo vel afi senda mér .Buttn-.Hold
Buttnsewer; borgun Si.oo fylgir.
Nafn.....................................
Strsti eg númer..........................
Þorp.......■>. ■
Fylki.
þegar maður íhugar vel, finnur búiö var að undirbúa i nærfelt tvo
maður að hún hefir eitthvað yfir | mánuði, og ekki finst mér vera
þær allar. Hún var eins fögur | mjög ósennilegt að hugsa, að allar
eins og Cleopatra, en var laus við , þær æsingar og tryllingur sem
alt hið illa er einkendi hin mikil- kom í fólkið við þann undirbúning
vægu drotningu. _ Hún hafði þýð- muni liafa getað hjálpað til að
lyndi Desdemonu, en var laus við auka deyfðina í því verklega og
ósjálfstæði þá er orsakaöi dauða draga úr ýmsum framkvæmdum
hennar. Hún haföi kjark Rosa- ; bæjarins í siðustu tíð; en máske
lind, en var laus við alt hiö gróf- enginn ærlegur maður eða kona
gerða í karakter hennar. Hún var, þurfi að sjá eftir þeim tíma, sem
í einu orði sagt, sú fegursta mynd gekk til þessarar aukakosningar,
semt.
Alt öðru vísi er hin hugljúfa,
þíðlynda Desdemona, í leikritinu
“Othello”. Á allar hliðar er hún
alveg gagnstæö Cleopötru. Cleo-
patra var sjálfstæður kvenskör-
ungur, er alla gat haft á valdi sínu.
Desdemonu datt aidret í hug að Rosalind var gefinn meiri gaumur
sækjast eftir slíku, en var ávalt af almenningi en dóttur sinni; þá
ánægð . með að lúta annara náði miskunsemi hans ekki lengra
valdi. Þetta var veikasti punktur- og hann vísar henni á dýmar. Með
inn í karakter hennar, og af því þessu byrjar að koma í ljös hetju-
orsakaöist hennar sorglegi, kvala- skapur Rosalind. Þær stúlkurnar
fulli dauöi. í öllum hennar orðum búa sig t dularbúmng, — Rosalind
og gerðurn er hún ekkert nema í karlmannsklæðnað — taka með
þýðlyndiö, ihreinskilnin, sakleysið, sér hirðfíflið, komast út í leyni og
og ber lesandinn fyrir henni ávalt eftir langa og þreytandi ferð kom-
mikla lotningu. Vér verðum að ast þær í skóginn Arden. Þar setj-
muna, að það var Jago, þolmesta ast þær að án þess að gera her-
illmenni sem hugsast getur, sem toganum vart viö sig. En það vildi
kom Othello til að vantreysta svo til, að hún hitti þar í skógin-
konu sinni, og fremja sðan það ó- um kærasta sinn, er komiö hafði
dáðaverk, sem hann framdi. Qg þangað fyrir svipaðar ástæöur og
er vér s.jáum Desdemonu, sak- hún. Hann [ækkir hana ekki í
lausa eins og hún var, smátt og búning þessum, þó ótrúlegt sé, og
smátt bundna í hlekkjum þessarar nú lætur hún hann segja sér öll
verstu tmynd mannvonzkunnar, og sín leyndarmál, og lesa upp fyrir
það á þann hryllilega hátt sem það sér öll sín ástarspjöll viðvíkjandi
gerðist, þá skil eg ekki að það sé henni sjálfri. Svona leikur hún
nokkur atburður til i veraldarsög- ’ika milli annara kærustupara þar
unni, sem vekur eins mikla með- i skóginum; en á endanum stjóm-
aumkun. Othello má með sanni ar hún þvi svoleiðis, að þessi saga
kallast það sorglegasta af sorgar- endar eins og flestar aðrar, að alt
leikritum Shakespeares. |g'rtisí og lifir svo í eilífri ánægju
Með ellinni -fór Shakespeare að það sem eftir er æfinnar.
horfa meira á hina björtu hlið I , , „ , , , , ^.
t-í • ~ v. r l-w Þo Rosahnd se t marga staði
ltfstns. Smatt og smatt hvarf htð &
svarta myrkur, er hjúpað hafði indæl> er hnn ein af grófger«ustu
sál hans um það leyti hann rit- kvenpersónum Shakespeares. Með
aði Othello; og bjartsýni, sló gló- klæðnaðinum virðist hún hafa tek-
andi bjarma • yfir setnni leikrit '<5 aö sér margt af einkennum
hans. Þar koma fram kvenper- karlmannsins; og i viðskiftum við
sónur, sem eru fullkomnari en þær stallsystur sína líkist hún meir
fyrri að þvi leyti. að þær hafa ekWi bróður en vinstúlku. Djörf var
neinn veikleik er á endantim verði hún eins og röskur maöur heföi
til þess aö steypa þeim í glötun; eetað veriö. Skynsemi og gáfur
en styrkleikur þeirra og skynsemi koma allstaðar i ljas sem aðalein-
veldur þvi, að æfiferill þeirra end-'kenni hennar. Hún er gamansöm
ar ánægjulega. Ein af þessum er,mjög, eins og sjá má í samtölum
konunnar, sem nokkurn tíma hef
ir verið dregin upp í enskum bók-
mentum.
Aörar kvenj>ersónur mætti telja
upp, sem sýna hve Sh. hefir skiliS
vel mannsandann í öllum sínum
myndum. Hann lýsir konunni í
öllum stöðum og á ýmsu aldurs-
skeiöi. Eftir áliti hans átti hún
að véra í hæsta máta kvenleg, vork
unsöm, mild og hjálpsöm, en á
sama tíma sjálfstæð og framgjörn.
Starf hennar er svo víöáttumikiö,
að það snertir allar hliðar þjóðfé-
lagsins, og er í mörgum tilfellum
aðal máttarstóílpi þess. Hann vissi,
að margar konur, þó nofn þeirra
sé ekki skráð i veraldarsöguna,
hafa með sjálfstæði sínu, ósér-
plægni og einlægum vilja til að
leggja alt i sölurnar fyrir þá, sem
þeim eru næstir, hafa hvatt marg-
an mann til að vinna sér og föður-
landi sínu til mikils sóma.
Fréttabréf.
Frá Seattle, Wasíh.
ii. Febrúar 1911.
Síðan um nýár hefir mátt heita
hér góö tið; sjaldan rignt og að-
eins einu sinni fallið snjór (2
þuml. djúpur, þann 10. Jan. s.l.J,
sem hvarf allur strax að heita
mátti; frost varla að telja, en veö-
urlag að jafnaði þykt loft eða
hálf-heiðríkt, með sunnan og suð-
austan hægum blæ. Norðanvindur
er mjög sjaldgæfur hér á vetrin.—
Hitamælirinn vísar allajafna nú
um miðjan veturinn frá 30—40 st.
fyrir ofan zero.—Heilsufar manna
alment heldur gott, engar stór-
sóttir, en faraldskvef gengur hér
í borginni af og til.
Atvinnutimar ern neldur daufir
alt af í vetur. En nú þó heldur
farnir að lifna. — Borgarstjóra-
kosning er hér nýafstaðin, þótt
fátítt og einkennilegt sé um þetta
leyti árs. Svo sjaldgæft er það,
að Seattle mun vera ,eftir skýrslu
aö fara, önnur borg í Bandaríkj-
unum sem hefir kallað til baka
því hún þurfti vafalaust fram að
fara. Alt þetta þenkjandi fólk,
með sómatilfinningu fyrir því
rétta og göfuga, sem býr hér í
þessari borg, að sttórtun meiri-
hluta vonandi, var orðtð æst og
trylt út af hinni ólögmætu og and-
stvggilegu hæjarstjóm á síðustu 10
mánuðum sérstaklega, sem fór
fram undir forstöðu áöurnefndra
manna, sem viku frá. Hinn flokk-
urinn var engu siöur æstur og
tryldur og að flestra áliti víst ó-
fyrirleitnari, yfir því að vera svift
ur óréttlætinu og fá ekki lengur
að njóta eins mikils frjálsræðis;
og ef þessi nýafstöðnu umskifti á
emibættismönnum bæjarstjórnarinn-
ar sýna nokkuð annaö í framtíð-
inni en breyting til batnaöar, þá
er það ekki fólkinu að kenna, því
það hefir nú, við þessa síðustu
kosning, svo greinilega komið
fram á vígvöllinn með hug og dug
og sýnt það og sannað, að hér er
fólk — konur og rnenn fþví nú
hafa konur atkvæði í þessu ríkij,
í Seattle, sem berst fyrir góðri
stjórn, góðu siðferöi og hreinum
lifnaöi, en vill útrý'ma og reka á
burt alt hið gagnstæöa. En fólk
gerir sér hinar beztu vonir með
hina nýkosnu bæjarstjóm. — Ef
eg hefi oröið of orðmargur um
borgarstjóra kosninguna t Se-
attle, bið eg þá forláts, sem það
kynni að finnast.
Heldur er félagskapur meöal Is-
lendinga hér að lifna; fyrir fáum
vikum stðan var stofnað hér í
Ballard ísl. kvenfélag, sem saman-
stendur af bæði giftum og ógiftum
konum eldri en 14 ára, og heitir
“Eining”. Fallegt og vel viöeig-
andi nafn. Nafn, sem vafalaust
minnir oft á líf og góða samvinnu
í félaginu. Þar sem þetta félag
er rétt að fara af stað, hefir það
ekki gert mikið enn annað en
semja sér lög og kjósa konur í
embætti. En góðan byr hefir það
fengið i byrjun meö 18 innritaöar
konur eftir að eins tvo fundi, sem
baldnir hafa veriö síðan það mynd
aðist, og margar fleiri eru væntan-
legar að koma í það. Forseti fé-
lagsins er Mrs. A. P Goodman,
BOBIWSOW L5
Fáheyið kjörkaup
í karlmanna-deildinni.
2000 karlmanna skyrtur, er kosta
vanalega $1.25. En verða nú
seldar með áfestum kraga og
hálsbindi, TVÆR skyrtur fyrir
$1.25
Falleg sumarvesti
Kosta svona vanalega í smá-sölu
$2.50, $3.00, $3.50 og jafnvel
meira. En fá nú að fara fyrir
98c.
OG MÖRG
önnur kjörkaup
Á KVENVARNINGI,
DRENGJA FÖTUM,
GÖLFDDKUM, og fleiru.
R0BINS0N
m »
-!
Mrs. S. Björnson skrifari og Mrs.
F. R. Johnson féhirðir. Félagiö
befir tVo fundi í hverjum mánuði.
Það er spá mín að þetta félag
eigi sér langan aldur og góöa fram
tíð, þvt hér er fjöldi Isleiidinga
orðið i þessum bæ, og alt af að
að fjölga, og þar með konuval hiö
bezta til að leggja grundvöll fyrir
góðum félagskap; einnig er það
trú mín, að þetta félag fyr eða
síðar opni augun á karlmönnunum
ísl. í þessum bæ og komi þeim til
að hugsa og vinna að félagsmálum
enn betur en þeir hafa gert hingað
til, og að samvinna manna ok
kvenna fari vaxandi ár frá ári og
setji sér æ hærra mar'kmið fyrir
félagskap sem góðu og göfugu
fólki sæmir að keppa eftir.
Hér var leikinn Skuggasveinn
t gærkv., þann 10. þ.m. Leikhöll
var fengin hjá kaþólskum söfnuði
nér í Ballard, sem hafa mikiö betra
hús til sýninga bæði hvað rúm og
rafljósa útbúnað snertir, en Is-
lendingar. Aðsóknin var góö og
leikurinn tókst ágætlega, og ekki
verður annaö með sanni sagt, en
að leikendur allir yfir höfuð að
tala léki vel og sumir ágætlega,
enda var undirbúningur mikill og
útbúnaður allur hinn bezti hvað
málverk og búnað snerti; kostnað-
ur þvi mikill. Leikiö mun verða
aftur, en óákveðiö enn hve nær.
Allir dáöust aö hvað vel var leikið
jafnt annara þjóða menn er leik-
inn sáu sem tslendingar, og einna
mestu lofi hefi eg heyrt lokiö á
grasa-Ouddu eða ö11u heldur þá,
sem lék hana. — sem var kornung
stúlka Á hún sjálfsagt þaö lof
að verðugleiknm.