Lögberg - 13.04.1911, Side 3

Lögberg - 13.04.1911, Side 3
LÖGBERG, FIMTUÐAGINN 13. APRÍL 1911. 3' Tóbak—vísindaleg meðferð þess TILREIÐSLAN. Tóbakið er jurt'og eins og allar jurtir þarf að tilreiða —■■■" það svo raenn geti neytt þess. Það er alveg eins mikill munur á hæfilega tilreiddu tóbaki og ÓVERKUÐU tóbaki KRYDDUÐU eins og á vel soðnum mat og hálf soðnum mat. Mulningaraðferðin, eða ,,til- reiðslan “ er jafn þýðingarraikil fyrir tóbakið og suðan er fyrir matinn eða ólgan fyrir vínið. , . Tóbaksduft (neftóbak) er vísindalega tilreitt tóbak niönmim til notkunar. Ilvers vegna tóbíiksmenn vilja heldur Kaupniannahafnar tóbaksduft en aörar teuundir munntóbaks. Það er tilreitt tóbak f hreinustu mynd.—Það hefir betri keim —Það held- ur keimnum og styrideikanum.— Það er sparnaður að því, því að það endist lengur.—Það vekur enga eftirtekt, Þa8 er ekki tuggið, heldur einungis látið liggja í munninum (milli neðri vararinnar og tanngarðsins)— Þaö skilur eftir þægilegan, hreinan og svalandi keim, Þ»ð er tóbak vísindalega tilreitt mönn- um til notkunar. TKYGGING FYRIR GÆÐUM OG IIREINLEIK. Kaupmannahafnar munntóbaksduft er búið til úr hinum beztu tóbaksblöðum, gömlum, sterkum og bragðgóðum, og þar við er einungis bætt slíkum efnum, sem finnast í sjálfuin tóbaksblöðunum, og öldungis hreinum itmseyðum. Mulningar-aðferðin varðveitir hið góða í tóbakinu, en skilur úr beiskjuna og sýruna, sem er í hinum náttúrlegu tóbaksblöðum. ^ Takið mjög lítinn skamt af Kaupmannahafnar tóbaks- ... dufti, annars er hætt við, aB þér iialdið það sé of sterkt. Kaupmannahafnar munntóbaksdnft er litlar agnir af hreinu, sterkumunn- tóbaki; því gefur það frá sér auðveldár og í ríkulegri mæli styrkleik tóbaksins heldur en tóbaksblöð eða illa skorið tóbak, alveg eins og vel malað kaffi geíur auðveldar og ríkulegar frá sér styrkleikann heldur en illa malað kaffi eða kaffibaunir. Kaupmannahafnar tóbaksduft er bezta munntóbak í heimi. NATIONAL SNUFF COMPANY, LTD. 900 St. Antoine Street, Montreal. Indíana í SuSur Ameriku. I>ar blöð, en þatt er okkur mætir okkur Kínverji einn á l>áti. tjggja. Allir IixKanar Flann er eini útlendingurinn, sem ; Amazon fljóts tiggja Cashibos Indíanar 'líða sin á með- ! og- eru engu ósólgnarx al. Yið"bu'ðum honum salt, eu við í að tigga tóbak. t coooabloð- ætlað að á ljökkum cocoablöð, í þa,ð, en bann neitaði því, og þóttist eg því í vita, að hann mundi vcra mann- I æta, af því að mannætur eta aldr- ■ ei salt. Kjöt og kartöflur buðum ! viö honum einuig og þáði hann | það. Casliibos Indíanar ganga I alls naktir. nema bera mittisskýl- I ur og herja á ' alla aðra þjóð- flokka. Þjónn minn, Charlie Pollonais, unnm er sérstakt lvfjaefni, setn deyfir skynsemina, en eykur að sania skapi þol og þróltt. Cocaine er búið til úr samskonar blöðum eins og Indíanar þar tiggja. Þegar kveld er koniið er efnt til dansleikjar í tilefni af komu | okkar og Indianakarlmenn taka til að stíga dans, ertir hljóðfalli j einkennilegrar bumbu, sem búin er kynblendingur, hálft kyn hans | er til úr dýrskinni. Dansinn \ stendur yfir í niálega heila klukku | j er frá Indíánum í Suður Atner- I íku. Hann talar en$ku, ,spánsku. frönsku og flest allar mállýzkur Indiana í Suður-Ameríku, og aí því aö við rekmn okkur afaroft á ýmsa Indiana flokka i Suð tr- Ameriku, er hann okkur afar- hér nieð getið þeirra, sem gáfu j okkttr hey og eldivið og flejra: P. Halldórsson, 1vey, i tonn, á- samt ýmsu fleiru, sem þau hjón ha fa gert fyrir okkxtr síðan fyrst við -komum hér. Séra Jóhann Bjarnason, i tonn | hev, Helgi Tackson i tonn hey, Sigvaldi Sintonarson i tonn hey, Páll Jóhannesson i tonn hey, | Hallgrímur Friðriksson i tonn hey, Sigurður Olafsson i ton hey, | Jónas Thorsteinsson J4 ton hey, ! Páll Jónsson i ton hey, einnigj eldivið. E. Erlendsson i ton hey,! og einnig hefir Mrs. Erlendsson j verið okkur nijog iijálpleg, hefir stund. Mennimir dansa því nær | hún, rná helzt segja, borið móður- j allsnaktir og hafa málaö sig með j lega umhyggju fyrir okkur í veik- j og ýmislegum litum. Kigleg Indíána stúlka 14 indunum og stríði okkar, komið ára til okkar oftar en nokkur önnur gömul vekur athygli okkar, af því \ manneskja og kakaþ yfir okkur) | aö htin var mjög hrygg á svipinn, \ þegar þess hefir þurft. Sömuleiðis hefir hr. Sveinbjörn i Pálsson komið með eldivið ogí þarfur förunautur. Hann segir °g bratt urðum við þess visari, | jafnan, að við séum að ferðast cftir aö Charlie hafði spurt sig þetta okkur til skemtunar og los- ty rir. að hún var cfóttir höföingja Hann og kona hans hafa einnigj þannig við ýms óþs:;;- | >essa þorps, og var trúlofuð höfð hún ar okkur ___ iudi oft á tíðuni. Charlie ber ncvt ingjasyni í öðru l>orpi, sem og dag kann mæta vel með hann að fara á sér hníf einn mikirtn og bafði aldrei séð, og atti heima 50 mílum ofar við fljótið, og ætlaði vikið okkur góðu oftar; og Mr. og Mrs. S. Simonarson sent okk- xtr eldivið og margt fleira. Jón Thorsteinsson sendi okkur líka; THE STUART MACHINERY COMPANY LIMITED. 764 Main St., Winnipeg, Man. The <ásm Concrete Mixer BYGGINGAMENN f . Leitið upplýsinga um verð á . élnm af öllum (eg- undum sem þér þarfnist. 764-766 Main Street. Talsímar 3870, 3871. Hann hafði átt herma í Chicago bann daginn eftir að flytja bana j eldivið .>g margt fleira, og I all arjfUgj getur orðið jafngamall . í • , • 1 * T T ' • •* T _ I .1,,d \ b . .-v ' I' . rvi ° . - 1 5 ár áöur. en hann gekk í mína þjónustu. Degar við komuni til Massica eigum við að eins fárra daga fevð P eftir til Iquitos, þar setn l*cayali 111 og Maranon fljót koma saman oar ! heim til sin. Hún var mjög sorg- bitin og við sáum, að hún Jtefir Jóns’son eld.ivið >>g Trausti Vig-| fússonT kord af eldiviö. flutt af G. ekki augun af ttngum Indiana- ! H. Tltorvarðssyni. G. Oddleifs- ilti. mjög fríðum sýnum, er Stíg- | son 1 kord af eldivið og Sigurjón dansinn betur en allir hinna. Um kveldið, þegar við komum strútinum, en öm og páfagaukar eldri en strútar. Skjaldbökur geta o.rðið 150 til , , ., , 200 ára. E11 sögusagnir um lang- Sigurðsson. Arborg. þrju korð af | ,ífi ffeka íni aö örlum Hkindum Á bökkum Amazon- fljóts. fFramh.J Fyrir neðan Perene-nýlemluna liggur hið mikla landflæmi í Suð- . ur-Ameríku, sem kallað er Ama- zon slétturnar, og er jafn víðattu- mikið eins og öll Bandaríkin aust- an við Mississippifljót. Þegar við skiljum við yztu plantteiga Per- ene nýlendunnar, látum við far, angur okkar á fleka, búna til úr bambusviðar stöngum, og stigum sjálfir á þá og höldum niður eftir Perene-ánni. Við erum nú stadd- ir í lijarta hálendisins meðal Cam- l>os Indiananna, er haMa enn við ýmsa af sinum grimdarfullu venjum. og við megum ekki l'áta okkur bylt við verða. þó að við heyrum örvahvin yfir líofðum okkar.’ Eimi siður þeirra er það, að pynta konur allra látinna her- manna sinna, eða selja þær öðrum kynflokkum m.ö.o. konurnar eru að oligu metnar hjá Indíánum þessuni. Vér tókum mvndir af Indíánum þessa kynflokks og má af þeim fá góða hugmynd um búning þeirra og ýmsa lifnaðar- háttu. A kveldin reisum við tjöld okkar, setjum upp hengihvílur okkar og vefjum okkur flugna- netjum, og reynum að sofna, milli þess sem skifst var á úm að halda vörö. í engu landi er frjórri jarðveg- ur heldur en þarna, og ihvergi sér maður jafn margbreytilegar á- vaxtategundir, eða jafn stórvax- inn jurtagróður. Þar vex hveiti maís, hrísgrjón, sykur, reyr, ka- kaó, kaffi, kartöflur og þar á silkiormurinn heima og dafnar vel. Það eina, sem tiltakanlega þarf meö i þessum héruðum eru góðir og hagkvæmir vegir. og er stjórnin að gera tilraun,ir til að bæta úr því. Við snúumi aftur til Yapaz eftir útúrdúr þenna, er yiö fórum nið- ur eftir Perene-tónni, og stígum aftur á bak siárfættum múlunum okkar og komum eftir sex daga hraða reiö til Puetro Yessup við Pichis-fljót. Allan þann tíma höf- um við ekki orðið varir við livíta menn eða híbýli þeirra, og höfum ekki séð annað lifandi skepna, en Indíana, aj>a og páfagauka, ein- kennilega lit fiðrildi og flær, ('sem eru sístarfandi og býsna ]>reyt- andi förunautarl. \’ið lifum mest á niðursoðnum matvælum; stöku sinnum liefir mér tekist að skjóta eitthvaö i soðið, og hefir okkur þótt það álika glaðning, eins og aö fá hréf að heiman. Úr ]>ví að eg mintist á matvæljn. ]>á er vert aö geta þess, a’ð ýms einkennileg matföng eru i Sitður-Ameríku. sem eru býsna lostæt. ef vel eru soðin. 1 Afriku át eg i sama málsveröi súpu af giraffa róf.um, tungu úr nashymingum og strút-, fuglaegg, eu indianski matsveinn- inn okkar bjó til kjötkássu þarna suður í hitabeltinu úr sam- blönduðu páfagauka og apa- kjöti. Mér fyrir mítt ley.ti Jxótti beztur apaheili, sem er bragðgóð- ur, þegar hann er trtótulega steikt- ur og ekki óáþekkur sætabrauði. Þar er mesti sægur af öpum og má skjóta sem vildi. Þeir stökkva grein af grein og grípa um þær með rófunum. Apahendur eru næst heilanum ljúffengastar til mynda aðalfljót Amazon. Vi5 | ’ tjöld okkar og æthim að fara að fastráðum að fara þaðan, hittu'Uaka á okkur náðir bregður okkur •1 " afll j löngu og hættulegu terð frá Mas- heldur en ekþi í briirt vjð að heyra -------- isca til Cuhco, hinnar gömlu höf- mikinh bumbuslátt og háeysti. Við kallaður ! l1iSb°rgar I,lca- ' MeSan vift stóð- j sprettum upp og grípum til vopna um við í Masisca átum við coiv- °hkar. því að við. búumst við á- fish, sem er bragðgóður. og keim- hlatipi: en brátt komumst við að urinn mitt á milli nautakjots og svitvikjöts. Þessi cowfisli hafir hveíjukenda húð, setta gisnuin uppþotsins^er það, að dóttir höfð- hárum og blýlitur á skrokkinn. " ’'1 A ‘n ' * Hausinn er stór og kjafturinn viður með þykkum vörum, og tranturinn líkur snoppu á kú. Aftan við höftiðið eru tveir sterk- ir uggar og rétt neðan vi'ðl þá eru eldivið ásamt tleiru. Tómas BjÖrnsson flutti tvö æki af heyi íyrir okkursömuleiðis útvegaði hann okkur $15 hjá sveUarstjóm- j “^rnálwæmni, en alt jtessa tíma hefir ekki tekist átu. Svarti apmn, sem er ‘'Sambo", er nærri þvi tvö fet! á hæð, en kjötið af honum er ekki talið eins ljúffengt eins og af mó- j rauða apanum, sem er hér urn bjl J sex þumlungum lægri, og hefir j mjög stórt höfúð. Móraitði apinn j heíir lika poka undir hökúnni, og ; gqtur gefið af - sér einkennilegt hljóð í gegnum hann: þessi poki | er uppáhaldsfæða hinna innfæddu j þar í landi. Þar eru margar i , , smærri apategundir, en mér hafa j lnÝ«tin, sem úr streymir snjóhyit mjólk, ef a ]>an er þrýst. Þessx skepna er hér um bil 7 fet á lengd. Framfætnrnir eða hreifarnir erir. stórir og ofurlítill svipur af raun um, að við erum i engri ! hættu staddir því að tilefnið til ingjans hefir hlaupist (ái’ bi'ott með elskhuga sínum. ('Meira.J 1 brúðkaupi mm, som hann afhenti okkur. Benedikt Gúðmundsson gaf okki xir $5, Elín Bergsdóbtir $5. Mr. og Mrs. Schram $1.25. Mrs. Ingi- björg Jónsson $3, Trausti Vig-I fússon 50C, Mrs. Christie 50C, B. | haf°a verig múnnmæli ein. Það er fremur skamt siðan menn fundu aðferð til að ákveða aldur fiska með til að finna mjög gamlay fisk. En dæmi eru til þess, að menn hafa þózt geta sannað, að lundist hafi sniglar og kræklingar, sem orðnir Baileys Fair 144 NENA STREET (Næstu dyr fyrii norðan Northern Crown Bankann). Nýkominn postulíns-varningur. betri til ekki fiindist þær neitt matar. Páfagaukakjöt er gott, en er seigt og þarf mjög mikla suðu, og er mest borðaö með hrísgrjónum. Fisk og dýrakjöt verður að sjóða innan fárra khnkkustunda frá því að veitt er, annars skemmist það. Engar slikar krásir er hægt að j geyrna myrkranna milli óeldborn- j ar. Eg fann þar mesta sæg af móleitum dýrum, sem skrokkur- ! inn af vóg hér um bil 50 pd, en af bví aö þar er litiö graslendi og j dýr þessi lifa mest á laufum, þá er kjötið af ]>eim ekki vel gott. Aparnir og páfaga,uikarinir lifa meir á hnetum og fræum og því er kjötið af þeim lostætara. Þar á tapirinn heima. Hann er á stærð við kú af Jersey-kyninu j mannshandlegg á þeim, og fimm j fingur á fremst. Þessi fiskur, | sem telja má til spendýra, lifir á grasi fljótsbhkka og vatna. \’ið förum frá Masisca vel út búnir að vistum og með ókkur índíana leiðsögumaður og glað- legir ræðarar, ]>ví að við höfðum nýskeð gefið ]æim gjafir. Leiö okkar liggur eftir Alto (círi) U- cayali fljótmu. Það er litarljcTt fljótt og mikill jTirtagróðúr á bökkum ]>ess. \'ið hittum ]>ar nokkra af Cashibos Indíánum, er ]>angað höfðu verið seldir. Cam- pos . Piros og Combos þjóðflokk- untim, sem þar eiga beima. Cas- hibos Indíánar hafa það sér til og húðin af honum er Iitlui þynnri málsbóta fyrir þvlf að eta livíta en af nashyrn.ingi. Hann er góð- I inenn. að þeir geri það i því skyni ur til átu. Smávaxin villisvín eru ]>ar og í stórum hópurn, og ; livítti sku.l geta verið ill viðureignar mörg saman. Á bakinu á þeim er liár- skúfur einn. og undir honum kirt- að eitthvað af eiginleikum hinna verða eftir i ]>eirra eigin, eirrauða skrokk. Meðfram allri efri Ucayali ert? feikna- rniklir togleðurs skógar og Kina- ill. sem skera verður burtu undir j'barkartré. Yið fáum þarna dá- góðar viðtökur og 5 fyrsta sinni fylli okkar eftir Sjö dagá vista- þröng. Indianarnir þar færðu okkur froska, sem eru frá tvö til þrjú fet á lengd og vega friá tvö til þrjú 'pund. Þeir flá þá og sjóða, ekki að eins afturfæturna, eins og við erum vanir að gera, heldur allan skrökkinn, og kjöt af þeim er einstaklega gott, líkast hænsnaunga kjöti. í fjóra daga liöldum við ofan eins og dýrið liefir verið drepið, ]>vi að ánnars spillist alt kjötið svo að það verður ekki ætt. Mikrö er þar af fúglum, sem skjóta má, ef ferðamenn geta gefið sig við þvi. Einu sinni þegar við þurft- utn aö bera af báti okkar milli vatna skaut eg nokkra ftxgla. Stærstu fuglarnir. sem cg s'kaut, voru álika að stærð og sköpúlagi eins og 4 mán. gamlir kalkúnar, svartir að lit. Kjötið af þeim er mjög hvítt og bragögott. cf fugl- | eltjr efrj Ucayala unz við tjöldum er ekki mjög gamall, þá er 5 Hökkum fljótsins, en sendum xnn ]>að og þarf heils dags suðu. Akur- hænurnar égrousej enr ólikar ak- seigt eins og af pafagaukum j Qlar]je a Undan okkur með gjaf- ir handa Tndiana höfðingjanum | og konum hans, og til að forvitn- urhænum okkar, og minni, og ((st unl Hvernig íbúamir muni taka fjaðrirnar nalega svartar og 'hvít- j nHkur. Charlie kemur aftur og ai. Annað lostæti eru (lúfnaegg, |)er ]nn ijcztu tíðindi, og færir okk se.m finnast á bökkum ánna. Dúf- urnar þar unga ekki út. en láta sólina hafa fyrir því. Ekkert skurn er á dúfna eggjum þessum, heldur þunt hvði svipað eins og á hÖggormseggjum. Niðursoðin matvæli spillast svo skjótt þar suður i bitabeltinu. og Indianar éta svo mikið. að það kom sér ur gjafir aftur, ávexti og fleira, og þar með fylgir heimboð til að koma til Indíana þorpsins Coni- bos. Indianarnir þar hafa þann einkennilega sið, aði binda þvengi fast að úlflíðum sínum og öklum til aö auka taugastyrkinn. 1 þorpi þessti voru um 100 manns, og vinna karlmennirnir á stóru plant Friðf. J. Friðfinnssonar og Stefaniu Guðnýar Skagfeld. 4. Apríl 1911. Hvaö er sigur lands og lýöa lán og yndi, von og skjól, endurnæring allra tíöa eilíf vorsins dögg og sól? Ástin helg er svein og svanna- sveipar lífsins blóma krans vernd og traust á vegum tnann j, vígö af kærleik gjafarans. Þegar sólin vermir voriö vaxa ^-einum þúsund blóm, þá er sigri sérhvert sporiö signt viö lífsins gleöi hljóm, þannig meyjar hönd og hjaita helgar mannsins æfibraut, hirnins geisla brosiö bjarta blessar dagsins sæld og þraut. Blíö í heiöi ljósin ljóma lífsins hæsta vonar dag, þúsund raddir endur óma eilíft vorsins strengja slag, þessi stund er stór og fögur, stýluö drottins ást og náö, þegar tengja mey og mögur mál og hjörtu verk og ráö. Heill þér sveinn og brúöur blíöa byrjiö þennan merkis dag, glöö í trú á ljósiö lýöa lífs eröllum ræöur hag, stríðiö djörf maö stvrk og þoli, starf sé helgaö ást og dygö. brosir enn frá Rergþórshvoli brúöarskartiö eilíf trygö. Vorblóm ungu vígiö daginn von á hann sem lífið ól þá mun frjófgur heimahaginn hefja greinar móti sól. Heyr og skil, þú maki, móöir, mennin& heims er sambúö þín; þaðan lífsins geisla glóöir glitra rneöan ástin skín. M. Markússon. Olson $5. Jóhanna Sveinsson hefir gefið okknr mjólk og fleira, og Finnurj Finnsson 4 dús. egg og fleira. J Sigvaldason,. Víðlir, $1, G:. (6. í Einarson 2 æki af eldivið, Guðm. J Bergmami 1 æki af eldivið, Mrs. J Sm. Sigurðssoti $1.35 virði, Mrs. \’algerður Nordal 7 pund smjör nær 100 ara. t’ • 70—80 ára. Einnig vottum v.ið hr. > Jomj Eggertssyni, M inniþeg, þakldætí! h ; f,óðhestar 5< okkar fyrir ab safnæ gjofnm handa | .'a n< tj risdyr birnir okknr; þokkum við bæði honum J og öllum hinum gjafirnar um leiö og við birtum hérmeð nöfn þeirra. Jón Eggertsson $5. Arni figg-l ertsson $5, Guðj. Eggertson $2, S. J. •Sigurðsson $2. Andrés Árna- j son $1.50, James Churicksink $2, Mrs. Halldór Jjóhanúesson $1, ] Enskur dýrafræðingur, pró- íessor Clialmers Mitchell, hefir ! rannsakað þetta efni ítarlega og j gefið út skýrsluf um margar dýra tegundir, þar sem aldúr dýra er á- ætlaður. sem hér segir: Fílar, j hvalir, ernir og páfagaukar geta orðið 100 ára: uglur og krákur stórir apar 60—70 ára; smá-apar 25—30 ára, nas- 50—60 3°— 45 ára. hestar 40 ára, strútar 30— 40 ára; söngfuglar 20 ára; kýr, kindur og antilópar verða sjaldan | eldri en 20 ára. Vér höfum fengið í vikunni þrens konar postuHnsvarniag rneð nýja pósthúsinu, bæjarhöllfmii og Unron stööinni. B. B. diskar, te- diskar, skálar, bollar, rjónmkönn- ur og sykurker, könnur, blómstur- vasar og margt fleira. Kosta 20C. og þar y>íir. Vér vonum þér reynið verzlun vora; yður mtm reyaast verðitS rifts tág* og nttfur l bæ. Nr. 2 leður skótepoki, bék og blýantur fyrir 25c. Dánarfregri. I>ann 21. Febr. síðastl. andaöist Stefán Pétursson $2, E. Cooney j að heimili dóttur-dóttur sinnar í $1, A. Kritstjánsson $1, .Magiiús' New Richmond, Wis., heiðurs- Tónsson $1, Gísli Magnússon $1.1 konan Margrét Jónsdóttir, 86 ára _ -■ úr en bjó mestallan búskap sinn á Val- dalæk á Vatnsnesi. Hún fluttist til þessa lands með dóttur sinni Phene Main 5129 Finnbogason Bros. $1, Þorsteinn (>g - mánaða gömul, ættuð Guðmundsson !$4 Jóþan|nes Jós- \’atnsdal í Húnavatnssýslu, efsson 25c, J. Th. C. Clemens 25, G. J. Surensen $1, Ámi Jónsson $1, Onefndur 25, Bened. Hjálms- son 30C. Miss Sigr. Bjarnadóttjr Jóhönnu S. Thorwald. árið 1900. $1, Gúnnar Alrnason 5oc, CH. Margtút sáj. vafy niikilhæf kona, Goodman $1, Stefán Halldórsson; fríð sýnum og vel gáfuð, og að $1.00. Símon Johnson $15, Jón Jolm- son $5.; Johnson öllu leyti vel gefin kona. Henni varð 4 barna auðið; 2 af henni. dætur hafa þau Mrs. Guðný þeim eru farin á undan og j\Lr. Simon Johjisoni sonur og dóttir, en tvær og systkini hans hjálpað okkur.lifa eftir, báðar til heimilis í mjög mikiö, Ixeði með þessumj Stillwater, \[inn., er syrgja ást- stórn peningagjöfum og svo líka 1 Hka móðux. Friður guðs hvíli með því að gefa okkur föt ogivfir moldum hinnar framliðnu. mjög vel fyrir okkur að veiða dýr j ^ ef þeim er borgaS fyr og fugla til matar. Nog var þar ! um ávexti. en við ttrðum að' éta þá ir fram. Það hafa þeir lært af reynslunni, því að oft hefir það kornið fyrir, aö eigendúr plant- teiganna, stórauðugir menn, hafa drukkum, og að eins emu sinm svikist um a5 grei?ia indíánunum mjög varlega* heilsu okkar vegna. Víð suðum alt vatn. sem við fengum við hitasótt. í Puerto Yessup fáum við bóta til að flytjast á til Puerto Bermu- tlez. Þar erum við svo hepnir að finna loftskevtastöð, og fá þar vinsamlegar kveðjur trá blöðum í Chicago. Frá Puerto Bermudez förum við á bátum til Masisca og Pachitea. Sunnan við þessa á eiga Cashibos Indianar heima, og eru einn þeirra þriggja mannætu- kynflokka, Indíana, sem eru í Perú, og eru mest úrættaðir allra tilskilið kaup, og er því sízt að undra, þó að þessir villimenn gruni hvítu mennina um græsku og geri þeim ýmsan óskunda. TTöfðingi ]>orpsins tekur á móti okkur og er okkur fvlgt inn í bam busviðar kofa bans. Hann er nakinn, nema um mjaðmirnar ber hann glossalega litan dúk, og á höfðinu húfu úr marklitum fugla fjöðrum. Á gólfinu að baki hon- xim sitja konur hans þrjár, sem að boði lians rétta okkur cocoa- l’akklæti. Með línum þessum viljum við nú opinberlega láta í ljós okkar hjartans þakklæti tjl allra þeirra, sem á einhvern hátt hafa hjálpað okkur nú heilt ár sem eg hefi ekki verið fær um að vinna fyrir fjöl- skyldu niinni (4 börnutnj. Vil eg hér meö nefna hið mesta, sem er ajja þ/ fyrst hin mikla hjálp Doktors1 Pálssonar frá því fyrst að bann kom hefir liann gefið otkkivr öll sín verk ásamit fimm dollars í ]>eningum og fleiru. Sömuleiðis þökkum við djáknanefnd Geysis- safnaðar, sem gekst fyrir að halda samkomu til arðs fyrir okkur og komu þar inn $34.05, er okkur var afhent; hefir nefndin einnig ásamt Jóhanni Bjarnasyni staðið fyrir og séð um aðl safna beyi og eldivið, svo við þyrftum ekki að farga kúnum okkar og liðum ekki kuldans vegna. Skal niargt fleira. Söirtuleiðis og ekki sízt vildum! vjð þakka Mr. og Mrs. Páll John- son. fyrip þn mjklui ujiiönnjuni ]>eirra beggja í veikindum og bág- indum okkar bæði fvr og nú, og: væri of langt að telja það alt upp, sem þau bjón liaía fyrir okkur gert og gefið okkur, bæði peningaj föt og mat, og ágftieðan við vorum nær þeim gengu ]>au oft 1,i] okkar til ]>ess að sjá utn að okktvr mætti líða sem bezt, og væri eitthvað að, var ekkert sj>arað til þess að hjólpa okkur. Eintiig gaf Miss Guðbj. Good- man okkur $5. Arinbjörn Bardal $5, Bjarni Magnússon $5, Mrs. G. Freeman $1, Mrs. Reb. John- son $1, \Irs. Eovísa Beúediktsí- son 5oc, Sig. Guðlaugsson $1, Miss Sigr. Johnson sendi ökkur föt á börnin. Kra Selkirk. Mr. O. Uoftsson $1, Mrs. I. Olafsson 5oc. Öllu þessu fólki vottum við okkar innilegasta þakklæti, vit- atidi að þó við aldrei getum sýnt lit á að ]>akka þessar stóru gjafir öðru visi en meö þessum fáu orð- um. og hræröu hjarta. þá mun gjafarinn allra gójöra hluta blessa á sem í neyð vorri hafa hjálpað okkur. Geysir, Man., 3. Apr. 1911. Magnús Sigurðsson, Sigríður Sigurðsson. J. S. Thorwald. dóttir hinnar látnu. Gömul nærföt verður að þvo hjá æfðum þvottamönnum. Góð nærföt eru þess verð að J?au séu þvegin hjá æfðum þvotta- mönnúm. WINNIPEG LAUNDRY 261--263 Mena Street Phone Ma4n6S Mikla þjáning hefir liægðaleysi í för með sér. og er undirrót margra sjúkdóma. Haldið innyfl- unum heilbrigðum, kona, og þér komist hjá mörgum kvensjúk- dómum. Sjúkdómur þessi er mjög einfaldur, en getur dregið illan dilk eftir sig, eins og kunnugt er. Eðli manna þarfnast oft hjálpar, og ef Chamberlains töflur f'Cham- berlain’s Tablets) eru notaðar, losna menn við margan kvillann. Seldar hjá öllum lyfsölum. Aldur dýra Það ber stöku sinnucn við, að menn verða hundrað ára, en fátítt er, að dýr nái svo háum aldri. Meðal spendýra verða hvalir og fílar svo gamlir, en meðal fugla eru það ernir og páfagaukar. AJS öðru leyti viröist Hkamleg Utærð ekki skilyði langra lífdaga. Kan-

x

Lögberg

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.