Lögberg - 29.06.1911, Side 7

f
LÖGBERG, FIMTUb'vGINN 29. JÚNÍ 1911.
Stórtíðindi.
I.
Þa’8 liggur vi8, a8 þa8 haíi þótt
stærstu tíSindin meSal landa hér
núna um hríS, greinarkorniS, sem
mér er um kent, me8 yfirskriftinni
“Burtnumning”. ÞaSi lítur svo út,
sem ma8ur hefSi drýgt einliverja
dauSasynd, — e8a a8 minsta kosti
einhvern meiri háttar glæp; —
kvenfólki8 lítur ni8ur fyrir sig á
götunni, þegar þa8 mætir manni
eins og þaS þyrSi helzt ekki aS
horfa upp á mann; karlamir eru
allir me8 bita í hálsinum, þegaf
maSur heilsar þeim; stöku j>ersóna
af þeim miSur siSuSu gýtur til
manns ónota homauga, þegar maS-
ur heilsar þeim á strætum. En
orsökin til þessa kynja hátternis
er sú, aS viSkomandi veslingsfólk
álítur, a8 sjálfsagt sé aS forSast
til sem næstrar fullnustu þann er
látiS hafi frá sér fara skrifiS, semi
var svo djarft aS voga sér aS
skyggja á ljómann af blessuSum
prestinum þeirra. Sumir hinna
hafa hægra um sig, sem brostu
dátt í kampinn þegar þeir yfirfóru
greinarstúfinn. En svo koma nú
út annari átt óþrifa a8skot; Baldi
gamli ftneS alt sitt lýSum frægaflý
“frjálslyndi” lokar “Kringlu” sinni
fyrir höfundinum, og eys svo úr sér
um leiS hér um bil því lakasta, sem
hann á til; og er þá talsvert mikiS
;.agt; því ekki svo lítiS mun þar fil
af miSur þokkalegu dóti í því
pokahomi. En þess utan bítur karl
höfuSiS af skömminni meS því, aS
láta tryggva, dindilinn sinn, og
aSrar viSlíka, aSvifandi andans
stærSir, aSstoSa sig í skítkastinu;
fer þetta reyndar aS vonum, eftir
hans alkúnna takt og smekkvisi!
Annars veit eg ekki hvernig fyrir
mér fer, aS vera nú gersamlega
útilokaSur úr þessu allra lýSa
“literera” safrdiúsi. Eina huggun-
in er, aS eg finn, aS eg hefi aldtei
átt þar heima, svo aS eg vona nú,
þrátt fyrir alt, aS fá þaS þó af-
horiS. En tilgaiigurinn er sýni-
legur alt aS einu. Karlögnina
hefir langaS til aS binda mig í
tilneyddri þögn og berja mig svo
bundinn, eftir þvi sem hann hefSi
vitiS til, meS aSstoS annara svarS-
skríSa.
En orsökin aS Öllum þessum ó-
sköpum—hún er hvaS? Jú, þaS
sem eg nefndi, greinin sem skýrir
meS glensfullu “lotningarleysi” frá
viShöfn þeirri, sem ótti sér staS
viS burtvikning “höfuSprestsins”
úr musteri sinnar tjaldbúSar. ÞaS
er alt. F.kkert niS er þar um
neinn inann /þó Baldvih isé aS
hlaSra um þaSJ, og enginn er þar
mannskemdur.— þótt vikiS sé lít-
ilsháttar aS tveim alkunnum
breiskleikum í fari þessa hins
skriftlærSa manns. — HvaS hinu
viSvíkur, aS aSrir einstaklingar
séu mér þess utan reiSir sjálfs
s<n vegna í þessu satnibandi, sem
mér hefir borist, má mig stórum
undra. Þ'ví t. d. þaS, aS heill
scfnuSur sé sár út af þvi, aS vera
nefndur fsauSa-J hjörS, sem
“Kringla” virSist víkja aS, nær
auSVtiaS ekki neinni átt. af mönn-
um meS fullu viti. Þvi ekki veit
eg 1:< mr, en aS þaS sé algengt heiti
á kristnum söfnuSúm alt í frá
fyrstu tíS, aS vercí nefndir hjörS—
og enda á ýmsum tungum beint
nefnt því nafni í daglegasta tali;
þótt á íslenaku sé sjaldnar haft
nema í viShafnar-máli. ÞáS, aS
söfnuSur sé hjörS nefndur, er auS-
vitaS alls ekkert merkilegra en aS
ikennimaSur sé kallaSnr hirSir. —
ÞaS aftur á móti, aS einn velmet-
inn málkunningi minn sé mér
gramur út af gáskafullum um*-
mælum um heimboö í húsi hans,
mætti aS vísu nær liggja. En
hvorttveggja er, aö hann er hvergi
nefndur á nafn i greininni “Burt-
numning” (“<Kringlu”-herrann ger-
ir fyrst nágranna sínum þann
greiSa); og í annan staS skín svo
ljóst út úr þeim þætti greinarinn-
ar glens eitt en engin mannorSs-
meiSing, — og því ekki minsta á-
stæöa, fyrir neinn drengilegan
mann, til aS taka spaugyröi í þvf
sambandi alvarlega.
II.
AS eg fari aS virSa svars alt
rugliS, sem embiættisbróSir J óns
gí.mla í Strympu*/ ber fram, nær
engri átt. Þó skal ögn vikiö aS
einstöku.
Hér nefnd persóna segir, áö eg
hafi viljaS láta saklausum um|
grein mína kenna. Þetta er
þvættingu.r. Seinustu stafir nafna
minna: “n..n”, hlutu undir eins
aö benda kunnugum i áttina; og
var þaS meö tilgangi gert. Auk
þess sá meöritstjórif \) greinina
koma; og var þá engin hætta þaS-
an af, aS þaS lægi lengi í þagnar-
gildi. AS greinin kom fram eftir
aS yfirpresturinn var burtu horf-
inn — í hans “fjarverulega af-
skiftaleysi”, eins og Hkr. oröar
þaS,—hlaut aö sjálfsögSu aS vera,
þegar greinin var um burtför hans. |í “Kringlu”-dálkunum.— Sumt er
Annars var þar engum smáheinum j satt, sem hann segir; rnargt aS ;
hætt til ummæla þótt á bak hans 1 hálfu leyti á huldu; en öllu hallaS
félli, og sízt eins og einhver aum- klerkinum í vil; rneS “hógværu !
ingi ætti hlut aS máli, Maöurinn blygSunarleysi”, einS og svo snild-
frændmargur, rtkur og ráöfa/vandr
arlega var komist aS orSi um Ein-
ur, og því alís engin hætta á öSru ar okkar Hjörleifsson hérna um
en aS nógir yröu til aS hlaupa undir “ “ ” 1
bagga slíkum (!) manni til aSstoöar
hvaS lítiS sem á bjátaöi; því hér
er mesta gnægS af húshóndaholl-; til tneins. ÞaS er ananS hvort
um lýS, og veitinga-vinfengi all- misskilningur, misminni eöa visvit- {
gott á ýmsar hendur. Væri því andi villa sÖgumanns. Hins dylst
áriS. Rangt er þaö hjá þeirrt
kmmuga . aldrei hótaöi eg aS.
gera F. J. B. og stefnu hans alt!
mesta fásinna, hver sem slíkt
mælti, aS telja greinina neitt níS-
ingsbragS, sem “ Kringlu”-þeytar-
inn viröist helzt gefa í skyn. Enda
er það óneitanlega talsvert undar-
legt af þeim, sem aliö hefir aldur
smn áratugum sa nan á ónefndum
óþriifagreinum, aS fara aS ota
ht.íflum í fólk fyrir ofur-skiljan-
legar skammstafanir.
HúsráSandinn i “Kringlu”-koti
virSist all-reiöur mér út af því,
aS skrif mitt hlaut gistingu hjá
honum, — eftir alt göömetiö hjá
GuSmundi, gómsætt og gefins,
eftir allar ræSurnar í Tjaldbúöinni
ú‘um munnsöfnuS” meSal annars,
sem svo prýöilega sómdi sér af
þeim höf.!j, andatrúar-prédikan-
irnar í “Kringlu” o. s. frv. — En
karltetriö má sjálfum sér um
þetta kenna, og öSrum ei. Þegar
eg kom meS grein til “Kringlunrí-
ar" næst á undan þessari, fékk eg
sjálfan ritstjórann alls ekki til aS
hann, aS frænda- o g mágaliö' höf- \
uSprestsins á GarSar, auk stöku
dindla annara, reri aS þvi öllufn
árum aö bola mig þaSan burtu í
prestskosningarmálinu sæla; var
þar sjáanlega fariS eftir skrifum
úr einni átt. Gekk þó furöu tregt
aö koma því í framkvæmd, þrátt
fyrir allar óifyrirleitnar “agita-
tionir”. Og var þaö í rauninni aö-
vífandi tilviljun, sem brúkuö var í
baráttúnni, þegar annaö þraut viö
alla hina grunnhygnari, og reiö löks
atkvæSamuninum. Þ,ví aldrei kom
ein einasta glögg eöa gild ástæSa
rnótí starfshæfileikum mínum í
safnaSarins þjónustu :—og var því
meöal annars viSbrugSiö af alrnenn
ingi, sem mælikvaröi á yfiilburSum
prédilkana minna. aö sjaldan eöa
aldrei heföi ótilnefndum “merkis-
mönnum” tekist aö festa blund
undir þeim; og hafði slíkt ekki
viö boriö í manna minnttm. Var
og sú mótbára ein fram borin gegn
DANARFREGN.
10. Maí dó aö heimili sínu í
Vatnabygö í Sask., ekki langt frá
Wynyard-bæ. Jón Jónsson, stund-
um nefndur Reykja-Jón,eftir langw
varandi sjúkdómslegu. Hann var
ættaöur af Noröurlandi; fæddur
31. Des. 1822. í 10 ár bjó hann á
SauSárkrók í Skagafiröi og flutt-
ist þaöan til Ameríku fyrir fimm
árttm siöan. Meiri part þessara
fimm ára haföi hann búiS í Vatna
bygö í Saskatchewan fylki.
Hann átti fimm börn, af hverj-
um þrjú lifa,—þrjár giftar konur.
Ein þeirra er gift hr. Jóni Búa-
syni sem er búsettur 3 mílur norö-
vestan viö Wynyard ; önnuy er kona
hr. Péturs Jóhannessonar í Winni-
peg, og sú þriöja á enskan mann,
Warning aö nafni, og sem á heima
suSur í Bandaríkjum.
Jón sálugi var trúmaöur góSur
mikiS gefin fyrir bœkur og hag-
mæltur töluvert. Hann var jarö-
sunginn 13. Maí aö Wynyard.
Carl J. Olson.
lesa hana fyr en út komna. Svo; mér, þegar til fundar kasta kom,
eg nenti ekki aS vera aS eltast viS | ag eg væri óvígöur, og óvíst hvar
aö fá hann til aS lesa þessa úr því vígjast mundi, — gæti slikt veriö
eg fékk hann ekki til aö líta á hættulegt fyrir “gæfrt GarSar-1
hina; enda var hann í seinna fhér j safnaöar”, ef eg sneri mér í þeim |
um rædda) skiftiS ekki viölátinn. | efnum til kirkjufélagsins okkar;|
Velnéfndur herra segir, aö eg
beri hatur í liuga til séra F. J. B.
En þaS er fjarri þvi. Hvemig
getur hann búist viö, aö eg leggi
mig niöur viS aö fára aS hata
slíikan “píslarvott” ? En virSingin
getur veriS fyrir sig. •— Baldvin
segir klerkinn njóta viröingar landa
sinna. Hver skyldi efa slikt? Eg
því þá væri hér um bil víst, aö eg
væri þar meö alveg horfinn á þess
vald. MeS “heimabakaöan" klerk
var taliS öSru máli gegnaé!!) Þ,vi
lík var rökleiSsla þeirra herra. En
þetta var líka eina ástæöan á móti
mér, sem frambærileg var. Enda
viöurkendi og yfirpresturinn sjálf-
ur í persónulegu samtali viö' mig.
hefi einmitt orSiö þess var. aS ag hann heföi alls ekkert út á mig
hann er í afhaldi, ekki all-litlu, hjá: aS setja sem kennimann, — hann
ýtnsum san eru honum miSur j vrf,i ag eins aS þóknast sínum
kunnugir, og hjá ýmsum grann- | andlegu leiStogum heima meö því
vitrurn mönnum. aS Ivegja mé'r frá prestsstöSu hér; í
“Kringlu”-ritaranutn þótti ekki j en rnillj þeirra karla átti eg, sem
nóg af viröingu fyrir því, setn um ýmsum er kunnugt. engum vinum
var rætt, í "Burtnumningar”-1 aS fagna.
greininni. Má vera. En eg veit ' Sá kunnugí ségir að greinin
ekki til, aö slíkt sé titt i glens-
greinum; og var fyr aS því vikiS.
Enn bregSur “Kringlu”-karl mér
um slúöurgirni og söguburS, — af
því eg tilgreini ekki höfunda aö1
hverju einu, sem á er minst i um-
ræddri grein. Slíkt er barnaskap-
ur einn, og þarf eícki svars. Og
ætti “Kringlu”-formaöur sízt aö
fara út í þá sálma, ekki ósárari en
honum er sá höggstaöuir sjálfum.
því ekki veit eg hver kann og flyt-
ur kunningjunt síntun meira af
allskynS lausungar dóti heldur en
B. L. B. sjálfur; og er þetta al
“Burtnumning” sé leirburöur. Ekki
sikal af minní hendi um þaö deilt.
En hitt er aö segja, aö jafnt mundi
eg kippa mér upp viö þaö, þó aö
sá náungi segöi, aö alt sem frá |
minni hend'i kæmi væri leirburöur
einn eins og Þorsteinn skáld
Þorsteinsson kippir sér upp viö
þaS, aö Lárus gamli Guömunds-
son kallar hann leirskáld. Liggur j
einmitt allnærri aS ætla, aö þeir
tveir herrar (T,árus gamli og sá
kunmtgi), beri iafn rökstutt skyn
á andlegan málm og ancflegan leir.
Þá er næstur á blaöinu meö all-
kunnugt þeim, sem til persónunn- j langa grein Jónas nokkur Þor-
ar þekkja. En þaö er i þessu sem bergsson. Hlýt eg aö játa mig
öSru, aS hann hefir steingleymt I svo ófróöan, aö> kannast ekki viö j
því, þegar hann var aS kasta til i þann herra; skil eg varla. aS í því
mín út um gættimar á “Kringlui”,! sé neinn skaöi skeöur,— enda tel
aS lífkofinn mannsins er gróflega eg mér þaö enga vansæmd. Ann-
götóttur; og standa skjáirnir opnir
fyrir aSköstutn þeirra, sem til
þess vilja sig hafa. — Annars get
eg frætt bann Baldvin á því, aö
þetta svokallaöa frjálslyndif!)
hans (og auövitaS öll hans rit-
stjórnj er í rauninni beint til at-
hlægis öllum tnentuSum inönnum,
ars er þaö helzt aö segja um þær
tvær síSustu greinamar, aö þær
eru varla svara verSar, þó maSur
af góSum vilja vildi gera þeim j
|>ann heiöur. Því önnur er fá-1
tæktin einber: ■— en hin er svo ó-
fétisleg, aö eg nenni varla aö ó-
viröa ntig á. aö' taka hana tökum;
—og svo samkvæmnin aö' sama lafir liún reyndar hér um bil ein-
skapi. Og eróneitanlega leiöin- j göngu uppi a uggum og mSutn
legt timanna tákn aö vita slí/ka frá Baldvin. sem eg var hér á und-
manneskju stýra nokkuö út- ati búiftn aö bera út í sorpiö. ÞaS
breiddu blaöi ár eftir ár meSal vor. eina, sern eitthváö ögn likist at-
—Býsna skringilegt er annars aö ! hugun. er tal höf. um nýjar
sjá |æssa persónu koma frant sem | “skuggamyndir”. En hvaö hann
stækasta vandlætara í þessu höf-
uSprests máli, ekki félegri greinar
en hann befir oft og einatt látiö
frá sér fara, eftir sjá'lfan sig og
aöra sína lika. HvaS er greinin
“Burtnumning” móti ýmsu af þeirn
ósóma?— Hitt er annaö mál. hvaö
valdiS hafi þessum botnaveltum
hans. En reyndar má manni nú
nokkuö á sama standa, hvort vald'-
iS hafi óljós lotning fyrir yfir-
prestinum (sem margan miSlungs-
manninn hefir hentj, — ellegar
annars nteinar þar, er alls ekki vel
ljóst; en beinast mundi liggja viö
af sambandinu, aö eg væri nú með
“Burtnumningar”-greininni aö
bæta einni “lifandí mynd”, sem
mér væri kunnug frá minni eigin
ævi, viS gömlu kaþólsku klerka-
“myndimar”. Og gæti þaö veriö
nógu stnellin tilfuodning! —^Aö
ööru leyti er grein þessi alls ekki
svara verö.
Hins vegar er mér þaö sízt til
meins, aö “máliö skýrist” sem bezt
Dánarfregn.
Hér meö tilkynnist öllum vinum
og vandamönnum, aS alvísum
drottni þ<'>knaSist aö burtkalla minn
ástkæra eigin ntann Einar Bjama-
son; hann varS bráökvaddur aS
heimili okkar í Blaine, Wash., þ.
30. Maí 1911.
Hann var fædd tr í Dölum í
Vestmanneyjum 13. Apríl 1863.
Foreldrar hans vont l\*arni Bjarna
son og Margrét Gúðmundsdóttir,
ættuö úr Mýrdál í Vestur-Skapta-
fellssýslu; hann missti föBur sinn
er hann var aöeins 7 ára aö aldri
tn ólst siSan upp meS rnóSur sinni
á Vilborgarstööum í Vestmanna-
eyjunt hjá Arna Einarssyni og
GuSfinnu Jónsdóttur, þangaS til
hann var 13 ára; þá fór hann til
Jó'ns Jónssonar hrþ.ppstjóra á)
sama staö; þar var hann í 8 ár.
Þann 25. Qkt. 1885 giftumst viö
og vorum í nokkur ár hjá foreldr-
um mínum, Lárusi Jónssyni, sem
var hafnsögumaöur og hreppstjóri
í Vestmannaeyjum í 30 ár, og
Kristínu Gisladóttúr; heima á ís-
landi áttum viS 4 biörn og mistum
eitt þeirra þar; áriS 1890 flutt-
ist hann til Utah í Ameríku og
ári síöar fór eg þangaö einnig meS
3 börninv sem þá voru á lífi; þar
dvöldum viS í 10 ár; þaöan flutt-
umst viö til Ballard, Wash, og
vorum þar í eitt ár; þaöan fórum
viö til Blaine, og höfum' veriS þar
siöan. ViS eigmvSumst 10 börn,
og af þeim eru 5 á lífi, en 5 eru
dáin, af þeim náSu tvö 13 ára
aldri. Þetta siöasta sorgartilfelli
er sárast, því hann var ætíS sú
græöiíjööur. sem alt vildi græöa;
hann var mér og börnum okkar
eins góöur og elskulegur eins og
mögulega gat veriS; hann var elsk
aöur og vi.rtur af öllum, sem til
hans þektu; hann var framúrskar-
and'i elju og starfsmaSur, þraut-
seigur og þolgóöur, tryggur og
vinfastur; í stuttu máli, 'hinn á-
kjósanlegasti lífsförunautur, sem
framast kunni aö óskast.
öllum þeim mörgu vinurrt* mín-
ttm, sem veittu mér aöstoS sína og
samhygS i þessum raunurn mínum,
þakka eg af öllu hjarta, sérstak-
legu Mr. og Mrs. Danielsson, sem.
meö alúö og umönnun aSstoSuöu
mig. og frændkonu minni Mt;s.
Theodortt Peterson, einnig Mr. J.
J. StraumfjörS, Mr. og Mrs. J.
Jónsson, Mr. og Mrs. H. Olafson
og Mrs. Sigtnundsson; enn fremur
Court Blaine. I.O.F., sem hann
var meSlimur í, og kvenfélaginu
Líkn, sem eg er meölimur i, og öll-
uin öSrum, bæSi íslenzkum og
hérlendum, sem tóku þátt í sorg1
minni viö þetta tilfelli,, og biS eg
algóöan guö að launa þeim öllum
þegar þeint mest á liggur.
Steinvör Bjarnason.
Brennivín
er gott fyrir heilsuna
ef tekið í hófi.
Viö höfum allskona víntegundir meö n»jög sann-
gjörnu veröi. Ekki borga metr en þiö þurfiö fyr-
ir Ákavíti, Svenskt Punch og Svenskt Brennivín.
“• Kaupiö af okkúr og sannfærist.
THE CITY LIQUOR STORE
308-310 NOTRE DAME AVE.
Rétt viS hliOina á Liberal salnum.
GARRY 22861
AUGLYSING.
Ef þér þnrfið að senda peninga til.'ís-
lands, Bandarfkjanna eða til einbverra
staOa innan Canada þá naúB Dominico E»-
press s Money Orders, átUmdnr
avisanir eða póstRendingar.
LÁG IÐGJÖLD.
Aðal skrifsofa
212-214 Bannatrne Ave.
Bulman Bloek
Skrifstoéur vfðsvegar um bosgilna, o»
I öllum borgum og þorpmn vlðavegar uro
nadið meðfaam Caa. Pac. Járnbrautn
SEYMOR HOUSf
MARKET SQUARE
WINNIPEG
eölisótti viö centatap; og hafi því og aö flestar sannenfndar “skugga
í rauninni einhverjir kauöar hrætt myndir” veröi frarn dregnar.
20. Júni 1911.
Þorsteimi Björnsson.
Greinar-ræksniö vestan af
eöa skamtnaS hann til aö láta
svona!
B. L. B. segir grein mína stráks-
lega skrifaSa. Ekki slkal um þaö
Atli.
deilt hér. En hitt skal sagt, sem rirönd viröi eg eíkki svo mikiS sem
óneitanlegt er, aö framkoma hans fparks,
sjálfs í þessu rnáli er bæöi lúaleg og 2i-6-’ri. Þ'. B.
kjánaleg. En ekki þar fyrir—baS
Union Loan á InvestmentCo.
45 Aikins Bldg.
TalS. Garry 31 54
Lánar peoinga, kaupirsölusamninga, verzl-
ar með hús. lóðir og lönd. Vér höfum
vanalega kjörkaup að bjóða, þvf vér kaup-
um fyrir peniuga út í hönd og getum þvf
selt með loegra verði en aðrir.
Islenzkir forstöðumenn. Hafið tal afþeim
H. PETURSON,
JOHN TAIT,
E. J. STEPHENSON
Talsíma númer
Lögbergs er Garry
2 156
Ko^taboð Lögbergs.
Komiö nú! Fáiö stærsta íslenzka yikublaöiö sent
heim til yöar í hverri viku. Getiö þér veriö án þess?
Aöeins $2.00 um áriö, — og nýir kaupendur fá tvær
af neöannefndum sögum kostnaöarlaust. —
Hefndin
Hulda
Svikamylnan
Gulleyjan
Denver og Helga
Ólíkir erfingjar.
Fanginn f Zenda
Rúpert Hentzau
Allan Quatermain
Kjördóttirin
Erfðaskrá Lormes
ýSANDUR MÖL ?
í MÚRSTEIM, GYPSSTEYPU 03 STEINSTEYPU
THE BIRD’S HILL SAND COMPANY, LIMITED
Selja og vinna bezta sand, möl og mulið grjót,
KALK OG PORTLAND STETNLJM. :: ::
-Aðal varningur-
Alskonar stœrðir, í steynsteypu, með eða án stál-
styrktar-vírs. %, %, }£, 1%, itf, 2 þumlunga
Reynið Torpedo Sand vom í steypu.
ÞAKEFNI: —Skoöið y2 þuml. möl vora til þakgeröar.
Bezti og staersti útbúnaður í Vestur-Canada.
Rétt útilátið I “Yards" eða vaguhleðslum.
Selt f stórum og smáum stíl.
Gaymslustaöur og skrifstofa Horni Koss og Arlington Strseta.
Vfsi-forseti og ráðsmaður
\ D. D. W O O D.
Talsími, Garry 3842.
$r>
Eitt af beztu veitingahúsum bæj-
arins. Máltíðir seldar á 35 cents
hver.—$1.50 á dag fyrir fæði og
gott herbergi. Billiard-stofa og
sérlega vönduð vínföng og vindl-
ar.—Ókeypis keyrsla til og frá á
járnbrautarstöðvar.
john (Baird, eigc,,ndi.
MARKET
á dng.
R ®Saí" HOTEL
eigandi
á móti markaBn
146 Princest St
wonneraa.
*) Sbr.: “íslenzk þröngsýni”
eftir G. Eyjólfssn.—Höf,
greinar, sem
er langt frá því, áð eg unni ekki
karlgreinu aö næla nokkur cent
fyrir þetta þriggja
meti sitt
* III.
Þær aörar þrjár
fram hafa komiö í “Kringlu' i
þessu sambandi, ertt: ein lítils
viröi, tvær einskis viröi
Sá kunnngi viröist vera talsvert
handgenginn höfuSprestinumi; —
og nærri eins trúlegt, aö hann
heföi einhvern tíma fyr staöiö viö
yfirmanns síns hliS, heldur en nú
Duglegur vinnumaður, sem kann
dálka þorsk- aS mjólka kýr, getur fengiS góöa
og stööuga atvinnu hjá mjólkur-
manni skamt utan viS bæinn. Gott
kaup. Upplýsingar gefur ritstjóri
Lögbergs.
TIL SÖLU á Wellington ave.,
fast viö blómsturgaröinn þar, hús
á 46 feta lóS, viö góSu verSi.
GóSur staSur fyrir litla “apart-
ment block.” Upplýsingar á
staSnum (655) eftir kl. 6 siSd.
Soghósti er ekki hættulegur
þegar soginu er haldiö í skefjum
nteS því aB taka inn Chamberlains
hóstalyf fQiambérlain’s Cbugh
RemedyJ. ÞaS hefir oft veriS
notaS gegn þeim sjúkdómi og
reynst vel. Selt hjá öllum lyf
sölum.
TIL SÖLU
lttiS íbúSarhús, 522 McGee St.,
fyrir aS eins $6000 — Þeir, sem
vilja sæta þessu fágæta boSi, geta
fengiS nánari upplýsingar aS 522
McGee stræti.
Fáein atriði um Saskatchewan.
Hverp i heimi bjóöast bændum betri tækifæri en í Sukatchewan.
Saskatchewan nær yfir nokkurn hluta hinnar miklu öldóttu sléttu i
iNorövestur-Canada, sem ér frjósamasti hveiti-jarövegur í heimi.
Mikill hluti þessa undur frjósama landrýmis, biöur enn ónumiö eftir
fþvi, aö menn taki þar ókeypis heimilisréttarlönd. ÞaS er 760 mílur á
lengd og 300 mílna breitL
Ekki minna en 50,000,000 ekra af þessu landi, geta til jafnaðar gefiö
af sér 20 bushel hveitis af ekrunni, og mikill hluti þess er hveiti No. 1
Northern.
Saskatchewan er fremst allra fylkja í Canada um hveitiuppskeru, og
stendur aöeins einu riki aS baki í Norður-Ameríku.
A ellefu árum, 1898—1910, greru í Saskatchewan 400,000,000 bushel
hveitis.
Þúsundir landnema streyma þangaö áriega frá Austur-Canada, Stór-
bretalandi, Bandaríkjunum og Evrópu, er gangast fyrir hinu ódýra, auS-
yrkta og afar-frjóva landi.
ÁriS 1910 voru þar numin 27,195 heimilisréttarlönd, 8,834 “pre-emp-
tions”, 653 heimilisréttarlönd keypt, og 971 Suöur Afríku sjálfboöa
heimilisréttarlönd, en áriö 1900 voru numin 2,653 heimilisréttarlönd.
Allar kornhlööur fylkisins taka meir en 26,000,000 bushel. Helmingur
allra kornhlaSna í sléttufylkjunum er í Saskatchewan.
Hveiti-afurSirnar nema ekki nema rúmum helmingi allra tekna, sem
bændur hafa í Saskatchewan. Áriö 1910 voru allar bænda afuröir þar
metnar $92,330,190, og var hveitiS eitt metiö á $56,679,791.
VerSmætar kolanámur hafa fundist i suSurhluta fylkisins. Undir
kolalaginu hefir fundist verömætur leir, sem hentugur er til tígulsteins-
geröar og leir-rör. Þrjátíu kolanámur eru þar unnar og 208,902 tonn kola
voru unnin þar á árinu sem lauk 28. Febrúar 1910.
I Saskatchewan er talsímakerfi, sem stjórnin á og strafrækir. Þar
eru langvega símar samtals 1,772 mílur, 42 stöövar og 5,000 síma-leigjend-
ur, 133 sveitasímar, samtals 3,226 mílur, sem 3,307 bændur nota.
Járnbrautir ná yfir 3,440 mílur í fylkinu og hafa aukist um 250 af
hundraSi aS mílnatali síöan 1901; þó viröist járnbrautalagning aBeins í
byrjun. Járnbrautafélögin C. P. R., C. N. R., G. T. P. og Great Northern
eru aS lengja brautir sínar sem óSast, og flutningstæki veröa bráölega um
gervalt fylkiS.
Sjö samlags rjómabú eru i fylkinu undir eftirliti stjórnarinnar, sem
styrkir þau meö lánum gegn veöi. Á sex mánuBum, er lauk 31. Október
1910, höföu rjómabú þessi búiS til nálægt 562,000 pd. smjörs; framleiöslan
haföi vaxiö um 119,596 pund eöa nærri þriöjung. Hvert smjörbú haföi aö
meSaltali 66,000 pund smjörs, eöa 9,000 pd. meira en áriS áöur.
Bankamál Canada þykja einhver beztu í heimi. Nær 300 löggildir
bankar í Canada eiga útibú i fylkinu. •
Gætileg áætlun telur 425,000 íbúa í Saskatchewan. Bæir og þorp þjóta
upp meSfram járnbrautunum, og eru þar þegar fjórar borgir, 46 bæir og
150 sveitaþorp löggilt
Námsfólk í Saskatchewan var, áriS 1909, 53,969, þar af í sveitaskólum,
þorps og bæjar skólum 53,089, en í æöri skólum og stofnunum 880; skóla-
deildir 1,918; stjórnartillög $315,596.10.
Ef yöur leikur hugur á aS vita um framfara-skiIyrSt og framtíSar-
horfur Saskatchewan, þá leitiö nánari skýringa, sem fá má í spánnýrri
handók, meö fögrum myndum, og fæst ókeypis, ef um er beSiS. SkrifiS
tafarlaust til '
Departmentof Agriculture, Regina, Sask-
Allir játa
að Kreinníbjór
sé heilnæmur
drykkur
Drewry’s
REDWOOD
LAGER
Er og hefir altaf
verið hreinn malt-
drykkur.
BIÐJIÐ UM HANN
E. L DREWRY
Manufacturer, Winnipec.
Agrip af reglugjörí
um heimilisréttariönd í Cuanim-
Noríhreaturkndinu
CÉRHVER manneskja, secn fjöMyltkn
hefir fyrir að sjá, og sérhrer kartmaB
ur, sea orðinn er 18 ára, hefir heimilierfa
lil fjórðuags úr ,.seciion" af óteknu stjóm-
arlandi { Manitobe. Saskatchewan eBa Ál-
berta. Umsaekjandinn verOnr sjlHnr aO
að koma i landskrifatofu stjórnarinnnr efk
andirskrifstofu f þvf héraði. Samkv
umbeði og með sérstökum skilyrSnm
faBir, móðir, soanr, dóttir. brðBir i~
ir nmsaekjandans, asekja uu landff fytte
hans hond i hvaða skrifstofn sem er
SVyldur. — Sex mánaða ábúB áíri m
raektun á landinu f þrjú ár. f i n 3n■ mi
ruá þó búa á landi, innan 9 mflna fráhefm-
ilisréttarlandinu, og ekki er minna en ðe
ekrur og er eignar og ábúSarjörð hans eOn
föBur, móSur, sonar, dóttur bróSur aOn
systur hans.
•
í vissum héruSum hefir landneminn, na
fullnægt hefir landtöku skyldum sfnom,
forkaapsrétt (pre-emtion) að sectionarfjósO-
ungi áföstum við land sitt. Verfi $3 ckfM.
Skyldur:—Verfiur afi sitja 6 máuufit af ári
á landinu í 6 ár frá þvf er heimilijyéHoT-
landið var tekið (að þeim tfma meOtöJekun
er til þess þarf að ná eignarbréfl á beim~Bl
réttarlandinu, og 50 ekrur verOor aS
aukreitis.
LandtökumaOur, sem hefir þegar
heimilisrétt sinn og ge ur ekki náS tar
kaupsrétti (pre-emptkm) á laodi getnc
keypt heimilisréttarland f sérstökum ooBn
uOum. VerO 83.00 ekran. Skyldur: VerOiö
aO sitja 6 máuuOi á landinu á ári f þrjú ár
og ræk'a 30 ekrur, reisa hús, (300.00 virOi
W. W. CORY,
Deputy Minisier of the Interior,
A. 8. BARDAL, .
selui
Granite
Legsteina
alls kcnar stæröir.
Þeir sem ætla sér aö kaup
LEGSTEINA geta þvl fengiö þa
meö mjög rýmilegu verði og ættu
aö senda pantanir seni fyks. til
A. S. BARDAL
843 Sherbrooke St.
Bardal Bloek
ÍHE DOMINION BANK
á horninu á Hotre Dame og Nena St.
Greiddur höfuöstóll $4,000,000
Varasjóöir $5,400,000
Sérstakur gaumur gefinn
SPARISJOÐSDEILDINNI
Vextir af innlögum borgaOir tvisvar á ári
H. A. BRIGHT. ráOtsm.