Lögberg - 20.06.1912, Qupperneq 2

-4 -
LOGBERG, FIMTUDAGINN 20. Jt-NÍ 1912.
Kóróna og krossburður
kvenfólksins.
('Niöurl.J
Milly sagfti mér ýmislegt vi5-
víkjandi verzlun með hár, og ]>ar
á meðal þessa sögu. Stúlka keypti
ódýra hárkollu í stórbúð nokkurri. |
Nokkrum viktrm síðar varS hún
vör viS útbrot í höfSinu! á sér.
Læknir hafSi liana undir hendi um
stund, en. henni fór versnandi, og j
þá leitaSi hún til annars, er kunni
sérstaklega vel meS hörundslevilla
að fara. Sá lýsti þvi, að þetta væri j
holdsveiki aS hyrja, og mundi hún
liafa tekið veikina af hárkollunni. I
‘ Eigendur búöarinnar gerðu alt,1
senr í þeirra valdi stó’ð, sendu
stútkuna til Nevv York, tíl hins j
bezta lækn’s er þar var til, borg- |
uðu allan kostnaS og skaðabætur
og eySilögðr.1 allar ódýrar hárkoll- j
ur, sem i búðinni voru.
“BúSinni var ekki um að kenna,
t’inst mér,” sagði Millly, “heldur |
stúlkunni. Hún átti að liafa vit
fyrir sér og kaupa ekki ódýran ó- j
þverra. Hver sem kaupir ódýran
hroöa, verður að hitta sjálfan sig
fyrir.’’
Eg sagSi benni sögu, sem eg las
í blöSunum, af stúlku, sem keypti j
ódýra hárkollu og dó skömmu síS-
ar af blóðeitran.
“ÞaS er vel hklegt,” sagði Mílly |
við því, “að hárið hafi dkki verið
eins gott og vera átti, en arvnars j
segi eg ]>aS sem eg segi. það ætti 1
engin stúlka að láta falskt hár á [
höfuBið á sér.”
Þó að hún fái hæsta kaup af j
öllum, sem i búðinni vinna, þá er
Milly engan veginn ánægð með þá
pretti, sem verzluninni eru sam-
t
t
t
4
4
t
t
+
4
4
4-
4«
4
4*
4-
+
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
♦
t
4
4
t
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
444444+444444444
FYRSTA SALA LOÐA í
C.P.R.
TRAHSCONA
|
t
t
Beint á móti vinnubúðum félagsins.
Sá sem vill verja fé sínu
til landkaupa og hefir ekki
meiri þekkingu á þeim mál-
um heldur en alment gerist,
hlýtur aö vera í nokkrum
vafa um það, hvar arðvæn-
Iðgast sé að kaupa í North
Transcona. Landspildur
standa til boða á ýmsum
stöðum, margar þeirra mjög
svo nærri landeign C.P. R.,
en það kann að lt'ða á nokk-
uð löngu áður en alt það
land verður notað til íbúðar-
húsa.
Landeign vor, sem sýnd
er með svörtum lit á upp-
drættinum, er á götubakk-
anum við þjóðbrautina til
Sprmgfield, beint á móti
þeim stóru skálum, sein
reistir hafa verið handa þeim
mik]a verkamannahóp sem
vinnur að járnbrautargarði
C. P. R
Byrjað er á að reisa tvær
geypistórar kornhlöður fyrir
C. P. R. félagið á þessurn
^I.BONIFACE-
tara.
“Kvenfólkið eySir hér pening-
um eins og þeir væru vatn, i alla
skapaða hluti, hvort siem þær
]>urfa þeirra tneð eða ekki. Þú
ættir að heyra thvernig þær tala,
stundum þegar þær koma inn! Ein
segir: Stúlkan senii nuddar mig.
er hreint fyrirtak. Hún sagöi við
mig á deginumi. að eg hefði fall-
egra hörund, heldur en nokkttr
önnur, er hún beföi haft undir
höndum. Er það svo ? segir hin. 1
Eg læt aldrei nudda mig, eg þarf j
þess ekki við — enn þá. En stúlk- j
an, sem passar höndumar á mér, j
segir að eg hafi aðdáanlega fall-1
egaí neglur, eins og möndlur i lag- j
inti. Hún heldur að eg hljóti að j
vera kontmghorin!” . Og t þetta
eyða þær peningunum, sagði Milly,
ekiki til að láta gera sér eitthvert j
gagn, heldur til þess að láta slá sér j
gullhamra. Ef þær þyrftu aS þvo
gólf og svitna við aS baka og þvo j
og stenkja ltn, þá mundu þær verða j
langt um heilsubetri, það skal eg j
ábyrgjast.”
“Margar kotua hér, sent ekki j
þurfa annaS en höfuðþvott á j
reglulegum tinnun; t eigi að sí'Sur j
verð eg að nudda þær og gefa j um ptum
ht,m rafmagn og dedúa \ið þæt meira ,alt að hundrað dölurn þekki eina konu, sein borgaöi svo
n.eð harmeðolum og smyrslum fléttan. þúsundum dala skifti fyrir jarpt
pangaft til ]>ær pekkjast ekki fra H»vítt hár er dýrast af hári meö fcöfu-ðhár.”
he I >gum smurðhngum. , vanalegum litum, unn 80 dali únz- SÚ kona var ljómandi fögur,
“Sumar þesara kvenna, sem an, og hæruskotiS hár sömuleiðis, eftir því sem Milly sagði, auðug og
sv'art hár er blandað j miklum metum. Hún varð fyrir
slysi,' svo aS hárið datt af henni
hártð ketnur helzt frá Qg hárræturnar eyðilögðust. Hún
stað, og sú landeign sem vér
nú erum að bjóða er hent-
ugustí allra undir hús verka-
manna og annara er í garð-
inutn vinna, svo og í smíða-
skáltim /élagsins, viðgerða
stofum, kornhlöðum og
vöruskúrum C. P. R.
Hin nýja verksmiðja Mani-
toba Bridge and Iron Works
sem á að kosta alt að $1,-
000,000, er skamt á brott
frá lóðum vorum. Það
smiðjubákn verður fullgert
ogtekur til staifa á næsta
nýári. Þar verður fjöldi
manns við vinnu. Mjög
margar aðrar verksmiðjur
munu flytja sig til North
Transcona, því að hvergi er
eins ákjósanlegan stað að fá
til aðdrátta og flutninga.
Staðurinn er hið ágætasta
verksmiðju setur.
Rafbraut borgarinnar ligg-
ur um þetta svæði og því er
ódýrt rafafl öllum víst þar.
Mikiil fjöldi manna mun stunda verk og atvinnu í North Transcona.
NORTH TRANSCONA mun taka örum og miklum framförum. Áður en 18 mánuðir eru liðnir verða milli 5000 og 10,000 manna að verki á járnbraut og verksmiðjum,
og inun þar þá spretta upp bær með 15000 til 25000 íbúum, Athugið hvað af þessu muni leiða íyrir verð á lóðum. Þær lóðir sem nú seljast frá $5 til $10 hvert fet, munu marg-
faldast í verði og þeir sem kaupa strax munu hafa stórkostlegan gróða í aðra hönd, iöngu áður en að því kemur fyrir þá að borga síðustu afborgun.
Landeign vor liggur viö þjóðbrautina til Springfield, en það er höfuðbraut og eina braut er til Winnipeg liggur af því svæði sem er fyrir norðan C P. R. teina og vagna garð,
og sú braut mun vafalaust verða aðalstrætið í þeim bæ, sem hér verður bygður.
Hver lóð sem vér bjóðum til kaups er innan þriggja ,,blokkí»“ frá Springfield þjóðbraut og mest af þeim er innan einnar eða hálfrar annarar .,blokkar“ frá þeirri braut.
Þeir sem kaupa eignir á þessurh stað nú þegar munu verða ríkir, þvíspurt mun verða
eftir hverri lóð til bygginga ínnan mjög lítils tíma.
520 Union Bank Building
Phone Main 2685 - Winnipeg
Umboðsmaður fyrir Suður-Manitoba
T. S. COPPINGER, MORDEN, MAN.
t
X
X
X
X
X
X
Umboðsmenn
vantar
Duglega umboðsmenn
vantar í hverjum bæ til að
selja þessa eign. Vér gef-
um röskum mönnum einka-
söiu í vissum héruöum..
J. J. BILDFELL & Co.
J. J. Bildfell & Co.
520 Union Bank, W.pg
Herrai: — Hérmeð fylgja í... ..
niðurborgun á.....lóðum í norð-
urTransconaá......fetið. Yður
er treyst til að velja beztu lóðirnar
sem óseldar eru.
Nafn ...
Hoimili
I-ágætir litir kosta kcsta mörg hundruð dollara.. Eg I engir nema skrælingjar og Ame-
liafa ekki annaö aö gera en pútssa; þar sem
s.g og prýða. borga tiit dali á viku hvítu.
rétt fyrir að' láta greiða og bursta Dökka
hárið tvisvar á dag, og setja það 11 Frakklanc’.i, en glóbjart hár frá VarS aS fá sér hánkollu— þaS var
stellingar. Alt annað er aukreit
is, svo sem þvottur og %“krulhin” j lega gott
og hvaö annaS. Þeir, sem hár-
> hrbúSimar hafa og ]>ær stofur,
Noregi og SvíþjóS, og er frábær- eini útvegurinn. Nafnkendur hár-
hár, ekki síSur en þaS kaupnnaSur tóksfl á hendur aS út-
franska. ÞaS er mestmegnis af vega nákvæmlega þann lit, sem
liraustbvgSti sveitaikvenfólki og er hár hennar liafðj, en konan fór á
]>ar sem hártð er stundað, vilja mikil eftirspurn eftir þvi. Frá hæli meðan á því stóS. Hvergi í
heldur að konur þessar komi ]>ang Hollandi og Þýzkalandi ketnur og Ameríku - faixst slíkur háralítur,
að. heldur en þurfa að senda mikið af hári. helzt úr sveita- Svo að maSurinn fór til Evrópu
stúlku til þess • að stunda þær bygöutn; ]>að hár er grófgerðara aS le'ta. og |>ar raikst hann á
heima, því aö þegar. konurnar heldtir en hið norræna, þvi að þar háralitinn eftir tveggja mána'ða
koma í búSina, þá rná láta ]>ær syöra er höfuSsvörSurinn hraust- leit í þorpi nokkru á Fraikklandi.
kaupa smyrsli og háríburð og alt ari af útilofti og sólskini og vex nokkuð afskektu. Sú stúlka hefði
nálega, sem nöfnum tjáir að nefna. | hárið afttir, þó skelt sé af, á ótrú- selt af sér s:tt fágæta hár fvr r
Þaö er fátt hægra hel ’ur en hafa lega stuttum tima. Því er sveita- j__________2Oo clali, ef einhver hefði ekki
]>ær upp í að ieggja út tíu til tutt- kvenfólki í þeinn löndum ósárt um komið vitinu fyrir hana. svo að
ugu dollara i hvert sinn fyrir hárið og til í aS selja það fyrir hún heimtaði 2.000 og ]>að fékk
]>ennan ó|>arfa. Það er margt, sem lít 'S. að sögn. ]1nll
rikumenn, sem apa alla królka og
kæki tízkunnar og hafa syo Ijótan
höfuð- og hárbúnaö.”
Eg kom til Partsar nokkru síö-
ar og man það enn, að eg sá af
efgin sjón, að Milly hafSi rétt fyr-
ir sér. Mér eru enn þá minmis-
stæðir þeir snotru og prýöilegu
hattar, sem fina kvenfóLkiS þar í
leikhúsununt þar, allir prýddir og
lagaöir á þá leiS, sem bverri konu
fór læzt.
Frá Islandi.
]>aS
rika fólkið getur leyft sér, og
fátæka trúir varla.
“Ein af konunum, sem skifta
við þessa búð, skilur aldrei minna
eftir en tuttugu dollara
sinn sem hún kemur. E;
"En þaö ítalska? spurði eg. Af ]>essu, ásamt kaupi og ferða-
"Það er litið spurt eftir því. kostnaði mannsins, varS hárkollan
Seyðisfiröi. 4. Maí 1912.
GttSríSur Magnúsdóttir, ekkja
séra Stefáns Jónssonar, er siðast
var prestur á Presthólum i Núpa-
sveit, andaðist aS heimili yngsta
sonar síns. Magmtsar á Ekru i
HjaltastaSaþinghá. 25 Marz. 97
ára gömml. Hún var móöir Mar-
grétar, móður ritstjóra Lögbergs>.
—Frú GuðríSur var slkörungur
ÞaS er grófara helditr ett franskt t.ooo dala virði. þegar konan fékkö1"1" ™est! 1 hun| tolr Ser
og gengur ekki út fyrir sama verS. hana. enda ]>ekti enginn maSurjf^11' hendur’ af ®í,um ,elskn8’ er
, hvert Sanla €r um SPan að ^gÚ' aS þar kolluna frá hári sjálfar Iiennar,— »'e 11. lana’ og mJ°g 'e ge 'n' "
fór heirn er stórgert hár, enda geta spansk-1 jafnVel ekki bóndi hennar. Og, n'
til hennar nýleg'a og þá sýndi hún ar stúlkur haft meiri not af hári j þejm peningum er sannarlega vel
mér tvær komtnóSu skúffur fullar SU1U mefí l,v' halda þvi, heldur | varjfi. ef hægt er að leika á bænd-
af hárkollum. Þær hafði hún keypt en meS l)vi aí selJa l,aS Þar híen-
!urna!
■’Þegar svona stendur á,”
sagð't
allar við uppskrúfuðu veröi, þvi: ast piharnir að miklu hári, og
að Jætta fólk kaupir efti'r verði er <)hætí aS segJa- að þær ávinna1 Milly, “þá er falskt hár nauSsyn-
tneir en öðru ; þvi þykir ekki neitt s'er glftingu 'meí5 Því ” legt. en það er sú eina afsökun,
' -- • ,“ÞaS,g.æU eg aldrei gert með Sem eg þekki. hvað sem aðrir
mínu hári. mælti eg og stundi , segja ]>ar um. Alt kvenfólk varð
við.
hlutinn varið, nema liann kosti 1
m:'kið og helzt sem mest. Þær;
vantar nokkuð til að stæra sig af.” j
Til sanninda merkis sýndi MiHy I .
mér tvo kamba, til að bera t hárinu segía byrjaði Mtlly kýmandi.
“Uss!” sagði eg með skerpu.
“Nú, hvað er um rauöa háriö,
hvaöan kemur þaS ”
“Frá liturunum,” svaraöi hún
sem galið eftir fölsku hári. fyrir
Eftir eitt eða tvö ár, þori eg að 1 nokkrum árum siðan, þó að þær
si.tt hvoru niegin. Þeir voru úr
egta ‘rafur'. og kostuðu, eftir því
sem hún sagSi, og mén þótti trú- j
legt, tíu dali í búðum. En á þess-
um stað kostuðu þeir 50 dali, svo stuttlega.
finn var hann, og rikasta kven- “En sá háralitur, sem ekki verS-
fólkið sóttist eftir þeim, fyrir þaS ur settur á hár, er ákaflega dýr;
j þeir litir eru stálgrátt, jarpt og
Fallegt; u.ógult.”
“Enginn sækist eftir slíkum lit-
verS.
Egta hár er dýrt
franskt hár kostar tíu dali únzan,
átta þuml. langt, en 140 dollara um. þykist eg vita!” sagði eg.
kostar pundið af 22 þuml. lönga
hári. Þetta er veröiö á vanaleg-
'Vitanlega gerir kvenfólkiö þaö,
því aS slíkir litir eru fagrir og
geti ekki haft hárið nógu ibttrðar
laust nú. Þær héldu, aö sá ímóSur
væri fínn og franskur. Fransikur,
þó, þó! Stúlkurnar hér í Atneriku
tóku tveim höndum þessum móð.
vegna þess aS einhver franskur
hóSfugl kom upp meS hann, og
vissi aS þær mundu ganga í gildr-
una og taka hann upp, ef kallaöur
væri franskur.
Franskt kvenfólk hélt vitanlega
sínum sið og IiafSi þann höfuð-
búnað sem því þótti sér fara bezt,
hvað sem tízkunni leið. ÞaS eru
Akureyrl, r8. Mai 1912.
Sorglegt slys vildi til nýlega á
togara frá önundarfirði. Einn af
skipverjum, Kristinn Valdimars-
s n. séSan af Akureyri. éfnilegttr
unglingsmaSur 19 ára. lenti meS
annan fótinn í botnvörpuvinduna.
Fóturinn tættist í sundur og var
sjúklingurinn fluttur á sjúkrahús
á SeyðisfirSi. Þar andaSist hanti
eftir viku legtt.
Nemendur gagnfræSaskólans
gáfu nýlega skólameistara Stefáni
Stefánssyni vandað gullúr og gull
festi til minningar um aS 25 ár eru
li'Sin síðan hann gerðist kennari
við skólann. — Lærsveinar skóla-
meistarans munu. líldega ttndan-
tekningarlaust viðurkenna aS hann
hafi veriS ágætur kennari. —
Norflurland. K
Fyrsta frétt um lát FriSriks
konungs áttunda hingað til lands,
kom i einkasímskeyti til fyrv.
’sýs’.umanns Axel Tulittiusar í
Reyikjavík. Hann tilkynti 1 l>egar
fréttina blaöinu Ísafold, er strax
lét draga íslenzka fánanna í hálfa
stöng. — N orðurland.
Akureyri, 3. Apríl, 1912.
Presturinn 1 SauSlauksdal i
Patreksfiröi hefir veitt ]>eim GuS-
•mundi sýslumanni Björnssyni og
Pétri konsúl Olafssyni einkarétt
til ]>ess aS taka skeljasand í Sauö-
lauksdak-lancli og vinna úr honum
kalkstein eða önnur efni um 50 ár.
Plafa þeir aö sögn leyfi til að,
setja bryggjur og önnur manttvirki
er að rekstri þessum lýtur, í landi.
StjórnarráSi'ð' hefir samiþykt samn
ing þann, sem aSilar hafa gert
með sér utn þetta.
Hingáö til hefir sandurinn í
Sauölauiksdal veriS mesta lancLv
plága; lítiö vantað á, að jörðán
færi i eyöi af sandifoki. Á 18. öld
kvaS svo raiut aS sandfolki, aS séra
Björn Halldórsson próf. (mágur
Bggerts Olafssonarj lagði þá kvöS
um hásláttinn á alla sóiknarmenn
sína, aö hlaSa garð utan vr® tún í
SauSlauksdal til varnar sandfok-
inu. Bændttr þorðu ekki annaö en
lilýða prófasti, en þótti þetta þung
ar búsifjar og kÖlluSu garðinn
"RangLát.” Heitir ihann “Ranglát-
ttr" enn í clag.
Búist er við, aS byrjað verði á
verkinu ó komandi sumri. (WísirJ.
Akureyrá, 19. Apríl 1912.
Bjarni Einarsson, skipasmiður
hér í bæ, liefir tekiS að sér aS
byggja skipabryggju við Krossa-
nes 1 sumar fyrir norsikt félag,
sem ætlar að setja þar á stofn
Heyskortur er nokkuð almenn-
ur í Þingeyjar og Múlasýslum, og
horfir víða til vandræöa verði vor-
veörátta óhagstæö.—Norðri.
Reykjavík, 8. Faí 1912.
Guömundur Finnbogason, dr.
phil., hefir veriS sæmdur frakk-
nesku hei'Sursmerki — oröinn Of-
ficier d' Acaidemie.
Garðstyrkurinn til íslenzkra stú-
denta 1 Khöfn hefir verið hækkað-
t»r frá 1. apríl aS telja um 10 kr.
eöa upp í 70 kr. á mónuði (66 uim
sumarmánuSinaJ.
HANNES HANNESSON.
Fæddur 13. Jan.
Dáinti 4. Febr.
1851.
1912.
síklarverksrniSju. Byrja
verkinu í MaímánuSi.
sikal
Hver sporin þín taldi aB húm-
geimsins littrS,
sem hljóðlega féll þér að baki?
Hvort lágu um blómlendi, brekkur
og urS,
þú breyttir ei fótanna taki;
því þroskuðum huga, meö hóflæti
f innst:
—og hann áttir þú framar mörg-
um—-
að jafnvel meði hægðinni vegur
læzt vinnst,
og varúS er nauösyn á hörgum.
Eg veit aS þú, reynsla, ei misskil-
ur mig
og roetur það rétt er eg segi;
hvort mttn ekki hreysti aS hervæSa
sig
þá hindranir standa á vegi
og sækja mest fram, iþegar höröust
er hríð,
sem hetja mót atlögum nauða,
og neyta síns kraftar viS styrjöld
og stríð
Hákarlaskipin hafa sárlítið afll-! jafn sterkur í lífi og dauða?
að enn vegna óstillinga.
Hrognkelsaveiöi hefir veriö
nokkrur á Upsaströnd í vor, og
víðar út meö firði.
Þú valdir þá leiö, sem aö liggur
þar aö,
hvar lífsmögnin þolgæSi búast
og hlúðir aS dygðinni trúast;
þvi manndóm þú áttir á umhyggju
braut
og ástúð, sem faöir og maður;
og því gaztu staðiö meö þreki gegn
þraut
og þolað, og samt veriö glaSur. ..
Viö söknum þess alls, sem aö okk-
ur er kært,
en einkum ’ins hreina og góöa;
vér þökkum það alt, sem aöi oss
hefir nært
—þó eftirsjá beritm við hljóða.
Vér blessum þau ljósin, er lifa svo
skært
og lýsa í skammdegi þjóða ,
frá minningahetmi sem tindra svo
tært
sem tíbrá um vorjurta-gróða.
Og blessuö sé minning þess manns
sem er trúr
í manndygð. Um bratt-stig hans
auðan
eg bind honuim lín-kransa Ijóö-
sveigum úr,
sem lifandi innsigli’ á dauSann.
ViS gröf þína Iifir það Ijós sem ei
deyr
og lýsi því veika og smáa
og lyfti þvi, hefji þaö meira og
meir
aö markinu göfuga’ og háa.
Ó, sof þú í friöi meÖ fölvann um
brá
og fannkulda hjartans — ’ins
hljóöa
í alvöru dauöans ,meðí innþornuö
tár
í almættisfaöminumi góöa.
Vér fullyrðum ekkert, en hugsum
þó hlýtt
til hans, sem afí gefur og tekur.
og hörfum í ljósiö, semi logar svo
blitt
og lifið af dauðanum vekur.
Jón Jónatcmsson.
Sintog t ökla má venjulega lækna
á þremur eöa fjórum dögtim meö
, því aö bera á Chamberlain’s Lini-
og skyldan er marktö. Þu horfBL ment eftir fyrjrsögninni á miöunum.
ir á það
Fæst alstaðar.