Lögberg - 01.08.1912, Side 2

2
LÖGBERG, FIMTUDAGINN i. AGÚST 1912
DJARG.
I.
Lifnuö ljósa-skifti
Léttu nætur-skugga —
BjÖrg á Bjargi lyfti
Blæjum stofu-glugga.
FariS henni hafði
Heimvon sinna að lengja,
Var þó vör hvað tafði
Vegleið ferða-drengja.
Stofu-rúmið umbúið var autt;
Enginn hafði lagt sig þar til hvilu —
Sól var uppi, austrið skýja-rautt,
Á og hvammur hulinn mistur-skýlu.
Fjöllin tróðu í miðja morgunhlið
Marvað lygnu-grárra þoku-vatna.
Bjarg stóð framvið fjarandi og víð
Flæði-borð, sem gryntu Qg vóru að sjatna.
Grámuð gljúfra-böndum
Glóberg austrið fólu.
Vest'r í ljósa-löndum
Langt, og öndvert sóhi,
Hæð og hlíðar-tofti
Hnigu og stigu bæði,
Sem í lausu lofti
Liðu hálfgerð kvæði.
I
Nið’r á eyri heyrðiist manna-mál,
Malar-glam’r og reiðar-skvamp á vaði,
Fast vrð vegginn, undir þoku-ál, \
Eins og færi dular-lest i hlaði. --
Likt og Hikfur Hyndlufjalli á.
Hljóð á beð’ og vafurloga slungin,
Björg sat uppi ein við morgun-brá
, Æfilöngum sigurharmi þrungin.
Ilt um ísland leggja
TJt frá höfuðsmanni
Ugði ’ún, al< til veggja
Inn á sínum ranni.
Nú hve nær hann tefði
Nauðug varð 'að eygja,
Sem á hnjánum hefði
Hræ, en mætti ei fleygja.
Mótspornandi véla-valdi Jians
Var það enn sem mann sinn hniga sæi,
Heldur en að sjálfs-eign sæs og lands
Sinna feðra úr konungs-leigu þægi,
Bænda-þrælkun þegar fyrst bar við
I»jóð-c>k danskt á fólk á suðurlandi —
Átti í veði húð og héraðs-frið
Hver sem ekki laut að sínu bandi.
Úr ef einhver taldi
Undan ráni að slak^,
Réttlát vörn gegn valdi
Varð til stærri saka —
Ennþá sá hún sama
Svip af fyrirmanni
Sneyddan fjöri og frama,
Feldan konungs-banni.
Þegar alt varð upptækt, lif pg féð
Ofdirfingsins hafð’ ’ún skirzt að falla.
Eins og Helga, húna sina með
Hólmann flúð og lagt á sund til fjalla.
Líkt og örnip unga-hreiöri kaus
Efsta fiergið, torkleift hremmi-vargi.
Htigðrsf mundi verða voðalaus
Við öll rán, i fátæktinni á Bjargi.
II.
Dáð og dugur hvelfdist,
Dj'gð og gæfa hneyktist,
Ódrengskapur efldist,
lnnlend rhannsemd veiktist.
Erlent hafði alla
Óréttlæti í fargi,
Milli fjöru og fjalla.
Færðist norð’r aö Bjargi.
Har&sótt fanst þó helzt þaS stjómar-yes
Hirðstjóranum, makræðinu vönum.
Vel var orðið séS um suðurnes,
Sérhver bóndi konungs-eign með Dönum.
örðugt var til út-fjórðunga að ná.
Átti nú að (herða á gjörö og bandi,
Konimgs-böggum klakkinn lyfta á
klárhestanna á öllu norðurlandi.
Beini brautar-manna
Bjargar drengir vóru,
Óleið öræfanna
öðrum betur fórAi.
Her-ör höfuðsmannsins
Heiman skyldu reknir,
Inn til æðstu landsins
* Aldinborgar teknir.
Leiðangurinn hlaut að hefjast þar —
■ Hér varð Þverá’töf á sunnan-reiðum.
Móður-augun vöktu. Hérna var
Vænst að gista á þessum noröur-leiðum —
Björg sat uppi ein, með hugsun þá:
111 sé ferða-gæfa höfuðsmannsins!
Þurfi aklrei mfigu sína að sjá
Svona ferðast, mæður norðurlandsins.
III. 1
Björg frá Bjargi Iítur.
Bærist sólskins-lokan,
Opnast hvammur hvítur,
Hvarflar beltuð þokan,
Upp úr giljum gráum
Greidd, þó enginn sæi.
Sem af líkbeð lágum'
Línið einhver dragi.
Bjarg sat, líkast hauk, á hamra arra
Hátt i lofti, yfir gil og kletta
Það var eins og yf’r á lægri barm
Örskatut myndi vænginn si-nn að rétta —
Vór var BjÓrg að skrið og fóta-ferö
Fyrir nokkru hafin var í hvammi,
Yfirförin hál að hálfu gerð.
t Horfið tjald við eyrar-barðið frammi.
Næst á sjónar-sviði
SíriTmegin á eyri,
Sá hún lenda liöi
Lárus og þá fleiri.
Hann með fang-svip föttum,
Fúll og vika-tregur
Druntli að lesta-dröttum,
Digurbarkalegur.
Hinum-megin beið, með “konungs Brún’’
Beizli og týgjum lagðan, höfuðsmaður
Fylgdar yfir ána, væri hún
Öllu fær og tryggur viðtaks-staður.
Lestar-megin drengi sína sá
Söðul-reiði, Björg af hestum spretta,
Ganga frá því, snúa út í á
Eftirlegu-mannsins biö aö létta.
Sterkt er straumur kafinn,
Streng um hnútur brýtur.
Makki og höfuð hafin, \
Ifæsta lendin flýtur —1
Vel er vaðiö riðið;
Vana-leikur drengja,
Næmt er mjaðað miðið
Milli gígs og strengja.
Létt og skjótt tókst yfir-reið um á.
Óðar’ lagt með höfðingjann á vaöiö —
Þar sem sizt var svigrúm, bærist á,
Sýndist hrekja. eöur við þar staðið.
Inn í skóg sem skotið væri ör
Skelfdist svelgur yfir menn og hesta —
Áin söm og engin spora-för
Ofan strengja-falliö roku-hvesta.
Björg varð ekki að orði,
Ótta-hverft varð henni.
Hneigð1) höfði að borði,
höndurn krepti að. enni.
Tundur hrökk á taugum,
Tigna svipnum brá hún.
Undir luktum augum
Endalokin sá hún.
Hrökk svo upp við óp og brýnda raust
Eftir-staddra. Skipa tók og banna
Slysa-fátið fanga-ráðalaust
Felmtaðra og æstra lestamanna —
Auga Bjargar óðar flogið var
Ofan Þverá nið’r að Hvirfilbergi.
Lausir hýmdu hestar uppi þar
Hennar sona^ en reiðmenn þeirra hvergi.
Gufaði gljáa hána,
Gjórð né taumar engir.
Hinzt er hleyptu á ána.
Henni þótti að drengir
Báðir ldtla rétt*>
Beizlis-hringjur reisa,
Kjálka-keöjum spretta,
Kverka-spennur leysa.
Búist við1, sem smeygjast ætti af
Auðveldlega , svo sem gert það mundi
Til þess yfir öldufalla-kaf
Engir taumar vefðust fyrir sundi —
Vissi Björg, að von sem fyrir brá
Var nú lokið. En í feigðar-móðu
Dánarvitnin horft hún hafði á,
Hesta þessa, sem þar uppi stóðu.
Yfir drekktra dysjum
Drúptu þeir á riði.
Fox og tögl i flysjum,
Fætur undir kviði,
Hálslengd höfuð fallin,
Hálf-rifið í hvarma —
Eins og steypt í stallinn
Stand-mynd tjóns og harma.
V.
Lestmenn iö sama höfðu séð :
Svona óvænt skeða björgun hros^a.
Allir ?ustu Þverá niður með.
Þeystu og runnu i bjarga-hvörf við fossa —
Gestur hafði á beði í Bjargar garð’
Blundað meðan gerðist þessi saga.
Björgu mæddi mjög, að rjúfa varð
Morgun-draurna Laufeyjar frá Haga.
Skyldi ei fögnuð fylla
Fjandsamlegra greyja,
Henni óvænt illa
Ótíðindi segja —
Hreykni að skömm og skaða,
Skapraun hver til gleði
Var ’ins varhlutaða,
Valdi er yfir-réði.
Laufey hafði átt þau erindin:
Yfir Steina hættu-för að skína
—Hans, sem yrði bráðum bóndinn sinn—
Breiða á leið/ hans ástar-kveðju sína.
Góðar nætur, gengi sérhvers dags
Gefa. og heimbros aftur-komu fegnum,
Vernd og kvæmd úr klípum ferðalags,
Kossinn sinn, að vega-leiðslu og eignum. -
Björg fann beyg. Sem tefði,
Bugaðs þreks við-sakna.
Ein þó oft hún hefði
Orðiö svona að vakna,
Sína að sjá og þekkja
Sorg við ill-sköp landsins —
Langrar æfi ekkja
Ágætasta mannsins.
Fyrir öllum erfð'um hans að sjá
Átti að skyldu. Lífsvon þess aö treina
Sem að óstyrkt unlir höggi lá:
Islenzks mannblóðs. Tapa en sífelt reyna.
Þrjózkast við, svo landið lifði af — l
Loksins hvarf hún inn, að rekkju sinni.
Hversu vært. á vangann, Laufey svaf
Væn og ung á koddanum þar inni.
Hverfð að hvílu-stóðum,
Hvít í morgun-ljóma,
Sem í vorsins voðum
Vaxinn knappur blóma
Prúðhærð, léttbrýnd lá hún,
Láns-bam hvíldarinnar.
Værum blund’ ei brá hún
Björg þó gengi innar.
Varð ei þrætt um það, hún væri fríö
Þarsem hana klæddi morgun-sólin —
Ljóða-Edda, aldið penna-smíð,
Uj>pi á rúmstokk hélt sér fast í stó'linn.
Hún var opin enn við kunna grein,
L’m að Helgi í sinna daga banni
Bana-særður sat við Frekastein,
Sváfu og' hefndir gifti 'oðrumi manni.
Björg úr rugli rétti
Rúm-klæðin á henni.
Kúr’ðan koddann slétti,
Klappaði á enni:
“Lyftrar morgun-lýsu
Löngu-síöan gætti.
Svafstu vel, að vísu.
Vekti ei þig, ef mætti.’’
Laufey vaknar. Skærum augum, í
Óðum sýndist drauma-bláminn fjara.
Jafnótt skína upp skilningur á því
Skorðum-bundna. Hún var fljót til svara:
“Þú ert, móðir, ár-risulust enn,
Aldrei mistir fyrsta sólar-rofið.
Eru komnir okkar ferðamenn!
Af mér hef’ eg góðan morgun sofið.”
“Þrátt til fót-ferða
Flýta værðir naumar.
Oft þeim eldri verða
Erfiðari draumar,”—
Mælti Björg — “og borgun
Bjásturs-lúans minni.
Mig greip það í morgun
! Meira venju sinni.”
“Þverá hér viö rekkju-stokk vorn rann.
Reiðmenn þekta sá eg yfir-um leggja.
Mér úr lest meö háa hirðstjórann
Hurfu af vaði svanir okkar beggja.
Gat ei dregið, við að vara þig—”
Vöknuð Laufey réð’ í skeðan voða:
“Hrelli-draumum hrygðir þú ei mig.
Heldur ertu druknun þeirra að boða.”
Hermdir háskafeldar
Heyrði ’ún drúpin-hvarma.
Heitir uxu eldar
Ósefaöra harma:
“Angrið eitt að rækja
Eigum nú. I fossinn
Sælast væri, að sækja
Sess og bónda-kossinn.”
1
Björg lét hníga að barmi sínum milt
Bljúgan barm og sviftra vona reiðí,
Meðan félli í faðmi sínum stilt
Fyrsti skúr úr dimdu æsku-heiði.
Beið sem sólroð uns að' upp var stytt —:
“Astir slíkt við fyrstu reynslu segja.
Er hún lengist læra að stærra er hitt:
Lifa sínu kærsta, er hlaut að deyja.”
“Þótt að þýið flýi
Þeim á vald sem hjyggi,
Verjandans í vigi
Valur snauður liggi,
Meiðsl og mein þó standi:
Móður-hjörtun glöggu,
Firra föðurlandi
Falls með barna-vöggu”.
A. B. C.
GRÓÐAKAUP
£g
vil
fá
yður
fyrir
ná-
granna
✓
1
B.
C.
[ SUÐUR British Columbia þar sem verð
r „ Iaun vinnast altaf, eru viss með að
gefa lífstíðar inntektir. Ef keypt er fyrir
$500 nú, þá verður þar af-------
$2,500 to $6,000 árlegar inntektir
HJER KOMA
Bændur, sem búa 1
nágrenni vitS mig i
Kootenty Lake byfrb,
græSa frá $500 til $1,-
200 árlega á hverri
ekru sem undir rækt-
un er. Petta er engin
landsölu brella! pvl
er þaí, að ef þér kaup-
ið fimm ekru spildu,
þá fáiS þéf eins gott
færi til aS græða pen-
inga eins og þeir. Tíu
ekrur gera helmingi
meira.
$10.00 á mánuði borga
íyrir fimm ekru spikfii.
Engir vextir
Ef vill, þá skal eg
hirða fyrir yður spild-
una og vinna á henni
og gefa yður hlut I
ágéðanum um fimm
ár. J>ér getið fluzt á
jörðina hvenær sem er
—hún er yðar eign
eins lengi og þér borg-
ið af kaupverði. Ef
veikindi koma fyrir,
þá gefst borgunarfrest-
ur. Eg vil fá yður t
nágrennið og eg haga
borgunar skilmálum
eins vægilega og mögu-
legt er. svo að vel sé
og tryggilegt fyrir öllu
séð, og eg ábyrgist að
skila peningunum aft-
ur, ef þér eruð ekki
ekki ánægðir með það
land, sem eg útvel
handa yður, eða getlð
ekki fundið neitt sem
yður likar í þeirri spiidu
sem eg hefi til sölu.
Er þetta ekki sann-
gjarnt? Eg eyddi til
þess fimm árum að
finna þennart afbragðs
góða stað. Eg var að
leita að heimili handa
mér, og eg skal senda
»ður bókina “Home-
seeking’’, er segir af
reynslu minni á þeim
árum, er eg var að
SANNANIRNAR:
leita að því sem allir
sækjast eftir—en það
er góður; bólstaður.
Skrifið eftir þeirri bók
þegar i stað og brúkið
seðilinn fyrir neðan.
— Fyrir tuttugu nöfn
þeirra manna, sem lik
legastir eru til þess að
hafa hug á B. C. á-
vaxtalöndum, skal eg
senda nýju bókina
"Harris’ New Methods
of Apple Culture” —
eftir gamla laginu
þurfti eplatré fimm ár
til þess að komast 1
brúk. Eftir þessari að-
ferð þarf ekki nema 2
ár til Þess, og afrakst-
urinn tvöfalt meiri.
NÆSTA FERÐ
20. JÚLil.
og þér ættuð að reyna
að vera með. jþá standa
ávextir I blóma og þér
getið sannfærst af eig-
in sjón um, að þa'S er
alveg satt, sem eg segi.
Gufubátar mínir munu
mæta oss við skrifstofu
mina í Proctor og flytja
oss til helztu staðanna,
svo og þangað sem eg
hefi valið viðskifta-
mönnum land. Yður
mun sárna að verða af
ferðinnK Seinasta ferð-
in, sem eg fór með
fólki, þann 27. Júni,
tókst prýðisvel. þessi
verður enn betri. Hver
og einn er að þvl—að
fara til B. C. pað er
A.JB.C, Ihfburða heim-
ilisleitunar ferðalag.
Kooteney tímaritið, er
íult af góðum fregnum
um það undra land,
og sendist ókeypis fyr-
ir 20 nöfn og heimili
kunningja. sem hug
hafa á B. C. ávaxta-
löndum. $2.50 á ári,
eða 25c. hvert.
F. L. HARRIS
818-820 Somerset Blk., WINNIPEG, Man.
Long Distance Phone, Main 3458
Kootenay Lake Ofíices: Proctor and Gold Hill, B.C.
Branches: Cor. Center and Ninth, Calgary ; Lethbridge,
Edmonton, Brandon, Saskatoon, etc.
Eða heimsækið..........í yðar borg
sem er umboðsmaður minn
COUPON
F. L. HARRIS, 818-820 Somerset Blk., Winnipeg.
Kæri herra: Sendið mér al’ar upplýsingar viðvíkjandi yðar stórgróða
tilboði, sem segir í auglýsingu í................................Ég vil fá til
kaups.........ekrur ávaxta lands, og hefi $ ...............til að kaupa fyrir.
Spyrjist fyrir bjá................................ Þjóðerni.................
Nafn ..
Áritan
I

= EDDY’S ELDSPfTUR ERU ÁREIÐANLEGAR =
ÞEGAR kveikt er á^Eddy’s eldspýtum þá kviknar
altaf fljótt og vel á þeim og brenna með stöðugum,
jöfnum loga.
ÞG?R frábæru eldspýtur eru gerðar úr ágætu efni
tilbúnar í beztu vélum undir eftirliti æfðra manna.
“Þá er hinzta lands og lýðsins gröf
Loksins tyrfð, ef miður'erfðir dvína,
Sem að niðjum geta í vöggu-gjöf
Gefið minning slíka eins og þína.
Aldrei deyr úr sögu sigur-von
Sem á stöðugt nýj an mann í skarðið.
Lífuð framtíð fóstrar annan son
Fyrir hvern sem litlu bættan jaröiö.”
Laufey fanst hún finna
Fró af Bjargar ræðu,
Örmagn sorga sinna
Sjatna í hennar glæðu.
Hrifu afl og ylur,
Orðin sljórra og kaldar’ —
Angrið aðeins skilur
Eymdir sínar taldar.
Veigur Bjargar varð að styðja sig
Veikum mátt frá rauna-barni þekku:
“Fylg mér út, þar frjálst um þig og mig
Fjöll vor hækka sig við hverja brekku.
Það er eins o>g þar sem rými er
Þrengslin kunni helzt frá brjósti liða.
Klæðstu nú og komdú á fót með tmér.
Komu-manna frammi skulum bíða”.
Björgu uxu aftur
Öflin hugpríðinnar.
Hennar kjark varð kraftur
Kraftaleysi h.ennar —
Stærsta styrk, ef sætti
Stór-raun, út af bæri
Nema minni mætti
Máttar-stoð hann væri.
VI.
Ileiði á hliða-þiljum v
Hæst að fjalla-burstum.
Skreið að skugga-giljum
Skyn. En báru að hlustum
Hóf-tölt hælum snjáðar
fFramhald á blaðsíðu 3.)
EDDY’S eldspýtur eru alla tiö með þeirri tölu, sem til cr tekin
og eru seldar af beztu kaupmönnum alstaðar.
THE E. B. EDDY COMPANY, Limitcd
HULL, CANADA. Búa líka til fötur, bala o. fl.
Samskot
GANADIAN NORTHERN RAILWAY
1 Heimatrúboösjó'ft
Th. Thorgilsson, Winnipeg
$3.60, Árdals söfnuður $4.50, Frá
Blaine, Wash., $55-75; Vancouver,
B.C., $27, A7'ictoria, B.C., $36.75,
Point Roberts, B.C., $20.50, Bell-
ingham og Marietta, Wash.,
$15.20, Seattle, Wash., $5, frá
Arna Friðriksyni, VarTcouver, $5,
Séra Guttormi Guttormsyni, $32.
St. Jóhannesar söfnuði $53.80,
Guðbrands söfnuði, Morden, $15,
Immanúel söfnuði, Baldur', $4.15.
S afnaðarffj öld
Selkirk söfnuður $14.75, Swan .
River söfnuður $9.30, Þingvalla
Nýlendu söfnuður $4.20, Árdals
söfnuður $12.40, Bræðra söfnuður
$15.50, St. Jóhannesar söfnuður,
$2.50, safnað af Sigurjóni Gests-
syni í Þingvalla Nýlendu söfnuði
$10.
Hciðingjatníboff
Víkur söfnuður $8.66, Bræðra
söfnuður $6.80.
T.l Gamahnenna Hælisins
Frá ónefndum $10.
Þessara samskota láðist að
geta í síðasta blaði “Sam.”, og er
því hérmeð kvittað fyrir þau hér.
John J. Vopné,
féhirðir kirkjufélagsins.
LÁGT
FARGJALD
Sumarfara
Farbréf
fást nú
um
Stórvötnin
Takið
„Capital Cities ELxpress**
# eða
„The Alberta Express*4
til
Winnipeg
og
,,Lake Superior Express**
til
Port Arthur
Sækið fullkomnar upp-
lýsingar um Iestagang og
skipa til næsta C. N. R.
umhoðsmanns eða til
R. CREELMAN,
General Passenger Agt.,
Winnipeg.
I
I