Lögberg - 26.12.1912, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMT U DAGINN 26. DESEMBER 1912
|>ettJi s'nn. Oddvitinn, Sveinn
Thorvaldsson, endurkosinn gagn-
sóknarlaust. Sömuleiöis Jón S-
Nordal, meöráöamaöur í annari
kjörd. Kjörtimi F. Finnbogason-
ar í fyrstu kjörd. og M- J'. Doll í
fjóröu deild er ekki uppi fyrri en
aö ári. Eina kosningin sem fram
fer meö tveimur í l>oöi, er sú í
j>riöju kjördeild. Þar sækir
Tryggvi Ingjaldsson um endur-
kosningu. Á móti honum sækir
Jón Sigurösson, póstmeistari og
‘kaupmaöur i Viöir. Er mælt aö
noröurhluti deildarinnar muni
fylkja sér um Jón, en suöurhlutinn
um Tryggva. Hvor hlutskarpari
veröur enn óvíst. Umsækjendur
hafa haft sameiginlega fundi á
ýmsum stööum í de ldinni. Alt
þar farið fram með kurteisi og
friði. Enda báðir mennimir
drengir góöir og pruömannlegir í
allri fragmöngu.
Búnaðarhættir á íslandi
Sláttuvélar hafa um nokkur ár
veriö notaöar á lónaenginu í Ax-
arfiröi og eins í Skagafirði á
Reyn staö og Páfastóðum, en út-
breiðslu ná þær ekki enn þá, og er
ósýnt hversu reynast á þessum
stöðum.
Tóvinnuvélar eru bæöi i Suður-
Þingeyjarsýslu og Eyjafirði, og
er nú bú ö aö gjöra fullkomna
klæðaverksmiðju úr vélum Eyfirö-
inga, og er Glerá 'hjá Akureyri
látin knýja þær. í Þingeyjarsýslu
kom Magnús bóndi Þórarinsson á
Halldórsstööum í Laxárdal upp
kemb'ngar- og spunavélum, og
hefir nú látið bæjarlækinn tæta á
þær í nálægt þrjátiu ár. Hafa
þær mjög stutt heimilisiönaöinn í
Þ ngeyjarsýslum, en annars fer
hann stööugt minkandi á Noröur-
landi.
Um efnahagsástæöur á Noröur-
landi mun láta nærri sanni, aö
telja, að eins og búskapurinn er
víöast hvar ekki stórbrotinn, svo
eru og skuldir eigi miklar til sveita,
og búskapurinn stendur. víöast á
eng'n fótum. Aftur eru skuklir
meiri viö sjávarsíðuna, og nær
kaupstööunum. En mestar eru
þær i kauptúnunum, og eiga mörg
þeirra mjög í vök aö verjast jæssi
árin, enda var h:nni öri vöxtur
þeirra eftir aldamótin cinkum
bygður á lánum. Almennt er hag-
ur manna öllu rýmri í vestursýsl-
nnum? Skagafiröi og Húnavatns-
sýslu. Þrátt fyr'r annmarka þá,
sem margir telja atf seu viö hiö
inikla hrossahald í j>eim sveitmn,
sýnir reynslan ]x>, aö menn græöa
|>ar víða mikiö á hrossae gninni.
Hún er kostnaðar IitiJ, en hrossa-
verð fari‘5 að hækka, og hross'.n
verða j>vi einna drýgsti gjaldeyrir
margra bænda.
Árskaup vinnumanna i Suöur-
Þ'ngeyjarsýslu, er aö meöaltali um
140—150 krónur, en vinnukonu-
kaup 60—70 krónur. Kaup karl-
manna um sláttinn aö meöaltali 15
krónur um vikuna, en kaupa-
kvenna 8 krónur. Vor og liaust
hafa kaupamenn almcnnt kr. 1.25 á
dag og konur 50 aura. Heldur
inun kaupgjald fara hækkandi
bæði austur á viö og vestur á bóg-
inn, en í útkjálkasveitum fæst árs-
fólk enn fyr'r lægra kaup. Ann-
ars verður stööugt erfiöara aö fá
vistráðið fólk.
Jöklarnir, sandamir, og heiö-
arnar, sem aðgreina Suður- og
Noröurland, eru eins og skilvegg-
ur, sem stíar lands'hlutunum sund-
ur. En óbygð r Jressar eru meira,
þær eru skjólgarSur fyrir norö-
anáttinni og hafnepju þe rri, sem
oft kyrkir vorgtóöurinn á Norö-
urlandi. Þar fyrir sunnan gæt'.r
me:ra suðrænna áhrifa, og leggur
mildilegri blæ frá hlýrri haf-
straum. Vetrarríki er m'nna þeim
megin hálendisins, klaka hysir
fyrr úr jörðu og sumur eru lengri.
Skilyröi eni þar því betri fyr'r i-
búana, til að lifa á rækt,uöu landi
heldur en almennt gjörist norðan-
lands.
í för okkar kynntumst vér sér-
staklega héraðinu upp af Borgar-
firö' j>. e. þe:m hluta Borgarfjaröi-
ar og Mýrasýslu, er saman l ggja,
og svo Suðurlands-bygðunum
flestum milli ReykjanesHjabgarös
og Eyjafjallajökuls. Þegar viö
tölum um Suðurland í riti þessu,
eru þaö þessi héruö að eirts sem
v'ö tókum meö því heit:, öörum
sveitum kynntumst við eigi sunn-
anlands að neinu ráöi.
1 Borgarfirði.
í Borgarfirði eru sameinaö:r
beztu kostir landbúnaöarsveitanna
að sunnan og norðan. Afréttar-
lönd eru ]>ar góð til he'ða og
fjalla. í sveitunum eru landkost-
ir víöa góöir einkum inn til dal-
anna noröan til. Skógar eru þar
víöa upp til hlíðanna, og enda
sp'ldur skógi vaxnar á láglendi
niður p aðalhéraðinu. Neöan til
eru engjar miklar og grösugar,
og viöast hvar er jarövegur mjög
þykkur. Fara þar þvi saman gó)
ræktunarskilyrði og afnotasæl
beitilönd.
Niöur v'ð fjörðinn er héraðið
breitt um sig i Andakýl og Bæjar-
sve:t, og þar upp af skerast syöri
dalirnir. Samhliða þessum sveit-
um, að norðan Hvitár, 1 ggur
Borgarhreppur o g Stafholt-tung-
ur. í þessum meginsveitum virt-
ust okkur framfarir í byggingum
og jarörækt jafnastar og mestar,
þar sem við fórum um. Er þar
mjög víöa búiö aö byggja alt upp
aö nýju vel og vandlega, eins og
annarstaðar er lýst, og túnaukar
eru j>ar í dagsláttutali svo á tug-
uin hleypur. Er algrngt, aö roskn-
ir bændur séu búnir að auka tún
sin um tuttugu dagsláttur og þar
í kring. Er nú á síðustu árum
inikiö gjört aö sáðsléttum, og
land þá brotiö til ræktunar svo
dagsláttum skiftir i einu. Engja
áveitur eru þar aftur l'tlar, en
árnar fara víöa yfir engin í vöxt-
urn, og við fjarðarbotninn flæöir
sjór yfir þau, svo sem hið mikla
og góða eng’ á Hvanneyri.
Margir bændur eru þar ríkir af
gangandi fé, og búin stór. Frá-
færur haldast þar viö æði viöa og
sauðaeign. Eru þar kúabú og
nautgriparækt engu siöri en hjá
bændum austan fjalls, en hrossa-
rækt og sauöfjárrækt e:ns og hjá
gildari bændum Norðanlands. Eins
og landbúnaöarkostir eru samein-
aðjr í héraðinu, þannig virt'st okk-
ur einnig að sameinuð myndi hjá
bændum framleiösla flestra land-
búnaðarafurða.
Vegagjörð og brúa er ekki mik-
il í Borgarfiröi. Vatnsföll þó all-
mörg, sem kljúfa bygðina. Efst
til dala eru þvi aðdrættir fremur
erviðir, en neðan til er bygö:n svo
flatlend, að létt veröur um akstur,
J>egar vegir koma. Nú sem stend-
ur léttir þaö flutninga þar, að
mótorbátur gengur alllangan veg
upp eftir Hvítá.
t Borgarfiröi er J>ó nokkur sam-
v'nnufélagsskapur. Þar starfa 3—
4 rjómabú. Kaupfélag er þar og
sláturhús i Borgamesi.
Járöyrkjuvelrkfæri breiðast þar
töluvert út meðal bænda. Jarða-
bætur eru nú mjög unnar með
hestum, og hestavinnutólum. Kerr-
ur eru mikið notaðar við reimiks-
vinnu ýmsa, aðdrátt byggingarefn-
is og fleira.
Eft'r sögn kunnugra manna, er
efnahagur Borgfirðinga almennt
góöur. Þar em efnabsendur marg-
ir, eftir þvi sem gjörist um is-
lenzka bændur. Eins og frá er
sagt á öðrum stað, er svo álitið, að
húsabætur þeirra og jarðrækt, séu
að m'klu leyti framkvæmdar með
eigin aflafé, og má það kalla vel
af sér vikið. En J>egar tim þaö er
rætt, hve vel margar borgfirzku
jarðirnar eru setnar, má þvi eigi
gle>ana, að þær em a.lmennt' í
sjálfsábúð; liggur J>ar kannskc
e'gi sízt hvötin til þess, að hlúa að
Jæim. Annars eru Borgfiröingar
búmannlegir, og biinaðannetnað-
ur þar allrikur.
Svo er talið að framfarir Borg-
firðinga i húsabótum og jarðrækt
séu aðallcga komnar til síðan um
aldamót, og nálega allar gjöröar á
síðustu 20 ánun. Sv pað er og
með brcytinganiar austan fjalls
J>ær erti almennt líkar að aldri.
Kaupgjakl i Borgarfirði var
okkur sagt Jiannig: Árskaup
vinnumanna 200—250 krónur,
Vinnukonukaup 80—100 krónur.
Kaupamenn 15—18 kr. tim vikuna
tiin sláttinn og kaupakonur 7—10
krónur. Kaupgjald mun vera
mjög líkt austan fjalls.
Óþarft þykir kannske i yfirliti
þessu, aö við lengjum mál okkar
ineð landslagslýsingum i jafn al-
kunnum héruðum og Borgarfirði
og Suðurlandsundirlendnu. En
nokkra grein viljum v'ð Jxá gjöra
fvrir sveitunum austanfjalls að
þessu leyti, eins og vér höfum
gjört annarstaðar, enda stendur
búnaöarlýsingin í nántt sambandi
við landslagið.
Austanfjalls.
Lágt er og slétt með sjó fram á
Suðurlandi austanfjalls. Þar eru
grösugar sveitiri engi afarvíðlend,
og jörð vel löguð t:l ræktunar,
bæði sem tún og flæðiengi. Gripa-
hagar eru þar og næg'r, en fyrir
sauðfé er land einhæft og enda
magurt; viö þaö bætist svo, aö lág-
sve'timar eru yfirleitt illa settar
með afrétti, og má því telja þer
lla lagaðar fyrir sauðfjárrækt,
enda er nautgriparækt’n a"alg ein
búnaðarins í þessum sve'tum —
sumir bændur jafnvel alveg hættir
að hafa sauðfé.
Nokkru breyt'legra gjörist land-
:ö, er dregtir upp um mitt bé aö ð,
Svo sem í Grímsnesi, á Ske’ðum,
ofanveröum Holtum, Rángárvöll-
um og Fljótshl.ö. í þeim sveitum
er landið nokkuð sundurgreint af
fellum og hálsum og e gi eins sam-
felld sléttusvæöi. Um l.ið era
þar takmarkaðri engi, þótt víða
séu þau mikil og góö, en lan.Tið
fjölbreyttara og jafnara fyrir alls-
konar búpeningshald. í eLtu
sve tunum, svo sem Tungunum,
Hreppunum. og á Landi vex svo
tilbre>rtnin enn meira. Þar er og
byggðin mjög sundurgreind af
vatnsföllum, sem sameinast þegar
neðar kemur. Ljómandi engi eru
þar sumstaðar meðfram ánum t.
d. í Tungununt austanverðum og í
Ytri Hrepp. Þar gjörist land-
rými meira og sauðland betra, og
nær vel til afréttanna. Skóglendi
er talsvert í Laxárdal, Tungunum
og Hreppunum. Sauðfjáreign er
allmikil þar í uppsveitunum, og
helzt enn við að hafa gamla sauði,
og er J>e'ni fleytt mjög á útigangi.
Eigi getur fé vænt heitið, en svan-
ar þar J>ó víða allvel til kostnað-
ar. Algengast er, aö fært sé frá
á Suðurlandi.
Aðalgreinar búnaðarins í hé'aði
J>essu eru nautgr'pa og sauðfjár-
rækt — nautgriparækt einkum í
lágsve'tunum, en upp eftir sveit-
unum fer sauðfjáreign vaxandi,
og er aðal búskaparstofninn í efstu
sveitunurh.
Héraö þetta hefir verið talið
framtiðarbyggð landsins. Vafa-
laust hefir þaö cinnig mikil og góð
skilyrði til ræktunar. Feiknaflæmi.
má þar víða gjöra af túnum, og
þar sýnist einmitt grasbýlahug-
myndin eiga við. 1 þá átt stefna
og hverfin eða hjáleigutorfurnar,
setn myndast hafa þar víða í
skjóli höfuðbýlanna. En eigi sín-
ist tiðarandinn stefna að aukning
grasbýlanna, því að nú er einmitt
á sumum stórjörðunum verið að
leggja hjáleigurnar niður, og
magna heimajörö’na sem mest.
Tæplega mun J>ó Suðurlandsundir-
lendið fæöa þann fólksfjölda, sem
talið liefir veriö aö* J>ar gæti búið,
eða fyrirtæki eins og Flóaáveitan
verða að tilætluðu gagni, ef býl-
unum fækkar, og jarðirnar fást
ekki til sundurskiftingar.
Allmisjafnt er þaö, hve m'kið
hefir verið unnið að jarðabótum
sunnanlands. Sléttur og túnauk-
ar eru þó á flestum bæjum eitt-
livað — og sumstaðar miklar.
Iíafa margir bændur nú nýbrotið
land undir t:l ræktunar, svo dag-
sláttum skiftir, og er nú einkum
hallazt þar aö sáösléttum.
Austan til i Rangárvallasýslu
svo sem Hvolhrepp og Fljótshlíð
sáum við flagsléttur þær sem séra
Eggert Pálsson hefir lýst í Bún-
aðarritinu. Jörð'n er plægð og
herfuð, og siðan látin gróa upp af
sjálfu sér. Veðrátta er þar mild
og jörð klaka lítil. Jurtarætum-
ar deyja ekki, en halda lífsstarfi
sínu áfram, og flögin gróa upp á
tveim t’l þrem árum. Fljótleg er
aðferð þessi, til að breyta grasmó-
unum i ræktað land, þar sem eigi
er eytt miklum áburöi í sléttumar,
en reynslu vantar enn um þaö^ hve
haldgóð hún er til frambúðar, og
hvort hún á viö í hrjóstrugum
sve'tum, þar sem veðursæ’d er
minni, og sýnt er, að eigi verður
með þessu móti við þaö ráð'ð,
hvað upp úr flögunum sprettur,
að minnsta kost: fyrstu árin.
Áveitur eru ekki almennar a
Suðurlandi, sem senn lega stafar
einkum af J>ví, hve ervitt er að ná
taumhaldi á vatn:nu í stóránun,
og hagar þar að því leyti ólikt til
og á Norðurlandi, þar sem viöast
nær í smálæki í dölunum, eða ár-
sprænur, sem ýmist em gruggug
af landbroti í brattlendinu, eða
koma úr ve'ðivötnum ríkum af
jurta og dýralífi. . Telja Sunn-
lendingar einn:g lélegt vatn í ám
þar, nema jökulánum — þaö vatn
er alstaðar gott til áveitu.
Stærstu áveiturnar í Ames-
sýslu eru á Seljum í Ytr-Hrepp.
Þær em um 20 ára gamlar. Vatn-
'ð er tekið úr Litlu-Laxá, og er
það uppistöðuáveita. í Rangár-
vallasýslu er helzta áveitan í Aust-
■ir Landeyjum, og hennar áður
getið. Það er strau.náve ta og
hefir kostað um 10 þús. krónur.
Vatnið er tekið úr Álunum. Að
áveitunni hef:r verið unnið und-
anfar n 2 ár og má telja hana vísa
til gagns, þar sem vatnið er jafn
gott.
Stærsta áveitu hugmynd n sunn-
anlands er hin svo nefnda FlSa-
áveita, og er það að lík:ndum
mesta áveitufyrirtæk', sem komið
verður við hér á land'. Eins og
áður er skýrt frá, er verið að ran-
saka áve:tustæðið, og gjöra kostn-
aðaráætlun um verkiö.
Sk'ftar virtust skoðamr Sunn-
lendinga um fyrirtæki þetta.
Víða eru torfgaröar k ingtim
tún á Suðurlandi. Gróa þe:r oft-
ast grasi, og er síður hætt v:ö að
blása en á Noröurlandi, s'ricnm
votv'ðranna Hafa svo þes'ur
gömlu giröingar á se:nni ámm
veriö bættar þannig, að aukiö er
á þær virstreng. Vírgirðingam-
ar eru að bre ðast þar út, aö sögn,
en litið sáum við að J>eim gjört,
þar sem við fórum yfir. Eitt af-
brigöi þeirra g rðinga sáum viö er
austur kom í Rangarvalla sý.-lu.
Um sumarhaga gripa var girt á
þann hátt, að á löngum bilum var
í staö girðingastólpa, hlaðið upp
hraukum úr hnausum — Lgvur
hnaus á hvem streng. Sumstaðar
eru g'rðingarnar bara með ein ’m
streng. Eigi voru þsssir hnausa-
stólpar sterklegir, en þó munu
gripir naumast leggja á g'röing-
arnar ótilknúðir. Getum v ö þess
hér svo athugað væri, hvort g rö-
ingarlag þetta í endurbættum stýl,
má ekki að góðu gagni koma t. d.
þar sem girt er, yfir mýrarflóa —
mætti þar að lik'ndum hlaða upp
stólpa úr snyddum og leggja vír-
inn gegnum. Væri mikils vert á
Jæssari gaddavírsöld, ef hægt væri
að nota heimafeng'n girðingarefni
meira en gjört er ein og t. d. þar
scnngrjót er við hendina, að s‘ein-
liina grjótstólpa og festa virinn
við þá.
Garðrækt er orðin almenn á
Suðurlandi. Svo segja kunnugir
menn, aö naumast muni finnast
það heimili sunnanlands að eigi
sé þar matjurtagarður — enkum
eru J>að jarðepli sem ræktuð eru,
en rófur víöa líka, og eru bændur
sumstaöar famir að rækta fóður-
rófur handa mjólkurkúnum, og
mmir gcfa þeim. jaröcpli, og þykj-
ir vel reynast. Jarðepli þrífast
vcl á Suðurlandi og á hinum stærri
he'milum. er uppskerau víöa 20—
40 tunnur, og meir eða minna af
'ófum að auki. Garörækt mætti
>ví reka í stórum stýl, ef inarkað-
ur fengist. Svo var aö heyra á
bændutn að J>eir mundti geta selt
jarðepli meö mjög lágu verði, eft-
>ví sem þau ganga kaupum og
sölum annarsstaöar á landinu, og
gæti flutningur Jæirra til hafnar
orðið ódýr, ætti innanlandsvcrzlun
með jarðepli að geta komist á, og
Suöurland byrgt þá landshluta,
sem síöur erti til garðræktar falln-
ir.
Svipað virtist okkur sunnan-
Iands um e'gn liiuna stærri jarða-
bóta verkfæra, eins og víða er á
Noröurlandi, aö þau eru meir eign
einstakra manna t. d. plæginga-
manna, sem ferðast um milli
bænda, eða félagseign, heldur en
aö bændur eig'. almennt sjálfir öll
verkfærin, er að jarðyrkju lúta.
Vinntivélar svo sem sláttuvélar,
eru búnar að vera þar á nokkrum
stööum, og er ve.1 lát:ö af þeim.
Var okkur sagt aö nú væru ýmsir
bændur að útvega sér þær. Hefir
Búnaðarfélag íslands einnig styrkt
mann til aö le'ðbeina bændum, og
kenna þeim notkun nýrra vinnu-
tækja, og munu slikar verklegar
leiðbeiningar og æfingar, bera
meiri ávexti, en þó oröaflaum en-
um sé veitt yfir sveitimar.
Efnahagsástæður manna austan
fjalls munu vera fremur m:sjafn-
ar, og hefir svo lengi ver'ð, en
nft 'á síðari árum skildist okkur
sem þær heföi jafnazt, aö minnsta
kosti þannig, að þótt sktild:r haf:
vaxið, þá hefir og aðstaða bænda
batnað til að reka búskapinn með
atorku, og viðskiftalíf oröið betra
og haganlegra, jafnframt því að
framleöslan jókst. Búsvelta þekk-
ist nú varla, en var áöur algeng,
og fólk lifir nú m:klu þægilegra
lifi ("sbr. fyrirlestur Þorf. ÞórJ.

Frá Vancouver, B.C.
Hina árlegu áramóta samkomu,
heldur félagiö “Ingólfur” á nýárs-
kveld 1. janúar 1913, í “Kallen-
bérg Hall”, á hominu á Main St.
og Boddwell Road. Inngangir
35C, en böm innan tólf ára ókeyp-
is. — Byrjar kl. 7 e. m.
VEL GERT
væri það af vinum vorum og kaupendum blaðs
vors, ef þeir vildu sýna kunningjum sínum eða
nágrönnum kjörkaupin, sem vér bjóðum á
LÖGBERGl, og fá þá til að gerast kaupendur
blaðsins.
LÖGBERG hefir fengið fleiri nýja kaupend-
ur á þeim tíma, sem af er þessu ári, en nokkru
sinni áður á jafnlöngum tíma, og aldrei hafa
kaupendur verið eins ánægðir með blaðið og nú.
Fyrir þetta erum vér þakklátir, og af þessu
fáum vér djörfung til að vonast eftir að margir
fleiri bætist við kaupenda töluna.
KOSTABOÐ LÖGBERGS
NÚ um tíma gefum vér þrjár
sögubækur hverjum nýjum
kaupanda sem sendir oss
að kostnaðarlausu $1.00 fyrir
Lögberg í 6 mánuði, frá þeim tíma
að blaðið er pantað.
/
A
Veljið cinhverjar þrjár af þessum bókmn:
í heAúðum Napóleons.... 255 blaðs. 35c virði
Svikamylnan..............414 blaðs. 50c virði
Denver og Ilelga.........491 blaðs. 50c virði
Fangihn í Zenda......... 243 blaðs. 40c virði
Allan Quatermain..........418 blaðs. 50c vúrði
Hefnd Maríónis........... 298 blaðs. 40c virði
Erfðaskrá Lormes......... 378 blaðs. 40c virði
Ólíkir erfingjar........ 273 blaðs. 35c virði
Kjördóttirin............. 495 blaðs. 50c virði
Gulleyjan..........'.. .. 296 blaðs. 35c virði
Rúpert Hentzau........... 360 blaðs. 40c virði
Hulda.....................126 blaðs. 25c virði
ITefndin..................174 blaðs. 30c virði
Lávarðarnir í Norðrinu . . 464 blaðs. 50c virði
Kostaboð þetta nccr að eins til þeirra,
sem ekki hafa verið kaupendur Lögbergs
vm síðastliðna þrjá mánuði. - - - -
Kornyrkjumenn!
ÞÉR eruð vitanlega á-
hugamiklir um flokkun
á korni yðar og hvaða
VERÐ þér fáið fyrir það.
Skrifið oss eftir einu sýnis-
horna umslagi voru og send
ið 033 sýnishorn, og þá skul-
um vér síma yður tafar-
laust vorn hæsta prís.
Bezta auglýsing oss til
handa eru ánægðir við-
skiftamenn. Með því að
vér vitum þetta af reynsl-
unni, þá gerum vér alt sem
í voruvaldistendur.tilþess
að gera þá ánægða.
Öll bréf eru þýdd.
Meðmæli á bönkum.
LEITCH BROS. Flour Mills, Ltd.
(Myllur að Oak Lakk)
Winnipeg skrifst.: 242 Grain ExciUngk.
Búðin sem gerir alla
ánægða.
4. Janúar sala á
vetrarskóm
byrjar fimtudag 2. Jan-
úar 1913. Allur vetrar-
skófatnaður með stór-
lega niðursettu verði. —
Komið og lítið á.
Qiebec Shoe Store
639 MAIN ST.
3. dyr fyrir norðan Logan Ave.
VETRARNÁMSSKEID
SJCOESS B JSINESS
COLLEGE
Cor, Portage Ave. og Edmonton
Minudaginn 6. Jaaúar
NAMSGREINAR: Bókhald, hraðrit-
un, vélritun, réttrit-
un, lögfrœði, cnska,
bréfaskrift.
Komið hvenær sem er. Skrifið ídag eftir stórri bók um skólann. +
Áritun: Success Business College. Winnipeg, Man. ♦
Winnipeg, Man.
DAGSKÓLI
KVELDSKoLI
Haustnámsskeiðið
nú byrjað

AdahsXoAL
C0MPA^Y

MANETOBA
Korn
Eina leiðin, sem bændur vest-
anlands geta farið til þess aö fá
fult andvirði fyrir korn sitt, er
aö senda þaö í vögnum til Fort
William eöa Port Arthur og fá
kaupmenn til að annast um sölu
Jiess. Vér bjóöum bændum aö
gerast umboðsmenn þeirra til
eftirlits með flutningi og sölu
á hveiti, barley, höfrum og flaxi
Jieirra. Vér gerum þaö aðeins
fyrir sölulaun og tökum ic. á
busheliö. Skrifiö til vor eftir
leiöbeiningum og markaðs upp-
lýsingum. Vér greiðum riflega
fyrirfram borgun gegn hleðslu
skírteinum. Vér vístim yður á
aö spyrja hvern bankastjóra
sem vera skal, hér vestanlands,
hvort heldtir i borg eöa sveit,
uiv þaö, hversu áreiðanlegir
vér séum og efnum búnir og
duglegir í þessu 6tarfi.
Thompson, Sons & 0o„
GKAIN COMMISSIOV MEKCHAMS
70P-703H. Grain Exchange
WINNIPEG, - CANADA
Phone Garry 2520
CANADA3
FINESr
THEATRt
Juvenile Bostoiiians
—. JUVENILE BOSTONIANS
Miðv.d., brið.d-, Miðvd. Miðvd. Mat.
— .“ROSE OF BLONDEEN’’ .—
Miðvd.- og Fimtud.-kvöld
—. “THE DREAM GIRL” .—
Föst. og Laugard.kv. og Laugd. Mat.
-----"'THE RANSOM”--------
Kv. $i.oo til 25C. Mats. 50C til 25C

♦ Allia bezti staður til
♦
i
þess að kaupa t
WHISKY til jól- !
anna er í t
ÍNDL S.ILlSi
♦
♦
♦
♦
♦
-»
♦
♦
♦
♦
hejldsölu v í n -
fanga búð.
I5469liiiii Slr. 1
WINMPEG |
Pantanir út um land af- t
greiddar fljótt og vel. í
Framfarir á Fróni.
J'Niöurl.J
ByrjiS nýárið E&& ^"8
bókasafn er þar nýlega bygt; tal-
sunar eru lajgöir um alt land og
jafnvel til eyjanna kringum þaö,
nýir vegir og brýr eru bygöar og
í Reykjavík eru sett rjesi og vatns-
veita. Um jarörækt eru kappsam-
lega stundaðar tilraunir, er landinu
mega að haldi koma, í fjöllunum
er leitað aö málmum og áformaö
aö landiö noti fossa afl til v.rk-
smiöju iönaðar og járnbrauta.
öllum Jæssum ráöageröum verður
ekki fram komiö í einu, J>ví aö
auöinn skortir og miklir kraftar
og timi fara forgöröum til póli-
tískra flokkadrátta. Hitt er nú
samt fyrir mestu, aö fólkiö er vel
vaknað af löngum dvala og g ng-
ur áreiöanlega örugt aö verki til
nýrra og blómlegrar framtíöar.
Eitt er það, sem mest um varö-
ar til ]>ess aö landiö taki fram-
förum, aö vinna bug á drvkk-
feldni meöal landsmanna, segir
blaöiö, “og Island er fyrsta lnn iö
meö nokkurri sjálfstjóm, sem hef-
ir heppnast aö koma á brennivíns
banni. Meö þehn Iögum er ba- n-
aö aö flytja inn vín með meira á-
fengi en 2V2 procent. Sp ri’us
má flytja til lands til Iækninga og
iönaöar, en aöeins til Revkjav'k-
ur. en brot gegn logum varöa 50
ti! 1000 kr. sektum. Lyfsrlnr
mega selja spíritus meö læknis
ráöi. en aöe’ns einu sinní eft;r
hverri læknis ávísun. Ef læ’ nir
m’sbrúkar levfi sitt til þe:rrar
sölti, þá má taka frá homtm 1°yfi
til aö gefa út ávísun á spíritus.
Þeir sem meö vín hafa verzlaö.
veröa aö selia þaö eöa koma bvt
af sér fvrir árs bvrjtm Tqrt;. |Þá
veröur lögreglustióri að forsítrla
þaö sem bá er óselt, oe ef þaö
verður ekki sent úr landi innan
árs. veröur þaö upptækt gert.