Lögberg - 27.03.1913, Síða 5

LÖGBERG, EIMTUDAGINN27. MARZ 1913.
ö
ina, þá virtust stÖSvarþjónarnir
ekkert vita hve nær lestin mundi
koma; þeir sögðu ýmist: “eftir
nokkrar mínútur, hálftima eða
klukkutima”. En alt virtist ósatt.
Þetta var ekki í fyrsta skiftiö sem
við höfðum orðið fyrir svipuðum
sögusögnum og kiftum okkur því
ekki mjög upp við það. Ef til vill
er þetta einn af siðum, eða ósiðum
þessa lands, þegar lestir halda ekki
áætlun. Hvort svo er, veit eg
ekki; en eitt er vis!j: óviðfeldinn
er hann, siðurinn sá, þeim sem
annað þekkja betra.
Við urðum þvi að sitja og biða,
til þess að vera tilbúin þegar kall-
ið kæmi. Mér var sagt, að mis-
hæðir allmiklar væru á leiðinnij
“fjöll” væru þær kallaðar. Hafði
eg hlakkað til meir en litið að fara
þar um og sjá canadisk fjöll En
þegar við höfðum beðið nærri þrjá
klukkutima, kemur aldursforseti
félagsins og segn ibygginn, að nú
sé útséð um það, að við förum um
fjöllin i björtu. Eg spratt upp i
grernju, og það varC úr, að við |
fórum út til þess að útvega okkur I
munnhörpu til þess að 'skemta
okkur með á leiðinni ' í staðinn
fyrir fjallasýnina,
Við lentum í lyfjabúð. Þar var
mikið af munnhörpum úr að velja.
Afgreiðslumaðurinn var búinn að j
raða að minsta kosti tíu hörpum
fram á borðið, og hefir sjálfsagt
. hugsað sér gott til glóðarinnar, að
koma út einhverri, ekki af þeim
allra ódýrustu, því að við þóttumst
vera vandlátir. En þar var hon-
um og okkur sýnd veiði, en ekki
gefin. J>ví þegar við vorum sem
óðast að skoða gripina og reyna,
þá hvein í lestinni. Við tókum
svó snögt til fótanna, að oksur
datt ekki í hug að kaupa neina
hörpuna og veslings verzlunarmað- \
urinn hafði ekkert fyrir kcmu!
okkar nema ómakið og að glápa |
á eftir okkur út um gluggann.
Við komumst með mestu herkj-
um inn i einn vagninn, áðu r en
lestin rann á stað. Veður var enn
vanstilt, stormur talsverður cg
frost mikið. Við urðum þó alls-
hugar fegin að komast inn i jafn
þægilegt skýli, þó að seinna væri
en sumir hefðu óskað, og þykjast
vita það, að ekki þyrftum við að
hreyfa okkur þaðan fyr en við
kæmum til Winnipeg — heim.
Það dró heldur ekki úr ánægjunni,
að vagninn sem við hlutum, var
einhver sá bezt búni sinnar teg-
undair, sem við liöfðum séð. Hann
var auðsjáanlega nýr; ef til vill,
hefir þetta verið fyrsta ferðin
hans. Sætin voru alveg ryklaus
og hrein, veggir og þak fáguð, og
svo stórir speglar á báðum endum
að því nær mátti sjá alt í þeim,
sem fratu fór í vagninum, hvar
sem setið var.
Lestin hélt áleiðis út á auða,
helkalda sléttuna. Hvílíkur mun-
ur! Síðast þegar eg fór með
jámbrautarlest um slétturnar í
grend við Winnipeg, var svo heitt,
að eg var feginn að vera í vagn-
inum, til að verja mig sólarhitan-
um, nú var svó kalt, að eg var
feginn að skýla mér fyrir vetrar-
huldanum. Eða útlit * sléttunnar
sjálfrar! — >
Lestin fór svo hægt, að ferðin
virtist vera þunglamaleg. Var
bað af aðgæslusemi, að svo hægt
var farið, því “alt var þakið ísi
og snjó”. Eg hlaut sæti í næst
aftasta bekk og var þar einn. Mér
var litið í spegilinn í framenda
vagnsins og sá þaning yfir hóp-
mn sem inni var. Sumir voru að
lesa í bókum, sumir höfðu fu!t
fangis af blöðum, en hendurnar
voru aflvana, augun lokuð og
höfuðið hallaðist út á aðra hliðina.
Sumir voru að naga ávexti, en
sumir voru að hjala saman og
hlóu. Fjórir af félögum okkar —
tvær stúlkur og tveir karlmenn—■
voru að spila. Þetta er að vísu
að engu frábrugðið frá þvi sem
vanalegt er á sliku ferðalagi. En
mér hafði aldrei fyr gefist kostur
á að sjá það í spegli, og það er
talsverður munur að sjá það þann-
ig. Reyndu það sjálfur, lesari
góður, þegar þér gefst færi.
Þessi spegilsýn minti mig á það,
að eg hafði heyrt, að Ibsen hafði
°ft setið i kaffihúsum og veit-
mgastofum heil kvöld, snúið baki
að gestum og horft á alt sem fram
fór í spegli, svo að engan grunaði
hvað hann hafðist að og margir
héldu að það væri bara einrænings-
hjálfi, sem hagaði sér svona
heimskulega. En þarna var það
«inmitt að hann kom auga á marg-
ar af þinum ódauðlegu sýningum,
sem hann siðar leiddi fram á
ieiksviðið.
Vmdur draumur.
Ln þessi spegilmynd, sem eg
hafði fyrir framan mig, hafði alt
ónnur og ólik áhrif; hún hefir, ef
t'i vill, verið of tilbreytingarlitil.
Lftir nokkra stund dró eg niöur
tjaldið fvrir gluegann sem eg sat
v,ð, og stakk tánum inn á milli
Kvenn-
H atta
SALA
FER FRAM ÞESSA
DAGA I BÚÐ
VORRI.
Nýjustu snið frá höfuðbólum tízk-
unnar; nýjasta efni í skraut og prýði.
Allir eru vinsamlega boðnir að komaog
vera við söluna og skoða birgðirnar.
iss E. CHURCH,
704 Notre Dame Ave., WINNIPEG
Við Camrose, Alberta
hafa tekið trygð velmetnir borg
arar f rá Lundar og Eiricks
dale, Manitoba, og bætast
í hóp þeirra mörgu, er
hafa álit á þeim stað.
THOS, JACKSON & SON
BYQGINQAEFNI
ÁÐALSKRIFSTOFA og birgöaból 370 COLONY ST
TALS. Sherbr. 62 og 64- WINNIPEG, MAN.
GEYMSLUPLÁSS:
I Vesturbœnum: borni Ellice og Wall St., Fón Sherb. 63
I Elmwood: horni Gordon og Levis, Fón, St. John 498
í Ft. Rouge: Pembina Highway og Scotland,
Vér seljum þessi efni íbyggingar:
Múrstein, cement, malað grjót,
(allar stærð.), eldtraustan múrstein,
og eldleir, Flue Lining, möl, Hard-
wall Plaster, liár, Keene’s Cement,
livítt og grátt kalk, hydrated kalk,
viðar og málm lath, gyps, Rubble
stone, Sand, ræsapípur, weeping
drain Tile, Wood Fibre Plastur,
Einnig Mortar, rautt, gult, brúnt,
standard og double strengtb black.
setunnar og bakbríkurinnar á
bekknum næsta fyrir framan mig,
hallaði mér upp að gluggatjaldinu
og gaf mig á vald gleymskunnar.
Eg veit ekki hve lengi eg sat
svona, en það sem eg vissi fyrst
af var það, að eg kiftist til i sæt-
inu svo að snérist upp á fæturna;
þeif voru skorðaðir eins og gat
um. “Hvaða b............læti eru
þetta?” hugsaði eg um leið og eg
kifti fótunum niður á gólfið.
“Lestin er sjálfsagt að stanza eða
að leggja á stað”. Þá opnaði eg
augun. Hristingurinn óx en mink-
aði ekki. Vagninn hallaðist á
ýmsar hliðar, eins og skip í ósjó;
hann hoppaði, skalf og gnötraði
með braki og brestum. “Titanic”
sýndist mér standa stórum, svört-
um stöfum á speglinum. Hér var
ekki um að villast; slys var í nánd.
“Hvar skyldi fyrsta höggið lenda
á mér?” Eg greip dauðahaldi i
bekkbríkina, þar sem eg sat, þandi
út alla vöðva af ýtrasta mætti og
dró mig í kút. Vagninn gnötraði
meir en nokkru sinni áður; það
hrikti í öllu; enn dró vélin okkur
áfram; þá lækkaði aftur endinn
snögglega, og í sama bili var eg
snjónum sem náði upp fyrir hjól-
ása, kippkorn frá brautinni
Brautarteinarnir voru rífnir upp
og margbrotnir á meir en hundrað
faðma bili og hjólin undan aftari
enda vagnsins okkar, láu meir en
20 faðma fyrir aftan hann. Póst-
flutnings vagninn var sá eini, sem
stóð lítt skakkur, þá að ekki væri
hann heldur á sporinu. Þangað
þyrptust nú allir farþegar. Eftir
langa inæðu tókst að koma honum
á sporið. Eimreiðirnar höfðu
komist klakklaust yfir hættuna og
var því hægt a,Ö halda áfram.
Ferðalok.
Klukkan hálf tólf komum við til
Somerset. Þaf var okkur sagt að
við mættum sofa í næði þangað
til hægt væri að ná i betri vagna.
Við leituðum húsnæðis á hóteli
nokkru. Þégar hótelhaldarinn
heyrði hvernig á okkur stóð, þá
kom hann á móti okkur á nátt-
skyrtunni til þess að hjálpa til að
koma.okkur niður í númin. Gengu
sumir sem fyrir voru úr rúmi fyr-
ir okkur.
Einhverjum hafði þvi orðið það
á, að kvarta undan því að þjóninn,
kominn upp í mæni á vagninum; aS öonum væri ætlað að sofa við
hann hafði oltið á hliðina og lá nú sorml lokin. sem annar hefð not-
hreifingarlaus.
Eg trúði þvi valla, að eg væri
ómeiddur. Og svo sannfærður
var eg um, að einhver hefði stór-
slasast, að eg greip ósjálfrátt um
bæði eyrun, til þess að heyra ekki
fyrstu veinin. En það kom brátt
í ljós, aö enginn hafði meiðst til
muna. Tvent úr okkar Iiði var þó
halt eftir biltuna; annað var stúlka
og hafði hún einnig meitt sig
nokkuð á handlegg.
Næst var að komast út. Var
það hvorki auðgert né hættulaust,
því að á gólfinu, sem reyndar var
vagnhliðin, ægði saman glerbrot-
um, ferðatöskum og fatnaði, og
út um dyrnar urðum við að skríða.
Þegar út kom var ekki öllu feg-
urra um að litast. Hnésnjór var
meðfram brautinni og stinnings
kaldi með frosti. Það var komið
að sólarlagi, svo að húmið færðist
yfir. Vagninn sem við vorum í,
var að vísu sá eini sem alveg hafði
farið á hliðina, en sá næsti fyrir
framan, stóð svo höllum fæti, að
furða var að hann skyldi ekki l'ka
velta um. Vagninn næti fyrir
aftan okkur, sá aftasti í lestinni,
hafði slitnað aftan úr og stóð í
The Canada West Townsite C.,
Ltd., 6oi Somerset Block, í þessari
borg, hefir skýrt oss frá, að S. Einars-
son og S. Vigfússon, velmetnir borg-
arar að Lundar, Man., hafi keypt tvær
“blocks” ag eignum þess í Camrose.
Mr. John Shadpe, annar velþektur
maður frá Ericksdale, Man., hefir
sömuleiðis keypt eina “block” af Cam-
rose lóðum, af þessu félagi-
Þó ekki væri annað en sú virðing og
traust, sem þetta félag alment nýtur,
þá er það eitt út af fyrir sig nægilegt
til að gefa lóðunum álit, þeim
sem það selur í Camrose. Auk þess
er margt, sem mælir með lóðunum.
Bærinn er vel settur, í miðri hinni
beztu bygð í Alberta, hefir afbragðs-
géð flutningstæki, sjö járnbrautir, og
þar á meðal þrjár hafa á milli, og
fjórar aðrar í smíðum, stórar kola-
námur, miklar líkur fyrir jarðgasi —
og alt þetta hefir vakið álit og aðsókn
að staðnum.
Nú liggja 25,000 dalir á einui|i bank-
anum, er brúkast skulu til að bora eft-
ir gasi. Með skoðunargjörð jarðfræð
inga hefir það komið fram, að Cam-
rose er á því svæði, sem jarðgas ætti
að finnast í, því hún er að eins 25 míl
ur frá Tofield, en þar var boraður
brunnur í sumar sem leið, með 2,000,
000 cubic fetum af gasi. Fyrir sunn
an eru hinar nafnkendu gaslindir
Medicine Hat. Af þessu hafa um 30
heildsöluhús farið á stúfana og enn
fleiri eru á leiðinni.
Að eins 2,000 manns búi í bænum,
en samt á hann sjálfur sn rafljós;
vatnsverk og ræsi. Stéttir eru stein-
lagðar og stræti sléttuð, og sést á
þessu hugur og dugur bæjarmanna, og
er ljóst að þeir láta ekki bæ sinn
verða aftur úr.
The Canada West Townsite Co. hafa
verzlað með lóðir á þessu svæði um
tíma, og eignuðust það, sem þeir eiga,
á þeim tima, þegar framtð Camrose-
bæjar var ekki eins vænleg og nú er.
Eignin var keypt á réttum tfma- f>eir
eiga hægt með að selja við sanngjörnu
verði. Bærinn vex suður á bóginn og
austur á við í áttina til lóðanna.
Það lítur svo út, að hér sé vænlegt
færi fyrir þá, sem eitthvað eiga til og
græða vilja, að koma fé sínu í vissa,
áreiðanlega og afar gróðavænlega
eign. Vér trúum á framtíð bæjarins
og áreiðanlegleik þeirra, sem hlut
eiga að máli.
Ef þú kærir þig um að kynna þér
málið, þá vill félagið fúslega senda
þér nákæma lýsingu með uppdráttum,
prisum, o.s.frv., ef því er skrifað að
Suite 601 Somerset Block, Winnipeg,
Man.
Búðin sem alla gerír ánægða
Stór-
kostleg
skósala
sem varir
4 daga
Byrjar föstudaginn 14. Marz
YSur er boðið að koma
í búð vora og velja yður
Hvaða skó sem eru í búðinni
fyrir $3.95
kvenmanns og karlmanns.
Þetta varir aðeins 4 daga, vanaverð;
$4.50, $5.00, $5.50, $6.00 og $6.50
fyrir $3.95
Kvenmanna $4 og $5 skór af ýmsum
gerðum
$1.95
Quebec Shoe Store
639 Main St.
3. dyr fyrir norðan Logan Ave.
Stærstu

CANADfl'S
FINESI
THEATRE
Fimtud., Föstudag og Laugardag,
27-, b8. og 29. Marz
Matinee & I.anKardag.
A. H. ÍVOODS sí nlr leik þann er mesta
iukku hefir gert í I.ondori ob Ameríku
„GYPSY LOVE”
Undur lagleRtir gamanleikur; tjöld og allur
útbúnaöur mjög skrautlegur.
VIKUNA FRA 31. MARZ
Byrjar mánudag 31. Mrz.
Mats. Miðv.dag og Laug.dag
VERBA og LUESCHER
sýna hina frægu ensku leikkonu
ALICE LLOYD
í nýtízku gamaleiknum
„The Rose MaicL
með sextett af skrítnum drengjum
og “rosebud garden” af nýtizku
stúlkum. — Leikur þessi er fegri en
systurleikur hans “The Spring Maid—
segir Allan Dale í N.Y-Amerikan.
Kveld): $2 til 250. Mat. $1.50 til 25C.
wh, Hluttiafap
Mr. J. T. Hopkins frá Carnduff, efnaBur bóndi frá Sask-
atchewan, er nú aö hœtta búskap vestanlands og ætlar að
flytja sig til Englands, hann hefir nýlega keypt 160 hluti f
Grain Growers Grain Company Ltd. fyrir sjálfan sig og sitt
heimafólk. — Mr. Hopkins segir aö þaö sé skylda hvers
bónda aö leggja peninga sfna í þá stofnun sem er aö berjast
fyrir úrlausn á þeim vandamálum, sem bændastéttin á viö aö
búa. •
HINIR Bóndi kom inn í skrifstofu vora einn daginn
CMÆ9TU °& um peningalán, og hugsaði að félag-
iö heföi fé afgangs til lána. Hann átti ekki
einn einasta hlut í félaginu. Hann sendi því ekki korn sitt
til sölu. Hann var ekki í Allsherjar félagi bænda (G. G. As-
sociation). Hann las ekki tíinarit vort, The Grain Growers
Guide. En hann hugsaði á þá leiö, aö hann gæti vel haft
mjólk úr kúnni þó aö hann gæfi henni ekkert fóöur — hans
hlutur var í þeim ábata, sem betri kringumstæöum fylgja,
þeim er félagiö hefir hrundiö á staö.
..Til er sá sem dreifir og þó eykur við, sá sem dregur sig í hlé meir en
hæhlegt er, en það miðar til fátaektar."
Nú eru aðeins fáir dagar til 31. Marz, sem er lokadagur
vaxta ársins. Komið peningum yöai í félagið og fáiö sex
mánaöa vöxtu. GERIÐ ÞAÐ STRAX!
-THE-
GRAIN GROWERS'
GRAIN CO., LTD.
WINNIPEG
Manitoba
CALGARY
Albeita
The Grain Growers’ Grain Co., Lttl.
Winnipeg, Man.
GeriS svo vel a8 senda mér upplýs-
ingar um hluti o.s.frv. í félagi ySar
Nafn ...........................
Pósthús...................;.....
Fylki ..................
að. Veslings þjónninn rak upp
stór augu, tók sitt ljósið í hvora
liönd, kallaði á eina af þjónustu-
stúlkunum og tók hana rpeð sér
inn í herbergið, fletti ofan af rúm-
inu, skoðaði lökin við bæði Ijósin
og segir svo: “Eg finn ekkert
varhugavert í rúminu. Ekki fyrir
það, eg skal gjarnan skifta um lök
ef þú vilt”, og það gerði hann.
Ekki komumst við á stað fyr en
klukkan hálf fimm næsta dag.
En það var nógu snemt til þess
að kvöldsólin fylgdi okkur á leið
meir en miðja vegu og laugaði
“fjöllin” skæru aftanskini á með-
an leiðin lá um þau og klæddi þau
þannig margfalt fegurri hjúp en
eg hafði vogað að vonast eftir að
sjá þau í.
Eg. Er.
Frá íslandi.
Reykjavik, 26. Febr- 1913.
f Gullbringu- og Kjósarsýslu bjóða
sig fram til þingmensku þeir séra Kr.
Daníelsson á Útskálum og Björn frá
Gröf.
/
Um hraunáburðarfyrirtækið skýra
dönsk blöð svo frá, að búið sé að rann-
saka sýnishorn þau af hrauni er Þjóð-
verjinn Thodsen hafði með sér héðan
í vetur, og hafi sú rannsókn farið vel.
Sjálfur hefir Thodsen skrifað hingað,
að von muni vera um, að úr fyrirtæk-
inu verði. Fullnaðarályktun verður
líklega gerð um það kring um mánaða
mót.
■f
Blaðið Riget flytur mynd af Guðm.
Kamban 13. Febr- og viðtal við hann
um leikrit hans, Höddupöddu. f við-
tali því segist Kamban búast við, að
bráðlega verði leikritið tekið fyrir við
kgl. leikhúsið.
Fjögpir félög í Álasundi, verzlunar-
manna,- skipstjóra,- útgerðarmanna-
og sjómanna, hafa valið sameiginlega
nefnd til þess að vinna að því, að til-
slakanir sé gerðar bæði í Norvegi og
á íslandi i tollmálum og fiskiveiða-
málum, með það fyrir augum að auka
viðskifti milli landannna.
Út af veitingu á Hólma-brauði sím-
aði biskup ísafold i gær að ástæðan til
þess, að hann hefði lagt til að séra
Árna á Skútustöðum yrði veitt Hólma
brauð væri sú, að i kallinu væri þrír
all-andvigir flokkar er fylgdu fram
sínum prestinum hver, einn séra Þórði
Oddgeirssyni, annar séra Benedikt
Eyjólfssyni og þriðji séra Ólafi
Stephensen og væru þeir svo ákafir,
að í hótunum hefðu að segja sig úr
þjóðkirkjunni hver um sig, ef sitt
prestsefni eigi bæri sigur úr býtum.
Skýrslu um þetta hefir prófasturinn,,
séra Jón Guðmundsson á Nesi, sent
biskupi, en bætt því við, að ef sá prest-
ur, sem ekkert hefði verið agiterað
fyrii% hlyti veitingu, mundu hinir and-
vígu flokkar una því. Prpfastur lagði
því fastlega með því, að séra Árni
fengi brauðið — til þess að friður yrði
í söfnuðinum.
Á þriðja hundrað manns tóku þátt
i Vestfirðingamótinu hér. — Fyrir
minni Vestfirðingafjórðungs talaði Á-
gúst Bjarnason prófessor, fyrir minni
íslands Bjami alþm. frá Vogi, fyrir
minni kvenna Þórðr Bjarnason verzl-
unarstjóri. — Samkomuna setti Jón
Halldórsson trésm. Enn talaði Ólafur
Björnsson ritstj., en kvæði fyrir minni
Breiðafjarðar flutti E. M. Jónsson yf-
irdómslögmaður. Sungið var kvæði
fyrir Vestfirðingaminni, eftir Jakob
Thorarensen. — Mót þetta var mjög
fjörugt og ánægjulegt, ágætismatvr ís-
7. 8. og 9. APRÍL verða dagleg mats.
Vestur anada sjötta árlega sönghátíð
The MINNEAPOLIS SYMPHONY
ORHESRA og frægir söngmenn.
lenzkur á borðum og siðar um nóttina
hófst datjs, er stóð fram undir rauðan
morgun. — Þeim þjóðskáldunum vest-
firzku, Matthíasi og Steingrimi, voru
send kveðjuskeyti úr samsætinu, og
svöruðu þeir á þessa leið :
“Eg þakka hjartanlega vinum af
Vesturlandi fyrir kveðjusendingu
þeirra og óska þeim, og öllum Vest-
firðingum allrar blessunar og heilla-
Matthías Jochumsson.
“Eg undirskrifaður þakka innilega
fyrir kveðjusendinguna af Vestfirð-
ingamótinu og óska aftur af hjarta
þeim, er sendu, allrar blessunar.
Stgr. Thorsteinsson.”
—Isafold.
Reykjavik, 10. Febr. 1913.
Eftir landshagsskýrslum 1912 hafa
jarðarafurðir á íslandi verið þessar
árið 1911: Taða: 593 þús. hestar fvirt
á 7 kr. h.J 4151 þús. kr. Úthey: 1378
h- C4.00 kr.) 5514 þús. kr. Jarðepli:
28,2 þús. tn. Ci°-0° kr.J 282 þús. kr.
Rófur og næpur: 13,5 þús. tn. (6 kr.J
81 þús. kr. Mór 360 þús. h. (60 au-J
156 þús. kr. Hrís: 9,1 þús. h. (60 au)
5 þús. kr. — Þetta er samtals 10 milj.
187 þúsund kr.
í ofsaveðrum af suðri, sem geysuðu
í Húnavatnssýslu i fyrra hluta janúar,
einkum 9. og 12-, urðu viða skaðar, svo
sem á Skagaströnd; þar fuku á einum
bæ, Vindhæli, 40 hestar af heyi, á öðr-
um bæ, Blálandi, fuku 330 hestar heys
og mjög viða urðu minni skaðar. Á
Kálfshamarsnesi fuku tveir bátar, og
brotnaði annar til stórskemda en hinni
spón. Víðar brotnuðu bátar þar með
ströndinni. Einnig er sagt að hey hafi
fokið til muna á Brekku í Þingi.
S.S—
Reykjavík, 7. Febr. 1913.
Héðan fór ferðamaður í gær áleiðis
til Eyrarbakka. Komst hann til Kol-
viðarhóls — og lætur hið versta yfir
færðinni. Snjórinn tók honum víða i
nef.
Reykjavík, 9. Febr- 1913.
“Isfélagið við Faxaflóa”, hlutafélag
stofnað (í Sept.J 1894, hélt aðalfund
sinn siðastliðinn mánudag. — 1 stjórn
var endurkosinn Tr. Gunnarsson for-
maður, en aðrir í stjóminni eru ræðis-
mennimir Chr. Zimsen og Jes Zimsen.
Stofnfé félagsins er 10 þús. kr. og
borgaði nú félagið hluthöfum 2454 %.
Siglfirðingar hafa nú úti allmarga
motorbáta til hákarlaveiða og hafa
þeir aflað vel. Fyrstur maður til að
taka upp veiði-aðferð þessa, var Helgi
Hafliðason kaupmaður þar. Hann
heldur nú úti þrem bátum til veiðanna.
Loftvogin sýndi í gærmorgun minni
loftþunga en dæmi em siðustu 24—25
árin. C. heitinn Zimsen konsúll hafði
gert merki á loftvog sína um loftþung-
ann á Þorláksmessu 1888 og reyndist
loftþunginn nákvæmlega sami í gær
en hefir annars aldrei komist neitt líkt
þvi eins lágt. Á þessari loftvog benti
nálin á 697.—Isafold.
C0MPAnY
^"wiNnípM
Alice Lloyd, i gamanleiknum “,The Rose Maid”, á Walker leikhúsi
alla næsta viku. v
Leikhúsin.
“Gypsy Love” heitir fjörugur
leikur, sem sýndur verður á fimtu-
dag, föstudag og laugardag að
kveldi, á Walker leikhúsinu. Hef-
ir leikur þessi hlotið hið bezta
lof, hvar sem hann hefir verið
sýndur. *
Vikuna sem byrjar 31. Marz,
hefir leikhúss stjóri Walker lei‘<-
húss, gert ráðstafamr til að sýna
hinn vel þekta leik, “The Rose
Maid”. Verður þar leikkon n
fræga Alice Lloyd. Þykir sum-
um sem fáar leikkonur, er hér
hafa sýnt sig á leiksviði, muni
jafnast við hana.
Fyrstu þrjá daga vikunnar
verður hin árlega sönghátíð Winni-
peg og Westur-Canada. Multu
menn hugsa gott til þess hátíða-
halds og fjölmenna þangað. /
— Brezka stjómin hefir til-
kynt, að hún ætli að bera upp laga-
frumvarp á þingi til þess að af-
nema lávarðadeildina, e?a réttara
sagt taka af réttindi lávarðanna
til þingsetu, og láta kjósa menn til
deildarinnar, hina svinnustu og
spökustu, sem völ er á.
\