Lögberg - 03.04.1913, Síða 1

26. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 3. APRÍL 1913
NÚMER Vffq
Balkanstríðið
Adrianopel tekin. Ráð stórveldanna
Einn daginn í vikunni sem leið
gáfu stórveldin til kynna, að nú
væri engin ástæða fyrir Balkan
rikin að berjast lengur, með því að
ákvörðun væri tekin um það, hver
niðurstaða ófriðarins yrði, hversu
lengi sem barizt yrði. Albania
skyldi verða sjálfstætt ríki, og
halda Scutari, hvort sem Montene-
gro gæti tekið það vígi ellegar ekki.
Sömuleiðis skyldi Búlgörum bægt
frá sundunum og Marmara hafi,
hversu lengi sem þeir héldu áfram
að berjast. Jafnframt þessu sendi
Austurríki ströng boð til Nikulásar
‘‘kóngs’’ í Montenegro, og hefir
nú gert út herskip nokkur til að
vera á sveimi þar syðra og herða
á kröfum sínum. Serbar kölluðu
þá her sinn frá Scutari, að sögn,
en aörir sintu ekki orðurn stór-
veldanna.
Sömu daga höfðu Búlgarar lagt
sig al!a fram í umsátinu um Adri-
anopel. í fimm ípánuði höíðu
þeir og Serbar haldið uppi lát-
lausri skothríð á borgina, me'ð hin-
um skæðustu stórbyssum, sem til
umsátra brúkast nú á dögum.
Jafnframt grófu þeir skurði nær
og nær borgarvirkjum, og á mið-
vikudaginn var, áttu þeir aöeins
eftir 300 yards að helztu vigstöðv-
um Tvrkja. Þá gerðu þeir áhlaup
á borgina, með öllu sínu liði.
Begar Tyrkir sáu hvað verða vildi,
sj)rengdu þeir vígi sín í loftið,
hermannaskála og púðurbyrgi og
vopnabyrgi, en Búlgarar eignuðust
rústirnar. Aðeins 800 tyrkneskra
hermenn tóku þeir höndum og þar
á meðal hershöfðingja Tyrkjanna.
Öll vigvirki eru sögð á valdi
Búlgara og alt land fyrir norðan
Chatalja virki, þarsem Tyrkir
hafa sinn höfuðstyrk. Eausafrétt
se^ir Búlgara hafa komist gegn-
um þær víggirðingar og vera á
leið til Constantinopel, en ekki hef-
ir sú frétt verið opinberlega stað-
fest. Mannfall hafði verið mikið
af hvorumtveggja í Adrianopel og
enn meira af Búlgörum, ein 7000
að sögn. — Mikiö hafði verið lát-
ið af því, hve vígin í Adrianopel
væru sterk, hin traustasta stein-
steypa, yfirtak þykk, en ]>egar til
kom, reyndust þau hlaðin úr múr-
steini, og voru allir þeir veggir í
rústum, þegar Búlgarar komu að.
Um aðgerðir stórveldanna til að
stöðva ófriðinn á Balkanskaga
eftir þessi tíðindi, eru blöðin þög-
ul. Sendiherrar stórveldanna í
London, gengu þegar á ráðstefnu,
en um niðurstöðu af þeim ráðum
er enn ófrétt.
Vatnavextir í Banda-
ríkjum.
Auk þess sem getið var í sein-
asta blaði, eru nú fréttir komnar
af flóðum suður í Bandarikjum,
er virðast yfirganga alt, sem áður
liefir gengið á. Að visu hafa frétt-
irnar þaðan um mannskaða og
eignaspjöll verið ýktar ótrúlega,
en samt virðist það satt, að i
Dayton, Ohio, hafa farizt um 128
manns í flóði. Um tuttugu þús-
und hús hafa skemst, en ala verður
önn fyrir 40 þúsund manns, sem
hafa mist alt, er þeir áttu. Gjafir
hafa streymt þangað úr öllum átt-
um, og hér í Winnipeg safnaði
blaðið Free Press 5000 dölum á
skömmum tíma. Borgin er ákaf-
lega illa leikin, bæði íbúðarhús og
stórhýsi í rústum eða meira pg
minna skemd og liggur þykt lag
af leðju yfir rústunum. Margar
aðrar borgir hafa hlotið þungar
búsifjar af flóðum og sveitir líka,
svo að mörg þúsund manna eru
húsviltir, og eignamissir nemur
mörgum miljónum. Sumstaðar
bafa allar konur og börn verið
send burtu, en karlmennirnir vinna
dag og nótt, að bæta stíflugarða,
draga að grjót og timbur í aðra
nýja til þess að verjast flóðunum,
cn sumstaðar verður við ekkert
ráðið, og brunar vatnið gegnum
borgarstrætin, 20 feta djúpt. 1
í Columbus borg haía farizt 70
manns og í ýmsum öðrum borgum
hefir fólk svo tugum skiftir mist
Hfið,
Flestar þær ár, sem valdið liafa
]>essu tjóni, renna í hið mikla
Mississippi fljót, og kvíða margir
])vi, að ])að vaxi meir en nokkru
sinni áður, þegar flóðið úr þess-
tnn ám kemur í hana. Mjög viða
eru dalafljót svo mikil, að ])au hafa
gengiö yfir bygðirnar beggja
vegna og drepið menn og skepnur,
og gert mikið jarðrask. Alls er
svo sagt, að tala hinna druknuðu
í ])essu flóði muni nema ekki
minna en 500, en uni eignatjón
getur enginn sagt með nokkurri
vissu. Stjórn Bandarikja hefir
sent herdeildir til margra staða, til
að liðsinna nauðstödchfm, svo og
matvæli og peninga þangað sem
fólkið er verst statt, en samskot
koma víðsvegar að frá öllum pört-
um landsins.
Dauður auðkýfingur.^
Sá maður sem langa lengi var
mest öfundaður af auðæfuxn sín-
um og í miklu uppáhaldi og mikið
hataður fyrir gróðabrögð sin, hér
í ])essari heimsálfu, J. Pierport
Morgan, skildi við á mánudags
nóttina. Hann var þá staddur í
Rómaborg, hafði farið til Egypta-
lands í vetur að leita sér heilsu-
bótar, en dauðinn tók hann á heim-
leiðinni, í hinu forna höfuðbóli
vestrænnar menningar, þarsem
hann hafði svo oft áður dvalið, að
skoða listaverk horfinna tima. —
1 flestum blöðum, l>æði utan
lands og innan er lians minst, sem
hins voldugasta auð'manns vorra
daga. Hann hefir haft meiri
álrrif á viðskiftalif í Bandaríkjum,
heldur en nokkur annar maður, að
því leyti til, sem hann hafði átt
mestan ])átt í, aö koma á laggirn-
ar ofureflis gróðafélögum. er lagt
hafalundir sig námur, járnbrautir
og verksmiðjur, svo og heilar
stórar atvinnugreinar og verzlun
með fjölmargar vörur. Þaa fé-
lög, sem hann hefir gengist fyrir
að stoína, eru fjöldamörg, en
minnisstæðast mun það vera mörg-
um er hann stofnaði stálfélagið,
svo og það er nefnd var sett af
Bandaríkja þingi i vetur til þess
að rannsaka peningamál landsins,
og kallaði Morgan fyrir sig til yfir-
heyrslu. Sú nefnd komst að
þeirri niðurstöðu, að fáir menn
réðu lögum og lofum yfir láns-
trausti og yfirleitt yfir fjármagni
landsins, og Morgan væ i þeirra
helztur. Hann var stórauðugar,
lætur eftir sig 250 miljónir dala,
en það fé sem hann réði yfir er
talið í þúsundum miljóna. Við
yfirráðum þeirrar fúlgu tekur nú
sonur hans, sem ber sama nafn,
og er sagður mjög líkur föður sín-
um.' Hinn látni var mikill fyrir
sér. skarpskygn, úrræðagóður og
öruggur til forsagna. Hann tók
við auð eftir föður sinn og jók
hann stórmikið, þó að ótrú'ega
mikið brúkaði hann árlega til að
kaupa listaverk allskonar, hvar sem
útsendarar hans komust yfir þau
Hann unni listum yfir alla hluti
og átti stærra safn listaverka en
nokkur annar, en mestan hfuta
]>ess gaf hann Xew Vork borg.
Hann var kirkjurækinn og gekk
um með samskota diskinn á hverj-
um sunnudegi í kirkju sinni, og
stórgjöfull hafði hann verið, ef
svo bar undir, bæði við einstaka
menn og stofnanir.
Frá Ottawa.
Eftir páskana fór miklu friö-
samlegar milli flokkanna heldur
en áður. Mr. Borden gekk á fund
Sir Wilfrid Laurier og kom það
upp af tali þeirra, að flotamálið
skyldi bíða, eða jafnvel verða lagt
undir dóm kjósenda, áður en til
lvkta væri ráðið. Gegn því hét
Sir Wilfrid Laurier því, að veita
skyldi hann samþykki til nauðsyn-
legra útgjalda, og hafa þingfundir
aðallega gengið til þess siðan, að
ræða fjárlögin. Tekjur lands-
sjóðs eru um 30 miljón dala metri
i ár, heldur en í fyrra. En ekki
fer það alt saman í varasjóð, né
lieldur til þess að létta gjöldum á
þjóðinni, — heldur i aukin útgjöld.
Stjórnin hefir þegar gert ráð fyr-
ir að auka útgjöldin um 17 miljón-
ir frá þvi í fyrra, — að herskipa-
tollinum ekki meðtöldum — og um
það lýkur fjárhagsárinu, má mik-
ið vera, ef tekju aukinn verður
ekki með öllu upp etinn.
Dálitil hryna kom einn daginn
útaf því, hvernig forsetinn hagaði
sér meðan flotadeilan stóö yfir,
og ön'nur seinna útaf því, aö
stjórnin hafði geíið eftir toll á
stálteinum, er nam 300,000 dölum.
Þótti liberölum stjórnin vera of
höll undir það Bandarikja félag,
sem stálteinana seldi, því að það
átti að gjalda tollinn, en ekki þeir
sem notuðu þá hér í landi. ‘‘Þaö
tiltæki er undarlegt og óskiljan-
legt’’ mælti A. K. Maclean frá
Halifax. “Enn ein dúsa til auð-
félaganna", mælti W. T. Carroll,
frá Cape Breton. “Vinargjöf til
stjórnargæðinga, verksmiðju —
og járnbrauta félaga, undir því yf-
irskvni, að almenningur hafi gagn-
ið". sagði M. Knowles frá Moose
Jaw. en aðrir sögðust ekki hafa
heyrt stjórnina færa neina ástæou
fvrir þessu, er ekki væri því ti!
styrkingar, að færa niður toll á
jarðyrkju verkfærum.
Tolla ráðgjafinn þagði eins og
steinn við ákúrum liberala, og
stjórnin lét fjármála ráðgjafann
White, sem altaf getur talað, ein-
an um vörnina. Hún var í al-
mennuin orðatiltækjum og hvergi
nærri fullnægjandi. Álit manna
er, að tiltæki stjórnarinnar liafi
verið miður liep])ilegt, og vitanlega
enn eitt dæmi um samband
stjórnarinnar við auðfélögin. Mik-
il deila reis út af því, að póstmála-
ráðgjafinn hafði gert sanming við
félag nokkurt, að selja stjórninni
350,000 lása á ]>óstpoka. fyrir einn
dollar hvern. Þótti þetta alveg
dæmalaus lásafjöldi, og stórum
meiri en brúka þarf. Beðið var
um rannsóknarnefnd í tilefni af
þessu, og lofaði ,Mr. Borden að
rannsókn skyldi fram fara, ef lík-
ur væru til, ^að fjárdráttur hefði
átt sér stað. Eitt er það, sem geta
ntá, að Hon. Robt Rogers, þing-
maður Winnipeg búa, er mest
hafði sig fram í kúgunar tilraunum
i flotamálinu, hefir þagaö eins og
steinn, og látið sem allra minst á
sér bera síðan, og þykir sem hann
hafi oftekið sig á því máli.
Hvaðanæfa.
— Þeim sem fyrstur flýgur yfir
Atlantshaf, hefir stórblaðið “Dailv
Mail’’ heitið 50 þús. dala verðlaun-
um, ef ferðin stendur ekki lengur
en 72 stundir. Sú vél, sem nota
skal nefnist "hydro-aeroplan”, og
meinast þarmeð flugvél, sem fer í
loftinu, en getur lagst á sjóinn,
þegar vill og tekið sig upp aftur.
— Fregnir segja að Nikulás
kóngur í Montenegro sé í þann
veginn að segja af sér, og láta
Danilo son sinn taka við. Nýlega
var sagt, að kóngurinn hefði orð-
ið bráðkvaddur, en það reyndist
ósatt, hafði aðeins fengið aðsvif af
þvi að reykja ofmikið af cigarett-
um.
Sjónleikirnir.
Erfitt er að gera öllum til hæf-
is. Svo má með sanni segja um
"Fjalla-Eyvind”, leik þann er
“Helgi magri” gekst nýskeð fyrir
að sýndur var. Hafa nokkrir
orðið til þess að kasta. steinum á
félagið og höfund leiksins. Sumir
lasta leikinn fyrir það að hann sé
of ljótur og sorglegur. dragi of
mjög fram dökku hliðar hins ís-
lenzka þjóöfélags og mannlífsins
yfirleitt, leíki á lægstu strengi
mannlegra hvata og sé jafnvel sið-
spillandi. En eins og vænta mátti
virtist þó allur fjöldi manna vera
á annari skoðun. Sýndi það sig
bezt í því, hvað leikurinn var vel
sóttur, bæði hér í borginni og ekki
síður út um land, þar sem menn
óku tugi mílna í hálfófæru veðri
og myrkri um miðjar nætur til þess
að sjá hann, þrátt fyrir hinar vel
meintu aðvaranir Hkr.
Eins og auglýst er á öðrum stað
t blaðinu, gefst nú fólki kostur á
að sjá innan skamms gagn-óltkan
leik, þar sem “Helgi magri” ætlar
að sýna hinn nafnkunna gaman-
leik. “Apann”, eftir frú J. L.
Heiberg. Leikurinn er í einum
þætti. Höfundurinn er danskur.
Danir eru kátir og glaðjyndir og
þykir ganan að leika sér og gera
það með lífi og sál. Leikurinn
fer fram í grend við Kaupmanna-
Þjóðermshvöt.
Ó. Ivft þér. sál! á sögustaði forna,
að sjá og skoða feðra magt og völd,
livar geislar helgir endurminning orna,
])ar iturmenni bárit sverð og skjöld
og drengur hver á dáð og mannúð treysti,
af dýpstu rótuin trygðin stilti lag,
]>á svall i taugum hetju geð og hreysti,
sem heldur velli fram á ]>ennan dag.
Þó streymi tíð, og lögur skilji landið
])ar lágt í moldu hvíla feðra bein,
vér eigunt sjóðinn, bróður hlýja batidið
er blómum skrýðir okkar ]>jóðlífs grein; .
vor ætt er stór, frá stofni gildurn runnin,
i sterkum taugum lifir þor og dáð.
Að byggja hátt — því bjarg er lagt í grunninn —
og beita djarft, sé okkar mark og ráð.
Yér eigunt gull í sögu, söng og kvæðum,
])á sækonungar rendu gnoð um höf
með frelsis þrá og eld í hraustum æðunt;
það erfðafé er heilög sigurgjöf. t
Kr nokkur sá. nt'eð norrænt blóð í hjarta,
sem tienta vill ei göfgra feðra óð ?
—A þjóðlífs hintni. þar er stjanian bjarta
meðiþúsund Ijós er stafa frægöar glóð.
Tá. Htum Aþing, löngu frægt í sögum,
af lýðmæringum sett að vernda þjóð ;
þar sókn og vörn var helguð landins lögum
og list og snilli örugt vígi hlóð;
þá grertt blómin björt á morgni heiðutn,
er bárust gegn um rnargra alda föll,
og breiða nú sin blöð á okkar leiðum
með bending til að*prýða nýjan völl.
í listum Gunnars, gáfttm Njáls og Snorra
og Grettis þreki, Héðins djörftt sál
°S göfgi Halls er gildi feðra vorra,
—þar gevmir sagan ódauðleikans mál!—
lá. lifi hreysti, táp og norræn tunga,
er tengi böndurn oss við móður láð,
og látuni sjá, að okkar landið unga
ltér elttr blóm at' fornri trygð og dáð.
\ ið dagsins starf skal feðra minning frægja,
—í friálsu landi hefja merkisstöng.
Já, látum oss ei orðstír fornan nægja;
en upp og framvþví mentabraut er löng!
í huga, orði, hegðan, dug og ráði
sé helgum rúnum skráð vor kappa öld!
Já, tignuni alt, sem lyftir ættar láði
og ljósum fágar tímans sögu skjöld.
|á, vcrum itúlr ; tcngjumst helgu battdi
svo týnist ekki vor^ar móður skraut.
og stofnum þing í þeísu nýja landi
til þjóðmenningar frant á tímans braut.
|á. reisunt höll og byggjum glæstar búðir,
á bekkjum ljónti norræn ættar sól,
þar skipa sæti sveinar lands og brúðir
og Saga gvllir fránatt Heklu stól.
M. MARKÚSSON.
höfn. Hefir frú Heiberg dregið
fram nokkrat persónur, hverja
annari hlægilegri og hjákáthg.i
og leikur þeim tneð ótakmörkuðu
fjöri, hverri á rnóti annari, eins og
jæðutn á taflborði. Það er áreið-
anlegt, að þeir setn koina og sjá
þennan leik, fá að hlægja hjartan-
lega og hrista af sér daglegu
áhyggjurnar. Engan tnttn iðra
kveldstundarinnar sem hann dvel-
ur þar.
Það et’ og víst, að þeir leikend-
ttr, setn leystu hlutverk síti jafn-
vel af hendi og þeir gerðu í “Fjalla-
Eyvindi”. nutni ekki síður takast
upp í þessum leik, þó aö ólik séu
hlutverkin. Þær ungfrúrnar Gttð-
rún Indriðadóttir og Jódís Sig-
urðardóttir, og þeir Ólafur Egg-
ertsson o^ Árni Sigurðsson, leika
aðal-hlutverkin.
Eintiig sýnir flokkurinn þátt úr
Sktrgga-Sveini, grasafjallið. Það
er íjörugasti og hlægilegasti, og
ttm leið fegursti þátturinn í þeim
leik. f þeim ]>ætti inna þau
Gudda og Smala-Gvendur aðal-
hlutverk sín af hendi. Flestir
landar munu kannast við þær
"fígúrur”. Þau hafa mörgum
skemt áður, og þarf valla að óttast,
að þeim sem hér hafa hlutverk
]>eirra með höndum, muni miður
takast. Þar bregður ungfrú Guð-
rún Indriðadóttir sér í spónnýtt
gerfi og kærir sig kollótta. Hún
leikitr Gvend smala og ungfrú J.
Sigurðson hirtir hana, eins og
Grasa-Guddu er lagið.
Eg. &.
Ur bœnum
Félagið O. K. Cleaners á horni
Ellice og Young, óskar eftir vika-
dreng.
Herra A. S. Bardal útfararstjóri
vantar mann þegar i stað til að
keyra “hack”. Verður að vera
kunnugur í bænum og kunna að
fara með hesta.
Það láðist að taka svo skýrt
fram sem skyldi, er sagt var frá
væntanlegum bazar kvenfélags
Fyrsta lúterska safnaðar að til-
högttnin á bazarnum næstkomandi
haust, verðttr hin sama og síðast-
liðið haust. Tilhögunin þar á und-
an hafði verið nokkru öðruvísi.
Fjölmennið landar góðir á sam-
söngva próf. Sv. Sveinbjörnssonar.
4. Apríl í Winnipeg og 7. s. m. á
Gimli.
Allir kati|)endur “Sam.” eru
hér tneð mintir á það, að hún hefir
breytt um pósthólfsnúmer. Gamla
pósthólfsnúmerið var 2767, en hið
nýja, sem hér eftir her að rita á
bréf til hentiar er 3144.
Herra Th. Johnson fíolinkenn-
ari, heldur "recital” með nemend-
ttm stnum í Goodtemplara-thúsinu
miðvikttdagskveldið 16. ]>■ m.
Nánara auglýst siðar. Aðsókn
ætti að verða góð.
Miövikudaginn 19. Marz, voru
þau Mr. Gunnar B. Gíslason og
Miss Anna J. Stephenson, bæði
frá Leslie. Sask., gefin saman í
hjónaband af séra H. Sigmar, á
heimili Mr. Eiriks Stephanson,
bróöur brúöarinnar. Myndarleg
veizlai fór fram á eftir; nokkur
skyldmenní brúðhjónanna voru
viðstödd.
Við Clarkleigh i Alftavatns-
bvgð er að verða visir til bæjar,
með þeim þægindum er þar til
heyra, “station” og “telefon
system”, eins og á Lundar. “Stock-
yard” fyrir um 300 gripi er C. N.
R. félagið og að byggja þar. Ný-
skeð var haldinn þar fundur af
skattgreiðendum. Fyrirlestur var
fluttur af hálfu mentamálastjórn-
ar, og útlit fyrir af þvi sem fram
kom á þeim fundi, að sameinaður
skóli verði fyrir Lincoln, Elgin og
fleiri skólahéruð sunnan viö Lin-
coln, — segir í fréttum þaöan að
utan.
Fasteignasala liefir verið með
daufara móti siöastliðnar vitcur
eins ug vant er um þetta leyti, en
fer nú að liína aftttr, með vorinu.
Þó var selt í fyrri viku um $30,-
000 virði af fasteignuni í North
Transcona, segja dagblöðin.
Börn fermd í Melankton söfn-
uði í Mouse River N. D., sunnu-
daginn 30. Marz;
Erlendur Sveinsson
Oskar Benedikt Benson
Kristín Goodman
Hansína Lára Johnson
Magðalena Ingibjörg Sigurðson.
Magnús Trausti Einarsson.
Sig. S. Christopherson.
Baldur, Man.
i>essir landar ertt nýfarnir af
stað vestur til Graham eyju. Haía
margir þeirra keypt þar land, að
sögn G. S. Breiðfjörðs, umboðs-
manns félags þess hér í borg, er
gengst fýrir mannflutningum vest-
ttr þangaði:
Magnús Sigurðsson, Reykjavík,
Man , Benedikt Johnson, Reykja-
vík, Man., G. Jíohannsson, Siglu-
nes, Man., Wm. Grímsson, Reykja-
vík., Man., John Benedictsson,
V pg, Man., T. G. Paulson, Reykja-
vík, Man., Magnús T. Johnson,
650 Beverley St., City, Þorvarður
Ölafsson. 306 \ ictor St., City,
Jolm Philippsson, Selkirk, Man.,
A. I'h. Long, Selkirk, Man., Ind-
riði G. Sveinsson, 632 Beverley
St., City, llaraldur Sigurðsson,
632 Beverlev St., City. J. A. Sig-
urðsson. 752 Beverley St.. CLv,
Ben. Gitðmundsson, Geysir, Man.,
Kr. Bessason, Geysir, Man., Thor-
björn Magnússon, ó^^East 6th St.,
Salt Lake Citv. L tah, B. Bene-
dictsson, 794 Vietor St., City.
Peter Sigurðsson, 632 Beverley St.,
City, Henrv Solberg, Wpg.
Eins og auglýst er á öðrttm stað
i blaðinu, heldur Stórstúka Mani-
toba og Saskatchewan af Alþjóða
Reglu Good Templara, tombólu
og aðrar skemtanir, i efri sal
Goodtemplara hússins, þriðjudags-
kveldiö 8. Apríl.' Framkvæmdar-
nefnd stórstúkunnar liefir unniö
hart að því að undirbúa þessa
tombólu, og hefir vandað til henn-
ar eftir beztu föngum. Agóðinn
af þessari tombólu gengur t út-
breiöslusjóö stórstúkunnar, og
veröur variö til þess að mynda
nýjar og styrkja þurfandi stúkur
út um Manitoba og Saskatchewan
fylki. Allir sem unna bindindis-
málinu, og vildu sjá því fleyta
fram hér i norðvestur landintt, ættu
þess vegna að sækja þessa sam-
konm, og leggja þar meö sinn
skerf þvi til eflingar og viðhalds.
N.
Nýlátin er við Stony Hill P. O.,
konan Guðrún Jónsdóttir, 84 ára
gömul. llún andaðist aö heimili
tengdasonar síns, Guðm. Johnson,
Stonv Hill og konu hans Kristin-
ar Rafnkellsdóttur. Synir Guð-
rúnar sál. ertt þar nyrðra, Guðjón
Rafnkellsson við Stony Hill og
Benedikt Rafnkellsson kaupmaður
viö Clarkleigh. Guðrún sál. var
merk og vel metin af öllum er
henni kyntust og góð og sanntrú-
uð lútersk kona.
Fvrsta guðsþjónustan í hinni
nýju kirkju á Burnell og Alver-
stone strætum, var mjög fjölmenn.
Húsið er 40 feta breitt, en 70 á
lengd, hitað með “furnace” og lýst
með rafmagns ljósum. Stólar með
sætum 350 alls; voru þeir allir
skipaðir við fvrstu guðsþjónustuna
og stóð þó æðimargt fólk. Þar
nnin safnaðarmyndun i vændum
innan skamms.
\Tel er látið yfir þvi í fréttum
að vestan af Strönd, hvað trúboðs-
starf séra H. J. Leó hafi hepnast
þar vel. Þrír söfnuðir þegar
myndaðir í Blain, Point Rob-
erts og Yancouver. Safnaðarnefnd-
in i hinum nýmyndaöa söfn-
uði í Vancouver, sem Arni Frið-
riksson er forseti í, kvað hafa til-
kynt torseta kirkjufélagsins að sá
söfnuður sæki um inngöngu í
kirkjufélagið, með því skilyröi,
þó aö séra H. J. Leó, sem, þjónaö
hefir þar vestra í vetur, veröi
framvegis prestur þar.
Frá póstmeistaranum hér í
\\ imiipeg höfum vér fengið til-
kynning um, að vegna nauðsyn-
legra breytinga á fyrirkomu-
lagi pósthólfanna, verði P. O.
Box númer Lögbergs hér eftir
3172
Þessar ef tirfvlgjandi yfirlýs-
ingar voru samþyktar í einu hljóöi
á Gimli. — Sú fyrri 23. Marz, hin
seinni 30. Marz.
“Safnaðarnefnd Gimli safnaðar,
lætur hér tneð í ljósi þá skoðun
sína, að vínsalan sé skaölegt verzl- •
unarfyrirtæki fyrir mannfélagið,
og álítur það skyldu hvers kristins
manns að veita henni mótspyrnu.”
B. Frímannsson, forseti
S. Einarsson, skrifari
H. Thordarson. féhirðir
Tón Pétursson
Páll Sveinsson.
"Gimli söfnuður lætur hérmeð í
ljós þá skoðun sina, að vinsalan sé
skaðlegt verzlunarfyrirtæki fyrir
mannfélagið, og álítur þaö skyldu
hvers kristins manns, að veita
henni mótspyrnu.”
Vínsalan er ein allra mesta eyði-
leggingar uppspretta sem þekkist.
Má kirkju Jesú Krists þegja?
Þessar yfirlýsingar hafa glatt mig
stórkostlega.
Carl /.. Olson.
Herra Jón Runótrsson les frum-
samin og þýdd kvæði i neðri sal
Goodtemplara-hússins, fimtudaginn
17. Apríl kl. 8 að kveldinu. Von-
ast hann eftir að sjá sem fiesta
landa sína viö það tækifæri, yngri
jafnt sem eldri.
Það verður að öllum líkindum i
seinasta sinni sem Jón ónáðar landa %
sína i Winnipeg á þenna hátt, því
hann leggur af stað til ættjarðar-
innar nú bráðttm.
Þér eigið vísa von á góðri skemt-
un.
Aðgangur 25 cent.
The House of Pann Custom
Tailors, biðja þess getið að fata-
sauma verkfallið nái ekki til þeirra.
Látin 27. siðastl., Mrs. Ingi-
björg Johnson, Andrésdóttir, kona
Guðlaugs Johnssonar, fvrrum
mjólkursala hér í Wpg. Andað-
ist eftir tveggja vikna legu úr
ltmgnabólgu á St. Boniface sjúkra-
húsinu, 66 ára gömul. ILún var
jarösungin af séra Runólfi Mar-
teinssyni frá heimili þeirra hjóna
í Xorwood, hinn 31. s. m., að við-
stöddum mörgum vinum og vanda-
mönnum þeirrar látnu, sem fylgdu
út í Brookside grafreit, þar sem
hennar jarðnesku leifar hvíla í
friði og ró.
Yandamenn hinnar látnu eru
innilega þakklátir öllum sem við-
staddir voru og sýndu hjartanlega
hluttekning við þenna sorgar at-
burð.
Helgi Jónasson.
“The Rosemaid” er logandi
skemtilegur gaman söngleikur frá
Vínarborg, og verður leikinn á
W’alker alla vikuna með matinee á
miðviku og laugardögum. Allice
Lloyd, vel þekt i Winnipeg og ein
hin vinsælasta söngleika mær í
landi þessu, er lífið og sálin í leikn-
um. Hitt leikfólkið er mjög þokka-
sælt, leikur fjörugar og skemtileg-
ar litlar stúlkur.
Músikin er hljótnfögur og bún-
ingitr fagur.
Hiti sjötta árlega sönghátið
W’innipeg og Vestur Canada, verð-
ur haldin í Walker leikhúsinu
mánud., þriðju og miökudaga
þann 7.. 8. og 9. April, bæði seinni
hluta dags og á kveldin. Henni
stjórnar Winnipeg Oratorio félag-
iö, en aðal stykkið er Minneapolis
Symphony Orchestra, undir stjórn
Emel Obeshoffers. sem frægur er
hér orðinn ásamt hljóðfæraspilur-
um sínum. Fjórir söngraddar
tneistarar fvlgja flokknum og f jór-
ir hljóðfærameistarar. Skólabörn
í Winnipeg taka þátt i söngnum,
svo sem áður er vinsæll orðinn.
“Mina, where do you live?” er
kátlegur söngleikur, er sýndur var
í Winnipeg i fyrra, en verður nú
sýndur aftur í ár, fr áþví 2. Apríl.
Þann 14. Apríl lætur John Mc-
Cornick, hinn ísski raddmaöur til
sin heyra á Walker.