Lögberg - 24.07.1913, Blaðsíða 1

Þegar nota þarf
LUMBER
Þá RE.YN1Ð
THE EMPIRE SASH & DOOR CO., LTD.
WINNIPEO. MAN.
Furu Hurdir, Furu Finish
Vér höfum birgðirnar
THE EMPIRE SASH & DOOR CO., LTD.
WINNIPEO, MAN.
26. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 24. JÚLl 1913
NÚMER 30
BALKAN STRlÐIÐ.
Fimm þjóðir á blóðvelli. Búlgarar
í herkví. Tyrkir taka
Adrianopel á ný.
Grikkir hafa látiö uppi meö
hverjum skilmálum þeir vilji veita
Búlgurum friö og þykja þeir all-
haröir. Búlgarar skulu sleppa öllu
tilkalli til þeirra landa, sem Grikk-
ir og Serbar hafa nú á valdi sínu,
greiöa allan kostnaö af þessu síö-
asta stríöi, svo og skaöabætur til
allra grískra manna, er tjón hafa
beöiö af þeirra völduili; ennfrem-
ur heimta þeir ábyrgð fyrir því,
aö griskum mönnum veröi ekki
misboðið á neinn hátt framvegis,
hvorki á eignum né limum né lífi,
né nokkrum borgaralegum réttind-
um. Er svo sagt, að Búlgurum
veröi það þungt gjald, eftir öll
þau hryðjuverk, er þeir teljast
hafa unnið á grískum þegnum. }Sf
þeir ekki ganga aö þessum kostum,
segjast Grikkir halda her sínum til
höfuöborgarinnar Sofia og gera
Búlgurum þar þá kosti, er þeir
skapi þeim.
Um vörn af Búlgara hendi er
varla talaö, enda er þeim óhægt
um vik, er fjórar þjóðir sækja að
þeim á allar hendur. Rúmenar
hafa enga mótstöðu fengið, og eru
komnir svo langt inn í Búlgariu,
að þeir eru sagðir eiga eftir 40
mílur til höfuðborgarinnar. Tyrk-
ir hafa heldur enga mótstööu
fengið, og hafa þeir tekið Adri-
anopel orustulaust, enda mun ná—
lega alt lið Btllgara hafa verið það-
an dregið á vígvöll-móti Grikkjum
og Serbum. Tyrkir láta drjúglega,
enda eiga þeir Búlgurum marga
raun og mörg hryðjuverk að launa.
Af grimd Búlgaranna eru sagð-
ar hroðalegar sögur, rán, brennur,
krossfestingar og margskonar
hryllileg hernaðar verk. Ferdi-
nand konungur þeirra hefir gefiö
út yfirlýsing utn, að þær sögur séu
lognar, smíðaðar af fjandskap
Grikkjanna, en þó er þeim trúað,
með því að konsúll Austurríkis
hefir sjájfur skoðað fhervirik^
þeirra og sent stjórn sinni skýrslu
þar aö lútandi. I borginni Doiran,
sem er 40 mílur frá Saloniki,
drápu þeir um 30.000 tyrkneska
menn, vopnlausa, er þangað höfðu
leitað griða úr héruðum. Þegar
Búlgarar urðu að leita á brott'und-
an Grikkjum, frá borginni Seres,
þá brendu þeir þá blómlegu borg
og unnu jafnframt svo hroöaleg
níðings verk, að ótrúleg mega
þykja nú á dögum. Meðal ann-
ars er sagt, að í vösum herfor-
ingja i liði Búlgara hafi fundist
eyrnasneplar með demantslokkum
og kvenfingur með hringjum á, er
þeir höfðu höggvið og skorið af
kvenfólki. Borgin er nú ein rjúk-
andi öskuhrúga, en íbúarnir sumir
drepnir eða tvístraðir, en sumir í
þeim stóra tjalda spítala, er Grikk-
ir hafa reist þeim til hjúkrunar.
Tæringar lyfið.
Friedmann læknir hinn þýzki er
farinn heim til sín með allmikið fé,
en litinn orðstír. Þeir læknar í
Canada, sem reynt hafa meðal
hans, segja það öldungis ónýtt, og
stjórnar læknar í Bandaríkjum
slíkt hið sama. Hinir helztu lækn-
ar í Berlin voru á fundi nýlega,
og lýstu því, að Friedmann hefði
brúkað undanbrögð og vífilengjur
og hnekt þeim frá að reyna meðal
hans til fullnustu, og því gætu þeir
ekki kveðið upp endilegan dóm um,
hvort það væri að nokkru nýtilegt,
og víttu hann harðlega fyrir það
framferði, að ætla sér að brúka
lyfið sem féþúfu, áöur en fullgild
reynsla væri fengin fyrir krafti
þess til lækninga. Nú hefir hið
brezka tímarit, Lancet, sem er
einskonar hæstiréttur í slikum
málum, með enskum þjóðum, birt
skýrslu um rannsóknir á notkun
þessa Friedmanns meðals, er ger-
ir líklegt, að lyf þetta geti verið
skaðlegt, og er þarmeð væntanlega
útséð um, að það verði notað
framvegis.
— í Ohio féll geysimikið regn
á nokkrum stöðum, tók þá af 20
brýr, en uppskera eyöilagðist, og
er skaði metinn hátt upp í hálfa
miljón.
Hvaðanæfa.
— Einungis einn er ógiftur af
hinum nýju dönsku ráögjöfum, og
er þaö utanríkisráðgjafinn Scave-
nius. Konur hinna ráðgjafanna
eru flestar vel vinnandi, utan heim-
ilis, að minsta kosti. Kona fo.r-
sætisráðherrans, frú Matthildur
Zahle, er hraðritari á þingi. Kona
fjármála ráðherrans, frú Elisa
B.randes, er bíldhöggvari; kona
hermála ráðherrans, frú Elín
Munchv hefir tekið kennara próf
í reikningi, og er skólakennari, en
kona kirkjumála ráðgjafans er
læknir, og kvað hafa talsvert að
gera.
— Utanríkis ráðherrann Wm.
Bryan er nú á ferð um Banda-
rikin til að halda fyrirlestra fyrir
peninga. Margir gerðust til að
álasa honum fyrir það tiltæki,
en hann svaraði, að hann væri
neyddur til að bæta við laun
sín með einhverju móti, vegna
þess, að þær tólf þúsundir
dala, sem ríkið borgaði sér í em-
bættis laun, væru sér ekki nægileg
til að lifa af.
— Það stóð til að 100,000 braut-
arþjónar á öllum járnbrautum
fyrir austan Chicago, legðu niður
vinnu, og þótti horfa til vandræða.
Nú er þeirri ógæfu afstýrt með
T>ví, að foringjar brautarþjóna og
járnbrautarstjórar hafa samþykt
að leggja ágreining sinn undir
gerðardóm. Forsetinn Wilson átti
mikinn þátt í þeim úrslitum.
—- Síma-skip Canada hefir það
starf, að gera við sæsíma þá er
liggja á mararbotni milli lands
vors og Evrópu. Nýlega fann það
símann slitinn á mörgum stöðum,
enda 'hafði stór hafisjaki rekist á
símann og stöðvast við hann.
Skipið festi strengi við jakann og
togaði hann suður fyrir símann,
slefti honum í strauminn, og gerði
viðvart með loftskeytum, hvar
jakinn væri staddur. Þungt hafði
ísbákn það verið i tauminn, þvi að
skipið komst ekki nema 300 fet á
klukkustund meðan það hafði
hann í eftirdragi.
— Stúlka var á geðveikra hæli
í London, Ont., og var fylgt til
foreldra sinna, henni til afþrey-
ingar um lítinn tima. Hún slapp
þaðan og fanst ekki í tólf daga;
á hinum þrettánda degi fanst hún
í altari kirkju nokkurrar nálægt
borginni, þar hafði hún falið sig
allan þennan tíma og var’ aðfram
komin; fyrstu dagana hafði hún
nært sig á messuvini og síðan á
vatni, sem einhver hafði skilið
eftir í kirkjunni, en mestallan tim-
ann var hún næringarlaus.
— Til þess að vera hirðskáld
('poet laureatej Bretanna er út-
valinn Robert Bridges, 68 ára gam-
all læknir í Lundúnum og dágott
skáld; titlinum fylgja litil laun en
talsverð virðing.
— Á Englandi var nýlega hand-
samaður þýzkur tannlæknir, fyrir
njósnir um hergögn Englendinga,
og dæmdur i fimm ára varðhald.
Hann er talinn einna slingastur
njósnari, er Þjjóðverjar hafa á að
skipa.
— Á þingi Frakka er frumvarp
upp iborið i þá átt að veita hverri
fjölskyldu styrk af ríkissjóði,
þarsenr fleiri börn en þrjú eru í
heimili, yngri en 13 ára. Styrk-
urinn nemur um 18 dölum á ári
fyrir hvert barn. Með þessu ráði
ætla Frakkar að auka viðkomuna
og hefta fólksfækkun í landinu.
— Næsta bygging við konungs
setrið Buckingham Palace 5 Lond-
on er stór spítali, kendur við St.
George. Sá spítali er seldur auð-
manni nokkrum, er þar ætlar að
reisa risavaxið hótel, sem kosta á
yfir 6 miljónir dala. Úr gluggum
þess mun sjást yfir konungshöll-
ina og allar grundir og garða, er
henni heyra til, og er sagt að kon-
ungur láti sér fátt um finnast.
— Gegnum neðri málstofu Bret-
lands þings komst nýlega frum-
varp til laga um að afnema rétt-
indi höfðingja og auðmanna til að
greiða mörg atkvæði hver við
þingkosningar, svo að héreft-
ir fær enginn að kjósa oftar en
einu sinni við þau tækifæri. Bú-
ist er við að höfðingjadeild þings-
ins felli frumvarpið.
— Canada stjórn hetir samið
við það stórfélag, sem á einkarétt
til loftskeyta sendinga áhalda hins
danska manns Valdemar Paulsens,
að reisa stöðvar á Irlandi og í
Canada. Nú hefir annað félag í
hyggju að reisa slikar stöðvar í
Danmörk og á Grænlandi, í Can-
ada, á Vestindia eyjum Dana, og
á Panama, og verða allir þessir
staðir í loftskeyta sambandi sín á
milli næsta ár. Ekki er þess get-
ið að félagið ætli sér að hafa loft-
skeyta stöð á íslandi.
— Sá fyrsti sem lagði í leið-
angur til norður heimsskauts var
hollenzkur maður, að nafni Hud-
son; það var árið 1607. Síðan
hafa fjöldi manns lagt í samskon-
ar leiðangur, og er talið að 780'
manns hafi mist lífið í þeim svað-
ilförum, en kostnaðurmn er metinn
65 miljónir króna. í leiðangrum
til suðurpóls hafa 8 mist lífið, en
allur kostnaður við þau ferðalög,
frá þvi Cook var að ferðast um
suðurhöfin á 18. öld, þartil Ámund-
sen kom í pólinn 1912, er talinn
nema 8 miljón króna.
— Fyrir nókkru fóru fjórir
menn á eintrjáningi yfir Valley
River, fyrir norðan Dauphin.
Hvolfdi b'átnum og fóru allir í
ána, þrír komust af við illan leik,
en einn barst niður ána fyrir
straumi, og sáu félagar hans það
seinast, að hönd hans stóð upp úr
vatninu, svo sem henni væri veif-
að, til skilnaðar kveðju. Maður-
inn var úr Winnipeg, á bezta aldri.
— í Sault Ste Marie er nýdauð-
ur maður um fertugt, er tekið
'hafði læknapróf í Cambridge, og
.síðan fengist við verzlunarstörf í
hinum áðurnefnda bæ. Á bana-
sænginni lét hann það uppskátt,
að hann væri laun sonur H. M.
Stanley, hins fræga Afrikufara.
— I Bandaríkjum skilja ein
hjón af hverjum 500, og þar fara
hjónaskilnaðir sífeldlega í vöxt.
— Þarsem heitir Roshern, Sask.,
datt þrevetur sveinn ofan í brunn,
þrjár mannhæðir á dýpt. Fæturn-
ir vissu niður þegar ofan að botni
kom, stóð sveinninn i vatni upp að
höku, þegar að var komið og org-
aði af öllum kröftum en var öld-
ungis ómeiddur.
— Samkvæmt stjórnar skýrsl-
um, hafa 146 þúsundir fluzt til
Canada frá öðrum löndum í Apríl
og Maí mánuðum i vor, og er það
16 þúsundum fleira en í fyrra.
Af þessum hóp komu 57 þúsundir
frá Bretlandi, en 33 þúsundir frá
Bandarikjum. Straumurinn frá
Bretlandi fer vaxandi, en minkar
frá Bandarikjum og er það afleið-
ing af pólitík afturhalds stjórnar-
innar.
— Tveir sænskir menn drukn-
uðu í vatni nálægt Fort Qu’Ap-
pelle; þegar þeir voru slæddir upp,
kom það í ljós, að þeir höfðu
flækst í færi, og varð að skera á
það, til þess að ná líkunum í
sundur.
— Maður fór út í óbygðir frá
Fort William, að sprengja dýra
steina úr klöpp, með dynamite.
Það sprakk áður en hann varði
og skemdi hægri hönd hans svo að
hún er ónýt, og skaddaði vinstri
handlegg lians. Maðurinn gekk
mílulanga skógargötu og réri tvær
milur yfir vatn að járnbraut, og
þótti þetta mikið þrekvirki af svo
meiddum manni.
— Frá Noregi kemur fregn um
það, að setið hafi verið um lif rík-
iserfingjans unga í því landi.
Vopnaður maður hafði fundizt
þar í fylgsni*, sem sveinninn er
vanur að leika sér, og er haldið,
að hann hafi haft ódæði í hyggju.
Stórþingið hefir lagafrumvarp til
meðferðar er mælir svo fyrir, að
ef karlleggur konungs ættarinnar
deyi út, skuli landið verða lýðveldi.
Ljeir sem konungsstjórn eru mót-
fallnir hafa mikið um sig í Noregi
nú á tímum og þykir konungs-
hjónum ill æfi sín.
— I Toronto hafa mörg hæli
verið stofnuð fyrir sængurkonur,
er hafa annast börn eftir fæðing-
una, fyrir vissa peninga upphæð,
komið þeim fyrir hjá óvönduðu
fólki, fyrir litla borgim, og hafa
börnin æfinlega dáið. Þar fyrir
utan hefir margt fólk gert sér að
atvinnu, að taka börn til fósturs
fyrir borgun, komið þeim fyrir hjá
öð.rum, er svo hafa “séð fyrir”
þeim.
Þetta framferði er orðið svo illa
ræmt og rekið í stórum stil, aö
stjórnin hefir neyðst til að hefja
rannsókn og hefta þessi ódáðaverk.
— Hjá Lake Superior Junction
óðu þrjár unglings stúlkur út i
vatn, til að baða sig. Ein þeirra
óð svo langt, að hún náði ekki
niðri og sökk að vörmu spori.
Sú stúlkan sem synd var, stakk
sér eftir henni og náði í klæði
hennar og slefti ekki tökum, fyr
en maður kom á bát og bjargaði
henni, örmagna og nálega í yfir-
liði. Ekki tókst að lífga stúlku
þá, sem sokkið hafði.
— Frá Butte, Mont., er sú saga
sögð, að maður nokkur átti af-
bragðs góðan veiðihund, er hvarf
honum. Skömmu seinna varð
vart við úlfa hóp í þeirri bygð, en
foringinn í þeim flokk var ólikur
því sem úlfar gerast, ekki grár,
heldur gulur. Þjetta úlfastóð gerð-
ist svo grimt og nærgöngult, að
bygðarmenn hópuðust saman, til
að leggja það að velli, og einkum
til að drepa foringjann, er var
allra grimmastur. Þetta tókst, og
kom þá í ljós, að þetta var rakkinn
guli, er lagst hafði út og gerzt
foringi villidýra.
— Hermála ráðgjafi Bordens,
Col. Sam Hughes, ætlar að brúka
14 miljónir dala úr landssjóðnum
í ár ,til svokallaðra hervarna í
Canada. í tíð Laurier stjórnar-
innar náði sá útgjalda liður aldrei
7 miljónum, enda var þá ekki siður
hermálaráðgjafans að þeytast haf-
anna á milli meö heilan hóp af
borðalögðum fyrirliðum í eftir-
dragi og marga vagna fulla af gæð-
ingum og öðrum óhófs-farangri,
sem allur er keyptur fyrir lands-
ins peninga, og fluttur stað úr
stað á landsins kostnað.
— Suður i Richmond var stúlka
tekin höndum og sökuð um ósæmi-
lega hegðan á almannafæri fyrir
að ganga úti á götu í “klofnu pilsi”.
Hún bar það fram, að hún hefði
keypt flíkina í búð, sem hefði
leyfi til að verzla með fatnað, og
væri sér ekki sök gefandi, heldur
búðinni ef fatið væri óleyfilegt.
— Suður i New Ýork riki, i
þeirri borg sem heitir Bingham-
ton, fórust 50 manns af bruna-
slysi og álíka margir fengu bruna-
sár, sumir banvæn, flestalt konur
og ungar stúlkur, er klæðaverk-
smiðja brann til kaldra kola.
— Hálsmen sem kostaði 650
þúsund dali, var nýlega sent með
pósti frá Paris til London, vitan-
lega sem ábyrgðar sending og vá-
trygt var það gegn þjófnaði.
Þegar Lundúna maðurinn opnaði
böggulinn, var þar hálsmen að
visu, en allir demantarnir voru úr
sykri, en hið dýra hálsmen er ó-
fundið enn.
— Suður i Jtackson, Miss.,
kviknaði í fangelsi og brann stig-
inn strax, en uppi á lofti voru
þrjátíu og fimm fangar, allir
svertingjar. Þeir reyndu með
öllu móti að brjóta járnstengur
frá gluggum og komast þann veg
út, en tókst ekki, og brunnu þeir
að mörgum mönnum áhorfandi, er
enga björg gátu veitt þeim.
— Franskur flugmaður sýndi
list sýna í vikutíma á sýningu i
borg nokkurri á Frakklandi.
Hann var ungur og laglegur pilt-
ur. Einni heimasætu i borginni
leizt vel á hann og fékk að vera í
flugvélinni hjá honum einn dag-
inn. Þau komu niður aftur, ekki
til sama staðar, heldur annars,
250 mílur á brott þaðan og gift-
ust strax, þegar þau “komu við
jörðina”. Faðir stúlku þessarar
kærði tengdason sinn strax í stað
fyrir konurán. En sú nýgifta bar
það fram fyrir réttinum, að hún
væri eilíflega þakklát bónda sínum
fyrir að fljúga burt með sig,
kvaðst líka vera komin á lögaldur
og mega ráða sér sjálf. Að því
loknu var kæru gamla mannsins
vísað frá.
— Dóttir eins auðmanns í
Boston drap sig á eitri með elsk-
huga sínum, á einu hóteli borgar-
innar. Föður hennar var gert við
vart, og fór hann með mesta flýti
í bifreið sinni, að reyna að sjá
dóttur sína lifandi. Þpgar hann
lagði af stað, varð sonur hans,
ungur sveinn, fyrir bifreiðinni og
meiddist til bana.
Or bœnum
Hinn 16. þ.m. gaf séra F. J. Berg-
mann saman í hjónaband að heimili
sínu þau Egil Holm frá Víðir P.O. og
Aðalrós Olafson héðan úr bænum.
Mr. Jj. G. Dalmann frá Gimli,
var staddur hér í bœnum um miðja
.vikuna. Sagði hann alt bærilegt
að frétta að norðan og horfur
fremur álitlegar.
Haft er eftir hagfræðingum í Mont-
íeal, að uin $300,000,000 hafi komið í
peningum inn í Canada síðustu mán-
uðina undanfarið. Það ætti að liðka
eitthvað peningamarkaðinn, sem þótt
hefir stirður heldur upp á síðkastið.
Hraunmola tvo hefir herra Ólafur
Isleifsson í Þjórsártúni sent ritstjóra
þessa blaðs nýskeð með pósti. Hraun-
molarnir eru teknir úr Lambafitja-
hrauninu nýrunna 29. Apríl þ. á.
Þeir eru “curiosum” hér vestur á
Winnipeg-sléttum þessir hraunmolar,
og kunnum vér Ólafi beztu þakkir
fyrir sendinguna.
Herra Gunnar Thordarson (írá
VattarnesiJ kom á þriðjudaginn úr
skemtiferð utan úr Álftavatnsbygð;
hann heimsótti ýmsa kunningja þar,
meðal annars Jón Sigfússon að Clark-
leigh. Jón hefir nýskeð selt allar sin-
ar miklu landeignir, að undanskildri
spildu umhverfis heimili hans. Það
voru 14 bújarðir, vélar og búpeningur,
sem hann seldi og mun hafa fengið
gott verð fyrir, svo tugum þúsunda
skiftir.
Hr. Páll Johnson steinsmiður frá
Spokane,, Wash. er nýkominn hingað
til borgar. Hann hefir dvalið í Spok-
ane síðastliðin 10 ár og stundað hand-
iðn sína. Hann og fjölskylda hans
eru einu íslendingarnir, sem heima
eiga þar um slóðir. Vel hefir Mr.
Johnson líkað vestra, vinna mikil og
góð lengstum. Steinsmiðir eða
múrarar fá í Spokane fulla 6 dollara
á dag fyrir átta stunda vinnutíma.
Tíðafar ágætt snjólaust á vetrum, en
rignir nokkuð. Mr. Johnson býst við
að dvelja hér í borginni fram eftir
sumrinu.
Á þriðjudaginn var voru þau Violet
Kristiana Paulson og Ingimar Ingj-
aldsson gefin saman í hjónaband i ísl.
kirkjunni i Selkirk'. Séra N. Steingr.
Thorláksson gaf þau saman. Brúð-
urin er dóttir Mr. og Mrs. Christian
Paulson, en brúðguminn sonur
Tryggva Ingjaldssonar í Árborg. Á
eftir hjónavigslunni fór fram hin veg-
legasta veizla að heimili foreldra brúð"
arinnar. Nýgiftu hjónin fóru í brúð-
kaupsferð suður til Dakota.
Á sunnudaginn, 20. þ.m., voru gefin
saman í hjónaband af Dr. Jóni
Bjarnasyni, Miss Concordía Johnson
og Mr. Einar Thomson, bæði héðan úr
borginni.
Walter Eves, sá er banaði konu hér
í bænum í vetur og reyndi að taka sitt
líf á eftir, varð blindur af áverka
þeim er hann veitti sér. Hann er tal-
inn viti sínu fjær og verið sendur á
geðveikrahæli.
Fyrir síðustu helgi komu hingað
nokkrir islenzkir vesturfarar, flestir
af Norðurlandi.
Nýkomin eru vestur aftur úr skemti-
ferð frá íslandi þau Mr. og Mrs. W.
Christianson frá Saskatoon, Sask.
Þau voru um þriggja mánaða tima á
leiðinni, ferðuðust um norður og vest-
urland og áttu um hríð viðdvöl í
Reykj avík.
Winnipegborg hefir fengið lán í
Lundúnaborg, er nemur 3 miljónum
og 25° þúsundum dala. í vexti verð-
ur bærinn að greiða \Yz% , en hitt er
öllu meira, að borgin fær að eins 97
dali af hverjum 100, sem lánið nemur
á pappírnum, og verða það með því
móti um 100.000 dalir, sem bærinn
verður að greiða í premíu, til þess að
fá lánið.
“Winnipeg City Band” leggur upp
héðan á föstudagskveld í þriggja vikna
ferðalag vestur að hafi, suður að
Portland, Ore, Salt Lake City og Den-
ver. Flokkurinn heldur fyrsta con-
cert sinn i Saskatoon, síðan í Edmon-
ton, Calgary, Vancouver og Victoria.
Milli 40 og 50 menn eru í hljóðfæra-
flokk þessum og söngmær alþekt
verður með honum til aðstoðar. Tveir
íslendingar eru i hópnum, herra F.
Stephenson og herra Frank Dalmann.
Þann 4. þ.m. lézt að ReynivÖllum
við íslendingafljót Jóhannes bóndi
Jónsson, 76 ára gamall. Var ættaður
frá Geitavík í Borgarfirði eystra.
Hann var einn af gömlu landnemun-
um við íslendingafljót og bjó allan
sinn búskap þar í Víðinesi. Var tvi-
giftur. Seinni koaa hans, Halldóra
Soffía Þorleifsdóttir, dó 1906. Dótt-
ir Jóhannesar af fyrra hjónabandi var
Jónína kona Jóhannesar bónda Helga.
sonar á Reynivöllum. Hún andaðist
26. Apríl 1911. önnur dóttir hans er
Solveig kona Þorsteins Guðmunds-
sonar að Milton, N. Dak. Hún kom
yaðan að sunnann og var hjá föður
sínum seinustu dagana af banalegu
hans. Bróðir Jóhannesar, Björn bóndi
í Straumnesi við íslendingafljót, dó
15. Sept. s.1. Systkin þeirra bræðra
voru mörg. Tvær systur eru enn á lífi
í Minnesota og bróðir heima á íslandi.
Jóhannes var vel látinn sæmdarmaður.
Herra Albert Johnson' kom til
borgarinnar fyrir helgina, úr mán-
aðar ferðalagi, sumpart til skemt-
unar og sumpart til að líta eftir
eignum sínum vestur við haf.
Kennaraprófin
eru nú orðin heyrin kunn og stóðust
þessir íslenzkir nemendur prófin:
1. flokks próf—
Violet Fjeldsted,
Margrét Hansson,
Olína Stone.
2. flokks próf—
Ljótunn Johnson ffékk ágætis-
einkunn—hæst allra ísl. nem.J
Mabel Joseph, fékk ágætiseink.
Rannveig D. Thorsteinsson,
Barney Bjarnason,
Inga Sveinsson.
3. flokks próf—
Þóranna Anderson, ág.eink.
Magnúsina Magnússon ág.eink.
Númi Hjálmarsson ág.eink.
Anna S. Bjarnason,
Rósa E. Friðriksson
4. Fyrsta deild—
Aðalbjörg Johnson ág.eink.
Pálína Johnson ág.eink.
Elín A. Sveinsson ág.eink.
Þóra G. Sveinbjörnsson, ág.eink.
Kristjana Brynjólfsson
Sigurbjörg Johnson,
Júlíus Sveinsson.
Ljótunn Thorsteinsson,
Rúna Eyjólfsson,
Ólafía Bardal,
B. V. Johnson.
Nokkrir íslenzkir nemendur stóðust
ekki prófin.
Útskrifaðir úr mentaskóla Reykja-
víkur í vor.
Einar Guðmundsson .... 66 stig.
Eiríkur Albertsson .. .. 54 —
Erlendur Þórðarson .. .. 72 —
Halldór Guðlaugsson . .. 70 —
Haraldur Thorsteinsson .. 52 —
Hinrik Thorarensen .. .. 68 —
Jakob Einarsson...........66 —
Jón Benediktsson..........74 —
Jón Bjarnarson............78 —
Jón Dúason..............67 —
Jón Sveinsson.............55 —
Karl Magnússon............59 —
Kristján Arinbjarnarson .. 58 —
Kristmúndur Guðjónssön 57 —
Leifur Sigfússon..........69 —
Páll Ólafsson.............63 —
Ragnar Hjörleifsson .. .. 60 —
Sigurgeir Sigurðsson . . .. 57 —
Snorri Halldórsson . . . . 70 —
Valgeir Björnsson.......68 —
Utanskólcmemcndur:
Gunnar Jóhannesson .. .. 55 —
Helgi Hermann.............65 —
Kjartan Jlónsson..........57 —
Páll Guðmundsson........58 —
Rögnvaldur Waage .. .. 55 —
Sigfús Blöndal............67 —
Tryggvi Hjörleifsson . .. 54 —
Þorkell Erlendsson .. .. 62 —
—Ingðlfur.
— Múhameds trúar menn á
Indlandi eru sagðir æstir útaf
Balkanstríðinu, og hóta hörðu, ef
Tyrkjum verði bægt frá þvi, að
ná sér niðri á Búlgurum.
— Gamli Jón Rockefeller stend-
ur í ströngu; hann á stórt lahd-
setur, og land svo mikið umhverf-
is, að mörgum fermílum skiftir;
þar unnu fjölda margir verka-
menn, þartil þeir hættu vinnu og
heimtuðu hærra kaup; Jón neit-
aði því og fékk aðra til að vinna i
staðinn, en siðan er altaf ööru
hvont að kvikna í ýmsum bygg-
ingum á landi karls, og er þeim
verkamönnum kent um, sem rekn-
ir voru úr vistinni.
— Sagt er, að uppreisnin í suð-
ur Kína muni verða endaslepp,
með því að Yuan Shi Kai hefir
traustan her, nóg fé og stórveldin
að bakhjarli.
— Bandaríkja stjórn hefir sent
herskip skyndilega til Vera Cntz
í Mexico, til þess að vernda líf og
eignir amerískra borgara á þeim
slóðum.
Frá Vancouver eyju
til Prince Rupert,
Ferðalangar tveir fóru milli þess-
ara staða í haust leið og segir annar
þeirra frá ferðinni í hinu alþekta
veiðimanna tímariti “Rod and Gun”.
Ágrip af ferðasögu þeirri birtist hér,
með því að þar getur ýmsra atriða, er
fróðleg munu þykja, þeim sem eru ó-
kunnugir hvemig til hagar á því svæði
sem sagan greinir frá.
Við Gerald vorum á ferðalagi með-
fram ströndinni langt frameftir hausti
i fyrra, og réðum það af, þegar norð-
ur til Vancouver kom, að halda fram
ferðinni til Prince Rupert, þó að á-
liðið væri. En með þvi að á þeirri
leið er hvergi hægt að fá viðgerð á
skipum, þá lögðum við upp mótor-
skútunni í Esquimalt á Vancouver-
eyju, létum lita eftir henni hátt og lágt
og gera við sem þurfti, og tók það
viku tíma. En sú dvöl borgaði sig vel
fyrir okkur, því að þá gafst færi til
að skoða Viktoriu-borg, sem er fagur
staður. Þar er þinghús fylkisins og
risavaxið C.P.R. hótel, bærinn þokka-
legur og prýðilegur og hefir tekiö
miklum framförtim i þau fáu ár, sem
liðin voru frá því eg sá hann síðast.
Eg vil ráða þeim, sem á annað borð
fara vestur til Strandar, að kaupa sér
farbréf alla leið til Viktoríu; það kost-
ar ekki rneira en til Vancouver, en
ferðin yfir sundið er einkar skemti-
leg. Sundið er 80 milur á breidd; þar
verða fjölda margar eyjar á leiðinni,
með svo mjóum og krókóttum sund-
um, að oft er svo að sjá, sem skipin
stefni á land, þar til þau taka krapp-
an bug og smjúga þannig milli hólm-
anna.
Byssur og skotfæri og ferðanesti
keyptum við i Vancouver og héldum
því næst norður á leið. Við lentum
fyrst í Nanoose Bay og gengum upp
i víkurbotninn; þar verður blaut
mýri, en sedrustré og fura vex
alt um kring og var þar hljótt og kyrt;
en er degi tók að halla komu allskonar
fuglar niður í víkurbotninn, í stórum
hópum. Við skutum á þá þar til fór
að rökkva og náðum miklum fjölda,
en þó er eg hræddur um, að miklu
fleiri hafi orðið eftir í mýrinni. Meðal
þeirra, er við náðum, voru margskon-
ar endur, gæsir, hrossagaukar og lóur.
Frá Nanoose Bay er tólf milna leið
til Nanaimo. Þar stendur allstór
verksmiðja er býr til sprengiefni og
er mikil eftirspurn eftir því á þessum
stöðum, bæði til að sprengja grjót og
viðarrætur, svo og kljúfa tré, sem svo
eru stór, að ervitt er að flytja óklofin
til mylnu. Þar eru einnig tvær sögun-
armylnur við fjöruborð og má leggja
skipum svo nærri, að viðinn má taka
frá sagarblaðinu og snara honum á
skipsfjöl.
Daginn eftir fórum við útúr krók
inn eftir þeim firði, sem heitir Deep
Bay, og er mjór tangi skógivaxinn
milli hans og þess eyjarsunds, sem
þjóðleiðin liggur um. Þoka lagðist
yfir fjörðinn meðan rið vorum á leið-
inni inn og lögðum við bátnum við
land og gengum eftir fjörunni. Þar
var krökt af fuglum, og var svo að sjá
sem þeir leituðu því meir til sjávarins
sem þokan varð þykkri. Stórmikið
drápum við af fuglum þann dag,
flesta anda kyns, svo sem stokk og
sefandir.
Enginn getur gert sér í hugarlund
hve fögur leiðin er norður með landi,
til Prince Rupert, sem ekki hefir séð
hana með eigin augum. Víðast er
farið eftir eyjasundum, og eru flestar
fagrar og skógi vaxnar, sumar stórar
með háum fjöllum og er snjó-hekla á
tindunum, og er það fögur sjón, er þá
ber við dökkrgænt lim sedrustrjánna.
Klettar eru sumstaðar og hamrabelti
með ýmislega litum niosa og burknum.
Sum eyjasundin eru þröng, með hömr-
um á báða vcgu, mörg þúsund fet á
hæð, og svo sæbröttum, að þeir virðast
slúta fram yfir sundin. I einu sund-
inu mættum við gufubát C.P.R. félags-
ins, er dró stóran barða á eftir sér, en
í honum voru 400 ton af stáli, er fara
átti í brú yfir Skeena fljótið hjá Haz-
elton; sá bær er 175 mílur frá Prinze
Rupert, með Grand Trunk Pacific
brautinni, og var mér sagt, að þar
ætti að verða fyrsta skiftistöð brautar-
innar á austurleið, með smiðjum og
öðrum stórbyggingum. Bærinn stend-
ur á fallegum stað við fljótið; þar
setti Hudsons Bay félagið verzlunar-
stað fyrir æva löngpi og hafði kaup-
ferðir eftir fljótinu sem þaðan er
skipgengt lang upp í land. Málmar
eru miklir umhverfis bæinn, kopar,
silfur og blý, en allra helzt þó kolalög
stórkostleg, og eru sögð stórum betri
heldur en nokkur önnur í þeim parti
landsins. Loftslag er þar betra heldur
en við sjóinn, hvergi nærri eins raka-
samt né úrkomu mikið.
Við tókum kol þar sem heitir Union
Bay og ætluðum svo á, að ná þaðan á
fjórða degi til Prince Rupert. Viö
vorum vitanlega aldrei á ferð á nótt-
inni, heldur lágum fyrir og sváfum og
fórum ýmsa útúrkróka á daginn, eftir
því sem í okkur datt í svipinn. Leiðin
frá Vancouver til Prince Rupert er
464 mílur, og á allri þeirri leið er fult
af öndum og gæsum; svo vel höfðum
fFramh. á 4. bls.J