Lögberg - 16.10.1913, Blaðsíða 5

^oGBl^Q i xMTUDAGlJSiiS
16. Október.
ð
aö vinda bráðan bug aS henni, en
brotiö hefir hann það heit.
3. ÞaS var eitt af loforöum
ISordens fyrir kosningamar, aö
ríkiö skærist í ketverzlun landsins
lxændanna vegna, einkum af því
■aö ketverzlunar félögin stóru, sem
kaupa ket til útflutnings og fryst-
ingar, þóttu svo ráörík og uffl-
svifamikíl, aö þau heföu ráö al-
mennings í hendi sér. Mr. Borden
læfir ekki nefnt það á nafn, siöan
hann komst til valda.
4. Að stjómin léti byggja á þjóö-
arinnar kostnað og léti starfrækja
korngeymslu hlööur, þarsem korn
safnast saman til útflutnings.
Þegar sendinefnd bæncta *:om til
Ottawa til þess aö hrinda þessu
máli áleiðis, þá lét verzlunarmála-
ráöherrann í ljósi, aö Mr. Borden
væri ekki bundinn viö loforö sín,
nema vinir hans og fylgismenn
ættu i hlut! Þetta sýnir vel inn-
ræti conservativa, aö landinu berií
aö stjóma flokknum í hag, hvað
sem ööru liður. Sum blöö þeirra
ganga jafnvel svo langt, aö halda
þessari skoðun fram, sem ekki er
óvanalegt, aö eftir höföinu dansi
'limimir og taki upp hverja óhæfu,
sem brotiö er uppá.
5. Að gæta þess að engar brell-
-ur né viösjár séu í frammi haföar
í kosningum. Efndirnar á því lof-
orði hafa oröið þær, sem öllum
er kunnugt, að framferði stjórn-
arflokksins í j>eim kosningum,
sem haldnar liafa veriö siðan
Bordenkomst aö, hafa gengiö ó-
hæfu næst. í Macdonald, í Riche-
lieu, í South Renfrew og í
menn gengiö blóðmarkaðir af vigs
vellinum og athafnir þeirra hafa
vakiö hneyxli um endilangt landiö
og jafnvel viðar. Mr. Borden lofaði
þjóöinni “flekklausum kosning-
-um”, en allar hafa þær verið
flekkaðar og þaö aö marki, hing-
aö til.
6. Að draga úr útgjöldum
landssjóös. Mr. Borden og fylgi-
fiskar hans lintu sjaldan á því
brigzli, meöan Laurier stjómin sat
að völdum, að hún væri eyðslu-
-söm. Meö þeim stórvirkjum, sem
sú stjóm haföi meö höndum, kom-
ust útgjöldin þó um hennar daga
aldrei eins hátt eins og fyrsta árið
sem Borden sat viö völd og á ööm
stjórnarári yfirgengur Borden-
stjórnin sjálfa sig og eyðir stór-
um meiru heldur en nokkmm
hef'öi getaö dottiö í hug fyrir
tveimur eöa þremur árum síöan.
t hverri ræöu fyrir kosningarnar
lofaði Mr. Borden hátíölega, aö ef
þjóöin vildi svo ve1 gera, aö setja
sig til valda, þá skyldi hún sjá, hve
sparsamlega og hagsýnilega hann
færi meö fé hennar.
Bókafregn.
Yngvi-Hrafn.
Skáldsaga eftir Gustav Freitag.
Þýtt hefir Bjami Jónsson
frá Vogi.
Hinn þýzki höfundur sögu þess-
arar hefir samiö margar skáldsög-
tir um fomöld Þýzkalands áður en
sögur hófust og uröu þær mjög
vinsælar á sínum tíma, og eru enn
þar í landi af alþýöu. Þessi saga
segir frá því er St. Boniface
Þýzkalands postuli hóf þar kristni-
1x>ö, lýsir landssiöum og hugarfari,
bæöi kristniboöanna og landsmanna
og er aö mörgu leyti fróöleg. Víöa
er frásögnin skáldleg og atburö-
irnir sviplegir einsog viö má bú-
ast á }>eirri löglausu skáldmöld,
sumir sorglegír, aörir skoplegir;
}>ar segir frá ástum og trygö. frá
•siðlausttm hervikingum og kær-
leiksríkum kristindómi og er mikiö
efni í sögunni. Þýöingin er víöa
góö, málið fornlegra aö vísu en nú
tíökast, en fer oft vel, svo aö
ánægja er aö lesa, en stundum
veröa bláþræöir á, svo aö lesendan-
um leiöist, og er ekki aö vita hvor-
um er aö kenna, höfundi eöa þýö-
anda. Víst er, aö lýsingar og
einlcum samtöl eru Iengri en nauö-
synlegt virðist, en þó aö Bjami sé
pennalipur þá dottar hann stund-
um og verður blettótt fommáliö.
Eigi aö stöttr er vel líklegt, aö sagan
þyki skemtileg þeim sem hafa gam-
an af skáldsögum. í
„Sjaldan er meira en hálfsögð
sagan þegar einn segir frá.“
Þriöja þ. m. ritar herra Á.
Thordarson á Gimli um “Inde-
pendent Order of Forester” t til-
efni af tilkynningu er eg sendi
honum 23. f. m. um ákvarðanir,
sem teknar voru af “Sttpreme
Gourt” í Toronto í síðastliðnum
Ágústmánuöi.
Ritgerö Mr. Á. Th. ber það
tvímælalaust meö sér að hann lít-
ur svo á aö forstööumenn félags-
ins hafi brotiö samþyktir og lof-
orö viö meölimi þá, sem trygöu líf
sitt hjá því fyrir áriö 1899. Máli
sinu til sönnunar segir hann frá
viðskiftum sínum viö stúkuna ísa-
fold frá þvi er hann gekk í félag-
iö 18. Júní 1898. Hann byrjar
frásögu sina á þessa leiö: “Þaö
er þá fvrst aö bvrja á því, aö eg
geng í félagið í Apríl 1898, og er
tnér sagt aö gjald mitt veröi —
einn dollar og ellefu — á mánuöi.
Bækur stúkunnar ísafold bera
þaö meö sér aö herra Á. Th. gekk
í stúkuna 18. Júni —• en ekki í
Apríl. Þetta er eftirtektavert, að
til þess aö bvrja meö, segir hann
rangt frá. Þetta atriði var þó
auðvelt að fara rétt meö ef vand-
virkni og samvizkusemi heföu ver-
iö ráöunautar rithöfundarins viö
samsetningu greinar hans. Á
fremstu síöu í “Members Pass
Book” hr. Á. Th. getur hver sjá-
andi séö : “Date of Admission i8th
day of June 1898” — “og er mér
sagt”, segir hann. Ef minni Á.
Th. er ekki áreiðanlegra en eftir-
tekt hans, þá getur verið varasamt
að liafa eftir honum, þaö sem hon-
um var sagt fyrir rúmum 15 árum.
Nokkrum mánuðum eftir inn-
göngu sína í félagið, verður höf-
undurinn ]>ess var að gjöld hans
hækka um 10 cent á mánuði. “þrátt
fyrir þaö aö fullyrt var að um
hækkun yrði aldrei aö ræöa". “Svo
situr við þetta sama þar til í Jtíní
1903. þá er mér tilkynt að eg þurfi
að borga vökugjald” o. s. frv. seg-
ir A. Th. Hér virðist í fljótu
bragði frásögnin svo blátt áfram,
að fáum mundi koma til hugar að
véfengja hana. En höf. hefir sést
yfir ]>að, að iðgjöld hans lækkuöu
um 10 cent um tíu mánaöa timabil
áriö 1900. og um ellefu mánaða
tímabil 1902, um 7 mán, árið 1903,
um 5 mán. 1904 og um 3 mán.
1908. um 12 mán. 1909 og 2 mán.
1910. Hér er um $5 ávinning að
ræða fyrir hr. Á. Th. Hví er þess-
ara smámuna eigi getiö ? En slepp-
um þessu. Nægir að geta þess aö
Supremé Court hefir ekkert við
þessa 10 centa hækkun og lækkun
aö gera né heldur við 50 centa
vökugjaldið ógleymanlega, sem hr.
Á. Th. greiddi 1903, heldur er það
stúkan ísafold. sem við Á. Th.
höfum báöir tilheyrt síðan í Júni
i8<y8. Stúkan hefir létt gjalda-
byröi okkar eins og áður er getið
þegar efni og ástæöur hafa leyft,
og hækkaö þegar þörfin krafði.
Til skýringar skal þess getið hér,
aö stúkugjöld okkar ganga til þess
aö borga starfrækslukostnað allan
í sambandi við stúkuna og fyrir
læknishjálp sem meðlimir eiga
heimting á eða tilkall til samkv. lög-
um og reglum. Vökugjald það,
sein lir. A. Th. var krafinn um ár-
ið 1903 var samkvæmt reglum og
venjum stúku okkar, borgað fyrir
að vaka yfir veikum bróður, sem
lá langa og kvalafulla legu það ár.
Ýmsir fleiri greiddu ]>á vökugjald
þó enginn heföi getið þess opinber-
lega fyr. Hástúkugjald byrjum
viö að borga meö aukagjaldi í Júlí
1903 eins og Á. Th. segir. Þar
fer hann með rétt mál.
Með Okt. 1908 koma fyrst nýjar
álögur, sem kom öllurn þeim á
óvart, sem taliö höfðu sjálfum sér
trú um, ef til vill að miklu leyti
fyrir fortölur sjálfkjörinna eða
ímyndaðra fulltrúa félagsins, að
]>áverandi gjaldtexti væri nógu
hár. Hverjum hugsandi manni
var þó vorkunnarlaust aö vita að
gamli taxtinn væri of lágur. Þárf
ekki annað en benda á nýja taxt-
ann sem löggiltur var á Supreme
þingi 1898. Sá taxti var viðtekinn
fyrir ]>á sök aö reynslan haföi þá
sýnt og sannað að gamli taxtinn
var of lágúr. En i stað þess aö
hækka þá á okkar gömlu meðlim-
um, þá erurn við látnir halda áfram
með lága taxtann þangað til 1908.
Af því seyöi drekkum við nú.
í Janúar 1911 tekur Á. Th. fvrst
eftir ]>ví að gjald hans hefir hækk-
að um 10 cent á mán. Eins og
áður er bent á þá var stúkugjald
okkar lækkað um 10 cent á mánuöi
með Okt. 1908, en er hækkaður aft-
ur meö Marz 1910. Þessu veitir
]>ann fyrst eftirtekt tiu mánuöum
síöar. Þetta bendir á þaö hve ná-
kvæmlega hr. Á. Th. hefir fylgst
með málum sinnar eigin félags-
deildar. Af því má aftur að
nokkru leyti geta sér til. hve ná-
kvæmur hann sé í því, sem fjær
honum er og sem hann hefir tek-
ið að sér að fræða almenning um
og gjörast sjálfkjörinn ráöunautur
ungra manna með því að vara þá
viö félaginu. f“Gaman er aö bless-
uðum börnunum !”J
“Svo í Júlí 1912 er stungið á 6
centum á mánuði í viöbót”, o. s.
frv. Þessu til skýringar er þetta:
Meö Júlí 1912 er byrjað að
breyta tilhögun á greiðslu hástúku
gjaldsins, sem greitt var með 25
centa aukagjaldi í Jan. og Júlí.
Nú er það greitt með 4 cent-
um á mánuði, svo að vitanl. hækk-
ar mánaðargjaldið um 4 cent á
mánuöi, en á sama tíma hverfur
aukagjaldið, svo hvað þessi 4 cent
snertir, þá eru þau engin gjalda
viðauki eins og liggur beint viö aö
skilja af orðum Á. Th. Fram að
þessum tíma hafði veriö' greitt úr
stúkusjóö eitt cent á mánuði fyrir
hvern meölim. sem gekk til styrkt-
ar, viðhalds og eflingar munaöar-
leysingjahæli því, sem I. O. F-
hefir komið upp. En þá eru allir
beðnir að leggja á sig 1 cent
aukagjald til þessa barnahælis.
Þá hættir stúkusjóður að borga
þetta eina cent, svo þar hækka ið-
gjöld okkar um 2 cent á mánuð'i
Eftir því sem eg þekki bezt til,
borga ffestir þessi 2 cent meö
ljúfu geði, þegar þeim er gjört það
ljóst, aö þau ganga til að' ala önn
fyrir munaðarlausum börnum dá-
inna foreldra. .,
En svo kemur þetta síðasta og
þyngsta aukagjald eöa “lien”, sem
mörgum hefir risið hugur við.
Er það lögrnæt krafa?
Viðvíkjandi þvi nægir að benda
á, að gjaldtaxti félagsins hefir ver-
ið að eins eins árs taxti. Með
öðrum orðum : “Supreme Court”
hefir haft vald til að breyta hon-
um þegar ]>örf krefði, sbr. vá-
trVgging'arskjöl og lög og reglur
félagsins.
Ennfremur vil eg benda á bréf
eftir W. Fitzgerald, Dominion
Superintendent of Insurance, sem
birtist i Free Press 9. þ. m.
ékveldblaðinuj, blaösíöu 19. Bréf
þetta sýnir greinilega nauðsyn og
réttmæti þessara síðustu ráðstaf-
ana Supreme þings. Biö eg alla,
sem láta sig þessi mál nokkru skifta
að Iesa þetta áminsta bréf með
nákvæmri eftirtekt.
Vátryggingardeildin í Ottawa
segir: “It was the only logical
niove for the society to make”.
Bíðum viö gömlu meðlimirnir
tilfinnanlegan fjárhagslegan hnekki
af þv í að hafa tilheyrt I. O. F.
miðað viö þau gjöld, sem viö höf-
um borgað, borin saman viö iö-
gjöld sem “Old line félög” krefj-
ast.
Tökum til dæmis hr. Á. Th. á
þeim aldri, sem hann var 1898,
heföi hann verið beðinn að borgai
iðgjöld i “Old line’’ félag að upp-
hæð yfir áriö.............$3t-9t
fyrirfram, en í I. O. F. . . 14.52
Árlegur sparnaöur veröur
Þvi.....................$17.39
Nú má <>hætt gera ráð fyrir því
að hagsýnn maður, eins og hr. Á.
Th., mimi ekki grafa þetta pund
sitt i jörðu, heldur ávaxta það.
Ekki ósanngjarnt að ætla honum
4% af þessu sparifé. Verður þá
þessi árlegi sparnaður orðinn með
4% “compound interest” 1. Okt.
1908 aö upphæö............ $219.30 j
Rentur af því og rentu-
rentur síöastl. 5 ár . . . . 47.63
Samtals $266.93 I
Þrátt fyrir hækkunina með Okt.
1908, var I. O. F. enn nokkrum
centum lægra en “Old line rate”
og með því að halda þeim centum
á vöxtu, nema þau 1. Okt. 5
haust....................$ 11.43
Allur sparnaöur samtals $278.36
Hér hefir þá hr. Á. Th. nægilegt
fé til þess að greiða þetta “lien”
að fullu ef hann vill og hefir af-
gangs $18.36 fyrir vasapeninga.
Og I. O. F. gefur honum 4% af
jæssari upphæð ef hann greiðir
hana nú, Vilji A. Th. heldur hafa
þessa peninga sjálfur og borga fé-
laginu 4% rentur, þá nema 4% af
þessum 278.36 meiru en því nemur
og það sem Á. Th. kann að hafa
meira en 4% arð af peningum
þessum, þá er það lians hagur.
Þbssar 4% þarf Á. Th. ekki að
greiða lengur en þangað til “lien”
hans þurkast út með öllu, sem
veröur væntanlega innan tiltölu-
fega fárra ára.
Hér liggur þvi í augum uppi að
um engan f járhagslegan hnekki er
að ræða fyrir Á. Th. ef liann hefir
haldið haganlega á því fé, sem I.
O. F. félagið hefir sparað honum
með lágu iðgjöldunum.
Auk þessa augljósa stórhagnað-
ur af því að hafa tilheyrt I. O. F.
ef dauðinn hefði kallað að dyrum.
Enn hefir Á. Th. ekki greitt meirí
iðgjöld til I. O. F. en $291.03.
Ef hann hefði tilheyrt Old line
félagi næmi iðgj. hans fullum $500.
Þegar þessi samanburöur er at-
hugaður, þá er all erfitt að átta
sig á, hvernig nokkur heilvita mað-
ur dirfist aö bera fram eins risa-
vaxin bituryröi og gífuryröi, eins
stórkostlega ærumeiðandi ásakanir
og bríxlyrði, eins og grein hr. Á.
Th. er krydduð með.
Ef hr. Á. Th. heföi tíma til að
rifja upp fyrir sér þau loforð og
drengskaparheit, sem hann gaf viö
inngöngu í félagið, þá sr sennilegt
að hann átti sig á því, að hann hafi
sjálfur rofiö sitt skuldbindingar-
heit.
Því miður leyfir tíminn mér
ekki að' rita ýtarlegar um þetta
mál að þessu sinni. Væri þó vel
þess vert að benda á þá mannúðar-
stefnuskrá, sem I. O. F. hefir sett
sér að framfylgja. Félagið hefir
haft, eins og flest önnur, mannúð-
arfyrirtæki við ýmsa erfiðleika að
stríða. Einu af erfiðustu umfangs-
efnunum, fjármálunum, er þó nú
ráðið heillavænlega til lykta.
Ungir og gamlir! Konur sem
karlar! Komið og gerist trúir og
traustir liösmenn hinnar Óháðu
reglu Skógarmanna og verð’ið um
leið aönjótandi þeirra margvíslegu
hlunninda, sem hún gefur. Ef þér
þekkið þau ekki, þá spyrjist fyrir
þar, sem áreiðanfegar upplýsingar
er hægt aö gefa.
Winnipeg 13. Okt. 1913.
Swain Sivainson.
Hjálp í neyð.
Til Sigurlaugar Guðmundsdóttur
Eftirfarandi gefendur allir frá
Cottonwood, Minn.:
Stcrfán S. Iloftein......$1 00
Ilalldór S. Hofteig . . . . 1 00
Jón G. ísfeld............ 1 00
S. J. Vopnfjörð......... 25
María S. Arnason . . .... 1 00
Christian W. Arnason .... 50
'Clark E. Arnason...... 50
Ólafur Arnason........... 5°
Síldveiðin við Norðurland. —
Alls er sagt aö saltað muni hafa
verið um 200 tnr., en ógrynnin öll
verið seld í síldarverksmiöjumar.
Ffest skipin eru nú hætt veiðum.
— Sex skip hafa verið sektuð fyr-
ir ólöglegar veiðar, sek frá 400—
1000 kr. — íslendingar hafa kært
skip þessi, sem sektuð hafa veri$,
en varðskipin, sem verið hafa tvö
að nafninu, ekkert handsamað.
Botnvörpungur var sektaður hér
11. þ. m. Haföi framið landhelg-
isbrot í Garðssjó fyrrihl. í sumar,
! og vélarb. sem er við landhelgis-
gæzlu þar gefið upp nafn hans og
númer. Hann heitir Trier, frá
Hull, og fékk 1460 kr. sekt.
I
10. og 11. þ. m. var hér blind-
Samtals $ 5 75 | bylur með ofsaveðri, og var snjó-
Aður auglýst......... 196 50 j koma svo mikil til f jalla, að taliö
Nú alls............202 25 ! er víst að fé hafi fent í norður-
---------- i hreppum sýslunnar, en lítil hætta
l'akkarávarp. \ talin í nærsveitunum. Síðan hefir
()kkar innilegasta ]>akklæti eiga i yeri* gott vegur- eri töluvert frost
linur þessar aö færa öllum fjær og a nottum-
nær, sem nieð gjöfum og á annan
veg hafa svo veglega rétt okkur j
hjálparhönd, þegar við urðum fyr- j
ir því tjóni aö húsið okkar brann
með öllu sem í þvi var. En sér-
staklega viljum vér minnast kven-
félagsins Framsókn að Wynyard,
sem gaf okkur svo stórar og verð-
mætar gjafir að seint fáum við það
fullþakkað. og óskum við öllum;
sem þeim félagsskap tilheyra, allra
heilla- í þeirra góða starfi. Það
er gleði efni fyrir okkur að vera
þess meðvitandi, hvað fólk her er
fljótt að rétta hjálparhönd. þegar
eitthvað ber útaf.
Svo endurtökum við aftur okk-
ar lijartans þakklæti, fyrir alla þá
góöu og innilegu velvild og hjálp-
semi, sem okkur var auðsýnd.
Sigu rbjörn Kristjánson
Guðbjörg Kristjánson.
]>akkarorð.
Hérmeð vil eg flytja öllum þeim
hjartanlegt þakklæti mitt, sem á
einn eða annan hátt hafa veitt mér
hjálp og hluttöku við fráfall minn-
ar ástkæru eiginkonu. Mæli eg
}ætta bæði til samlanda minna og
annara.
Winnipeg 14. Okt. 1913.
Guðjón Priðriksson.
Vestri.
- 'r 'v
Reykjavik 25. Sept.
Hinn 29. f. • m. setti lögreglu-
þjónn inn ölvaðan mann, sem var
með óspektir á götunni. Var fyrst
reynt aö hafa hann heim, en þar
var hann svo óstýrilátur að ekki
var ugglaust að yfirgefa hann þar.
Manni þessum var boðin lág sekt,
en hann þrætti fvrir allar ávirö-
ingar sinar og var málið því tekið
fyrir og standa nú próf yfir. í
fyrradag sóru 8 menn í málinu og
var vitnisburður þeirra nær á eina
lund, aö' hann væri sekur. Próf
voru enn i gær.
Altalað er og fullyrt að eiganda-
skifti séu að verða að Vísi og
stjórnarflokkurinn hafi keypt
liann. Ef það reynist satt ætlar
ísafold að stofna pólitiskt dag-
blað.
snjókomu svo hætta varð heyvinnu
í tvo daga, á mánudaginn birti
UPP °g hefir síðan verið allmikið
frost um nætur, en snjór liggur
}rfir ofan undir bæi.
Kartöfluuppskera á Akureyri
og í Eyjafirði mun alment eigi
vera nema laklega í meðallagi,
þótt á stöku staö sé allgóð.
Heyskapur yfirleitt i góðu með-
allagi og nýting góð. Bóndi úr
Reykjadal sagði að áfellið hefði
neytt bændur til að hætta viku fyr
en ella hefði orðið. Fjallgöngur
væru nú byrjaðar svo eigi yrði
byrjað á slætti aftur þótt góða tiö
gerði. Eyfirðingar hætta alment
um næstu helgi þvi þá byrja fjall
göngur hér.
Frá Islandi.
Svíi einn. sem hér liefir ferðast
í stimar, Olov Janse, hefir ritað
nokkra ferðapistla í sænska blaöið:
Östergötlands Dagblad. Þessum
herra hefir getist miður vel að
höfuðstaðarhúum. LTm þá segir
liann m. a.;
“Reykvíkingar eru síöur en eigi
skemtifegir að skifta við, þeir eru
heimskir, skítugir og — gagnstætt
löndum þeirra annars: ókurteisir
og ágjarnir. Borgun taka þeir
svo háa af útlendingum, sem mil-
jónamæringar einir ættu í hlut.
íbúarnir eru heldur ekki beisnir í
útliti. Karlmennina vantar alveg
állan svip f“ha inte utseende
alls”J, og andlitin á kvenfólkinu
eru eins og liráar kartöflur”!
Hann hefir verið í úrillu skapi
þessi sænski piltur, meöan hann
dvaldist hér í bæ!
tsafirði 30. Ágúst.
Guðmundur Egilsson, fyrrum
bóndi i Efstadal i Ögurhreppi,
lést í Bolungarvík í þessum mán-
uðu. Guöm. heit. var dugnaöar
og vaskleika maður á yngri árum.
Hann bjó um ntörg ár í Efstadal
og síðan á Hjöllum í Skötufiröi,
og bjargaðist jafnan vel, þótt ó-
megð heföi mikla, átti um 17 böm
og kom þeim öllum upp. Ekkja
hans er Margrét Jónsdóttir.
Látinn er í fyrra mánuði Páll
Pálsson, er lengi bjó að Kleifum
í Skötufirði.
1. Sept. andaðist að Suöureyri
i Súgandafirði Jón Magnússon
húsmaður þar. Hann var mið-
aldra maður og lætur eftir sig
konu og börn. Banamein tæring,
tsafirði 6. Sept...
Þorv. Jónsson landsbankaútbús-
stj. ffyr héraðslæknir hérj varð
76 ára 3. þ. m., og var þess minst
með fánum víða um bæinn. Spari-
sjóður ísafjaröar var að mestu
stofnaður fyrir hans tilstilli 19.
Apr. 1870, og va r hið mesta þarfa-
verk. Þorv. hefir dvalið hér i 50
ár 27. Okt. Ætti vel við að> bæj-
arbúar mintust þessa merkilega af-
mælis.
ísafirði 15. Sept.
í Grímsey er sögð einmunatíð i
sumar, grasspretta i góöu lagi og
afli ágætur. Eggja og fuglatekja
talin í meðallagi. íshroði nokkur
hafði komið að eynni fyrrihluta
Ágústmánaðar og var þá töluverð
selveiði þar.
Á Austfjörðum hefir verið ó-
venju afli t sumar, bæði á vélar og
árabáta. Sildarafli og töluverður.
Bezt hefir veiðst á Vopnafirði.
Postulínsjörð frá Reykjanes-
námunum er nú komin allmikil
hingað til bæjarins og verður flutt
á Botníu tii útlanda. Englending-
arnir sem við námuna hafa verið
í sumar fara og með sama skipi.
Nýa Pósthúsið, sem alþingi
ákvað og veitti fé til að gera
skyldi, er nú fastákveðið að standa
skuli á horni Austurstrætis og
Pósthússtrætis; vera áfast núver-
andi pósthúsi og ná austur undir
sápuhúsið'. Byrjaö verður á verk-
inu i haust og útboð eflaust gert
innan skamms.
Fjörutíu sláttuvélar segir Freyr,
að fluttar hafi verið hingað til
lands á þessu ári
notkunar á Stiðurlandi
hingað
langflestar til
Magnús Dalhoff gullsmiður fót-
brotnaði í Kollafjarðarrétt í gær i
glímu og var fluttur hingað á mót-
orbát.
Sigurjón Pé'tursson hélt beltinu
í fyrrakveld i kappglímunni i 4.
sinn. Heill glímukonungi íslands!
“Bifreiðarfélag Reykjavíkur”.
Svo heitir félag sem stofnað var
hér í bæ föstudagskveldið siðastl.
Það ætlar að hafa bifreiðarferðir
að vori komandi með alt að 10
bifreiðum. Hús ætlar það að
bvggja sér. Hefir þar skrifstofu
og auövitað simasamband. Þeir
Sveinn Oddson og Jón Sigmunds-
son bifreiðarmenn eru í . félagi
]>esstt og verða starfsmenn ]>ess,
en stjórn félagsins er Axel Tulin-
ius fvrv. sýslumaður. Pétur Gunn-
arsson hótelstjóri og Sveinn
Björnsson lögmaður.
Þetta er myndarfega af stað
farið og horfir til verulegra fram-
fara.
Setjaravélar munu i ráði aði
koma hingað í bæinn i haust og
vetur tvær eöa þrjár. Vélar þess-
ar setja hver á viö 4—6 prentara
fsetjaraj og veröur þá með þessu
aukinn mjög starfskraftur til
prentunar og prentun þá lieldur
lækkuð nokkuð i verði.
Aðfaranótt sunnudagsins höfðu
nokkrir menn hávaöa allmikinn á
Laugaveginum. Næturverðirnir
tveir komu þar að og báðu þá að
hafa hægt um sig, en hinir brugð-
ust illa við þvi og lenti í handa-
lögmáli. Voru sett jám á tvo ó-
róaseggina og þeir færðir í varð-
hald. Næturveröimir kærðu 5 eöa
6 af mönnum þeim, er óspektunum
ullu og voru þeir yfirheyrðir í
gær. Eru tveir dæmdír í 80 og 70
kr. sekt fef stjórnarráöiö skipar
ekki sakamálsrannsókn á hendur
þeimj en hinir eru ódæmdir enn.
Thorsteinsson Bros.
& Co.
Byggja hús. Selja lóðir. Crtvega
lán og eldsábyrgð.
Fóim: M. 2992. 815 Somerset Hldg
Heimaf.: G .736. Winnipeg, Man.
E. J. Skjöld
Lyfsali
Horni Weillngrton og Sinicoe
Phone Garry 4368
EftirmaSur Cairn’s Iyfsala.
Hvað syngur þú?
Þú, syngur mér þín Ijúflings ljóð
litli fuglinn minn.
Rekur á flótta rangan móð
rómurinn blíði þinn.
Hjartans eru gleði góð,
gullkomin úr þínum sjóð.
Þú syngur mér þín ljúflings ljóð
litli fuglinn minn.
Þitt raddmál er svo ljúft og létt
og liðugt eins og þú,
þín hljómsnild engan hefir blett,
hver þin nóta trú.
Þú mælir tima merkin nett
manst sérhverja nótu rétt.
Þitt raddmál er svo Ijúft og létt
og lipurt eins og þú.
Aldrei ]>reytist eyra mitt
af að hlusta’ á þig.
Sigurvona sönglag þitt,
sælu fyllir mig.
Það hefir' marga stund mér stytt
stafrófslausa kvæðið þitt.
Aldrei þreytist eyra mitt
af að hlusta’ á þig.
Þú lofar guð; fyrir lífið þitt,
lauf, og mosa-sæng.
Liknar-afl er lér þér sitt,
að lyfta þinum væng.
Og liann sem dropans heyrir tvitt,
hlustar á þakkar kvakið þitt.
Þú lofar guð, fyrir lifið þitt,
lauf, og mosa-sæng.
Þú grefur ei þitt gefna pund
og gleymir ei þínum part.
Ávaxtar þinn mælda mund
manst hvað sem þú þarft.
Hugljúfasta hulda-lund.
helgar hverja afgangs stund.
þú grefur ei þitt gullna pund
né gleymir þínum part.
Þú rennir þínum kvika kvarm
og kýst sem þér er bezt.
Hvar geislinn léttir lilju harm
og laufin gróa flest.
En lækurinn þrýstir báru að barm,
með borðalögðum silfurarm.
Þú rennir þínum kvika kvarm
og kýst sem þér er bezt.
Þú ferö nú senn að fljúga burt,
fjaðravinur smá. v
Þú tíndiy úr lifsins töfrajurt
tilbreytinga þrá.
Þú leggur þínar leiðir hvurt?
Þáð líklega enginn hefir spurt.
Þú ferð nú senn að fljúga burt,
eg fæ þig ekki að sjá.
Ef þú skyldir, æsku sjá
Edenlundinn minn,
þar sem blómin öll eg á
en ekkert þeirra finn.
Saknaðs rómi syngdu þá
og segðu þeim frá minni þrá.
Ef þú skvldir, æsku sjá
Kdenlundinn minn.
Stiltu þar meö horfnum hljóm
hörpu strenginn þinn.
Drag til þín þann dularóm
sem dreymir huga minn.
Ef þú hefir tíma tóm,
tíndu döggvuð sólar blóm.
Stiltu ]>ar með horfnum hljóm
hörpustrenginn þinn.
Hve feginn eg skal fagna þér,
þá flýgur þú aftur heim
og fiöluna þína úr fjarlægð ber,
fylta nýjum hreim.
Þár hjartans kveðja hulin er
] frá huga, sem ei glc\Tnir mér.
Hve feginn eg skal fagna þér,
er flýgur þú til min heim.
Þá, syngjum við, um sólar kvöld
söngva-vinur minn.
En röðull dregur roðatjöld
um rekkju lundinn þinn.
Þégar bresta hljóms áhöld
og hjartaslögin eru töld.
Þá sofnum við, um sólar kvöld,
söngva-vinur minn.
Huld.
7. Okt. 1913.
Fáið ánægju
af skóakaup-
um með því
að kaupa þá í
Quebec Shoe Store
639 Main Street, Winnipeg
Rétt fyrir norðan Logan Ave.
CANADPÍ5
FINEST
THEATRÍ
I
Matinee 31iðvikud. og og Ijaugard.
MARGARET XT
LLINGTO™
í leiknum
„Within the Law“
Kveld $2 til 250. Mats. $1.50 til 25C.
VIKUNA FKA MAXCD. 28. OKT.
Matinees pakkardaginn, Miðvikudag
og Laugardag
SÖLSKINSLEIKUKINN
What happened to
Mary
liezti gamanleikur og sorgar 12345 12
Besti sorgar- og gamanleikur sýudur
siSan “Shore Acres” var ieikinn
Kemur beint frá Fulton leikhúsl í N,-
York, og reyndist þar fyrirtak.
Kvekl og pakkardags Matince verð:—
$1.50 til 25c; Miðvikud. og Laugard.-
verð: $1.00 til 25c.
SÆTI SELD Föstudag 17. Okt.
um, settist þá að viö Winnipeg
vatn, nálægt tveim mtlum noröur
af Gimli og bjó þar alla æfi upp
frá því, Ekkja hans lifir, Sigur-
Gjörg' Jónsdóttir, komm yfir sjö-
tugt og þrjár dætur þeirra: Mrs.
O. Thorgeirsson, Mrs. Laventure
og Mrs. Á. Eggertsson, allar í
Winnipeg. Gullbrúðkaup þeirra
hjóna, Jakobs og Sigurbjargar var
haldið í fvrra og voru þá birtar
myndir þeirra og æfi ágrip hér í
blaðinu. Jakob sál. var þrekmað-
tir mikill aö líkarns buröum, stilt-
ur í lund, trúrækinn og svo stað-
fastur að orð er á gert. Hann tók
svo mikilli tn’gð við staðinn, þar-
sem hann tók sér bólfestu, aö hanp
vildi ekki þaöan fara, þó að dætur
•hans byöu honum aö dvelja hjá
sér. Þar hafði hann starfað og
strítt mikinn hluta æfinnar og þar
vildi hann deyja.
Fríðc;r 2? með moldum Jvans.
Vinur.
Smjörsalan 1912.
Arið 1912 störfuöu hér á landi
31 smjörbú, en útflutt smjör nam
rúmum 353,000 pundum. Að með-
altali verður útflutningur á hvert
bú því náfega 11,400 pd. Lægst
hefir smjörverðið verið 80-90 au.
Smjörgerðinni fer fram með árí
hverju, smjörið eykst og verðið
hækkar.
Árið 1910 voru flutt út 300,000
pd., árið 1911 342,000 pd.
Hæst á útflutningsskránni stend-
ur Baugstaðabúið með 33,000 pd.,
næst Rauðalækjarbúiö með rúm
30 þús. pd., en þrjú þau næstu eru
Hróarslækurmeö'29,500 pd., Rang-
árbú með 27,700 og Sandvik með
23,500 pd.
Hér fer á eftir skýrsla um út-
flutning frá einstökum sýslum ár-
in 1911 og 1912 ásamt tölu smjör-
Reykjavik 24. Sept.
Silfurbrúökaup sitt héldu þau
Einar skáld Hjörleifsson og
Jakob Oddsson
látinn.
frú i Jak°k Oddson dó kl. 5 á mið-
hans 22. þ. m. og höfðu þá í boðt i Ukttdagsmorguninn 8. þ. m. að
nokkra vini sína. Heillaóska-
skeyti bárust þeim úr öllu máttum,
þar á meðal frá séra Friðrik
heimili sinu Lundi í Nýja íslandi,
um 82 ára gamall, eftir all langa
rúmlegu. Hann var ættaður af
búa — tölurnar þýða tvípund
Sýslur S.bú 1911 1912
Ámessýsltt 12 91525 91700
Rangárvallas. 6 49675 56580
Borgarf jarðars. 3 10285 9050
V.-Skaftafellss. 1 54io 7125
S.-Þingeyjars. 2 4500 3322
Eyjafjarðars. 2 2400 2858
Skagaf jarðars. 2 2800 2805
Mýrasýslu 1 1150 1860
Snæfellsness. 1 1380 1190
Kjósarsýslu 1 1625 205
Bergmann í Winnipeg Þorsteinn ■ Tjörnesi> fæddur þar 4 sumardag_
skald Erlmgsson sendi þeim kvæöt. . , _
mn fvrsta arrð 1831 og kom hing-
12. þ. m. gekk í norðangarð með að til lands fyrir meir en 30 ár-
Reykjavík 27. Sept.
Guðm. Magnússon prófessor
varð fimtugur í dag. Hann dvelst
nú i Kaupmannahöfn.
— Isafold.