Lögberg - 30.10.1913, Blaðsíða 5

ljuGBEí-cQ *. xMTUÐAGIJNíM 30. Október 1913.
ð
KÖKUSKURÐUR
O G
D A N S
Fimtudagskvöldið 6. Nóvember
í efri sal Good Templara hússins
INNGANGUR TUTTUGU OG FIMM CENT
Arðinum verður varið til hjálpar bágstaddri íslenzkri
fjölskyldu. Maðurinn er veikur á sjúkrahúsinu, en á
heimilinu er konan heilsulítil með fjölda barna cg hjálpar-
vana gamalmenni. Og er því þröng í búi, og bráð hjálp
nauðsynleg.
ógiftra stúlkna
Th. Johnston’s
Mr. B. L. Baldwinson talar fyrir hlið
en Séra R. Marteinsson fyrir hlið giftra.
Orchestra spilar fyrir dansinn,
Hjálpið bájstöddum! með því að sækja þessa samkomu.
Skjöldur og belti gefið að verðlaunum
á Islendingadeginum 1913
Loítíör.
Lítiö yröi úr fyrirætlunum hinna
nafnkunnu hugvitsmar.na Santos-
Dumont, VVright hræðra og Zeppi-
lins greifa, ef saga loftíara yröi
ekki lengri heldur, en luin er nú
oröin.
Fimtán ár eru liöin síöan fundin
voru upp loftför er stýra mátti, og
fimm ár síöan flugvélar voru fyrst
geröar. A þvi timabili hefir þó
ckki tekist aö gera loftför er að
neinu verulegu gagni kæmi til aö
greiöa fyrir verzlunar viöskiftum
þjóða í milli, né heldur til aö njóta
i hættulausra þæginda.
Árangurinn hefir orðiö sá, aö
fljúga má eöa sigla í lofti æðb
mikla vegalengd, en þó meö mikl-
uni háska, sem sannast bezt meö
þvi. að á fyrnefndu timabili hafa
mer.n svo hundruöum skiftir látið
lif i loftsiglingum og á loftflugi, |
j)ó aö ekki hafi jafnmargir farist
viö þær tilraunir eins og i námu- |
slysinu i Wales, en allar jiessar til-
raunir hafa kostað ærið fé, en eng-
inn fjárhagslegur árangur komið
i aöra hönd.
Hinn eini verulegi árangur, sem
að svo komnu má ætla að orðiö
geti af þessu loftfara hraski, er
notkun þeirra í hernaöi, og aö þar
skapist nýr útgjaldaliöur, til að
þyngja enn ineir herkostnaðarok
það, er hvilir á herðum þjóðanna.
En ætla mætti kannske að einmitt
jætta, aö hinar óbærilegu herkostn-
aðar álögur þyngjast enn meir meö
j>cssu tnóti, gæti miðaö til Jæss aö
og sagði okkur svo að fara niður
í tima. Arnljótur neitaði |)vi, og
undir ])á neitun tóku flestir. Þá
var pereatið afráðið og fram-
kvæmt. Pereat fyrir Jens [Sig-
urðssyni) heyrði eg aldrei nefnt,
og fullvröi að þaö hafi aldrei kom-
ið í tal. Jens var ekki lieima,
jægar viö orguðum við skólann,
hann bjó þar þá. Hitt heyrði eg
að hann hefði spurt stúlku dyra-
varðar ítarlega eftir J)vi, hvort sitt
nafn hefði verið nefnt. Þetta er
í fám orðum rétt sögð saga.
Hrossakaupaþingið
mikla.
SKTÖLD L'RIXN
liða fari aö lokum he'"búnaöar-ald
.1
armnar.
En hins vegar krefst bjartsýni!
J>ess og makleg viöurkenning á
hugvitssemi mannsandans, aö gera
sér von um að ósmiöuð séu svo
traust og fullkotnin loftför, aö til
verulegs gagns komi og að jafn-
hættulaust verði aö flytjast á þeim
eins og á eimlestum. En langt er
i land til þess enn ])á.
Bréf
frá séra Stefáni Stephensen.
Skólapcrcatið. — l'jóðfundarlokin.
Iíg fékk i fyrra kveld 3 tölubl.
af N. Kbl., eitis og vant er mér til
mikillar ánægjti. Þár kennir
margra grasa og flest gott. í 17.
tbl. er þó stutt grein um pereatið,
sem er svo fjarri sanni, aö mér
finst rétt að benda á j)aö. En
sama er mér reyndar, hvort blaðið
tekur leiðrétting mína:
Stefán Thordersen,> biskups, er
llessastaðamaður, líklega útskrif-
aður 1845 eöa 46. Getur því ekki
náð nokkurri átt aö dreifa honum
viö viðburöina pereatsárið; hann
var })á í Höfn. Viö vorum 3 sem
aldrei gengum í skólabitidindið,
Stefán Thorstensen [landlæknis]
og eg og Magnús Hannesson. Viö
Magnús hlýddum i því boði fóst-
ttrföður rníns og fööur M. FI. [séra
Hannesar prófasts Stephensen].
Hvað margir brutu. veit eg ekki,
ltklega þó fleiri en 8. Flestir!
piltar bindindisvinir. Þ'eir kæröu
brotin fyrir rektor og heimtuðu
hina brotlegu rekna úr félaginu,
eöa þeim refsaö. f stað j)ess aö
sinna jæssari kröfu. ætlaði rektor,
sjálfsagt í santráöi við kennara, aö
gjöra bindindi aö ‘skólaskyldu. Þá
kúgun þoldu piltar ekki, og þvi
neituöu allir, jafnt bindindisvinir
sem hinir brotlegu, nerna Jón Þbr-
leifsson. Eftir þessa tieitun, sem
sjálfsagt hefir verið talin ósvifinn,
mótþrói eða uppreisn, hætti kenslu
nnt æðilangan tima. Allan þann
tima sátu stiftsyfirvöld og kennar-
ar á rökstólum. Talaö var um aö
desímera [reka einn af tíu eftir
hlutkestij o. fl. o. fl. En ávöxtur
alls jtessa var hin þungorða
skammarræða sem Egilsen flutti
Or því að eg fór aö myndast viö
að skrifa. ætla eg aö bæta hér viö
fáorðri atlmgasemd um þjóðfund-
arlokin, scm líka hefir verið minst
á t N. Kbl.
"Sögu" mína hefi eg eftir séra
Hannesi [ Stephensen ]. Heyröi eg
hann fleirttm sinnum tala um það
og æði ítarlega. Hann sagði svo
frá; Fundarmenn vissu frá fyrstu
hvað til stóð. Þótti þvt rnikið
undir j)ví komið að velja þann for-
seta. sem bæði hefði vit og dug til
að lialda svörum uppi fyrir fund-
inn. Ýmsir álitu Jón Sigurðsson
sjálfsagðan, en öðrum þótti vont
að missa hann af jungmanna-
bekkjumtm. Kjörið lenti á Páli
Melsteð amtmanni, og tók 6Óra
I lanties það skýrt fram, aö fund-
armenn hefðu haft fylstu ástæðu
til að treysta honttm. Hvort ]>að
var samkvæmt loforðum eða ekki,
þori eg ekki aö segja. Þegar j
lokadagurinn kont og Trampe rauf
fundinn, bjuggust tnenn við að
forseti mundi mótmæla óhæfunni,
og eg þvkist mega fullyrða, aö
Jón Sigurðsson skoraði á hann að
gjöra þaö; en þegar forseti í þess
stað tók í sama streng og kon-
ungsfulltrúi, mótmælti J. S. og
flestir þingmenn með honum. Þeir
skutu á prívatfundi niðri i bæ.
Heyrði eg séra Hannes dáðst aö
því, hvaö J. S. hefði verið fljótur
að setnja það bréf og gerði þaö
vel. Mergjað hefir þó bréfið ver-
ið, þvi svo sögðu þeir frá, sem
færöu amtmanni bréfið, aö hann
að þvi lesnu heföi barið í boröið
og sagt, aö annaðhvort skyldi hann
fá leiðrétting á jæssu, eða að öðr-
unt kosti víkja úr embætti, en
hvorugt varö. Það er lítill efi á
því, að þjóðfundarmenn voru reiö-
ari P. M. en Tratnpe.
Eftir þjóöfundinn, líklega 1852
eöa 1853 boðaði séra Hannes i
ÞjóBólfi Þingvallafund. Þegar
fundarboð það kom út, skrifaði
Trampe séra Hannesi og hótaði
honum afsetningu. ef hann .afttir-
kallaöi ekki fundarhoöið. Séra
IJannes svaraöi að hann aftur-
kallaði ekki, en ttm embætti sitt —
28 rd. brauð — væri sér sania hvað
yrði. Þann fund sóttu 60 bændur
úr Rorgarfirði, 30 utan Skarðs-
hciðar og 30 að ofan. Aðrir tím-
ar nú. Trampe var á fundinum,
Og hinn glaðasti og alúölegasti.
Eg var ])ar sem hestasveinn séra
Hannesar.
—N. Kbl.
— Námsmaður nokkttr við Yale
háskóla er að leggja af stað í
langa leit. Afi hans var skipstjóri
á skipi sem hann átti sjálfur og
fór víða um höf til aö verzla. I
Kyrrahafi fann hann eyju litla.
þarsent tttikið gtill var í jörðu og
skamt fyrir ofan ósa Amazon
fljótsins fann hann auöug perlu-
skelja miö. Þegar karlinn dó,
eftirlét hann erfðaskrá, er segir
svo, að allar eigurnar skuli ganga
til sonarsonar síns meö því móti,
aö hann Ieiti uppi Jæssar stöðvar
áöur en hann verður myndugur.
LTppdráttur af stöövunum og
greinileg ávísun fylgir erföa-
skránni. Hinn ungi maður býr
sig nú í ákafa til feröarinnar. til
þess að verða ekki af arfinttm.
GLÍMUBELTIÐ.
Skýrsla gjaldkera.
TEKJUR:
I sjóði frá 1912.............................................. $287 73
Fyrir dans.............• •................................. 59 65
Fyrir inngang í garðittn.............................. .. .. 42$ 15
Fyrir enikenni . . . . • •...................................... 82 20
Fyrir veitingaleyfi............................................. 13 64
Frá Dontinion og Manitoba stjórntim fyrir auglýsingar.......... 100 00
Frá Colunibia Press, fyrir leyfi til að prenta og gefa út pró-
grant fyrir daginn......................................... 35° 00
OTGJÖLD:
Winnipeg Scenic Co.. fyrir skipið.. 1............. $ 75 00
Stobart Sons, fyrir borða......................... 11 34
T. Eaton Co., fyrir verðlaun......................... 83 00
Hraðskeyti til Vilhjálnts Stefánssonar................ 3 00
Broptley & Hague, fyrir flögg........................ 23 00
City Light and Power Department...................... 10 00
G. W. Murrey, fyrir flaggstengur..................... 2 50
Detroit Electric Co........................... . . • 1 00
C. N.R. fvrir sérstaka járnbrautarlest frá Lundar . . 4 00
J. Davidson, fyrir fundarbók............................ .85
Icelandic Good Templar, fyrir fundarsal............... 5 00
Á. Guðjónsson, fyrir að bera út auglýsingar.......... 2' 50
O. S. Thorgeirsson, fyrir prentverk. . ............... 7 00
Albert Kristjánsson, ferðakostnaður.................. 10 00
Lindsay Piano Co., fyrir flutning á piano............. 5 00
E. Erlendsson. fyrir að selja inngangsmiða............ 5 00
Ransotn Engraving Co, fyrir myndamót af nefndinni 12 50
J. Davidson, fyrir hraðskeyti og "long dist.’’ telefón t 85
H. B. Skaptason, fyrir i{)rótta tæki ("“sliot hammer” etc.J 8 50
W. H. Paulson, fyrir ferðakostnað.................... 20 50
Malabar, fyrir skrautbúninga...................... 3° 5°
Thomas Black, fyrir motorvagn..................... !7 55
O. S. Thorgeirsson, fyrir prentverk............... 48 10
Johnston’s Orchestra.............................. 19 00
Dan. Olson, fvrir að selja inngöngumiða........... 5 00
Á. Guöjónsson, kaup............................... 5 00
Á. Guðjónsson, fyrir skemd á “boiler"............. 2 00
pattlin Chambers, fyrir “candy”......................... 1200
J. Davidson, fyrir hamar, nagla o.s.frv............... 1 40
Dav. Jones, fyrir aö taka á móti inngangstniðum . . 2 50
Auto livery og matur fyrir Lundar íþróttamenn.. .. 10 55
H. B. Skaptason, endurborgun fyrir verðtaun .... 3 00
Superintendent of Exhibition Grounds.................. 5 75
D. R. Dingwall, fyrir medalíttr..................... 135 00
Kaup fyrir tvö póliti................................. 9 50
S. G. Sveinsson, 1. og 2. verðl. fyrir hestahlaup. . .. 20 00
|. W. Thorgeirsson, 3. verðl. fyrir hestahlaup........ 5 00
R. Th. Newland, fyrir að taka á móti inngangsm. 2 50
Heimskringla. fyrir auglýsingar...................... 20 80
S. B. Ritchie, fyrir að smiða ræöupall............... 12 00
Grenadier Band.................................... 120 00
John Thorsteinsson, "tires” fyrir motor cycle race.. 27 00
Veteran Brigade Band.............., .............. 48 00
John Erzinger, sígarar fyrir embnt. Man AA.A... 6«00
Coluinbia Press, reikningttr fyrir auglýsingar í Lögberg og
prógramminu...................................... 85 00
AFGANGUR í sjóði.................................... 375 68
"Miljónajiingiö” var þingið nefnt
með þungtt álasi fyrir 10 árum
síðati, er sú stóra tala og okkttr ó-
tama, var koniin í fleirtölu gjalda-
megin á fjárlögunt. Reyndar ekki
nema í tvitölu þá. En haustið 1903
hefði það J)ótt hin mesta hrakspá
og voðalegasta fjarstæða, heföi
einhver vandlætarinn spáð því, aö
innan tíu ára væri sú útgjaldaupp-
hæð tvöföldttð í landsbúskapnum.
Gjöldin fara yfir 4 ntiljónir á
næstu fjárlögunt. Með fjárauka-
lögutn losar tekjuhallir.n hálfat
miljón, attk mikils annars nýs
kostnaðar nteö nýjum lögum.
Og ný og ný lán heimiluð. Og
hvar er lán að fá? Nenta hjá
Dönum! Eða hvaö?
Flýtur vonandi enn, rejknings-
lega. næsta fjárhagstímabil. konti
ekki óhöpp og óáran að mun.
Sláturhúsið bjargar Suðurlandi úr
voðanum eftir j)etta vonda sumar,
í bili, kunni menn að selja til
tveggja ára og ekki gera aö eyðslu-
fé ]>að sent tekið er árintt fyrir sig
fram.
En gjöldin aukast svo geysilcga
á fólki, að teygjan kattn þá og
]>egar að vera úr. Og hvað tekur
|)á við?
Hrossakaupa-þingiö ntikla hefir
])etta síðasta þing veriö. Alveg
ótrúlegt hvernig hið allra ólíkleg-
asta hefir gengið fram, til út-
gjalda, alt á hrossakauputn. Alt
orðið ábyrgöarlaust. Sítnaútgjöld-
itt 1905 voru af völdum þingflokks,
undir forustu ráöherra, sem bar
veg og vanda af. Þar var maöurinn
sem að mátti ganga é“one mati to
be hanged”J. Ekkert þvi likt á
J)essu. síðasta þingi.
Eitt nógu eitikennilegt að sjá,
hvernig ]>eir eru sttmir öra'tir á
almannafé setn fastastir eru á sínu
eigin.
Smáræöi kann það að þykja,
enda j>egja blööin ttm. að þingfpr-
setarnir leika sér að því, að kasta
út einutn 2—3 þúsundum i ])ing-
lokin i ábæti til skrifara óg starfs-
manna Jtingsins, alveg ttpp úr
])urru. Mest er þó eyðslan sú,
hvað þessir starfsmenn eru orönir
margir, og gætti þess óhófs etida
meir á undanfönium ])ingum en
nú. Annað hljóðið i Jóni gamla
Gauta hér á árununt. Hann þræl-
aði okkur skrifurunttm tveim tneir
en hálft ])ingið. Hélt viö gætum
á þeim aldri vakað frameftir.
Voðinn er mestur við það. hvað
alt er orðið haldlaust og taitmlaust.
Hafi einhver vænst ihalds i fjár-
málitm frá "bændaflokknum" svo-
nefnda, eru litlar horfur á þvi að
þaö rætist. Enda bara nafnið blá-
bert: alt sundurleitt og stefnulaust
hjá J>eim félögum, aö því er séö
verður — ennþá.
Ilvaða blöð vilja nú í J>að ganga
aö leggja að kjósendunt aðhald og
ihald við fjárausturinn. nú við
næstu kosningar? Og kenna ráð-
:n til ]>ess! Ekki verður kosið
upp á stjórnarskrára. Öll J)ing-
tnannsefnin bindast því að sam-
þvkkja hana. Ekki verður kosið
upp á “sambandið". Þ'að ntál
hlýtur að liggja nú í jiagnargildi,
svo scnt komið er.
Fjárhagsvoðinn er kosningar-
efnið mikla.
N. Kbl.
vopnaöir spjótum, krókstöfum og
öxum, þvt aö þar J>arf hvorki ljós-
ker eöa rifla við veiðamar. Þeg-
ar þurkar eru, Jrornar vatn í fenj-
ununt og verða tjamir og j>urt
land á milli. í þessar tjarnir
flykkjast krókódílar, og jtaöan cru
J>eir dregnir og drepnir. í tjarn-
irnar safnast svo aftur eitaöir
höggormar, og er það trú veiöi-
manna, að þeim fjölgi þar að santa
skapi, setn krókódilum fækkar.
Stundum eru þrjátiu til fjörutíu
eiturnöðrur þessar i einni tjörn.
Slöngur þessar eru hættulegar og
kunna allir veiöintenn sögur ttm
J)ær og verkanir eitttrs. sem ]>ær
spýta inn í sár ef J>ær ná aö bita
til blóðs.
Þakkarávarp.
Þegar við ttröum fvrir stórum
skaða síðastliðið sttmar, tókit þær
Mrs. B. Anderson og Mrs. O.
Anderson á Gimli sig saman og
gengust fyrir því, að liafa ttpp
samskot til stuðnings okkur. Þeim
og öllum sem gáfu, erutn við af
hjarta Jiakklát. Við birtiun hér
nöfn gefencla ásamt upphæðum.
Þeir eru á Gintli eöa þar t grend,
nema öðruvísi sé tilgreint
$10 hver gáfu Mr. og Mrs. O.
Anderson og Mr. og Mrs. Gislt
Jónsson ('ÁrnesJ; $5 hver gáfu
Mr. og Mrs. B. Anderson, Mr. og
Mrs. Jón Eiríkssott fWinnipeg
Reach) ; Guðjón W. Arnason, Árni
Jónsson, Rjörn B. Jónsson; $2
lner gáftt Elis Gladstone Ander-
son. ónefndur, G. Fjeldsted, E. E.
Einarsson. Magnús Jónsson, Júlíus
J. Sólntundsson, Willie J. Arna-
son; $1 hver gáftt Mrs. Anna'Jón-
asson, Hans Jónsson, S. Bjarna-
son, Brynjólfttr Björnsson, Magn-
ús Hermann, Snæbjörn Pálsson,
Gunnar Johnson, Jón B. Jónsson,
Sigfús Bergmann, Pálrni Johanns-
son, G. E. Sólmundsson, Jóhann
Árnason, Ólafur Jósefsson, Mrs.
G. Sveinsson, K. Einarson, A.
Einarsson, Mrs. F. Einarsson,
ónefnd, Mrs. Thorsteinsson, Magn-
ús Narfason gaf $1.25. Pálína
Brynjólfsson gaf 75C. 50C hver
gáfu Jakob Guömundsson. Jón J.
Johnson. Guðmundur Guömunds-
son. ónefndur. Lárus Guðnason.
25C hver gáfu Eiríkur Scheving,
Agústa Rrynjólfsson, Magnea
Brynjólfsson, Alexandra Bryn-
jólfsson, Óli ísfeld.
Við biðjum guð að launa þess-
uni vinttm og blessa ]>á.
Arnesi 27. Okt., 1913.
Jón Gíslason
l'órhildur Gíslason.
Samtals..................$1.321.37 $1.321.37
EIGNIR.
í sjóði............................................. $375 68
Yíkingaskip............................................. 75 00
Tjöld, flögg og allskonar íjtróttafæri................ 105 00
Krókódílaveiðar.
( Niðurlag.ý
Það má alveg strádrepa krókó-
dila við ljóskerabirtu, eins og fyr
var á vikið, og hafa þessir ljós-
kera-veiðimenn gereytt krókódilunj
í ánt og vötnum, svo að nú er eigi
hægt að hafa atvinnu af þeirn
veiðttm, svo sem 't fyrri daga.
Eg- var vanur, segir fyrnefnd-
ur veiðimaður, að fara nokkrum
sinnuTn og líta eftir fintm krókó-
dílttm, sem héldu sig i hóp við
Clant Slough við vestttr strönd
Marco. Eitt sinn kom svo ung-
lingspiltur þar t nágrennið, og lét
Vigslubiskup Geir Sœmundsson
er nýkominn heint úr langri utatt-
för, sér til heilsubótar. Fór hann
að heiman snemma i Júlí. Hefir
hann letigstaf dvalið í Höfn.
Heilsubilunin er t raddfærunum,
upp úr langvinnu kvefi og of-
reynslu á röddinni. Var ltann
fullan ntánuö uttdir læknishendi
og auk þess hjá söngkennara að
læra aö beita röddinni, sér að sem
skaðminsttt, nteðan hann er að ná.
sér. Gerir hann sér von ttnt bata,
en um sinn ntitn hann ekki rnega
tóna.
Söngrödd Geirs biskups hefir
verið svo ntörgum til yndis, og svo
margt gott hefir hann meö henni
gjört um dagana, að ]>ess munu
allir óska, aö hún nái sér aftur.
Thorsteinsson Bros.
& Co.
Hyggja hús. Selja lóðir. Útvega
lán og eldsábyrgð.
Fónn: M. 2992. Slö Somerset lílilg
Hclmaí.: G .736. Wlnnipeg, Man.
E. J. Skjöld
Lyfsali
Homi Wellington og Simcoe
Phone Garry 4368
Eftirmaöur Cairn's iyfsaia.
Fáið ánægju
af skóakaup-
um með Jdví
að kaupa ])á í
Quebec Shoe Store
639 Main Street, Winnipeg
Rétt fyrir norðan Logan Ave.

CANADBV
FINESI
TIIEATRt
F*mtu- föstu- og laugard. mat. og kveld
Hinn nafnfrægi enski leikari
Lawrence Brough
og Hans fé ag. í leiknum
„The little Damozelle"
Alla næstu viku
Mat. Miðvikud. og laugardag
WALKER
WHITESIDE
í hinum heimsfræga leik
„The Typhoon“
Verð $2.00 til 25c
Mat. $1.50 til 25c
Á misjöfnu þrífast börnin bezt.
Við hér á suðurhluta landsins
höfum lifað hið allraleiðasta kulda
og rosarsumar, að elztu menn muna
ei slíkt. F.n aö rorðan og austan
er eintómt lof um sumarblíðuna
og hjargráðin: ,
Ritað er svo úr Eyjafirði:
Merkilegt er, hve fagurt og frítt
er í firði Jæssum, þegar í ári lætur.
Þó tek eg Höfðahverfi frant vfir
alla aðra hletti og Laufás Jx') lang-
fremstan sakir “hýrunnar". Sant-
anber hýruspor andríka hesta. Eg
segi “andrikra”, því eg á ekki ann-
að orö yfir náttúruna, né nein
|>ess getið. er hann hafði dvalið 1 -A, •_n; , ' .
* , -v v 1 1 rv v henna' Vtðbrigðt. þegar alt logar
>ar, ui;.' hr'.ft’ a'f hauu hf81 ,?* og Ieiftrar af lífi og hliðu. - -
krokodtla vtð Clam Slouglv Eg Argæzka 5 Nor8urlandi! Mesta
ætla að fara þangað . kvel l , árgæzka sem hefi lifaí> _ _
sagð, hann svo vtö kunnmgja stnn, , Al1stan úr Múlasýsll, er ritaö:
og skjota þa . Eg sagö, ekkert, Mikjfi blessaf) bjargræ8issumar
krokodtlarntr mtntr voru dauöa- t_f. . - r . . , . ,
, .. . . , „ t- . . cr þetta her fvrtr Austurland.
dæmdtr; eg vtsst þaö. Eg vissi ‘ . .
„ , rx!L , v , • „ o'ihkt sumar man vist engtttn!
að eg hefðt kannske getað biargað i fl;____, „ , _ . . . .
, . . , „ . , 1 ? v Afh og heyskapur vist metrt en
þetm fra dauða 1 það skifti, en það • . v ..
* . . .x 1 1 . nokkru sinni aður. En sumstað-
yröt skamtngoður vermtr; sa næst,
$555-68
Við undirritaðir höfum yfirskoðað framanskráðan reikning og vottum
hann réttan samkvæmt fylgiskjölum.
Winnipeg, 21. Október 1913.
H. Pétursson. A. S. Bardal.
em kæmi auga á þá rnundi drepa
]>á.
Pilturinn fékk sér dálitla kænu
og lagði af stað með byssu og ljós-
ker um kveldið. Hann réri svo
langt út á vatnið, að hann var viss
með að hafa upp á krókódílunum;
hann fann þá alla fimm,
skattt þá og dró þá inn í
kænu sina og seldi þá daginn
eftir og varði andvirðinu í skot- gé«ur‘mt«
færi, tóbak og aðrar þarfir sínar.
Þau fáu skriðdýr sem nú ertt
eftir þar syðra, hafa leitað upp í
tjarnir við Btg Cypress. og þang- |
að sækja veiðitnenn eftir þeim,
ar. einkúm í sveit og inn til dala.
er þessi æskilega tíð harinabrauð
vegna fólksekltt. Hvað veðráttu
snertir stendur þetta suniar full-
komlega jafnfætis sumrinu 1880.
Heilsufar gott og góð kaupverzlun
á íslenzka vísu haldast í hendur
við J>etta.
Minna um opinberar lofgjörðir
aftur á móti, og eftir því sem ætla
verður, um tilfinninguna, hversu
er í allri átt.
Leikhúsin .
Lawrence Brough og hans
ensku leikendur með Miss Olga
Eame í broddi, leikur á Walker
leikhúsi J>essa viku alla með
matinees á miðkudögum og laug-
ardögum.
Mr. Brough og félag hans leika
leikinn "The Ladv of Ostend”
fyrst og fremst og sem aukagetu
smáleikinn "Love in a Railway
Carriage”, fyrri part vikunnar og
“The little Damozer’. sem gjert
hefir lukku í London.
IValker Whitside ' í “The Typ-
Ik on". Walker Whitside er einn
helzti leikari i Amertku af því að
hann er alla tið að leitast við að
taka framförum i list sinni. Ilann
er aðgætinn í vali leikrita sinna og
beitir sér öHum til að leika J>au
eins vel og hann getur. "The
Typhöón" hefir gert framúrskar
andi lttkku í New York, og víös-
vegar í Ban iaríkjum. Iæikurinn
er fult eins glæsilegur og spenn-
andi einsog "Within the Law”,
setn gerði mikla lukku á Walker
leikhúsi fyrir nokkrum vikum síð-
an.
-VI r. Whitside byrjar að leika 3.
Nóvenjb^r nteð matinees á miðku
og laugardögunt.
Þeir sem leikhús sækja tnunti
hlakká til að sjá Ieikinn "The
Pink Ivady", Jægar bvrjað verður
að sýtta hann snetnmá í Nóvember.
inn maður lagði mig eins djúft að
brjósti sínu eins og hann, J>egar eg
1856 tvitugur og lítt mentur hitti
hann á Garði, og við lifðum siðan
saman í sælum draumi . andríkra
og skyldra æskumanna. Hann einn
fanst mér helgur og hreinn. Og
hann einn vissi engan mun á mér
og sér — J)á vel mentuðum manni
—. en eg var ólærður assistent aö
nema ensku og þýzku.
Þaö samband okkar dofnaði aö
vísu dálítiö um tíma, en slitraöi
aldrei. Þó var okkar vinútta
drjúgum meira rsthctísk en cthísk.
Ykkitr er vandi aö mæla qfttr
Steingrím. Hann var einhæfu^ og
afar-viðkvætnur, dulufýog djúpur,
og fullur af bernskulegri einþýkni
og vissuni stirðleik, en líka ftfllur
af léttu' skapi, fyhdnt og ly^tugu
og lifandi háöi, gáska og gletni. —
'Nú er alt búiö, og hann utjdir
þúfu! — Nei, viö finnumst öll,- öll,
öll síðar! Um þann hlut er^ eg
oröinn sannfærður.”
—N. Kbl. ' r
Matthias minnist Steingríms í bréfi
I “Og þar fór Steingrímur! Og
( nú býst eg næst við slaginu ! Eng-
— Frétt er komin um; J>at), aö
þrjú af skipttm Vilhjálms Ste-
fánssonar hafi fundiö auðan sjó t
ísnum og hafi þau haldið noröur,
en eitt hafi oröið eftfr. fast i ís-
hellunni. • *
r