Lögberg - 26.02.1914, Blaðsíða 7

LiOUBERG, fimtudaginn
,26. FEBRÚAR 1914.
Þorramóts kvœði
ílutt í samsæti sem haldið var á Coli*
icum í Wionipeg 20. Febr. 1914
aí klúbbnum Helga magra
og Borgfirðingaféiagi.
Til fánans á nýári 1914.
Nýtt lag eftir Jón Friðfinnsson.
ÁriS mitt er áriö þjtt,
ást því barnsins veldur.
Lífiö þitt er lífiö mitt,
ljós þitt hjartans eldur.
Þú átt alt, scm skærast skin
— skrautiö hverrar stöku.
Þú ert, ísland, ástin mín,
eins í svefni og vöku.
Fram um ára’ og alda stig
alt þig göfgi, hefji.
Framtíð opnum örmum þig
elsku sinnar vefji.
í>. />. b.
Vestur-íslendingar.
Þór nútíöar Vestmenn, og Vín-
lands-fósturbörn!
Með viljaþrek i brjósti, og hjörtu
framtaksgjörn.
A einingar móti, þér mætist hér í
kvöld,
und merki sama og e;nu, meö
frónskan ættarskjöld.
Uve vel reyndist landiö, sem Leif-
ur hepni fann,
hans langt aö komnu frændum,
sem prýöa þetinan rann.
l’ví ánægjan og gleðin, sem öllutn
skin á brá,
um ytri hagsæld vttnar, og bjarta
lífsins þrá.
Þó fyrst væri koman, hér köld og
ömurleg.
Meö kapplyndinu forna, þér rudd-
uð ykkur veg,
<>g Jx> aö oft heyrist, aö þykt sé
íslenzkt blóö.
Er þrautseygjan og festan. hiö
drýgsta hverri Jtjóð.
Þér heim'num sýniö., að symr
Snælands — enn
við samanburð á hinttm, aö ertt
gildir m en n
Sem ætt sína rekja. )>eitn aöals-
mönntim frá.
er aldrei lávarðs titil. sér sníkttt
kóngum hjá.
f framkvæntd og störfum, |>ér
standiö öðrum jafnt,
og stjakast eigi látiö, þó troöist
fram sc ramt.
]>ó séu ]>eir hraustir, og itærri til
aö sjá,
ttr hönduni ykkar reipiö, ei draga
látiö |>á.
1 )>jóödygöum flestum, J>ér fremst-
ir standiö hér.
Sá fegurstttr er orðstir. í heitni’ er i;l
þekkjttm vér.
i íþróttum, listum, og lærdóms
hverri )>raut.
Þér leikiö fram úr öllum, og hald-
ið sigur braut.
' )g imgtt mern fólks vors. sem
unnuð þroska hér.
Þeim ann’ra )>jóða prúömenmtm,
jafnir standið J>ér!
T’aö land sem ól Kjartan. og Kára’
og Gunnar, — enn
á kempur friöar sýnttm, og glæsta
snyrtinietm.
• ’ér fslcnzku nteyjar! að vndi og
fríöleik þiö,
]>;er Amerísku “brúnettur". tneira’
en jaftiast viö,
]>vt Ijúft er ykkar l>rosiö, setn leik-
ttr vörunt á,
<>g lokkakransinn fagnr. <>g attguii
trtvld og blá.
(), Vestmenn! sú framtfö. er t;ig-
urt kapphlaups sviö,
og f jölskritðugtir heimur. setn vkk-
ttr brosir viö,
en farsælditi hýrleg, Jxá faötninn
breiddi niót.
ei feðrajörðu gleymiö, tté eigin
þjóðltfs rót.
Þó talið og notiö, þá tutigu’ er
ræöur hér
ei týna rnegiö þeirri, setn elzt og
fegnrst er.
Því feöranna ntáli. setn forttlielg
gulll jóö á
ei flevgið slíkum dýrgrip. tneö létt-
úö vkkitr frá.
ITin ísleitzka frtundáð. þá enn
mun konta’ í ljós.
"g útbreiöast <>g þróast. sem fögttr
tnanttdóms r<’>s.
viö óskvldra lýöa. nær blandast
ykkar blóö,
ng bvrjar tímans drottinn, aö
skapa nýja þjóö.
Svo, largt út í framtíö, vér lítum
annálssöfit.
bvar letruö inutui stattda. úr for-
tíö ykkar nöfn.
T’a göfgastur talinn. aö gildi verö-
ttr sá
er getur rakið kvnþátt sinn ísletul-
ingmn frá.
borskabítnh
Til kvenna.
Þig systir, þig kona, þig móðir,
þig mær,
öll m.nning og vaxandi framþró-
ttn lofar,
og framtíöin mót: þér fagnandi
hlær,
því framundan loksins i þokunni
rofar.
Því breiðir út lof þitt hvert blað
sem aö grær
ltver blikandi smástjarna skýjttn-
um ofar.
Já systir, við ynndælu áhrifin þin
varö aftastur stundum að markinu
fyrstur. —
Er nokkur svo fallinn, að finni ei
til sín
við fortölur góörar ug astríkrar |
systur,
er út frá J>ér hetllandi hreinleikinn |
skín,
setn hádegis-sól gegnum isþoku- j
! mistur?
Og kona. þinn máttur er mikill
og frjáls,
)>ú manninn t:l áforms og fram
kvæmda styður,
þú tekur þér byrðina á heröar til
hálfs
j og hundruöum tálma úr brautinni j
ryður
j en ylur þíns kærleika brennandi
báls
I ltann breiðist um löndin sent
draumljúfur friöur.
Þú móöir ert frömuöur mann- j
kærleikans,
þú móta.r og einkennir barnanra I
sinní,
svo síðar t oröitm og athöfnitm
manns
! aö áhrif þín þjóðin og menningin j
finni.
Því glitrar öll framför og gæfa i
hvers lands,
sem gimsteinar frægir í kttrónu
þinni.
j En meyja, viö mynd þína er feg- !
ttröin fest
j og fullkomnun æösta hjá tnönnttm j
og konum.
j Þú varöveitir æskunnar einkennin ;
flest.
og atgjörfi glæöir hjá þjóöanna !
sonum.
Þvx lýtttr þér ástin og alt sem er j
bezt
i andlegri göfgi og háfleygunt
vonttm.
! Þft systir. þú kona. þú móðir, þú !
I mær,
]ni mannúð og jöfnttö i liö tneö '•
þér kallar.
<>g blómsveiginn réttlætið réttirþér j
ttær,
! því ratigsleitnis deginum stnám !
saman hallar.
I Ú, liónv því gæfunnar ljóshvirfing
skær
letöimar þinar og framkvæmdir
allar.
E. /. Arnason.
Umhvcrfis hnöttinn
í flugvél.
\ töa í blöötmt er nu rætt titit j
j það, hvernig takast muni aö fljúga j
I umhverfis jöröina i flugvél, eftir
j aö stónuu verðlauntint er heitið
( fyrir það afrek, af forstööunefnd
l’anama-Pacific sýningar, sent
I haldin verðttr í Sau Francisco aö
ari. Flestum kenntr saman um.
að þaö líti betur út á papptrnum, \
j heldttr en i frantkvæmdinn'. Þaö
■ er hægra itm aö tala en i aö kont- |
! ast. segja blöðin, og flestir flug-
■ ntenn virðast vera a þvi máli.
. Eirn sá djarfasti <>g hepnasti t'lug-
tnaðtir. sein nú er iippi, [ules
Vedrines. hefir að vístt látiö sér j
utn tnitnn t'ara. að aðrir flugntenti
i fljúgi ttpp í loft. ett hann ætli sér 1
að fljúga únthverfis hnött'nn.
( Eigi aö síður var þessi santi
\ e<lrines kominn hætt a flugferö j
sinni frá Paris til Cairo. sem þo 1
er c.kki netna htill partur af vega-
j lengdinni umhverf:s jörðina. Hatvt
j var þá yfir Tattrus f jölhun i
Litlu-Asiu. <>g segir svo fra: “í
tvær stutxlir var eg hræöilega il’a
staddur ttppi yfir hrikalegvtu j
fjallatindum. þarsetn emra hiálp
var aö fá. ]><> á þyrfti aö halda.'
Vindar blésu héöan og ]>aöan < g
feyktii hans snr’ia• t’ari í ýtusar átt-
ir. en hattn ókittinugttc <>g vissi
ctigin <lcili á landinu né veörafar.
setn þar gerist. Hatvn játar sjálf-
ttr. 'aö hantt “hafi aldrei komist t
slíkan vattda. <>g hélt eg þó, að eg
hafi mætt stríðum stormiun. þcg-
ar eg flattg timhverfis Bretland."
Sá fhtgmaöitr. setn færi ]>á leiö
cr sýningar stjórar hafa niarkaö
fhtgmöntutm í kappt'lugi ttmhverf-
is iöröina. tnttndi v’töa kotnast í
álikft vanda <>g \ edrittes lenti í
vfir Taitms fjölhtm. og vafasamt.
ltvort hattn kvnni frá tiðiiidum aö
segia ttr þeirri för. Þaö er liægt.
aö taka untxlráit af löndum og
höftttn jarðar og betnla á hvar
stvzt sé tníHi landa, eu hvar hæg-
ast er aö fljúga tueö loftstrainn-
um, kann enginn aö stgja, og er
þaö þó ólíkt merk legra fyrir
þann, sem í loftinu fer. Ef
fljúga skal yfir Atlants haf, þá
verðttr að fara yfir New Found-
land til Hvarfs á Grænlandi, 640
ínilur, þaðan til íslands, 620 míl-
ttr, næst til Færeyja og loks til
Noregs 420 mílna leiö. Enginn
hefir ennþá orðið til þess að fþúga
600 mílur yfir sjó, en vel má þaö
sjálfsagt takast, á sutnardegi, ef
vel viðrar, þarsem loftslag er m'lt.
En hvernig mundi loftförum reiöa
af norður undir heimskauts baug,
þarsem striðir stormar og harð-
viðri koma fyrir um hásumarið?
Friðþjófur Nansen fór yfir Græn-
land þvert, frá austri til vesturs,
aöeins 400 mílur fvri<r norðan
Hvarf, og veöramunur ekki mikill
á þeim stöðvum. Nansen fór af
skipi þann 17. Júli 1888, hafði þá
lent í hafts, tíu mílna breiðu belti
og hrakist suöur með landi, og
gátu þeir félagar ekki lagt upp í
landferðina fyr en þann 16. Ágúst.
Er svo sagt frá ferðalaginu: “I’e r
þoldu raun mikla og illviðri og
kulda, konnt á hæstu stöðvar þann
5. Septembcr og náöu til strandar
vestanmeginn í lok mánaðarirs.”
Slik voru veðrin sunnan á Glæn-
landi sttmariö þaö, köld og storma-
söm, og þessu sama mundi maðttr
sá mæta í lofti, sem leitaðist við
aö fljúga yfir þá óvistlegu auðn,
og hin isi stráöu höf í kringum
það. Það er líka alkunnugt,
hversu óstilt veðrafarið er yfir
norðurhluta Atlanshafs og ekki
sízt kringum ísland og Færeyjar,
og það jafnvel á blíöasta tíma árs-
ins.
Einn partur hinnar tyrirhuguðu
fhtgleiðar liggur yfir Kamtckaka | um tn'kltt furöulegri, en nokkttr
skagann og Bekrings sund til Al- j hefði getaö gert sér í hugarhtnd.
aska, en sá skagi> er sagður e n sú ! j [ann átti það eftir aö verða gerð-
ömurlegasta auön, er menn þekkja j ur ag hcrshöfðingja í her
aö framkvæmd. Það er lítil furöa
þó hann sé nú — loksins — orð-
inn vinsæll tneöal höföingjanna
hér og tíöasta ttmræöu efn\ í sam-
kvæmum þeirra.
Bóndi.
A vorum dögurn hefir enginn
svo óvenjulegan feril að baki sér
sem hann. Það eru tæp fimtán ár
siöan aö Louis Botha kont einn
dag út úr bóndabæ sinurn, er stóð
einn sér, langt frá öðrum, ferð-
búinn, með bysstt um oxl, steig á
bak reiðhesti sínttm ug refð leiöar
sinnar e'ns og hver annar bónda-
maður, til þess að berjast undir
merkjum kunningja sins, Lúkasar
Meyers. Hann var ]>á til að sjá,
einsog hann er enn, allra manna
vasklegastur, bæði hár og gildttr
og bringubreiður, sat hest sintt af-
bragðs vel, snöggkliftur á hár og
skegg, atigtin blá og einlæg, hægur
í fasi og seinlegur, og stilflegur
einsog sá, sent aldrei hefir i borg-
unt búiö, heldur á afskektu sléttu-
býli hjá hjörðum nauta og sauöa.
1 þann tíð var fagnaöttr ntikill í
sölum ríklátra höföingja á Eng-
landi, og tilhlakk til þess að
vinna glæsilegan sigur og auð-
tigar nániur glóandi gmsteina:
þeim hefði þótt ferö bónda þessi
hæðileg, ef þeir hcföu séö til hars.
Það gat tæplega veriö aumari sjón
aö .sjá David, er hann fór út að
slá Filisteann meö slöngu og ste:m-
völu, heldttt; en þennan gervilega
bónda. er hann reið út ttr sveitinni
með cörttm bændutn ttl þess að
berjast viö óvígan her, allar her-
fylkingar hitts brezka ríkis.
Eigi að síöiir átti bóndamaður
þcssi furðulega íramtið í vænd-
cnda hef;r veriö sagt um hann, aö
þar sjái varla sól fyrir þokttm
tneö ströndum fram, alt sumariö.
Um loftstrauma yfir því eld-
brttnna þokulandi vita menn alls
ekki neitt. Sama er aö segja utn
loftstrauma yfir óbygðum Siberiu.
Manchuriu og Japans hafi og
Aleuta eyjum. Þó að farið væri
aö rannsaka loftstrauma á þess-
um svæöunt strax í ár, þá tnundu
| Breta, i heiðursskvni: æðsti
stjórnari Transvaal lýöveldis og
síðan i hinum sameinuöu ríkjum
suður Afríku, frá höfðanum norð-
ur til yzttt endimarka Rhodesiu.
< )g enn furöulegra er, aö forlög-
in skyldtt haga því svo, að hann
skyldi verða húsbóndi á Groote
Schttttr, höfttðbóli Cecil Rhodes,
en þar sat sá höfðingl þá, þegar
þessi saga hc^st. og dreymdi ttm
menn varla þekkja þá v\ nokk- |,aö og. ger^i ráfí l)m |)að, að stofna
tirrar hlítar eftir tíu ár, svo aö j vi5 brezkt riki i Suöur Afríku
flugtnönnum væri sænulega hættu- j Herferð Tamesons var nýlega af-
laust að knýja rásina tint þá í loft-
intt.
| staðin og orðin að engtt. "Hann
hefir velt vögunum minutn’’, sagði
Þaö hefir veriö reiknaö út, að J Cecil Rhodes. En nú var ófriður-
kostraður viö að fljúga yfir At- inn byrjaöttr, á endanunt, er hann
lants haf, í hinu fullkomnasta loft
fari, sem nú er til. meö öllum und-
irbúning: og tilraunuum, ntuni
nema aö minsta kosti 50.000 döl-
tim. Af því mttn mega ráöa, hvað
kosta muni að fljúga ttmhverfis!
hnöttin, ett til þess mundi þurfa
geysilega toikið fé.
Frá Louis Botha.
StjórnarfonnaSur Snður-Afriku.
■ Svo sern gctið hefir veriö, lögðtt
verkamenn í Siiðiir-Afrktt niöttr
vinntt um nálega alt landiö, en
stjórnin. sem Louis Botha er fyr-
ir, tók fyrir óspektir þeirra með
vopmtðu liöi. tók foringja þeirra
höndttm, tíu hitta æstustu og rak
þá úr landi, og braut þannig verk-
fallið á bak aftur með harðri
hendi. tJm engan mann i hintt
brezka ríki er meira talaö og rit-
að nti sem stendur, heldttr en
Botha. Ágrip at' einni slíkri rit-
gcrö skal hér flutt eftir Lundúna
blaöi, er fylgir ln'nni lberölu
stjórn á Rretlandi aö málum.
“\'ið það aö verkfalliö í Sttöur-
Afriku ér brotið á bak aftur. ber
enti á ný mest á þeim mantii í
brezka ríkittu. sent þeirri frægð
lief'.r náö nteir af því hvern-
ig atvikin hafa skipast, held-
nr en af þvi, aö hann
hann þarf. óvinir hans segja, aö
hann sé seinn og oskarpur, að þ«Ö
sé vafasamt, hvort hann sk.lji
sjálfur ákvæöi þeirra laga, sem
liann lætur leggja frant fyr r þi. g,
svo og aö hann fari oft fyrir utan
nterg málsins í kappræöum á
þingi. Það er vist og satt, aö hann"
er ekki jafnok' hersi.ötðingjans
Smuts til þingstarfa, enda þykir
frábærlega mikið koma til skerpu,
kænsktt og orðsnildar þess inanns.
En Botha er einlægur, sanngjam
og spakur og nær hollustu og
try'gð manna miklu fljótar og fast-
ar, en hinn hjólliðugi samverka-
maöur hans í ráðaneytinu, hers-
höföinginn Smuts.
Fyrirlcitinn og tortryggur.
Enn er það, að þó að Botha sé
búmannlegur og seinlegur, þá er
hann frábærlega aðgætinn. Þó
að ltann sé fámæltur, þá er það
ekki af þvi, að hann geti ekki lagt
til málanna, lteldur af hinu. að
ltann kann frábærlega vel að þegja
yfir því, sem honum býr í hug.
Aö þvi leyti. er hann ekki ólikur
Washington. Quincy Adams benti
eitt s’nn á líkneskt Washingtons
og mælti: “Þarna var flón, sem
aflaöi sér orðstírs og frægðar með
því að halda sér saman”. Louis
Botha er ekki flón, frekar en
Washington var, en hann kann aö
halda munninum aftur og augun-
um opnum. Þessi hæfileiki hefir
þroskast hjá honum af þrautum
og mörgum mannháska, er hann
hefir oröið að þola, — á vígvelli
í orustum viö Zultta og Breta, á
hættulegum veiöiförum og í <1eil-
um viö Kruger forseta og flokk
hans, í gamla daga, og nú síðast
afar flókin og erfiö viðfattgs efni
innanlands, mikltt verri viöureign-
ar en í tiokkru öörtt landi, má þar-
til nefna tnáliö ttm-verkamenn af
Indlatxli, ttnt ituifædda verkatnenu,
bændttr af Búakyni og brezka
námtt eigendur, svo og v’öskifti
hvítra verkamanna og blakkra.
Kínverska verkamenn losnaði
landið við og fyrir þaö er Botha
alla tíð þakklátur stjórn Campbell
Bannermans.
Hcrstjórn.
En þó hann sé varfærinn og
hægur i fasi, þá ltefir hann áræði
til að læra og hörktt, sem hinir
síðustu viðburðir bera vitni um.
Har.n vílar ekki fyrir sér aö beita
vopnunum. Joulært hershöfðingi
þótti mildur í ttpphafi ófriðarins.
og svo þótti Botha sjálfum, og
mælti þá: “Ef við skulum berj-
ast, þá vil eg láta sverfa til stáls".
Líkunt orðum mæiti Cromwell.
þegar yfirboðari hans var ekki
eins harðitr t liont að taka og ltann
vildi. Þeir sent náktmnugir eru
Rúastriðintt, ertt ílestir á þeirri
skoöttn. að ef Botha hefði haft
forustu á hendi frá byrjuti. þá
heföu úfarir Rretanna oröið enti
hroðalegri. Eftir flóttann frá
Dundee v:ldi Botha. sent þá var
oröinn jafn æzta hershöföingja að
j völdum. þó komið heföi til hers-
, ns sem óbreyttur bóndi. aö gerevd<l
| væri fylking Breta er Vule stýrði,
og ef þvi ráöi heföi verið fylgt.
þá hefði borgin Lady-Smith geng-
:ð þeim úr greiptun. F.tt Joubert
var gamall < g mildttr og vildi ekki
hætta lífi manna sinna. E.nr þá
þýðingarmeira var ]>að, aö Joubert
vildi ekki fylgja því ráði hans, að
skilja eftir litla svett við Lady-
smith og ltakla öllttm hcrnum sttö-
hafði óskaö sér og lagt slg fram
til að kotna á staö. Eftir stríöið
skyldi hann stofnsetja ríkið. Og
hér, í hinni glæsilegti höll hans á
Groote Schuur, skyldi hinn fyrsti
stjórnandi )>ess sitja. Ekki. vissi
hann, að hann hafði bygt embætt-
issetttr fyrir þann bóndamann,
sem nú var á leið kominn til orustu
við hann og hans brezka lið.
Sjaldan hafa svo skjót umskifti
og gagngerð auönubrigði komið
fyrir, svo sögur far’. af, né ftirött-
lcgri og rækilegri hefnd.
Stilling og varfœrni.
Ótrúlegt mátti þaö viröast, að
slík örlög lægju fyrir þessurn
manni, þvt í,ouis Botha er ekki
þesslegur að vera viö rómantíska
atburði rið’nn eöa aö nokkuö stór-
kostlegt ætti fyrir honttm að liggja.
Hann er einn at' þeim. sent hefir
orðið tnikill tnaður. ekki af metn-
aöi sjálfs sín eða afburða hæfi-
leikttnt. heldttr af atvikum. Htð ur til ni()ts viö Bretaher. og er þá
santa rná scgja ttni Cromwell. hann j litil| vati a> a8 vé,- heföum orðið
heföi lifaö alla æfi sina setn ófryntt , a^ [)Vrja aftur á að leggia ttndir
<>g heldttr sóðalegur óöalsbóttdi, j oss |'an(jifi ana ieið> fri sjó. Þaö
bruggaö öl <>g skorið fram mýrar, j er vel 1 íklcgt. að vér eigtim aldur-
tangað til gröfin tók viö honttm. | (lolni jouberts það aö ]>akka. aö
cf ekki heföi harðstjórn komtngs ( 1^^;^
sé Ixtttir gefintt en aðrir. Hér
skal ekki ræöa ttnt þaö. hvort ráð
hans 'til að hnekkia þerkfallinu
bnfi verið rétt eða röng; batt ráö
bafa ekki fvrr veriö notuö t brezka
rikintt. en at' ]>eiiit cr ]><> Rotha
oröintt ttppáhald afturhalds:ns hér
á F.nglanfli. er alla tíö hefir meiri
<>g tneiri lutg á aö læita hörktt-
brögðtim og ofbeldi í barátttmni við
l<l>erala <>g verkamannaflokkinn.
Ff afnenta skal algert neitttnarvald
1 lávaröanna. þá sntta afturhalds-
menn ser að ]>ví. aö snfna tt|>t>-
reisnar her til aö kúga þittgö og
herliöiö revna lx,;r að tevgia til
að svíkja sittn hollusttt etö viö kon-
i ttng og stiórn, til þess aö tryggia
sér aö upnretsniti nnstaktst ckki.
Ef verkamenn gerast unp’vöö«lit-
! samir. hvað nntrdi ]>á tiltækiU<rra
<><>■ eftirbrevtnis verðara, hchltir
j en að lýsa hcrlögunt, vtir landinu.
til hess að bæla ttiöttr iVtnægju
J þeirra og kúga þá til aö una kjör- |
! ktiúö hantt til stórvirkja. Ef
! heimskttr kotiungur hcfði ekki I
; orðið til þess aö brýna George
I \\ ashington. þá heföi hann hvergi
|>ekst ttema i nágrenni síntt. setu
1 vel siöaöttr og einstaklega sann-
sögttll óöalsbóndi. Ef ekki hefött
gtillnámltr fundist á slóðum Bú-
anna. ]>á væri Louis Botha ennþá
á bæ sínutn á Vryheiöi. ett þá jörö
hafði hantt t'engiö at' /fultt-negr-
unt tvrir liöveizbt er hantt veitti
eintim höföingia þeirra i hemaöi.
gerött margir af Búttm slíkt hiö
sama og lagöist með þvi móti mik-
iö land tindir Transvaal.
Ett cf atvikin geröu sitt. þá
lagöi Rotha sjálfur frant þá kosti
er tregöu til vfirburöa. Þaö
mttndi vera auðvelt. af þeint sem
legöust grunt. aö gera lítiö úr
]>eim hæfileikmn og telja atvikin
ein hafa ráöiö ltans frægöarferli.
l>aö •’> 1 it lætur harn sig etigu sk’fta
er í brezka rtkiru þattn
dag t dag. Allir vita hver umskifti
ttröu. l>egar Toubert dó. og Botha
túk viö æztu herstjóni. Þá unntt
Rúat' orustúr við Colenso og Spion
Kop. I þeint orustum lét hann
hvorki aödáuit meö hugrekki ó-
vinaliðsins né meðaumkun, á sig
bíta. heldttr beitt’ hverjtt ráði til
að attka tuannfallið. Ef Joubert
heföi ]ét stjórnaö liði Rúanna.
ntundi hann hafa sagt: “Láítið
veslingana vera. þaö er búið aö
drepa ttóg i dag". Eti Botha valdi
úr hinar læztu skyttur, til að
drepa niöttr þá seht stórbysstim
Bretanna fylg<ltt. og sparaöi ekk-
crt til aö láta kité fvlgja kviö'.
Þcgar fram i sókti. sýndi hantt.
aö hann haföi aðra kosti til aö
bera. ett áræöi og hörku. hann
geröist kættn aö stjórna liði. úr-
ræöagóöur og ráöugur. og kttnni
afhragðs vel aö gera sér t hug,
hvað ]>cir hershöföittgjar mttndu
utu ■.'ittttm, \ð láta hraöskevtttr
ímaehine gttns) skifta. er sv<> að-
'láat’le,ra einfah ráö viö óánægð-
.•>ii verknlvð. Mörg áhyg'gittfull
sd hér f lattdi hef:r óskað <é* að I
haiin er maðttr alveg' hégónta og ] gera. sem i móti hotutm bórðust,
: tilgerðar laus <>g hirðir alls ckkert
i t’tu hrós atntara. TTann er maður
dultir, fáorðttr ig' seinn til að segja
111 fttllan trúnaö. Hann er
iafnlyndttr og spakui'. Hantt virö-
i«t hafa til aö 1>cra. uttdir niöri.
fádæma mikið af þ>linnveöi og
liynt i hmdinni <>g fer hægt aö öllu
einsog sá, setn heíir tiógatt tima og
’iteps Iv'ita |>ví t'áöi. ( >g ttú heíit' <
, . ,v ,, noga krafta t l að vtnna ]>aö settt ttr,
l.ottts Rotha latiö það rað veröa
hver eftir sintt ttpplagi og skaj>-
fcrli. <>g bcitti þá hrögðum með
tniklnm hvatleik og djúpsettum
ráöttin.
Stcfna í Uindsmálunt.
Einsog sagt var. þá er hantt
bæði djarfttr og' varfærinn og þar-
tneö vfriö spaklyndur <>g hófsam-
Ofsi eða heipt fittst ekki tneð
ALLAN LINE
Konungleg PóstRufuskip
VETRAR-FERDIR
Frá St. John og Halifax Frá Portland
til til
Liverpool og Glasgow. Glasgow
FARGJOLD
Á FYUSTA KAKKVMI.........(XU.KO og upp
A Ö»HU FAItKtMI..............$47.50
A pRJtOJA FARKÝMI ...........$31.95
Fargjald frá fslandi
(Emigration rate)
Fyrir 12 ára og eldri............. $56.1»
“ 5 til 12 ára......... 28.05
“ 2 til 5 ára................ 18,95
“ 1 til 2 ára............. 13-55
börn á 1. ári................ 2.70
Allar frekari upplýsingar um gufuskipaferðirnar, far-
bréf og fargjöld gefur umboðsmaður vor, H. S. BABDAL,
horni Sherbrooke og Elgin, Winnipeg, sem annast um far-
gjalda sendingar til íslands fyrir þá sem til hans leita.
W. R. ALLAN
364 M&ln St„ WtnnipeK. AöalumboSsmaSur TNUntoiidi.
honum. Hanti vildi aldrei að til
ófriðar kænti. Hattn stóö i tnóti
Krúgcr, löngu áður en ófriöur
hófst, og var brigzlað um, aö
hann væri á bandi nrtmu eigend-
anna. ITann höföaöi sök á hend-
ur þeim, scm báru hann því brigzli,
en lét hana niðttr falla, er þeir
beiddust afsöknnar. Þar kom, aö
allttr grunur hvarf um þaö,- að
hann væri ótrúr málstað Búanna, '
og þegar hann réð liösmönnum sítt-
ttm í lok ófriðarins, aö taka sátta- 1
boðum Breta, þá fóru þeir aö 1
oröttm hans umsvifalaust E:gi
aö síöur er hann viðsýmti i skoö- i
rnum lteldur en þjóöarofsi Búarn 1
heimtar. TTann er að ttppeldi og j
ætt hollenzkttr og Huguenot, I
fæddur t hollettzkri ttýlendu og
kvæntur trskri kontt
t l aö hún giftist eftirlifandi manni
sínum, itm voriö 1859. Svo vortt
þau viö búskap i ýmsum stööuni
>ar í sýslunni. þar til árið 1876
fliúgandi ! að þatt luttust vestur unt haf og
gáfaöri, <>g þvi er þaö ekki netna settust aö i Nýja íslandi, tvær
eölilegt, aö hann sjái lengra en j mí]tlr noröttr af Gitnli. fluttu þaö-
beit. og hafi ekki sönut hlevpi- j
dóma og þeir. sent ekkí hafa af
i an til Winnipeg t88i og ti) Dak.
i fluttust þau unt voriö 1882. Þau
tteinit aö segia nema skoöunum j hjón eignuSllst (4 börn alls. 4 af
feöra sittna. er þeir eru aldit ttpp 1 j>einl (lott ting é jslandi, 2 dóu i
v,?i' Nýja ísland', annað ]>eirra nærri
Hið sanna er, að framtíöar liug- ! fulloröinn piltúr, og þrjár <’ætur
siónir þeirra Lottis Botha og Cecil 1 |>eirra dóu t Dakota tneö stuttu
Rhodes vortt ekki eitts sundurleit- millibili, allar fuHorönar. góöar og
ar og ætla mætt:. Báöir vlidtt aö efnilcgar stúlkur. Svo m't ertt aö
suöur Afríka yrði eitt riki. Ceril ; eitts s börn Jteirra hjona á lííi, sem
Rhodes ætlaöi Bretum ]>ar æzt ráö svrgja umhyggjttsama og ástrika
og mest met, eu Botha hugsaöi sér j móöitr. ásamt hinunt aldurhnígna
aö Rretar og Rúar rvnnu saman : eiginmann'. sem nú er rétt aö kalta
og vrði af ein ]>jóö. Þetta stefnu-
miÖ má sjá á öllum aögeröum
hans eftir aö ófriönttm lauk, og
ltófsemi hatts og forsjálni rná tnik-
iö þakka aö öll rikin cru runrin
santan í eitt. ITann liet'ir unttiö
ósleitilega að því aö afnema þau
áttræöur. Þess utan syrgja hana
tó barnabörn á ýmsutn al ’ri, liVa
eitt fósturdöttir, er hún haföi
revnst söttn móöir; auk margra
fleiri skvklmenna fjær og nær og
eitinig fjölda vina <><2 kunningja,
er kvttst höfött hintti látnu merk s-
sár. sent af stríöimi hlutust og aö ‘ lt
«>titt a
lífsleiöinni.
uppræta kala tnilli heit r.t þjóöa. Ixárdís sál. var <ljörf <>g hrein-
sem landintt ráöa. I*nginn stjórn- . shilin skyklurækin og umhyggju
ari Itefir átt erfiöar: tié vanda-
meiri stööu og engittn heföi getigiö
iTulir vatxlann með eitts einlægtim
áhtiga til að levsa úr honttm á
þantt hátt, er ölltini væri t'vrir
heztu. Ef v:ttir hatts eru óróa-
fullir útaf t'.ltæki batts liinu stð-
J asta, ]>á er )>aö ekki vegna bcss aö
I ]>eim sé það ekki Ijóst. aö ltann
átti í tnikltun vanda aö standa,
heklur af þvi aö ltatm braut bág
viö frjálslega bt'ezka stjórtiar-
! venju. Izniis Rotha tntm ein-
hverntima fá aö kenna a )>vi, aö
hann Ixeitti böröu v'ö t'orsprakka
; brezkra verkantanna.
Í.IIMINMXO
soin <>g sístarfardi; ltún var mjög
nákvæm og Jxtlinmúö að stunda
sjúka. Hún var stilt <>g þrekmik-
il t veikindum sínum og kvartaöi
ckki. Trúkotta var itún tniög
ákveöin; ltútt <!<> eins <>g húti haföi
lit'aö í staöfastri og auðmjúkri trú
'á eilífa sæltt attnars lieims: ekki
fvrir eigitt verðskttldun. heldtir
fvrir ráö og forþénustu frelsarans
Jesú Krists.
Taröarför hentiar t'ór t'ram 201.
t >kt. frá kirkitt Lúterssafnaöar á
Gardar að v'ðstöddu miklu fjöl-
i mettni. Séra K. K. Ólafsson fratn-
kvænuli prestslega þjómtstu viö
jaröárför hinnar látnu.
Rlessuö sé tninning hennar.
T rinn r.
Þann 15. Október 1913 dó a
I heimili stnu. norðvestur at Gat'dar
J N'.-Dak., kotian Þórdís Guömunds-
dóttir; hún var kona Davífts Jóns-
sottar, <>g höt'öu |>au bjóti búiö ]>ar
i ftill 30 ár. Þórdís sál. var fæd<1
! 1 s. Xóvember áriö 1831) á Kamlv
1 hól t Vtöidal í Húnavatnssýsht:
j Eoreldrar hennar voru Guömund-
j ur Asmundsson og Guörún Guö-
i mumlsdótt’r. er þar éoru búandi
i |>á, en siðar í Valöarási.
Þórdfs sál. úlst ttpp hjá. Siguröi
(Tíslasvni og konu hans Þórdisi,
moöttrsvstuf sinni. á Stóruborg.
<>-r siöar bjá tengdasvni Jæirra
! hjóna Davíð Tónssvni. er átti
! fvrir komt Sigurbjörgn <lóttur
J ]>eirra <>g með J>e'.m fluttist hún I bragös. til að svata ser a blaöa
aö Súluvölluin. Þar var bún )>ar manni.
— Rlaöamaöur rokkttr nafn-
kendur haniaðist í rússneska blaö-
intt “Novoe \remya" að n'iöa
Kúropatkin ltershöföingja t'vrir
berstjórti hans í striöimt viö Jaj>-
ana. T/>ks ]><>ldi Kúropatkin ekki
mátiö og skoraöi blaöa.mann á
hóltu, en hinn svaraði sv<>, aö
hann fyrirliti einvigi og vopnabttrö
<>g \il<lt ekki niannskemma sig á
að lxirjast viö hann. Ekki hefir
fréz.t neitt ttm J>aö entt. hvaö
hcrshöföingnn hefir tekiö til