Lögberg - 12.03.1914, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 12. MARZ 1914.
3
Innlendur iðnaður.
M álmstcypuverksiniðja
Val. Paulsens.
Lescndur MorgunblaSsins mun
reka minni til%þess, aS gctiS var
Váld. Paul'sens og verksmiSju hans
hér- í blaSmu, er minst var á hina
gullfaljegu kirkjukhikku. er hann
stevpti fyrir fríkirkjuna í Uafn-
arfirSi.
K11 nú langar oss til aS minnast
lítiS eitt nánara á iSn þessa tnanns.
Vald. Paulson er danskur aS
ætt og uppruna og réSst hann
hingaS til Reykjavíkur þegar
“Járnsteypa Reykjavíkúr’’ var
stofnuS. Atti liann aS hafa á
hendi aSaluntsjón meS ölliim smíS-
tim hennar, en hann fór frá félag-
inu skömmit síSar og byrjaSi aS
vinna fyrir eigin reikning. HafSi
hann fvrst koparbræSslu um
tveggja ára skeiS og gekk honum
sá starfi svo vel', aS hann sá sér
fært aS takast á hendur járnsteypu.
En til þess þarf bæSi stærri og
me:ri vélar.
Ertt nú rúm tvö ár síSan aS
Pau’sen fékk sér útbúnaS þann er
þurfti og jafnframt leyfi bæjar-
stjórnar til þess aS mega steypa
járn. IlafSi hann nú rauSablást-
ur mikinn í smiSju sinni og stóS
eldhafiS alla leiS upp úr reykháfn-
um. Þótti þá mörgum nágrönn-
um hans ískyggilega aS fariS og
kærSu hann fyrir bæjarstjórn. Var
þá nær þvi'konrS aS Poulsen yrSi
bannaS aS steypa járniS, en þó
varS ekkert úr því, sem betur fór,
þvi fyrirtæki þetta er eitt hiS
þarfasta í bænum. Þó voru þaS
ekki glæsilegar vonir sem menn
gerSu sér um framtíS þess fyrst í
staS, og var Poulsen spáS þvi, aS
bezt mundi fvrir hann aS hafa sig
sem hraSast á burtu heim til Dan-
merkur. En hann hafSi trú á
fyrirtækmu. og nú hefir þaS sýnt
sig, aS s útrú var ekki í lausu lofti
bygS.
VerksmiSja Paulsens er á
hverfisgötu. Eru þeir tveir smiS-
irnir, hann og Hansen. og vinna
hvor meS öSrum. Hafa þeir sjö
menn í vinnti á degi hverjum og
vmna auk þess sjálfir alla daga.
ASalstarfi þeirra er tólginn í því
aS gera viS mótorvélar og gufu-
félar i botnvörpungum, sem oft
eru í ólagi. Núna eru þeir t. d.
önnum kafnir viS aS gera fiS
enska botnvörpunginn Pacific. sem
kom hingaS inn meS bilaSi vél.
VerksmiSjan er svo vel birg af
áhöldum og vélum aS hún getur
gert viS allar skemdir á botnvörp-
ungavéíum. Og verS þaS er hún
tekur fyrir þaS, er miklu lægra en
þaS, er erlend félög taka fyrir
slíkar aSgerSir.
Er þaS þvi útgerSarmönnum hér
tvöfaldur ágóSi aS verksmiSjan er
til. Evrst og fremst aS því leyt',
aS þurfa ekki aS híSa þess langa
lengi aS fá vélarhluta þá, er bil-
aSir eru, frá útlöndum, og eins aS
hinu leýtinu, aS allar viSgerSir
sktdi ódýrari hér en erlendis. Þvi
þótt erlendar verksmiSjur standi
ef t l vill betur aS vigi og ættu
þess vegna aS geta látiS ésr nægja
minni ágóSa. þá er þaS þó ætíS
viSurkend “kaupmenska” og jafn-
vel ófrávíkianleg regla þeirra! aS
selja tlendingum dýrara en öSrum.
F.h hér bregSti rþó jafnframt svo
kvnlega viS. aS enskir og þvzkir
botnvörpungar, sem hafa orSiS aS
leita liSsinnis þeirra Paulsens og
Hansens, hafa v’Surkent þaS, aS
vinna þeirra væri ódýrari en sams-
konar vinna í beirra eigin landi.
Og i öSru ’lagi er hér slegin
önnur fluga í sama högginu : Pen-
ingar þeir, sem skip:n borga fyrir
viSgerSirnar, eru kyrrir hér í
landinu sjálfu. T. d. sagöi Paul-
sen oss aS hann hefSi smiöaS yfir
50 skrúfur á mótorbáta. Ef þær
hefSu veriS keyptar erlendis,
mundu þær hafa kostaS hátt á
þriSja þúsund krónur, og sést þaS
þvi hezt á þessu litla dæmi hve
nrkiö fé landinu sparast, er þaö
tekttr iönaSinn í sinar hendur.
“Græddur er geymdur eyrir’’, og
hvert þaS þúsund, sem út úr land-
inu fer, til þess aS kaupa fyrir þá
hluti, er vér getum sjálfir gert, er
tapaS fé. Og íslendingar eru ekki
þeir “burgeisar” enn sem komiS er,
aS þeir hafi efni á þvi aS sóa burt
fé um þarfir fram.
— Vér höfum átt tal viS nokkra
þá menn, sem hafa látiS Paulsen
steypa fyrir sig hluti og lúka þeir
allir hinu sama lofsöröi á verk
hans. Auk þess höfum vér og
haft tækifæri til aS lita á smíS:s-
gripi hans og eru þeir allir mjög
haganlega geröir og traustir, svo
aS hvergi er misbrestur á.
Járnsteypa Reykjavíkur.
JámsteypwfélagiS var stofnaS í
Júní 1915, og var Gisli Finnsson
JárnsmiSur einn af aöalhvata-
^nönnum fyrirtækisins og stofn-
endum þess. Hann fékk Sigur-
geir Finnsson bróSur sinn til þess
aS annast stevpuverkiS. HafBi
Sigurgeir veriö tvö ár erlend:s til
þess aö nema þá iön.
Formenskuna hafSi hann á
hendi í þrjú ár. En félagiö bar
sig ekki vel, efnahagur þess var
bágborinn, og þótti þaS sýnt, aS
einhverra braj^Sa yrSi aS leita, til
þess aö komast úr kröggunum.
Var þaö þá aS Vald. Paulsen réöst
t l félagsins. Vann hann hjá fé-
laginu í eitt ár. Tók þá viS for-
menskunni Árni Jónsson og hefir
hann gegnt þeim starfa mjög ötul-
lega síSan. Hefir vinna mjög auk-
ist síöustu árin og hefir félaginu
græöst fé.
Sú hefir jafnan veriS reynslan
hér. aS iSnaSarfyrirtæki innlend
liafa átt viS þröngan kost aS búa
fyrstu árin. hversu nytsöm sem
þau hafa veriö. Enda er líklegt aö
málm- og járnsteypu hafi ekki
veriö eins mikil þörf hér fyrst er
félagiS var stofnaS eins og nú.
Mótorbátum og botnvörpungum
hefir fjölgaS stórkostlega hér á
landi síSan og fleyri vélar er nú
fariS aS nota en áöur. En aSal-
verkiS sem járnsteypuiSnaöurinn
innir af hendi, mun vera þaS, aS
gera viS og smiSa ýmislegt, sem
til véla þessara þarf. Er þaS því
auSsætt, aS járnsteypuiSnaSurinn
á hér góöa framtíö fyrir höndum.
Qg innan skamms mttnu íslending-
ar svo vel á veg komnir í þessari
iSnaSargrein. aö þeir geti sjálfir
smíSaS sér vélar þær, er þeir þurfa
á aö halda, aS minsta kosti allar
hinar einfaldari. Og mundi fáa
hafa óraS fyrir því fyrir nokkrum
árum.
Járnstevpuhúsiö stendur vestar-
lega í bænum niöur viS sjó. Er
þaS enda fæstir Reykvíkingar, se n
þekkja nokkuö til þess aöa starf-
semi þess. Og má þaö heita illa
fariS. Þó hefir nóg yeriS aS
starfa þar fyrir 2—3 rnenn til
þessa, en nú vinna þar 4 menn og
sýnir þaö aS vinnan er aö aukast.
JárnbræSsluofninn er afar-stór
og fýsibelgur er þar svo mikill, aö
forstöSumaSurinn segir aS hann
niuni hafa nógan kraft til þess aS
blása aö kolum allra járnsmiSa i
borginni. BifvéHn ('M^torinnJ,
sem knýr fýsibelginn, hefir 4 hesta
afl. Hann snýr einnig “Smergel’’-
hjóli, sem notaö er til þess aS
fægja smíöisgripina er þeir eru
teknir úr mótunum.
Yandi nokkur er aS smíSa mót-
in svo vel fari. Þarf þar aS gæta
allrar nákvænmi og segir forstööu-
maSurinn aS mörg eöa flest þau
mót, er þeir fái utan af landi, séu
syo illa úr garöi ger aö ekki sé
hægt aö nota þau. Veröa þeir því
sjalfir aö smíSa mótin og er þaö
eigi lítill verkaitki.
Steypusandurinn er pantaSur frá
Danmörku og þó hann kosti ekki
mikiö fca. 15. kr. smálestinj, þá
væri þaö þó óneitanlega skemti-
legra ef viS gætum tekiS hann hér
heirna. En þaS er trú sumra, aS
hér fáist ekki sá sandur, sem not-
hæfur sé til slíkra hluta.
VerksmiSjan steypir vanalega
einusinni i viku hverri. Stærsti
smíSisgripurinn. sem hún hefir
steypt, er fallhamar. sem hafnar-
geröin lét hana smiöa.
Ýmsa aöra smíSisgripi gat og
þar aS líta i verksmiSjunni og
voru þeir flestir ætlaöir mótorbát-
um eöa botnvörpungum. Voru
beir haglega gerSir og mjög ólikir
aö lögun, því verksmiSjan steypir
alt þaö er hún er beöin um. hversu
vandasamt sem er. —Morgunbl.
Gifting.
Þann 24. Febrúar 1914, gaf séra
Runólfur Martensson í hjóna-
band þau Stefán Hofteig ekkju-
mann og bónda frá Minneota
Minn. og ungfrú Margréti Benson
frá Wild Oak, Man. — Giftingar
athöfnin fór . fram á heimili séra
Runuólfs í Winnipeg.
BrúSgum nn er sonur Sigur-
björns Sigurössonar Hofteig.
bónda aS Minneota, Minn. og
veggnum milli þiljanna, út frá
ofninum eSa múrpípunni. HafSi
enginn hugmvnd um hvem:g þetta
gat orsakast, og oft haföi ofninn
miklu meira veriS kyntur. Söfn-
uöurinn 'stóS sem einn maSur i
| viöleitni sinni aS afstýra þessu
j slysi. Þau verkfæri og áhöld not-
uS sem t:l voru, og sent á bæji eft-
j ir mannhjálp og verkfærum, en
] þar sem kirkjuveggirnir voru
toppaöir tneS tréspóntim, var þaö
konu uhans Steinunnar Magnús- j:i svipstundu aö eldurinn læsti sig
dóttur. BrúSurin er dóttir bjöms
bónda fá. 1909) Benediktssonar
aö Wild Oak, Man., og eftirlifandi
konu hans Sigrföar Jónsdóttur,
sem nú býr meö. sonum sínum aö
Wild Oak. Man.
Þann 25. Febrúar komu h’n ný-
giftu hjón út til Wild Oak, Man.,
.
til móSur brúöirnar. Og aS kveldi | ,1<s óllu bjargaö sent niöri var 5
þess 26. Fehrúar var veiz'a þeirra : kfrkjunni. og orgelintt. sem var
haldin á heimili móöur brúöinnar: ' UPÞÍ ú lofti..
sem hélt veizluna. Þar vora um ! ' tiltölulega mjög skömmttm
40 boSsgest’r. veitingar rausnar- : tima brann svo kirkjan til kaldra
Reykjavík 2. Febr..
| Mál út af einkarétti hefir upp-
| fundningamaðurinn ísólfur Páls-
| son höfSaö gEgn nokkrum útvegs-
I bændum i Gullbringusýslu, er
steypt hafa netakúlur, eins oj* þær
er hann haföi einkarétt á. I hér-
aSi tapaöi ísólfur málinu af því aS
Stjómarráöinu haföi láöst aS aug-
lýsa einkaleyfið. Er máliö nú
komiS til yfirréttar.
Ceres kom fráAkranesi á laug-
vegginn. Var þaö og jafn- j ar(laRÚin og fór beina leiö til Viö-
j eyjar og lá þar allan gærdag:nn
I sökum illveSursins. Nokkrir far-
J hegar af Akranesi era meö því og
j ltafa oröiö aö sitja þar, sem þeir
vora komnir. —Vístr.
Reykjavík 31. Jan.
Kappglíma ttm Armannsskjöld-
j inn fór fram í gærkveldi, svo sem
j ákveöiö var, og vann Sigurjón
i Pétursson skjöldinn.
— Vísir.
um
snemnta aö stór norSan hriö brast
á. Var þaS hiö mesta fárviðri.
Fylgdist þar aö veötirhæS og fann-
j koma. Þegar þaS þanrng gat eng-
um dul st aÖ kirkjunni var óbjarg-
j andi. tóku menn aö bjarga öllu
| þvi sem hægt var. Var yfir höf-
legar og hiö skemtilegasta sam-
kvæmi. — 2. Marz leggja hin ný-
giftu hjón af staö frá Wild Oak
áleiSis suöur til Minneota, Minn.,
til heim lis síns. MeS þeim fer
suötir Rjömstjeme Benson. bróö-
ir hinnar nýgiftu konu.
Heillaóskir fylgja hinum efni-
legu nýgiftit hjónum og hinum
unga efnilega manni. er með þeim
fer.
a.
kola.
ÆFIMTVtVING
-N. Kbl.
Brauðaferðir presta hér fyrrum.
Hinn 14. Janúar síöastl. andaS-
j ist aö heimili sínu Akra, North
! Nakota, einn af elzstu íslenzku
j frumbvggjum þessa lands, öldung-
urinn Eggert Gunnlaugsson. Hann
Árni biskup Helgascn-
Olíufélagið í Kína.
Hið ntikla félagsbákn, Standard
O l, liefir komizt upp á að bæta
úr ljósmetis þörf Kinverja. Fé-
lagiö lét búa til mjög ódýra lampa.
meö einkennilegu lagi, sefti Kín-
verjum féllu svo vel í geö, aö þeir
eru keyptir nálega í hverju koti
um endilangt Kina, og hafa náö
]>eirri útbreiöslu á skómmum tíma.
\ itanlega seldi félagiS líka olíu á
j lantpana og jók verzlun sína stór-
j kostlega með því moti. Þaö vitni
j ber félagiö Kínverjum, aö eins
I áreiSanlega viöskiftamenn hafi
j þaö aldrei þekt, því aö félagið hef-
ir ekki tapaö nema fáum dölum.
þó aö viSskiftin viö Kínverja hafi
numiS mörgurn miljónttm dala á
ári hverju.
En félagiö lætur sér ekki nægja
aS græöa meö þesstt móti á Kín-
verjunv. Stjórnin þar var í pen-
ingaþröng, en Standard Oil hefir
nóga peninga og frain yfir þaö. í
Kína er olía í jörðu, mjög mikil
aö sögn, og hvaö var þá eSIilegra
etv aö til viöskifta kæmi nveS fét
laginu og stjórninni. Það varö
líka ; félagiö lánaBi stjórninni fimt-
án nviljónip dala, gegn vöxtum vit-
anlega, og tryggingu, en tók í móti
einkarétt til aö vinna olíu úr jörSu
i Kína. BáSir aSilar eru sagðir
ánægöir nveö kaupskiftin og Band-
arikjamentv era hróðugir, aS hafa
fóstraö svo öflugt félag, aS þaö
gerir sjálft samninga viö útlend
ríki og hefir fé aflögum til aS
hlaupa undir bagga meö því.
Nokkrunv sinnum hefir hans
veriS minst hér í blaöinu og átti
aö vera betur, því aö góöar vora
heimildir aS smásögum um hann,
er þeir voru Bjamasynir amt-
mánns Þorsteinssonar, Arni og
Steingrimur. Voru þeir svilar
Bjarni og séra Ární i GörSum.
En flest gleymist sem farið er meö
í gamantali. og margt gott fer for-
görSum viS þaö aS eigi er þegar í
staö lfetraö eftir fróSum og minn-
ugunv mönnum.
Þá sögu man eg eftir Steingrími,
aö mannskaöa á sjó hafSi aö boriS
á Álftanesþ og fór séra Amí aS
segja ekkjunni. Henni varö þá
aö orSi: “En aö f jandinn skyldi
kenna honum aS fara í nýja stakk-
inn í morgun”. Séra Árni kyrpti
sanvan augunum ('Steingrimur lék
þaö) og sagöi fastmæltur: “Mikil
hetja ert þú, GuSrún!”
Grimur Thonvsen var kominn
aö BessastöSum nokkrum árum
fvrir andlát séra Árna. Kom hann
þá eitt s’nn til séra Árna aö biöja
hann aS lána sér peninga, og þótti
svariö snubbótt: “Eg fæ þaö ekki
aftur”.
Fáort var þaö lika, er séra Árni
átti aö tala vfir gömhtm merkis-
höldi á Álftanesi. Var prófastur
bá um of viö vín og likræöan var
þessi. og ekki lengri:
“Alla hef:r ellin beygt. og eitvs
gjöröi hvtn lika viS Þór. Og fariö
út tvveö lvann piltar”.
Sú saga nvinnir mjög á likræöu
hjá séra Ólafi stúdent, þegar hann
var prestur i Dýrafjaröarþingum:
“ÞaS þýðir ekki að rifja upp á-
virSingar þessa atimingja og beriö
hann út p:ltar”. Kttnni séra Þor-
kell lveitinn á Reynivöllum og
sagöi nvanna bezt sögur af séra
Ólaíi stúdent úr SkagafirSinttm.
Annars er þaö athugavert. hvaö
vér. sem uppi stöndum. látum
nvargt fara óskráö í gröfina. er
geynva nvætti til fróðleiks og gam-
ans. Á'ekur nýskeö máls á því við
mig séra Ólafur í Arnarbæli. hvaS
hann sjái eftir því. aö hafa eigi rit-
aö ýmislegt úr sögu Selvogs eftir
Gisla bónda Gislasvni i StakkahlíS.
er andaSist i sumar sem leið. Gísli
var kvæntur sonardóttur Hall-
grinvs kennara Schevings og bar
siöan þaö nafn, var Gísli stakur
fróSleiks og greindarmaSur, og
haföi dregiö alt saman er mátti, 5
sinn mintrssjóð. af sögu bygðar
sinnar. En vera má að. hann hafi
og ritað.
—N. Kbl.
Páll MelsteS segir frá i bréfi til
lóns Sigurössonar 4. Túlí 1844:
MikiS hlæ eg nú aö prestunum veiktist ttm miöjan Desember sið-
astliöinn. en lvafði þó flakkferð
I til jóla; eft’r það var hann sár-
þjáður. þar til hann burt kallaSist
fjölhtnum 1 hinn tilgreinda dag.
tók kona hans sótt og ól barn. Unv ætt Eggerts sál. og upp-
varö þeinv svo komiö ofan aS I vaxtar ár er þeim, sem þetta rit-
Grímstungu í Vatnsdal. Séra'Bjönv Kr» ókunnugt. Hann var fæddur
séra Magtv. S:gurössyni og séra
Birni Þorlákssyni. Magntts prest-
ttr lagöi aS noröan og sttSur fjöll
meö kontt sína, en á
lagöi norðiir fyrir Ok. og á þeirri
leið ól kona lvans barn. tók klerk-
ur sjálfur á nvóti krakkanttm, en
siöati var alt borið í bed la ofan
aö Giljum í BorgarfirSi. Og sona
liggja þær prestskonurnar. sín i
hvoru hreiðrinu, en prestarnir
sitja yfir þeim eins og æSarblikar
og hafast ekki aS.
— N. Kbl.
Frá Islandi.
Reykjavík 1. T an.
FrikirkjuhúsiS í Hafnarfiröi var
vigt í DesembermánttSi. Bvrjað á
grunntöku fyrir þjóSkirkjuhúsinu.
Yerður þaS úr steini.
BúSakirkja í FáskrúSsfirSi á aS
vera komin upp fyrir næsta lvaitst.
Uröu full 250 eft:r í Kolfreyju-
staSarsókn. en tæp 500 verða í
Búðasókn.
—N. Kbl. .
ísafiröi 6. Desember.
Frú Kristín jónasdóttir Magn-
ussen lézt í Stykkishólmi 21. Nóv.,
af afleiöingum af holdskurSi.
Hún var dóttir séra Jónasar
GuSmundssonar og gift Boga
Magtvussen á Skaröi á SkarSs-
strönd, móSurbróSur sínum.
Hæstu útsvör á IsafirSi áriS
1914:
4800 kr. Á. Ásgeirssonar verzl.
2700 kr. Tangsverzlun.
i<VOO. kr. Edinborgarverzlun.
550 kr. Braunsverzlun.
350 kr. Árni Jónsson verzl. stj.
250 kr. M. Torfason bæjarfógeti j aörir, mæta
210 kr. Þorv. Jónsson læknir
180 Björn’ Guðnvundson kattpm
/.v
170
I Karl
Þorv.
kr. verzl Sk. Thoroddsen.
kr. F. Thordarson kaupnv.
Oigeirsson verzlunarstjóri,
Jónsson prófastur.
Bruni Undirfellskirkju.
Sóknarpresturinn , séra Bjarni
Pálsson ritar oss ttnv brunann:
Á annan i jólum, 26. des. síSastl-
var nvargt fólk konvið til Undir-
fellskirkju. HafSi eins og venja
er 'til aö vetrinum, veriS lagt í
kirkjuofninn ttnv morguninn. þó
ekki meira en svo, aö ekki mátti
tæpara standa. aö sæmilega gæti
talist heitt i kirkjunni, er guðs-
þjónustan lvófst.
Þegar nokktið leið fram á
guðsþjónustuna fóru menn að
veita því athygli, einkttm þeir sem
uppi á kirkjuloftinu vortt, að
reykjareim lagði um kirkjuna.
BrtigSu þá nokkrir menn skjótt við
og fórtt að athuga um ofn'nn. Var
bað hvorttveggja að reykttrinn fór
hraðvaxandi, enda gengu menn
skjótt úr skugga um. að ekki var
alt tneð feldu hvað reyk þennan
snerti. GuSsþjónustunni var
þegar hætt. og snérust menn til
rannsóknar á þessu. Sást þá
skjótt að kviknað var í kirkju-
ísafiröi 20. Des.
Einlvver fjárríkasti bóndi á latvd-
iivtt er Davíö Þorsteinsson á Am-
bjargarlæk í Mýrasýslu. Hatvn
rak 630 fjár til sláturhússins í
Borgarnesi i haust og slátraði auk
þess niorgtt heima, en setti þó á
fóðtir í haust 900 til 1000 fjár, aS
því cr Freyr segir. —
Siöasta alþingi veitti 8000 kr.
1 til aS lattna tvo erindreka erlendis,
j er hefött nveS höndum kaup og
| sölu á tslenzkum afurSum á erlend-
j unv markaöi. Átti annar þeirra aS
í vera fulltrúi landbúnaSarins, en
| hinn sjávarútvegsins og fá 8000
j kr. lvvor. Jafnframt var og fjár-
j veitingin bundin því skilyrði. að
j BúnaSarfélag íslands og Fiskifé-
1 'agiS legðtt fram sínar 4000 kr.
hvort, því þingiS ætlaöi ekki að
leggja franv nema helnving laun-
anna.
Búnaðarfélagið hefir ákveðiS, að
leggja fram sinn hluta, aö því er
heyrst hefir.
FiskifélagiS hefir ]vegar sent
unvburðarbréf til kaupmanna og
útgeröarmanna víSsvegar um land,
þar senv skorað er á þá, að leggja
til eitthvaö fé, svo fiskifélagiö fái
þær 4000 kr., sem þarf til þess að
fullnægja fjárveiting þingsins.
ÞaS er sjálfsagt, aS þessir er-
indsrekar geta aldrei orðið neinir
beinir ttmboðsmenn ísfenzkra
kaupmanna eða kattpfélaga. En
þeir e'ga að geta gefið skýrshtr
um verzlunarhorfur og kynt sér
söluhorfur á erlendum mörkuðum,
og þær upplýsingar eru ávalt nauð-
synlegar og koma að góðu liði.
—Vestri.
1 Baugaseli i Myrkársókn í Eyja-
fjarðarsýslu, 7. Ágúst 1835. Gunn-
laugur Gunnlaugsson faðir hans
var föðurbróSir Gunnlaugs sáluga
Magnússonar, eins af frumbyggj-
ttm íslenzku bygðarinnar í Minne-
sota, fööur þeirra Jóhanns og Sig-
urðar merkisbænda þar.
Á tinga aldri fluttist Eggert sál.
til Austurlands, og dvaldi í nokk-
ur ár á ýmstuvv stöðum þar, á
Bustarfelli í Vopnafirði, í Hof-
teigi á Jökuldal hjá séra Þorgrínvi
Arnórssynþ á EskifirSi hjá Jón-
asi sýslumanni Tlvorsteinssen; ár-
’S 1861—6? var hann á Hjartar-
stöðunv í EiSaþinghá hjá Gunn-
laugi Magnússyni frænda sínum,
sem þá bjó þar. Skömmu þar á
eftir sigldi Eggert til Kaupmanna-
lvafnar og lærði þar jámsmiði.
Eftir tveggja ára dvöl í Höfn
hvarf hann til baka ti' íslands og
stundaöi járnsnvíSi um hríS, unz
hann árið 1872 giftist ttngfrú
Rannveign RögnvaUsdóttur Þor-
valdssonar frá SkíSastöðum í
Tungusve't f Skagafiröi; þau
reistu bú í Húsey í sömti sveit og
bjttggu þar fjögttr ár. Þeim
varð átta barna auðiS, hvar af
þrjú lvin elztu dóu á óm'dga aldri;
þau sem eftir lifa eru Karl Vil-
hjálmttr fasteignasali í Grand
Forks, N. Dak.. Jón járnsmiður aö
Akra. Gunnlaugur umboösm. auð-
! ugs verzlunarfél.. Þórstína Sigríð-
ttr. kona Guðmundar S. Guð-
mundssonar bónda að Akra og
Tngibjörg, óg’ft.
Áriö 1876 fluttusi wggert og
Rannveig til Ameriku og settust
j aS í Nýja tslandi; þau máttu, sem
hörmungunum, sem
j bóluveikin olli; bæSi ttnnu þau við
J þjóðveginn sem lagöur var gegn-
um Nýja ísland þaS ár, 1876—77.
Hann viö skógarhögg, hún viS
J matre'Sslu.
AS áliöntt sumri 1877, hefir Egg-
ert veriö búinn að byggja heimili
sitt, sem Ivann kallaSi Miklabæ,
skamt íyrir vestan Gimli. ÞaS
1 sést á þvi. aö í blaS nu Franvfara,
senv hót' göngu stna þá um lvaustiö
1877. gat þess aS Dufferin lávarö-
| ur. sem kom til Gimli annaðhvort
I i Agúst eða September. heföi
j gengiS vestur í skóg og litiö • yfir
verk manna og IvefSi lvann þá
skoðaS hús Eggerts frá Húsey og
Tóns Bergmanns, sem bjó þar
| senv kallast i Dvergasteini. Hús
Eggerts á Miklabæ, sem hann
bygði úr bjálkum, var gert af
j miklurtv hagleik og vandvirkni.
I Auk bygginga gerði Eggert mikl-
j ar umbætur á landi sínu, sem hann
]x') ekki naut leogi. AriS 1880
flutti hann til NorSur Dakota og
nanv he’milisréttar land viö
Tunguá. skanvt fvrir vestan þar
sem m't er Akra P. O. Þar bvgði
lvann sér snoturt heimili og tók að
stunda kornrækt og að fáum árum
| liðnum var hann kominn í góSan
efnahag, þó að einvirki væri.
Seint á árinu 1884 varS lvann fyrir
áfalli, féll af heyæki ofan á frosna
jörö; lá svo rúmfastur það sem
eftir var af vetri og komst aldrei
til fullkominnar heilsu eftir þaS.
Eggert sálugi var afburða fjör-
maður og kappgjarn. búmaöur, og
hagsýnn í öJlu, senv búskap snertv.
Vakti yfir því að verjast skuldum
og reynast áreiöanlegur í viðskift-
unv. f starfsmála baráttu safnað-
ar þess sem hann tilhevrði fVtda-
lins-söfn.) t Norður Dakota tók
liann góðan þátt; ávalt á safnaöar
fundum og þegar um fjárframlög
var að ræða. varð hann fyrstur til
að kasta fram mörkum og hvatti þá
-áhöld
Þessi mynd sýnir
Milwaukee
steínsteypu
Vjel
Spyrjið eftir verði
THE STUART MACHINERY
COMPANY LIMITED.
764 Main St., - - Winnipeg, Man
EDDY’S GASLJÓSA
ELDSPITUR HINDRA pAÐ AÐ pJER NOKKXFRN
TÍMA BRENNID l'ÖUR A FINGRUNUM, ERU OG
DKJCGAR í BROKUN, ME9 pVI ,\Ð pJER GETIÐ
KVEIKT A MÖRGUM GASMÖSUM MEf) SÖMU
SPITUNM, pAR EÐ HVER pEIRRA ER FJÓRA
pUMUUNGA A LENGD.
YFIRFRAKKAR
með niðursettu verðk
Vanal. $25. fyrir $17.50
“ 43. ‘‘ 32.50
“ 30. “ 20.50
“ 22. “ 15.50
YFIRHAFNIR
með Persian Lamb kraga
Chamois fóðri, Nr.1 Melton
Vanalega $60.00 fyrir $38.50
“ 40.00 “ $25.50
Venjiö yður á aö koma til
WHITE & MANAHAN
500 Main Street, - - WINNIPEG
Ijtlbúsverzlun 1 Kenora
THOS, JAGKSON & SON
BYOQINQ4EFNI
ÁÐALSKRIFSTOFA og birgðaból 370 COLONY ST
TALS. Sherbr. 62 og 64 WINNIPEG, MAN.
GEYMSLUPLASS:
• *
Vesturbœnum: horni Ellice og Wall St., Fón Sherb. 63
1 Elmwood: horni Gordon og Levis, Fón, St. John 498
í Ft. Rouge: Pembina Highway og Scotland,
Vér seljum þessi efni í byggingar:
Múrstein, cernent, malað grjót,
(allar starð.), eldtraustan múrstein,
og eldleir, Flue Lining, möl, Hard-
wall Plaster, hár, Keene’s Cement,
hvítt og grátt kalk, hydrated kalk,
viðar og málm lath, gyps, Rubble
stone, Sand, ræsapípur, weeping
drain Tile, Wood Fibre Plastur,
Einnig Mortar, rautt, gult, brúnt,
standard og double strength black.
FURNITURE
L JVi
OVERLAND
v .• » » •.,! * SCtN
J. J. Swanson & Co.
Verzla með fasteignir. Sjá um
leigu á hösum. Annast lán og
eldsátyrgðir o. fl.
1 AIBERTA BtCCK- Fortsíe & Carry
Phcne Afoin 2597
lvina fundarmenn til aS leggja
fram fé i safnaöar þarfir. Hann
var ætíö einaröur og sagöi mein-
ingu sína hispurslaust. Hann var
sterktrúaöur, einkanlega eftir þvi
sem.áleiö æfina. Vonaöi aö Krists
kirkja myndi að lyktum algerlegæ
vinna sigur á hinu illa í heiminum.
Hann var jarösunginn af séra
Kristinn K. Ólafssyni að kirkju
Vtdalíns-safnaðar 18 Tanúar.
Blessuö sé minning hins látna.
Einn af vinum hans og fyrrum
nágrönnum.
Piltar, hér er tæki-
færið
Kaup goldið meBan þér lœrlö rakara
iðn í Moler skólum. Vér kennum rak-
ara iSn til fullnustu á tveim mánuSum.
StöSur útvegaSar aS loknu námi, ella
geta menn sett upp rakstofur fyrir
sig sjálfa. Vér getum bent ySur á
vænlega staSi. Mlkil eftirspurn eftir
rökurum, sem hafa útskrlfast frá
Moler skólum. VariS ySur á eftir-
hermum. KomiS eSa skrifiS eftir
nýjum catalogue. GættS aS nafninu
Moler, á horni King St. og Pacific
Ave., Winnipeg, eSa útibúum I 1709
Road St.. Regina, og 230 Simpson St,
Fort William, Ont.
Þér fáið yður rakaðan og kliptan
frítt npp á lofti frá kl. 9 f. h. til 4 e.h
Kaupið Lögberg og
fylgist með tímanum
— Páfinn hefir út gefiö hirðis-
bréf um aö banna skuli öllum ka-
tólskum prestum að fara til Ame-
I ríku, nema með sérstöku leyfi
j páfaráðs, og aldrei má leyfa nein-
um presti að fara þangaö, ef er-
j indi hans er að ná sér i skildinga
1 með spekúlationum.