Lögberg - 18.06.1914, Síða 2

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 18. JÚNí 1914.
Steína Framsókn-
arflokksins:
1. —Að hafa til góða skóla
handa öllum, og iáta
alla aoti þá.
2. —Að lœkka og afnema
toíla.
3. —Að útrýma vínsölu.
4. —Að veita konum jafn-
rétti við menn.
5. —Að innleiða beina lög-
gjöf.
Opið bréf
til vina minna á Islandi.
Brot úr ferðasögu Vesturfara
upp úr lestarrúmum “Vestu”, og
báru upp á hestvagna, sem þar
voru fyrir, og óku síSan meö alt
drasliö á járnbrautarstöðina og
komu því þar fyrir inni i farang-
ursvagni, en sjálfum okkur
var fylgt á tveimur jafnfljótum,
sömu leið, af einum umsjónar-
manni línunnar.
Ekki höfðum' við tima til að
fara neitt frá til “útréttinga”,
því okkur var sagt að lestin færi
þá og þegar af stað. Við gátum
ekki einu sinni komið af okkur
bréfspjöldum, sem fara áttu til
íslands, og sem við höfðum tilbú-
in, enda var lestiti af og til á
þönum um alla borgina, svo v;ð
sáum okkur þann kostinn vænstan
að setja kyrrir í vögnunum; enda
leið okkur þar vel. Bekkirnir
fóðraðir og mjúkir, svo notalegt
var að sitja í þeim. Kl. 4 síðd.
J^ut lestin loks af stað frá Leith,
og eftir kl.t. var hún komin til
Glasgoæ.
Þar var farangurinn tekinn út
úr jámbrautarvögnunum á hest-
vagna, en við farþegarnir, rúmir
40 manns, látnir fara í annan. I
honum voru bekkjasæti handa
öllum, og gangur eftir miðju gólfi.
Fyrir vagninum stukku þrír hest-
ar jarpir, fríðir og föngulegir, en
stór og sver Skoti keyrði. Var
hann að öllu mjög herramannleg-
ur,#en þó mjög viðfeldinn, tígu-
lega búinn, á bláum svellþykkum
diplomatfötum, með stórum silfur-
hnöppum á, kúlumynduðum. og
bar háan píptihatt á höfði. Bar
hann sig vel i vagnstjórasætinu,
enda bar lítið á okkur ísler.ding-
unum í nærveru þessa risa. Þann
ig ók liann með okkur ca x1/ kl,-
stund. og staðnæmdist loks með
vagninn í — pakkhúsinu — þar
sem skipið, sem átti að flytja okk-
ur vestur, lá við. Þar voru fyr-
ir margir hestar og vagnar, og
aragrúi af fólki; og þó virtist
Jætta mikla girnald vera tómt. —
Þegar hér var komið, var okkur
+
t
t
t
+
+
+
♦
+
+
+
+
+
+
X
+
+
+
♦
+
♦
+
+
♦
+
+
+
♦
+
+
+
+
+
+
♦
+
♦
+
t
t
+
Til þí
m.
Þitt hjarta slær við lijartað mitt,
eg horfi’ á líkam þinn.
Eg bý við elsku brjóstið þitt
og bústað kalla minn.
Eg bý í þinni Sjafnar sál
og sælu vorsins nýt.
Eg finn hve heitt þitt brennur bál—
því brenna sjálfur hlýt.
Eg liræðist ekki haustsins él,
né hjarnið vetrar kalt. —
Þú byrgir frá mér liarm og hel —
þitt hjarta bræðir alt.
Eg á þitt vor, mitt vor átt þú,
þú vorsins engladís. —
Eg sé þig fyrir sjónum, nú,
er sól í austri rís.
Mín ást er köld — eg á ei til
þá ást, sem töfrar mest. —
En þú átt lífs míns allan yl
— það alt, sem til er bezt.
+++++++♦+++♦+++++++♦+++++♦+♦+♦+++++♦+++++++♦
að undanteknum tveimur; stýri-
manni, sem ekki ósjaldan tilefnis-
laust rak keði horn 'og klaufir í
Landa.
En auðsær munur var gerður á
“góðu börnunum". Tveir Færey-
ingar komu um borð í Þórshöfn
og tóku sér far til Hafnar,
með þvi að þeim varð ekki komið
niður á öðru farrými fyrir þrengsl-
um, þá var þriggja manna svefn-
klefi, sem tslendingar bygðu,
ruddur! Þeim var bara miskunn-
arlaust fleygt út, svo Færeyingar
fengju rúm. Og á meðal rúmra
• Vegna þess að eg er svo mörg-
um loforðum bundinn við vini
mína og kunningja heima, með að
láta þá vita um ferðalag okkar, að
eg ekki treysti mér til að full-
nægja þeim öllum með bréfa-
skriftum til hvers einstaks manns,
þá langar mig til að biðja Lögberg
að flytja fyrir mig eftirfylgjandi
ljnur:
Hinn 20. maí 1914, kl. 8 að
morgni lagði “Vesta” út af Seyð-
isfirði í blíða logni og sléttum sjó,
en af útliti lofts var auðráðið að
suðvestan stormur væri fyrir ut-
an; enda brást það ekki, því þeg-
ar kom út í fjarðarmynnið kom-
um við út í veðrið svo hyast, að
lá við roki. en sjólítill var hann í
samanburði við vindhæðina. Þég-
ar á daginn leið herti á veðrinu
nokkuð og jók sjóinn og hélst það
út nóttina, og heyrði eg þá ekki
annað en gnauðið i storminum og
eymdarstunur fólksins, sem alt
þjáðist af sjóveiki, meira og
minna.
Kl. 10 f. h. daginn eftir komum
við i landsýn við Færeyjar og kl.
4 e. h. erum við lagstir i Þórshöfn.
Hér þykir okkur viða .fallegt á
land að líta: túnin slétt. sílgræn og
hálf loðin, og stingur það mjö í
stúf við það, sem heima var. Þar
lá jökull ofan að bygð, og sú gras-
rót sem uppúr stóð, kalin og dauð,
og ýmist gekk á með útsynnings
krapahríðum eða norðannæðing-
um með frosti og fjúki. —- Héðan
hötdum við svo af stað eftir-
tveggja stunda töf, og fylgir okkur
altaf sama veður og vindstaða, þar
til við erum komum i námunda við
Hjaltland kl. V/2 e. h. (22-5.). og langar til. Má vera að það sé
er þá komið beata veður. nokkuð dýrt i samanburði við
Eyjarnar eru mjög einkennileg- ])að. sem það er á Englandi, mér
ar og fallegar, sléttar, þéttbygðar er ókunnugt um |>að, en mikið er
og grösugar og blámar fyrir háls- það ódýrara en heima. t. d. appel-
um í fjarlægð. Hér sjást margir j sínur á 1 penny hver (71/'2 e.) og
vitar, sem einsog turninn Babel, stór og góð epli á x/2 p hvert o. s.
ná langt frá jörðu, enda hggja frv. Og hér eru yfir höfuð öll
leiðir margra sjómanna hér um j ]>au þægindi, sem maður hefir við
þe9sar slóðir og gnægð skipa sá-; að gera.
um við umhverfis þær að veiðum, j Yið búum hér niðri á 4 þilfar,
og fórum við fast hjá einni smá- á 3. farrými, og er það rúm hér I bitlingar
skútu, sem var að veiða sild í rek- j líka á 3. og 2. þilfari. Svefnher- | Sama kveldið sem við komum
net. Fimm menn voru á þiljum j bergin eru mjög þokkaleg, björt l'l Glasgow leysti “Crampian”
uppi og heilsuðu þeir okkur mjög j og rúmgóð, með setubekk úr j festar kl. 8 e. h. og sigldi áleiðis
mahogne, spegli i sömu umgerð
með vatnsyl., hyllur fyrir hár-
Þ.
X
X
+
+
X
+
♦
í
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
X
+
**x
20 Yesturfara, sein komu um borð
raðað við húshliðina og skoöuð af j a Seyöisfirði, voru 4 stúlkur, sem,
lækni; hefir það ekki tekiö nema j þrátt fyrir kvartanir og bænakvak,
hálftíma bið. Siðan vorum _ við j voru látnar afskiftalausar. Þær
látin ganga um borð, og var okk- -,-öntuðu rúm, og voru þar á oían
ur vísað í 3. farrý-mi. Þar voru r .. •, . , .
■ „ , , , vfirkomnar at sjoveiki; og kostaði
borð dukuð og matur a borð bor- , , , , ,’, ,
inn og tóku menn nú ósleitilega i l)a SoSu herra l)aS’ Þ° ,ltla fynr-
til matar, þvi nú var kl. orðin 6 I höfn- aö koma UPP rúmum handa
síðd., og enginn okkar hafði J þeim í salnum; enda tókum við þá
fengið neina hressingu frá því við | sjálfir til okkar ráða og komum
yfirgáfum \ estu um morgun- Upp fletum handa þeim, og var þá
*nn. | . .... .
oi,- . . „ við það latið sitja.
Skip þetta heitir “Crampian ,1
frá Glasgow, og er eign Allan lín- Það var ekkert liægt að íá af
unnar. Það er 10.900 tonn að I Þvb sem manni gat komið vel, ekki
stærð, með loftskeytum og ölium j naðfastifti, merkimiða eða
Kirkjuþing Meþódista með bind-
inJisstefnu Framsóknarmanna.
frí-
Á kirkjuþingi Meþódista í
Manitoba voru haldnar margar
ræður og skörulegar á fimtudag-
inn var. Séra G. K. B. Adams
prestur Þrenningarkirkjunnar tal-
aði vel og lengi. Kvaðst hann ein-
dregið fylgja afnámi vínsölu á
gistihúsum og klúbbum viðj næstu
kosningar. “Eg er þess fullviss,”
sagði hatin, “'að i þessu efni fylgir
mér hver einasti prestur, sem
breytir eins og hann kennir; hver
einasti sannur meþódista prestur.
Eg er þess lika sannfærður, að í
þessu efni fylgir mér hver einasti
leikmaður í meþódista kirkjunni,
sem er trúr köllun sinni; hver ein-
asti maður sem er alvara aö vinna
fyrir siðbótum og heimilisvernd.”
AS kveldinu flutti séra Hugh
Dobson og séra J. E. Hughson,
Grace kirkju prestar, snjallar töl-
ur. Séra Dobson kvað það áhuga-
mál sitt, að sjá vínsölu aðskilda
frá gistihúsum. Kvaðst hann þess
fullviss að Bandaríkja mönnum
gengi miklu betur að koma á al-
gerðu vínsölubanni, vegna þess að
þar væri vinsalan ug greiðasalan
hyort í sínu lagi. “Vér stöndum á
timamótum í þessti landi. Nú er
nýtízku útbúnaði. Alt er þaö raf- j merki. Jú, soðiö vatn fékst, og I um Þa® a® &era a® bindindisfólk-
lýst undir þiljum niðri. Sölubúð • kostaði á kaffikönnu 10 aura. rð sé sameinað ; það þarf að sjá um
er hér lika, þar sem maður getur j Ósoðið var það ekki drekkandi, og
fengið ý-mislegt af þvi sem mann j t)V' varð margur til að kaupa bolla
soðnu vatni, og kostaði hann
af
þá bara 5 aura!
Skipið var fult af sunnlenzku
kaupafólki frá Rvik til Seyðis-
fjarðar, og er mér óhætt að full
yrði, að það mun hafa verið dá
laglegur skildingur, sem þeir gátu
kompánlega.
Nú eru líka allir orðnir við góða
hei’su, og skeiðin rennur óöfluga greiðti, sápu og þv.I. Herbergi til
suður með ströndum Skotlands; J að þvo sér eru annarsstaöar. svo
þykir okkur, sem ekki höfum tek- * og salerni. Borðsalimir eru feyki-
ið slíka langferð fyrri. tilkomu- | stórir, og ]>ó allir ðekkir þar séu j
mfkil sjón hér til lands að lita: | alskipaðir. |)á er víðáttan svo mik-
Rennislétt túnin, kafloðin, ná svo il. að öll böm úr meðal sjóþorpi
leikið
langt sem augaö eygir; akrar,
skógarrunnar og reisulegar bygg-
ingar, og ekki virðist lófastór
blettur, sem af náttúrunni eða
mannshöndinni ekki er lagaður til
gagns og gamans íbúunum. Þeg-
ar sunnar dregur fara að koma
fiski- og verksmvöjuþorpin,
sýndist okkur, sem vorum að
hlevpa heimadraganum. það vera
stór borgir; fórum við nú líka að
sjá til eimreiðanna, og fanst okk-
ur ekkert litið um alt það feröa-
lag.
Hinn 23.-5. kl. uýL emm viö i
•skipakví í*Iæith. Þar var gaman
að koma. og var sem upplyk’st
fyrir okkur cinhver undra heim
ur, sem eg leiði hjá mér að reyna
að lýsa — meöan við vorum að
þokast inn að steinbryggjunni.
Óðar en skipið var lagst, komu
4 eða 5 tollþjónar um borö og j
rannsökuðu farbréfin okkar, síðan
krössuðti þeir eitthvert merki með
krít á allan farangurinn og var
þaö ö!l skoðunin: svo fyltist alt af
Gyöingum og pröngurum, sem
voru að bjóða okkur varning sinn
til kaups. var það mest úr, festar,
bréfspjöld, hringir og pvi likt; en
litið held eg að hafi veriö keypt
af þeim, og tel eg þaö ekki ver
farið. Þá komu um borð ein-
hverjir starfsmenn Allan línunn-
ar og tóku af okkur öll farbréfin,
og höfum viö ekki séö þau síðan.
— Ekki þurftum við að skifta
okkur neitt um flutning okkar;
menn komti úr landi og gróftf hann
að heiman, gætu óhindrað
sinn boltaleik til enda.
Samkvæmt reglum skipsins, ber
mar.ni að fara á fætur kl. 7 á
morgnana; þá eru teknar mund-
laugar; þá borðaður morgunmat-
ur kl. 8. Þá er manni ætluð j Quebec og ferðina þaðan á járn-
og skemtiganga uppi á efsta þilfari { brautinni o. fl.
til miðdags, sem étinn er kl. 12. Uér unr borð eru Bretar, Is-
Þat eru tveir afarstórir og fall- ; lendingar og Rússar og lifa allir
egir setusalir, annar fvrir konur, ! saman i “ást og eindrægni" og'
vestur, hélt áfram allai nóttina og
lagðist morguninn eftir (24-5.) í
vík eina á Irlandi og tók þar 100
Yesturfara; síðan er haldið áfram
án tafar. Það er búist við að við
náum Quebec næstkomandi
sunnudag. Reyndar hefir skipið
altaf haft andviðri. Vestanstorm-
tirinn virðist um þessar mundir
blása yfir alt Atlantshafið, frá
einni álfu til annarar. En nú fer
eg að fara fljótt yfir sögtt, en
mun seinna, ef guð lofar, skrifa
ykkur eitthvað um landtöktina i
hinn fyrir karla. Þar geta menn
reykt, þvi ekki má gera það ar.n-
arsstaðar á skipinu, spilað á spil
og hljóðfæri, og yfir höftið gert
sér alt mögulegt til skemtunar; þó
eru peningaspil bönnuð. Kl. 5 er
étið. og svo aftur kl. 8 á kveldin.
Engum er leyfð útivist eftir kl.
10 á kveldin; þá verður hver að
vera kominn í sína holu.
Maturinn er bæði mikill og góð-
ur og vel framreiddur, og yfir 1
höfuð er reynt að gera hverjum
einum sem bezt við hæfi og er mér
ómögulegt að ísjjá hér gerðan
mannamun á nokkum hátt, heldur
er öllum sýnd sama kurteysi, nær-
gætni, Iipurð og prúðmenska í við-
skiftum og umgengni allri og
veröur mér í huganum ósjálfrátt
hvarflaö til æfinnar á “Vestu”
gömlu.
Þar ægði öllu sainan af þrengsl-
um og óþverraskap. Alt stóð fast
i kömrunum, svo ekki var líft
fyrir óþef og ólykt, m. m. — Yfir-
menn skipsins umgengust okkur- aö
sönnu afskiftalaust og illmdalaust,
en svo var það heldur ekki meira,1
skemta sér eftir föngum hverir við
aðra. Þjóðernisrígur hvergi sjá-
atilegur, og allir virðast vera í
góðu skapi. Er oft glatt á hjalla
við borðin, þó ekki sjáist áfengi.
Með línum þessum sendi eg
hugheilar hamingjuóskir til vina
minna og velgerðarmanna heima,
og aldrei mun eg gleyma þeirri
góðu og rausnarlegu hjálp, er þeir
veittu mér við burtförina.
Farðu vel mitt ástkæra föður-
land, Island. Þaö er mín heit-
asta ösk og von, ^ð þú innan
skamms losist úr læöing þeint, sem
þér er haldið' í meö rangindum
annara þjóða. Þú átt marga unga
syni og dætur, sem biða að eins
tækifæris til að verða aö Iiði í þvi
efni, og þegar sá heilladagur- upp
rennur, þá er um leið komin ný
gullöld íslendinga.
að öll atkvæði þess séu greidd og
öll á einn veg, öll með afnámi víns
á gistihúsum og klúbbum. Nú
hafa bindindismernimir tækifæri |
til þess að láta það koma í ljós, |
hversu mikils ]>eir mega sín. Ef
peir nú skiftast milli flokka. þá
leiðir af þvi margs konar ógæfu.
Fvrst og fremst gettir þá svo farið
að brennivinsvaldiö verði sterk-
reitt saman af farþegum þannig;
frá Rvík til Seyðistjarðar og það- ara I ' öðru ,ag' s>’na Þeir me® Þvi
an at Vestfjörðum til Leith á halfve,gju °g ósjálfstæði og ósárn-
Skotlandi. Yíða hrjóta Hallgerði kvæmni’ °S verðskulda fyrirlitn-
ingu; i þriSja lagi lítur þaS þá
þannig út, sem þeirra gæti ekki
neitt, sama sé hvoru megin hryggj-
ar þeir liggi. Alls þessa verða þeir
að gæta. Hver bindindismaður,
sem greiðir atkvæði á móti afnámi j |
vínsölu á gistihúsum og klúbbum,
svíkur loforð sín og skyldu við
bindindismálið.”
Stúkan “Skuld” nr. 34, taldi við
síðustu ársfjórðungaskifti 300
meðlimi. ;— Þessir gegna nú em-
bættum stúkunnar:
Æ. T.—Friðrik Björnsson
Y. T.—Sigurfinna Cain
G. U. T.—Rannveig Blöndal
Rit.—Guðm. Sigurjónsson
F. R.—Gunnl. Jóhannsson
Gjaldk.—Helgi Jónsson
Drótts.—Rósa Halldórsson
Kap.—Sigurborg Benson
\'.—Gísli Arnason
U. V.-—Jbhann Jóhannsson
A. R.—Benedikt Ólafsson
A. I>.—Gerða Halldórsson
F. Æ. T.—Skúli Bergmann.
I sjúkranefnd stúkunnar eru
R. Th. Newland, Gísli Ámason,
St. Stefánsson, Helga Ólafsson,
Ingibjo’rg Jóhannesson og Sigur-
borg Benson.
Hvers vegna
kjördæinið sem
var fvrir?
eyðilagði Roblin j
Th. H. Johnson
\ |
Hvers vegna býður Roblin
okkur ekki vínsölubann, fyrst hann
segist vera með því?
Ritað á Atlantshafinu 28-5
Gunnar Gunnarsson,
frá Búðum i Fáskrúösfirði.
1914.
ísafold ei^a Austri em vinsam-
lega beðin að taka þetta upp.
Domínion Hotel
523 MainSt. Winnipcg
Björn B. Halldórsson, eigandi
Bifreið fyrir gesti
Simi Main 1131. Dagsfæði $1.25
Premla Nr. 1 — Falleg, lltil borð-
klukka, mjög hentug fyrir svefnher-
bergi eSa skrifborS, lagleg útlits, eins
og myndln sýnir, og gengur rjett.—
SendiC $2.00 fyrir Lögberg I eitt ár og
20 cents fyrir umbútSir og buröargjald
meÖ pðsti. Alls $2.20.
Kostaboð Lögbergs íyrir nýja
áskrifendur.

.12
m
Premia No. 2—Vasa-
úr 1 nickel kassa; llt-
ur eins vel út og mörg
$10 úr. Mjög mynd-
arlegt drengja tlr. —
Send $2.00 fyrir Lög-
berg I eitt ár og 5 cts.
I buröargjald.
Premia Nr. S—Oryggis rak-
hnlfur (Safety Razor), mjög
handhægur; fylgir eitt tvleggj-
aö blaö. — Giilet’s rakhnlfa-
blööin frægu, sem má kaupa 12
fyrir $1.00, passa 1 hann. —
Sendiö $1.00 fyrir Lögberg I 6
mánuöi og rakhnlfinn ókeypis
meÖ pðsti.
Margir liafa fært sér í nyt
kostaboð Lögbergs, þó ekki sé
langt síðan byrjað var að aug-
lýsa það, og auðsætt er, að
ekki höfum vór keypt of mikið
af premíunum.
En fleiri nýja kaupendur
þarf blaðið að eignast, og því
beldur kostaboð þetta áfram
enn.
Vel væri það gert af þeim
vinum blaðsins, sem lesa þessa
auglýsingu, að benda þeim á
kostaboðið, sem ekki kaupa
blaðið, og fá þá til þess að ger-
ast áskrifendur að stærsta og
bezta íslenzka blaðinu, og fá
stærri og betri premíur en
nokkurt annað íslenzkt blað
hefir getað boðið.
Eins og að undanförnu geta nýir
kaupendur Lögbergs fengið í kaup-
bætir einhverjar þrjár af sögubókum
Lögbergs, í staðinn fyrir ofangreindar
premíur, ef þeir óska þess heldur.
tjr þesstim sögum
má velja:
Svikamylnan
Fanginn í Zenda
Hulda. Gulleyjan
Erfðaskrá Lormes
Ólíkir erfingjar
í herbúðum Napóleons
Rúpert Hentzau
Allan Quatermain
Hefnd Maríónis
Lávarðarnir i Norðrinu
María
Miljónir Rrewsters.
Premia Nr. 4—Lindarpenni (Fountain Pen), má fyila
meÖ þvl aö dýfa pennaendanum I blek og snúa tappa á
hinum endanum, þá sogast blekiö upp I hann. Penninn
er gyltur (gold plated), má láta I pennastöng’Ina hvaöa \
penna sem vill.af rjettri stærð — Sendið $1.00 fyrlr Lög-
berg I 6 mánuöi og fáið pennann sendan meö pðsti 6-
keypis.
peir sem senda oss $2.00 fyrir Lögberg í eitt ár geta, ef þeir heldur vilja, fengið
bæði premiu nr. 3 og 4. — Vilji áskrifendur láta senda munina scm ábyrgðar bögia
(Registcrcd) kostar það 5 cent aukreitis.
Engir þeir, sem segja upp kaupum á Lögbergi meSan á þessu kos'taböði stendur,
geta hagnýtt sjer þessi viikjör. — Andvirðl sendlst til vor oss að kostnaðarlausu.
Avísanir á banka utan Winnipeg-bæjar að eins teknar með 25c. afföllura.
Skrifið eða komið eftir upplýsingum til
The Columbia Press, Limiíed
Utgefendur Lögbergs
Sherbrook og William, Winnipeg P. O. Box 3172