Lögberg - 16.09.1915, Blaðsíða 1

PENINGAR FYRIR BÆKITR,—Hæstu prísar og
skærustu skildlngar borga8ir fyrir 11. útg. Encyclo-
pedia Britannica, Book of Knowledge, Stoddard’s
Lectures, nýjar skáldsðgur og skðiabækur I baryli.—
Bækur, frímerki, fáséSir gripir og myndir keyptar,
seldar eSa teknar I skiftum. púsundir útvaldra
bóka, nýrra og gamallá, fyrir hálfvirSi eSa minna.
Stærsta úrval fornra og fágætra bðka vestanlands.
Sérstök kjörkaup og kaupbætir um stundarsakir. —
Allir velltomnir aS skoSa. “Ye Olde Book Shop”, 253
Notre Bame Ave. gegnt Grace Church. Ph. G. 3118.
Két
stjjnnreítifliíi.
Búnaðar stjórnardeild Canada lætur stimpla két af öllum
ske^num, sem slátrað e>- í þeim stofnunum, sem hún hefir
eftirlit meC: ,,Canada approved.“ Vor aðferð er að selja
aðeins két af heilbrigðum skepnum. Gætiðað stimplinum.
FORT GARRY MARKET CO., Limited
330-336 Garry St. Phone M. 9200
28. ARGANGUR
1 efri röS frá vinstri: — Pte. Alex. Davidson, Baldur, 61st Battalion;
L. Magnússon,, Wpeg, Signaller 61st Batt.; Pte. B. Eiríksson, Shoal Lake,
Mach. Gun. Sect. 61st Batt.; Pte. J. S. Eiríksson, Shoal Lake, L. S.
Horse. —• 1 lægri röð: S. Finbogason, Baldur, Co’y Signaller 61st; G.
Jóhannesson, Wpeg, 61st Batt.; og T. Jóhannsson, Wpeg, 61st Batt. —
Af þeim sjö íslenzku hermönnum, sem hér eru sýndir. eru sex úr 61.
hersveitinni, en einn úr riddaraliöi Strathconas. Margir fleiri íslending-
ar eru í herliöinu, en ekki náöist til þeirra er myndin var tekin. Kunn-
ugur maöur veit um þessa þar auk þeirra, sem á myndinni eru: Serg.
W. Johnson, 61st Batt., sonur Guöm. kaupm. í Winnipeg; Pte. Hjörtur
Olson, Brandon, L.S.H.; Arthur Dalmann, Wpeg, í hornleikaraflokki 44.
Batt.; Lance Corp. Julius Alfred, Winnipeg, L.S.H.; H. J. Johnson og
sonur hans, 44. Batt., sem sögumaöur veit engin deili á.
Ávarp Loyd George. Ófriðarborfur.
Á Englandi virðist Lloyd George^ Rúmeniumenn safna liði á vest-
ganga fram fyrir aöra. til aö eggja arj iandamrerum sínum, þar nærri
almenning til aö leggja fram alla sem Austurríkismenn hafa dregið
krafta í þeirri raun sem hinu jjq Saman. Sagt er að stjómin hafi
brezka ríki er að hendi borin, sem tekiö að sér allar jámbrautir tii
sýnir sig í ávarpi er hann hefir ný- hgsflutninga og sé búin að1 taka
lega birt, og segir svo, meöal ann- ana hesta og farkosti í landinu til
ars: 1 sinna þarfa. Ibúar Rumeniu eru
‘‘Ekkert getur veitt oss yfirhönd, um átta miljónir og her þeirra um
nema þaö, að leggja fram það hálf miljón, vel búinn aöj vopnum
bezta og ýtrasta sem í voru valdi og vel æföur, aö sögn.
stendur.” I ______________
Sjö íslenzkir hermenn í Sewell
“Beitum vér nú öllu, sem vér
eigum til, til þess aö vinna upp þaö
sem áfátt er?”
“Eáum vér alla þá menn, sem
á þarf að halda til bardaga næsta
ár, til að láta ekki 'hrekjast, þó ekki
sé meira?”
Ávarp hans er skoðað sem for-
máli aö ýtarlegri aögeröum, jafn-
vel til lögboðinnar herþjónustu
skyldu, og segja kunnugir, aö ráða-
neyti Asquiths sé ekki á sama máli
í því efni, vilji sumir lögtaka her.
skylduna, en sumir standa því í
móti. Víst er, aö Lloyd George
álítur velferð og sigurvon ríkisins
undir því komna, að allir synir þess
leggi sig fram til aö verja það, ella
muni ógæfa af hljótast. Churchill
og Bonar I,aw og nokkrir aörir
ráögjafar eru taldir honum sam-
þykkir um aö lögtaka herskyldu,(
en aörir eru því mótfallnir, og
einkum er verkalýöur á Englandi
því mótsnúinn, aö því er virðist.
Eigi aö siöur eru líkur til að það
mál veröi kappsmál þar í landi,
áður langt um líður.
Tekju auki á Bretlandi.
Bretar verja um 20 miljónum
dala á dag til hernaöar og er nú aö
því komið, aö þau miklu útgjöld
verði að nokkru greidd meö nýjum
sköttum. Þing er þar nýlega kvatt
til funda og er búizt við aö stjórn-
in leggi fyrir það tillögur um nýj-
ar skatta álögur. Tvennt er til
nefnt, aö hækkaður veröi tollur á
innfluttum varningi og sérstaklega
að tekjuskattur veröi stórlega færö.
ur upp. MeÖ því móti er til þess
ætlast, aö efnaöa fólkið beri mest-
an hluta skattabyrðarinnar.
— Þýzkir segja, aö um 350 mil-
jónir í gulli sé enn í einstakra
manna vörzlum á Þ'ýzkalandi, en í
svissneskum blööum er vikiö á þaö,
aö þaö sé úr landi komið, meö því
aö þýzkir auömenn hafi í kyrþey
komiö auðæfum sinum til annara
landa hlutlausra, og liggi mikið af
þýzku gulli í bönkum Svisslands.
Hernaður á Frakklandi.
Þar hafa Bretar fært út kvíarn-
ar, svo aö um eina miljón her-
manna hafa þeir þar á vigvelli og
varöa um 100 mílur skotgrafa.
Undanfarna viku hefir skothríö
staöið þar, grimm og hörö. Þýzki
krónprinsinn lagði frarn öllu liði
sínu til áhlaups þarsem heitir
Argonne, eftir ógurlega stórskota-
hríö, sem stóð í marga sólarhringa,
náöi lið hans nokkrum skotgröfum
Frakkanna, en varð að sleppa þeim
jafnharöan. Stórmikiö liö mistu
þýzkir i því áhlaupi, 100 þúsundir
manna aö sögn og þykir sýnt,
að svo traustar séu fylkingar Breta
og Frakka meö þeim umbúnaöi og
vígvélum sem þeir hafa, aö ekki
vinni á, þó að þýzkir dragi mikið
lið aö sér. Hershöfðinginn Joffre
brá sér til vigstöðva Itala, og hafði
þar fund meö konungi og æztu
herstjórnum hans, en áöur hafði
hann átt tal viö Kitchener. Þykir
líklegt, aö þeir hafi allir ráöagerö
nokkra með höndum, um samvinnu
og samtök í herstjórninni, er síöar
muni fram koma.
Skipsyélar skemdar.
Á skipinu St. Louis, sem er i
förum milli Ameríku og Englands,
henti það þegar skipiö kom á hem-
aðarsvæðiö, 150 mílur út af ír-
lands strönd, að vélar skipsins
hættu. Eftir stutta rannsókn komst
þaö upp, að olian sem borin var á
vélamar hafði verið skemd með
þvi, aö smámuldu gleri var bland-
að í hana og rákuðust meö því ein-
hverjir partar í henni, og skemd-
ust, svo aö ekki uröu brúkaðir.
Þegar þetta kom fyrir hljóp sá
fyrir borð, er aöallega stundaöi aö
bera á vélarnar, hann náöist lifandi,
en dó skömmu síöar. Skipið komst
til hafnar og var gert viö þaö sem
bilað var. Af þessu má sjá, hve
mörg ráð eru við höfð til að hindra
siglingar, af þeim sem Þjóðverjum
vilja liö veita.
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 16. SEPTEMBER 1915
NÚMER
Italir sækja sig.
Þó að nú sé veðrátta farin aö
harðna í fjöllunum, sækja Italir
ótrauðir á sína óvini mörg þúsund
fet yfir sjávarmál, eftir einstigum,
þröngum fjalladölum og brekkum.
Ýmsir staðir eru nefndir, þarsem
viðskifti þeirra og Austurrikis-
manna fara fram, en yfirleitt virð-
ast vígin austurrísku torsótt.
Vikuna sem leið lögðu Italir undir
sig fimtán sveitir eða hreppa í
landi því er þeir keppa eftir,
Trentino, en flest þorp eyðileggja
austurríkismenn áður þeir skiljast
við þau, brenna húsin og sprengja
upp mannvirki og leggja bygöina í
auðn, en íbúamir flýja til Italiu,
allir sem því fá viö komið, Vígin
austurrisku, sem varið hafa Trent,
eru sögö á heljar þröm komin,
sundmð af skotum Itala og sum í
rústum og muni ekki langt um líða
þartil þau komist á vald ítala.
Skip í báli.
Stórskipið Santa Anna lagði upp
frá New York fyrir nokkrum
dögum, með 1600 ítalska liðsmenn,
er áleiðis fóru til vígvallar, fúá
ýmsum pörtum þessarar heimsálfu.
Meðal þeirra voru um 40 ítalskir
menn frá Winnipæg. Þegar skip-
ið átti eftir nokkrar dagleiðir til
Azor eyja, kviknaði í því, og urðu
menn hræddir um, að manntjón
hlytist af. En eldinn tókst að
slökkva, áður meir yröi að og náði
skipið böfn án hjálpar. Afar ná-
kvæmar varúðar reglur höfðu eig-
endur þess, áður þaö lagði af stað,
héldu sterkan vörð yfir því í skipa-
kvíum New York borgar og grand-
skoöuðu hvern böggul sem meö þvi
var sendur, til þess að ganga úr
skugga um, aö óvinimir kæmu ekki
í það sprengivélum eöa tundri.
Ekki hefir frézt um upptök brun-
ahs eða orsakir.
Búlgarar kvaddir heim.
Búlgaria hefir staðið í samning-
um að undanfömu og leitaö fast
eftir því, hvar bezta kosti sé að fá.
Margsagt er, að Tyrkir hafi boöið
að láta af hendi lönd viö hana og
stendur það i blöðum dag eftir dag,
að þeir muni þá og þegar afhenda
þau. Jafnframt er þess getið, að
Serbia sé fús til að láta af hendi
Macedoniu við hana gegn samþykki
Búlgariu um að Serbar fái Croatiu,
Slavoniu og Bosniu, ef sigur vinn-
ist á Austurríki. Að ekki verði úr-
skurðarins í aðra hvora áttina lengi
að bíða, sést ef til vill á því, að
Búlgarar kalla sína liðsmenn heim
til herþjónustu er í öðmm löndum
eru staddir, og þykir þaö vita á, aö
þeir muni mjög bráðlega hefja
herskjöld.
Manntjón í bruna.
Á sveitaheimili ekki mjög langt
frá Brandon brunnu sjö menn inni
í lilöðu er þeir sváfu i. Þelr voru
að þreskja og sváfu á hlöðulofti,
allir nema verkstj órinn, er leitaði
náttstaðar á næsta bæ, í íbúðar-
húsinu svaf bóndinn og fólk hans.
Það vaknaöi við bjarmann af bál-
inu, en gat ekki gert annað en
hleypt skepnum út úr úthýsum, en
hlaðan var svo brunnin, að þaðan
varð engu bjargað. Tólf hestar
brunnu þar inni, auk mannanna.
Álitið er, að mennimir hafi kafnað
í reyk og aldrei reynt til leita út.
Bein þeirra fundust í öskunni,
mjög brunnin. Þrír mennimir voru
canadiskir, fjórir Pólskir.
Sakamálin.
Til þess að stýra vömum í kæru-
málum á hendur þeim Roblin og
félögum hans, eru fengnir tveir
lögmenn austan úr landi, Johnson
frá Toronto, er þar þykir allra fær-
astur í sakamálum og annar til, en
þeim til aðstoðar eru þeir Hastings
og Andrews. Af hálfu þess opin-
bera aðstoða Bonnar í sókninni
þeir Craig og Coyne, velþektir lög-
menn hér. Málinu er ekki svo
langt komiö ennþá, aö farið sé aö
yfirheyra vitni, en flest eru þau
hér til staðar, sem stjómarinnar
lögmenn ætla sér aö leiða. Meðal
þeirra er Horwood, fyrrum bygg-
ingaráöanautur fylkisins.
Ekkert skip í ár.
Herra Árni Eggertson símaði til
Islands fyrirspurn um hvort von
væri á skipi þaðan til þessarar
álfu í ár, og fékk það svar frá
f ramkvæmdarst j óra Eimskipaf é-
lagsins, að engin skip mundi það
senda hingað á þessu ári. Tilefnið
var meðal annars að um 20 ís-
lenzkir sjómenn eru staddir i Hali-
fax og leituðu til hr. Eggertson,
um upplýsingar þessu viðvíkjandi.
Jafnframt fékk hann bréf frá
íramkvæmdarstjóra félagsins, er
tjáir greinilega ástæðuna, sem sé
þá, að enginn flutningur sé fyrir
skipin til New York, að þessu
sinni, en mikið fyrir þau að flytja
milli Islands og Noröurlanda.
“Skipunum ge®gur vel,” segir i
bréfinu, “fullffermi báðar leiðir.
Goöafoss hefir fengið loftskeyta-
tæki og vér búumst við að Gullfoss
fái þau í næstu ferö, í Kaupmanna-
liöfn.” Bréfið endar á því, að til
tals hafi komið, að setja tvær ferðir
til New York á ferðaáætlun skip-
anna næsta ár (1916).
Elt og eyðilagt.
Eitt af hinum stóru loftskipum
Zeppelins er flaug til London ný-
lega, og kastaði sprengikúlum yfir
borgina, flaug lamaö til bæki-
stöðva sinna í Zeebrygge, og sást
þaðan að það lækkaði í lofti, þartil
það datt í sjóinn. Þýzkir sendu
vopnað skip að hjálpa því, er dró
loftskipið inn á höfn. Rétt í því
kom flugvéla hópur Breta, er elt
höfðu loftskipið, og létu ekki hræð-
ast af skotum þýzkra, heldur flugu
nærri og létu sprengikúlumar
dynja á flugbelgs bákninu er á
höfninni lá, þangað til hann sprakk
og sundraðist í smáar agnir. Þlá
flugu hin brezku loftskip sína leið,
og varð skothríð þýzkra þeim að
engu meini, en þarsem sprengikúl-
ur þeirra höfðu komið niður, var
valur þýzkra hennanna og sjóliða.
Þannig gafst þeim förin til London
og dráp nokkurra sakleysingja,
kvenna og bama.
Svo segir í skýrslu ný útkom-
inni frá flotamála ráðgjafanum
Balfour, að ekki hafi einn einasti
hermaður eða sjóliöi Breta mist
lifið eöa meiöst af völdum Zeppelin
loftfara, heldur aðeins konur og
börn og menn, sem ekki báru vopn
eða voru í hemum. Um 190
manns hafa mist lífið af þeirra
völdum og álíka margir meiðst,
eigna spell hefir ekki orðið stór-
mikil og engin vígi né vamir
skemst af þeirra völdum. Til-
gangur þessara loftskipa herferða
þýzkra er náð, ef hann skyldi vera
sá, að bana bömum og konum, en
ef sá er ekki tilgangurinn meö her-
ferðum þessum, virðast þær koma
Þjóðverjum að litlu haldi.
Vel þegin skilaboð.
Sú saga er sögð úr skotgröfunum
af sósíalista foringjanum Vauder-
velde, úr Belgíu, að af borginni Arras
er ekki annað eftir en húsarústir.
26,000 íbúar voru í borginni, en af
af þeim eru að eins 1,200 eftir, er
liafast við í kjöllurum og þeim
fylgsnum, sem eftir standa, með því
að jafnan slær þar niður sprengikúlu
öðru hvoru. A þeim parti vígvallar
eru ekki nema 10—12 faðmar milli
skotgrafanna ensku og frönsku. Það
var einn daginn, er hinn belgiski
sósíalista foringi var í skotgröfunum
frönsku, að rakki kom labbandi
þangað. Við hálsinn á honum var
festur miði og stóö þetta á honum:
“Látiö yfirliöann Dripois vita, aö
kona hans og barn em í Lens (en sá
staður er á valdi þýzkraj. “Þeim líð-
ur vel og senda ástarkveðju.”
Sir Wilfrid í bata.
Sir Wilfrid Laurier varð að
hætta við ferðalag, er hann hafði
ráðið um Ontario, í þvi skyni aö
hvetja menn til herþjónustu, vegma
meinsemdar í kjálkanum. Hann hef->
ir legið á spítala um nokkum tíma,
til lækningar, er sagt, að vel hafi tek-
izt aö gera við meinsemdina, 0g sé
hann nú í afturbata. Meiniö hafði
stafaö frá skemdri tönn, er hann
hafði lengi dregið aö láta gera viö.
Komnir heim.
Á feröalagi til Englands og víg-
vallar hafa verið þeir Sir Robert
Borden og hermálaráðgjafinn Sam
Hughes og eru komnir heim aftur
heilir á húfi. Báðir heyrðu fall-
byssu skot þýzkra og litu á víg-
skurði. Sam var líka við hersýn-
ingar hins canadiska liðs á Eng-
landi. Konungur veitti honum
herratign, svo að hann verður hér-
eftir kallaður Sir Sam, áöur var
búið að.veita honum hershöfðingja
tign, svo aö hann hefir ekki farið
varhluta af framanum, síöan stríö-
iö byrjaði. Hann veitti fjölda-
mörgum nafnbætur, svo aö nú er
orðið fult af “honorary colonels”,
hvarsem litið er, og ætti það að
hjálpa til að vinna stríðið.
#
Herferðin eystra.
Nikulás 'hertogi er farinn til
þeirra stöðva, þarsem honum er
ætlað að stýra her, en það er í
Kákasus, móti Tyrkjum, aö því er
menn halda, þvi aö varakonungur
i Kákasus er hinn nýi titill hans.
Keisarinn hefir sjálfur æztu her-
völd, en undir hontim stjórnar hers-
höfðinginn Ruszky her þeim er
verst Hindenburg og hans 'hund-
marga her, frá Riga og suður í
land. Á því svæöi hefir það gerzt
undanfarna viku, að Hindenburg
hefir brotizt nokkru lengra en áð-
ur og náð til jámbrautar, sem hann
sótti eftir, en Rússar vörðu honum
svo vikum skifti. Sunnantil hefir
herstjóm Ivanoff af Rússa hendi
og hefir nokkur hluti liðs hans, sá
sem syðstur er, barið af 'höndum
sér her austurrískan og þýzkan
síðar, tekið 30 þúsund fanga og
drepið margt af liði þeirra í stór-
um orustum. Þar er sókn af
Rússa hendi, allhörð.
Við Riga virðist lítiö miða.
Grimm viðureign hefir staðið all-
langt suðaustur af þeirri borg við
brú nokkra, þarsem heitir Fried-
rintbadt. Verja Rússar brúna, svo
að Þjóðverjar ná ekki yfir aö
komast, en stundum gera Rússar
áhlaup, aö reyna að ná henni, en
hvorugir vinna þar á öörum. Svo
segir Ruszky, að aldrei skuli þýzk-
ir ná til Pétursborgar. með því aði
á þeirri leið séu vígi fyrirtaks góð,
enda muni Rússar hafa nóg lið og
skotfæri, þegar frá líði og verði
þýzkum þá ofurefli að sækja þang-
að. Mótstaðan suöur af Riga hef-
ir veriö öflug og örugg undanfama
viku.
Um viðskifti í miðju landi. þar-
sem Leopold Bæjara prins sækir
frant með Mackenzen á miðher
Rússanna, fara engar sögur. Þar
em mýrar afarmiklar og torsóttar,
sérstaklega nú, er haustrigningar
eru byrjaðar; fyrir því sækist þeim
seint. enda lengist jafnan sú leið
er þeir þurfa að flytja um vistir
og skotfæri, og lengist viö það hali
þeirra.
Búnaðarskólinn endur-
bœttur.
Eitt af viðfangsefnum Norris
stjómarinnar er það, að koma betra
skipulagi á mentamál fylkisins, og
hefir hún þegar byrjað á búnaðar-
kenslunni. Sá sem veitt hefir bún-
aöar háskólá fylkisins forstöðu að
undanfömu, Black að nafni er
leystur fná embætti, með mikilli
kurteisi, og annar til þess ráöinn
og jafnframt kosnir velkendir bú-
menn til aö vera í ráöum meö ak-
uryrkju ráðgjafanum, í stjóm bún-
aðarkenslu i fylkinu. Þeir era sinn
úr 'hverjum fjórðungi fylkisins og
er tvent eftirtekta vert um þá
nefnd, fyrir utan að í henni eru
viðurkendir vitmenn til búskapar,
annað að þeir fylgja allir fast
“mixed farming”, og mun af því
mega ráða, hvert stefnt verður eft-
irleiðis í kenslu búnaðar í þessu
fylki, og hitt, að einn af nefndar-
mönnum er kvenmaður. Hún
heitir Mrs. Thomas, og henni er
ætlaö aö gefa ráð og leiðbeiningar
um kenslu húsmæöra efna, sem á
búnaöar háskólann ganga. Þaö
má eiga það vist, aö búnaöar kensl-
an í fylki von^hefir gott af stjórn-
arskiftunum, ekki síðar en önnur
opinber málefni.
Skotfœra smíð í Canadaj
Með kappi hefir veriö starfað
að því að smíða skotfæri í Canada,
og er sagt, aö þegar hafi pöntuð
veriö hér i landi skotfæri fyrir 150
miljónir dala. Fulltrúi Lloyd;
George, aö nafni Mr. Thomas, er
um þessa álfu ferðast í því skyni
að greiða fyrir því máli, átti ný-
lega fund með embættismönnum
verksmiðju eigenda félagsins og
helztu bankastjórum þessa lands,
og lauk þeim fundi meö því, aö
skotfæri voru pöntuð hér í viðbót
fyrir 50 miljónir dala. Svo er tal-
að, að verksmiðjur vestanlands fái
sinn hlut af því verki, eftir því
sem því verður viö komið, en þær
verksmiðjur veröi látnar sitja fyrir,
sem verkið geti unniö fyrir lægst
verð á setn skemstum tíma.
Manntjón hins brezka
ríkis.
Þann 21. ágúst voru særðir
handteknir og fallnir af liöi hins
brezka ríkis, alls 381,983. Þann
31. maí síðastliöinn var manntjón-
ið 258,090. Af því sést að mann-
missir í sumar hefir veriö að jafn-
aði um 1500 á dag, en fram til mai
loka var þaö 2000 á dag að jafnaði.
Mest mannfall hefir átt sér staö á
Gallipoli skaga, síöan þar var byrj-
aö að herja á landi fyrir alvöra.
Manntjón á Frakklandi í hinu
brezka liði hefir verið tiltölulega
lítið í sumar síðan orustan mikla
stóð viö Ypres.
Van Horne látinn.
Sir William Van Horne er lát-
inn í Montreal, 73 ára gamall.
Hann var um langt skeið aöal-
framkvæmdarstjóri C. P. R. jám-
brautarfélagsins, maður stjðrnsam-
ur og fær til fégróöa. Hann var
fæddur og uppalinn í Bandaríkj-
um en fenginn hingaö til jám-
brauta starfa og má af því marka
hve mikið var í hann spunnið, að
hann komst í æðstu stöðu þess fé-
lags er hann var fyrir og gerðist
vellauðugur. Hann hafði hug á
griparækt og hafði búgarö nálægt
Selkirk, er margir kynbótagripir
komu frá. Hann tók þaö líka fyr-
ir, er hann eltist, að safna mál-
verkum og hjálpaði morguml fá-
tækum listamanni með því móti.
Upphlaup í Portugal.
Það ér ekki nýtt, aö fróttir koml
af óróa í því lýðveldi, sem stofnað
var fyrir nokkram árum með
dæmafáum hryöjuverkum. Síöan
hefir aldrei lint hryöjuverkum þar.
Ein uppreisnin var bæld þar niður
í sumar. Nú er önnur komin í
framkvæmd, og er herlögum lýst
yfir noröurparti landsins, og bar-
dagar haldnir í Lisbon og í öðrum
helztu bæjum landsins. Konungs-
sinnar sækja kappsamlega eftir að
kollvarpt lýðveldinu, og þeim fylgja
víst prestar að málum, og því er
ófriður þessi svo langvinnur og
seinunninn. ,
Bannlög McDonalds.
kosin af forsprökkum bindindis-
manna.
Á allfjölmennum fundi, er fulltrú-
ar nokkurra bindindisfélaga og safn-
aða héldu í borginni undanfarna
viku, var það samþykt, að nefna hin
margumtöluðu og alkunnu bannlög
Macdonalds, sem æskilegust til að
bera undir atkvæöi allra fylkisbúa,
og var samþykt. að biðja stjórnina
að taka þau að sér. Nefnd var kos-
in til að eiga tal við Hon. A. B.
Hudson og biðja stjórnina um að
bera frumvarpið undir atkvæði fyrir
1. Desember. En meö því aö stjórn-
in hefir í mörg horn að líta og margt
þarf undir þing að búa, er þess
Varla að vænta, að þing verði kall-
að saman fyr en um sama leyti og
vant er, eða i fyrsta lagi í Janúar-
mánuði. Stjórnin tekur að sér aö
bera upp á þingi frumvarp það, er
bindindismenn og safnaöafulltrúar
hafa komið sér niður á, svo og að
bera þaö undir atkvæöi almennings.
—Fundarmenn komu sér saman um,
að afla sér 50 þús. dala til að vinna
að framgangi málsins, ráða ræðu-
menn til að feröast um og safna at-
kvæöum, svo og útvega útfarinn
mann i kosningum, til aö stjórna
aðgerðum þeirra.
Hvaðanæva,
—Einn auðugasti og bezt þekti
hóteleigandi í Vancouver, Cotting-
ham að nafni, gekk á vald lögregl-
unnar einn daginn , með því að bú-
ist er við að hann verði sakaður um
víg. Hann átti sér vinkonu og gekk
til hennar snemma morguns, en er
hann koin inn, steypti sér maður út
um glugga á herbergi hennar; Cott-
ingham skaut konuna í bræði og er
henni ekki ætlað líf. Vegandinn er
skilinn við konu sína og vinkonan
við mann sinn.
— í Los Angeles er ein kona í
bæjarstjórn og bar svo við einn
daginn, að borgarstjóri brá sér
burtu. Hann setti miss Lindsay í
sinn stað og þótti bæjarbúum ný-
stárlegt, að hafa stúlku fyrir æzta
stjómara. Þeir fundu ekki mis-
muninn, enda stóð stjóm hennar
ekki nema einn dag.
— Nýlega er dáin á gamalmenna
heimili i Brooklyn 107 ára gömul
kona. Fara ekki sögnr af, að
dvergar hafi áður náö svo háum
aldri. Hún var aðeins hálft þriöja
fet á hæð og ekki fullra 25 punda
þung.
— Standard Oil félagið í New
Jersey hefir fært daglegan vinnu-
tíma niður í átta stundir. Sagt er
aö þetta ákvæði nái til 25,000
manna.
— 900 verkamenn Hendey
maslcínufélagsins í Torrington,
Conn. lögöu nýlega niöur vinnu,
höfðu krafist 8 stunda vinnu og
15% launahækkun. Félagiö neit-
aði að ganga að kröfunum.
— Þinghlé stendur yfir á
Grikklandi frá ’. september til 28.
október. Ekki hefir forsætisráö-
herrann enn gert heyrinkunnugt
hverri stefnu veröi fylgt í utanrík-
ismálum.
— Parisarblaðið “Le Temps”
segir aö sökum hins mikla mann-
skaða er oröiö hafi í liði Þjóö-
verja á Rússlandi, séu þeir nú aö
bjóða út síðustu mönnunum er
þeir lögum samkvæmt geti kallaö
til vopna. Byggir blaðið þetta á
opinberam skýrslum. Þjóðverjar
missa um 300,000 manns mánaðar-
lega og “Le Temps” býst viö, aö
áður en lýkur muni sextán ára
gamlir drengir berjast viö hliö
sextugra öldunga. Blaöið byggir
skoðun sina á opinberam þýzkum
embættis skýrslum.
—Tveir hnefabokkar Ieiddu saman
hesta sína í New York, sem nafn-
kendastir eru hér í álfu í sínum
þyngdarflokki, þeir Gibbons frá St.
Paul og McFarland frá Chicago. 45
þúsundir borguöu hátt aðgöngugjald
til aö sjá þá beita hnefunum í tíu lot-
um, þar á meðal margt kvenfólk. Sá
frá St. Paul þótti duga betur.
—Danska kaupfarið Fróði, yfir
2,000 tons, varö fyrir þýzkum kaf-
bát, er sökti því i Norðursjó; átján
manns björguðust af skipshöfninni.
Sama dag var norska skipinu
“Glimt” grandað á þeim slóðum.
Hina þýzku mun hafa grunað, aö
skipin hefðu meðferöis vörur til
brezkra hafna.
—1 Alberta kom snarpur gaddur
fyrir helgina, er drap óslegið korn á
sumum stöðum, og skemdi allvíða
korn, svo að skaði mun verða af því
æði mikill. Umhverfis Calgary var
frostið einna mest.
Frá Fjallaskáldinu
Aðsent.
“Eg mér kýs þíns anda báls
Y1 að hýsa í brjósti sjálfs.
Þér aug-lýsi, þó til hálfs,
Þökk fyrir vísur Fjósa-Páls.”
Th. S.
Stefhendan.
Vísa er “löndum” lángefin,
Létt en vönd. Þín dansar inn,
Skiftir ei höndum hendingin,
Handa-böndin óslitin.
5. G. S.
Skipakoman.
—Tekið undir við Jón frá Sleðbrjót.
Sit eg út’á yzta sandi.
Er að rökkva og deprast sýn,
Komin eru ýms aö landi
Ó-sjófær—en hin í strandi—
Morgun-skipin min.
Þó á eg úti æsku-vilja
Enn á reki milli bylja.
8-9-’15.
Stephan G. Stephansson.