Lögberg - 11.11.1915, Blaðsíða 1

I
I
28. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN II. NÖVEMER 1915
NUMER 46
SAMKVŒMIÐ VIÐ ÍSLENDINGA-
FLJÓT.
Capt. Sigtryggur Jónasson.
í síðasta blaði Lögbergs var
minst á fjörutíu ára afmælishátíð
þá sem haldin var við fslendinga-
fljót 2. þ. m. til þess að minnast
þess umliðna og þakka Sigtryggi
Jónassyni fyrir lífsstarf hans.
Skjal það sem getið var um að
N. Ottensen hefði 'afhent Sig-
tryggi var skrautritað af honúm
sjálfum með ýmsum litiim. Var
bogi yfir þvert skjalið, átti það að
tákna regnbogann, er iornmenn
nefndu Bifröst og táknaði brú
milli goðheima og mannheima.
Yfir bogann var skrifað með
rauðu letri: “Landnámið í Nýja
Islandi í Manitoba, Kanada, Ame-
ríka”. Voru þessi orð skrifuð
með rauðu og átti það að tákna
morgunroðann i upphafi barátt-
unnar. Neðan undir bogann
var teiknaður íslenzki fáninn í
réttum litum; en í þverlínu beinni
milli bogaendanna var þetta
skráð: “Sigtryggur Jónasson, a
heiðurssamsæti Sigtryggs Jónas-
sonar á fjörutíu ára afmæli bygð-
arinnar að Lundi við fslendinga-
fljót, Decembris II. Anno
MCMXV. ísland numið af In-
gólfi Arnarsyni DCCCLXXIV.
Islenzkar nýlendur fyr og nú:
Landnám Eiríks Rauða á Græn-
landi DCCCCLXXX\rI. Landnám
Sigtryggs Jónassonar í Nýja fs-
landi MDCCCLXXV.
Hér eru taldir allsherjar land-
námsmenn fslendinga að fornu og
nýju.”
Nafn Sigtryggs var ritað með
grænum upphafsstöfum; átti það
að tákna vonina og vordagana.
Ein línan var rituð rauðu og átti
að tákna sólroða kvelddýrðarinnar.
Hér fylgir á eftir ávarp það,
sem getið var um siðast að Bjami
Marteinsson las upp í byrjun
samkvæmisins.
Ræðumar birtast í næstu blöðum
og er þar talað um starfsemi
Sigtryggs í þarfir Vestur-fslend-
inga og sérstaklega Ní-íslendinga.
f>að væri því ekki viðeigandi að'
skrifa um hann langt mál hér, því
það yrði óhjákvæmilega að mestu
leyti það sama sem í ræðunum
kenuir.
ÁVARP
til heiðursgestanna Capt. Sigtryggs
Jónassonar og frú Rannveigar
Jónasson.
Kæru vinir!
Fjörutíu ár eru nú liðin síðan
hinir fyrstu landnemar lentu hér
á vesturströnd Winnipegvatns til
fastrar búsetu og með því mynd-
uðu hina fyrstu íslenzku nýlendu
í Vestur-Canada. Nýlendusvæðið
útvaldir þú, Capt. Jónasson nokkru
áður, og gafst nafnið “Nýja fs-
land”. Astæður þær, er voru þess
valdandi, að þetta svæði fremur
öðrum í þessu fylki var útvalið
fyrir islenzka nýlendu, eru nú fyr-
ir löngu viðurkendar, að hafa ver-
ið í öllu réttmætar og bygðar á
framsýni og hyggindum, sem
kringumstæðurnar þá kröfðusfc
'Þú ert því faðir þessarar nýlendu.
Hin fyrstu ár voru tímar
margskonar örðugleika og von-
brigða. — Hörmunga, sem siðari
tíma menn ekki gera sér grein fyr-
ir, nema að litlu leyti, sjá ekki
nema óljósa mynd, sem tíminn
hefir deyft og upplitað. En sá
sannleikur lifir í fersku minni
hinna eldri manna, og hefir
borist frá þeim til hinna yngri, að
þú varst leiðtoginn, sem ætíð vís-
aðir landnemunum í rétta átt, for-
inginn hugprúði, sem ekkert gat
bugað, ætíð hjálpandi og hug-
hreystandi, reiðubúinn að líða með
þeim blítt og strítt, ráðgjafinn,
sem ætíð hafðir heilræði að gefa
hverjum, sem þeirra leitaði, og
nær sem þeirra var leitað, sem
miklu oftar var, en nokkumtíma
verður skráð á blöð landnámssög-
unnar.
Þú varst foringinn, sem braut
hið fyrsta virki, er stóð milli vor
og bjartrar framtíðar.
Árin hafa liðið og látið eftir
sig ýmsar breytingar. Nýja Is-
land hefir eignast marga vini,
sem elska það. Virki örðugleik-
anna hafa smámsaman fallið í
þeirri röð, sein á þau'var ráðist.
En eitt er það, sem ekki hefir
verið háð breytingum tímans, það
er vinátta þín og trygð við Nýja
ísland. Eins og klettur í hafinu,
sem altaf er samur við sig, þótt
liann kljúfi straum og brotni á
honum öldur, eins hefir vinátta
þin verið óbrotgjöm og bjargföst.
Fyrir eitt og alt viljum vér nú
á þessum tímamótum einlæglega
þakka þér og biðja þig að þiggja
af oss þessa gjöf til minningar
um liðin 40 ár. Stafurinn á að
vera vottur þess, að vér ekki höf-
um gleymt því að Nýja fsland
naut þíns stuðnings.
Þú frú Jónasson varst ein af
þeim, sem gróðursettu fyrstu
plöntu íslenzkrar menningar á
bökkum íslendingafljóts. Viljum
vér nú sýna þér vott þakklætis
vors í þessari litlu gjöf.
Guð blessi ykkur !
Það er vor hjartans ósk að ykk-
ar ófarna braut verði blómum
stráð og æfikveldið bjart og heilla-
rikt. j
Riverton 2. nóv. 1915.
Minni landnemanna.
Hér byrjaði stríðið; og strengt var
þess heit,
að stefnunni skyldu þeir halda,
sem lentu hér fyrstir—Hin fámenna
sveit
með freWi og trausti á vörina beit. |
Nú varð þvi, sem tii var, aö tjalda. |
Þau stæltu þá áður hin íslenzku él,
j>ví entist þeim kraftur og seigja;
þeim ógnuðú drepsóttir, örbyrgð og
hel,
en aldrei var gugnað—þeir skildu
það vel,
að nú varð að duga’ eða deyja.
Þeir tendruðu’ i huga sér allan þann
eld,
sem átt hafði þjóðin til forna.
Hún þjökuð var stundum og þræl-
dómi seld,
en það vissi’ h ;n alt af að hörmunga
kveld
er forboði fagurra morgna.
Það var eins og Gunnar m,eð djarf-
leik og dáð
þeim daglega brautina ryddi;
sem Njáll væri' í föfinni fremstur
með ráð;
þó forsjónin grjóti’ hefði’ á leið
Jjeirra stráð,
þá gæfi’ hann þeim staf, er þá
styddi.
Og frændurnir skyldu’ ekki frétta
Jtað heim,
að frysi þeim mergur og hjarta.
Úr feðranna gröfum þeir hlustuðu’
á hreim,
er heilagar eggjanir las yfir þeirn
og sýndi þeim sigurvon bjarta.
Nú blessið þér landnemans hrímlitu
hár
í hug yðar, synir og dætur.
Hér frjófguðu lundinn i fjörutíu’ ár
hins frjálsborna íslendings hljóð-
lausu tár,
og þar festi þjóðstofninn rætur.
Sig. JúL Jóhanncsson.
Færri hásetar hafa kurrað
Hér um borð, þó hann kæmi á
norðan,
Heldur en ])ar • sem stóð við stýrið
Stjóri annar að skipa og banna.
Bróðurorði og anda firðar
Allir jafnir frá skut að stafni
Héldu stefnu, stríddu við öldur,
Storminn þoldu er öðrum hvolfdi.
Allir fá jafnt af afla hollum
Ungir, fornir og menn óbornir.
Þeim að gildi þúsundfaldast
Þessi arfur og laun fyrir starfið.
Hlægir mig, að hérna megin
Hafsins ála, þjóðarsálir
Finna eins, þegar aldir renna,
Arðinn góða af þessum róðri.
Gutt. J. Guttor.mson.
í ,, í. T1;,, l ábyrgð á neinu. Samt sem áður
Hiti 1 pinginu a Itatiu. ;,„'ssst hann ekki vilja beina nein.
um ókvæðisorðum að konungi,
ltins og víðar, hefir venö rostu- ; heldur væri þessi stóra sök hjá
samt í þinginu á Italíu. Kemur ])eim, er gæfu honum óholl ráð
mönnum illa saman um ýmislegt þegar mest á riði.
að því, er stríðið snertir, og sér- Andstæðingar \ enezelos héldu
staklega viðvíkjandi Balkanskag- ])VÍ fram. aft“r„á móti að stetna
T_ , , hans væn sviksom, storhættuleg og
anum. Komst svo langt 2. þ. m. 1 leggi landis j auSn> ef henni væri
að einn raðherrann kvað hafa fyigt. Bentu þeir á að ef hann
Miljón mœla af hVeiti.
hafa bændumir í Saskatchewan
gefið í Þjóðræknissjóðinn. Hversu
mikið ætli þeir hefðu getað gefið
ef þeir væru ekki rændir $2,500,-
000 af hveitiverðimi.
I gegnum Gibraltar sundið.
talið þá aðferð happasælasta fyrir
ítali að reyna að koma á friði.
Var þessari uppástungu svo illa
tekið að hávaði gerðist allmikill;
einn þingmannanna varð svo æst-
ur að hann kastaði bók í þann er
uppástunguna gerði. Þó er álitið
að þetta hafi aðallega verið ein-
staklinga kritur fremur en virki-
leg skoðanaskifting fulltrúanna.
Samt sem áður er það vist að
hefði fengið að ráða í febrúar i
vetur, þá væri bæði gríski flotinn j
og gríska herliðið úr sögunni með j
öllu og þjóðin sama sem eyðilogð.
Hversu einlægur sem hann kynni j
að vera, þá væri stetna nans svo j
hættuleg að þjóðin ætti að rísa upp j
á móti henni.
Venezelos kvað stefnu hinna
vera óbeinlínis hjálp fyrir Þjóð j
verja og Búlgara og kvaðst ekki
sjá neitt unnið við það að taka |
ekki þátt í því stríði í dag, sem þeir
skoðanir manna eru mjög skiftar j óhjákvæmilega yrðu að dragast {
inn í á morgun. Þótti honum það j
mannlegra og samboðnara hinum
Þýzkir neðansjávarbátar hafa
enn á ný komist inn í Miðjarðar-
haf í gegn um Gibraltar sundið
og sökt þremur frönskum skipum.
Þeir komust inn um sundið að-
faranótt 2. nóvember.
Nýfundnaland.
Þar voru greidd atkvæði um
vínsölubann í vikunni sem leið og
unnu brennivínsmenn sigur." Auð-
vitað eru enn ekki komnar fréttir
frá öllum kjörstöðum, en nægileg-
ar upplýsingar til þess að sjá
riiálalokin.
lielzt vilja ftalir engan þátt taka
í Balkaknntálunum; er það aðal-
lega Cadorna greifi og herforingi
sem þeirri stefnu fylgir og er
meiri hlutinn á hans bandi, bæði
í þinginu og meðal þjóðarinnar.
sönnu sonum forn Grikkja að
taka til vopna af eigin hvötum og
fúsum vilja, en að vera reknir eða
neyddir til þess síðar.
Konungur fór þess á leit við
Zaimis að hann tæki vtð stjórninm
Flotamálastjómin á ítalíu hefir j aftur, en hann neitaði því. Kqn-
einnig átt við erfiðleika að stríöa. ungur útnefndi því annan mann
Mr. Viale aðstoðar flotamála-
stjóri varð að leggja niður embætt-
ið, en i hans stað kom Camielo
Corsi; ennfremur varð aðstoðar
foringi Thoan de Revel að víkja.
Mikið traust er borið til Corsi
flotaforingja.
Þýzkur njósnari
Robert Fay að nafni hefir verið
tekinn fastur í New York, sakað-
ur um að hindra hervöruflutninga
til bandamanna. Hann kveðst
vera umboðsmaður Þjóðverja og
játaði að $500,000 hefði verið
varið í Bandaríkjunum til flutn-
ings hindrunar. Sumt af því sem
Fay játaði á sig, er talið óábyggi-
legt.
Einveldi aftur í Kína.
Grikkjastjórnj segir
af sér0
Þjóðin á Grikklandi er tviskift
sem fyrr í því hvort taka skuli
þátt í stríðinu eða ekki. Eins og
kunnugt er sagði Venezelos at
sér fyrir skömmu, en hann stóð
fyrir þeim flokki sem vill ganga í
lið með bandamönnum. Urðu
þeir þá ofan á er hlutleysi vildu
verja, og heitir sá Zaimis, er kos-
inn var stjómarformaður af þeim
Farmannsvísur
(Minni Cpt. Sigtr. Jónassonar.)
Fjarað hafa fjörutíu árin
Fyrstu, af bezta landi vestra—
Sjór er var áður sigldur fari
Siginn út og í. djúpið hniginn.
Forniaður snjall og frægri öllum
Féri heilu kotninn úr veri,
Réri þar unz þornaði sjórinn
Þannig strandaði hann á landi.
Engu tapað, en öllu skipað
Upp, hefir kappinn og þakkað
happið;
Allra fyrstur út á vastir,
Utar flestum sótti hlutinn.
Kjörviður er í knerri dýrurn,
Kyljum jafnt sem þoldi bylji.
Verður sá með súðir ófúnar
Settur í naust á fimbulhausti.
Fimtán fylki af átján í
hafa greitt atkvæði með því að
taka aftur upp fullkomið einveldi.
Sýnist þetta ekki bera vott um
mikla frelsishugmynd í því landi.
Því þótt frelsið virðist stundum
fara út um þúfur í þjóðstjómar-
löndunum, þá er.þó hættan meiri
þegar einhver er einvaldur.
Hervörur.
flokki.
fyrir forsætisráðherra og heitir sá
M. Skoutoudis. Hann myndaði
ráðaneyti þannig að hann hélt öll-
um fyrveraridií ráðherram Zaimis
nema Zaimis sjálfum.
Skoutoudis er sjálfur utanríkis-
ráðherra. Hann hefiri fremur
látið i ljósi vinfengi við banda-
menn, en samt sem áður er talið
sjálfsagt að hann muni fylgja
þeirri stefnu að halda Grikkjum
frá stríðinu og veita hvorugum;
fyrst um sinn að minsta kosti.
Bæjarfréttir.
Kristján Johnson frá Leslie, bróðir
Alb. Johnsonar, kom til bæjarins á
miðvikudaginn og dvelur hér nokkra
daga. Hann þurfti að skreppa hing-
að og hyltist til að koma um Matthí-
asarafmælið. Hann er gamall Akur-
eyringur.
blaði. Samsöngurinn
Skjaldborg.
fór fram
D. A. Thomas, serstakur um-
boðsmaður Lloyd George í Can-
ada, sagði um leið og hann fór:
“Ágóði verksmiðjueigenda í Can-
ada af kúlugerð hefir verið meiri
en þeim bar með réttu.” Þetta
"Ester Drotning”, samsöngsljóðin
miklu eftir Bradbury, voru sungin á
hriðiudaginn fyrir troðfullu húsi.
Kína xt - ’, r- , „ . . | Miss Efemia Thorwaldson var drotn-
Nu hefir svo þrengt að þeim ingin Skemtunin var hin alra bezta
að hann varð að bera upp tillögu og vergur hennar nánar minst í næsta
um það að trausti skyldi lýst á
stjórninni af háifu þingsins. Sú
atkvæðagreiðsla fór þannig að
114 urðu stjómarmegn en 140 á
móti. Sá stjórnin sér þá ekki
annað fært en leggja niður völd.
Konungur bað Zaimis að halda
áfram stjórnarformanns stortum Munið eftir túsölunni fbazaamumj
þrátt fyrir þetta, en hann neitaði « sd.skólasal Fyrstu lút. kirkju, sem
því. \TnezeIos er ekki talinn lík-
legur að taka við aftur, enaa pott
stefna hans virðist í fneiri hluta.
Konungurinn kallaði því ráðherr-
ana og aðra þjóðskörunga til
Afsökunar er beðið á því, að ým-
islegt verður að bíða, sem átti að
koma í þessu blaði en rúm leyfir
ekki.
getið er um á öðrum stað í blaðinu.
Fyrsta kínverska blað gefið út í
Winnipeg er byrjað að koma út, 16.
og 26. hvers mánaðar. ■ Það heitir
|“Þjóðmenning” og er prentað á vax-
skrafs og ráðagerða og íór tram pappír og vafið upp á kefli.
á að rnyndað yrði samtlokka ráða- { . r ,T “ 77"„T ,, a „
Mrs. Nellie McCIung flytur ræðu
|á föstudagskveldið í St. Stephens
unni og á lugardagskveldið i
Matthías áttrœður í dag.
Heill og ern, vor harri óðs,
hvítaskáld ins gamla og nýja.
Fullan mæli feðra sjóðs
fékstu að gjöf úr heimi día.
Edent gull við íslenzkt bál
orð þín steyptu í hljóm og mál.
Herhvöt ljóðs þíns, hvöss sem stál,
hugar aldrei þurfti að frýja.
Hugarflug þér liiminn gaf,
hauður kraft og þróttinn veitti,
dýpt og yngd þér útbjó haf,
Islands snild þig fjöðrum skreytti.—
Ellin móti andans dáð
ei sér nokkur sköpuð ráð,
því frá sæ og lofti og láð
lífsins kjarna sál þín neytti.
Skáldið bjartra vona og vors,
vel þig geymir Islands saga.
Hijóttu fram til liinsta spors
heiðar nætur, bjarta daga.
Eyjafjarðar aldna skáld,
æsku frjálsa kraftaskáld,
Islendinga allra skáld,
eilíft skáld í höllu Braga.
Á afmælisdaglnn 11. Nóvember, 1915.
Þ. Þ. Þ.
V.T.: Mrs. Margrét Sveinsson .
Rit.: Gunnl. Jóhnnsson.
A.R.: Soffonías Thorkelsson.
Kap.: Mrs. Sigurfinna Caine.
F.R.: Sigurður Oddleifsson.
Gj.k.: Halldór Árnason.
Dr.s.: Miss H. Hjaltalín..
A.D.: Miss Thompson.
V.: Stefán Stefánsson.
Ú.V.: Jóhannes Jónsson.
Enn fremur var endurkosinn ritstjóri
fyrir stúkublaðið Mrs. CaroJina
Dalmann, og einnig söngstjóri Miss
B. Péturson. Eins og að undanfömu
verður annar hvor fundur stúkunnar
starfsfundur en hinn skemtifundur
og hefir sú aðferð gefist mæta v'el.
Ivar Hjartarson kom vestan frá
Argyle á laugardaginn. Hefir verið
þar í þreskingarvinnu.
Maður að nafni Frederick Cecil J.
Hawkins, einn af aðal ráðsmönnum
Ashdown félagsins hér í bænum,
fanst örendur í rúmi sínu á þriðjip
daginn var.
Thomas Kelly hefir v'erið neitað
um frest á málsrannsókn viðvíkjandi
st j órnarbyggingunum.
Hermaður að nafni Peter Charles
Blake, sem lézt nýlega, var jarðaðúr
á mánudaginn ndir umsjón A. S
Bardals og voru 800 hermenn við
staddir.
Á tímabilinu frá 1. Júlí til 30. Sept.
1915, gengu 26,410 manns í New
York lífsábyrgðarfélagið, sem báðu
um margra miljóna dala tryggingu;
hefir því hvergi verið skarð fyrir
skildi þótt margir hafi dáið og mik-
ið verið útborgað.
íslenzkir Good Templarar fjöl-
mientu nýlega á fund, er sænska stúk-
an “Framtidens Hopp” hélt á Scott
Memorial Hall. í snjallri ræðu, er
Mrs. G. Búason flutti þar, sagði hún
meðal annars í sambandi við “út-
lendings’ ’nafnið, sem enskir menn
velja hér öllum nema sjálfum sér, að
5 orðsins réttu merkingu væru hér
annað hvort engir útlendingar eða
allir væru það nema Indíánar.
Enginn fundur var i stjórnmála-
élagi frjálslyndra manna JLiberal
ClubJ á mánudaginn vegna þess að
aflstöð bæjarins vann ekki og því
engin ljós. Fundur verður í félaginu
í kveld (fimtudagj og verður þar
margt til skemtunar, spil, tafl o.fl.
Dr. Brandson fór vestur til Gran-
fell, Sask., í vikunni sem leið i lækn-
iserindum.
I þjóðræknissjóðinn hefir Thordur
Kolbeinsson frá Merid Sask.
gefið ....................... $5.00
Áður augl.................... 16.75
neyti, þannig að báðir flokkar í ^
hefir enginn hrakið. Hvílík smán. | væru við völd í einingu og sam- kirkj
f blaðinu “Ottawa Citizen” -er frá {ráðum. , Þannig þó að ekki sé far- jMethodista kirkjunni í Ft. Rouge og
því skýrt með rökum að Bretum j1 stríðið, heldur haldið á vopn- á mánudagskveldið í Central Congre-
séu seldar kúlur á $2.90 sem ekki
kosti nema $1.00, og þrátt fyrir
það þó boðist væri til af öðrum
að selja þær á $1.40. Blaðið skýr-
ir einnig frá því að frá Canada
hafi hervörur verið seldar Bretum
á $5.50 dollars virðið. Enn
fremur er. það tekið fram
að eftir að Thompson umboðs-
maður Breta hafi verið hér í þrjá
mánuði, hafi hann ekkert pantað
af hervörum sökum þess að hann
gat ekki fengið þau kjör, *sem
hann taldi viðunanleg. Þannig
hafa pólitiskir vildarmenn stjóm-
arinnar notað sér tækifærið til
þess að græða á Englandi með
ósanngjamri sölu á stríðstímum,
og er það eitthvert ljótasta verk
sem framið verður að svíkja þjóð
í viðskiftum og gera það undir
hræsnisflaggi þjóðrækni og ætt-
jarðarástar.
Fimtán ára fangelsi.
Gregorieff hershöfðingi, Rússa
var dæmdur í 15 ára fangelsi 3.
þ. m. fyrir það að hafa verið i
burtu þegar bærinn Kovno var
tekinn. Sömuleiðis var hann kærð-
ur um að hafa vanrækt að undir-
búa öflugar varnir. — Auk fang-
elsisvistarinnar var hann auðvit-
að sviftur öllum þeim heiðri er
hann hafði áður hlotið.
uðu hlutleysi, eins og hann kallar gational kirkjunni.
það. | ---------------
Venezelos, fyrverandi stjómar- i xís'c,ndinSar Þurfa minnastþess
r x t , , u'r ao ekki er nog: ao e;reiOa atkvæoi meo
formaour, heklur pvi fram ein , , , . ^ • x •
dregið, að þjoðmm se það lifs- |hann lika *
spursmál að fara í lið með banda-
Alls nú ................... $21.25
í rauðakross sjóð hefir Thordur
Kolbeinsson, Merid, Sask.,
gefið ......................... $5.00
Áður auglýstir ................ 40.00
Alls nú
$45.00
Ungfrú Ástríður Johnson dóttir
Magnúsar Johnson og konu hans að
624 Beverley str. hér í bænum andað-
ist fyrra laugardag eftir alllanga
legu og var jarösungin fyrra mið-
vikudag. Jarjarförin fór fram frá
heimili hinnar látnu og Fyrstu lút.
kirkjunni undir umsjón A. S. Bardals
og var hún jörðuð af séra B. B.
Jónssyni. Ástríður var 16 ára að
aldri; sérlega efnileg stúlka og er
sárt saknað af foreldrum hennar og
fleirum. Hún hafði lengi verið fé-
lagi stúkunnar Skuld og sendi stúk-
an vandaðan blómvönd þegar hún
var jarðsett.
O. S. Thorgeirsson fór norður til
Nýja íslands fyrir nokkrum dögum1! þriðjudag og fór henm aftur á laug-
Paul Bjarnason, fasteignasali frá
Wynyard, kom til bæjarins fyrra
Þess var getið í síðasta blaði, að
bréf hefði verið lesið upp frá Einari
mönnum. Kveður hann Búlgariu
munu fara eins með Serbiu og
Þjóðverjar fóra með Belgiu, og Jónassyni. Sumir ef til vill álíta að
þar sem þeir séu aldaóvinir hafi veriS. frá.Jin?riJónassyni
lækm, en svo var ekki, heldur fra E.
og ferðaðist þar um fyrir bókaverzl-
un sína. Hann sat samsæti Sigtryggs
Jónassonar fyrra þriðjudag og kom
heim aftur á fimtudaginn.
ardaginn. Hann lét vel af líðan
mann þr vestra. Paul er eigandi og
útgefandi blaðsins “Adv'ance” í fé-
lagi við Boga bróður sinn.
Sigtryggi Jónassyni, sem er sonur
Jónasar sál. Stefánssonar og konu
hans, sem voru meðal allra fyrstu
fruni/herja Nýja íslands.
Grikkja, þá muni þeir gera þeim
sömu skil á eftir. Kveður hann
Grikki vera ver setta en nokkra
aðra þjóð ef stefna hlutleysingja
ráði,' því að þeir eigi sér enga
vamarþjóð og enga bandamenn.
Ræður hann enn þá sterklegar til
þátttöku í stríðinu en nokkru sinni
fyr.
Þegar Venezelos var að halda
þrumandi ræðu í þinginu um þetta
efni, var tekið fram í fyrir hori-
um og hann spurður hvort hann
virkilega héldi því fram í ein-
lægni að konungurinn mundi vilja
leiða þjóð sína til glötunar og
stofna landinu í voða: “Mér
þykir ílt að verða að svara þess-
ari spumingu,” svaraði Venezelos.
“Eg hafði af ásettu ráöi ekki
ætlað mér að nefna konunginn í
sambandi við þetta mál; en úr
því svona er komið þá er það
manni í opinberri stöðu ósamboð-
-v „ , . ,. . settir 1 eriibætti af stortemplar regl-
ið að gefa ekki beint svar beinm _______ , f « >»
unnar 1 fjarveru umboðsmanns, O.
Sigurður Markússon frá Gimli kom
til bæjarins á mánudaginn vestan frá
Argyle. Hefir hann verið þar í
þreskingu að undnförnu og var nú á
heimleið. Lét hann vel af förinni að
öllu öðru leyti en því, að rigpiinga
vegna varð vinnan ódrjúg og kaupið
því minna.
í siðasta blaði er þess getið, að
Anna Abrahamsson hafi látist á
fimtudaginn 28. Okt., átti að vera
Miðvikudaginn 27. Enn fremur seg-
ir að hún hafi verið hér í landi í 35
ár, en átti að vera-30 ár. Auk dótt-
ur hennar sem getið er lét hún einn-
ig eftir sig einn son, Stefán, ókvænt-
an, hér í bænum.
Á fundi G. T. stúkunnar Skuld 3.
Nóv. 'voru eftirfylgjandi meðlimir
spumingu. Svar mitt er því það
að samkvæmt stjómarskrá Grikk-
lands ber konungurinn ekki
S. Thorgeirssonar:
F.Æ.T.: Guðm. Bjarnason.
Æ.T.: Ásm. P. Jóhannsson.
Símskeyti írá New York.
íjftirfarandi skeyti barst Á. Eggertssyni, formanni
Eimskipafélagsdeildarinnar hér, á miðvikudag (í gter):
“New York, 9. Nóv. 1915.
Árni Eggertsson, Winnipeg.
Stjórnendur Eimskipafélagsins hafa símað
mér og farið þess á leit við mig í einu hljóði, að
eg færi til Winnipeg og reyndi af ítrasta megni
að innheimta það sem ógoldið er af lofuðu
hlutafé til félagsins, sem er um 60,000 kr.
Eg býst við að fara af stað héðan til Winni- •
peg á laugardaginn.
Gerðu svo vel að biðja þá, sem skulda, að
borga tafarlaust.
Símaðu mér nafn á hæfilegum gististað.
ólafur Johnsen,
Astor Hotel, N. Y.”
Skevti þetta skýrir sig sjálft. Það væri óneitanlega
æskilegt ef hlutaðeigendur sæju sér fært að greiða það,
sem þeir eiga óborgað. Það kastar dálitlum skugga á
Vestur-lslendinga, ef þeir geta ekki haldist í hendur við
þá eystra að því er lofuð fjárframlög snertir. Samt
sem áður ber að taka til greina árferði hér og örðugar
kringumstæður, sem ófyrirsjáanlegar voru, þegar þessu
var lofað.