Lögberg - 04.01.1917, Síða 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 4. JANÚAR 1917.
7
FYRIR DÖGUN.

Bráöum endar andvökunnar nótt,
áfram brunar þungur gleymskustraumur,
liSinn er minn lífsins' ára draumur,
Lýsa fer af nýjum degi skjótt.
Eldur sem að aldrei dái5 hefur,
inst í djúpi vekur þa8 er sefur.
Gleym minn hugur beljartapi, neyb,
harmi, kulda, myrkri æfinætur,
fastar eru frosti nístar rætur,
falliíS er ei tréS meS limin breiS.
Enn er von, mín ung er sál og hjarta,
mitt æskuiblómiö lifir hireina, bjarta.
Sérhver geisli ljómar líkn og ná5
líf og framrás sem að endurnýjar
græbir, lífgar, styrkir, hjálpar, hlýjar
hjarta sem var ávalt kulda stráö.
Fyrir sólu víkur nótt og vetur,
vorsins faömur líf i helund setur.
Blómi andans er viö slysum hætt,
ógn og hættur fylgja þroðkans ljósi,
bera vilja blessun þess aö ósi,
böls og harms, en tárin hafa flætt.
Lindir þomaö, þrár og vonir viknaö,
veröld hlegiö, dýrðarrósin bliknaö.
Auönuleysi, óhapp falsi ikætt,
er sem ljóniö væri mús aö tapa
lí!kt sem stjörnur 'himins væru’ aö hrapa,
hel og sorg, — en eíkkert veröur bætt.
Einstætt líf, á ströndu stríös og nauöa
starir felmtraö, trylt á hafið dauða.
En það rofar undir helsins ský
eins og ljómi fyrir nýjum degi,
glöggvi íyrir, grýttum þyrnivegi,
gleði til — frá voðans sæ eg sný.
Fyrir ofan fjallið gnæfir bláa
fagur roði — gyllir tindinn háa.
Viljans afitök imnið hafa Glám
æsku-Grettir lifs mins vann um síðir
tap að syrgja, hreysti ekki hlýöir
hálft og minna græðir meiö á trjám
Brot af sál ef brent í reynslueldi
Brýtur stál og heimskumagnsins veldi.
Liöin tíð er nöpur nótt og köld
násvöl minning hrolli slær aö barmi,
geisla fagra sendir sigurbjarmi,
sælu, inst í hjartans djúp og völd.
Eftir storm er logn og ljúfur friður
lífsins ómar bliður strengjakliður.
Framtið kom í faöm minn sterk og hlý,
frelsisþrungin lifs frá kjamans hjarta
þrá og vonum bygöu reynslubjarta
borg, — sem aldrei hylja villuský.
Leið mig þroskaljóssins vegi sanna
langt á dýröarvængjum hugsjónanna.
Johannes Stephanson.
Guðsfriður
Eftir Selmu Lagerlöv.
fFramh.)
Nú var eins og dauða hugsunin
vefði nokkurs konar friðarblæju
um sál hans. Hann hugsaði um
alla jaröarförina og alla virðinguna
sem honum yröi sýnd, þegar hann
væri dauður. Hann sá í huga sér
stóra borðið hlaöiö vistum til út-
fararhátíöarinnar í stóra salnum á
fyrsta gólfi í húsinu. Prófastur-
inn og frú hans sátu þar við há-
borðið og sýslumaðurinn meö hvitu
leeeringarnar á brjóstinu. Hers-
höfðingja konan i hátiðaklæðum
meö silkidreglum o& keöjur um
hálsinn úr gulli og dýrum perlum.
Hánn sá aö hvítt lin var breitt á
alt í herbergjunum, hvítar bJæjur
fyrir gluggunum, hvítt breitt _og
vafiö tun húsgögnin. Jólatrjágrein-
um dreift um alt frá húsdyrun-
um út í kirkju; hann sa fólkið önn-
um kafið aö þvo alt upp; suma aö
slátra, aðra aö baka og enn aðra
aö búa til vín til veizlunnar, og stóö
sá undirbúningur undir í hálfan
mánuö. Líkið lá á börum í insta
herbterginu; hann sá reykinn frá
nýkveiktum eldinum í berbergjun-
rum; alt húsið var troðfult af gest-
um; þaö söng uppi yfir líkkistunni
á meöan lokið var skrúfaö á hana.
Á kistulokinu sá hann stóran silf-
urskjöld. Hann sá að tuttugu
hlössum af viöi var brent þennan
hálfa mánuö sem biðið var eftir
jaröarförinni; i öllum bænum voru
menn önnum lcafnir að baka í nest-
iö til hátíðarinnar; allir háir hattar
voru sléttaöir, stífaðir og stroknir;
alt brennivinið sem menn höföu
bygt sig upp meö um haustið var
drukkið í erfisdrykkjunni; fólkið
sá hann streyma aö úr öllum áttum
rétt eins og það væri aö koma á
sýningu.
Aftur hrökk gamli maðurinn upp
af þessum dvala. Hann hafði séö
fólkið þar sem þaö sat í veizlunni
og heyrt það sem þaö talaöi: “En
Ihvemig eat staöið á því aö hann
síkvldi álnast út í skóv og frjósa
þar til dauðs?” hevröi hann svslu-
manninn seeia. “Hvaöa erindi gat
hann haft út i skóg?”
Og svo hevröi hann skipstiórann
seg;a aö hann heföi hkle^a drukkið
sig fu’lan af öli og brennivíni, vilst
svo út í skóginn eins og höfuðsótt-
arsauður og orðið úti.
T>etta gat hann ekki bolað. Pessi
hugsun hnföi hati áhrif á hann aö
hann glaövaknaði aftur.
f Tncmarsæ*+ínni höfðu aldrei
verið drvkkjuræflar. Þaö skyHi
þó aldnei verða sagt um hann aö
hann hefði veriö eins og höfuö-
sórf+arHnrt seinustu stundimar sem
hann lifði. Og svo fór hann aftur
að ganga um; en hann var svo
þrevttur og máttfarinn aö hann gat
tæoleoia staöíö á fófunum. Hann
vtar nú ekki i neinttm vafa um baö
aö tv>nn var orðinn viltur og kom-
inn íangt iVt í skó<r, því hann sá
hvergí neinar slóöir, en fult af
klettum og grióti ov hann vissi aö
það var hvergi nálægt mannabvgö-
um. Hann festi fótinn á milli
tvevgia steina o<r gekk il'a aö losa
hann aftur. Hmn stóö kvr stund-
arkom og andvamaði. Hann var
alvteg aöframkominp.
Hann <*att alt i einu ofan á hrúgu
af mosa og limi • hann lá á hritg-
unn’ eins og mi’li heims og heliu,
en haföi bó ekki meitt sig. Hann
hafði ehki brek né sinnu til þess
aö sfanda vipo: baö eina sem hann
þr"ði nú var aö fá að sofna og sofa.
Hann ýtti liminu og mosanum til
hliðar, og lyfti þvi upp og skreið
inn”ndir hað, alveg eins' og bað
væri ábreiða; en þegar hann
brengdi sér inn undir limið. þá fann
hann að eit+hvað var þar mjúkt og
hlvtt: “Þr*tta hlýtur aö vera björYi
hugsaöi Tngmar.
Hinnn fann að dvriö færöi siig til
og hevrði það nasa, en hann 1á
grafkvr. Honum fanst hann ekk?
skevta neinu; honum lá þaö í léttu
rúmi þó bjöminn æti hann, eða svo
fanst honum þá í svipinn. Hann
var svo máttfarinn að hann gat meö
engu móti hreyft sig eitt einasta fet
til þess að komast í burtu.
Én það var eins og björninn
vildi ekki granda neinum þeim er
Skjóls' leitaði hjá honum í öðru eins
veðri og þessu. Hann færði sig
lítið eitt lengra inn í hýöi sitt, rétt
eins og hann væri að rýmka til fyrir
gest sinn; og svo fór hann undir
eins að steinsofa — soínaði svo
vært að liann hraut.
* * -K
Það var lítið um jólagleði á heim-
ili Ingmars. Alt jólakveldið var
leitaö aö Ingmari Ingmarssyni.
Fyrst var leitaö í öllum heimnhús-
um og síðan í öllum útihúsunum.
Hans var leitaö hátt og iágt svo
iíklega sem ólíklega. Siöan var
farið á nágranna bæina. En hvergi
íanst Ingmar Ingmarsson.
Bftir langa leit fóru svnir hans
og tengdasynir út í skóga og merk-
ur. Þeir notuöu blysin til þess að
leita aö honum, sem annars áttu að
vera til þess að lýsa fólkinu þegar
það færi til tíöa snemma á jóla-
dagsmorguninn. Hinn voöalegi
bylur hafði hulið al'la vegi, og þótt
þéir kölluðu hástöfum kæfði storm-
urinn hljóö þeirra svo þeir heyrðu
tæplega hver til annars. Þeir voru
úti að leita fram yfir miönætti, er.
þá sáu þeir að þýðingarlaust var
að 'halda áfram og að þeir yrðu að
bíða dagsbirtunnar. Það var út-
séö um aö Ingmar fyndist um nótt-
ina hvernig Sem leitað væri.
Undir eins í dögun var hver ein-
asta mannesikja á ferli á heimili
Ingmars og vorti karlmennimir á
hlaðinu ferðbtinir að leggja af stað
út í skóga. En áður en þeir fóru
kom kona Ingmars inn og kallaöi
á þá inn í gestaherbergiö. Hún
sagöi þeim að setjast niður á löngu
bekkina, sjálf settist hún niður við
jólaborðiö með bi'blíuna fyrir fram-
an sig og fór að lesa. Hún reyndi
sitt bezta að finna eitthvað sem vel
ætti við tækifærið og valdi söguna
af manninum sem var á ferð frá
Jerúsalem til Jerikó og féll í hend-
ur ræningjum.
Hún las hægt og seint og til-
breytingarlaust um vesalings
manninn sem hinn góði Samariti
bjargaöi og hlúöi að. Synir hennar
og tengdasynir, dætur hennar og
ttengdadætur sátu umhverfis hana
á bekkjunum. Þau vora öll svipuð
henni og öll svipuð hvert ööru:
andlitin voru öll gamaldags, því þau ver
voru öll af hinni fomu Ingmars ætt.
Þau voru öll rauöhærð, öll frekn-
ótt og öll ljósbláeygð meö hvit
augnahár. Það getur vel skeö að
K011 þo fi £«L*mzi Trnrt'X rvlil nlimn - I
þau hafi ekki veriö öll alveg eins i
öllu tilliti, en þau voru öll alvarleg
á svip í kring itm munninn, augun
daufleg og allar hreyfingar þung-
lamalogar, og litu út eins og alt
væri þeim erfitt. En )>að gátu allir
séð aö þau öll — hvert einasta
þeirra, — voru i tölu helzta fólksins
í grend'inni og aö þau vissu þaö öl.
sjálf að þau voru betri en annaö
fólk.
Allir synir og allar dætur, tengda-
synir og tengdadætur Ingmars and-
vörpuðu djúpt á meöan verið var
aö lesa í biblíunni. Þau V að
hugsa um það hvort ske kynni að
einhver góður Samariti kynm að
hafa fundið heimilisföðtirinn og
annast hann, þvi alt Ingmars fólkið
fann tiil ]>ess að það hafði tapað
parti af siálfu sér — eða sinni eitnn
sál — þegar einhver ógæfa kom
fyrir einhvem af ættinni.
Garnla konan las og las, þangað
t’l hún kom að þessari setninrru:
“Hver var. náungi þe9s er féll í
hendur ræningjanna ” En áður en
hún hafði lesiö svariö viö spum-
ingunni voru dyrnar opnaðar og
Ingmar gamli kom inn i herbergið:
“Mamma! héma er pabbi kom-
inn!” sagöi ein dætranna, og það
svar aö sá hefði verið náungi
mannsins sem hefði miskunnað sig
yfir hann, var aldrei lesið,
(’Niðurl. næst.)
Heilbrigði.
Mjolk
Eftir Philip B. Hawk Ph.D.
kennara í lífeðlis- og efnafræði við
Jefferson læknaskólann í
Philadelphia.
(F-amh.t
Þrátt fyrir þaö þótt aldrei hafi
neitt fullgilt svar fengist viö því,
hvort betri sé flóuð mjólk eða
óflóuð, þá er það þó yfir höfuð
fleira sem mælir með flóaöri mjólk.
í vorum eigin tilraunum höfum vér
sannað þaö aö flóuð mjólk ystir
smærra í maganum en óflóuð. Þar
af leiðir það að hún er auömeltari
eða meltist fljótar og fer næring-
linari. Sá drafli er því miklu auð-
meltari. Þess ber þó að gæta að
öll flóuð mjólk, hvort sem það er
nýmjólk eða undanrenning meltist
fyr ten óflóuð mjólk.
Köld og heit mjólk.
Svo aö segja enginn munur er á
meltingu mjóikur eftir þvi hvort
hún er köld eða heit. Maginn
temprar ótrúlega fljótt hitastig
]>ess, er í hann kemur. Köld mjólk
meltist örlítið seinna en heit, len
eftir fáar mínútur hefir maginn hit-
að liana svo aö hún verður mátuleg
og helzt þannig.
Hversu mikla mjólk þolir maginn
í einu?
Þaö er undir ýmsu komið. Mag-
inn í fólki er eins mismunandi og
nokkuö annað líffæri ]>ess; mis-
munandi aö stærð, lögun o. s. frv.
Magi i fullorðinni manneskju er
talinn aö rúma pott ('quart), en til
em þeir einstaklingar sem hafa al-
veg heilbrigðan maga sem er miklu
mínni eða miklu stærri. Meö þvi
að þetta er þannig, þá verðum vér
hver lun sig að komst að raun um
hversu mikla mjólk vér getum
drukkið í senn þannig, að oss verði
gott af og vér getum melt. Þess
mætti geta i þessu sambandi að
mjólkin meltist 'ekki einungis í
maganum. í öllum heilbrigöum og
réttsköpuðum mönnum og konum
er annað mjólkurystulíffæri rétt
fyrir neðan magann, þaö er þvotta-
konubrisiö; það ystir mjólkina á
sama hátt og maginn sjálfur.
Sannleikurinn er sá aö jafn skjótt
og mjólk er drukkin fer nokkuð af
henni í gegn um magann óyst og
inn í innýflin. Þá mjólk sem þann-
ig fer ystir þvottakonubrisið.
Mjólk er 87% vatn og í mörk
af mjólk eru aöieins þrjár únsur af
föstum efnum. Vatnið fer fljótt
úr innýflunum út í likamann og
berst burt ? þvagi og annari útrás,
en hin fyrirferðálitlu föstu efni
veröa eftir til meltingar. Mjólk
er oss því bæði matur og drykkur.
(Frh.).
Er það sælgæti ?
Eftir J. Einarsson.
Business and Professionaí Cards
Dr. R. L. HUR5T,
Member of Hoyal Coll. of Surgeons,
Eng„ ötskrlfaCur af Royal College of
Physicians, London. SérfræSingur i
brjóst- tauga- og kven-sjúkdómum.
Skrifst. 306 Kennedy Bldg, Portage
Ave. (á múti Eaton’s). Tals. M. 814.
Heimili M. 2696. Tími til viðtals:
kl. 2—5 og 7—8 e.h.
arefni hemnar fyr út í líkamann
Gerlafríuð mjólk er að meltanleik
á milli flóaðrar mjólkar og óflóaör-
ar, en ]>ó nær óílóaðri.
Þegar rannsakaöur er draflinn úr
óflóaðri kúamjólk áöur en hann
leysist upp, þá finnum vér það aö
einni klitkkustund eftir aö mjólkin
var drukkin em draflastykkin full-
komlega eins stór og karlmanns
þumalfingur. Þessi stykki geta
sameinast og steinna gteta myndast
draflastykki seig og stór, þrír til
fjórir ])iimlungar á lengd og einn
þumlungur aö gegnummáli; en á
sama tíma og undir sömu kringum-
stæðum er drafli úr flóaðri mjólk
sjaldan i stærri stykkjum en ólíka
og litlar baunir. Þess ber einnig
að gæta að draflinn úr óflóaöri
mjólk er ávalt þéttur og hvítur aö
lit; en draflinn úr flóaöri mjólk
laus og gulleitur. Þegar vér gæt-
um að þessu þá sést það _að flóuð
kúamjólk er talsvert annars eðlis
ten óflóuð. Þegar teknar eru ljós-
myndir af flóaðri og óflóaðri mjólk
á mismunandi stigum meltingarinn-
ar, þá sést munurinn enn þá betur.
Þaö hefir veriö fundiö út aö í
mjólkinni er vaxtarauki fyrir lík-
amann, sem kallast “vitamines”
(lífsuppsprettur), og ennfremur aö
þessi efni, sem nauösynleg eru fyrir
vöxt vom, eyöileggjast tekki við
suöuna. Ef mjólk er hituð í eina
klukkustund undir niiklum ]>rýst-
ingi, þá breytist ystiefnið í henni
þannig að hún verður ekk eins góö
fæða; en mjólk sem á aö hafa til
neyzlu er aldrei hituö þannig.
Vanalega er nægilegt aö sjóöa mjólk
í 5—io mínútur. Þá mjólk sem
notuöum við tilraunir vorar
suöum vér í 5 mínútur.
Siðan ieg ákoðaði hin stóru seigu
draflastykki úr óflóaðri kúamjólk
og hinar smágeröu og linu drafla
agnir úr flóaðri kúamjólk sem er
auðmelt og hinar örlitlu, linu agnir
úp konumjólk, þá væri það aöeins
'heimskuleg tímatöf fyrir alla vitr-
inga veraklarinnar að reyna aö telja
mér trú um aö hin alvitri forsjón
hefði^ ætlast til að böm væru alin
upp á nokkm ööru en móðuTmjólkr
inni. Óflóuö kúamjólk er versta
fæöa sem mögulegt er að hafa
handa nokkm bami; gerlafríuð kúa-
.njólk er talsvert betri, flóuö kúa-
miólk enn þá betri og viss nákvæm
blöndun gtetur sennilega bætt all-
mikið, en konumjólkin — móöur-
mjólkin veröur ávalt langbezt.
Hvað er að segja um undanrenn-
ingu þegar hún kemur í magann?
Vér höfum komist að þeirri niö-
urstöðit að undanrenning ystir
miklti fljótar en önnur mjólk og aö
draflinn úr henni er þéttári. Eg
hefi séö manneskju kasta upp drafla
þrjátíu sekúndum eftir að hún
haföi dmkkið mörk af undanrenn-
ingu, og eftir firnm mínútur hefi
eg séð draflastykkin oröin eins stór
og hnetur. Sé undanrenningin
flóuð verða draflastykkin smærri;
eru þá stærstu stykkin álíka stór og
stórar baunir. Það er eftirtekta-
vtert aö draflastykkin úr flóaöri
undanrenningu eru stærri og þétt-
ari, en úr flóaðri nýmjólk. Þetta
bendir í þá átt aö rjóminn eða fitan
CAI.IXIWAY HEII.NÆMA RJÓMA-
SKII.VINDA
F'r tilbúin til flntninjjs þegar pöntuS.
LesiÖ þessi sérstöku atrifti.
Gild os hörö drifhjðla sköft úr kol
stáli og skálarsnælda. Langir burðar
ásar. sterk hreinleg skcl, bollar ekki
fastir saman, olíuböb tll áburðar;
8tór, rúmítðö, saumlaus fðöurskál úr
þrýstri steypu. Bæöi hjðlásar o g
tannahjðl hvíla á undirstööu I heilu
laRÍ. þikk og auðhreinsuð tináhöld.
STtálIn snýst hægt og endist vel.
8END EFTIR VERDSKRA
Eg vil Begja yður
hvernig eg geri þess-
ar skilvindur og hví
þær geta verið full-
komnar og þð ðdýr-
ar. Verðskráin skýr-
ir frá meistaraverki
þessu ljðslega. “Sex”
gasolínvélum, vögn-
um, aktýgjum, skðm
og stlgv, fötum—öll-
um þörfum bænda.
WILUAM GALLOWAY OF CANADA
LIMITED
Dept. 34 VVTNNIPEG
Naumast kemur maður svo í bæ
eða smáþorp, aö eigi sjái maður
fleiri eöa færri hálærða, smálærða
eða ólæröa menn meö blaðvindla
fcigarettes) í munni sér, eða þá aö
þeir eru að sleikja pappírinn, sem
hafður er til þess að halda tóbaks-
“kornunm” saman til nautnar.
Því hefir veriö slegiö föstu af
læknum og öörum, sem rannsakað
hafa áhrif blaðv'indlinganna á heil-
brigðina, að ekkert annaö tóbak sé
jafn kröftugt til aö veikja sál og
líkarna, bæði vegna tóbaksins sjálfs
og einkum vegna eiturtegundanna,
sem í pappírnum feldust. Þetta alt
er nú leiðinlegt til aflesturs, enda
litið tekið mark á því af þessum
reykingalýö, sem dreifður er um alt
þetta land og önnur lönd. Þótt einn
maður éti ofan í sig nikótín, aðal-
eiturefniö í tóbakinu á vikutima nægi-
iegt til aö drepa mann eöa kú, væri
það tekið inn í einurn skamti, gerir
ekki stórt til. Þótt maður sleiki svo
sem 40—60 vindlablöð á vikunni,
sem oft hafa dvaliö í vasa manns
innan uni ýms smáóhreinindi, og
sem, hv'ert fyrir sig, er oröiö að
föstu heimili fyrir millíónir af
berklafrmnlum (germs of consump-
tion), la grippe, taugaveikis, stíf-
krampa, ef til vill barnaveikis, “in-
fantile paralysis” frumlum og öðrum
kryddplöntum, gerir ekki stórt strik
yfir mótmælin. Þótt heimilið líöi
skort á fæöi og klæðum myndi blað-
vindla veröið ekki seöja þau um
langan tíma—halda menn.
Skaöleg eiturefni eru oröin svo
venjuföst, aö þau eru álitin nauösyn-
legri af mörgpim en fæöan og annað,
sem líkaminn hefir sanna þörf fyrir
til að hæna að sér sambúð sálarinnar
um lengri tíö.
Stórfé er varið í “cigarette fund”
nú á dögunt af mörgum, sem ekk-
ert leggja til neins annars i þarfir
hermannanna í Evrópustríðinu,
manna, sem öllu ööru fremur þurfa
næringarefni, styrkjandi fæðuteg
undir og klæönaö, en sizt af öllu eit-
urefni, sem buga lífsaflið og eyöa
kröftunum, eins og tóbaks nautnin
gerir, sérstaklega á ungum mönnum
Þetta er sjáanlega fljóthugsað eöa
helzt alveg óhugsaö gustukamál af
hálfu tóbaksgefenda, og ætti aö vera
bannað meö lögum, alveg eins og ef
vín væri gefið.
ÍÞessi þokkalega sleikingarnautn
er búin aö ná föstum tökum á hugs-
unarleysi neytenda, og samkvæint
efnislegu eöli sínu heldur hún áfram
aö glæöa löngunina og kefja um leið
vitundina aö því er snertir eftirtekt
á áhrifum þessa skaðlega illgresis.
Það er margbúið aö lýsa efnum
og áhrifum tóbaksins sjálfs meö vax-
andi skaðsemi frá því fyrst aö siöaö-
ir(?) menn byrjitðu aö neyta þess, og
skal því eigi meira sagt um það hér
aö sinni. Á vindlablööin ('pappírinn)
hefir og oft verið bent sem næsta ó-
heilnæmt eldsneyti, en viö það mætti
bæta lítið eitt til þess, eins og maður
segir, aö bæta bragö í niunni.
í Ungverjalandi er “Fiume” papp-
írsgeröar verkstæöiö elzta og um leiö
stærsta verkstæöið af því tagi í Ev-
rópu um alllanga tíö. Upphaflega
var þar búinn til umbúðapappír,
skrifpappír, biblíu pappír og lítið
eitt af vindlablööum écigarette pap-
er>. En smátt og smátt hneigöust
af vindla pappirnum.
Nú sem stendur er búið til í þess-
ari einu verksmiðju sjö ('járnbraut-
ar-) vagnhlöss á mánuði. Fram yf-
ir þaö sem selt er til innlendra tó-
baks verksmiðja, eru þaöan flutt til
Frakklands 2,240 pund á degi hverj-
um.
Takið eftir úr hverju cigarettu-
pappírinn er búinn til:
“Vindla-pappírinn er gjöröur úr
fatadruplum af ýmsu tagi, skóm og
öðru hrasli, sem tínt er saman á víg-
völlunum. Fyrrum var borgaö $12.18
fyrir hver 220.46 pund, en nú er
verðið orðiö $32.48”. — Þetta segir
B. F. Hase, konsúll Bandaríkjanna.
“Mergurinn málsins” ("the moral
of it) er þessi: í vindla pappírnum
boröa cigarettu-vinir uppþurkaöar
blóödrefjar úr föllnum Þjóöverjum
og þeirra sinnum, eða föllnum Bret-
um og Canada mönnum, og sleikja
tuskur af Austurríkisbúum, Tyrkj-
um og Þjóðverjum og föllnum hetj-
um sambandsmanna. — Til útaf-
brigöis og smekkbætis reykja þeir
og að líkindum fatatuskur og blóö-!
drefjar brezkra, canadiskra og belg-j
iskra karla og kvenna, barna og full-
oröinna, sem Þjóðverjar hafa svelt
til dauöa!
Er það sælgæti!
Friður aðeins með einu móti.
Dr. B. J. BRANDSON
Office: Cor. Sherbrooke & William
Telephonk garrv 32v>
OíFICB-TfMAR: 2 — 3
Heimili: 776 Victor St.
Telephone GARRY asi
Winnipeg, Man.
Ef málefni þaö, 'sem Bretar berj-
ast fyrir þann dag í dag, er.eins
rétlátt og sanngjarnt og nauðsynlegt
til varnar frelsi og það var í ágúst
1914, þá getur ekki verið um neinn
frið að ræða enn sem komið er. Eí
þaö málefni var virði eins einasta
hermanns lífs á Bretlandi í ágúst
1914, þá er þaö helmingi me:ra virði
nú, til þess að það geti borið sigur
úr býtum og þeir, sem dáiö hafa,
hafi ekki látið lifið til einskis. Þang-
aö til þetta málefni hefir hlotið
fullkominn sigur, er undir engum
kringumstæðum mögulegt aö snúa
aftur. Ef Þjóðverjar em viljugir til
þess aö ganga aö skilyrðum banda-
manna, sem brezka stjórnin kvaö
upp þegar sverðin voru fyrst dregin
úr sliörum, og aö öllum öörum skil-
yrðum, sem sett eru Potsdam ræn-
ingjanum fyrir illræðisverk hans síö-
an, þá er alt klappað og klárt; þá
getur komist á friöur hvenær sem
er. Ef Þjóðverjar aftur á móti
vilja ekki sæta þessum kostum, þá er
ekki um annað aö gjöra en berjast til
þrautar og skoðun eöa vilji hvaöa
hlutlausrar þjóöar sem er, hvort sem
hún er stór eöa Iítil, er ekki hunds-
hársvirði.”—Free Press.
GÁTA.
Fyr eg kom á fleinaþing.
Fremur gjöfull svanni.
Oftast svínsins afleiöing.
Ávalt skemd á manni.
Langförull.
Opin í báða enda.
Reyni granda fuglum frár
frækinn, handa búi,
Leyni anda greini grár,
gætinn .................
......... • gætinn, grár,
greini anda leyni
Búi handa frækinn frár
fuglum granda reyni.
Skuldungur i Saurbcr.
Frár
Gáta.
Meini landa fyrri.
firöa bera nenni.
Leyni anda greyni grár.
............. Grár
greini anda leyni.
Nenni beia firða f.ár.
Fyrri landa meini.
Vér leggjum sérstaka áherzlu & aS
selja meðöl eftir forskriftum lækna.
Hm beztu lyf, sem hægt er a8 fá.
eru notuS eingöngu. Pegar þér komíS
meS forskriftina til vor, megið þér
vera viss um aS fá rétt þaS sem
læknirinn tekur til.
COLCIiEIJGH & CO.
Xotre Dame Ave. og Sherbrooke St.
Phones Garry 2690 og 2691
Giftingaleyfisbréf seld.
Dr. O. BJORNSON
Office: Cor. Sherbrooke & William
Tklephoneioírey 38)
Office-tímar: 2—3
HEIMILI:
764 Victor atieet
fBLKPUONEi GARRY 703
Wiimipeg, Man.
Ðr J. Stefánsson
401 Boyd Building
cor. PORnycE *»e. & edmojítoh st.
Stundar eingöngu augna. eyma. nef
og kverka sjúkdóma. Er að hitta
fri kl. I0 I2 f. h. og 2 5 e. h —
Tal.imi: Main 3088 Heimili I05
Olivia St. Taisimi: Garry 2315.
NDRTHWEST GRAIN COMPANY
H.J. LINDAL, Manager
245 Grain Exchange, Winnipeg
íslenzkir hveitikaupmenn
Skrifið eftir upplýsingum.
Furniture
Overland
THOS. H. J0HNS0N og
HJÁLMAR A. BERGMAN,
íslenzkir lógfraBgia^ar,
Skwfstofa:— Room 8n McArltmr
■Buildin*, Portage Avenue
Ahitun: P. o. Box 1650.
Telafónar: 4503 og 4504. Winnipeg
Gísli Goodman
TINSMIÐUR
VERKSTŒBI:
Horni Toronio og Notre Dime
. - ■ 1
J. J. BILDFELL
^A«T«IOnA8ALI
Hoom 5S0 Union Bant -
T£L. 2095
Seiur hús og ló«r og annast
»It þar aBlútandi. Peningalán
J. J. Swanson & Co.
Verzla me« faateignir. Sjá um
ieigu á húiura. Annaat lán og
eldsábyrgðir o. fl.
194 The K«uln(toa,ru
Fbone M«l» uv)7
A. S. Bardal
84* SherbJooke St.
Selur líkkiatur og a Jiaat um útfarir.
Allur útbúnaður a/bezti. Ennfrem.
ur a-lur hann alakonar minniavarða
og legsteina.
Hoimili. Tala. - Qarry 2181
Skrífstof'u Tals. - Carry 300, 375
FLUTTIR til
151 Bannatyne Ave
Harni Rorie Str.
f atærri og betri vei kstofur
Tals. Main 3480
KanalyElectricCo
Motor Repair Specialist
J. G. SNÆDAL,
TANNLŒKNIR
614 Somerset Block
Cor. Portage Ave «g Donald Street
Tals. main 5302.
Sambandsþing kailað saman.
Þau boð hafa verið látin út ganga
eigendur verksmiöjunnar aö því, aö aö sambandsþingiö komi saman i
hyggilegra mundi aö draga úr bibHu (^ttawa,I^\jan' l^1?' . U1S V’
pappímum og öllum ÖÖrum pappír, aS t»r mar^ a . Hv°rt
sem líklegt væri aö “guös heilaga faris veröur fram a kjortimabils-
orð” mundi ritað á aö nokkrum miin, framlengingu er ekki víst, en þó er
í mjólkinni geri draflann fínni og en auka aö miklum mun birgöimar þaö ekki talið ólíklegt.
Útlendingurinn.
I útlendngs ranni á erlendri strönd,
í átthögum sóllausra daga,
sem kvöldstjarna leiftri við logn-
skýjarönd
skín land vort og fortíöar saga,
sem mæni sv'ipur úr myrkri nætur,
hver minning vakir og rís á fætur.
Þó voraöi hlýtt um þann vonblíöa
heim,
sem vestræna landnámið dreymdi,
er valurinn hlaöinn af þjóöbrotum
þeim,
sem þrekið og sigurinn gleymdi,
meö þrautir og kúgun að þátíðar-
arfi
er þráðurinn slitinn í nútíöar starfi.
En áræöiö dreymir við áranna skaut,
senn æskan og dagarnir hverfa—
og raddirnar hljóma, sem beina þvi
braut,
en bergmálitt vonimar erfa,
Við gætum um seinan, þó gæfuna
saki,
aö gröfin er nálæg, en árin aö baki.
Hver djarfasta hugsjón, sem dagur-
inn á,
í draumsýnis fjarskanum vaknar;
hver framtíðar ímynd í æskunnar
þrá
meö eldrúnir grætur og saknar;
og bemskunnar hugsjónir hraktar
og sviknar,
sem hrópa til lífsins, svo minningin
vikuar.
I
En vel sé þeim öllum um aldanna
skeiö,
sem æskuna sigrandi geyma;
sem heitstrenging efna, sem lýsa um
leið,
sem leita og vona og dreyma,
sem ala þau frækorn í ættjarðar
högum
að uppskeran blessist í mannkyns-
ins sögum.
P. E.
Þetta kvæöi er eftir Pálma sál,
Eiuarsson, bróöur Aðalsteins og
Friöriks Kristjánssona. Greinin
Lögbergi síöast meö fyrirsögninni
“Vonin á vori” var lika eftir hann,
skrifuö í bréfi af honum, þegar hann
var 14 ára.
jyjARKET I-IOTEL
viB sölutorgiö og City Hall
$1.00 til $1.50 á dag
Eigandi: P. O’CONNELL.
Mjög mere nýárs
ákvœði.
Nýjársákvarðanir eru gerð-
ar af heilum huga, en brátt
gleymast þær. Gjörið undan-
tekningu frá reglunni; gjörið
þá Haitstrenging að þér skulið
annast í yður magann meö aö-
stoö Triners American Elixir
of Bitter Wine, og haldiö þá
heitstrengingu. Þetta ágæta
lyf hreinsar innýflin, veitir
matarlyst og styrkir melting-
una. Þaö er fyrirtak viö hægöa-
leysi, magagasi, höfuöverk,
taugaveiklan, tíðabreytingu,
slapplejka, magalasleika í námu
héruöum o.s.frv. Lesiö þtetta
nóvember bréf: “Walnut
Creek, Oal. Triners American
Elizir of Bitter Wine hefir
alla þá kosti sem því em eign-
aöir. Þaö er blessun þeim sem
líöa. Eg hefi nptaö þaö með
mjög góöum árangri. E. C.
Campbell.” Þaö veitir yöur
hjálp. Verö er $1.50. Fæst
í lyfjabúðum.
Um langan tíma var gigt og
taugaþrautir plága sem enginn
var ömggur fyrir. Nú er
Triners áburöur ömgg lækning
viö þvi. Hann er ágætur viö
mari, slysum, tognun, bólgu,
kali o.s.frv. Veið er 70 eent.
Sent með pósti. Langar þig til
aö eignast hina indislegu Trin-
ers mánaöardaga? Ef svo þá
sendu 10 oent fyrir póstgjald.
Joseph Triner, Manufarttuing
Chetnist, 1333—1339 S. Ash-
land Ave., Chicago, 111.