Lögberg - 25.04.1918, Side 1

SPIERS-PARNELL BAKING CO.
ábyrgjast yður
fulla vigt, beztu vörur fyr-
ir lœgsta verð sem verið
getur. REYNIÐ ÞA!
TALSÍMI: Garry 2346 - WINNIPEG
lef ®

Þetta pláss er til sölu
Talsímið
Garrv 416 eða 417
31. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 25. APRÍL 1918
NUMER 17
Æfiminning Stefáns sál. Jónssonar
ingarathöfn þeirri afstaðinni,
var líkið flutt út í Brookside
grafreit og jarðsett þar.
Við utanbæjarmenn, sem komu
til þess að vera við jarðarförina
urðum vér varir við þessa; Mrs.
F. S. Frederickson systir hins
látna og mann hennar, ásamt S.
A. Anderson frá Glenboro, frá
Pembina, N. D. Mrs. Tryggvi
Johnson, önnur systir hins látna
ásamt tveimur börnum, Mrs. V.
Johnson og dóttir hennar frá
Selkirk og frá Riverton Mrs. M.
Johnson ásamt börnum hennar.
Samþykt á Safnaðarnefndar-
fundi að 832 Broadway, 16. apríl
1918.
Th. Borgf jörð. Rögnv. Pétursson
O. Pétursson. B. Pétursson.
M. B. Halldórson. H. Pétursson.
Fr. Sveinsson, J. G. Christie.
J. F. Kristjánsson.
Stefán Jónsson.
Stefán Jónsson var fæddur í i aftur byrja á verzlun,
J
Fossgerði í Eyðaþinghá, í Norð-
ur-Múlasýslu á íslandi 18. sept-
ember 1859 og var sonur Jóns
Bergvinssonar, porlákssonar,
prests á Eyðum og Margrétar
Stefánsdóttur.
Stefán ólzt upp hjá föður sín-
um þar til hann var þrettán ára.
að hann fór til vandalausra, að
vinna fyrir sér.
Átján ára gamall fór hann til
Eskifjarðar og vann þar fyrir
sér í nokkur ár, en fór þaðan í
vinnumensku upp í Fljótsdals-
hérað til Friðriks Guðmundsson-
ar, sem nú býr í Minneota og
kohu hans. Síðar var hann eitt
ár vinnumaður hjá séra Sigurði
Gunnarssyni. Frá honum fór
hann til Seyðisfjarðar og stund-
aði Iþar sjó á eigin reikning.
22. október 1882 gekk hann að
eiga Elínu döttur Einars por-
steinssonar og konu hans Mar-
grétar Eyjólfsdóttur, sem eitt
sinn bjuggu í Seli við Eskifjörð.
Um hiaustið 1883 fluttust þau
hjón til Ameríku og settust að
hér í Winnipeg, þar sem þau
áttu heima ætíð síðan.
Fyrstu sex árin, sem Stefán
heit var hér í landinu, vann hann
að algengri daglaunavinúu. En
bæði var það, að fljótt fór að
bera.á heilsulasleik hjá Stefáni,
og eins hitt að honum mun
snemma hafa orðið það ljóst, að
framtíðin hér hafði lítið að bjóða
verkamanninum annað en stríð
og slit. En á hinn bóginn voru
erfiðleikamir mjög miklir á þeim
tímum, að koma ár sinni þolan-
lega fyrir borð, við nokkra aðra
atvinnu, þar sem bæði samkepn-
in á þeim svæðum var geysilega
mikil, og eins hitt að vera fátæk-
ur, mállaus og ókunnugur út-
íendingur, gjörði öll tækifæri í
þeim efnum afar-erfið. pó réðst
Stefán í með öðrum manni,
Sveini Bjamasyni, að kaupa af
bróður sínum, Bergvin Jóns-
syni, fataverzlun, sem hann
hafði rekið á norð-austur hom-
inu á Ross og Isabell strætum
hér í bænum, og byrjaði þar
verzlun um vorið 1889 og má af
því ráða hve kjarkmikill Stefán
var, enda kom það brátt í ljós, að
að þér
1 gleymið okkur þá ekki. Og ef að
vér gætum á einhvern hátt, eða
í einhverju orðið yður að liði, eða
til þægðar, þá væri oss það til
hinnar mestu ánægju. Virðing-
arfylzt yðar, Stobart, Sons & Co.
Ltd.”
Eftir að Stefán hætti verzlun,
fékst hann all-mikið við fast-
eignarkaup, og bygði vandaða
stór byggingu hér í bænum,
sem hann leigði út til íbúðar.
Um Stefán má með sanni segja
að þrátt fyrir langvarandi og
og þungbært heilsuleysi, þá hafi
hann hraustlega barist, því ó-
hætt er að fullyrða, að hann hafi
verið með efnuðustu íslending-
um í Winnipeg, þegar hann dó.
í félagsmálum, og þó einkum
í safnaðarmálum tók Stefán og
þau hjón bæði drengilegan þátt.
Hann var í Fyrsta lút. söfnuðin-
um svo að segja frá því að sá
söfnuður var myndaður og til
dauðadags, og gætti þar hinna
sömu hæfileika, sem að svo mik-
ið bar á í hans aðal-lífsstarfi,
verzluninni — sama reglusemin,
sama skilvísip, sama einlægnin,
og á sá söfnuður því á bak að sjá,
heilhuga stuðningsmanni, þar
sem Stefán er fallinn.
Einkennilegur maður var Stef-
án að mörgu leyti — og komu
fram hjá honum sum af lyndis-
einkennum þjóðar vorrar. Hann
var dulur maður, og hafði óbeit
á öllu skrumi — hann vildi eiga
og átti tilfinningar sínar sjálfur
— en flaggaði aldrei með þær
Góðhjartaður var hann og við-
kvæmur í lund og víst munu
sjaldgæfir betri húsfeður en
hann var.
Stefán var meðal maður á hæð,
en grannvaxinn, léttur á fæti og
dálítið fasmikill, eins og að hann
væri alt af önnum kafinn. Hann
var snyrtilegur í framgöngu,
ræðinn og viðmótið viðkunnan-
legt.
pau hjón Stefán og Elín áttu
5 börn, einn dreng og fjórar
stúlkur, er öll dóu i æsku.
Til fóstur tóku þau þrjú börn
JARÐARFÖR
Séra F. J. Bergmanns
fór fram síðastliðinn fimtudag,
eins og áður hafði auglýst verið
hér í blaðinu.
Athöfnin hófst á sorgarheim-
ilinu, 259 Spence stræti, kl. 2 e.h.
Fyrst var sunginn sálmurinn:
“Kallið er komið” og því næst
flutti séra Páll Sigurðsson hús-
kveðju. pá söng Mrs. Alex
Johnson sálminn: “Eg horfi yfir
hafið”, og áður en líkið var bor-
ið út úr húsinu, var sunginn
sálmurinn: “Eg stend til braut-
ar búinn’.
Síðan var likið flutt til kirlcju
Tjaldbúðarsafnaðar, og flutti
séra Páll líkræðuna; auk þess
bar skólastjórinn við Wesley
College, Mr. Riddel, þar fram
hlýja þakkarkveðju frá stofnun
þeirri, er hann veitir forstöðu.
Frí var gefið í Wesley College
öag þenna, til virðingar við minn-
ingu hins látna kennara.
Próf. S. K. Hall, lék á organið
og stjómaði söngnum. Hið fagra-
lag Dr. Mason’s, “Hærra minn
guð til þín”, var sungið, aðdáan-
lega vel af Mrs. S. K. Hall, Miss
Hermann, Hon. Tómas H. John-
Vestur-vígstöðvarnar
Eins og nú standa sakir má
heita þáttar hlé á orustustöðv-
unum á Frakklandi.
Áhlaupið mikla, sem pjóðverj-
ar gjörðu á varnarlínu Breta.
hefir verið stöðvað, að minsta
kosti um hríð, og hafa Frakkar
og Bretar á sumum stöðum hrak-
óvinaherinn til baka, náð á vald
sitt nokkrum bæjum, og tekið
all-margt fanga.
Á mánudagsnóttina gerðu
Bretar snarpa árás á vamarvirki
fjandmanna sinna skamt fyrir
norðan Albert, og tvístruðu fylk-
ingum þeirra á stóru svæði. í
kringum Wytschate gerðu pjóð-
verjar hvert áhlaupið á fætur
öðru, með riddara og fótgöngu-
liði og loftförum, en urðu frá að
Kverfa með hlut sinn óbættan.
Lögberg óskar öll-
um gleðilegs sumars.
Cr
Frá Islandi.
Getur orðið alvarlegt
Undanfarandi hefir bæjajr-
stjórnin í Winnipeg verið að
reyna að komast að samningum
um ýms þýðingarmikil atriði við
strætisbrauta félagið hér í bæn-
um, og virtist alt ætla að ganga
slysalaust. Strætisbrauta félag-
ið krafðist þess, að hin svo köll-
uðu “Jitney”, yrðu látin hætta
að flytja farþegja um götur borg
arinnar, þar sem að farþegja-
flutningur væri ekki nógu mikill
til þess að bæði “Jitney”, og fé-
lagið gætu þrifist, og því síður
gæti félagið lagt í þann kostnað,
sem nauðsynlegur Væri til þess
að geta mætt vaxandi þörfum
bæjarmanna.
Frá Japan.
Eins og mönnum er kunnugt,
Eftir því, sem ensku blöðin skýra i var af bæjarstjórninni samþykt
fra, er buist við að pjoðveriar; „ , .* . ,,
muni vera að búa sig undir eina að verða Vlð >essum
atlöguna enn, og hafi enn þá
augastað á Amiens, járnbraut-
armiðstöð þeirri, er tengir
Brezka herinn við hafnarborg-
irnar Dunkirk og Calais.
BANDARIKIN
Stríðskostnaður Bandaríkj-
anna hefir verið 9,000,000,000
dollara, helminginn af þeirri upp
hæð hafa þeir lánað samherjum
sínum.
Hvert einast skip sem hægt er
son og Mr. H. Thórólfsson. Einn- na 1 er nu notað til þess að
ig söng Mrs. S. K. Hall einsöng
af mikilli snild.
Líkmenn voru: Hjálmar A.
Bergmann, lögmaður; F. P.
Bergmann, Bankamaður, Willer-
stone, N. D.; Skúli Johnson, pró-
fessor; Árni Eggertson, um-
boðsm. íslenzku stjómarinnar í
New York; Sigfús Bergmann,
kaupmaður, Wynyard, Sask. og
Lindal J. Hallgrímsson, bygg-
ingameistari.
Heiðurs-líkmenn: O. S. Thor-
geirson, Jóhannes Gottskálksson,
Jón Jónsson, G. B. Olgeirsson,
Elias Thorvaldsson og Methu-
salem Einarsson.
Kirkjan var tjölduð svörtum
sorgarslæðum, og mannf jöldi svo
mikill, að slíkt mun fágætt í
sögu Vestur-íslendinga; sjálx-
sagt ekki færra en 800 manns,
er athöfnina sóttu.
Jarðsetningin fór fram í
Brookside grafreitnum og fram-
kvæmdi séra Páll Sigurðsson
athöfnina.
Öll var útfararathöfnin hin
veglegasta, svo sem sómdi
minningu hins látna merkis-
manns.
flytja hermenn frá Bandaríkj-
ríkjunum til Frakklands — jafn-
vel hafa sum vöruflutningsskip-
in verið tekin til þess nú um tíma
Nýkomin frétt frá Takyo seg-
ir að Japanar ætli að senda skip,
sem til samans rúmi 450,000 smá
lestir af vörum til Bandaríkj-
anna til þess að nota í stríðinu,
félagsins. En í staðinn ætlaði
félagið að borga bænum $300,000
sem álitið er að muni kosta bæ-
inn að gjöra við skemdir þær,
I sem orðið hafa aí rafmagns-
j straumum, sem standa í sam-
; bandi við brautakerfi félagsins
hér í bænum, og hafa gjört stór-
skemdir á vatnspípum bæjarins.
Mál út af þessu milli bæjarins og
félagsins er nú fyrir hæstarétti
ríkisins.
Enn fremur lofaðist félagið til
þess að greiða bænum $105,000,
sem það á ógreitt af hinu árlega
tillagi sínu til bæjarins.
Mál það, sen\vofir yfir bæn-
um frá félagsins hendi, um
$1,000.000.00 skaðabætur fyrir
samningsrof, lofaðist það til að
draga til baka. Einnig að byggja
sporbraut á þær götur bæjarins,
sem nauðsynlegast væri, að setja
Frá Nagoya í Japan skrifar
séra Edward T. Horn meðal ann-
ars í apríl númerið af “The For-
aign Missionary: “Okkur bætt-
ust starfkraftar til muna síðast-
liðið haust við komu Mr. og Mrs.
S. O. Thorlakson til Nagoya, og
þótt að Mr. Thorlákson þurfi að
eyða mestu af sínum tíma, til
þess að fullkomna sig í tungu-
málinu, áður en hann tekur að
ir umsjón á einhverju vissu
plássi. pá samt vanst honum
tími til þess að taka að sér að
kenna biblíunemendum á ensku
og hefir flokkur sá, sem í fyrstu
var smár farið vaxandi, þar til
nú að þeir eru orðnir 20. Með
sínum góðu ráðum, einlægni og
alúð gjöra Thorlákssons hjónin
mikið til þess að létta undir með
verkinu hér, og gjöra það áhrifa
meira”.
Part af þessum verzlunarflota á fólks flutningsvagna 4 þær aðr.
að senda tafarlaust, ekki minna | , .... . .
en 150,000 smálestir; hitt þegarjar götur þar sem folksumferð
samningar eru fullgerðir.
Suður-Ameríka.
Argentína og Uruguay eru í
þann veginn að segja pjóðverj-
um stríð á hendur, eftir því er
nýjustu blöð skýra frá.
Svíþjóð.
Stefáns, þau Elínu E. porsteins-
son og porstein E. porsteinsson
, , . ... , , ,. bankast.jóra, og vandalausa
hann hafði meira til sxns ágætis / st41ku sem stefanía Magnús-
en hugrekkið, þvi verzlun hans j d6tti Jónsson heitir. stúlkum-
varð bratt til fynrmyndar i ar eru báðar heima hjá ekkjunni>
hirtm og reglusemi. Eftir htmn en porsteinn er ^ftur og být hér
tima keypti Stefan alla verzlun- . Winnipeg
ma og rak hana svo nPP á eigin gystkini' Stefáns heit. Jóns-
reikmng, þar til arið 1907 að1
hann hætti að verzla og seldi all-
ar vörur sínar og verzlunarbúð.
Um orðstýr þann, er Stefán
?at sér, sem verzlunarmaður
n*gir að birta kafla úr bréfi,
sem er eitt af mörgum er Stef-
áni bárust, þá er hann hætti að
verzla. Bréf þetta er frá stór-
kaHpmanni, eða öllu heldur fé-
•agj* og hljóðar svo: “Oss þykir
fyrir að heyra að þér hafið selt
verzlun yðar og hætt að verzla,
og vér getum eigi stilt oss um að
skrifa yður þessar línur, og láta
í ijósi þökk vora fyrir viðskiftin
} 19 ár, sem þér hafið verið
í venslunarsambandi við oss, haf a
öU okkar viðskifti í smáu sem
stóru verið hin ákjósanlegustu,
og vér vonum að ef þér skylduð
Winnipeg, 16. apríl 1918.
Til forstöðunefndar
Tjaldbúðarsaf naðar,
Winnipeg.
Kæru vinir:
Vér undirritaðir, forstöðu-
og ólu upp, tvö hálfsystkini konu nefnd Fyrsta íslenzka Únítara-
sonar eru: Sigríður Frederick-
son, kona Mr. F. S. Frederickson
í Glenboro, Rósa Johnson, kona
Péturs Johnson í Pembina N. D.
Bergvin Jónsson, verzlunarmað-
ur í Arrisona í Bandaríkjunum
og Gunnlaugur yfirbókavörður í
Staron, Pensylvania.
Stefán Jónsson var skorinn
upp á almenna sjúkrahúsinu hér
í bænum við innvortis mein-
semd og andaðist þar 10. þ. m.
Jarðarför Stefáns heit. Jóns-
sonar fór fram 15. þ. m. og var
fjölmenn. Athöfnin byrjaði
heima í húsinu kl. 2 e. h. með
húskveðju er séra Bjöm B. Jóns-
son flutti; var líkið síðan borið í
Fyrstu lút. kirkjuna og líkræða
þar flutt af safnaðarprestinum
séra Bimi B. Jónssyni; að minn-
safnaðarins í Winnipeg, óskum
að mega votta yður vora alúðleg-
ustu bróðurlegu samúð og hlut-
tekningu, við þann mikla missi,
sem söfnuður yðar, og vor ís-
lenzku félagsmál yfirieitt í álfu
þessari, hafa beðið við fráfall
yðar mikilsmetna, vinsæla, stór-
gáfaða og áhrifamikla leiðtoga
og kennimanns, séra Friðriks J.
Bergmanns. Finnum við til þess
að með honum leggja Vestur ís-
lendingar til moldar sinn allra
hæfasta mann, er af heilum
huga vildi efla hag þeirra og
sæmd í öllum efnum. Með hon-
um er horfinn einn hinn hugheil-
asti talsmaður vorrar íslezku
þjóðar, heitasti ættjarðarvinur
og víðsýnasti guðfræðingur, er
kappsamlega fylgdist með stefnu
tímans og var óþreytandi að
beina öðrum á þá braut, er hann
sjálfur fylgdi.
Fyrir þetta alt þökkum vér
honum dagsverkið, sem mikið er
orðið, söknum hans og sam-
hryggjumst yður yfir burtför
hans, er svo sviplega hefir að
'höndum borið.
Hjálmar Branting hinn nafn-
kunni jafnaðarmanna foringi,
sænski og upp á síðkastið fjár-
málaráðgjafi, hefir nýverið látið
af embætti sakir vanheilsu.
Við stjórn fjármálanna í hans
stað hefir tekið F. W. Thorson,
þingmaður. — Hinn nýji fjár-
málaráðgjafi hefir átt sæti á
ríkisþingi Svía um nokkur und-
anfarin ár og haft sig lítt í
frammi; hann er af fátæku for-
eldri kominn, nadt lítillar til-
sagnar í æsku, en lærði ungúr
skósmíði og vann við það starf
um all-mörg ár. Græddist brátt
fé nokkuð, enda hefir hann feng-
ið orð á sig fyrir ráðdeild og hag-
sýni.
væri mikil og skyldu sömu far-
bréf gilda, og sömu reglur í báð-
um tilfellunum.
Um þessi atriði og önnur hefir
nú bæjarráðið verið að þrefa síð-
astliðnar 3 vikur, og virtist sem
að saman mundi ganga, þar t’l
Controler Puttie gjörði uppá-
stungu um það, að inn í samn-
inginn væri bætt, að félagið geng-
ist inn á það að hækka ekki far
með vögnum sínum, úr því sem
nú er. Inn á það vill félagið ekki
ganga, og allar samningstilraun-
ir bæjarstjórnarinnar því að
engu orðnar. Á meðal þeirra
sem þessum samningum fylgdu
fast fram, var landi vor J. J.
Vopni.
í gærkveldi, (20. marz), þegar
verið var að leika “Frænku
Charleys” í leikhúsinu, vildi það
slys til, milli síðustu þáttanna,
að “King-Storm”-lampi sprakk á
leiksviðinu, Jónas Guðmundsson,
gaslagningarmaður, greip lamp-
ann og hljóp út með hann. Brend-
ist Jónas talsvert á annari hend-
inni, en lítill vafi er á því, að
hann hefir með snarræði sínu
bjargað húsinu, og mörgum
mönnum frá meiðslum.
Sex boð voru gerð í veiðirétt-
inn í Elliðaánum: L. Andersen
4,600 kr., Debell 4,600 kr.,
Bjarni Pétursson 4,730 kr., Haf-
liði Hjartarson 4,800 kr., ólafur
samþykti að selja Sturlu Jóns-
son 5,000 kr. Bæjarstjómin
samþykti að selja sturlu Jóns-
syni ámar á leigu í sumar, fyrir
leigu þá er hann bauð.
150 króna hlut af fiski fengu
menn héðan úr bænum, sem réru
í gær með handfæri hér út á fló-
ann.
Til kaupenda Lögbergs
í Nýja Islandi.
Ðanmörk.
Kosningar til þjóðþingsins
danska, fóm fram á föstudaginn
var. Eftir nýkomnum skeytum
frá Danmörku að dæma, hefir
Zahle-stjórnin unnið sigur með
þó nokkrum atkvæða mun.
Zahle forsætisráðgjafi hefir
haft stjómarforystuna með hönd
um í nokkur ár, sem leiðtogi
f r j álslyndaflokksins.
Verð á kjöti hækkar
Kjöt stórkaupmenn hér í bæn-
um hafa nýlega fært upp verð á
kjöti um 2—3 cent á hverju
pundi og fanst mönnum þó að
það væri nægilega hátt áður. —
Skyldi vera verkefni fyrir vist-
stjórann að athuga hvort að
þessi aðferð stórkaupmannanna
er af þjóðræknislegum hvötum
sprottin. eða á rökum bvgð?
Holland.
Síðustu fregnir telja til þess
miklar líkur, að Holland muni
innan skamms dragast inn í ó-
friðarhringiðuna, og þá auðvit-
að gegn pjóðverjum.
Aðal-ástæðan, að minsta kosti
á yfirborðinu, virðist vera sú, að
pjóðverjar hafi krafist þess af
Hollendingum, að mega flytja
möl og sand yfir landið og inn á
Belgíu, og leit heldur út fyrir um
tíma, að Hollendingar mundu að
þessu ganga. En núna allra síð-
ast hafa þýzkir stöðugt verið að
færa sig upp á skaftið, og heimta
nú loks ótakmarkaðan rétt til
þess að flytja eftir Hollenzkum-
járnbrautum og skipaskurðum;
sand, möl, matvæli og hergögn,
án nokkurrar mótspyrnu frá
hálfu landsmanna.
Hollendingar kunna illa aðför-
um þessum, og leiðandi menn
þjóðarinnar, telja það skýlaust
hlutleysisbrot, að ganga að slík-
um ókjörum.
Er því fátt liklegra, en að til
ófriðar muni draga með þjóðum
þessum áður langt um líður. Síð-
ustu fréttir segja að pjóðverjar
hóti að ráðast tafarlaust inn á
Holland, ef þeir fái ekki vilja
sínum framgengt á annan hátt.
Úr bréfi frá Reykjavík.
(dags. £0. marz).
Nú er hafísinn að mestu far-
inn frá landinu og er indælasta
tíð um land alt, þíða og blíða.
Héld að menn þurfi engu að kvíða
með heyleysi; það líka heppi-
legra nú á þessum tímum.
Stjórnina skamma menn ó-
spart, en lítið mark held eg að
á því takandi. Má að vísu
finna ýmislegt að henni, en ekki
völ á mörgum í hana, sem betri
ping á að koma saman
hér 10. apríl, og hafa stjómar-
andstæðingar mikið fýst til þess.
Sennilega verður þó lítil eða eng-
in breyting á stjórninni. Aðal-
mál þingsins verður verzlunin og
dýrtíðarmálið og svo fáninn.
Framsóknarflokkurinn — Tím
ans-flokkurinn — er að magnast
í landinu. “Tíminn”, undir stjóm
Tryggva—aflar sér vinsælda, og
mun þessi flokkur verða öflugur
er stundir líða.
pað hefir verið heilmikið um
embættaveitingar nú undanfar-
ið: Bæjarfógeti hér Jóhannes
Jóhannesson, lögreglustjóri Jón
Hermannsson, skrifst.stj. Magn-
ús Guðmundsson sýslum. Skagf.,
skrifstofustjóri atv.mála Oddur
Hermannsson. Mýra og Borgar-
fj.sýsla veitt Guðmundi Bjöms-
syni frá Svarfhóli. Settur sýslu-
maður á Seyðisfirði þorsteinn
frá Arnbjamarlæk og i Skaga-
firði Steindór frá Kiðjabergi.
Og nú eru laus mörg prestsem-
bætti: Oddi, Stóri-Núpur, Sauða-
nes, Kvennabrekka o. fl. Blóm-
öld hin mesta fyrir embættis-
mennina.
Fremur er strirt um samgöng-
ur með fram landi og til annara
landa. Erfitt að fá útflutnings-
leyfi í Bandaríkjunum. Dýrtíð
mikil. Nú er farið að skamta
allan kornmat í landinu og sykur
Skamturinn er 5 pd. á viku af
kommat handa hverjum manni
og 1 pund af sykri á sama tíma.
Var þetta byrjað nú fyrsta marz.
Er víða hugur í mönnum, að
rækta mikið af kartöflum í sum-
ar, til að spara með því útlendan
kornmat.
Lagarfoss” er í strandferð
par sem eg í all-mörg undan-
farin ár, hefi haft á hendi inn-
heimtu fyrir blaðið “Lögberg”
yfir alla íslenzku bygðina í Nýja
íslandi og verið umboðsmaður
nefnds blaðs nú í seinni tið á 14
póshúsum, þá finn eg mér skylt
að láta kaupendur blaðsins vita
að eg er nú hættur við þann
starfa, að minsta kosti fyrir óá-
kveðinn tíma, og vil því vinsam-
legast mælaöt til, að allir kaup-
endur blaðsins, sem enn eiga ó-
borguð áskriftargjöld sín fyrir
síðastliðið ár, eða lengur, og
finna hvöt hjá sér til að sýna skil
á þeim upphæðum, sem þeir
skulda fyrir blaðið, að þeir sendi
þær borganir ekki lengur til
mín, heldur á skrifstofu blaðs-
ins í Winnipeg.
Svo vil eg að endingu þakka
öllum kaupendum “Lögb.” í Nýja
íslandi fyrir þær góðu og alúð-
legu viðtökur, sem eg hefi ætíð
átt að mæta hjá þeim, þegar eg
hefi heimsótt þá í erindum blaðs-
ins. — og það hvað góðan á-
rangur að starf mitt fyrir blað-
ið hefir borið, er einnig, að miklu
leyti þeim að þakka. — Kaup-
endum “Lögb.” í Nýja íslandi
hefir á því tímabili, sem eg hefi
starfað fyrir blaðið fjölgað um
meira en helming, og útistand-
andi skuldir, á andvirði blaðsins,
stórkostlega minkað. pegar eg
byrjaði að starfa fyrir blaðið
átti það útistandandi í óborguð-
um áskriftargjöldum (í N. fsl.)
$1197.65; en nú þegar eg hætti,
eða skila starfinu af mér, á blað
ið útistandandi $150.00 og hefir
þó nú miklu meira en helmingi
fleiri kaupendur.
Fram skal það tekið að þó eg
leggi niður starfa minn fyrir
“Lögberg”, fyrir óákveðinn tíma,
að það er ekki fyrir neina óá
nægju eða ósamkomujag við út
gefendur blaðsins eða starfs-
menn þess; samkomulagið er nú j
eins og það hefir ávalt verið, það norður um land núna. Fer svo
ákjósanlegasta. Orsökin til þess
að eg hætti, er ekki nauðsynlegt
að taka fram hver er.
Staddur í Wpeg 20 apríl 1918
.Tón Pétursson.
♦ ♦ ♦
Oss þykir fyrir því að hr. Jón
Pétursson, sem verið hefir um-
boðsmaður “Lögbergs” í Nýja
íslandi í 14 ár, skuli nú um stund-
arsakir að minsta kosti þurfa að
hætta þeim starfa. Samvinna
hans og aðstandenda blaðsins
hefir ávalt verið hin bezta, og
vér þökkum honum nú að skiln-
aði fyrir vel unnið verk og von-
um að áður en langt um líður fái
blaðið aftur að njóta hans góðu j
starfskrafta. Og svo þökkum í
vér einnig öllum kaupendum j
blaðsins í Nýja íslandi fyrir góð j
og greið skil á andvirði blaðsins. j
sennilega til Ameríku, ef til vill
til Noregs fyrst. Nýkomin frá
Danmörk eru: “Botnia” og
“Sterling”, en frá Englandi:
“Borg”. Nú fer “Sterling” að
smala þingmönnunum.
Við undirrituð vottum hér með
okkar innilegasta þakklæti öll-
um þeim, sem sýndu okkur hlut-
tekningu við fráfall Stefáns heit.
Jónssonar og heiðruðu minning
hans með því að leggja blóm á
kistuna og með nærveru sinni
við jarðarfarar-athöfnina.
Elín Jónsson, (ekkjan)
Stefanía M. Johnson,
Elín E. porsteinsaon,
porst. E Thorsteinsson.
v