Lögberg - 17.06.1920, Qupperneq 2

l:ls. 2
JjÖGBERG FIMTUADGINN 17. JÚNÍ 1920
Ávarp til kjósenda í St. George.
Til kjósenda í St. George
Lundar, Man., 10. júní 1920.
Heiðruðu kjósendu r!
ÞaS mun flestum kunnugt í St. George kjördæmi, aS
eg hefi gefið kost á mér sem þingmannsefni viS næstu
fylkiskosningar.
Stefna mín verður framvegis eins og liún hefir veriS
hingaS til: aS styÖja aS öllum framförum og umtHÍtum í
kjördæminú og efla hag kjósenda minna ásamt annara
fylkisbúa.
Eg hika ekki viS aS sækja undir merkjum Xorris-
stjórnarinnar, því meS réttu má segja aS sú stjórn liafi
veriS sú lang-framtakssamasta og stórvirkasta stjórn, j>em
Manitoba^fvlki hefir nokkurn tíma átt.
Löggjöf, sem Norrisstjórnin hefir gefiS í umbótaátt-
ina til bænda og annana fylkisbúa, hefir veriS viSurkend
innan og utan Manitoba-fylkis; og hafa önnur fylki tekiS
upp sömu iög, og má í þessu sambandi nefna löggjöf fyrir
Manitoba bænda lán (Manitoba Farm Loans) *og löggjöf
fyrir Sveitar láns félög (Rural Credit Soeieties).
Augnamið stjórnarinnar með þessari löggjöf hefir ver-
ið, að létta af bændum þeirri okurs rentu, se mþeir hafa
þurft að borga lánsfélögum að undanförnu og til þess að
gera þeim mögulegt að fá lánaða peninga til umbóta á
löndum sínum. Nú borga bændur að eins 6%, þar sem
þeir þurftu áður að borga 9% til 10% á fasteignalánum
fvrir stríðið.
ÞaS má nefna ýms önnur lög til umbóta, sem Norris-
stjótain hefir lögleitt, svo sem kvenréttindi í stjórnmálum,
vínbannslögin, ákveðið kaupgjald í verksmiSjum, styrk til
ekkna og föðurlausra harna og styrk til hermanna til þess
að borga skatt á heimilum þeirra á meðan þeir voru í
stríðinu. Eins má nefha erfðarlögin, sem heimilda konum
að taka þátt.í fasteignasölu manna sinna.
Þar aS auki önnur framfara og mannúðarmál, svo sem
Pubtic Health Act o. s. frv., sem alt kostar mikla fjárfram-
lagningu.
í mentamálum fylkisins hefir Norrisstjómin veriS
stórvirkari en nokkur önnur á undan lienni, fyrst með því
að nema algjörlega úr lögutn útlenda tungumála kenslu í
barnaskólum og nu*S auknum styrk til skóla og mentamála
í lieild sinni, sem eftir fylgir:
Styrkur til barnaskóla í f.jögur ár, t'rá 1916 til 1919:
$2,242,078.72, eða ineð öðrum orðum, 50% meiri styrk, en
Roblinstjórnin veitti í fjögur ár, frá 1912 til 1915. Xtyrk-
ur til Secondary skóla í f.jögur ár, frá 1916—1919, $365,-
439.08, eða 46% meira, en Roblinstjómin veitti 1912—1915.
Styrkur til báskólans í f.jögur ár, 1916—1919, $572,553.04.
eða 112% meira en veitt var 1912—1915.—Alls veittir á
fjórum árum til skóla í lieild sinni $3,180,070.84, í saman-
burði við þá $2,006,604.07, sem Roblin veitti í fjögur ár.
Auk þessa hefir stjórnin veitt hver.jm. sVeitarskóla-
héraði styrk til að gera vegi, til þess að börn geti komist á
skólana.
Viðvík.jandi framförum í St. George kjördauni, sem
vafalaust hafa verið mikil á síðast liðnum fimrn árum, vil
eg minna íolk á, að fylkisst.jórnin hefir veitt árlegan styrk
til vegagerðar, sem hefir veriS afhentur sveitarstjórnum
til umráða, en ekki undir gamla fvrirkomulaginu til vissra
pólitiskra vina á kosningartímum.
Eg vil legg.ja undir yðar dóm, hvort ekki hefir veriS
unnið dyggilegar að umbótum og fratnfönim í síSastliðin
fimm ár, en JtiS hafið áður vanist.
Alls hefir Norrisstjómin veitt til vegagerðar í St.
George á síðastliðnum fjórum árum $108,724.58, enda hefir
s\To mikill nýr fólksflutningur átt sér stað inn í þetta k.jör-
dæmi, að stjórnin sá sér fært á síðasta þingi að skifta kjör-
dæminu í þrent, því hin tvÖ ný.ju k.jþrdæmi eru néfniíega
tekin af því að 'norðan og austan, sein heita Fairford og
h isher. Þetta víðáttumikla k.jördæmi St. George, sem nú
eru þrjú kjördæmi: St. George, Fairford og Fisher, befi eg
sem þingmaður þess annast í finun ár samviakusainlega.
í þessu sambandi má geta þess, að stjórnin hefir veitt
til vegagerðar í þessum þremur ný.ju k.jördæmum $66,000
fyrir árið 1920. Sveitarstjórnirnar í k.jördæmunum liafa
öll umráð á peningum til að nota þá til vegagerða undir
umsjón verkfræðings.
ViSvíkjandi, talsímalagningu í St. George; hefir
Commissoner of Telephones allareiðu gert sína áætlun
um nýja talsíma og verður henni komið í framkvamid á
þessu sumri.
Með tilliti til þess, hvað Norrisstjórnin hefir gjört fyr-
ir fólkiS í Man., og mun gera á næstu 5 árum ef hún er
endurkosin, sein enginn efi er á, þá styð eg stjórnina að mál-
um í öllu því, er eg álít til framfara og til líagsmuna fylk-
isins, um leið og eg tileinka mér Jiann rétt aS vera sjálf-
stæSur í öllum málum sem fyrir kunna að liggja.
íig óska því eftir fylgi og stuðning allra landa minna,
jafnt karla og kvenna, sem unna frjálsri og framtakssamri
st.jórn, og vil bið.ja þá að láta ekki blekk.jast af þvaðri og
æsingum óhlutvandra manna, sem vilja. kasta ryki í au.gu
fólks á kosningatímum.
#SjáiS Voröld.
t Yðar einlægur
Skúli Sigfússon.
Dálítil ferðasaga. Heiman fóru halir tveir, hugardeyfð að týna. Bestu klæðum bjuggust þeir; í bifreið stigu sína. y Fengu ei bauga-börvarnir bifreið lyft úr keldu. En ljóst þeim gafst að líta: “Ei er laust það fjandinn heldur.
púsund dölum teitir tveir tróðu í vasa sína. pótti tryggast “þéttum leir” þegnum á sig klína. Ei þar langa áttu bið; inn til borgar gengu hraðstígir á hótelið; hressingu sér fengu.
Fóru þeir sem leiðin lá; liðugt runnu hjóilin. Kinnum blærinn biakti á blikaði morgunsólin. parna undu allan dag unað við og kæti. Svo er fór að sólarlag sveimuðu út um stræti.
Borg þeir nálgast Boli lá björtum þvers á vegi. Bifreið létu baula þá; en boli hreyfðist eigi. Komu þeir að bjartri búð með breiða og háa Ijóra; þar vár inni skart og skrúð, skemtun við að slóra.
Gramt þeim varð í geði þá, göM og hróp ei dugðu Beint þeir rendu bolann á, brautu ryðja hugðu. Fótum valtir orðnir á, eftir drykkju stóra; hvor um annan hnutu þá, hentust gegnum ljóra.
Liggjandi á breiðri braut, bola hel þeir seldu. Vagninn út af vegi hraut, veltist oní keldu. Skarst í leikinn lögreglan, lagði að þeim hnefa; í svartholið þá setja vann, sinn í hvorum klefa.
En er vegi út af skrapp fa sér hristi ’ann snáða. pað var mesta hunda-happ að hann ei drap þá báða. Næsta daginn dóms í höll dóm þeir hlutu þola, fyrir rúðu- frekleg- spjöll, og fyrir morð á bola.
LŒKNAÐIHANA
AF H0FUÐVERK
MARGRA ARA pJANINGAR ERU
LÆKNADAR MED “FRUIT-
A-TIVES”
112Hazen St., St. John, N.B.
“paö fær mér ánægju að til-
kynna yður hin góðu áhrif, er með-
al yfiar “Fruit-a-tives”, unnið úr
jurtasafa hefir haft á heilsu mína,
Eg þjáðist í mörg ár af höfuðverk
og stíflu. Hafði reynt marga
lækna, en alt kom fyrir ekki, þar
til eg fékk “Fruit-a-tives”. Eftir
að hafa lokið úr fáeinum öskjum,
kenni eg mér einskis meins.”
Miss Annie Ward.
50 cent hylkið, 6 fyrir $2.50, og
reynsluskerfur 25c. Fæst í öll-
um búðum eöa gegn fyrir fram
borgun beint frá Fruit-a-tives,
Limited, Ottawa.
og enn heggur i sama farið. All-
ir þessir nýju flokkar virðast feta
hröðum skrefum í slóð gömlu
flokkanna með þafi eina mark mið
að ná völdum og efla sinn flokk,
en hrinda öllum öðrum til baka,
leggjandi það til síðu hversu valið
er til framkvæmda, hvort góðir
menn efia vondir, bara þeir séu
rígbundnir flokksmenn. Eins
lengi og slíkt viðhelzt, er engin
stjórnarbótar von.
Flokksofstækið verður að deyja,
og fólkið verður afi skþja það til
hlýtar, að eini vegurinn til að fá
stjórnarbót, er að tína saman
beztu mennina, sanngjörnustu,
framkvæmdarsömuistu og vitr-
ustu mennina, hvað sem þeir heita
Canada major
hœlir Tanlac
Fyrirliði í Mounties og Herfor-
foringt Handaum Haf Segir það
Hafa Bætt Heilsu Sína.
Fullum bótum bættu þar
bola og rúðu dýra.
Einn þá dollar eftir var
í eigu þeirra hlýra.
Að því búnu héldu heim,
hreptu ei meiri baga;
en fýsti ei meira á ferða sveim
að fara næstu daga.
Segja mætti fleiru frá
sem fyrir kom þá daga.
En hérna bind eg enda á.
“Amen. Búin saga”.

' Wy.
B. p.
“Hvaðan kennir þef
Þórður andar
nú handan”
þenna,
hvaðan sem þeir eru, og hvafia
flokki sem þeir hafa tilheyrt, og
láta þá mynda stjórn, góða stjórn,
sanngjarna fyrir alla, auðmenn-
ina líka, auðurinn er afl þeirra
hluta sem gera skal.
Svo skulu samin lög, lög sem
öllu fólki, sem eittihvafi vill vinna
til þarfa, hverju nafni sem nefn-
ist, eru sanngjörn og hagkvæm,
og þeim lögum skal hlýtt og fram-
fylgt jafnt af ríkum sem fátæk-
um, háum sem lágum, án mann-
greinarálits, “með lögum skal
land byggja” sagði Njáll, einn
okkar \ytrasti og lanngjarnasti
maðUr, “en með ólögum eyða.”
Nái fólkið einhverju slíku mann
úðar takmarki, þá er fyrst von um
stjórnarbót, en þar verður að vera
ein hjörð og einn hirðir.
Að endingu vil eg óska, afi kjós-
ændur í St. George sjálfs síns
vegna, hugsi sig vel um, áður en
þeir kasta Skúla á dyr frá stjórn-
arbyggingunni.
Steep Rock 7. May 1920
Jón Stefánsson.
petta datt mér í hug, þegar eg
las greinina i Voröld, Landinn
glímir.” Ef eg man rétt, þá sá eg
eitt sinn í blaði vinar míns, Sig.
Júl. Jóhannessonar, ofur snotra
grein, hvar hann segir, að Skúli
Sigfússon eigi skilið fylgi allra
frjálslyndra manna, fyrir þá sök,
að hann, Skúli, sé sjálfstæður og
góður drengur og vel hæfur að
standa i þingmanns stöfiu, sem
hann hafi ljósast sýní, með því að
neita að ganga á band samsteypu
stjórnarinnar gagnvart herskyldu
lögunum.
Nú? hvað þýðir þetta? Blátt á
fram það, að Skúli er fær um afi
fylgja sannfæring sinni hvar sem
hann er staddur, með öðrum orð-
um, verður ekki tældur eða leidd'
ur eða dreginn út frá því striki
sem .honum finst rétt að fara
gagnvart því fólki, sem hann er að
vinnæ'fyrir, og svoleiðis menn eru
ekki á hverju strái.
Er þá nokkur ástæða til að fara
að reyna að binda Skúla á klafa í
ljósi annars flokks, efia með öðr-
um orðum, skipa honum að standa
annars staðar en þar sem hann
vill vera sjálfur? Er ekki slíkt
tilræði í þá átt, að reyna að veikja
sjálfstæði mannsins? pafi finst
mér. Hvað er betra að vera bund-
inn í flokk, sem heitir bændaflokk-
ur, heldur en.þó hann heiti Norr-
isflokkur? Bókstaflega ekki neitt,
svo lengi að þetta eru flokkar,
hver út af fyrir sig? því flokka-
drátturinn er að drepa landið.
Allir vita, að í öllum flokkum eru
vondir og góðir menn, í bænda-
flokknum líka.
Skúli er bóndi, og verður því
ætíð og æfinlega í bændaflokk,
vel að merkja óbundinn. Hann
hefir sýnt það, að hann er fær um
að ganga laus, fylgja sannfæring
sinni í þingmannsstöðu sem öfiru.
Eg efast stórlega um, að nokkur
einn einasti þingmaður í Norris-
flokknum hafi unnið kjördæmi
sínu eins trúlega og vel sem Skúli.
Að minsta kosti get eg sannað það,
að hann hefir útvegað meiri pen-
inga til vegagjörðar i norðurparti
síns stóra kjördæmis, þar sem alt
er aur og saur, ýldu-pittir og fú-
inn maur, heldur en fólkið hefir
haft mannskap í sér að vinna fyr-
ír. Eg þori að fullyrða, hvar sem
eg er staddur að Skúli Sigfússon
og Baldvin L. Baldvinsson eru
þeir trúustu og fólkýiu beztu þing-
menn, sem íslendingar hafa átt
völ á og haft í þessu landi.
Og þá kemur spurningin: hví að
reyna að kasta Skúla út og taka
annan mann í hans sæti? Séra Al-
bert Kristjánsson er góður og gáf-
aður maður, gamall og góður kunn-
ingi minn frá fornri tíð. Hví ekki
að láta hann ráðast á einhvern
annan garð, þar sem ver var skip-
að, en hjá Skúla, ef að það var á-
stæðan, að fjölga góðum mönnum
á þingi, og grunar mig að slíkt
pláss hefði mátt finna, og það ein-
mitt þar sem íslendingar gátu átt
töluverðan hlut að máli; ef að
hvergi er ver skipað sæti í Norris-
flokknum, þá er sannarlega engin
ástæða að breyta til. En því ver,
þetta liggur ekki til grundvallar.
pungamiðjan í allri pólitiskri bar-
áttu þessa lands, er flokks ofstæki
Hvar stöndum við bind-
indisvinir?
Eg hel<i það væri gott fyrir
okkur, að rannsaka hvar við
þií'indum igagnvart nætetu kosn-
igum í Manitoba. Höfum vér
nokkra skyldu að greifia þeirri
stjórn, sem nú er við völdin?
Látum okkur athuga það ná-
kvæmlega.
Frá því um aldamót, að McDon-
ald stjórnin gaf okkur McDonald
vín'bannslögin, og þangað til
Roblin stjórnin gaf upp völdin,
fengu vínbannsvinir mjög litla
hjálp, að eins hreppa vínbann
(Lokal Option), sem gekk mjög
ervitt að framfylgja, og gerði
íremur lítið gagn. Fólkið í Mani-
toba, var margbúið að biðja um
að fá afi greiða atkvæði um al-
gjört vínbann í Manitoba, en bæn-
ar skrónum var stungið undir
sæti stjórnarinnar og þau lágu
þar.
í stefnuskrá frjálslynda flokks-
ins, frá 1914— er skýrt tekið
fram að ef hann komist til valda
í Manitoba, þá skuli stjórnin
gefa Manitobabúum tækifæri til
að sýna það með atkvæfium sínum,
hvort þeir vilji fá vínbann eða
ekki, og það loforð efndi hún.
Og við bindindisfólk fengum afi
greiða atkvæði, og unnum með
stórum meiri hluta. pá segir
stjórnin vifi okkur, að við verðum
að útbúa vín'bannslögin, og það
gjörðum við, og völdum McDon
ald lögin sem voru búin, að ganga
í gegn um hreinsunareldinn með
því að ganga í gegnum hæsta rétt
ríkisins, Privy Council.
Okkur kom saman um þafi, að
undifl þáverandi kringumstæðum
væri það óhultast því þó að við
findum margt ábótavant við þau
lög, þá sáum við afi hægra var að
smá bæta þá galla heldur en að
búa til ný lög, sem ef til vill yrðu
okkur að fótakefli, því að mót-
stöðumenn okkar mun<Ju hafa
reynt að senda þau veg allrar
veraldar, ef þeir hefðu séfi sér
nokkurt tækifæri, þó ekki hefði
verið til neins annars en að draga
á langinn. Stjórnin tók við lög-
unum og ákvarðaði afi þau skyldu
þegar ganga í gildi.
par næst sagði hún okkur að
benda sér á mann til að vernda
lögin, og við sendum þeim J. N
McLean, sem var okkar skrifari
í vínbannsnefndinni, og hann var
settur í embættið, og er þar enn í
dag, og eg veit ekki betur en afi
hann hafi staðið vel í stöðu sinni,
sem hefir verið mjög ervið.
Nú í vetur báðum við stjórn
ina afi fara þess á leit við Can-.
ada þingið að gefa okkur tækifæri
að greiða atkvæði á þessu ári, um
hvort við vildum að vín væri
flutt út úr fylkinu efia inn í það
eða ekki’, og það gjörði stjórnin,
svo eg býst við að við greiðum
okkar atkvæfií í nóvember í haust,
um það efni, eg vona að þá liggi
enginn vínbannsvinur á liði sínu.
Finst ykkur vínhannsvinir að
það liggji nokkur skylda á ykkur
gagnvart Norrisstjórninni, eftir
að hún hefir staðifi við öll sin lof-
orð? pað er athugunarvert að
mínu áliti.
Okkur er bríxlað um það aö við
virðum aldrei það sem gjört er
“Eg hefi reynt Tanlac og gefist
mæta vel, og eg mæli sleitulaust
með því,” sagði Sed Park frá Vic-
toria, B. C., fyrir fáum dögum. —
Fyrir ófriðinn var Mr. Park í R.
N.W.M.P. og dugði vel í hernum
sem margir í leifiangursliði Can-
ada á Frakklandi. Honum var
sagt upp herstöðu með æru og lofi
fyrir misseri og befir síðan verið í
stjórnarvinnu.
“Síðastliðin tvö ár hefi eg veriö
slæmur til heilsunnar, orsakað af
magakvillum,” sagði Major Park,
“matarlyst rétt farin og melting
bág, með megnustu uppþembu,
með hjartslætti og andarteppu.
Abbindi fylgdi þessu, svo eg varfi
að brúka niðurhreinsandi lyf alla
tíð öðru hvoru. Höfuðverk hafði
eg annan hvern dag svo slæman,
aö eg gat ekki farið til vinnu.
Herfjötur kom á mig á Frakklandi
og varð svo vilbrigðinn að nálega
gekk eg af göflufn er eg heyrði
bresti, sem eg átti ekki von á. Vit-
a'nlega átti eg bágt með svefn og
dreymdi stóra og erfiða drauma,
þá lítið eg svaf. Eg var slæmur í
bakinu líka og hafði verk í því
jafnt og stöðugt.
“Fyrir fáum vikum fór eg að
taka Tanlac og er hissa hvað
fljótt það hefir bygt mig upp. Mér
finst eg vera hraustari á alla
lund og er bara gófiur til heils-
unnar. Ly.stin er afbragð, þarf
enga varúð að hafa 1 mat eða
drykk og meltingin fyrirtak. Ekki
er hægðaleysið né höfuðverkurinn
né bakverkurinn. Eg er mikið ró-
legri hvað taugarnar áhrærir og
,sef vel á hverri nóttu. Tanlac er
áreiðanlegt meðal og á skilið það
hrós, sem það fær hjá fólki.”
Tanlac er selt í flöskum í Lig-
getts Drug Store, Winnipeg og hjá
lyfsölum út um land. pað fæst
ennig hjá The Vopni Sigurdson,
Limited, Riverton, Man.
íyrir okkur. Látum það reynast
lygi í þetta sinn.
Eg býst viö að verða kominn á
leið til íslands þegar að þessar
fáu línur koma í blaðinu, en mér
finst það skylda mín, að benda
vínbannsvinum mínum á þetta til
íhugunar.
Mefi kærri kveðju til allra
A. S. Bardal.
Nýju skattarnir og búðahaldarar.
Margur gerist til að ýfast við
hinar seinustu álögur stjórnar-
innar. Sumir segja að nafnifi á
þeim: “óhófs eða munaðarvöru
skattur”, eigi ekki við, með því að
hann lendi á almenningi, sama
fólkinu sem útgjöldin bar, meðan
stríöið stóð, í mörgum tilfellum
því, sem sízt sé aflögufært, en svo
má með sönnu segja um flestar
álögur, að þær komi harðast niður
á þdim sem sízt eru megnugir
að smeygja byrðinni af sér. Afi
fjármálaráðgjafinn eigi ekkert
með að leggja á skatta í því skyni
að kenna fólkinu afi forðast óhóf
og eyðslusemi, kann vel að vera,
en ekki virðast skattarnir verri
fyrir það, að þeim sé ætlafi að
greiða þá, sem hafa ráð á að kaupa
dýru vörurnar. Alvarlegustu
mótmælin hafa komið frá kaup- *
mönnum sem í búfium selja. peir
sendu fulltrua á fund fjármála
ráðgjafans og lögðu fyrir hann
ekki eingöngu kærur sínar, heldur
og tillögur í skattamálum. peir
kváðu sína stétt vera hina fjöl-
mennustu þeirra er vifiskiftum
sinna og tjáðu hversu viðamikið
og ólögulegt það væri, að gera
allan þann fjölda að innköllunar
mönnum á skatti þessum, i stafi
þess að heimta hann af þeim sem
búa varningin til eða flytja hann
mn, eins og venja hefir verið
hingað til og siður væri í öllum
löndum. Skattaálögur ættu að
sjálfsögöu að fara eftir gjaldþoli
en leiðin sem fara ætti til að inn-
heimta þær, væn vitanlega sú fyr-
irhafnar og kostnaðarminsta.
Jafnframt viku þeir að fyrirkomu-
lagi skatta hér í landi er væri með
mörgu móti: innflutnings tollar,
skattar á verzlunarleyfum og vöru
framleiðslu innanlands (excise),
söluskattur, tekjuis|cattur, óhófs-
skattur, stimpilskattur. Vifi tvo
þá fyfst töldu létust þ'eir ekkert
hafa að athuga, en inn'heimtu og
greiðslu söluskattarins væru stór-
salar að koma af sér á smásalana,
er miður heppilegt væri; með fyr-
irhöfn og aukaverkum margvísleg-
um er því væri samfara. Loks
viku þeir að því, hve litla inntekt
landið hefði af tekjuskattinum,
þótti auðséð að fjölda margir hliðr
ufiu sér hjá að greiða hann, en með
COPENHAGEN
Munntóbak
Búið til úr hin-
um beztu, elstu,
safa - mestu tó-
baks blöðum, er
ábyrgst að vera
algjörlega hreint
Hjá öllum tóbakssölum
Þetta er tóbaks-askjan sem
hefir að innihalda heimsin
bezta munntóbpk
TBE WBITE H&N FOLLOWS
WBERE TBE INDIAN LED
Saltkelduvatnið í Little Manitou Lake,
Saskatchewan, var um ótal ár notaS af
Indíánum til þess aS lækna sjúka og
hruma.
Nú á tímum er þetta undravatn tilreitt til
laekninga í fínu og hreinsuðu dufti, sem
kallað er
HEALTH
SAL.T
EFFERVESCENT
SALINE
SAL NANITOO
Glas af því, uppleystu í vatni og tekið á hverjum
morgni, er hressandi og styrkjandL Þa8 hreinsar
taugakerfið, losar þig við hölfuíSverk og færir þér líf
og fjör.
Kauptu flösku af því næst þegar þú kem-
ur í lýfjabúS. Það er ómissandi á hverju
heimili.
Martin’s Manitou Health Salt, freyð
andi, á aS nota í hægum tilfellum.
Martin’s Manitou Ointment —
undraverSur hörundsgræSari.
Fæst hjá kaupmönnum og iyfsöl
um út um landiS.
SkrifiS eftir bæklingL
STANDARD REMEDIES Ltd.
Winnipeg, Man.

Aukið ánægiu yðar með því að
DREKKA
DOW Ale og Stout
Það er óviðjafnanlegur drykJf ur.
Það er bragðljúfur drykkur.
Það er drykkur, sem skerpir matarlystina.
”NECTAR fyrirtaks þrúgna Sprakling Wine” kampa-
vínið alkunna.
Ófreyðandi vín, — Portvín, rautt og hvítt, einnig Ginger
vín og dökt Cherry \ýn.
NEKTAR WÍNES eru unnin úr ekta vínþrúgum, og
þykja almenr Ijúfustu drykkir hæði í heimahúsum og á
samkvæmuiE.
—Aðrar tegnndir ávalt til svo sem Vichy Water, Poland
Water, aðflutt Ginger A'le, Valiquette. Úrval af vindl-
mn og beztu reyktóbaks tegundum.
* Fæst hjá kaupmöunum eða béint frá
THK RICHARD BELIMEAU CO.
Vínkaupmenn
330 Main Street Phones: M. 5762-5763
tekjuskatti fleyta sér mörg lönd
fram úr vandræðum einmitt um
þessar mundir.
Undirtektir fjármála ráðherra
eru ekki sagðar fjörlegar, lét
engra breytinga að vænta á til-
högun þeirri hinni flóknu og er-
viðu, er kært var yfir, þess er ekki
heldur getið afi hann ihafi tekið
undir að framfylgja ráðstöfunum
um tekjuskattinn, að eins lýst því,
að lántöku braskinu skyldi lokið.
Horfir til vandræða.
Samningar við Rússa.
í einum stórbæ syðra, þar sem
álíka margt er af hvítum og svönt-1
um, horfir til vandræða af verka-
lýðs eklu, með því að hinir svörtu
hafa tekið sig upp í stórum hópum
og flutt sig til annara ríkja, og
halda því áfram. Helztu verk-
stjórar héDu fund til að ráða
fram úr vandræðunum og kom á-
samt að fá þangað svertingja sem
allir trúðu vel, og heyra hans til-
lögur. Sá kvað ástæðurnar vera
þær, aö svertingjar fengju betra
kaup annarstaðar, en auk þess
bæru þeir svo skarðan hlut fyrir
hvítum, að þeir gætu varla við
unað. Meðal þeifra hluta taldi
'hann upp afi þeim væri gjört
lægra undir höfði í skólahaldi, og
fyrir dómstólunum, niðurstaðan
var, að menn voru nefndir til að
ræða þetta og koma sér niður á
viöunanleg málalok við jafnmarga^
úr hópi hinna svörtu, er ekki segj-
ast vænta jafnaðar, skiftis held-
ur skárri meðferðar. petta þykir
nýungt að hinir svörtu rýmki hagi
sína með samningum.
Við Rússastjórn hefir samþýkt
verið af æfista ráði sambands-
þjófia, þegar fyrir meir en miss-
eri, að hefja viðkifti í vörum, og-
var það síðar samþykt í San Remo
að hafa fundi með þeim fulltrúum
er Rússastjórn tilnefndi og kom-
ast sem fyrst að samningum vifi
þá. Peir samningar eru nú í siöíð-
um í Lundúnaborg, en þangað
sendi stjórnin á Rússlandi full-
trúa sinn í þeim erindum. Brezka
stjórnin vill fyrst koma því fram
við Rússann, að fangar séu gefn-
(ir upp, er þeir hafa á sínu valdi,
einnig að þeir rússnesku láti af
herferðum í vestanveröri Asiu,
þar sem þeir hafa verið umsvifa-
miklir að undanförnu. Frönsku
stjórninni er ekki um þá samn-
inga meir en svo( að því er virðist.