Lögberg - 17.06.1920, Blaðsíða 4
Bia 4
LöGBERG, FIMTXJE'AGINN 17. JÚNÍ 1920
fi Gefið út hvern Fimtudag af The Col-
i umbia Press, Ltd.^Cor. William Ave. &
Sherbrook Str., Winnipeg, Man.
TAI.SIMl: GAKKY 416 og 417
Jón J. Bíldfell, Editor
■
Utanáskrift til blaðsins:
TlfE COLUNIBIIV PRESS, Ltd., Box 3172, Wínnipeg, Niar).
Utanáskrift ritstjórans:
EDITOR LOCBERC, Box 3172 Winnipeg, iqan.
Um fjármál Manitoba-fylkis.
i.
Aðfinslur þær, sem fram hafa komið í sam-
bandi við ráðsmensku Norrisstjómarinnar á
undanförnnm árum, eru að því er vér höfum
orðið varir við, aðallega bundnar við fjármálin.
Menn sem vilja finna orðum sínum stað,
kvarta ekki undan óorðheldni, ekki undan fram-
kvæmdarlevsi, og ekki undan skorti á skvldu-
rækni, heldur undan eyðslusemi Norrisstjórn-
arinnar á fylkisfé.
Þessi ákæra, ef 'hún er sönn, er mikilva>g,
og er þess verð að menn athugi hana með
gaetni.
Þegar um eyðslusemi einnar stjórnar er
að ræða, þá er gerður samanburður á henni og
einhverri annari stjórn og svo er það nú.
Roblinstjórnin tekin þar til fyrirmyndar.
Það er bent. á, að útgjöld þeirrar stjórnar,
Roblinstjómarinnar, hafi verið $5,638,058.61
árið 1914.
En að útgjökl Norrisstjórnarinnar hafi
verið $8,544,790.85 árið 1919. Þar sé því um að
ræða aukin útgjöld, sem nemi $2,906,132.24, ná-
lega þremur miljónum dollars.
Þess er þá fyrst að gæta, að þegar Norris-
stjórnin kom til valda 1915, var aðferðinni við
bald fylkisreikninganna breytt þannig, að fram
í þeim ka'mi að eins tekjur og útgjöld hvers
árs út af fyrir sig.
En áður, í stjómartíð Roblins, voru sýnd
að eins þau útgjöld, sem búið var að borga þeg-
ar fylkisreikningunum var lokað, en skuldum
öllum, sem tilevrðu fjárhagsárinu, en sem úti
stóðu óborgaðar, slept, og þær færðar inn í út-
gjöld næsta árs. Eins voru allir peningar,
hvernig sem á þeim stóð, og eins þó að um fvr-
irfram lmrgun væri að ræða, sem átt hefðu sam-
kvæmt öllum vanalegum reglum að færast inn í
reikning komandi árs, færðir inn í reikning
þess árs, sem þeir vom borgaðir á. Og er því
ekki hægt að segja hvert fjárhagsástand fylkis-
ins var undir stjórn Roblins, því stundum voru
stórar upphæðir, sem borgast áttu á fjárhags-
árinu fluttar inn í nýtt fjárhagsár, til þess að
hægt væri að sýna tekju afgang.
Þannig voru skuldir, sem tilheyrðu árinu
1914 og námu $790,266.94 og sem borgast áttu
þá, fluttar inn í fylkisreikningana fyrir árið
1915,«og hefðu því útgjöldin fyrir árið 1914 átt
að vera ekki $5,638,658.61, eins og sagt er, held-
ur $6,428,925.55, og er þá mismunurinn á milli
útgjaklanna, sem vér hefðum átt að borga 1914
og þeirra, er vér borguðum 1919, $2,115,865.30.
Og þessi mismunur liggur fyrst og fremst í því
að standa straum af aukinni starfsemi á meðal
fylkisbúa, svo sem eftirlaun til ekkna, sveita-
láns félaga o. s. frv............$862,748.67
Aukin vaxta útgjöld............. $892,092.60
Aukning á talsímakerfum ........ $361,024.03
Samtals .... $2,115,865.30
Hvar er svo þessi eyðslusemi, sem menn eru
að bera Norrisstjórninni á brýn !
Menn geta sagt, að RobJinstjórain hafi ver-
ið eyðslusöm stjóra, og skulum vér ekki deila
við þá menn. En að krefjast stórkostJegra
framkvæmda á þeim tímum, sem staðið hafa
yfir hér hjá oss, án þess að útgjöldin hajkki,
virðist ekki mikil sanngimi í. Útgjöld Manito-
bafylkis á þeim f jórum áram, sem Norrisstjórn-
in ein hefir farið með völdin, hafa jafnað sig
upp með $7,142,772 á ári, og er það um 12% eða
tólf af hundraði meira en þau voru árið 1914,
og virðist það ekki vera óhæfilega mikil fram-
Jærsla, þar sem oss er sagt að allar Kfsnauð-
synjar hafi hækkað um 75 af hundraði.
Hér er því um tvent að ræða og að eins
tvent, annað hvTort fara þeir menn, sem bera ó-
hæfilega eyðslusemi á Norrisstjóraina, með blá-
bera vitlevsu, eða þá að Roblinstjórnin þefir
veriðmiklu eyðslusamari heldur en jafnvel mót-
stöðumenn hennar héldu nokkura tíma fram.
En því búumst vér við, að fólk verði ófúst á
að trúa.
II. Skuldir Manitoba-fylkis.
En hvað er um skuldir fylkisins? Hafa
þær vaxið eða minkað í tíð Norrisstjórn-
arinnar.
Þegar að Norrisstjórnin kom til valda, eða
15. maí 1915, námu skuldirnar $27,323,273.64, og
hafði Roblinstjórnin hlevpt fylkinu í allar þær
skuldir, að undanteknum $2,786,366.65, sem
Norquavstjórnin gamla og Ureenway stjórnin
að litlu leyti tóku til láns. En ö)J hin skuld-
in, $24,536,906.99, var fylkinu bökuð í stjórnar-
tíð Roblins og af hans stjórn.
Þessu fé var varið sem hér segir:
Til að borga alm. stjórnarkostn. $4,943,266.66
Til að Jiorga fyrir talsímakerfi $11,052,326.66
TiJ skurða og vatnsveitu ........... 3,876,135.66
Til dómhússins nýja ................. 1,911,826.66
Til kaupa á korahlöðum...............1,195,384.67
Tii vegagerða.......................... 973,333.33
Til C. N. R. jámbrautarfél..... 349,000.00
Samtals .... $27,323,273.64
Síðan 15. maí 1915, eða í tíð Norrisstjórn-
arinnar, hafa skuldir fylkisins vaxið um $15,-
604,000, og hafa þeir peningar verið notaðir
sem hér segir:
Til þess að mæta skuldum, sem Roblin-
stjórnin var búin að binda fylkinu í sambandi
við telefón kaup .................$2,651,000.00
Til að borga aðrar skuldir, sem
Roblinstjórnin skildi eftir ...... 1,000,000.00
Lán til nýja þinghiíssins .......... 4,600,000.00
Samtals .... $8,251,000.00
Og var þessi baggi bundinn fylkinu af Roblin-
stjórninni og á Norristjórnin því enga skuld á
þeirri ufiphæð.
Til nefndar þeirrar, er sá um rannsókn á
surtarbrandi til notkunar í fylkinu $100,000;
tii nef'ndar, sem sér um raforku til notkunar í
fylkinu, $250,000; til kaupa á bújörð, sem not-
ast á handa sakfeldum mönnum (Prison Farm)
$100,000; til dómhúss í Dauphin, $80,000; til
talsíma, $1,755,000; til ýmsra útgjalda í sam-
bandi við opinberar stofnanir, $493,277.53; til
vegagerðar, $950,000; viðbót við þinghiísið og
þinghúsflötina, $576,255.53.
I‘að sem Norrigstjórnin hefir tekið til láns
ui»l> á sínar eigin spítur eru $7,353,000, og hef-
ir því fé verið varið sem hér segir:
Til ba'nda lánfélags (Farm Tjoans) $1,200,000;
til sveita lánfélaga (Rural Credits), $15,000;
til kaupa á mjólkurkúm handa fátækum bænd-
um, $561,193.50; til fyrirmyndar bús $16,000;
til stofnunar á hæli fyrir andlega óhrausta.
$70,000; til að liæta við heilsubælið í Ninette,
$180,000; til þjóðræknis þarfa (Patriotic pur-
poses), $196,273.82; til að borga skatta fyrir
hermenn, $250,000; lán til húsabygginga, $500,-
000; til viðgerðar og viðhalds á korahlöðum,
$60,000 — samtal'S $7,353,000.
Og af þessari upphaið eru $4,357,000 arð-
berandi, en að eins $2,126,255 óarðberandi, það
er, að vextir eru ekki greiddir af þeirri upphæð.
III. Þinghúsið nýja.
Eitt af því, sem maður heyrir kveða við
allvíða, er að Norrisstjórnin hafi sóað fé í sam-
bandi við þinghúsbygginguna.
Rétt finst oss því, að skýra nákvæmlega frá
gjörðum stjórnarinnar í því máli, svo sann-
gjarnir menn geti dæmt um hvað mikil hæfa
er í slíkmn áburði.
Þá er fyrst að athuga samningana, sem
Roblinstjórnin gerði við Kelly, og stóðu þeir
þannig, að 4. júlí 1914 var stjórnin búin að
bindast honum sem hér segir:
Hinum upphaflegu samningum.... $2,859,750.
Aukaverk:
.\jð fa*ra tiJ byggingarstað uin 40
fet á þinghússfletinum eftir að
byrjað var á verkinu................. 2,229
Neðanjarðar skurðir................... 7,040
Að steypa stóJpa úr sandi og se-
menti undir bygginguna-........ 779,987
Mulið grjót og óunninn steinn .... 35,190
StálstóJpar og bitar í norðurvæng (
byggingarinnar .................... 230,100
Jóm til styrktar í suður og mið-
part byggingarinnar................ 215,000
Stálstólpar og bitar í suður og mið
part byggingarinnar................. 802,650
Sem gjörir til samans .... $4,931,964
Þannig stóðu þá sakir 4. júlí 1915, að bygg-
ingarsamnihgurinn, sem Roblinstjórnin gerði
við Kelly í sambandi við þinghússbygginguna
og menn héJdu að væri upp á um $3,000,000, var
kominn upp í $4,931,964, og þá voru óhjákvæmi-
leg eftirfylgjandi útgjöld í sambandi við þing-
hússbvgginguna ótalin:
1. Grunnurinn, eða þinghússflötiii $200,000.00
2. Undirbúningskostnaður við bygg-
inguna .......................... 391,810.00
5. Hitun, vatnsleiðsla og loftiæsun 219,551.29
4. Leiðsla rafmagnsvíra um húsið 157,172.72
5. Eftirlit og mælingar .......... 114.866.44
6. Laun byggingarmeistara......... 250,000.00
7. Húsmunir og ýmislegt til húss. 150,000.00
8. Öryggisskápar o.s.frv.......... 100,000.00
9. Að prýða byginguna.............. 60,000.00
10. Að prýða þinghússflötina ..... 4(M),000.00
Samtals .... $2,043,401.08
Þessari upphæð, $2,043,401.08, varð því að
l»æta við upphæðina, sem Kelly var búinn að
fá samninga fyrir í júlí 1914, og hefði hún þá
orðið $6,957,347.08. En þá eru ótaldir vextir á
te því, sem til láns var tekið í sambandi við
bygginguna; þeir námu $1,141,389.59 til 30. nóv.
1919. Svo hefði Kelly 'haldið áfram með þing-
Jiússbygginguna, þá hefði Jiún að mimsta kosti
lilaupið upp á $8,116,730.67. Og sarnt eru til
menn, sem halda því fram, að KeJly hefði kom-
ið upp þinghúsinu fyrir $3,000,000.
Þá er að athuga, hvernig að Norrisstjórn-
inni hefir fari»t í þessu máli. 30. nóvember
1919 var þinghúsbyggingin búin að kosta fyJkið
$6,500,447.26, og áætlað að taki $1,575,418. 23 að
Ijúka við það verk, er gjörir þá alla uppha'ðina
sem þinghúsið kostar fylkið $8,075,865.59, eða
$ 40,865—mimna heldur en fylkið hefði orðið að
liorga fyrir bygginguna, ef Kelly hefði haldið
áfram með hana, og þar við bætist $ 352,733,98
sein Norrisstjórnin varð að kosta upp á við-
gerð við undirstöðu byggingarinnar sem KeJly
hafði svikið, kaup sem hann hafði dregið ólög-
Jega af verkamönnum, og áætlun um hvað mikið
efni færi í bygginguna og enn fremur $56,378-
50, fvrir að grafa jarðgöng frá hitunarstöðunni
og að þinghúsinu, sem alt er innifaJið í þessum
$8,075,865.59. Og hvaða sanngjarn maður
vill svo 'segja að Norrisstjórnin hafi sóað fé í
sambandi við þinghúsbygginguna, þar sem hún
Jieint Jiefir sparað fylkisbúum $449,977,56, frá
því sem bvggingin hefði kostað minst ef Kelly
hefði lialdið áfram með hana þrátt fyrir alla
hina gýfurlegu hækkun á öllu sem að því verki
lýtur.
--------o------
Heimskringla og mentamálin.
Framh.
IV.
Margir lilutir eru óskiljanlegir í þessari
veröld, og einn þeirra er, hvers vegna að þeir
menn, sem opinberlega tala til þess að leið-
lieina öðrum, skuli leggja sig fram til að
villa mönnum sjónar, í stað'þess að segja sann-
leikann.
En þáð er þó bókstaflega það sem þessi
greinarliöfundur í Heimskringlu er að gjöra,
og er furðulegt, því maðurinn sem lilut á að
máli er skýr og hlýtur að sjá að næsta nóg er af
misskilningi; og af afvegaleiddum liugsunar-
Jiaúti vor á meðal, þó menn séu ekki að bæta við
það fargan af ásettu ráði.
bessi greinarhöfundur í Heimskringlu veit
ofurvel að það sem hann ber á Norrisstjórnina
í sambandi við háskólamólið er blátt áfram bull.
Hann veit að þes«i vísir til háskóla sem hér
liefir verið bygður, er að eins til bráðabyrgða
að hvorki staðurinn sem þessar byggingar
standa á, né heldur byggingarnar, eru til fram-
búðar, að háskóli sá sem um er talað í stefnu-
skrá stjórnarinnar er aldeilis ekki þessi vísir
sem nú hefir verið bvgður, heldur háskóli sem
er við hæfi fylkisins, nýjar og fullkomnar há-
skólabyggingar sem reistar verða á þeim stað
sem liáskólaróðið velur, og sem nú er ákveðið
að skuli vera hið svo kallaða “Tuxedo Park”
þessi greinarliöfundur veit, eða ef hann veit
það ekki, ætti að vita, að tala námsmanna við
háskólann óx úr 908 og upp í 1500 á skólaárinu
1919—1920.
Hér kom því fyrir spursmálið um nægar
kenslustofur handa þessu fólki. Háskólaráðið
sem liefir öJl vökl í þessu máli, og alla ábyrgð
á því, sá að svoJníið mátti ekki standa, ákvað
því að reyna að koma upp bráðabyrgða skýli
eða byggingum sem nægt gætu þar til hinar
nýju byggingar yrðu reistar.—Það, skólaráðið,
ákvað staðiiín sem þessar byggingar skyldu
standa, fyrirkomulag alt og tilhögun, ásamt á-
ætlun um kostnað, og þegar alt þetta var til
reiðu, fór háskólaráðið á fund Norrisstjórnar-
innar og bað liana um að Jeggja fram eða lít-
vega nægilegt fé til þess að koma þessum bygg-
ingum upp, og eftir að hafa athugað alla mála-
vexti varð stjórnin við þeim tilmælum.
8pursmálið er því ekki, um hvað stjórnin
Iiafi gert í þessu máli, eins og Heimskringla vill
Játa fólkið lialda, heldur hvort háskólaráðið
liafi gjört rétt í því að ráðast í að bæta úr hús-
næðisskortinum, er orðinn var og auðsjáanlega
yrði, hvort að hefði ekki verið rétfcara að neifca
að taka á móti. námsfólki við háskólann þar til
að 'hinn nýi yrði reistur, um það geta máske
deiiugjarair menn þráttað.
En um hitt er ekki ineð neinu móti hægt að
þrátta, að þeir sem ábyrgðina bera á ]>essu er
liáskólaráðið en ekki stjórnin.
Leiðinlegra er það, en fró verður sagt, að
þessar framkvæmdir skólaróðsins skyldu Jiafa
cins illkv njuð áhrif á greinarliöfnndinn í Heims-
kringlu og raun liefir á orðið. Hann lítur yfir
þessi verk háskólaráðsins, þessar lágu og
skrautlausu byggingar og öldurnar rísa svo hátt
í sál hans að útsýni allt hverfur — aðeins ein
glæta lýsir upp sjóndeildarhringinn og snýr at-
hvgli hans í austur átt, í áttima 'til tugthússins,
en sá staður hefir ávalt þótt óvistlegur, og um-
liugsunin um hann ekki vel fallin til þess að
mýkja geð manna.
En greinarhöfundurinn ætti að Játa ónot
sín bitna á háskólaráðinu sem framkvæmt hefir
þetfca verk en ekki á Norrissitjórninni sem engan
þátt á í þessu nnnan en að leggja tiJ féð sem
þessar bráðabyrgða byggingar hafa kostað.
Eitt atriði er í þessaiú Heimskringlugrein
sem ekki er hægt að ganga fram hjá, þar er
sagt að byggingameistarar, sem uppdrætti hafa
gert að þessum nýju viðaukabyggingum við
háskólann hafi fengið á annað hundrað þúsund
dollara fyrir suúð sinn.
J’egar vér sóum þessa tlæmafáu vitleysu í
Kringlueni, þá varð oss að orði “Þessi náungi
hJýtur að vera einn af þeim fáu” það er sagt
að fáir Jjúgi meira en um Jielming. Heims-
kringlumaðurinn gerir miklu betur, því kaup
þessa manns í samliandi við þessar byggingar
er ekki á annað hundrað þúsund lieldur þrjú
þúsund dollars.
JJeldur greinarhöfundurinn í Heimskringlu
að Jiann geti.gjört sér eða nokkrum öðrum gug'n
ineð því að fara með aðra eins fjarstæðu og
hann gjörir í áminstri grein?
--------o---------
THE ROVAL BANK
QE CANADA
mælir með
MONEY
ORDERS
Sem áreiðanlegasta og
hagkvæmasta peninga-
sendinga aðferð á upp-
lia'ðum sein nema $50.
Borganlegar án affalla við
hvert útibú í Canada, nema
í Yukon, og Newfoundland
$5 og undir.............. • ••• 3c.
$5 tii $10.................6c.
$10 til $30................ lOc.
$30 til $50.........■••• .... 15c.
Höfst. og varsj. $35,000,000
Allar eignir $558.000,000
Vor oglífsgleði.
(Séra G. G. í “Sam.”)
Vorið er ímynd gleðinnar. pað
er sigurtíð. pá flýr veturinn af
hólmi, harðneskjan víkur fyrir
unaði og blíðu, vonin yngist upp,
lífið brosir þá við auga dauðlegs
manns og flytur honum gleði-
fregnir. Aldrei höfum vér því á-
stæðu til að vera ihressir í huga,
ef ekki á vorin. ?
En þó segja sálarfræðingar, að
aidrei leggist hrygðin þyngra á
manns/hjartað, að örvænting og
svartsýni verði aldrei fleiri mönn-
um að bana heldur en einmitt á
þessari árstíð. pað er staðreynd,
dularfull og átakanleg, sem vert
er um að ’hugsa Jafnvel þegar öll
sköpun Drottins skrýðir sig fyrir
augum vorum, blíð og elskulg, að
gjöra glatt og bjart inni fyrir í
hugskotinu. Sönn gleði kemur
ekki utan að; hún sprettur upp,
eins og Mfsins vatn, í mannshjart-
anu sjálfu. Hún er fólgin í innra
samræmi sálar þinnar við tilver-
una, lýsir sé^ í öruggleik, friði,
von, góðlyndl, í sannfæring um
að tilveran sé góð og að þú sért
ekki ósáttur við hana. Skorti þig
gleði og frið á þessu vori, þá
skaltu ekki ætlast til of mikils af
skepnunni, hinni sýnilegu, svo fög-
ur sem hún er; leitaðu heldur
höfundarins sjálfs, hins ósýni-
lega, talaðu við ihann eins og föð-
ur og tjáðu honum öll vandkvæði
þín; sittu daglega við fætur frels-
arans, sem sjálfur hefir svo hrein-
hjartað yndi af allri náttúrufeg-
urð; leyfðu honum að taka synd-
ina burtu úr hjarta þínu—því að
svartsýni alt og vonleysi' er synd
—og þá muntu finna það, að lífið
alt er bjartara, náttúran magrfalt
fegurri og yndislegri, og þú hefir
þúsund sinnum fleiri ástæður til
að fagna, heldur en þig hafði
nokkru sinni grunað eða dreymt
fyrir áður. Með þessu móti einu
getum vér í sannleika “notið lífs-
ins.”
Dánarfregn.
Jón Vestmann Jónsson.
pann 6. maí 1920, lést að heim-
ili sínu í Seattle Wash. Jón Vest-
mann Jónsson, 60 ára að aldri,
dauðamein hans var lungnabólga,
lætur hann eftir sig konu, og tvö
upp komin börn, sem syrgja sárt
sinn látna vin.
Jón heit. var fæddur og uppal-
inn í Vestmannaeyjum, við ísland,
dvaldi hann þar mestan part
æfinnar, framan af, þar til hann
fluttist tíl Austurlandjbins, í
Mjóafirði var hann um fimm ára
bil, og stundaði þar fiskiveiðar.
par giftist hann 27 ára gamall,
Soffiu Hallgrímsdóttur, eyfirzkri
að ætt. Úr Mjóafirði fluttu þau
3ig til Seyðisfjarðar, næstu sveit
að norðan, dvöldu þar um 8 ár,
hafði hann þar fiski útgerð á eig-
in reikning 7 árin, en síðustu árin
þar hélt hann út fiskiskútu í fé-
lagi við Stefán kaupmann Jóns-
son, og var sjálfur á henni þar til
hann varð að mæta skipbroti, í
ofsaveðri úti á rúmsjó svo að
hætt var komið að skipshöfnin
öll færist, ef annað skip hefðí
ekki komið til hjálpar á síðustú
stundu. En drottinn sendi þar
líkn og lið, svo öllum varð bjarg-
að. Fiskiskúta þeirra félaga
eyðilagðist og Jón misti þar allan
sinn peningastól. Meðan þau
Vestmanns hjón bjuggu í Seyðis-,
firði komu til þeirra hin tvö áðui'
áminstu börn, sem þau tóku að
sér. Leif Harald Hansson, 4 til
5 ára varð þá kjörsonur þeirra, og
og Helga Halldórsdóttir, eins árs-
gömul, tekin þá til fósturs, eftir
nýafstaðið fráfall móður hennar,
annara barna varð hjónum þess-
um ekki auðið. Börn þessi eru
bæði vel gefin og hin efnilegustu,
fengu bæði mentun og hið bezta
uppeldi, fylgdi þar með að öll sam-
búðin og samkomulagið, var eins
gott og kærleiksrikt eins og bezt
má verða milli foreldra og barna^
Helga er gift Torfa Sigurðssyni,
syni séra Jónasar A. Sigurðs-
sonar, prests í Clhurchbridge Sask.
Er hann við ýms skrifstofu störf
riðinn hér í Seattle, en hún var
lengi hraðritari áður en hún gift-
ist. Haraldur lærði rakaraiðn
og hefir stundað það verk í mörg"
ár, heldur hann nú góðri stöðu á
skipum sem fara mánaðarlega á
mi'lli Alaska og Seattle, er hann
þar umsjónarmaður einnar af
starfsdeilduim skipshafnarinnar
Hann er ó'kvæntur en, og heldur
'heimilið með móður sinni hér í
Baliard. Hin ungu hjón aðstoða
ekkjuna einnig af fremsta megn'
eftir að hún varð ein.
Jón heitinn Vestmann mun hafá-
komið til Winnipeg, frá íslandi,
árið 1900, <með fjölskyldu sína,
hvar hann dvaldi um 10 ára skeið,
en 1910 fluttist hanh til strandar-
innar, og settjst að í Vancuver B.
C., fyrir sex rriánaða tíma, fór svo-
þaðan til Kent Was'h., sem ligguh
áfast við Seattléborg, að sunnan,
keypti þar nokkrar ekrur af landí
og bjó þar há'lft annað ár, seldí
hann þá það pláss, og flutti inn í
bæinn Seattle, hvar hann dvaldí
til dauðadags. — Jón var mestí
dugnaðar og fjörmaður, þrátt fyr-
ir heilsubilun sem hann varð að
rnæta á seinni árum, því and-
þrengsli (Asthma) lagðist oft
þungt á hann„ samt fylgdi hann
sér efldari að verki einkum við
smíðar, því hann var hagleiks-
maður hinn mesti, þar til 3 síðusttf
árin sem hann lifði, áð hann vai"
umsjónarmaður á stóru bifreiða-
geimsluhúsi (Garage) fyrir
Seattle Automobil Co., hvar yfir-
boðarar hans fundu brátt að þeir
'höfðu trúan og hollann þénara
þar sem Vestmann var og sem
þeir ekki vildu missa, en að kvöldi
þess 2. maí greip hann áðurnefnd
sýki sem gerði á fjórða degi endir
á æfi hans.
Jón var glaðværðarmaður hinn
mesti, skemtilegur í viðræðunr
og hafði góðan mann að geyma,
hann var góðhjartaður og einlæg-
ur eiginmaður, og hinn beztí
húsfaðir, er því sárt saknað af
hinni eftirlifandi fjölskyldu. Jón
átti enginn nákominn ættmenni
hér, en einn hálfbróðir á íslandí
átti hann, Júlíus að nafni, er var
á Seyðisfirði eystra síðast er til
hans fréttist.
Jarðarför hins látna fór fram
sunnudaginn þann 9. maí frá
norskri lútherskri kirkju hér í
Ballard, í fjölda fólks viðurvist,
íslendinga og annara þjóða, og
prestur þeirrar kirkju B. E. Bege-
sen talaði yfir honum, og jarð-
söng hann í Washelle grafreit.
Einn af vinum hina látna.
5%
, VEXTIR 0G JAFNFRAMT
O ÖRUGGASTA TRYGGING
Leggið sparipeninga ySar i 5% Fyreta Veðréttar Skuldabréf meö arB-
miSa — Coupon Bonds — í Manitoba Farm Loans Association. — Hðf-
uSstólI og vextir ábyrgst af Manitoba stjórnlnni. — Skuldabréf gefin ðt
fyrir eins til tiu ára timabil, 1 upphæSum sniSnum eftir kröfum kaupenda.
Vextir greiddir viO tok hverra sex mánaOa.
SkrifiS eftir upplýsingum.
Lán handa bændum
Penlngar lánaðir bændum til bönaSarframfara gegn mjög lágri rentu.
Upplýsingar sendar tafarlaust þeim er æskja.
The Manitoba Farm Loans Association
WINNIPEG, - MANIT0BA