Lögberg - 31.03.1921, Blaðsíða 7

Lögberg - 31.03.1921, Blaðsíða 7
LÖGBERG, FIMTUDAGINN, Pétur Sigur&sson. Bls. 7 Yfirburða krafan vel rökstudd þann mikla mann eða meistara, I kristilega.’ Mörg lækningaefni hafa verið not- uð og þekt frá elztu menningar- tímum. \ Tanlac hið fræga meðal, sem komið hefir svo miklu góðu til ieiðar foœði í Bandaríkjunum og Canada, er samansett af heilnæm. ustu grösum og rótum, eem vísind- in þeikkja. Efnasamsetningin er einföid, en stendur (þó í fullu sam- ræmi við allar Iheiibrigðiskröfur, eem læknar og iheilsuvísindi nú- timans gera. AilQls foefir Tanlac inni að foalda tíu efni, er öll hafa ótvírætt Therapentic gildi. Mörg af efnum Ihafa þeklt verið hvert í eínu lagi frá ómunatíð og mörg þeirra verið notuð að frægustu læknum í heimi, en fyr en þeim var leyft að starfa í iheild eins og nú á sér stað með Tanílac, gátu þau vitanlega ekki komið að fullum notum. f sambandi við sum aðalefnin í Tanlac, segir Encyclopedia Brit- tanica: “pað hefir að geyma ó- tæmandi uppsprettu heilsulyfja, þá merkustu er þekkist”. í sam- bandi við heilsulyf þau, er Tan- lac á yfir að ráða kemst 13. útgáf- an af “Potter’s Teraputics þann ig að orði: “Efni þess hafa gildi fyrir alt kerfi manmlegs líkama og eiga alstaðar við.” f sama riti stendur seinna þessi setning: “pegar um Tanlac er að ræða í sambandi við það sem menn kalla “a run-down condition,” þá er ekki nema eitt um það að segja. “pað hefir hlotið þjóðarviðurkenningu sem heilsulyf í þeim tilfellum þar sem fólk hefir tapað matarlyst og þar af leiðandi mætti.” pað eru ýms önnur efni í Tan- lac, sem benda mætti á, sem reynst hafa óviðjafnanleg þegar um melt- ingarleysi hefir verið að ræða og teem bygt hafa upp sjúka líkami á ótrúlega skömmum tíma. The United States Dispensatory hefir gefið út eftirfyQgjandi um- mæli um ýms þau efni, er Tanlac hefir að geyma. “Meðal þetta má nota í öllum tilfellum þar sem um er að ræða sjúkdóma, er stafa frá óreglulegri meltingu, Dyspep- sia, atonic gout, hysteria og hinar og þessar tegundir af hitaveilíi.” pað er enn fremur minst á ýmsar aðrar tegundir í DispenSat- ory og hinum og þessum lækninga- bókum, en öllum foer þeim saman um að efnin í meðali þessu séu hin beztu, nærandi, styrkjandi, hressandi og hreinsandi fyrir blóðið.” Tanlac var upphaflega fundið upp sem meðal við meltingar- leysi og magaóreglu. En í við- bót við það má segja með sanni að það eigi við fjölda annara sjúk- dóma, og hafi meiri og betri á- hrif á líkamann lí heild sinni, en nokkurt annað meðal. pótt nú Tanlac sé fyrir löngu þannig viðurkent af Viísindamönn- um o& iheilsustofum um öll lönd,, þá má hitt eigi gleymast, að fólk- inu er það að þakjta hvað Tanlac er í dag. Miljónir manna á mil- jón ofan hafa notað það með yfir- náttúrlegum árangri og vottað opinberlega þakklæti sitt. pað er þess vegna, að Tamlac hefir vakið slíka fádiæma foylltimgu í heimi lyfjanna bæði í Bandaríkjunum og Canada og að það nú hefir meiri sölu en nokkurt annað meðal í heimi. — ipessi ungmenni voru fermd af séra Sig. Ólafssyni 13 febr. í Se- attle: Clark A. F. Goodman W. H. Gopdman Lincoíln S. Jóhanne^son Henry L. Hinrikslson Stefia S. Thorláksson Oecilia Erlingsson Elin G Matthíasson. Ester H. Hinriksison. Leo J. Helgason. * J. Milton Hallgrímsson. Sif Sigurðsson. Fríða Sigurðbflon. Ungmenni fermd í Blairie 20. febrúar síðastliðinn: Sigríður G. Finnson. Matthildur E. Thordarson. Hansína G. Eiford. Ditleoe A. F. Thomsen. Trufrelsi og hið al- menna kirkjulíf. “Sérihvert það ríki, sjálfu sér er sundurþykt fær ekki staðist.” Kristur. “Ef um góð trúarbrögð er að ræða, munu þau passa sig Sjálf, en þegar þau ekki megna að gera það, og Guð virðist ekki bera um- hyggju fyrir þeim, og þau eru neydd til að leita styrks hjá rík- inu, svo sýnir það mér, að þau hafa ekki neitt gott að fojóða.” f Benjamín Franklín. Skoðað í Ijósi þessara tveggja sannleiksrílku og óyggjandi sagna, mun framtíð hinna almennu kirkjumiala líta mjög ömurllega út Pa$ er öllum að verða ljóst, að það eru þessir tveir andstæðu þættir, sm nú eru að verða mjög áfoer- ''sem ekki halda vatni. andi í kirkjulífinu. Sá fyrri er: Innbyrðis veiklun og sundrung, Hinn annar er: Ytri samtök og öflug viðleitni á að bjarga hinu yfirvofandi hruni með ytri laga- feoðum og til mólamyndar sam- !^öndum, og er þessi síðari þáttur ^finlega Ijósasti votturinn um Þann fyrri, innfoyrðis sundrung og veiklun, og það að hinn síðari sé aí5 verða mjög áberaindi, mun vart riokkur vilja mótmæla, og það Jafnvel ekki þjónar kirkjunnar sjálfir> því þeir virðast miklu na íhefir staðist allar árásir utan frtá, þegar hún var innbyrðis sterk og varðist og barðist með hinum sigursœlu voprium, og ekkert ann- sem að foefir getað orðið henni til tjóns en þetta, að “virða boð Drottiiís að vettugi,” og láta ginnast af sann- leikans mikla keppinaut, sem á- valt hefir hampað mest hinu vin- sæla heillagoði sínu “Baal” (sól- arguðnum), sem fram á þénna dag Ihefir átt svo mikil ítök í til- biðjendum innan kirkjunnar, að þeir ,nú geta hafist handa með endurlífguðum áhuga fyrir því að efla og fegra lagaboð þau, sem viðurkenna og minna foezt á sól- dýrkunina (Baalsdýrkunina). Furðið yður himnar, á þessu og skelfist og verið agndofa — segir Drottinn/ pví tvent ilt hefir þjóð miín aðhafst: peir hafa yf. irgefið mig, uppsprettu hins lif- anda vatns, til þess að grafa sér brunna, brunna með sprungum, Gefið gætur Að þeissu tvennu, annað er, frem laus rir flestir vera knúðir af þol- sri þr^ eftjr aj5 gig^ efit þenn- Pátt sem bezt og hert á foöndum ð v!’ €r ^eir aIíta að me£ria muni . a^a saman eða gyrða þá inn- þornuðu 0g gisnuðu stofnun. • l^?*VerJir kynnu að svara iþess- an a hugasem<j mjnni um innbyrð- Ve‘^lun og sundrung þannig, a æ i eg( er ]ínur þessar, og rninir lí]{ar( ættum okkar skerf Þy1 rið valda sundrunginni,, og segja þannig ag nokkru Heyti eins og Akab konungur sagði við spá- mannnnn: “Ert þú þar, skaðvald- ur ísraels.” Mundi ej? þá viJja svara því á líkan hátt og spámaður' lnn gerði. . “E'kki er það eg sem valdið Ihefi fsrael skaða, heldur PU og ætt þín, þar ,sem þér hafið Vlrt boð Drottins að vettugi, en Baalana.” pað foefir sýnt 'Sl« á öllum liðnum tímum, að kirkj- er hún hefir kent eða kennir sig við, eg foeld að kenningar hans séu hárréttar. Og upphaflega held eg að kirkjan hafi ihaft það að fojóða, sem gagn var að. En nú er ekkert eftir nema flaggið. Út af ástandi Ihennar dettur mér stundum í hug atvik frá æsku. Eg var smali. pegar eg og annar drengur vorum að reyna að hæna ærnar að kvíabólinu, gerðum við það með þVí, að strá 'hreinu salti á grænt valllendið, þá kryddaði saltið svo grasið fyrir kindunum, að þær hlupu altaf í folettinm og urðu áfjáðar í 'hann, en loks fór svo að ekkert varð eftir nema flag- ið, og þær urðu að eins skítugar um munninnáð sleikja moldina, því þar var hvorki grais né salt eftir. Svona <er kirkjan. Frá því að vera slík salti krydduð töðulaut, er hún nú orðin kolsvart flag. (leturtireytingar eru gerðar af greinarhöf undinum). pað er víst óhætt að segja, að á meða'l þessara 200 manna, sem þarna töluðu að nokkru leyti í gegnum munn þessa ihanns, voru margir íslenzkir afckvæðamenn, mentamenn og áhrifa-menn. Og takið eftir hvað hann segir eða þeir allir með Ihonum, “svona er kirkjan — koLvart flag.” Hve lengi geta svo foörn Ihenanr fundið nægilega næringu þar? Er nokk- ur furða þótt sundrung verði og menn leyti fyrir sér, því þótt ýkj- ur væri nú í þessum orðum, sem eg lítið skal dæma um, þá hafa þau ekki verið hrakin, og ekki hefir þeirn verið mótmælt af neinum opinfoerlega. Mér datt í hug, er eg fyrir skömmu sá í öðru íslenzka blaðinu hér fyrir vestan, að rit- stjóri Guðm. Hagalín ihefði skrif- að um íslenzkt kirkjulíf, og ein- hverjum, sem minnist á það í ísa- föld, finst hann vera svartsýnn og þekkingartæpur á þeim folutum, að hann mundi þó varla mála svartara en flagið, sem læknirinn dróg upp í ræðu sinni, og ísafold flutti víst með ánægju. Eg foeld, að einmitt sá, sem mæga þekkingu hefði á kirkjulífinu heima, mundi lýsa því þannig, að mörgum mundi geðjast miður að. Eg ihefi ferð- ast um fleiri sýslur landsins og fundið á mikið fleiri stöðum óá- nægju og umkvartanri yfij- köldu og dauð kirkjulífi, héldur en á- nægju, og gafst rnér gott tæki- færi á að foyggja að þessu, þar sem eg kom á yfir 2000 heímili, og oft foárust trúmál í tál. En þann vitnisfourð verð eg að bera, að þótt íslenzkt þjóðkirkjúlif sé að áliti mínu, jafnt sem margra annara, eins og ifoent hefir verið hér á, dautt, og eigi ekki annað vísara fyrir höndum en að grafast, þá eru þó eimstaklingar hins íslenzka þjóðfélags heima ekki aridlega dauðir. Sú staðreynd að íslenzka þjóð- kirkjan nú stendur klofin í þessar 6 stefnur, sem sumar eru mjög svo andstæðar hver annari, Anda- trú, Nýguðfræði, Guðspeki, Lút- ersku, stefnu þá er kallast Stjarn- an í Austri, Indre Missionls stefn- una, er nægilegt til að sýna það að hún fær ekifi staðist samkvæmt dómi Krists um ríki það, er sjálfu sér er sundurþykt. í orði Drott- ins er stofnun þessi, eins og hún nú er komin, kölluð “Babýlon”, Bafoýlon þýðir sundrung, og orð Drottins ségir, að Bafoýlon þessi sé fal'lin. V pað r aldrei hægt að búast við góðu af þjóðkirkju, því stofnun sú er ekki í samræmi við anda Krists, sem ekki viTl úbbreiða ríki sitt með neinni þvingun, ©n það hefir þjóð- kirkjan altaf leyft sér að gera. pað ei til dæmis ekkert í samræmi við anda Krists að senda löggæzlu- menn heim á heimili fátækra með Uxn ísl. kirkjulíf hér í Can- ada kann eg ekki eins mikið að segja, og veldur því ókunnugleiki minn, en ekki þarf mikla þekkingu til að sj^á, að samlheldni sú, sem enn á sér stað þrátt fyrir alla sundrung og ókristilegt rifrildi og málaferli, er meira í því fólgin að varðveita séirstaíkann félagsskap, heldur en sanna kirkju, og ekki dytti mér í hug að líta bjartari augum áisiílenzka kirkjulífið í Can- 'ada heldur en á Íslandi, því þótt kirkjulegur félagsskpur hér, sé að stutt sé 'að bíða þess, að pislar- færin bindi enda á allan misskiln- ing oig alla siðabót. Svo hugsun- arhátturinn og framkvæmdalöng- unin er ekki svo ósvipuð hjá móð- urkirkjunni og dætrum foennar. En þeir, sem hafa hugfest sér þessi orð og eru í samræmi við eðli þeirra: “Og þetta munu þeir ins á milli flokkanna á rót sína að rekja aftur í aldir. pegar Mo- Oaatal*. J. 47«. Njeturt. Bt. J. 16* KaUi eint ft nótt og d«gi. U ft. B. GERZABKK, , , ,, - , . . _ M.R.C.S. frft Englandl, L.R.C.J*. tv* hamed do varð agremingur um London( M.R.C.P. og M.R.C.Í trft ihvern skyldi taka til yfirmanns. Manttoba. Fyrverandi atstoSarlnkatr Sumir vildu að völdin féllu í skaut 1,hospIif•,1_, Jlnlrlíor*> Fr**> ** Berltn og fleiri hoepttöl. ættmönnum Ali og Fatima, dótt- ur Mohameds. Frih. nokkru leyti fjörgaður við rifrildi j gera (ofsækja yður) af því þeir og kynni að vera með meira fjöri j foafa hvorki þekt föðurinn né mig,” en foeima, þá hygg eg að andlegur áfougi hvers einstakis eins, taki ekki fram ástandinu heima fyrir. Annaðfovort hlýtur að vera, að aridlegur áhugi manna sé alveg reyna að velja þá heillavænlegu afstöðu, og 'kæra sig ekkert um að eiga þátttöku í félagsskap þeim, sem í verkum sínum auglýsir sig algerlega Guðsþekkingansnauðan. steindauður, og öl'l sannleiksþrá Hvar eru nú sannleikselskandi, og elská fyrir foorð foorin, eða þá,; fórnfúsar og þreklyndar manneskj að það hlýtur að fara að vakna ur, sem beita vilja sér til varnar foungur og þorsti í sálum þeirra, j því brátt tapaða trúfrelsi og siða- sem gefa gaum >að ástandinu sem bótum þeim, sem eitt sinn voru iþeir hljóta að finna litla svölun í, svo dýrt keyptar. Eru þær nú og ekkert væri þá eðlilegra, en að! ekki lengur nokkurs virði, eða lif- vaknaði framkvæmdarsöm siðafoót-i um við á einu þelssu ömurlega ar og viðreisnar þrá í hjörtum allra andlega fátæka og þróttlitla tíma- 'hreinskilnia manneskja. toi'li sögunnar. Eigum við að Meðan kirkjan í æsku sinni var foalda áfram með að klína í kölk- ihrein, sterlk, áhugasöm og lifandi, uðu grafirnar, og reisa styttur við var hún ekki valdfíkin, en undir- foolu, innþomuðu, merglausu trjá- eins og hún misti meir sjónar á foútana, í stað þess að hlúa að hálf þVi sanna og eftirsóknarverða niðurikæfðu og aiðþrengdu frjóf- hlutskifti siínu, og tók að gerast öngum sannleikans. lásælin lí það, sm ekki var hennar 31. MARZ 1921 og fór að foinda Ihugann við það, -. •- . sem spilti hennar sanna eðli, tók Mesopotamia. , ihún einnig að gerást valdfíkin,; og eftir því sem traustið á hin- (Framh. fra . s.) um ósýnrlega sanna, hefir minkað, Ma’dananna, né heldur að þeir hefir hún foygt vonir sínar á hinu taki sér konur úr þeirra hópi. Má- breytilega veraldlega váldi, sem ’dan er orða tiltæki, sem meinar hún hefir kostað kapps um að vinna eða gefur till kynna, að þeir sem og varðveita. Og þegar kirikja í þnð orð er notað um, séu á lægra heild sinni, jafnt íslenzka sem menningarstigi en sá er talar. annara þjóða, eí orðin svo áhuga- Bedouinarnir álíta að allir sem söm fyrir alsherjar yfirráðum, sem meðfram ám búa séu Ma’danar, en hún nú sýnir sig að vera út um á tungu þeirra sjálfrri, meinar orð- hinn mentaða foeim allann, er það ið fiskimenn og þá sem visunda- eins pg þegar hefir sagt verið, búskap stunda^ í orðmyndun- ljósásti votturinn um innra 'ásig- arfræðinni meinar það, að eins þá komulagið, og afstöðu hennar til som búa á “adan” eða á sléttunni, höfundarins. \ (orðið Eden er 'hið vanalega orð Nú hefir ekki verið hjá þvi fyrir sléttu á Sumerian máli — komist, með þetta fremur en margt elsta málinu, sem talað er á þess- annað, að það kæmi fram í “foirt- um stöðvum. Svo garðurinn Ed- una við ljósið”. pegar ofan af j en meinar bara sléttu, sem er eins ihlutunum er flett, og þeir koma auðug að gróðri og garður, af mis- fram í “birtuna við ljósið”, og eru! skilningi hefir þesisu hugtaki ver- Dr. B. J. BRAN DSOM 701 Lindsay Building Fhone, A 706T OrF«CE-TÍMi**: 2—3 HcimJli: 7 76 Victor St. Phone, A 7122 Winnipea, Man Vér lSKtJum aftrat&ka ftharzlu ft tC •alja maðöl eftlr forakrlftum Inkua. Hin bestu lyf, aem hwegt er af fft, •ru notuB einKÖnru. Pegar »er lcomiö meö forakrlftina til vor. meipB rftr ver* visa um aB fft rftt* -'»* sezn læknlrlnn tekur tll. OOIÆUBUGK * «»> ^otre Dune Ate. o* Sherbrookc ei Phonee Garry 2690 og 26s> Giftlnsralevfle*"^' m. Skrifstofa & eigin hospltati, 411—417 Pritchard Ave., VVinnipeg. Man. Skrifstofutími frt 9—lí f. h.; I—• og 7—9 e. h. Dr. B. Geraabeka olgiC hoepítai 416—417 Prltchard Ave. Stundun og iæknlng valdra ajúh* Itnga. sem bj&st af brjóatveiki, hjatt- veikl, magasjdkdómum. tnnýflareUl kvern jökdómum. karlmannasjflkdftea- um.tauga veiklun. THOS. H. JOHNSON og HJaLMAR A. BERGMAN, fsienzkir logfræPingar, Skrifstoka — kcom 811 McArthnr riuildins riortage Avenue Asiton F O. Box 1850. Phones:. A 6849 og A 6840 skoðaðir í hinu rétta ljósi, þá kem- ur eðli þeirra í ljós, það er þetta sem foin almenna kirkja er svo sár- gröm út í, að hróflað skuli vera við þessu, og það lagt fra-m í foirt- una, sem hljóti að verða til að skerða álit hennar-.pg veikja vald ihennar, þetta er ein orsökin til þess, að hún nú gerilst svo áhuga- söm fyrir ytri isamitökum, fyrir því að tryggja valdið og ryðja úr vegi öllum itálmunum. Hún tal- ar líka mjög s'kýrt í gegnum þjóna sína og á víst eftir að tala skýr- ara, samkvaamt því, sem orð Drott- ins foefir fyrir sagt, með sínum eiginlega munni, löggjöf sinni. Einn þjónn foennar, prestur mokkur Ihefir sagt, um þá, sem eru að leiða þetta fram í “birtuna við ljósið,” að það þyrfti að drepa þá alla án dómis og laga. Ein rödd er sínir innra hugarfarið. Einn bar frm uppástungu þá, að lögin yrðu þannig úr garði gerð, að þau veittu ekki mönnum þessum rétt- indi þau, sem þeim vissulega ber. Annár stakk upp á því að komið yrði harðari sektarákv’æðum inn í hina svo kölluðu kirkjulegu lög- gjöf; svo hægt yrði að leiða mjög ið ruglað, þar tiil Eden nafnið meinar Paradís á voru máli). En þótt þessir jarðræktarmenn, fjár- menin og Vísundabændur, hafi þannig komist út úr Ihúsi hjá Be- douinonum, -þá er uppruni beggja hinn sami, og það kemur ekki ó- sjaldan fyrir, að smálhópar Bedo- uina sem á einhvern hátt verða viðskilla við flokk sinn, leita til Ma’dana og ílendast á meðál þeirra. Siðir, mál og trúarbrögð. Arafoar hafa bláa eða rauða vasaklúta að foöfuðfati, og eru þeir forotnir saman á hornum, og er forotunum haldið saman með Iykkju úr úlfaldahári^ peir eru klæddir í síð hvft föt, sem er haldið saman með foelti, utan-yfir þanm klæðnað, forúka þeir ríkari skikkju úr betra og fínna efni, stundum úr silki, og þar utan-yfir eru þeir í kápu eða “aba” og er vanalegast hægt að vita hver staða Araba er, á því hvernig “afoa” það er sem hann ihefir yfir sér. Arábiska er landsmálið. pó eru allmargir Persar sem búa í landinu og margir þeirra eru fædd- ir í Mesopotamiu, þeir tala bæði Dr. O. BJORN&O* 701 Lindsay Building Ofíice I’lione A 7007 Office tímar 2—» HBIMILIl 764 Victor 8<>ee4 Telephone: A 7580 WÍBnipes,. Mar> DR. B. H. OLSON 701 Lindsay Bldg. Oflice: A 7007. Viðtalstími: 11—12 og 4.—5.30 10 Thelma Apts., Ilome Street. Phone: Sheb. 5839. WINNIPEG, MAN. Dr- J. Stefánsson 401 Boyd Building COR. PORT^CE ATE. & EDMOJiTOJi ST. Stundar eingongu augna, eyina, nef og kverka sjúWdóma. — Er að hitta frákl. 10-12 f. h. eg 2 5 e. h.— Talslmi: A 3621. Heimili: 627 McMilIan Ave. Tals. F 2691 að yfirgefa ihið sanna og rétta, og lima sinna til þess að taka með foitt er að grípa till þess gagns- ilausa og faiska. pegar kirkjan yfirgefur hina sönnu lífsins svöV unar lind, grefur hún sprungna brunna, isem ekki halda vatni, og þegar vökvunin er fourt að öllu leyti, frjófgunar og þroska skil- yrðið, er þá furða þótt alt þorni inn, 'gisni og falli í mola? Til að sýna hvaða álit margir hafa á -íslenzka kirkjulífinu heima, leyfi eg mér að skjóta hér inn í foroti úr ræðu eins ræðumanns- ms, er talaði við stofnun Sálar- rannsókn-arfélagsins í Reykjavík, og foirt var í ísafold 18. jan. 1919. Ræðumaður var pórður Sveinsson, geðveikrálæknir og talaði þar í nafni að minista kosti 200 manns, sem með heiiagri þögn og samúð samsintu orðum hans, um leið og iþeir gengust undir sama merki, og var Ihonum enn fremur þakkað af prófessor Haraldi Níelssyni á eftir fyrir hve skýlaust hann hefði talað. Hann^egir (lækn- irinn). Eigi tók eg að kynna mér málið af neinni trúanþörf, eins og marg- Ir vi-ta, sem þekkja mig, hefi eg um langan tíma verið mjög and- vígur prestum og kirkju og er það enn. pess vegna hefir mér jafn- an verið hlýtt til iþeirra, sem geta losað isig við hið andlega tjóður- foand kirkjunnar, en á hinn bóginn hefi eg getað metið að verðleikum þungar sektir yfir manneskjur máli-n fullum fetulti, og þeir, sem valdi fé til stuðnings kirkjunni, og hvað þá að fara lengra og ásælast þannig, þá sem fyrir utan eru Um það get eg sjálfur bezt borið vitni, því kirkjan hefir látið taka lögtaki hjá mér á gjaldi því, er eg neitaði að greiða, og ‘samkvæmt lögum foar ekki að greiða, s-em meðlimi annarar lögmætrar kirikjudeildar í landinu. Auðvitað gerði hún það ekki nema einu sinni, þótt rétt þættist ihún hafa til þess, en sjálf- sagt hefir hún skammast sín á eftir og haldið að -það kynni að spyrjast illa fyrir þessu. Hinn norski prófessor Taranger skrifar í “Staitsreligion eller frí Folkekirke,” þannig um þjóð. kirkjuna: v “Eg hika ekki við að segja, að það er tjón, sem varla á líka sinn í hinum mentaða Iheimi, og sem er jafn niðurlægjandi fyrir ríkið ein-s og þjóðkirkjan, því alt þjóð- trúarkerfið er, hefir verið, og mun >erða ósannleiki, opin'bert gabb, andstætt ög v-ersti óvinur állra sannra og ómeingaðra trú-arbragða. pegar -því sönn trú lifir, þróast og þroskast í þjóðtrúarikerfi þessu, þá er það ekki því að þakka, held- ur þriáfct fyrir alt fyrirkomulag, þess vegna þar að afnema þjóðtrú- ar fyrirkomulagið (þjóðki-rkjuna. Pað verður að afnemalft, því það spillir hinu almenna -siðgæði voru, foæði því stj órnfræðislega og þessar eða þá lengri tíma fangels- isvist. Einn kom fram með til- lögu þá, að takmarka með iögum eignarrétt þeirra það mikið, að þeir ekki gætu orðið starfandi í þelssum efnum, en annar stakk upp á að þeir væru sviftir öll-um eign- arrétti. Margar þessar uppá- stungur komu fram fyrir fáum árum á prestaþingi í Philadelp- 'hiu, þar sem fulltrúar voru sam- ankomnir frá kirkjufélagi, sem teL ur yfir 30 miljónir meðlima, og ihefir yfir 100 þúsund presta, svo hægt var bæði að styðja og sam- þykkja tillöguna. Jesúítarnir hugga sig við, að len-gst eru komnir áfram mentalega klæðast eins og Evrópumenn og hafa svarta húfu á höfði. Kaup- menn iþeirrar stéttar, brúka svarta húfu umgjörð með rauðum eða gulurni koll. peir Pevsar, sem styttra eru komnir áleiðis hafa flókahúfu á höfði, eru í víðum buxum og foindá foreiðu bandi um sig miðja. Allir Arabar og Persar eru Mo- hameds trúar, en eins og aðrir Mohameds trúarm-enn eru þeir skiftir í tvo flokka, nefnist annar þeirra Sunni en hinn Shia'h-Sunni flokkurinn er íhálds eða orþodox- flokkurinn. Upptök aðgreinings- Eftirspurn eftir æfðum mönnum. Menn, sem vita. Menn, sem framkvæma. Aldrei áður hefir verið slík eftirspurn eftir sérfræðingum. Aðferðir vorar eru Practical Shop Methods ^.ð eins, og spara 'hinn langa tíma, sem oft gengur ekki í annað en lítilsverðan undirfoúning; hjá oss læra menn svo fljótt, að þeir fá sama sem undir eins gott kaup. Vér kennum yður að eins praktiskar að- ferðir, svo þér ge.tið foyrjað fyrir yðar eigin reikning nær sem ér. Merkið'X við réitinn framan við þá iðngreiriina, sem þér eruð bezt fallinn fyrir og munum vér þá senda yður skrá vora og lýsingu á skólanum. Vér bjóðum vður að koma og skoða GARBUTT MOTOR SCHOOL, LIMITED Room 3, Calgary — Alberta Dr. M. B. Haíldorson 401 Boyd Builrtlnic Cor. Portaje Ave. og Edmontoo Stundar eérstaklega berklaaýkl og aöra lungmaajúkdftma. Br aö flnna & akrifstofunni kl. 11— 12 tm. og kl. 2—4 c.nri Skrlf- stofu tals,- A 3521. Heimilí 46 Alloway Ave. Talsimt: Sher- brook 3158 W, J. Lindat, b.a.,l.l.b. íslenkur liögfrieðingnr Hefir heimild til aö taka aB j4i mftl bæfii I Manitoba og Saskatshe- wan fylkjum. Sknfstota aB IMT Cnion Trust ntdg.. WlnnlpeR. Tal- sími: A 4D63. — Mr. LJndal hef- ir og skrlfstofu aB Lundar, Maa., og er t>ar á hverjum miBvikude*!. Joseph T. 1 horsGn, Islenzkur Lögfraðingur Heimili: 16 Alloway Court,, Allowa-y Ave. MESSRS. PHIIjIjIPS & SCARTH Barristers, Etc. 201 Montreai Trust Bldg., Winulpe* Phone Main 512 Vér geymum reiðhjól yfir vet- urinn og gerum þau eins og ný, ef þess er óskað. Allar tegund- ir af skautum búnaa* til sam- kvæmt pöntun. Áreiðanlegt verk. Lipur afgreiðsla. EMPIRE CYCLE, CO. 641Notre Dame Ave. Dr. SIG. JÚL. JOHANNESSON Lækningast. að 637 Sargent Op. kl. 11—1 og 4—7 á hverjum virkum degi. Heimilissími A8592 J. G. SNÆDAL, TANNLŒKNIR 614 Somerset Block Cor. Portage Ave. og Donald Street Talsími:. A 8889 Verkstofu Tals.: A 8383 Hemi. Tala.: AS384 G. L. Stephenson PLUMBER AUakonar ralinajcnsáhöld, tvo sem atraujám vfra, allar tegundlr af Kdösum og aflvaks ^hatterls). VERKSIOFA ’. 676 HQME STREET A. S. Bardal 843 SHerbrooke St. Selur líkkistur og anna.t um útfarir. Allur útbúnaöur sá bezti. Ennfrem- ur aelur bann alskonar minniavaröa og legsteina. Skrifst. taisíml N 6608 Heimilis talsími N 6607 JÓN og pORSTEINN ASGEIRSSYNIR taka að sér málningu, innan húss og utan, einnig veg#- fóðrun (Paperhanging) — VönduC vinna ábyrgst Heimili 960 Ingersolí Str. Phone N 6919. Pfoones: N6225 A7996 Halldér Sigurðsson General Contractor 808 Great West Permaneat Loan Bldg., 356 Main St. Motor Meohanics Oxy Welding Battery Tractor Mechanics [ v Vnlca-nizing \ I Car Owners Ignition, Starting a,nd Lighting I I------- Regular Course [ Short Course MORRIS, EAKINS, FINKBEIN ER and RICHARDSON Barristers og fleira. Sérstök rækt lögð við mál út af óskilum á korni, kröfur á hend- ur járribrautarfél. einnig sér- fræðingar í meðferð sakamála. 240 Grain Exchange, Winnipeg Phone A 2669 Simi: A4153. Isl. Myndastof* WALTER’S PHOTO STUDIO Kristin Bjamason eigandl Næst við Lyceum leikhúsið 290 Portage Ave. Winnipog JOSEPH TAYLOR LÖGTA KSMAÐUh Hehnllls-'I'ais.: St. .iohn 184. Skrtfwtof n-Talft.: Maln 7978 Tekur lögtakl bœöt húsalelguakuldir, veöskuldir, vlxlaskuldir. AfgreiBir al» sero aB iöguro lýtur. Skrlfstofa, S55 Ms.in Street ROBINSON’S BLÓMA-DEILD Giítingá og blóm Jarðarfara- með litlum fyrirvara Birch blómsali 616 Portage Ave. Tals. 720 ST JOHN 2 RING 3 Ný blóm koma inn daglega. Gift- ingar og hátiðablóm sértaklega. Útfararblóm búin með stuttum fyrirvara. Alls konar blóm og frte á vissum tíma. —íslenzka töluð I búðinni. Mrs. Rovatzos ráðskona. Sunnud. tals. A6236 J. J. Swanson & Co. Verala meö tBsteignir. Sjé ur leigu & bÚBUm. Annast Un eldsábyrgöir o. fl. 808 Paris Bullding Phones A 6349—A 631« I

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.