Lögberg - 23.06.1921, Page 1

SPEIRS-PARNELL BAKING CO.
ábyrgjast yður
fulla vigt, bcztu vörur fyr-
ir lœgsta verð sem verið
getur. REYNIÐ ÞAÐ!
TALSÍMI: N6617 - WINNIPEG
Það er til myndasmiður
í borginní
W. W. ROBSON
490 Main St. - Tals A7921
34 ARGANGUR
Helztu Viðburðir
Síðustu Viku
Canada.
Prófessor Ghain Weizman, for-
seti al'heimsnefndarinnar, er
stendur fyrir heimflutning Gyð-
inga til Palestinu, lcom til Winni-
peg í vikunni sem leiö, var honum
fagnað af ættbræðrum sínum hér,
með virktum og viðhlöfn mikilli.
Prófesisor Weizman stóð við hér í
bænum í þrjá daga og skutu Gyð-
ingar hér í ibæ saman á þeim tíma
$50,000 til styrktar heimflutn-
ingsmáli ættbræðra sinna til
landsins helga.
Orma mergð svo mikil hefir
kviknað á milli Fredericton Jun-
ction og Harvey í austur fylkjum
Canada, að þessi mergð nær yfir
all stórt svæði og hefir eyðilagt
allan gróður á því svæði, og svo er
ormamergð þessi mikil að umferð
eimlesta á allstóru svæði á Canada
Kyrrahafsbrautinni er mjög tor-
sótt fyrir eimlestir.
Bandaríkin.
Senatið hefir afgreitt $500,000,
000 fjárveitingu til fiotans og
faillist jafnframt því á uppástungu
Borah senators, er skorar á stjórn-
ina að hlutast til um að haldið
verði mót, er til meðferðar taki
hugmyridina um takmörkun vopna-
burðar. >
Frumvarp til laga flutt af sena-
tor Curtis, er fer fram á að stjórn-
in láni bændaláns bönkunum
$50,000,000, er þeir bankar skuli
síðan lána bændum út aftur gegn
vöxtum sem ekki fari fram úr
5 og hálft af hundraði, hefir ver-
ið samiþykt i senatinu og afgreitt
til Harding forseta til undir-
skriftar.
Senatið hefir saroþykt í einu
hljóði titlögu til þingsályktunar,
er skorár á stjórriina að veita alla
þá fjárhags aðstoð, er nauðsynleg
þyki, til að hjálpa nauðlíðandi
fólki í Colorado ríkinu. En sem
kunnugt er, varð mikill fjöldi fólks
þar húsviltur sökum flóðsins mikla,
sem áður hefir verið getið um.
W. W. Huísband, innflutnings-
málastjóri Bandaríkjanna, hefir
fyrir skömmu gefið út skýrslu, er
sýnir hvað margt fólk frá hverju
hinna eftirgreindu landa má
flytja inn til Bandaríkjanna,
samkvæmt innflutningálögunum
nýju. Lög þessi öðlast gildi 1.
júl.í næstkomandi og standa að
minsta kosti ólbreytt í eitt ár.,
Bretaveldi: 77,206; Noregur
12,644; Sváþjóð, 19,956; Danmörk,
5,644; Hollafld, 3,602; Belgia,1,557;
Luxemberg, 92; Frakkland, 5,692;
Svissland, 3,745; pýzkaland, 68,039,
Danzig, 285; Finnland, 3,890;
Africa, 120‘; Portugal, 2,269;
Spánn, 663; ítal'ía, 42,021; Ung-
verjaland, 5,636; Rumenia, 7,414;
Bulgaria, 301; Grikkland, 3,286;
Czecko-Slovaika, 14,269; Jugo-
Slovaika, 6,405; Allbania, 287;
Fiume, 71; Pólland, ásamt Galciu
hinni vestlægari, 25,800; Galicia
hin eystri, 5,781; Australia, 271;
New Zealand, 50. — Atkvæði um
innflutning fólks frá Tyrklandi
og suðurhluta Asiu, fylgja ekki
skýrslu þessari.
Samkomulag er loks fengið
milli klæðskurðarmanna í Banda-
ríkjunum og vinnuveitenda þeirra.
Verkfallið hafði staðið yfir í því
nær sex mánuði, en úrslitin urðu
þau, að klæðskurðarmennirnir
gengu að 15 af hundraði launa-
lækkun. 1
Harding forseti flutti nýléga
ræðu fyrir 260 sjóliðsforingja,
efnum, er luku fullnaðar prófi við
Naval Academy að Annapolis, og
Iýsti forsetinn þar yfir því, að sú
væri eindregin sannfæring sín, að
í framtíð allri yrðu stríð eigi háð
önnur en þau, er óumflýjanleg
væru til verndunar alheims rétt-
lætinu.
Sir Auckland Geddes, sendi
herra Breta I Washington, flutti
fyrir skömmu erindi við Virginiu-
háskólann, þar sem hann skoraði
á aliar enskumælandi þjóðir að
vinna í sameiningu að útilokun
stríðs.
Eignatjónið í Pueblo borginni,
Oolorado, af völdum flóðsinis mikla,
er metið yfir 20 míljónir dala.
Framkvæmdarstjórn Carnegie
stofnunarinnar, hefir veitt $17,
000,000, til eflingar og viðhaldi
fjöllistaskólanum í Pittsburgh,
Pa.
Albert D. Lasker, frá Chicago,
hefir verið skipaður forseti fyrir
United States Shipping Board.
Rlkisritara deild Bandaríkjanna,
hefir tilkynt stjórninni í Mexico,
að Bandaríkjastjórn muni tafar-
laust viðurkenna Obegon ráðu-
neytið, er fengin sé fyrir þvi full
víssa, að það sé viljugt að inna af
hendi alþjóðaiskyldur.
Mrs. Elizabeth Lewen, 58 ára
að aldri, er heima á í Detroit, var
nýlega fundin sek um að hafa
myrt 6 ára gamlan dreng, Max
Ernest að nafni, og hefir dæmd
verið í lífstíðar fangelsi.
Doal O’ Callaghan, borgarstjóri
í Cork á írlandi, sá er slapp með
leynd inn í Bandariíkin, kvað nú
vera komirin heim aftur, sam-
kvæmt fregnum filá verkamála
ráðuneyti Bandahíkjanna.
Bretland
Mrs. J. Qbed Smith, kona inn-
flutninga umiboðsmanns Oanada-
stjórnar í Lundúnum, hefir verið
kjörin til þess að mæta fyrir hönd
Canada á fundi, sem haldinn er í
sambandi við alþjóða sambandið í
Geneva í Sviss í næstu vi'ku, til
þess að ræða um velférðarmál
kvenna og barna.
Nýlega átti ritliöfundurinn Marie
Corelli afmælisdag og við það
tækifæri bauð hún nafnkunnu fólki
til gleðiboðs heima hjá sér að
Stratford on Avon í Englandi, þar
á meðal frönskum prófessor og
mentamanni að nafni M. Combot.
Eftir að gestimir voru staðnir upp
frá máltíð, gengu þeir inn í af-
skektan sal í húsinu, sem notaður
er til söngiðkana, og fóru gestirnir
að skemta sér. Þessi franski pró-
fessor var beðinn um að lesa fyrir
gestina, eða eins og menn eru nú
farnir að koma orðum að því,
“segja fram’’. Hann var rétt ný-
byrjaður, þegar hann hneig örend-
ur ofan á gólfið.
Sylvia Pankhurst, kvenréttinda-
konan alkunna, sem undanfarið
hefir setið í Hollway fangelsinu,
hefir nú verið látin laus.
AkurvrkjuLand á Skotlandi er
ótrúlega ódýrt eftir því sem sagt
er, ódýrara en pappír. Ságt er
að hægt sé nú að kaupa land sem
vel er hæft til aíTuryrkju fyrir
frá $ioo-$i25 ekruna, en í ekru eru
4,840 íerfet. Verð á brúnum papp-
ir sem næði yfir jafnstórt svæði
er $100. I?essi tegund af pappir
er því helmingi <fýrari. Eða ef
maður hallar sér að annari samlík-
ingu. Töikum gólfdúk sem er
jaifnstór um sig og ekran, hann
rnundi ekki að eins vera eins mikils
virði og» þetta umrædda land,
heldur meira virði heldur en ak-
uryrkjuland á Skotlandi, nema
það allra bezt ræktarða og verð
mesta akuryrkjuland sem þar er
til. Landið sem keypt var af
stjórninni til húsabygginga í Gor-
gie kostaði $1,250 ekran sem gjör-
ir 25 cent fyrir hver þrjú fet og
enginn inaður gietur keypt gólfdúk
fyrir það verð.
Glæpsamleg tilraun til þess að
drepa khnur og börn í stórum stíl á
eitri, komst upp i tæka tið í Caw
denbeath á Skotlandi nýlega. Fá-
tækt fól’k sérstaklega konur og börn
komu saman til máltíða á vissum
stað þar sem hið opinbera lagði
þeim til fæði. Súpa var soðin
'handa þessu fólki í afarstórum
pottum og hafði einn af þjónunum
orð á, æö einkennilegan þef legði
út frá súpupottunum. Frammi-
stöðu fólkið átti tal með sér um
þetta og bauð9t einn af þjónunum
til þess að reyna hvaða áhrif að
súpan hefði á sig. Hann tók því
disk, fylti hann með súpu og át,
vEn hafði ekki fyr lokið við Súpu-
diskinn en hann hné niður með
... ....... .... 1
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 23. JÚNÍ 1921
z
NUMER 25
Q □
Jón Sigurðsson. Hér skal mynd þín helg á velli standa, hjá oss geyma norrænt táp og anda. “Sómi fslands, sverð og skjöldur” varstu, sonar nafn þess framar öðrum barstu. Hvert þitt orð var ljóð frá lands þíns hjarta, lýðsins hvöt, með frelsds-hugsjón bjarta. Hver þín taug var tengd við ís og funa til að dá og hefja Fjallkonuna. örugg von og ást á þjóð og tungu eilíf kvæði þínu hjarta sungu. Móðurlandið man þig alila daga, meðan æðar slá og lifir Saga. þú ert bifröst bræðrum tveggja landa, breitt þó hafið freyði milli stranda, göfgi þitt er bygging undir brúna búið skrauti ódauðleikans rúna. Mynd þín, vígð af eldi norræns anda, óð og sögu vorra fósturstranda, sé oss hvöt í sókn og stríði dagsins, seguliþráður máls og bræðralagsins. Vertu oss á Vínlands storðu stjarna, styrkur, tign og sigur fslands bama. Gegn um aldir orð þín lát oss hljóma andans kraft í helgum söguljóma. M. Markússon.
tn (5
ægilegum kvölum. Læknir var
sóttur til þess að bjarga og af þvi
að hjálp var við hendina varð Hfi
mannsins bjargað. Hið opinbera
er nú að rannsaka þetta mál.
Nýlega var hópur manna, kvenna,
og barna á leið heim til sín á sunnu-
dagskveldi kl. 9, gekk fólk þetta
eftir bökkum Shaminon árinnar
—leið sem Limerick búum þykir
svo tilkomumikil. Sá það þá að
á móti þeim komu breskir hermenn
á bátum sem hestar drógu eftir
skipaskurði. Þegar fólkið sá her-
mennina snéri surnt af því aftur.
Skutu þá hermennirnir á það, kom
ein kúlan í brjóst manns eins að
nafni Patrick Creamer, hann var
25 ára gamall, hafði verið í stríð-
inu í tvö ár og innritaðist í herinn
hér í Canada,. þar sem hann átti
heima áður en stríðið skall á.
Hátíð mikil var haldin út af
iþingsetningunni i Belfast á írlandi
í gær 22. þ. m. Konungur og drotn-
ing Englands voru þar viðstödd.
Allmikið umtal varð um það hvort
gjörlegt væri fyrir George Breta-
konung að sækja hátið þessa,
sökum óeirðar og óeiningar þeirr-
ar sem á sér stað á milli íra og
Englendinga, en hann neitaði að
láta hættu sem kynni að stafa af
því ferðalagi hamla sér frá ferð-
inni og þegar alráðið var að kon-
ungur færi afreð drotningin að
fara með honum og láta eitt yfir
þau bæði ganga. Við þessa há-
tiðaathöfn flutti konungur hásæt-
isræðu.
- r—
---------0--------
Hvaðanœfa.
Verkfall það sem staðið • hefir
yfir í Noregi undanfarandi, er nú
á enda kljáð — allir verkamenn
teknir aftur til vinnu, nema kola-
mokarar á skipum, vélastjórar og
útskipunarmenn, sem bíða eftir því
að gjörðardómsnefnd géri úti um
mál þeirra.
Upp hafa komist viðtækar til-
raunir til uppreisnar í Keruna hér-
aðinu í Sviþjóð, höfðu Bolsheviki-
menn æst námamenn þar svo þeir
voru albúnir til að hefja uppreisn,
en fyrirætlanir þeirra voru að engu
gerðar af lögreglunni.
Pétur Sebakonungur liggur
þungt haldinn, hefir verið sent eftir
rikiserfingja Serbiu, Alexander,
er var á skemtiferð til Frakklands.
Mál eitt einkennilegt hefir ver-
ið fyrir dómstólunum í Böston
undanfarandi. Það var hafið af
erfingjum John H. Webster, þess
er orti “In the sweet by and by”
á móti útgáfufélagi einu í Chica-
go. Sækjendur málsins uppá-
stóðu að félagið hefði gefið sálminn
út í langa tíð leyfislaust. Félagið
vildi lengi vel ekkert sinna þessari
kröfu erfingja Websters, en að sið-
ustu bauð það þeim $6,000 ef þeir
létu málið niður falla og varð það
að samningum.
Nýlega flutti Winston Churchill
ríkiisritari Breta, rgeðu í breska
þinginu um á'standið í Palestinu
og Mesopotamiu. Hann færði
fram vörn fy»r gjörðum stjórnar-
innar í því máli. Sagði að hún
hefði á hyggju að mynda sérstakt
arabiskt ríki, og óhugsandi væri
fyrir stjórnina að kalla heim her
þann er þar væri og skilja fólkið
eftir í höndunum á æsingamönnum
og anarkistum.
Kostnaður á sambandi við stjórn-
arráðstafanir Breta þar eytstra árið
1919 sagði öhurcihill að hefði ver-
ið á milli 70',000,000 —80,000,000
pund isberling. En fyrir síðast-
liðið ár mundi hann nema 27,250,-
000 pundum og á þessu ári mundi
hann nema frá 9?000,000, til 10,-
•000,000 pundum ef áform stjórn-
arinnar næðu fram að ganga. pað
sem stjórnim hugsar sér að gjöra
er að mynda arabiskt ríki í Meso-
potamiu sagði Mr. Churchill, sem
væri algjörlega undir umsjón og
stjórn Araba með þjóðlegu lög-
gjafarþingi og arabiiskum land-
varnar her.Mr. Churchill sagði að
Irak héraðið hefði verið valið til
stjórnarseturs, að rikisstjóri skyldi
valinn af Mecsa ættstofninum og
að ef Emir Felsal væri íbúunum
í Irak þóknanlegur, þá mundi
breska stjórnin vilja samþykkja
val hans. Búist ur við að Kurd-
arnir vilji ekki vera með Aröíbum
að þessu verki, og er þá áform
bresku stjórnarimnar að hafa um-
sjón með Kurdistan fyrst um sinn,
unz þeir sjá séir hag !í þvlí að
sameinast ríki Arábanna.
Erviðari sagði Ohurchill að við-
fangsefnin væru í Palestina og
meiri hætta sagði hann að væri þar
á ferðinni en í Mesopotamiu, og
hættuna sagði hann stafa frá inn-
flutningi Gyðingp til Palestinu
og loforði Breta um að gera landið
helga að heimkynni þeirrar þjóð-
ar og það sem aðallega olli ervið-
leikunum væri að Bretar hefðu
I þar breytt út af vana isínum í því
að veita fólkiriu sem á þeim stöðv-
um byggi ekki atkvæðisrétt í því
máli og að veita því heimastórn í
málum sínum þegar þeir væri
færir um að veita þeim forstöðu.
Hann sagði að í Palestinu væi*i
500;000 Muhameds trúarmenn
65,000 krjstnir og 65,000 Gyðingar,
og hefðu Gyðingarnir verið flest-
ir fluttir inn undir hinu nýja
innflutninga fyrirkomulagi og
hefði það og auglýsingar í sam-
bandi við það. pað væri ekki
svo mjög fjöldi Gyðinganna, held-
ur það ófrávíkjanlega áform Gyð-
inganna um að gjöra Palestinu að
framtíðariandi sínu og Arabarnir
óttast að Gyðingar muni þyrpast til
landsins frá Rússlandi og Mið-Ev-
rópu, og að iá komandi árum mundi
þeim vaxa svo fiskur um hrygg að
þeim yrði ekki kleyft að halda
lendum sínum og eignum fyrir
þeim er fram líða stundir.
Merkiskona látin.
Frú Lára Bjarnason
Rúm sjö ár eru liðin síðan að
Vestur-íslendingar áttu á bak að
sjá sínum ágætasta manni, dr.
Jóni Bjarnasyni. Hann dmeins
og menn muna að morgni dags 3.
júní 1914.
Nú eigum vér á bak að sjá
ágætustu konunni úr hópi vestur
íslenzkra kvenna — konunni ‘hans,
Frú Láru Bjarnason. Hún lézt
að morgni föstudagsins 17. þ. m.
eftir sjúkdóm, sem yar meira og
minna þungbær frá þvi um síðast-
liðin jól, en fótavist misti hún ekki
algjörlega fyr en í marz síðastl.
Jarðarför hennar fór fram á
þriðjudaginn var og hófst sú at-
höfn með húskveðju á heimili
fóstursonar hinnar látnu, Friðriks
Bjarnasonar og frúar 'hans. Hús-
kveðjuna flutti séra N. S. Thorlák-
son frá Selkirk. Var svo
Likið borið í Fyrstu lútersku
kirkjuna, sem var fagurle^a
skrýdd með blómum, en ekki bú-
in sorgarslæðum eins og vanaleg-
ast á sér stað við útfarir framlið-
inna og eiga þeir sem því réðu
og þeir sem það gjörðu þakkir
skilið, því einmitt á þann hátt var
líf þssarar konu alt, vaxandi lífs-
gleði og þroski og við burtförina
siguribjört eilífðarvissa. *
Tveir prestar tóku þátt í útfar-
arathöfninni í kirkjunií^, heima-
prestur safnaðarins, séra Björn
B. Jónsson, og flutti hann líkræð-
una og hafði fyrir texta þessi orð
úr 116. Davíðs sálmi: ‘‘Dýr er í
augum Drottins, dauði dýrkenda
hai^s”. En séra Guttormur
Guttormsson, frá Minneota las
ritningarkafla og flutti bæn.
Söngflokkur safnaðarins var
viðstaddur og tók þátt í sálma-
söngnum, auk þess sungu þar
Mrs. S .K. Hall, Mrs. Thos. H.
Johnson, Mr. Thos. H. Johnson og
Mr. Thorólfsson, sálminn alkunna
“Hærra minn guð til þín”.
Áður en jarðarförin fór fram,
létu aðstandendur hinnar látnu
þess getið, að það hefði verið vilji
hennar að blóm yrðu hvorki lögð
á kistu hennar né leiði. Samt
sendi Kvennfélag Fyrsta lút. safn-
aðar, sem frú Lára Bjarnason
veitti forstöðu í meir en 25 ác
fagra körfu, eða hörpu líki úr
blómum gjört. Húsbændur Frið
riks iBjarnasonar, þeir Todhunter
and Mitöhell, sendu fagran krans
úr blómum og Dr. Edith Ross blóm
knippi. pegar kistan var bórin út
úr kirkjunni, stóð mannfjöldinn,
sem saman var kominn til þess að
kveðja frú Láru Bjarnason í síð-
asta sinni og sem var meiri en
vér höfum séð við flestar aðrar
útfarir Vestur-íslndihga að undan
tekinni jarðarför mannsins hennar,
dr. Jóns Bjarriasonar, þögull og
niðurlútur, með þakklæti í hjarta
til herinar, sem ekki að-eins þeir
sem þar voru staddir, heldur all-
ir Vestur-íslendigar áttu svo mik-
ið að þakka.
Kl. lítið eftir 3 e. h., lagði lík-
fyLgdin af stað frá kirkjunni og út
í Brookside grafreit, var hún af-
arstór, nær 40 bifreiðar. pegar
þangað kom, las séra Björn B.
Jónsson hið vanalega greftrunar-
form, svo seig kistan sem var úr
eik og í stálkassa ofan í gröfina,
þar sem sami presturinn kastaði
moldum á hana að greftrunar sið
hinnar lút. kirkju ^>g þar hvíla
hinar jarðhesku leyfar frú Láru
Bjarnason, eftir fagurt, óeigin-
gjarnt og þróttmikið æfistarf, við
hlið hins heittelskaða og ágæta
eiginmanns hennar, dr. Jóns
Bjarnasonar.
pessir voru líkmenn: Dr. Ólafur
Björnsson, Magnús Paulson, séra
Runólfur Marteinsson, Sigurbjörn
Sigurjónsson, Jón Óljjfsson, þing-
maður frá Gardar, Halldór S.
Bardal.
Dánargjafir.
Dauðsföll eru tíð. Dánargjafir
fágætar. Hag sínum, andlegum og
likamlegum, ætti allir menn aö ráð-
stafa. ♦
íslendingar eru aldir upp við
fyrirhyggju. í hið minsta á það
við eldyi kynslóð þeirra. Vestan-
liafs hafa margir þeirra komist,
fyrir elju og ástundun, yfir tals-
verð efni, eftir íslenzkum mæli-
kvarða. íslenzk iðjusemi, spar-
neytni og ráðvendni fylgja þeim
lengur og betur en fátæktin, er
þjóðskáldið kvað um sem sina
“fyigikonu.”
Ýmsir þessara íslendinga hafa
lifað einlífi hér vestra, karlar og
konur. Þeir hafa unnið hér og
eignast, en aldrei átt fyrir neinum
að sjá í sérstökum skilningi. Þeir
áttu, eða ejga, enga nákomna erf-
ingja. Island og islenzk félagsmál
urðu mörgum, er erlendis dvöldu
langvistum næstu náungar, — rétt-
bornir erfingjar. I einverunni og
útlandinu dróst hugurinn ósjálf-
rátt að átthögum og æskuvonum.
Kærleikurinn til þjóðernisins óx.
Gallar þess urðu fjarlægari og
hurfu, rétt eins og fjarlægðin —
eða dauðinn — stækkar kosti ást-
vinanna en hylur bresti þeirra unz
þeir hverfa.
Þetta er vegur kærleikans í ein-
staklings lífi og þjóðernishiálum.
Hjartanu er ráðstafað, — en efn-
unum einatt ekki.
Margir enda æfina án erfða-
skrár.
Málin, er vér unnum betur en
öllu öðru, urðu arflaus, en fjar-
lægir eða framandi menn hófu
deilur um fjármuni hins fram-
liðna.
Dæmi eru þess, að efnin falla “í
hendur ræningja.”
Einmitt nú flytur Iþetta blað
dánarfregn eins af þinúm eldri og
dyggari íslendingum hér vestan-
hafs, Vigfúsar Andréssonar (And~
crson). Hann var einn af hinum
rslenzku frumbyggjum Minnesota-
nýlendunnar og niáttarviðum fé-
lagslífs þeirra. Einkum urðu hon-
um kær kirkjulegu málin.
Og þe^ar hann er kvaddur, —
bráðkvadaur—, hefir hann ráð-
stafað sínu húsi.
í erfðaskrá sinni gefur hann:
Söfnuði sínum $500,
Grafreit safnaðarins $500,
Sjúkrasjóð kvenfél. safn. $500,
Jóns Bjarnasonar skóla $500 og
Betel $500.
Þessi mál og þessar stofnanir
stóðu hinum látna öldung hjarta
næst. Kærleiki hans til þeirra er
hér að bera vitni.
Meðan tillög ýmsra eru deilur og
óþarfa hjal um hjartfólgin og helg
efni, — mál sem lifa þótt vér deyj-
um, er þetta hans vitnisburður í
viðskilnaðinum.
Og þessar dánargjafir eru ekk-
ert einsdæmi hjá löndum vorum í
Minnesota.
í því efni hafa þeir þegar sett
öðrum Vestþr-Islendingum göfuga
fyrirmynd.
Vestur-íslenzk félagsmál eru fóst-
urbörn vor. Vér berum ábyrgð á
framtíð þeirra og velgengni. Þau
eiga enga að nema oss.
Ráðstafið húsi yðar í dag.
Látið, líkt og Benjmín Franklin,
afla yðar bera vitni um hjartalag
yðar, enda eftir yðar daga.
Og mimið þá eftir munaðarleys-
ingjunpm — íslenzkum félagsmál-
um hér — eða 'heima.
———o-------------
Frá íslandi.
ðlafur Pnoppe, alþingismaður,
hefir legið í lungnalbólgu, en er nú
á batavegi.
, Snemma í fyrrinótt brann í-
veruíhúsið iá Hofi á Kjalarnesi til
Jsaldra kola ásamt þremur öðrum
þtihúsum. Fólkið bjargaðist
fáklætt út um glugga til næstu
'bæja. Var iaðgangur eldsins
svo voðalegur með því líka að stór-
yeður var á austan að mjög litlu
,var hægt að 'bjarga, þrátt fyrir
fljóta og góða hjálp manna í
kring; húsið var alelda á svip-
stundu. Fjós og iheyhlaða var
mjög hætt komið líka, en tókst þó
að bjarga því með nægri mann-
hjálp, og með þvá að fella niður
logandi veggi, sem stóðu að kof-
,um þeinb er brunnu, en fjós og
hlaða voru í vindstöðunni. Eldisins
yarð fyrst vart nálægt eldstó
hússins, en alls ekki hægt að
segja um upptök hans. — Húsin
voru nokkuð vátrjrgð ásamt innan-
stokksmunum, en tjónið þó mjög
mikið og tilfjnnanlegt fyrir stóra
fjölskyldu.
Pétur Jónsson operasöngvari,
hefir nýskeð sungið 22 lög á
grammófónplötur og þykja lögin
afbrigða góð.
V,
Veðurathugunastöðinni ibárust í
gær þær fregnir, að strjáll hafís
hefði sést 40 km. norður af Gríms-
ey. Alltítt er, að ís sjáist þar
um þetta leyti árs, jafnvel þó að
vel viðri.
SjÖ Jsl. botnvörpungar eru farnir
héðan með ísfisk til Englands,
þeir: Belgaum, Apríþ Daupnir,
Ethel, Ingólfur Arnarson, Walpole
og Ymir. Búist er við, að 3 til
5 þeirra selji afla sinn í dag.
Varðskipið Fylla tók nýskeð
enskan botnvörpung sem lá við
Vestmannaeyjar með hlera utan
borðs. Gekkst hann undir að
greiða 2,000 króna sekt.
f
f
❖
f
f
Þér gleymi eg aldrei.
Nei. Þér til eilífðar aldrei eg gleymi,
Bn um þig vakandi og aofin drejTni
1 blíðu og stríðu þú býrð hjá mér,
En bezt eg sé þig er húma fer.
Er veg minn feta eg um foldiu bleika,
Mér finst Iþú einnig við hlið mína reika,
Eg heyri þig er mitt hjarta slær,
Mér hvíslar nafn þitt inn ljúfi blær.
Mér stundum heyrist sem höndur rjáli
Við hurðarlokuna, og sem á báli
Eg sprett á fætur að fagna Iþér —
En ferðamaður að dyrum ber.
Og heyri eg andvara að laufum leika,
Mín löngun sér þig um skóginn reika.
Og hjartað skelfur við hugsun Iþá
Að hverfi myndin, sem dró mín þrá.
Og hvar sem dauðsárt við angrið eiri eg
í athöfn hverri Iþig sé og heyri eg.
Þín ímynd titrar í tárum mín. —
Mér týnist aldrei minning þín.
Og svona dregst áfram sérhver stundin
Við sama tregann er þrá mín bundin. —
En þó býr sæla í söknuð þeim,
Og sorgarstrengjanna ljú'fa hreim.
María G. Ámason.
V
f
f
f
f
f
♦>
i
f
♦♦♦
f
f
♦?♦