Lögberg - 22.09.1921, Blaðsíða 5
LOOBERO, FIMTUDAGIRN, 22. SEPTEMBER 1921.
Bls. 5
Dodds nýrnapillur eru bezta
r.ýrnaeðaliö. Lækna og gigt, bak-
verk, hjartaíbilun, þvagteppu og
önnur veikindi, sem stafa frá nýr-
unum. — Dodd’s Kidney Pills
kosta 50c askjan eða sex öskjur
fyrir $2.50, og fást hjá öllum lyf-
sölum eða frá The Dodd’s Medi-
cine Co., Ltd., Toronto, Ont.
Á meðan á stríðinu mikla stóð,
var litið með grunsömum augum á
þá, sem ekki voru frá fæðingu
þegnar hinna sameinuðu þjóða,
sem tóku þátt í stríðinup. Að
loknu stríðinu, þegar skýla heiftar
og haturs féll frá augum manna,
varð það öllum augljóst, hvílíka
sjálfsfórn og ósérplægni, þegar
mest á reið, “út'lendingarnir”, sem
svo voru brennimerktir, höfðu
sýnt. Sá sannleikur, að afllir aðr-
ir en Indíánar eru útlendingar í
Ameríku, varð smámsaman lýðum
ljós, og að hið bezta engu síður
en hið lakasta í fari þjóðarinnar
er árangur samanlagðra krafta
“útlendinganna” I Ameríku.
Ameríka hefir aldrei átt trúrri
þegna, en hinn nýlátna Franklin
K. Lane, sem var innanríkis ritari
Bandaríkjanna undir forsetaistjórn
Wilsons. Franklín K. Lane var
fæddur Canadamaður, en hann
varð gagntekinn af hinum ramma
ameríkanska anda og var einn af
helztu frömuðum þjóðarinnar.
Stuttu efíir stríðið mikla varð
hann sér þess meðvitandi, að ekk-
ert fremur en sýning mundi geta
vakið hina mörgu sundurleitu
krafta þjóðabrotanna til meðvit-
undar um, hvað Ihver einstök þjóð
hefði lagt að mörkum tfl þroska
þjóðarinnar, sem var samsett af
þessum ýmsu þjóðabrotum; og
enn fremur varð honum ljóist, að
sýning væri bezt fallin til þess að
vinna að sameiningu þessara
mörgu sundurlausu krafta, svo að
sátt og samlyndi yrði ríkjandi í
stað flokkadráttar og sundurlynd-
is, sem svo mjög hafði gjört vart
við sig meðan á stríðinu stóð.
pessar hugsjónir eru nú að kom-
ast í framkvæmd með því nafni,
sem Kranklin K. Lane sjálfur
valdi þeim: “America’s making.”
Forseti fyrirtækisins er forseti
mentamála New York ríkis, dr.
John H. Finley og varforseti er
William L. Ettinger, yfir umsjón-
armaður skóla New York borgar.
prjátiu og tveimur þjóðum hef-
ir verið boðin hluttaka í sýning-
unni og hátíðahöldunum.
ls'lendingafélagið í New York
hefir verið valinn milliliður milli
aðal forstöðunefndar þessa mikla
fyrirtækis og ísledinga þeirra, sem
heima eiga víðsvegar um Ame-
ríku og því hefir það ú hafist
handa.
Okkur var frá byrjun vel Ijóst
hvað miklum erfiðleikum þátttaka
í sýningunni var feundin fyrir okk-
ar litla og dreifða þjóðarbrot, og
við færðumst því undan. En eftir
ítrekaðar áskoranir og langar um-
ræður tókst aðálnefndinni að færa
okkur heim sanninn um, að þrátt
fyrir smæð, hefðum við lagt okkar
skerf, tiltö-lulegan, til myndunar
þessarar miklu þjóðar. pau okk-
ar, sem í fyrstu sáu engan veg til
þátttöku, eru nú sannfærð um, að
við ekki einungis getum mælt okk-
ur við ýmsar aðrar þjóðir, sem þátt
taka í sýningunni, heldur og höf-
um ýmislegt það að. sýna, sem
vekur eftirtekt og verður ógleym-
alegt þeim er sjá, eða fræðast um
á annan hátt.
í bréfum, sem nefndinni hafa
borist víðsvegar að, eru mjög góð-
ar undirtektir undir málið, þó í
öðrum kenni nokkurs misskiln-
ings, sem er eðlilegt, þar sem
málið hefir til þessa ekkert verið
rætt opinberlega. Einnig hafa
nefndinni borist uppörvandi bréf
frá ýmsum fslandsvinum meðal
Ameríkumanna, þar á meðal frá
Provost W. H. Carpenter, við Col-
umbia háskólann í New York. Alt
þetta samanlagt hefir gefið okkur
byr undir báða vængi.
Hvarvetna þar sem við höfum
leitað liðsinnis, hefir okkur verið
vel tekið. Allir virðast vilja greiða
götu litla þjóðflokksins, sem svo
oft hefir, af þeim. sem kynst hafa,
verið talinn einn meðal hinna bezt
mönnuðu þjóðflokka í heiminum.
það sem við ætlum að sýna, er
sögulegir viðburðir; fundur Ame-
ríku árið 1000. par verður eftir-
líking af víkingaskipi og smá-
myndir af Leifi hepna og félögum
hans, líkneski porfinns Karlsefnis
og, ef til vill, af Guðríði konu hans
og líkneski fyrsta hvítra manna
barnsins, sem fætt var lí Ameríku,
Snorra sonar þeirra; 2. búskapur
og jarðækt. Gjöt er ráð fyrir, að
gjöra litla eftirmynd af íslenzkum
sveitaheimili í Ameríku, þar sem
akuryrkja og kvikfjárrækt er jöfn-
um höndum stunduð; 3. starf Vil-
hjálms Stefánssonar: landaleit,
vísindalegar rannsóknir, ritstörf
og annað; 4. uppfindingar Hjart-
ar pórðarsonar á svæði rafmagns-
ins; 5. bókagjörð Islendinga að
fornu og nýju, einkum þó þá, er
sriert hefir Ameríku; 6. listir:
myndagjörð, málverk, útskurður,
útsaumur, vefnaður o. fleira; 7.
kvenbúningar með silfur og gull-
skrauti oer útsaum.
Eins og gefur að skilja, verður
kostnaðurinn við þetta allmikill;
þó höfum við von um, að hann fari
ekki fram úr 1500 dölum, því við
erum svo heppin, að hafa loforð
um lán á öllum dýrustu munun-
um, svo sem eftirmynd víkinga-
skipsins. Húsrúm sýningar
innar er einnig ókeypis. Frænd-
ur okkar Norðmenn, höfðu þegar
í byrjun undirfeúning sýningarinn-
ar gjört ráðstafanir fyrir því að
taka ómakið af okkur íslending-
um og sýna fyrsta fund Ameríku,
ásamt atburðum þeim, sem honum
fylgdu. peir sýndu þá atburði
rækilega á sýningunni í Chicago
og hafa notað hvert tækifæri síð-
an til þess að minna á það, þrátt
fyrir mótmæli séra Matthíasar
Jochumssonar á sýningunni í
Chicago. Nú höfum við látið þá
vita að við ætlum að sýna þessa
atburði, þar eð við teljum þá til-
heyra okkar þjóð. Sanrileikur-
inn var þeim sár, en þeir verða að
láta undan síga, því sannleikurinn
sigrar alstaðar að lokum, og svo
mun fara í þeim viðskiftum. Við
höfum þar með okkur, dóm allra
þeirra er sögurnar þekkja.
Við munum smásaman senda
blöðunum íslenzku í Winnipeg,
fréttir af undirbúningi og undir-
tektum viðvíkjandi sýningunni.
Um eitt hefir okkur, sem haft
höfum sýningarmálið með höndum,
komið saman frá byrjun, og það
er, að tækjum við þátt í sýning-
unni, þá vildum við að það yrði
okkur til sóma. Eg efast ekki
um að þar séuð þið öll okkur sam-
dóma. Látum okkur því fylkja
liði og ganga fram á vígVöllinn til
sigurs og sóma okkur sjálfum og
gamla landinu okkar, íslandi.
Hólmfríður Árnadóttir.
Til Br. Gunnlaugs
Jóhannssonar
á fimtugasta og fjórða afmælis-
degi hans.
Fimtiu og fjögra ára er
öðlingur snjall er hjá oss situr
skörungur bæði skýr og vitur,
skemta svo títt hans ræður mér.
Árin þó fjölgi og aldur hækki,
er .sem að tápið dafni, stækki.
Andlitið bjart og augun snör
æskunnar tala líf og fjör.
Inniheldur enga fitu, olíu,
litunarefni, ellegar vínanda.
Notað að kveldi. Koreen
vinnur hægt, en ábyggilega
og sigrar ára vanrœkslu.það
er ekki venjulegt hármeðal.
Það er óbrigðultvið kvillum í hársverðinum.
Verð $2 00, eða sent með pósti $2.25. Burðargjald borgað ef
5 flösk ureru pantaðar í einu.
Koreen Sales Co., 2140 Broad St., Regina
Einkasalar fyrir Canada
Spítala samskotin
Eg hefi, þar til nú, dregið að senda eftirstöðvarnar af
sarnskotum til spítalans á Akureyri því mig langaði til að
geta birt um leið viðurkenningu fyrir þeim peningum sem eg
sendi þann 15. júní s. 1. Nú hefi eg fengið þá viðurkenning
0g set hana hér orðrétta:
“ITndirskrifaður hefir í dag meðtekið ávísun krónur
7556.82 aura (sjö þúsund fimm hundruð fimtíu og sex krónur,
áttatíu og tvo aura), á, den Danske Landmandsbanke, frá The
Royal Bank of Canada. — Innlagða í bréfi frá herra A. C.
Johnson, Winnipeg, og er það gjöf frá félaginu Helga magra
til sjúkrahússins á Akureyri.
Steingrímur M'atthíasson,
héraðslæknir
Öll samskotin voru að upphæð $2,182.84, við það bætist
bankarenta $5.04, samt. $2,187.88. Upphæðin, sem eg sendi í
júní, var $1,500, í krónum 7,556.82. Þ,að sem eg nú sendi,
voru $687.88, eða 3,456 kr. og 60 au. Einnig sendi eg ávísun
frá hr. Arna Eggertssyni, fyrir arðmiða, sem hann innleysti,
130 króna ávísun frá Önnu Thordarson, Gimli, 50 krónur 0g
ávísun á herra Jómas Björsson á Akureyri, frá herra Sigfúsi
Magnússyni, Yakima, Wash., 10 krónur. Alls verðiir það
sem sent er, kr. 11,203 og 42 au.
Doctor Steingr. Matthíasson, skrifar mér með viðurkenn-
ingunni mjög hlýtt og vinsamlegt bréf og sendi mér póst-
spjald með mynd þeirri á, sem hér er að ofan og lét eg búa til
eftir því mynd, sem hægt væri að prenta, svo fólk gæti séð þá
stofnun, sem það var að styrkja með þessum gjöfum sínum.
Útskýring myndarinnar er: Ibúðarhús Doct. Matthíassonar,
byggingin sem yfir það sést á, sóttvarnarhúsið, svo eldri spí-
talinn og byggingin, sem fáninn blaktir yfir, er hinn nýji við-
bætir við spítalann. Húsið niðurundan er íveruhús Karls
Schiött 0g byggingin út og upp er skóli. Mér er kært að sjá
þessa mvnd því hún er af mínum æskustöðvum og mér rennur
til hjarta þegar eg sé hana.
Doctor Matthíasson biður mig að láta sér í té nöfn allra
þeirra, sem gáfu til samskotanna og læt eg hér fylgja hans
orð um það, til hvers hann ætlar þau: “Þegar nú þessum vin-
samlegu samskotum er lokið, langar mig til að gjöra laglegt
minnisspjald og setja í ramma. Hugsa eg mér að skraut-
prenta Tiöfn allra þeirra er gefið hafa og bið eg yður því að
láta nöfnin mér í té og ennfremur ef til er mynd af félaginu
“Helgi magri”, að þér gjörið svo vel að senda mér hana.
Bæði vrði þetta til prýðis á spítalaganginum og öðrum til eft-
irbreytni.”
Um leið og eg skila af mér þessum samskotum, vil eg af
heilum hug þakka öllum þeim sem fyrir orð mín og félagsins
Helgi magri, urðu til þess að stynkja þau. Mér líður liálf-
partinn illa yfir því, að þau nú eru hætt því eg vildi svo feginn
mega halda áfram að senda hjálp til þessarar stofnunar, sem
er svo fátæk af öllu því, sem aðrar slíkar stofnanir hafa og
sem gerir þær sYo aðlaðandi og fullkomnar. Eftir að Doctor
Matthíasson skýrir mér frá í bréfi sínu, að fénu skuli áreiðan-
lega verða varið til þess sem ákveðið var, segir hann: “Ef af-
gangur verður er mér kærara að kaupa ýms hjúki’unargögn
og innanhússmuni eins og t. d. hægindastóla, við eigum enga
brúklega.” En það er líklega bezt að þau standi ekki lengur
yfir því fólk er sjálfsagt orðið leitt á betlinu, en væru ein-
hverjir sem vildu halda áfram að gefa, er eg fús — já, glaður
— að veita því móttöku ef þeir ekki sjálfir vilja senda það
beint frá sér. Eg skal áreiðanlega koma því til skila.
Með innilegu þakklæti, fvrir hönd Helga magra:
Albert C. Johnson.
907 Confederation Life Bldg., Winnipeg, Man.
Sýnir >að glögt að andinn er
eigi svo háður tímans straumi,
ihvílist í æsku dýrðardraumi,
djarfur og ungur leikur sér,
við fegurð lífs og gnægtir gæða
gleðinnar brautir kann að þræða
þótt byggi hann jörð og jarð-
neskt hold
jötunbarna frá ísafold,
pökk bróðir fyrir starf og stríð,
staðið þú hefir með oss hefir lengi
leikið áhugans lipurt strengi
lýð til framsóknar alla tíð
hefir þú kvatt með kænskuráðum
kröftum beitt og öllum dáðum
til sóknar og varnar siðabót,
sem hefir fengist góð og fljót.
Endist þér líf, því afreksverk
enn þá er stór og mörg að vinna,
við munum krafta þarfnast þinna
þrautgóð er sókn og vörnin sterk.
Hamingjan blíð þér brosi móti
blessun svo margur af þér hljóti.
Stattu sem klettur stór og hár
stöðvaðu syndaflóð og tár.
P. Sigurðsson.
pessi ofanrituðu erindi voru
Gunnl. Jóhannssyni kaupmanni
flutt í síðustu viku á fundi G. T.
stúkunnar Skuld, þar sem hann
hefir verið starfandi í meir en 30
ár.
Joseph Wirth
ríkiskanzlari pjóðverja.
Einlægni og vingjarnlegt viðmót
hefir einkent Joseph Wirth frá
því að hann var feam í vöggu og
þessir eiginleikar, fremur nókkru
öðru, hafa orðið þess valdandi, að
honum hefir verið falið ríkiskanzl-
araembættið á pýzkalandi. Hinn
nýji kanzlari, er nú maður rétt
fertugur að aldri og í þann veg-
inn að staðfesta ráð sitt, með öðr-
um orðum að kvongast, komungri
0 g glæsilegri mey. Tímaritið
Monats'hefte, sem gefið er út í
Leipzig, flutti fyrir skömmu rit-
gerð um kanzlarann, og leggur á
það sérstaka áherzlu, að þegar sem
ungur drengur, hafi hann ákveðið
með sér, að vera Viðmótsþýður,
einlægur og hlýðinn. pað er
haft eftir mióður hans, að jafn
þægt fearn hafi hún aldrei þekt.
Að hann hafi aldrei þrjóskast við
að fara í rúmið, þegar honum hafi
verið sagt að gera það, og seinna
meir þegar hann fór að ganga á
skóla, hafi hann altaf komið á
vissum tíma í bekkinn ofe aldrei
mist dag frá námi. Kirkju sótti
hann reglulega, þegar á unga ialdri
og feefir gert svo jafnan síðan.
Joseph Wirth var svo gott 'barn,
að dæma, víkur Joseph Wirth
aldrei um hársbreidd frá stefnu
sinni. Alt sem hann tekur sér
fyrir hendur, verður að ganga
fram, og hepnist það ekki, verður
honum áreiðanlega ekki um kent.
Hann er framúrskarandi sparsam-
ur maður og mundi heldur standa
upp hálfhungraður frá borðinu,
en að kaupa eitt egg til viðfeótar
og fara þannig yfir hið venjulega
máltíðarverð. Kæmi hann auga
á “Marmalade” á borðinu, var hann
vanur að segja við þjóninn: “Tak-
ið undir eins þetta “Marmalade”
í burtu, það kostar tveimur mörkum
meira, en eg hefi— ráð á að eyða.”
Joseph Wirth hefir miklar mæt-
ur á Benjamín Franklín, fyrir
sparsemina, er eiinkendi alt hans
líf. Ymsir blaðamenn á pýzkri-
landi, hafa verið að spá því, að
kanzlarinn mundi ekki verða annar
eins mínútumaður eftir gifting-
11 na. En þeir sem þekkj'a mann-
inn bezt, efast stórkostlega um,
að hjónabandið breyti honum að
nokkru í þessu tilliti. Vanafesta
hans og stundviísi, eru eiginleik-
ar, ,sem fylgja honum æfina á
enda.
Á .skólakennara eða prófessor-s
árum sínum, fór Joseph Wirth á-
valt á fætur kl. sex. Hálftíma
síðar neytti hann morgunverðar og
tók sér svo skemtigöngu, aðra
hálfa klukkustund. par næst
vann hann stundarkorn að garð-
yrkju og yfirleit svo fyrirlestrana^
sem hann ætlaði að flytja við skól-
ann. Reglusemin var það, sem
gerði Wirth jafn víðmentan og
hann nú er. Joseph Wirth, er
hár maður vexti og þráðbeinn.
Hann hefir þykt, hrokkið hár og
spékoppa í kinnum. Fremur
sýnist hann alvarlegur í útliti, þar
til hann byrjar að tala; þá er eins
og hann hafi hamskifti, viðmótið
verður óumræðilega ,hýrt og mál-
rómurinn líkist músik. — Ríkis-
kanzlarinn hefir ósegjarilega á-
nægju af samræðum um fjármál og
félagsfræði, kemst hann þá iðug—
lega beinlínis í algleyming. Honum
dytti aldrei til hugar að viður-
kenna, að fjármál væri þurt um-
talsefni. Um peninga hefir hann
einu sinni komilst þannig að orði:
“Peningarnir eru ljóðagerð iðn-
aðarlífsins.” —
Joseph Wirth, er framúrskar-
andi fróður um ihagi þjóðar sinn-
ar; hann hefir ávalt á takteinum
skýrslu um það, hvað hver einstakl-
ingur í hverri stétt um síg, megi
eyða miklu í föt og fæði, og hvað
þurfi að spara, til þess að geta
mætt afborgunum af stríðsskuld-
unum, þegar þær falla í gjalddagai
Kanzlarinn nýji, er kurteisin sjálf
í umgengni við fólk. Bros hans
er engin uppgerð. Hann gengur
alt af í dökkum fötum, svo margir
mundu halda, að hann kæmi frá
jarðarför. pótt ,hlýtt sé í veðri,
gengur hann alt af í yfirfrakka
og hefir á feöfði þykkan flókahatt.
Pað stendur öldungis á sama hvað
heitar umræður verða í kring um
Joseph Wirth, hann er alt af jafn
rólegur og málrómurinn skiftir
aldrei um blæ.
Höfðingja myndugleika Grön-
ers, sem er einn af ráðgjöfunum,
nær Joseph Wirth aldrei. pví
síður getur hann umturnað öllu
með mælsku, líkt og Bauer gerði.
Hann er hvorki jafn framsýnri, né
annar eins hugsjóna víkingur og
Rathenau. Hann er hæglátur í
öllu, en honum vinst drjúgum bet-
ur, en feinum öllum til samans.
Gáfurnar eru farsælar og ástund-
unin óviðjafnanleg. —
Josep Wirth, er tengiliður
margra fjarskyldra flokka. Hann
hefir látið menn vinna saman í
bróðerni, sem undir flestum öðr-
um kringumstæðum mundu, í póli-
tiskum skilningi, hafa feorist á
banaspjótum. Ráðuneytið í Ber-
lín, er eins og dálítill lærisvein'a-
hópur, sem Josepfe Wirth leiðfeein-
ir á svipaðan hátt og hann gerði
við nemendur sina á gagnfræða-
skólanum í Feiburg.’
Hinn nýi kanzlari neitaði undir
COPENHAGEN
Munntóbak
Búið til úr hin-
um beztu, elstu,
safa - mestu tó-
baks blöðum, er
ábyrgst að vera
algjörlega breint
Hjá öllum tóbakssöhim
C?PÍNHÁöEN#
" snuff '•
Þetta er tóbaks-askjan sem
hefir að innihalda heimsin
bezta munntóbak.
i.ngjanna við kanzlaraefnið. Wirtfe
svaraði engu, en rétti foringjan-
um minnisbók, þar sem í var rit-
að með fagurri feendi alt, sem fyr-
ir hann hafði feordð, og það með
slíkri nákvæmni, að foringinn féll
í stafi. pá er sagt, að stundum
hafS Wirth verið önnum kafinn að
rita lýsingar af landslagi og hinu
og þessu, er fyrir augu bar, meðan
kúlunum frá óvinunum rigndi
niður á allar hliðar. Kafteinninn
yfir deild hans, kom einu sinni að
honum, þar sem hann var að rita
í minnisbókina og dáði mjög hve
snyrtilega væri frá öMu gengjð. —
“Hvað heitir þú?” spurði kaf-
teinninn. “Joseph Wirth,” var
svarið. — Kafteinninn, sem var
af há-aðli kominn og stóð í
nánum kynnum við einn af sonum
keisarans, sagði: “Eg skal muna
eftir þér, er við hittumst aftur.”
En þegar fundum þeirra fear sam-
an næst, var aðalsmaðurinn svo-
nefndi að selja dagblöð á stræt-
unum, en Joseph Wirtfe, rí'kis-
kanzlari á pýzkalandi.
flokkanna innlendu og evrópeisku
innflytjendanna. pegar hátt er í
fljótinu é vorin, flýtur það oft yf-
ir bakka sína á leið sinni yfir
eyðimerkurlandið að fjalllendinu,
sem áður er nfnt, og skilur þar
eftir áburðarefni, sem eru álitin
fyllilega eins rík og þau, sem Níl-
fljótið ber með sér Enda vex fjöl-
skrúðugur og feiki miikill jarðar-
gróður allsstaðar þar sem áin hef-
ir flotið yfir.
að móðir hans var hrædd um að
hann væri ofgóður fyrir þenna j eIns> þegar hann tók við völdum,
heim og að hún mundi missa | að flytja inn í hinn volduga bú
drenginn sinn. Heimilislíf
foreldranna var hið ákj^sanleg-
asta; þau voru bæði velmentuð og
komin af hinum feeztu ættum.
Höfðu ættfeðgini ýmist verið pró-
fessorar, læknar eða heimspek-
ingar. Faðir Joseph Wirth’s
innrætti syni sínum þegar í æsku,
virðingu fyrir viðurkendu stjórn-
skipulagi og brýndi fyrir honum
gildi orðheldninnar. pessum
tveim meginreglum, hefir kanzl-
arinn jafnan fylgt, og það með svo
mikilli nákvæmni, aðssjaldgæft má
heita. Loforð hans standa á-
valt eins og stafur á feók; Ihann er
mínútumiaður, sækir öll mót á
slaginu. Kanzlarinn heldur alt
af dagbók og ritar í hana öll sín
útgjöld. Kaupi hann til dæmis
dagblað á strætinu, dregur hann
undir eins upp diagbókina og fær-
ir verð blaðsins í útgjaldadálkinn.
Eftir blaðinu Lllustrierte Zeitung
Smœlki
Orange fljótið I Afríku er ein-
stakt í sinni röð að því leyti, að
það er aðeins lítill partur af því
sem er þektur. Afríikumenn kalla
það Gariep, sem þýðir Fljótið
mikla. Upptök fljótsins eru þekt
og frá þeim hafa landkönnunar-
menn fylgt ánni unz hún steypist
niður af bergstalli, sem er helm-
ingi hærri en sá, er Niagara foss-
inn fellur yfir. Úr því 'hefir eng-
um tekist að fylgja farvegi fljóts-
ins, því víðast hvar rennur það í
gegn um mjög óslétt landslag og
eru þá oftast þverhníptir hamrar
sitt hvoru megin, sem ilt er að
komast að og ógerningur að fylgja.
Einn staður er þó 1 þessu óþekta
fjalllendi, er fljótið fer i gegn
um, þar sem fejargveggurinn er
klofinn og hægt er að komast að
fljótinu, og það er þar sem Molopi
áin rann í Orange fljótið, en sú á
hvarf alveg af yfirborðinu, og
sjást feennar nú engin merki nema
farvegurinn; en i honum er svo
mikið af eiturnöðrum, höggormum
og öðru illyrmi, að ófært er yfir-
ferðar, og í þeim parti landsins
búa líka flóttamenn, sem hafa
hörfað þangað, og ekki vildu eða
voru orðnir þryttir á að taka þátt
í óeirðunum á milli Blökkumanna
Á meðal annara merkra hluta,
sem hafa fundist og eru að finn-
ast í hinni fornu Pompeii, eru
nokkur ástabréf frá yngismeyjum
hinna æðri stétta til rómverskra
riddara. pau fundust nálægt vín-
sölubúð í hinu forna Abundanre
stræti, sem nú er hægt að líta í
þess fornu mynd, eftir 2,000 ár.
Bréfin eru skorin á fílabeinstöfl-
ur og aftan á einni er nafn ridd-
arans, sem taflan átti að fara til.
Hét sá riddari Stæax, sem Prófess-
or Vittoria Spinazzola, fornfræð-
ingur og yfirmaður forngripa-
safnsins á þeim stöðum, heldur
að hafi verið v.ilimaður frá Bret-
land. Bréfið hljóðar svo: “Ert
þú Phoebus Appollo, íklæddur
fereysti Herkúlesar? Sannarlega
ert þú mér sama og guð. Hreysti
þín og fegurð hefir feulið alla
aðra menn sjónum mlnum. Eg er
ung, og biðlarnir, sem eg fyrirlít,
segja, að eg sé fögur. Eftir þér
vil eg bíða, minn elskulegi, nálægt
musteri Isis.”
Hið einkennilegasta taflborð,
sem til er, var búið til af manni í
St. Leonards í Sussex á Englandi
fyrir 30 árum siðan. pað var
steypt úr sementi og sandi, var
þrú fet á þykt og 625 ferfet að
flatarmáli. Mennirnir voru færð-
ir á þann hátt, að sá, er lék, feafði
staf í heni, eða stöng með járn-
króki á endanum, og færði menn-
ina með króknum, svo taflið var
til líkamsæfinga jafnframt og það
var til andlegrar uppörfunar.
pegar Bismarck var í blóma
veldis síns, var honum gefið tafl,
sem sagt er að hafi verið það dýr-
asta, sem nokkurn tíma hafi verið
búið til. Reitirnir voru búnir til
úr gulli og silfri og voru greiptir
í borð úr ebenviði. Tölurnar, sem
leikið var með, voru tólf úr gulli
og tólf úr silfri, og í gulltölurnar
var rúbínsteinn greyptur en de-
mant í silfurtölurnar. Alt taflið
kostaði $100,000.
stað Bismarcks, á Wilhelmsstrasse
og óx hann við það mjög í augum
þýzku þjóðarinnar og þótti fyrir-
mynd annara manna, að því er
sparsemi viðkom. pvert í bága
við reglur allra fyrirrennara sinna
í kanzlaraembættinu, hefr Joseph
Wirth engan einkaritara og býr í
einu skrautminsta umhverfi borg-
arinnar.
Eins og gefur að skiilja, tók
Joseph Wárth þátt í stríðiinu mikla
og var lengst af á austurvíg-
stöðvum. Dag nokkurn féll hann
ofan í gryfju, sem hálffull var af
líkum Slawa, er þar höfðu drukn-
að. Parna varð hann að sitja í tvo
daga, án þess að neyta svo mikils
sem eins einasta vatnsdrykkjar.
Loks tókst honum samt að skreið-
ast á höndum og knjám yfir til
næstu herbúða pjóðverjanna.
“pað tók þig víst æði langan tíma
að komast hingað”, sagði einn for-
NÝ HAUST FIT-RITE
Karlmanna föt
VERÐ) FRA
$28 til $65
pað er o&s vissulega ánægja
að sýna hinar nýju Fit-Rite
fatafeyrgðir. Gömlu fötin til-
heyrðu gamla tímanum, en hin
nýju eru úr svo margfalt betra
efni og auk þess langtum ódýr-
ari. Komið inn og skoðið.
Haust Rubberized Yfirbafuir
Vanaverð $20, $23, $25
og $28. söluverð....$17....
pessar yfirhafnir þola bæði
vatn og vind og eru öllum yfir-
höfnum feetri að haustinu.
Borsalino og Stetson Hattar $9.00
Nú eru haustbyrgðarnar fyrir hendi af þessum heimsfrægu
höfuðfötum. pér sjáið og að verðið er að mun lægra.
Athugið Skyrtuúrval vort, J2 95
Arrow, Tooke og Forsyth Gerðir. Alt eftir nýjustu tízku,
efnið sterkt og fagurt. f7etta eru skyrtur, sem gera yður
ánægða.
Haust Combinations nærföt karla, $2.85
Ágæt haustföt, ‘combinations’, af Velvotrex tegund. Ending-
Og nú er sá tími, er skifta þarf um
argóð, hlý og þægileg.
frá sumar- til haustfa
ata.
STILES & HUMPHRIES
261 PORTAGF AVE. Tvær Búðir
Næst við Paris bygginguna.
221 PORTAGE AVE.
Horni Notre Dame Ave