Lögberg - 27.07.1922, Blaðsíða 7

Lögberg - 27.07.1922, Blaðsíða 7
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 27. JÚLl 1922. bfe. T “Fruit-a-tives björguðu lífi hennar PETTA AVAXTALYF VEITIR A- VALT HEILSUBÓT. 3928 Union St., Vancouver, B.C. “Eg þjáðist alt af af Dyspepsia. Hafði þjáðst árum saman og ekk- ert meðal gerði mér vitund gott. La,s svo um “Fruit-a-tives”, hve vel þær reyndust við magasjúk- dómum og meltingarleysi, svo eg ákvað að reyna þær. — Eftir að hafa lokið úr nokkrum öskjum, var heilsa mín komin í ágætt lag. Eg rita þetta því til þess að kunn- gera, að eg á líí mitt að launa “Fruit-a-tives.” Madam M. J. Gorse. 60 cent hylkið, 6 fyrir $2.50 og reynsluskerfur 25c Fæst hjá öll- um lyfsölum, eða beint frá Fruit- a-tives, Ltd., Ottawa. Tjóður. þegar eg sá bóndann í Kringlu hafa ljómandi fallega tvævetlu í tjóðri rétt í túnjaðrinu, þá kendi eg í brjóst um blessaða skepnuna, sem tók slag sitt á hvað og streitt- ist við að losa sig, en gat þaö ekki; heldur vafðist og flæktist tjóður- bandið æ meir og meir um hælinn svo svigrúmið varð æ minna og minna. Eg athugaði þetta um stund og þóttist þá sjá, að Kringlu hóndi mundi vera hygginn maður, því ærin var yfirfallin af megn- ustu höfuðsótt, og hefði að líkind Urn steypt sér fyrir björg, eða of au í gljúfur, ef hún hefði laus ?engið. En þar sem tvævetlan var nú tjóðruð í góðum bithaga, Þó ekki færi sem best um hana °g frjálsræðið væri af skornum skamti, mátti þó hafa bestu og fylstu not af henni, með því að ^slátra henni í-töðugjöldin. Pó ilt sé að tjóðra skepnurnar sínar, þá er þó andlegt tjóður miklu ömulegra tíg skaðlegra Mörgum hefir fundist Heims- kringla vera reyrð niður við ein- hvern andans-stjóra, eða tjóður- h®l síðan hún var einkadóttir Unitarakirkjunnar, en það mun nú ekki vera rétt, að þar sé um einka- dóttur að ræða, því Hkr., var van- Jn undir þessa sérstöku kirkju, en það er oft óþægindi og mesta staut við að venja undir. pví til sönnunar, má geta þess, að ein hverju sinni misti rolla er Kringlu- bóndi átti, mórautt gimbrarlamb, og taldi karl sér það mikinn skaða, mjög vinsæll af öllum, sem til hans þekkja austan hafs og vest- an, og1 þeir eru margir. En svo var með þetta, eins og margt ann- að, að búast má við að á það sé litið frá ýmsum hliðum; nokkrir töldu það óhæfu, að menn sem ekki geta stautast fram úr hvaða rit- hönd helst sem væri séu við blaða- útgáfu. Svo er annað stórhneyksli, sem ekki má vera óátalið; nefnilega ^egar núvearndi Heimskringlurit- stjóri lét sitt heiðraða Unitara- málgagn flytja lesendum sínum þau tíðindi, að “skíts sé von úr rassi”. þegar eg las þetta í Kringl- unni, þá flaug mér í hug orð kerl- ingarinnar, sem sagði við strák- inn: “Nú skammast eg mín fyrir þig drengur”. Við svona tækifæri, er ástæða til að taka undir með skáldinu: “Gaur er gaur þó gæfa heims hann krýni. Saur er saur þó sólin á hann skíni. Ennfremur á einkar vel við, að raula þessa heilráðu ferskeytlu, er margir kunna: Ef að hlotnast of sæmd þér af því vertu ei gleiður því illa brennur undan sér ómaklegur heiður. ^ Nú ætla eg að minnast á það, og um leið alvarlegast í sambandi við Heimskringlu og Uhitarakirkj- una. Eins og mörgum er eflaust í ur þær lítið uppi í kvæðum sínum, nema þá helst óbeinlínis, þó hefi eg lesið það í einu ágætis kvæði eftir hann, að hann játar opinber- lega, að hann sé maður syndugur og það út af fyrir sig, gefur mér trygging fyrir að hann sé 'þó ekki iblindur af sjálfsáliti né sjálfs- dýrkun. Ekki get eg heldur séð, að trú- arskoðanir þurfi að verða að nein- um ásteitingarsteini. pað er líf- erni ög breytni manna er hefir meira gildi en alt er menn kalla skoðanir Oss er ekki sagt neitt um rúarskoðanir tollheimtumannsins, en oss er sagt að Faríseinn hafi haft rangar skoðanir, bæði á sjálf- um sér og öðrum mönnum. M. Ingimarsson. Frá Seattle, Wash. 1 júlí 1922. Héðan úr borg er alt bærilegt að frétta nú; stór breyting orðin við það sem var í vetur og fram eftir vorinu, þá voru tímar hér í daufara lagi eins og eg gat um í aprll bréfi mínu í vor. Með maí för að opnast atvinna á ný og allir nú önnum kafnir. Kvef- pestin vonda, sem lagðist alment á fólk hér í borginni I vetur, nú að mestu útrokin, fór strax rén- andi þegar loftið hlýnaði fyrir al- vöru, sem ekki varð fyr en um miðjan maí, síðan hafa vtrið hér fersku minni, flutti Hkr., kaup-1 stöðugir þurkar og hitar með endum og lesendum sínum ei alls fyrir löngu þann fáránlega boð- skap, að Biblían sé ekki annað en rugl frá upphafi til enda. Eg vil leyfa mér að benda mínum kæru löndum á, að láta ekki binda sig við neinn andans-tjóðurhæl, ó- afvitandi, eða í hugsunarleysi. Mér er ekki kunnugt um kenning- ar né siðvenjur ÚnítaraJkirkjunn- ar; en er eg las þetta í blaði, sem menn þeirrar kirkju gáfu út, þá satt að segja leist mér ekki á blik- una. pað er leiðinlegt, að jafn vinsælt og skemtilegt blað, sem Hkr. hefir verið á umliðnum árum, skuli nú vera bundin við einn viss- an andans-tjóðurhæl. pess er eg fullviss,. að alvöru- gefnir og trúhneigðir menn muni líta í kring um sig áður, en þeir verða andlegum dauða að herfangi. Nú eru víða erfiðir tímar; efna- hagur fólks þröngur; jafnvel hér í Kanada ekki síður en í sumum stríðslöndunum, og þótt Hkr. kosti ekki nema þrjá dali um árið, ef hún er borguð fyrirfram, en þrjá og hálfan dal ef hún er borguð eftir á, munar bláfátækt fólk ekki sem vonlegt var, því ærin var Umminna? petta verða þrjátíu nietfé og mjólkaði mikið, en karl og fimm dalir í tíu ár, hjá þeim Varð ekki ráðalaus, fór til nágranna (sem ekki eru svo stöndugir, að eins, sem hann vissl að átti tví- lembu með tveim hvítum hrút- lömbum og fékk hjá honum ann- an hrútinn, og fór heim með hann; en þegar til kom vildi ærin ekki sJá hrútlambið og stappaði niður fótunum á víxl og stangaði. Nú var úr vöndu að ráða, en karl sá brátt hvað gjöra þurfti; ha-nn tók skinnið af mórauða lambinu og saumaði það utan um hvíta hrút- inu: þá var alt búið, því nú kann- aðist rollan við hann, sem sitt eig- *ð lamb og lofaði honum að sjúga S1g. En sleppum nú þess spaugi °8 víkjum að öðru alvarlegra. Pað þótti all mörgum, sem Kringlungunum hefði orðið illa á í messunni, þegar þeir létu sitt heiðraða blað (Heimskringlu) bera Það út á meðal almennings, að einn af ágætustu vinum og stuðnings- mönnum þess blaðs, væri svo illa skrifandi, að handritin hans yrðu ekki lesin. pá skammaðist e? mín fyrir annara skammir, því geta borgað Heimskringlu fyrir- fram. Verst þætt mér þó að borga þessa upphæð fyrir að láta binda mig við tjóðurhæl. Blindra sóða sekkur skeið sálar rjóður fölnar andlegt tjóður eykur neyð allur gróður sölnar. Að endingu vil eg minnast ofur lítið á deilur þær, er átt hafa sér stað milli skáldsins Stephans G. og Lögbergs, og vildi eg leggja það eitt til þeirra mála, að ekki væri verra með mönnum eftir sem áður. Eg hefi ímugust á því, hvað Lög- bergi hefir verið gjarnt til að hafa horn í síðu St. G. nú í seinni tíð. Mér finnst að þeim sem þar eiga hlut að máli á Lögbergs hlið, hefðu verið nær að segja eitthvað á þá leið er prestur einn sagði forð- um, um níðvísur Bólu Hjálmars: “Annari eins snild getur maður nú ekki reiðst.” köflum, einkum seinni part júní mánaðar. pó urðu tveir síðustu dagar maímánaðar heitastir 88--- 89° fyrir ofan 0 á Farh. í júní varð heitast 85 stig. Söimu hit- arnir hafa haldist alla þessa fyrstu daga júldmánaðar. Hálfs dags regn kom hér í borginni all- an júní mánuð, og maí að mestu þur. Veðrið indælt alt I gegn síðan hlýnaði, en heldur þurt fyr- ir jarðargróða. Tallsvert mikið meira er bygt hér í borginni í ár en gert var í fyrra, og Islendingar “Contracta” og byggja upp á “speculation” fult svo mikið nú og nokkru sinni áður. Margir handverksmenn, fluttu síaðstliðinn vetur og vor, suður til California, hvar n^eirí vinnu var að fá og betur borgað, þar á meðal nokkrir íslendingar og hafa fáir af þeim komið enn til baka. En þetta er algent hér í strandborgunum, fólk flytur fram og til baka, sem kemst, þeg- ar tímar eru betri á einum stað en öðrum. Alt af er íslenzkt fólk að flytja hingað til borgarinnar austan yf- ir fjöll og sumt alla leið frá ís- landi, af Vestfjörðum, sem á hér ættfólk í Seattle. Einnig sest hér að fólk norðan með strönd af og til og víðar að, svo vissulega fjölgar alt af íslendingum í þess- ari borg, því fáir flytja burtu al- farnir. Hr. Sigurður Helgason flutti til Los Angelos, Cal. s. 1. vetur, hvar tvö eldri börn hans voru fyrir. Helgi og Josephina og kona hans flutti þangað síðar með yngsta barnið, eru þau einir af þeim fáu, sem eg man eftir að hafi flutt alfarin héðan. pótti ís- lendingum skaði í að missa það Helgasons fólk héðan frá söngn- um. Ungfrú Anna Sveinsson, sem dvaldi hér síðastliðinn vetur í Seattle hjá systur sinni og tengda- bróður Mr. og Mrs. Gunnar Matthíasson, lagði af stað heim- leiðis aftur til Winnipeg seint í júnímán. s. 1., hvaðan hún kom frá hingað vestur. — Veglegt kveðjusamsæti var henni haldið sínum, meðan hún dvaldi hér í borginni, því hennar aðstoð þar, hvort heldur með undirspili eða einspili, var ætíð góðfúslega í té látin, enda ávalt talin stór partur pógrammsins. Við stöndum í -þakklætisskuld við ungfrú Sveins- son fyrir framkomu hennar á samkomum meðal Islendinga. — Snemma í maimánuði síðastliðn- um hóf hr. Jón Magnússon ferð sína héðan úr borg og austur til stórborgarinnar Winnipeg í Can- ada. Jón hefir búið hér á sjálfs síns eign nokkur undanfar- in ár með móður sinni, og stund- aði húsasmíðar. Hann og móðir hans puríður eru ættuð úr Borg- arfjarðarsýslu á íslandi, og hafa verið hér í landi að eins nokkur ár. ÖMum vinum Jöns hér og félagsbræðrum, var það hulin gáta hvað honum lá á hjarta, með þess- ari Canada ferð sinni, þá er hann lagði upp í hana. En einhverja grunaði eitthvað, og vonum bráð- ar fréttist að ferð hans austuT var ekki erindislaus, því eftir þriggja vikna burtveru kom hann aftur giftur ungfrú Guðrúnu Ingibjörgm Líndal (dóttur Jakobs Líndal). Giftlng þeirra fðr fram þ. 14. s. 1. að heimili hr. Hannesar Líndal 1 Winnipeg- borg, (b-róður brúðarinnar, og Dr. Björn B. Jósnson framkvæmdi j** athöfnina, eins og áður hefir ver- ið getið í Lögbergi. — Á heimleið hinna nýju hjóna til Seattle boigar, stönsuðu þau í Vancou- verborg, B. C., þann 18. sama mán- aðar og voru viðstödd þann dag giftingu Hansínu Kristínar Lin- dal, systur Mrs. Magnússon, og Calvin Newell, af hérlendum ætt- um, fór sú gifting fram í presby- tera kirkju þar 1 borg og prestur þeirrar kirkju gifti, séra A. D. McKenzie. Tóku svo Mr. og Mrs. Newell sér glftingartúr til Seattle og stönsuðu hér nokkra daga. hurfu síðan til síns bústað- ar í Vancouver borg, B. C. Nokkrum dögum eftir heim- komu Mr. og Mrs. Magnússon hélt lestrarfélagið “Vestri” þeim myndarlegt samsæti að heimili brúðhjónanna sjálfra, hvar heim- komu þeirra var fagnað í bundnu og óbundnu máli, og hín nýja brúður boðin velkomin í hópinn íslenzka hér. H.Th. sæld hins dána, þegar hann skal jarðsyngja, þá þyrpist fólkið víðs- vegar að, til virðingar hinum framliðna, svo til að geta sýnt hinum syrgjandi ástvinum hlut- tekningu, svo reyndist það við útför þessa bróður vors, er fram- fór frá heimili hans þriðja maí; séra Kristinn Kr. ólafsson talaði þar yfir heimilisföðurnum látna, og svo aftur í Péturskirkju safn- aðarins.— Fórst það aðdáanlega. í grafreit bygðarinnar, var svo hinn látni lagður í hinsta legu- rúmið. Hin sárt syrgjandi ekkja og börnin hennar þakka hjartan- lega gefendum blómanna, sem lögð voru á kistuna, og öllum sem á einn eða annan hátt hjálpuðu þeim til að bera byrðina, sem ást- vina missirinn ávalt hefir í för með sér. Blessuð veri minning þessa bróður vors. Guðbrandur Erlendssoru Níræðisafmœli. Dánarfregn. pótt eg sé ekki hygginn, ráðdeild-ihér af íslenzkum konum og ung- arsamur né framsýnn, þá samt aiaður þessi hefir all oft á umliðn- ^vildi eg skáldið St. G., síst alira Um árum skrifað bæði í Lögberg manna, er eg þekki nokkuð til hér e& Heimskringlu, og hefir aldrei j vestra, fyrir mótstöðumann minn. yrr verið um þetta kvartað, auk Mér er ekki neitt kunnugt um ræss er maður þessi valmenni og j trúar skoðanir St. G., því hann læt- frúm, kvöldið áður en hún fór. — Ungfrú Sveinsson er lista píano- leikari. Lærð í þeirri íþrótt frá Canada. íslendingar hér, nutu oft henn- ar listfengu íþróttar á samkomum BROAR tvö Othöf aitstur canada Hvort heldur þér farið austur í verzlunareða skemti-erindum, þá njótið ónægjunnar á Stór- vötnunum, þrjárbrautir að velja um 3 á dag, TENGIR FJÖGOR MEGINLÖND VESTUR AD HAFI Lág sumar-fargjöld eru fóanleg daglega til 30, September ög sem gilda til afturkomu 31. Október. AUSTUR - EDA - VESTUR Þrjár lestir á dag úr aö velja ásamt hraðlest TRANS-CANADA LIMJTED” ALT SVEFNVAGNA LKSTIR TRANS-ATLANTIC SERVICE TIL EVROPU' Tvo daganiður St. Lawrence fljótið, fjóradaga á opnum «jó. Sigla á hvetjum degj eða annan hvern frá Montreal til Quebec. WHEN YOU TRAVEL USE ONE SERVICE CANADIAN PACIFIC Sigurður Sigurðsson. pann 28. apríl lézt á Deaconess sjúkrahúsinu I Grand Forks N. Dak., bóndinn Sigurður Sigurðs- son; á 69. aldursári. Banamein hans var heilahimnubólga. Ekki fæ eg rakið ætt Sigurðar, veit það eitt að hann var ættaður úr Dala- sýslu á íslandi. Hann og kona hans Elisabet Guðbrandsdóttir fluttu til þessa lands árið 1888, og settust að , Svoldarbygð. Eins og títt var í þá daga, komu þau hingað efnalaus, en með sér tóku þau frá ættlandi sinu, guðrækni, starfsþrek og nægjusemi, sem hjálpaði þessum heiðurshjónum að yfirbuga alla erviðleika ný- byggjalífsins, svo með sanni verður sagt, að trúlega varði hann því pundi er honum var trúað fyrir, og sómasamlegt var dagsverkið hans. Ekkjan og Afmælisbarnlð heitir Pétur og er Einsrsson. Æfin er orðin löng og margt hefir á dagana drifið. — Hér er stutt ágríp: Pétur er borinn og barnfædd- ur hér í Reykjavík, þegar hú’ enn kaupstaðarkríli, hálf dönsk eða meir, með 5% humdraði íbúa, sem allir voru kallaðir sen, ef mannsbragur þótti að þeim, megin bæjarins voru kaupmanna- húsin og búðirnar niðri í kvosínni milli strandar og Austurvallar, en á honum slógu tjöldum sínum í kauptíðinni langafar og langa- langafar þeirra manna, sem nú eru orðnír bændur og embættís- menn. Latínnskólinn var enn $uð- ur á Bessastöðum, biskupinn inn í Lauganesi og sjálfur sóknar- presturinn frammí á nesi, á Lambastöðum. Faðir Péturs hafði reist sér hús það, er enn þá stend- ur, hækkað þó og aukíð, og er kallað Aðalstræti 16., og bjó þar. Hann var “faktor” fyrir einni versluninni í bænum, en Hún- vetníngur að ætt, sonur Jónasar bónda Jónssonar á Gili í Svart- árdal, er var mikilhæfur maður og nafnkunnur á sinni tíð (dó 1819). Móðir Péturs hét Margrét dóttir Höskulds bónda á Búts- stöðum, Péturssonar. Hét Pét- ur eftir þeim móðurafa sínum, sem tvívegis vitjaði nafns hjá sonardóttur sinni. Pétur var á 3. árinu, er hann misti föður sinn. pað man hann fyrst á æfi sinni, er hann sá gröf föður síns rétt á móti húsdyrunum í gamla kirkju garðinum. Móðir hans giftist í annað sinn Torfa Steinssyni söð- lasmið, og fluttist Pétur með! j' þeim upp að Kollafirði, 7 ára gamall, alfarinn úr Rvík að sinni, því að er þau fluttust aftur til Rvíkur, fór hann vikadrengur að Esjubergi og ári síðar 12 ára! gamall að Múla í Biskupstungum1 með Agli Pálssyni, er þar bjó síð- an langan aldur í sæmd og góðu gengi. Hjá honum var Pétur 16 ár, og gerðist brátt hinn efnileg- asti maður, knár og hvatur til allra verka og harðger, en ör í lund og viðkvæmur; snarráður og bráðhuga, en tryggur og vinafast- ur, liðsmaður góður og félags- maður, hvar sem til þurfti að taka og besti drengur. Pétur reri hér syðra allar ver- tíðir hjá Geir Zoega, og var vin- átta með þeim jafnan síðan. pað var á leiðinni suður í verið 1857, að Pétur, rataði í þá mannraun, sem hann ber menjar eftir enn í dag. Er sagt frá þeim atburði í Huld IV. 41. peir voru 14 sam- an vermennirnir. Á Mosfellsheiði skall á þá skyndilega blindbylur með grimdarfrosti. Létur 6 líf sitt, en hinir komust niður að Bringum í Mosfellsdal daginn eftir, illa til reika. Pétur hafði dugað allra manna best um nótt- ina og ekki hugsað um að hlífa sér. Var hann kalinn mjög á höndum og fótum og lá lengi í sárum. Geir Zoega iét sækja hann og flytja til sín, er hann frétti hrakfarirnar. Var um hníð ekki annað sýnna en að Pétur mundi missa fæturnar og jafnvel aðra af sér. — í annað sinn kvæntist Pétur Höllu, dóttur Magnúsar bónda Jónssonar í Austurhlíð, er síðar varð kaupmaður og bjó 1 Bráðræði, ágætiskonu, og áttu !?au saman 11 börn. Lét Pétur tvær dætur sínar heita Helgu, hvora eftir aðra, en báðum þeim varð hann á bak að sjá á bans- aldri. pau hjónin fluttust fyrst að Áhrauni á Skeiðum, og þaðan eftir 6 ár að Felli í Biskupstung- um. pegar þau höfðu búið þar 18 ár, fóru þau vestur um haf til Kanada með börn sín öll, er á lífi voru. par nam Pétur land á þrem stöðum, hverjum eftir annan, ruddi sér til bústaðar og húsnæði bæi. En er börn þeirra hjóna voru öll komin upp og dæturnar gift- ar, brugðu þau búi og settust að í Winnipeg. Pétur hafði aldrei fest yndi vestan hafs. Haustið 1903 andaðist kona hans, og vor- ið eftir hélt hann heim, og fylgdi henum Guðrún dóttir hans. Sett- Ist hún hér að verslun og hefir rekið þá atvinnu síðan, að nokkru leyti félagi við ungfrú Gunnþór- unni Halldórsdóttur. Eiga þær stallsystur heimili saman á Amt- mannsstíg 5 og ala þar önn fyrir þremur tökubörnum og tveimur gamalmennum, Guðrún,föður sín- um og Gunnþórunn móður sinni. Vlldi eg sjá það híbýlaskraut, er meiri sæmd væri að, eða meiri á- nægja að sjá en gamálmennin þau, svo ánægð og þakklát yfir atlæt- inu og aðbúðinni hjá þeim dætr- um sínum. Hefir Pétur haldið hér kyrru fyrir síðan hann kom heim aftur og stytt sér stundir með lestri og viðtali við kunningja. Enn gengur hann óhaltur og teinréttur og er svo ern og hvat- legur i bragði, að furðu gegnir um níræðan mann. Minnið er með öllu óbilað og áhuginn lifandi, eins og um miðbik æfinnar, á stjórnmálum og framförum. En þetta ár hefir hann verið fyrir því áfalli, að hann sér ekki til að lesa, og fyrir nokkrum árum var heyrnin orðin sljó, en ekki hefir henni farið aftur hin sáðari ár. Pétur á ekki aðra afkomendur á lífi hér á landi, en Guðrúnu, ellistoð sína, og eina dótturdótt- ur, en vestan hafs eru enn á Mfi synir hans tveir og dætur hans tvær og mörg börn þeira og barnabörn. Pétur var berdreyminn á fyrri árum og hendi mark að draum- um. Nú kveður hann lokið ber- dreymni sinni. pað sagði hann fyrir löngu, hvort sem hann réð það af draumum eða hugboði, að dapurleg mundi æfi sín lengi verða og sporaþung, en birta mundi upp áður en yfir lyki. Hef- ir þessi spá hans gengið eftir hér til, og munu nú allir, óska sem þekkja hann, að hún rætist til hlítar og guð gefi honum “bjart skin og blíðukvöld” til heimfarar sinnar. M.H. — Morgunbl. GAT TÆPAST HREIFT VöÐVA í TÍU DAGA Winnipegbúi þjáðist dag og nótt af gigt, en hefir nú læknast af Tanlac. einkar vel gefin börn þeirra sex, svrgja sárt hinn aldurhnigna ást- hendina. pá sagði Geir við hann: ríka föður, fimm synir og ein “pó að þú verði aumingi Pétur, dóttir, tvær létust í æsku, Hólm- þá skal eg annast þig”. peim orð- Draugagaugurí Lundúnaborg. Draugur, sem gengur ljósum logum í húsi einu I Lundúnaborg, jafnt á dimmri nótt sem björtum degi og hefir enda lent í handa- lögmáli við konuna sem býr í húsinu, hefir vakið mikla eftir- tekt á milli sálarfræðinga og vís- indamanna i Evrópu. Að þetta sé enginn hugarburð- ur, heldur raunverulegur sann- leikur bera helztu heimspekis- tímaritin sem gefin eru út á Eng- landi vott. ' Hjón ein að nafni Mr. og Mrs. Nigel Kerr, ensk að ætt, urðu fyrst vör þessara fyrirbrigða. pau eru hvorki hjátrúarfull, né held- ur undir hinu töfrandi valdi anda- trúarinnar segja þessi heim- spekisrit sem um atburði.nn tala. Fyrir skömmu síðan fluttu hjón þessi í hús eitt, sem heitir “Villa Wisteria,” en ekki er getið um við hvaða götu það standi, sökum hræðslu heimilisfólksins við að forvitnin dragi fólk þangað þús- undum saman. pað eru að eins vísindamennirnir- sem fyrirbrigð- in eru að rannsaka, sem vita hvar húsið er að finna. Kerr hjónin tóku þetta á leigu frá aldraðri danskri konu, sem “pegar eg byrjaði að taka Tan- lac, var eg í rauninni mesti aum- ingi, en nú er eg það hraustur, að eg þoli hvaða vinnu sem er,” sagði Joseph A. Hughes 1518 Magnus Ave., Winnipeg. “Fyrir nokkru þjáðist eg svo tilfinnanlega af gigt að eg fékk tæpast hreift legg eða lið. Tíu daga samfleytt lá eg rúmfastur og þegar eg loks fór að skreiðast um, var eg ekki styrkari en barn, sem rétt er að byrja að ganga. Gigt þesseri fylgdi ákafur höfuð- verkur, og það stundum svo magnaður, að mér förlaðist sýn. Nótt eftir nótt„ kom mér stund- um ekki blundur á brá. En nú er eg orðinn eins og nýr maður. Finn hvorki til gigtar né þreytu og nýt lífsins í fylsta mæli. Eg hefi þyngst til muna síðan eg tók að nota Tanlac og að öllq leytí styrkst. pað meðal á áreiðan-. lega engan sinn líka. Tanlac fæst hjá öllum ábyggi> legum lysölum. að þar, eins og til þess að átta sig. Svo heyrði hann að komið var við hurðina á svefnherberg- inu hans, og hann sá, því ljós logaði í herberginu að læsingar- járnið, sem var klínka færðist upp. En læsingin er með þeim hætti gjörð, að það er að ein^ hægt að opna hurðina, þegar klínkunni er þrýst niður. Svo leið ofurlítil stund, þá varð aft- ur hreyfing fyrir utan hurðina, eins og þreifað væri fyrir sér, og aftur færðist klínkan upp. Kerr spratt app úr rúminu, snaraðist fram að hurðinni og kipti henni opinni, en sá engan. Hann fór aftur upp í rúm sitt og hlustaði, eftir litla stund heyrði hann fótatak, en nú heyrði hann að það köm ofan af efra lofti og gengið ofan stigann og að líkind- um út, því hann heyrði ekkert meira þá nótt. Síðan hefir Kerr tíðum heyrt ?ennan umgang þegar hann hefir verið heima við. Fótatakið virðist gleggra í dagsbirtunni, heldur en í næturmyrkrinu, og það er altítt á daginn, þegar hr. Kerr tekur sér bók í hönd, að hann heyrir að gengið er rétt fyrir framan hnén á sér, þó hann sjái ekkert. Húsmunirnir í herbergj- unum hafa þráfaldlega verið færðir úr stað. Einu sinni þeg- ar hr. Kerr kom heim til sín og gekk inn í hús sitt þá heyrði hann að komið var hlaupandi á móti sér, kom þá í hann geigur, svo hann hörfaði út úr húsinu og út á götu. En aldrei hefir hann séð neitt með berutn augum. Sálarfræðingarnir geta þess til að þetta sé svipur, eða andi stúlkunnar dönsku, — sem dó í húsinu og að þessi heimsókn henn- ar standi egki í neinu sambandi við Kerr hjónin né húsið, heldur við muni þá, sem systurnar áttu og urðu að selja Kerr hjónunum. Einu sinni réðist þessi ósýni- legi gestur á frú Kerr og hrinti henni og fann hún þá glögt til afls og handtaka hans, þó hún sæi ekkert. fríður Sigurbjörg, heitir dóttirin, er gift Gísla Guðjónssyni ísfeld, búa þau í Wynyard, Sask. Jóhann- es elstur bræðranna, giftur Krist- ínu Ingibjörgu Guð[mundsdóttir Björnssonar, þau búa í Hallson- bygð, Jón, Magnús og Sigurður í föðurgarði. Með sameinuðum kröftum, hafa bræður þessir stig- ið stórt spor í framfaraáttina, og verða eflaust trú ellistoð móður sinnar. Sigurður var dulur í skapi, þó skemtilegur í viðræðum, fylg^ist vel með því sem fram fór í umheiminum; svo góður maður var hann, að með sanni má segja að með dauða hans varð einum manni færra af beztu mönn- um bygðarinnar. pað er alment GYLLINIŒÐ Calgary, apríl 5. 1922 Kæru herrar: Eg á ekki til orð í eigu minni, er jlýst geti réttilega þakklæti mínu til “Nature’s Famous Per- manent Relief for Piles.” Eg hafði reynt hvert meðalið á fæt- ur öðru árangurslaust, og læknar sögðu að ekki gæti verið um neitt annað en uppskurð að ræða. Eg fór þá að nota “Natures Famous Relief for Piles” og batinn kom svo að segja strax. Eg hélt á- um hefir Pétur ekki gleyimt. Til þess kom þó ekki, sem betur fór. Pétur misti framan af báðum fótum að vísu, en höndunum hélt hann heilum. Hefir hann hvergi látið á sjá um dagana, að hann gengi við örkuml, en reynt hefir það á karlmenskuna stundum, meðan hann átti mest að vinna>. Gunnlaugur ormstunga hefði ekki borið sig betur. pegar Pétur var gróinn sára sinna, gekk hann að eiga unnustu sína, Helgu Eyjólfsdóttur, bónda I Auðsholti í Biskupstungum, og reisti þar bú, en eftir eitt ár og tvo daga misti hann hana og barn þeira nýfætt. pað sár hefir sviðið sárara og lengur en kalsár- fram notkun meðalsins og er nú •hafði búið þar með systur sinni, i gersamlega heill heilsu. Mér er sem þá var nýlega látin — og|því sönn ánægja í að geta mælt taldi systir hennar að áhyggjur | með þessu meðali við alla, er af út ?if þvi að ytfiirgefa heimilið, hefði átt allmiikinn þátt í dauða hennar. Eftir að Kerr hjónin höfðu undirritað leiguskilmálana og kejT>t húsmuni alla af dönsku konunni, hvarf hún heim til ætt- og innvortis gylliniæð og kláða, gylliniæð þjást. M. E. Cook. ... Nature’s Famous Permanent Relief for Piles.” pessi aðferð hefir læknað blæðandi útvortis lands síns, Danmerkur. Ekki þurftu Kerr hjónin lengi að bíða eftir því, að draugur þessi gerði vart við sig. Fyrsta kvöldið sem þau voru í húsinu og voru gengin til hvílu, þá heyrðu og það í tilfellum, sem verið hafa frá 5 til 25 ára gömul. Hví ættuð þér að þjást, þegar lækníngin bíð- ur við dyrnar. petta er ekki venjulegt lyf, heldur ný aðferð, sem læknar þau bæði (þau sváfu sitt í hvoru gylliniæð. 20 daga lækning $5.00. herbergi) að gengið var upp stig- ann í húsinu. pegar upp á upp- gönguna kom segir Kerr að þetta, viðurkent, að bezt komi í Ijós vin- in og reynst erfiðara að harka hvað sm það hafi.verið, hafi stans- WHITE & CO. aðaleigendur, 31 Central Building, Centre Str. Calgary, Alta.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.