Lögberg - 07.09.1922, Blaðsíða 5

LÖGHBTRG, FIMTUDAGINN
7. SEPTBMBER 1922.
firma í bæjutm, eins og Regina, þarf æti8 á ferðalagi vestur, í ar og Seattle er talsverS sam-
sem er höfuðbær fylkisins (Sask- hvert sinn og 1-24. hluta af ferð- kepni og dálítill nágrannakritur.
inni kringum hnöttinn er lokið.
— Jörð var hvít, en snjór þó sára-
lítill. porpin við járnbrautar-
stöðvarnar voru flest smá, og
atchewan) Moose Jaw, Saskatoon
sem er miðstöð hinnar æðri ment-
unar í fylkinu, Prince Albert,
Swift Current, North Battleford,
Weyburne, Yorkton, Melville,
Lloydminester, Watrous og fl..
Nýlega hafa lög verið samþykt
í Saskatchewan, sem
sveitum að sameina sig með aði
byggja sjúkrahús. Ákveðið er
[£eim a« á sjúklinga, sem þar j án““þ~s' ^ ’\édl tef jast af smá-,
En hvað sem nafninu ilíður, er
fjallið tignalegasta fjailið, sem
fyrir augu ber nokkurs staðar
vestur. pað er um 135 mílur
hraðlestin virti þau ekki þess að|frá Seattle, þó það mundi eng
hæ«Ja 4 sér’ held“r >*"' 4fra“ inn ætla, ívanur er a8 mæla
hetaíáló8fl°ía “ VerSa í eff'(! vegalengdlr í fjalllendi meS auí-
ferðaáætlun. pað færi betur, að
mennirnir alment héildu strikið
anu. Rætur fjallsins voru
. „ ... huldar móðu, en upp úr móðunni
eins ákveðið að gofugu ta mar i|stóg j,inn risavaxni jökultindur,
njóta hjúkrunar skuli vera lagt mununum, _ Undir rökkrið var
lágt gjald. En aðal inntdctir j landið að verða ósléttara, og fjöll-
þeirra aru tillag frá stjórninni .
og svo hæfilegur skattur, sem
! einn sér, svipmikill og sviphreinn
og heillaði mann með töframagni
sínu. Er Mt. Rainier 14,800 fet
Fisheries Co., og fer með útgerð
þeirra norður til Alaska á sumr-
in. Margir eru þar smiðir, og
farnast mörgum vel. Nokkrir
vinna í sögunarmylnum. Aðr-
ir við fiskiútgerð, uppskipun og
fl.. Svo vinnur margt fólk við
skrifstofustörf og annað þess
háttar. Nokkuð hafa Islend-
ingar fengist við að smíða hús
upp á eigin reikning og selja, en
fáir eru þar við verzlun eða busi-
ness fyrir sjálfa sig. Bjarni
Jóhannsson og Gunnar Matthías-
son hafa í félagi tvær lyfjabúðir.
(Sigurður porsteinsson (Sam
ardeild er og í sambandi við þessi j átsýnið
sjúkrahús sveitanna og fá konur
þar ókeypis læknishjálp og hjúkr-
in auðsjáanlega að nálgast. Um , «tærstir skrið-
háttatíma var komið að Glacier A a,lr,non iThurston, er eg þekti sem dreng
í N. Dakota, starfrækir stórt gisti-
lagður er á sveitabúa. Fæðing- ‘ ™ e" mvrkrið hu d ' jöklar 1 Ameríl°U fyrír
..d.iid____________u-d,.. National Park, en myrknð hulúi, Alagka Margir hafa broti(it
sunnan1
Svaí eg >vo meSan far-;upp s tindinu, y, „fi8„ sé, en
IS var í gegn um fjöllin veetatjJJ. „ þar til j Tiur,|VÍ»
í Montana og í Idaho, og vakn-i „______ ,___x__ ,__J;i Ur Gislason, sonur
hús í mið'biki borgarnnar í félagi
Hallgrm-
Kristjáns
un 1 tvær vikur SjúkrahtoI £ „ergun'fyren ré“ l’JS.Kf‘-f aasíuráítMaal1 frS G“d»r- hefir
þessi, sem nu hafa þegar verið|áður en kQmið yar til borgarinn. ?aofrek™- 1 aus™ratr ;vöruverzlun í félagi við sænskan
bygð í nokkrum sveitum, eru hin
fullkomnustu og eins öll þau tæki
sem þeim tilheyra, og sömu kröf-
ur gerðar til lækna og hjúkrun-
arkvenna, ens og þeirra sem em-
bættu mgegna við sjúkrahúe stór-
borganna.
Fyrir lögum og reglum, bera
menn virðingu í Vestur-Canada.
Hið ríðandi canadiska varðlið
hefir enn eftirlit með lögreglu í
sléttufylkjunum, þó verksvið
þeirra sé aðallega í hinum fá-
ar Spokane í Washingtonríki. Er
ir við roanni Cascade-fjallgarð-!
urinn. Er hann nokkuð jafn'hár
mann.
Fleiri kunna að vera
það fögur borg að sjá, og telur á Qg eru >ar engir Mir tindar> sem ,þó eg heyrði þeirra eigi getið.
annað hundrað þusun 1 ua. yfirgnæfa< Fjöllin eru snævi-' Félög meðal íslendinga
Spokane áin rennur i gegn jm þakin efgt> ,en
borgina.
eru snævi-1 Félög meðal Islenöinga eru:
þakin efst, en grænir skógar, Hállgrímssöfnuður, lestrarfélag-
Er ands agi æ o , teygja sig langt upp { hlíðarnar,; ið Vestri og kvenfélag. Lest-
eins og altítt er í toorgum ves ra. Qg fram undan eru dalir 0g vötn.' rarfélagið og kvenfélagið halda
Var töluverður snjói á Jör'u> jj norðaustri er 'Mt. Baker, sem í reglulega fundi, það fyrra einu
meiri snjór en eg a i no urs- sjálfu sér er tilkomuinikið fjall,1 sinni í mánuði, það síðara víst
staðar séð á leiðinni, og e s þa en þ0lir €kki samanburð við oftar. Lestrar-félagið á gott
gegn um Washington riki þar íl |Mt ]jalnier j vestri eru Olym- j safn af íslenzkum bókum, sem
komið var vestur y ir asca e- pic fjö,nin snjóþakin, en fram mikið eru lesnar af eldra fólkinu.
fjöHin. Eð landslagið ta sver^ undan þeim fjörðurinn og höifn- — Safnaðarlífið hefir eðlilega ver-
. . bæðótt fyrst eftir að farið er ra in útsýnið ált svo tilkomu- ið mjög dauft undanfarandi,
V , 1 ° y, ... hukið og fagurt, að víða má víst,bæði vegna prestleysis og heimil-
miklar s éttur. r bað vei 1_ leita til að finna annað fegra. Ber,isleysis. Áttu íslendingar þar
and mi íð. m a egi var ar pað vigt yatt um> að eg er barn' j eina tið samkomuhús, og er það
ið um ^11111 fræ?a Wena c ee a , sléttlendisinS( að eg kunni best illa farið að svo skuli ekki vera
þar sem hver dill er aldingarður i8 fjöllin j nokkurri fjarlægð,1 nu.
lægu héruðum.
Framh.
Peir lesendur Lögbergs, er æskja
kynnu frekari upplýsinga um
Canada, geta snúið sér bréflega
til ritstjórans, J. J Bíldfells, Col-
umtoia Building, William Ave. og
Sherbrooke St., Winnipeg, Mani-
toba.
Vestur að Kyrrahafi.
Eftir séra Kristinn K. Ólafsson.
I. Ferðin vestur.
þann 4. janúar síðastl. lagði
eg upp í ferð vestur að Kyrra-
hafi, samkvæmt toeiðni síðasta
kirkjuþings, til að veita prests-
iþjónustu söfnuðum kirkjufélags-
ins þar á ströndinni um stundar-
sakir. Úr ferðinni tognaði nokk-
uð meira en ætlað var í fyrstu,
því að afloknu starfi á norður-
ströndinni, lagði eg af stað frá
Seattle og lét ekki staðar numið
roikið af ljóðum sínum. Eg var
ekki síst hrifinn af ljóðum henn-
ar, sem nefna mætti heimilisljóð,
því þar er yrkisefnið sótt í hvers-
dagslífið og heimilisskyldurnar,
og fegurðarljóma varpað yfir
hvorttveggja. pað er kveðið út
frá hjartanu. Einnig á hún
allmikla byrjun til safns af ís-
lenzkum ljóðum fyrir börn, sem
helst svipar til sumra Ijóða Ril-
eys eða Robert Louis Stevensons.
Vona eg, að henni auðnist að gefa
út safn af þeim áður en 'langt
um líður. Trúi eg ekki öðru
en að því yrði vel tekið. Hún
er sannur barnavinur, sem ski'l-
ur börnin og vill kveða inn í huga
æirra “hrein og ífögur ljóð.”
Margar ágætar þýðingar íslenzkra
ljóða á ensku, ihafa birst eftir
hana, og einnig frumsamin ljóð.
En henni hefir tekist a® yrkja
ekki einungis með orðum, heldur
að yrkja inn í hjarta drengjanna
sinna það, er henni finst mestu
varða, svo þeir mætti verða heil-
brigðir og sannir menn. Eru
æir frábærlega efnilegir, sið-
prúðir og mannvænlegir. Eflaust
eru það hennar fegurstu Ijóð.
Frank Johnson (Sigfús Run-
ólfsson), bróðir Jóns skálds Run-
ólfssonar, er hagmæltur vel, og
WUlihii,
Hún er laus
Vid stritið, sem venjulega fylgir
þvottadegi, en þó eru föt hennar
hrein og hvít — því hún notar
Sunlight
Cocoa-hnetur og Pálmaolía eru samanbland-
aðar í Sunlight, og af frægum efnafræðing-
um. — pess vegna þvær sú sápa betur, en
uokkur önnur.
, ------ ----------- --------- -- Var eg þrjár helgar í
og eplarækt er aðal atvinnuveg- eins og t d • Seattle. Umgjörð Seattle. í tvö skiftin flutti eg
urinn. Um 15,000 jarn rau ar* (náttdrunnar um borgina> er hin að eins eina guðsþjónustu hvern
sunnudag, því ekki var hægt að
fá kirkju nema um eftirmiðdag-
... . , , ■ ,,u , , , * o 4.4.1 * inn. í eitt skift flutt eg guðs-
déS . «g fellur á myrkrid þegar inn >átt I im a5 gera Seattle a» .wðnust„ Hka á eneku. og var >aS
byrjar aí halla undan tæt, ef.n etorborg Svo heí.r hofn.n ver.í r gu59|,jónnsta n<>X
af Kyrrahafinu. par vestan í aukm með þvi að gera skipgeng-! __.yj,______________________________
vagnblöss af eplum voru seld þa«- akjésanlegasta.
an í haust er lleið. Liggur nú
leiðin aftur upp til fjalla (Casca-1 Hin ágæta höfn hefir átt mik-
safnaðarins, er við ifengum kirkju
hjá, og íslenzka safnaðarins.
fjöllunum höfðu verið flóð fram- an skurð með flóðlokum úr firð-
an af ívetur oehafM akolaat, inun, inn I Lake Waehinkton Uær ^j6n.
burt ein jarnbrautarbrn nalægt er austanvert við aí5al borgina. | __J5S_____
Snohomish, og orðið sly-s að, ein- Eru þær flóðlokur mannvirki |
mitt á þeiri leið, sem nú var far- mikið, og eru að mig minnir þær
:ð. En nú var alt í besta lagi þriðju í röðinni að stærð í öllum
og gekk hindrunarlaust. Var heimi. Rúma lokurnar stærstu
, _ , . T. . annað en að þar verði notuð bæði
komið til Seattle klukkan 8 að skip. Liggur því fjoldi af:
, I ,i • , , • , . . roalm — íslenzka og enska —
kvöldi. 'skipum í Washington vatnmu og ..— „ , .. , , ... —
i, T , TT . ® jofnum hondum, enda vill svo víð-
, ... , „ 1 Lake Union. par var að sjá , . , ,, , , ,
Á jarnbrautarstöðinn, í Se-; talsverðan flota af ski þeim ast fara . stoiiborgum og enda í
-------- d--- x— — |er Bandaríbjastjórn lét smíða smáþorpum. Hafa þó Seattle
ustur á virkum dögum. Mér
jleist svo á, að þar mundi mega
byggja upp öflugt safnaðarlíf. pó
er svo komið þar, að óhugsandi er
attle mættu mér þeir Árni Sum-
arliðarson og Karl Frederickson, | meða7r“styrjöldinni -stóð. Virt“ íslendinfar sta^ vel að vW «
háfSir mpr vaI imrmncrir frá NnríS-1. . . _ pessu efm, ao hafa 'att sem fyr-
ir-liða og þjónandi prest um langt
báðir mér vel kunnugir frá Norð-|iflt nú ekkert vera hægt að gera
ur Dakota. ’
Y.T''?'1*' ..f blfreið Karls var úr ipeim Qg að þau ,hiði þesg að .
haldið heim t,l hans , þeim hluta fúna ónotuð. pó berast af 0 til «kei« mim okkar ahugamesta ís-
Seattle, er áður var Ballard Er fregnir um ð> að m,uni geld lenzkuvm, séra Jonas A. Sigurðs
Karl kvæntur Mariu systur Árna, fyrir eitthvað sm,áræði. En eng. son-
fyr en komið’var á suðvesturhorn en ddttUr Sumallða guHsmiðs jnn veit með vissu hvað er s,att 5
Snmarhðasonar, en enn þa l-Lr- þvi. _ ótalmargt !hefir borgÍT1
89 ara gamall og blmdur. Mun auðvitað til að bera>
sem ferða-
síðar yerða mmst a hann. - Er manninn langar til að gj,á
heimili þeirra Karls Frederick- ,kynnast. ,par er Mskóli Was.
sonar og konu hans stormyndar- hington ríkis> er um 6 WQ nem.
legt, og var þar 'heimih mitt, með- j endur sækja
mIog an eg dvaldi Seattle, og átti >a« myndastytta
mikinn þátt í að gjöra dvöl mína tons
Bandaríkjanna. Fór þá að snúa
heim á við aftur og kom, eftir
stutta viðdvöl á ýmsum stöðum,
heim á skírdag, þann 11. Apríl.
Veturinn hafði verið
mildur í Norður (Dakota, fram
að þeim tíma er eg fór að heim-
an, og var bílfæri ágætt. í fyrsta
sinn á sjö árum, síðan eg eign-
aðist bíl, gat eg notað hann í all-
ar ferðir um hátíðirnar. Einu
sinni áður hafði eg getað notað
bíl á jólanóttina, en þá varð ó-
fært á jóladaginn. Gat er nú
4. janúar farið í bíl frá Moun-
tain til Edinburg, þar sem eg tók
lest til Grand Forks. Frostið
var 15 stig fyrir; neðan zero á
Fahrenheit um morguninn.
Hjálpaði kuldinn með öðru til að
gera mér hálfórótt í huga í sam-
bandi við ferð mína, því margur
má nú frekar vera að 'heiman um
hávetur í Norður Dakota, en sá,
sm það verk hefir á hendi að gæta
elda en það hefir verið mitt verk
i marga vetra á prestssetrinu á
Mountain. — pað var því ekki í
lítið ráðist af konunni minni, að
láta burt “furnace”-manninn, auk
þess að hafa umsjón á heimilinu
öllu, meðan ; eg væri í burtu.
— Með því að ferðin var afráð-
in, varð eg að herða upp hugann,
fela Drotni ástvinina og alt
heima fyrir, og leggja ótrauður
af stað.
Lestin fer frá Edenburg um
kl. 2 e. m. Kemur til Grand
Forks kl. að ganga sex. Varð eg
að bíða þar fram eftir kvöldinu
til að ná í Great Northern lestina
— Oriental Limited—, sem fer
Er tilkomumikil
George Washing-
, , . , , , , ---- við aðal innganginn á há- j, ,
þar ánægjulega, hve skemtilegt skólagrundina. Rétt þar við er ýslenzkunm.
og uppbyggilegt var að yera hjá j náttúrusafn mikið j einni af bygg.
Vita allir, sem hann
þekkja, að hann muni ekki haf.i
legið á liði sínu að styðja að við
haldi íslenzkunnar þar, og fleiri
eru þar góðir íslendingar. Er*
það er við ramman reip að draga
í þessu efni, þó nú sé svo komið,
að engum detti í hug að halda
því fram af viti, að það sé ávinn-
ingur að leggja niður eða tapa
þeim hjónum. Eignaðist eg þar
Listamönnum kyntist eg nokkr
om í Seattle.
, . . ,ingum þeim, er reistar voru fyr-
tvo unda v,m þa Philip og Ric- L sýninguna 1909. Sv0 eru j
hard, syni þeirra, efnilega yilta, borginni margir g0 fagrir lysti. —“ « —
7 og 9 ara gamla, að mig mmnir. garðar Fegurst þótti mér í h fir 1,stanam 1 Ran Franolso°
y undanfarandi, var hann þar um
Magnús Árnason. er stundað
II. Seattle-borg.
jVolunteer Park, sem áður er
| nefndur. Úr Woodland Park, sem
tíma í vetur, og var ófarinn þaðan
Seattle-borg telur talsvert á __ ... , .
, , * , . , ,, , ,er Iitill, er mjog fagurt utsyni
fjorða hundrað þusund íbúa, ogjyfir fjörðinn _ , mi6borginni er marz
'liggur viö Elliott fjorðmn eem á smáfleti einum myndastytta
er vogur inn ur hmujmkhi Pu^et | Indíánahöfðingjans Seattle, sem
borgin er nefnd eftir. Á öðrum
sundi. Hefir íbúatalan f jór-1
faldast síðan um aldamótin. Um-
hverfi borgarinnar er óviðjafn-
er eg hélt suður frá Seattle 16
Er hann bróðir Ársæls
bóksala í Reykjavík. Ástu mál
ara og þeirra systkina. Er
hann bæði málari og myndasmið-
hefir eftir hann sézt ýmislegt velj
hugsað og vél ort. Dráttlistar-
maður er hann og með pennan-
um, sem alkunnugt er. Hefir
hann lengi verið heimilisfastur í
Seattle.
María kona Karls Frederick-
sonar, sem áður er nefnd, hefir
lagt sig eftir því í hjáverkum
sínum frá iheimilisstörfunum, að
segja fram. Hefir hún lokið prófi
i þeirri málsgrein (Expression and
Dramatic Art), og veitir nú öðr-
um tilsögn. Hún var alþýðu-
skólakennari áður en hún giftist.
Ekki hefir sönglistin farið
varhluta hvað rækt snertir h(já
Saettle íslendingum. Eru þar
miklir og góðir söngkraftar til,
svo varla mun víða vera betur á-
statt í því efni, þar sem ekki er
fleira fólk. Gunnar Matthías-
son hefir ágæta söngrödd, en
kyartaði yfir því, að hann æfði
sig ekki nóg. Tengdasystir
hans ungfrú Anna Sveinsson, er
lista piano-spilari.
í Seattle hitti eg marga íslend-
inga, er eg áður hafði þekt. Eru
Yfirburðir fornaldar-
manna.
Ef til vill mun sumum af
samtíðarmönnum vorum þykja
kenning sú einkennileg, sem
heldur því fram að mennirnir og
konurnar sem lifðu í dimmri
fornöld, hafi verið roeiru and-
legu og líkamlegu atgerfi 'búin
en vér sem lifum nú á þessum
____frelsis og framfara timum. En
i’eii aðallega frá Norður Dakotajþað er einroitt það, sem admíráll
í fleti
; ur.
Pioneer Square
, , . , einn af hinum alkunnu Totem
anlega fagurt, og hggur borgm poleg) gem gr nokkurskonar sam_
sjalf a morgum hæðum, eamum gt af goga dum j 6tal lik.
mjog torottum. Genr það ut-'. ,, , --------
. i mgum dyra og manna, hver upp „ . , ., , , ,, .... . ,
•symð viða ti'lbreytilegt og til-i 4. . . , , ... y> fengist við að þyða >ljoð eftir md-
ií, . , „ af annari, er mynda háa stöng,I , „ , ,,,., w
líka sumstaðar erf- „ , , , ,., verska skaldið Tagore. Rit-
Sá eg brjóstlíkneski, er
r;hann hafði gert af Jakob Bjarna-
syni, og annað af systurdóttur
I hans. Voru myndirnar mjög
náttúrlegar. Hann hefir líka
!^„PxrlddL(efAÍ_en!Ur_hÍ,ð ?*en- \ ^er-ðir hafa líka birst eftir hann
;um fagrar listir. Hefir 'hann
brotist áfram af
komumikið, en
itt umferðar. Að kvöldi til, er “uu
. . ... , ., ..,, , 1 stæða) hvert Indianaþorp a Kyrra
borgm til að sja, sem oldumynd- , . . , , 1
, .... , , 1* 1 hafsstrondinm forðum. — í Ye . „4.. 4. ,- . . . , .,
uð stjornubreiða, þegar komið er ,, n , brotist afram af eigin ramleik
inn fjörðinn á skipi, og tekur það ° d Jur,os,tee Sh°P ;a Karlroad, yið listan,ámið Ætlagi hann
langt fram þeim toorgum, sem'Strætl lenda mar*ir f endanum, gér afhur til San Francisc0) og
bygðar eru á sléttlendi, pverti0g. ? alla m0«ule?a menJa;, fullkomna sig frekar. Að því
ofan í það, sem eg átti von á, var ,gnpi æg a ‘l me yInsu ver 1-j loknu roun hugurinn stefna til
bjart veður og sólskin marga íslendngar eru allmargir í j ættjarðarinnar aftur. Enginn
daga meðan eg var í Seattle, og Seattle. Gizkað er á að þar efi er á því, að mikið efni er í
það í janúar Og fetorúar. Hafði.muni vera 4—500 manns. Að-jMagnúsi, og væntanlega á harni
eg því gott tækifæri til að sjá alhópur þeirra er í Ballard, eðajfyrir sér mikla framtíð sem lista-
borgina og náttúrufegurðina um-j norðurparti Seattle. Margir
hverfis hana eins og hún nýturjaf þeim eru búnir að vera þar
lengi. Virtist þeim yfirleitt
og Minneota. Má þar til nefna
Kristján Gíslason og konu hans
Hallfríði, og syni þeirra; por-
steinn porsteinsson og konu hans
Sigríði, er legið hefir rúmföst
frá því í fyrra í júlí; Kristinn
son þeir.ra og konu hans Elínu;
Elínu dóttur þeirra porsteins og
Sigríðar, er nú kennir í Tacoma:
Ingibjörgu Jónatansdóttur, 88
gamla, en þó ern, Guðna Good-
man og móður ,hans Ingibjörgu,
og Hálfdán Hálfdánarson, öll frá
Norður Dakota; Ingibjörgu Jo-
sephson frá Minneota og börn
hennar og marga fleiri. — Hóse-
as Thorláksson, er eg þekti áður
í Minneota, liðsinti mér mikið
með því að fylgja mér um, meðan
eg var að átta mig. Eins frændi
hans Runólfur Thorláksson. ___
Fulltrúar í Hallgrímssöfnuði eru:
Árni Sumarliðason,, Karl Frede-
.rickson, Hóseas Thorláksson,
Gunnlaugur Jóhannsson 0g Jón
Magnússon. Má óhætt full-
yrða, að þeim og mörgu safnaðar-
fólki er ant um að vestur fáist
prestur, er taki að sér starfið til
langframa. Fékk eg hinar hlýj-
ustu viðtökur hjá öllu þessu fólki,
er nefnt hefir verið og mörgum
fleiri, og minnist eg dvalarinnar
í Seattle með hjartans þakklæti
til gamalla vina og nýrra.
Framh. á 7. bls.
sín best. Sérstaklega er mérj
minnisstætt, hvernig umhorfs var
af vatnsturninum í Volunteer
Park, sem er einhver besta sjón-
arhæðin í borginni, því þó turn-
inn sé ekki nema tvö hundruð efni að ekki sé fljótt þröngt í búi,
feta hár, stendur hann á svo hárri ef atvinnu brestur. Ymsir fs-
hæð, að hann ber langt yfir turn-j lendingar eru þar í góðum stöð-
inn í Smith-byggingunni, sem er.um. Tveir eru í lögreglulið-
46 loft á hæð og hæst af öllumjinu og báðir liðsforingjar — þeir
líða allvel. Mun þar vera eins
og víðast í borgum, að almenning-
ur kemst af allvel, meðan atvinn-
an gefst, en fáir komast svo yfir
byggingum í borginni. Borgin
á réttum tveimur sólarhringum j011 og fjörðurinn og fjaliahring-
frá Grand Forks til Seattle, án
þess að ferðamenn þurfi að skiftaj
um vagna. Fór eg snemma aði
I urinn umhverfis, blasir við manni
Jakob Bjarnason og Sigurður
Sæmundsson. Eru báðir vel
að manni. Jakob er einn af
hátta um kvöldið og vaknaðí ekki {blasir við hið mikla fjall, sem
næsta morgun fyr en komið var ýmist er nefnt Mt. Tacoma (Indí-
austarlega í Montana. Finni ana nafn, er þýðir: hið mikla
maður sig hálf-einmana, er mað- fjall), eða Mt. Rainier (svo nefnt
ur leggur einn út í langa ferð, er af landkönnunarmanninum Van-
couver, til heiðurs toreskum að-
míráli með því nafni). Er það
landráðum næst í Seattle, að
og mun það lifa íhuga mínum,'þeim fá íslendingum, sem eg hefi
sem eitt af því allra fegursta, er.kynst, sem knýr mig til að horfa
eg sá í ferðinni. 1 suðaustri j upp á við, til að sjá framan í sig.
Er hann að sama skapi þrekinn.
það engin lækning að vakna upp
i Montana. Lestin var óvana-
lega fámenn, og útsýnið var til-
breytingarlaus auðn. Eina til-
breytingin var að seinka úrinu
— Torfi Sigurðsson, sonur séra
Jónasar A. Sigurðssonar, Deputy
Auditor í King County. — Ung-
frú Nanna Einarssoni er kennari
í alþýðuskóla þar. Er hún dótt-
ir Jóhanns Einarssonar, er and-
aðist í Duluth. Var hann bróð-
nefna fjallið Tacoma, þykir þaðjir Indriða revisors í Reykjavík.
of mjög til heiðurs borginni með Karl Frederickson, áður nefndur,
maður, því enn er hann kornung-
ur. Betur færi, að sem flestir
af okkar ungu efnismönnum
mættu eiga þann sjálfstæðis anda
er lýsir sér hjá honum i ritgerð
er eftir hann birtist í Eimreið-
inni. Hann vill eldci að ungir
menn, er finna sig hneigða til
lista, komist á landsjóð til að-
mentast. Sú eina hjálp, er hon-
um finst réttmæt og komi að liði,
er að keypt væru verk þeirra, ef
þörf gerist, er eitthvað hafa
framleitt, sem verðmæti hefir.
Skáldkonan, Jakobína Johnson,
og roaður hennar ísak Johnson,
eru til heimilis í iSeattle. ísak er
bróðir þeirra Einars Páls og
Gísla Jónssona í Winnipeg. Er
hann myndarmaður og greindur
vel. Jakobína er kunn af Ijðó-
um sínum. pað er þrekvirki
eigi lítið fyrir heilsutæpa konu,
að annast heimili sitt — hún á
á sex syni — og finna auk þess
tíma til að fylgjast með í heimi
bókmentanna og yrkja sjálf fög-
ur ljóð. Yrkir hún toæði á is-
um einn klukkutíma, eins og gera því nafni, en á milli þeirrar borg- vinnur í skrifstofu hjá Northern lenzku og ensku. Las hún mér
Hættið að eyða
tíma og fé, notið
Caston’s Fast-on
ryð og vatnshelt
Mál
Verið viðbúnir snjó og rigningu.
Fáið Fast-on vatnShelt þak-
mál % gallon F. O. B. Winni-
peg, $1.0C‘.
Peningar fylgi pöntun.
Fast-on mál
Gott fyrir öll þöik, bifreiðar og
hvað sem vera vill. Springur
aldrei. *
Ábyrgst að endast
5 gallon fást nú fyrir að eins
$8.75 F. O. B. Winnipeg gegn
peningaborgun út í hönd.
W. E. Caston,
61 Juno St. Winnipeg, Man.
Bradley A. Fiske, heldur fram í
bók sinni “Invention”. Ef hæfi-
leikarnir til uppfyndinga væru
ekki eirns misskildir, 'segir Mr.
Fiske, þá væri mannfræðin og
framþróunar vísindin ekki eins
torskilin og vísuðu mönnum bet-
ur leið til þess að skilja hvernig
að sá umheimur var, sem þessir
fornmenn mynduðu. Fyrsta
mikilvæga uppfyndingin voru
bogarnir og örvarnar.- Sá sem nú
gæti hu'gsað slíkt upp, væri talinn
afburða hugvitsmaður. pað er
ekki líklegt að nein sérstök tilvilj-
un, hafi vísað (þessum mönnum
veginn að þeirri uppfyndingu.
pegar maður hugsar um alda-
raðirnar, sem bogarnir og örv-
arnar voru aðalvopn fornmann-
anna, um miljónirnar sem not-
uðu þau, og áhrif þau, sem þessl
vopn höfðu á c-yðilegging villi-
dýra, og í hve mörgum striðum
þau réðu úrslitunum, sem aftui
höfðu ósegjanleg áhrif á sögu
mannkynsins, þá er varla hægt
að komast hjá þeirri niðurstöðu,
að þessi uppfynding hafi verið sú
þýðingarmesta í sögu mannanna.
Orðið uppfyndingamaður er svo
losaralega notað nú á dögum að
aðmírállinn heldur, að fæstir at-
hugi, að verulegur uppfyndinga-
maður er eins sjaldgæfur, og
verulegt skáld, það eru til skáld
og tónlistamenn, sem fylgja
gátum þeim, sem lagð-
ar hafa verið aðdáanlega vel. Og
það eru til uppfyndingamenn sem
gjöra hið sama. En mennirnir
se»m leggja út á alveg óþektar
brautir, verulegir torautryðjend-
ur er 'hugsa eitthvað upp, sem er
alveg nýtt og sem tekuir aldir
til að fullkomna, er óviðjafnan-
anlegt, manni verður nærri á að
segja undravert.
pað var samt þetta, sem forn-
.aldarmenn' urðu að gjöra,
þeir urðu að leggja út á haf and-
legrar atgjörfi, og ef við berum
saman hinar frumlegu uppfynd-
ingar þeirra, við framþróunar-
breytingar þær, sem sögutíma-
bilið segir frá, þá fáum við dá-
litla hugmynd um hve mikla yf-
irburða hæfileika þessir fornald-
armenn, sem mannfræðin fyrir-
lítur, hafa haft.
“Oss, sem höfum nákvæmlega
lært sannleika þann, aem nútið-
in veitir, og með rökfræði og
reikningi lært að þekkja orsak-
irnar og afleiðingamar og nota
þær á ýmsan hátt. virðist máske
að efni það hið harða, sem við
köllum járn og var framleitt
með því að hita steima í eldi hefði
átt að fullkomna svo samstundis,
að hægt hefði verið að framleiða
eins mikið af járni og þurfti.
En þe®sir fornmenn höfðu
enga aðra þekkingu, heldun* en þá
sem þeirra eigið hyggjuvit veitti
þeim, og athuganir sérstakra
gáfumanna þeirra tíma, sem til
æirra kom í munnmælasögum.
Reikningslistin var þá ekki
þekt, ekki heldur rökfræðin og
það eina sm þeir lærðu voru dýra
4g fiskiveiðar og eitthvað að
landbúnaði — það sem þeim var
nauðsynlegt til lífsframfærslu.
Fyrir þá menn, sem ékki nutu
meiri mentunar eða upplýsingar,
en þeir menn gerðu, að brjótast
andlega út úr algjörðu þeíkkingar-
leysi, til þekkingar á málmefnum,
notkun þeirra og verðmæti og svo
að fraroleiða þau eftir jþörfum,
sýnir að sþessir menn hafa evir
gæddir andlegu atgrfi.
Ekkert, sem minnir á skriflet-
ur, er að finna í náttúrunni. Og
hvergi í náttúrunni er að finna
viðleitni til þess að varðveita at-
burði eða geyma sagnir frá þeim.
Ilvernig að mennirnir fóru að
finna upp skrifletrið er ekki
hægt að segja, við getum bara í-
myndað ckkur það.”
Margt fleira tilfærir Mr. Fiske
sínu máli til sönnunar.
l^bRlTy FIIOUPJ
saibs.
0EBrt44,
"More Bread and Better Bread ”
and Better Pastry too.
USE IT IN ALL Y0UR BAKING