Lögberg - 28.09.1922, Blaðsíða 2

Lögberg - 28.09.1922, Blaðsíða 2
2 LOGBERG, FIMTUDAGINN 28. SEPTEMBER, 1922. Endarminningar um íslandsför. (Lögrétta frá 18. júlí til 22. ágúst.) Eftir Sir. John Fleming L.L.D. N frá Aberdeen. f fjölda mörg ár hafði eg þráð þeirra og hinni fjöl'breyttu ment- un þeirra. Eg hefi t. d. rekist á orgel á sveitabæjum þar sem eg bjóst sísf við, og heyrt ótrú- lega vel leikið á iþau. Og hjá þessu yfirlætislausa fólki er hófsemi og siðferði á háu stigi, og m'á því vænta landinu góðrar framtíðar ef þær dygðir haldast. Er eg sá fyrir mér heimil- islífið og heimilin. í íslenskum að koma til íslands, þessa fjar- ["veitum komu mér í hug orð þjóð- 1 skaldsins skoska, Rebert Burns, læga lands frægrar sögu, sem eg hefi kynst vel af bókum og fylst aðdáun yfir þjóðinni, sem á hana, og sögunni sjálfri. pví er eins varið um ísland og um ættjörð mína Skotland, að það liggur mikklu norðar á hnett- inum en þjóðin, sem það hefir verið í stjórnroálasam'bandi við og íslendingar hafa eins og Skotar, þrátt fyrir liðnar aldir ekki látið kúgast, heldur varðveift hið frjáls mannlega lundarfar, sem geri allar þjóðir miklar og mikils virt- ar. i Mér fanst það því líkast heim- sókn til löngu liðinna forfeðra inn viti of lítið um Island, og þó minna að kcmast til Islands, en ennþá minna um höfuðborg þess, énæðissamt lífsstarf mitt, sem nú Reykjavík. Nafnið eitt, Iceland, er orðið meira en 70 ára, hefir eins og við heima erum vanir að aldrei gefið mér tækifæri til að kalla það, gefur aðeins hugmynd uppfylla ósk mína fyr en nú í um ís, snjó og kulda. því er það, sumar. að sá sem heimsækir ísland í Jeg hefi farið víða um veröld fyrsta sinn, fyllist furðu er ihann og komið oftar en einu sinni til kdmur inn á hina fögru höfn aHra landa á meginlandi Evrópu. Reykjavikur og sér breiðast út er hann lýsir líkri sýn með þess um fögru og sönnu orðum í kvæð- inu “Gottar’s Saturday Night' From scenes like these auld Scatia’s grandeur springs That makes ’her loved at home revered abroad Princes are but the breath of kings — an honest man’s the noblest work of God.--------- II. Reykjavík. Eg er hræddur um, að heimur- Ástralíumenn segja. Ekkert hefir vakið athygli roína eins og tala bifreiðanna, eða mót- orvagnanna, sem við köllum heima. Mér er sagt að þær muni vera um 200 talsins í Reykjavik og hljóta þeir að hafa kostað um 2,400,000 krónur og rekstur þeirra kostar nálægt 1,000,000 krónur á ári. Af þe&súm tölum geta menn séð hve miklu fé er fleygt út í bifreiðaakstur. Einhver laginn og tungumjúkur bifreiðasali frá Vesturheimi hlýtur að hafa komið til Reykjavíkur, því vagnarnir eru flestir ameríkanskir. En hvað sem þessu líður er Reykjavík alls ekki .stór bær. Eg er gamall maður en get þó gengið bæinn endanna á milli !á 20 mín Loksins laus við nýrna- sjúkdöminn. 624 Champlain St., Montreal. 1 þrjú ár þjáðist eg stöðut af nýrna og lifrar sjúkdómi. Eg var alveg að missa heilisuna og engin meðul sýndust geta bjargað tók eg að nota Frit-a-tives og áhrifin voru óviðjafnanleg. Höf- uðverkurinn, stíflan, nýrna og lifr- vandræðamál fyrir þjóðina og býst eg við að margt hafi verið rætt og ritað um það og margar tilraunir geirðar til þess að bæta úr núverandi ástandi, svo að það sem eg legg til í málinu hafi verið reynt áður. Samt á eg bágt með að trúa, að þar sem jafn fín- gert gras vex eins og hér — fallegasta grasið sem eg hefi séð —■ sé ókleift a% rækta hafra. rúg, rófutegundir eða betri kart- öflutegundir. Yrði að gera til- raunir með sérstaklega harðfeng- ar tegundir útsæðis og leita leið- arþrautirnar, hurfu á svipstundu. Allir sem þjáðst af slíkum sjúk- 'beiningar hjá reyndum stofnun- dómum ættu að nota “Fruit-a- um> ejns og t. d. Norðlenska Land- tives.’ búnaðarfélaginu í Aberdeen (seim 50 cent hylkið, 6 fyrir $2,50 eg er forseti fyrir) og fá þar ______ ________ _ _ __ _______ reynsluskerfur 25 cent. Fæst hjá bendingar og aðstoð í þessu máli. útum. Hvers vegna liggur þá fólki öllum lyfsölum, eða burðargjalds- Kartöflurnar þurfa mikla kolsýru svo mikið á, að það borgar stórfé' frítt frá Fruit-a-tives Limited, og ættiþað sefja þær niður í röð- fyrir að komast áfram? Ottawa. Á íslandi er mikið af ágætum hestum, sem gætu sem best unnið það verk, sem bifreiðarnar hafa nú. Tíu bifreiðar eða svo ættu að nægja þörfnni þegar mikið ligg- ur á. Að öðru leyti ættu “hestar postulanna” að nægja og þeir mundu hafa gott af aukinni hreyf- ingu. Og peningarnir sem fara í bifreiðarnar mundu vera miklu betur komnir í sparisjóðum eða lagðir í einhver framleiðslufyrir- tæki. En eg má víst ekki fara að halda umvöndunarræður! I um, en eldci í beðum eins og við- ast er gert hér nú, fóðurrófurnar |sem eru mjög bark-þykkar og Copenhagen Vér ábyrgj- umst það að vera algjörieg; hreint, og það / bezta tóbak heimi. PPENHÁGEN # " SNUFF * Ljúffengt og endingar gott, af því það er túið til úr safa miklu en mildu tóbakslaufL MUNNTOBAK er að fullkomnara gistihús kom- ist upp í Reykjavík. Hotel fs- land, sem er ágætt í sinni röð, cr úr timbri og er hættulegt ef í næstu og síðustu grein minni j harðfengar og geta staðið úti all- ætla eg, með leyfi lesandans, að an veturinn í Skotlandi, ættu að koma fram með nokkrar tillögur vera settar á sáma hátt. Eru eldur kemur upp, en ýmsir ferða- fyrir íslensku þjóðina, er varða þær ágætar fóður handa nautpen- j menn setja líka hættur mjög ýms atriði, er að minni hyggju jngi, fé og hrossum og þarf að fyrir sig. þar að auki eru ekki auki góðar til heimilisþarfa. jbaðklefar, engin setustofa, eng- Ef ’hægt er að rækþa hér ribsber'in skrifstofa handa gestum mé geta stikilsber einnig vaxið hér,' reykskáli, og það er ekki á góðum má geyma þau í safa í flöskum atað. Nýtt gisti'hús ætt að vera að og nota allan veturinn. Eg sé reist þannig að þaðan væri gott eg geri það að hlutverki mínu, enga ástæðu fyrir því, að eigi útsýni yfir Faxaflöa. Lika þyrfti að koma fram með nokkrar til-,sé hægt að rækta-'hér grænkál, að reisa stórt gistihúsl á ping væri hægt að 'breyta til bóta III. Nokkrar umbóta-tillögur. það er með ihálfum huga, lögur, er verða mættu til aukinna | hvítkál og því um líkt ef skjól- f völlum og smærri gistihús við Pað v^úi svo til að eg var í hagsælda með þjóð þessarar und- góðir torfgarðar eru í kring um Laugavatn og Geysir og ef til Eg hefi farið könnunaiferðir til fvrir ser hin fallegu hus, sem nu. lænum þegar haldin var hatiðleg j unfogj.u eyjar, sem eg verð nú reitina En vitanlega þarf að vill dalitið skyli við Gullfoss til Ceylon, Indlands, Egyptalands og eru að þjóta upp í Reykjavík. afmælismlfnning hins mikla ogjað fara að kv;ðja> ,þó nauðugt vanda til tegundanna. oftar en einu sinni um Canada og pað er ,eins og gamall ,sjómaður góða manns Jóns Sigurðssonar.! pér> meg að timi minn er ^rot. Bandarfkin þver og endilöng. sagði um höfnina í Sydney: “pað|Minnin? hans er höfð 1 svo mikl;'jnn- f endurminningunni geymi eg er áreiðanlegt, að guð almáttugur um heið,TÍ a íriandi, að jafna má því mikið af gömlum sýnum og hefir gert þessa höfn”. atvikum víðsvegar úr veröldinni. pannig mætti einnig segja um pegar eg kom tH íslands — höfnina í Reykjavík, inst í faðmi það var með hinu góða skipi Faxaflóa, varna vel af eyjum, sem “Gullfoss” 12. júní — bjóst eg mynda brimbrjóta við hana, ásamt til virðingar þeirrar, sem Skotar bera fyrir nafni W. E. Gladstone. Eg hefi aldrei séð prúðmann- ! afnota ferðamönnum, sem koma Mikið mein er íslandi að skóg- hanfað; leysinu. í öðrum löndum á sama Fiskiveiðum á stöðuvötnum Aðalatvinnuvegirnir tveir hér breiddarstigi, t. d. í Alaska og þyifti að vera komið þannig fyrir, á íslandi eru vitanlega fiskiveið- í Síberíu eru ágætir barrskógar að ferðamenn gætu fengið leigða ar og landbúnaður. Landbúnaður- en skóggræðslutilraunirnar, sem hata bal sem ÞeÍT 'koma, og væri inn var um langt skeið aðalat- eg hefi séð hér á pingvöllum, ^rei d akve,,sin leiga fyrir vínnuvegur landsins, ef ekki eini og við Raliðavatn hafa að því vern öngu , 'sem rent væri. legra fjölmenni karla og konur, frísklegt, hraustlegt og frítt fólk atvinnuvegurinn. En nú býst eg er virðist algjörlega mishepnast Ef farið væri að þessu ráði, við því, að 'þessi vika eða hálfur rambygðum, .smekklegum stein-j°g eg dáðist mjög að því semjvið að hann verði að getjast ann_ þratt fyrir margra ára umhyggju. er e« fnllviss !>ess. að miki11 mánuður, sem eg ætlaði að dvelja görðuim, sem bygðir hafa verið t11 fram fór’ einkum r*ðunni víð gröf |ar j roðinni á ,eftir sjavarútvegn- Eg get ímyndað mér að ,hraun-,ferðamannastraumur mundi verða nýja varnar henni. Að tiltölu við stærð ina og fyrstu íþróttunum er sýnd- um> að minsta koati hvað fjár. login undir jarðveginum og seltan landinu álitleS féþúfa. Gufuskip í sjávarloftinfl eigi sinn þétt í ln’ sem notuð yrðu ti! far>ega' afla snertir. Að koma fram með umbótatil- hér, mundi veita mér reyrslu og atburði í skauti stór- og ef litið er á ihve Reykjavík er!ar voru, sem eigi eru algengar fengilegrar /og æfintléralegrar norðarlega á hnettinum, má bær- heima «n miklu tíðari í Frakk- náttúru, og eg hefi sannlega ekki inn með réttu gera tilkall til þess, landi- orðið fvTÍr vonbrigðum. ’^ð höfn hans verði talin meðal Jeg hefi séð mynd Jóns Sig- Fyrstu kynnin af “eldfjalla- hinna fegurstu í heimi. jurðssonar í nálega hverj húsi sem landinu í norðri” fékk eg þegar Víst er höfnin fögur, en hvað á eg hefi komið í hér, og að út- skipið kastaði akkerum í Vest- að segja um bæmn? íliti virðist mér hann vera annar mannaeyjum og við mér blasti Sumstaðar er hann svo gamal- Wilhelm Tell. þverhnýptur rauðbrúnn kletta- dags, annarsstaðar svo furðulega pegar eg gekk um kirkjugarð- veggur með hraunrimahettu, þak- nýr, svo mikill mótsetninganna 'inn eftir hátíðahöldin vakti sér- j^ffs^ ínm grænum torfum, þar sem bær, að það er mjög erfitt að lýsa staklega einn legsteinn eftirtekt verið vanrækt hopar af harðfengu sauðfé voru ahrifunum, sem hann hefir á skap mína, því hann var úr rauðu á beit, en lítið þorp í fagurri kvos komumannsins, eða finna lýsingar Peterhead-graniti. Mér þótti þetta til vinstri hancjar. pessi fyrstu orð, sem eigi við hann. I einkennilegt en kom ekki 4 óvart TT' —TT-T'TT T kynni voru töfra-ndi og síðan hafa Að líkja honum við gorkúlu-bæ er eg sá, a^ undir honum hvíldi, og^SÍtl^un'erí tönTumS ’ [ einna en'skra og þýskra togara- þessu — einkum þó sjávarseltan, flulninKa ættu að koma við í Orkneyjum eða 'Shetlandseyjum lögur í fiskiveiðunum, þegar slík- >vi engir skógar þrífast t. d. á * ____ a. , , _ rrti QVi oflnrl a.o,rinm aXa Onlr n oni n m nOlðurleíð ir menn sem t. d. herra Thor Jensen eru starfandi lí þeirri grein mætti virðast fífldirfska; en eigi að síður ætla eg að leyfa mér að segja, að þó saltfisksútgerðin sé rekin 'á allra fullkomnasta Á Bretlandseyjum er ótakmark- aður markaður fyrir hinn ágæta þau aukist og áhrifin orðið dýpri (bæ, seim byggist í skjótri svipan) ÍSkoti einn, Paterson iað nafni við það, sem fyrir augu mín hefir mundi sennilega vera talið of sem hafði dáið í RevViavíV Shetlandseyjum eða Onkneyjum. j1 llulou“*io og í Færeyjum í suð- Eini vegurinn til þess að rækta ur|eið- Ennfremur gætu þeir farið skóga hér, er að mínu áliti sá, hrin?ferð kringum landið, ef ósk- að velja til ræktunarinnar skjól-iað væri’ góða dali, er vissu t11 suðurs! Eg vona að i það minsta ein- og 'helst að rækta þá sem næst l'hver-'ar af ÞesSutn uPPástungum lækjum. Að minni hyggju mundi mlnum me2' festa rætur ver»a skotskt lævirkjatré vera heppileg-'^ ankinnar hagsældar þessu ast til ræktunarinnar. Bændurniír flytja allar vörur sínar á tviíhjóla kerrum, sem ein- um hesti er beitt fyrir og er mér sagt, að hlassið vegi ekki nema 1 NORÐRINU MIKLEY. í norðrinu Mikley sér lyftir úr . það Líklega hafa vinir hans haidið, að1 ‘T“‘nin !ir maður löngum lestum af þess-' leg|> austur að Geysi um Skálholt og ekki svo fjarri sannleikanum. síðasta .hvíldin yrði honum hæ£-!verið heldur'erfið á síðustu tim um kerrum °£ fer mikiö fyrir,fágnættis húmmóðan dregur sig , . ■ talið of sem hafði dáið í Reykjavík. I 400 til 700 pund. Á veginum mæt- borið a ferðum mínum um landið, ir.ikið lastmæli, eu þó væri *>»* T ^ i__,j_-.» utgerðarmanna, sem kouna í hafn- .---------------------i-_j.— _* t_~_~ austur að Geysi um Skálholt og ekki svo fjarri sannleikanu: á bakaleiðinni að Laugavatni og Mér hefir verið sagt, að ferða- arh ef þessi steinn frá ættjörð-! landi og þessari þjóð, sem eg sendi hér með alúðar kveðju mína. pingvöllum. iþeiim að j^tri sýn, en í rauninni frá. sem a í austrinu ljósgjafinn lýsir af l.-“’ T **“ ;um. pó er þess að gæta við þessa, „ . stæði a leiði hans, eða ef til • f;_v_alll 0» ^„mo:er flutningunnn litilli. Geysir dro mig sérstaklega að kæmi svo hingað eftir 1922 og vill hefir hann óskað þess sjálfur ; LA,! !! >ær kemst- held að >að sé! degi ser, oz hef<M eg getaft dvalið þar ekki getað þekt bæinn aftur, og á deyjandi degi. . . 4 v. , * orfiið tímabært hér að innleiða lífsÞróttinn vekur um hauði;r og í marga daga, og hið guðdómlega eg get vel trúað því. J Um leið og eg lýk máli mínu fitulvpro]1,!n’;n1''pVk1; Vfh,r letta fjór'hjólaða ameríska vagna _ lSja- _ kvöld og morgun, sem var í Laug- Hvað snertir flestar norðlægar um Reykjavík, verð eg að biðja .• ... í sveitunum, með tveimur hestum ^r suðrinu hafrænan báruna ardalnum með vatnið fagra , borgir, sem eg 'hefi komið til. bá (rnÖn hnranrn KooiQfíno Qfo/vVnn«ir . ^ ^ ^ fvrír nor atnmr n rmllí ViaafoTiTiQ i ’bærir, fagra borgir, sem eg ihefi komið til, þá góða borgara bæjarins afsökunar i_ ' * r- 1 • .jj * fyrir framan mig, umgirt af smá- hefir vöxtur þeira farið mjög ef þeim finst að eg hafi að ein-í£ i J? flskunnn er veiddur- ís' hverum og Iaugum og í fjarsýn, hægt og bítandi, fullorðið fólk sit- ,hverju leyti talað óvirðulega um •*8 Hekla og önnur snjóklædd fjöll ur miðbik borgarinnar og ungvið- þeirra góða bæ. I. .a e ... a a,a arsins þægiieg* tij ferðalaga, einkum • — ............. - r lihnng, þyrfti að vera alt oðru visi . . , * , ’ . fyrir konur og bbrn. peir eru fyrir og stöng á milli hestanna. l Peir bera mikinn þunga, eru með hlunda fer máninn vestrinu I. fjöðrum og þaki yfir og því miklu •árdagsins ljósgeislar leika nú skærir svo undur fögur — hefir látið ið verður að leita tl útjarðranna. | Eg'hefi dáðst að, hve göturnar :f eftir í huffa mínnm mvnH En hér í Reykjavík er þessu alt'voru breiðar og reglulegar. Eg' J öðruvísi varið. Gömul timbur-hús (hefi komið í hið óbrotna en full-1 - - ----- - standa vi® nýJar Pg-fallegar bygg-jnægjandi alþingisihús og háskóla h!P(ri. v~ri l { , ,. ou,, „k, venjulega göfuga mynd, gersam- ingar úr steinsteypu, sem vel og einnig Iandsbókasafnið ogfr. , miklum þunga á bakinu á þeim lega ólíka noikkm bví. sem eo-Tæt.i sómt. «*r í t,,________________...Klrumum» ogfnaþessum sþoðum „_____T__ eftir í huga mínum mynd, sem aldrei mun hverfa. Allur fjallahringurinn hefir ó- ,’rir komið en nú er. Togarárn- ir ættu að flytja veiði sína á á- kveðnar hafnir hér, þar sem þægilegri í drætti og hestarnir geta farið hraðara með þá, kerrurnar, sem altaf hvíla en með lega ólíka noikkru því, sem eg gætu sómt sér í miðbki Lundúna- þjóðmenjasafnið. Eg hefi, sem'Tj' L ' .. ,. , • hef ,« i trimlmm. raS|borsar. Stjór„a?krifsW„r„ar;gamaIl b.rgaratjbri i Aberdeen Englanjs á ,LSTip™ ‘ I PCT11 TYl ihliailWl o'X frorvi n A4-4- A 4-í._4-4-____1 r er vitanlega eldgosuppruni fjall-eru í svo lélegum búsum, að frem- heimsótt og átt gott og skemtilegt h Tr& S anna, sem er orsök í þepsu. Dala- ur Iíkist góðum hesthúsum. <m viðtal vis KmiH 7imaQn ,Wn-0,J.ra_ S löum’ til og góðum hesthúsum, en:viðtal við Knud Zimsen borgar- er kæmu í ensku drögin á leiðinni úr Laugardaln- skiftistöðvar rafveitunnar eru Úr stjóra, sem hefir lík störf um til pingvalla eru tröllaukin [ steinsteipu og byggingarstíllinn höndum hér. Hann er ánægður Eg hefi ekið í þess konar vögn- ium í West Wirginia jafnvondía eða verri vegi en eg hefi séð hér á landi. Er það ómaksins vert og töfrandi svo afburðum sætir(eins og á grískum musterum. og sjóndeildanhringurinn með! Nbkkrar aðalgötur eru ágæt- hvössum, stórskornum fjallabrún-, lega úr garði gerðar, malbikaðar, um, einstakur í sinni röð. jog komast í námunda við hið full- Vötn, ár og lækir prýða slétt- komnasta, en aðrar — þó undar- lendið og undir hliðunum standa Iega megi virðast, einkum þær, bæirnir með veggjum úr grjóti sem næstar eru höfninni — eru með bæinn og allsendis óhræddur við skuldir hans og skatta, sem samkvæmt tölum þejm, er hann sýndi mér viðvíkjandi bæjarhagn- um eru eigi óeðlilegar. I haf.nirnar á ákveðnum dögum i v með hverri viku. pær hafnir sem bezt- að reyna þessa vagna hér’ ar væru til fisksölu í Bretlandi , Önnur tekJulmd er her sorg- eru Grimsby, Hull og Aberdeen 6ga. vanrækt’ nefnile?a eða jafnvel Billingsgade (aðalfisk ei'iru,en nga" , markaðsstaður London). pessi 1 fJolda morg ar fef.r Nor- flutningaskip mundu ekki þurfa f.gT auSlð ,°f fjar að /es8"1 hnd, eg leyfi mér að fullyrða „ , .. , .......... „ , . .meiri mannafla en togari, þau _ ... _T . Eg hefi drukkið m.kið af hinu |gætu fjutt aflann fljótara á mark_ að, ^ Noregs hafi fanð miljomr tæra vatni Reykjavikur og leyfilaís- + +;, . . fra England, pyskalandi og enda og torfi og bárujárnsþaki og græn eiginlega lítið annað en fen. Enda mér að segja, að hvepgi fáist betra V' , ]f. * . .. frá öllum löndum í heimi. um túnum, eins og skínandi þótt kol séu mjög dýr í Reykja-' vatn í heiminum. Með svo góðuT. 6(,a ma voru> sem pangað sigla ‘á hverju sumri emeröldum. Fénaður hross og vík, þá er gas og rafmagn notað drykkjarvatni hefði bannið átt að y væri a 0 yras a mar um lundinn minn hérna, þar sem eg bý. 20 árum seinna. 1 norðrinu Mikley við löðrið sér leikur, það lama, ’ana engin nútíðarbönd, Máninn í austrinu birta fer bleikur, brimþrungin alda sér veltir að strönd. sumar- ;suðrlnu kastvindar koma því grimmir, kveðja fer sólin vestrinu í. Lánættis húmskuggar leika nú dimmir um lundinn minn heima, þar sem eg bý. M. Doll. veginum, en sumpart til þess að jafna hann sem ibest. — Svo sem frá var skýrt í Vísi fyrir skemstu, var að eins sáð í lít- inn hluta hennar í vor, og var þar vel komið upp. Ekki var síður fag’urt að líta yfir nýgræð- inginn á melunum, sunnan meg- in við mýrina. par var áður grýtt og gróðurlaust. Nú er grjótið horfið og hávaxið hafragras komið í þess stað. Allar þessar umbætur hefir ráðsmaðurinn porleifur Guð- mundsson látið gera. Mun hann stórvirkasti jarðræktarmaður þessa lands, gætinn og stórhuga í senn og einkar hagsýnn. Ætti hver bóndi sem hingað kemur til Reykjavíkur, að fara suður að Vífilsstöðum 'til þess að sjá jarðaibætur hans. porleifur var í kaupstað þeg- ar við komum, en var kominn heim áður en við fórum. Tók hann okkur tveim höndum og bauð til kaffidrykkju og var þar setið góða stund 1 ágætum fagn- aði. — En svo skemtilegt sem var að líta yfir nýgræðinginn á Vífilsstöðum að þessu sinni, þá mun þar verða enn 'blómlegra að ári, ef ekkert óvænt hendir. Og iþegar þess er gætt, að óvíða er land ver fallið til ræktunar en á Vífilsstöðum, þá virðist engin fjarstæða að ætla, að jarð- ækt gæti tekið stórfeldum fram- förum næstu ár í öðrum sveit- um landsins, þar sem landgæði eru meiri. -------o------- Til Selkirkinga. Síðan eg í Selkirk bæ setti fyrsta sporið, mig hafa landar mínir æ á mjúkum höndum boríð. pó eg ferðist fjær og nær og færi hnöttinn kringum. Selkirk verður bezti bær bvgður íslendingum. pegar dýrtíð þjakar ró, — það er ekki slaður. f Sel’kii/k held eg seinast þó svelti nokkur maður. Með léttan huga, hlýja sál og hreinar tilfinningar. Eiga hiá mér óskift mál allir Selkirkingar. J. Schram. bænsni ‘á hverjum bæ. par búa að jöfnum höndum að kalla má, og er lvera ónauðsynlegt, en þó hefi eg sið feðra sinna menn, sem um sjaldgæft að hitta það fyrir ann-: verið vottur að þeirri leiðu sjón, má segja að séu sjálfum sér nógir arsstaðar í bæjum á stærð við að fleiri en einn ungur maður fremur en annarstaðar, bóndinn Reykjavík. í Skotlandi, ættlandi hafa borið merki þess að hafa er fjölhæfur maður og er tré- mínu, eru margir bæir stærri en drukkið annað og miklu sterkara smiður og járnsmiður í senn eftir F.eykjavík, sem ekki 'hafa rafmagn Kemur það mér til að balda, að því sem þarfir heimilisins krefj- ennþá. ’ j nauðsynlegt sé að ihert sé á bann- ast, og þekkir alls ekkert til þeirr- Sennilega hafa miklir peningar lögunum í vissum atriðum. Annað ar venju, sem nú er orðin svo streymt til Reykjavíkur . síðan sem mér þótti mjög leiðinlegt að aðinum í Englandi. ■sérstök ferðamannaskip frá Lon- _ , .... ^Pn, fra Hull, frá Newcastle, frá Vitanlega mundi fiskunnn tapa Leith og frá fjolda morgum hofn_ nyjabragðinu lítið eitt við um- um á meginlandi Evrópu. hleðsluna, en þó er vel kleyft, pessar skemtiferðir eru aug._ ef vandvirkni og góð umhyggja yBtar mjog ítarlega> og á hverj. er við hofð, að varna því að firði j Noregi> ,j hverjum bæ> á þetta verði að roeini. gistihúsunum inni í landi - al- Hvað sildveiðarnar snertir þa staftar dvelja útlendingar, finst mer hræðilegt að aildm skilja ^ eftir af fé. sem algeng í Englandi, að sami mað- 1909, því eigi er þetta sem eg hefi sjá, var að körmingar stúlkur Isku i vera notuð tl] beitu- Hví skyldu íslepdingar ekki urinn gefi ekki unnið nema eitt minst á eini sjáanlegi velmegun- skyldu koma án fylgdar sér eldral, kynt mér síldveiðar alstaðar , að verða aðnjótandi ein- verk. Bóndinn sDVr ekki um arvotturinn. jfóUts inn á kaffihús, til þess að!1 ^oregl °* Skot'and1’ en hvergi hvers af þessari góðu uppskeru ? jland Það- sem Búna(|arfélagið |U AT , A/v ri aÍC _ . v, i 4 ,1 A/V n 4 /. M rv ^ I 1 i n Nýgræðingur. pegar forseti Búnaðarfélags- ins bauð blaðamönnum með sér til Vífillsstaða síðastliðinn föstu- dag, sýndi hann þeim fyr.st Gróðr arstöðina og nýju sáð- slétturnar í Vatnsmýrinni, sem unnar voru með þúfnabanan- um í vor, en síðan var haldið suður í Fossvog og gengið um ákveðinn vinnudag, hann vinnur| Tildurdrósirnar sjást líka hér eta, drekka og reykja. eftir því sem þörfin krefur og norður við heimskautsbaug, á há- j Timbur, steinsteypa og báru- , . , , .............. ........ ................................ þolið endist með hjálp konu hans um hælum, nærskornum pilsum járn getur ekki talist að gera eina ™ssne^ski markaðurinn 'er jðnýjlur síðan ófriðinum lauk hækkað arst°ðm er orðin vel blómleg, 0g barna a.5 því.-að rækta jörðina og silkisokkum, og hingað er einn-| borg fallega, en þegar það er og elur upp hrausta kynslóð, sem ig kominn spjátungurinn á gulum smekklega málað, verða áhrifin i unir glöð við sitt og miklast af ætt stígvélum, lé^ghlífum með vindl- heild sinni ekki slæm. En samt jórðinni) sinni “Ástkæru fóstur- ing í munni og stráhatt á höfði — held eg að meira ætti að gera að niold • sömu tegund og George Englakon- 'því að nota grásteininn, sem Eg hefi orðið miög hugfang- ungur notar sjálfur, segja búð-'rétilega meðfarinn er mjög þekki-i8tandi islensks landbúnaðar, sem Nú er tækifæri fyrir ísland hefi eg séð eins feita og stóra Ferðamennirnir eru að verða1 er að rækfa þar> °g síðast var 6i,d «ins °S hér við land- Meðan!þreyttir á Noregi, verðlagið hefir haldið tiJ Vífilsstaðar. - Gróðr- ætti að kryddsaUa alla síld niður gegndarlaust> laxaveiðin þar €r í blikkdosir og selja hana til Ameríku. ekki eins góð og áður var — bver sem ástæðan er til þess — Læt eg þetta næja um fisk- og nú vantar nýja staðl að flýja veiðarnar og sný mér þá að á-,til inn af þeim myndum, sem eg irnar. jlegur á að líta, eins og sjá má af hefi séð úr íslenzku bændalífi Tvö kvi'kmyndahús hafa verið I hæstarétti. af framkomu bænda og gestrisni, seft í bænum, og er sagt að þau j Eg get ekki lokið máli mínu ---------.—_ . ________________, hafi nógi að gera, þó skömm sé | um það, sem eg hefi séð í Reykja- frá að segja. Knattspyrnan hef-lvík, án þess að minnast á, að eg af . < . .-------" , höijrinni lr nertekið bæinn og næsta skifti.var svo lansamur, að kynnast hin- nn rn hvi at U 1 I L hlæðadi og bdlginnl P- >; Í gylliniæð? U p p- sem e£ heimsæki Reykjavík, j um fræga myndhöggvara Einari * 1 LLU skuröur önauöfiyn- jskyldi mig eikkert furða þó hraun, Jónssyni í ka-stalaborg hans Hnit- Olntment veitir I'rutt einhversstaðar Og . bjöi-gum Er eg fullur lotningar 60 cent hyikið hjá lytoöium eða frá g°líJbrautir lagðar þar. fynr snild Einars og vona að eg Edmanson, Bates aní Co., Limited, j Eg segi það satt, að mér finst fái síðar að sjá einhver af hinum m"ni hafa haf* Vn'Mtmm UM. I Sk»t- f8 og 2 centa frlmerki sent. inga til að hrenna, eins og landi.------------— en þó skemdist 'gróð ur þalr nokkuð í veðrunum eftir fyrri helgi. Sprettan á hafra-sléttun- um er nokkuð misjöfn, en verðr ur vafalaust orðin mjög góð í lok þessa mánaðar. — pegar alt öðruvísi er ástatt um. |til þe,ss að koma á góðum og kom suður að Vífilsstöðum, var Eins og nú standa sakir ræktar! hröðum skipaferðum og auglýsa | fyrst gengið um ,hina miklu íslenski bóndinn ekkert nema gras þær vel. — Hér er hressandi! Vctrarmýri, og þótti þeim, sem og víðast hvar er einnig góð við- loftslag, góðar veiðiár, mikilfeng-1 hana höfðu séð í fyrra eða þar leitni á því að rækta kartöflur legar fjallasýnir, og hverir og áður, furðuleg breyting orðin og rófur, þó uppskeran sé frem- laugar eru 'hvergi til á jarðríki ur léleg. Sumstaðar má einnig ens og hér nema á New Zealand, sjá granna rabarbarleggi og á og hin tignarlegu fjallaskörð og skjólgóðum stöðum ri'bsberja gljúfur finna -hvergi sinn jafn- runna. par með er upp talið. | ingj nema vestur í Klettafjöll- Allar aðrar matartegundir verð unum í Ameríku. ur að flytja inn og borga með En ýmislegt verður samt að henni. Áður var hún eitt óslitið kviksyndi; nú er hún skráþur, skorin mörgum pg djúpum skurðum og öll tætt með þúfna- bananum, svo að sá má í hana að áriw Var hún brend fyrir nokkrum dögum, sumpart tiil geipiverði. Er þetta hið mesta gera til undirbúnings. Æskilegt þess að auka steinefni í jarð- Lifrar verkir. Verkir undir herðarblöðunum benda til veiklunar í lifrinni. Önnur einkenni eru stýfla, meltingarleysi og höfuðverkur Vissasti vegurinn til þess að komast sem allra fyrst til heilsu er sá, að nota Dr. Chas- e’s Kidey-Liver Pills. Stöðug notkun þeirra tryggir bata, leiðréttir meltinguna og hreinsar blóðið. Mrs. W. Barten, Hanover, Ont., skrifar: “Um i langa tíð þjáðist eg af lifrar sjúkdómi og fylgdi því al’la jafna þreytutilfinning í bakinu, sem örðugt var að út- rýma. Einhver ráðlagði mér Dr. Ghase’s Kidney-Liver Pills. pær sannarlega reyndust mér vel. preytan í bakinu hvarf á svipstundu og nj líður mér á- gætlega. Eg hefi óbilandi trú á Dr. Chase’® Kidney-Liver pills og Ihefi þær ávalt í húsinu” Dr. Ghase’s Kidney-Liver Piltls, ein pilla í einu; 25 cent askjam hjá öllum lyfsölum eða Edman- son, Bates og Co., Limited. Tor- onto.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.