Lögberg - 26.04.1923, Page 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN
26. APRÍL 1923.
Kveðst nú geta leyst
af hendi verk sitt.
Quebec búi notaði Dodd’s Kidney
Pills.
Mr. Aubin, telur þær hafa læknað
sig að fullu og hann finni aldrei
framar til verkjar í nýrunum.
St. Nicholas Station, Que., 23.
apríl (Einkaf negn). —Gaudias
Aulbin, velmetinn bongari hér,
segist eiga Dodd’s Kidney Pills að
iþaikka heilsu sína.
“Nú er eg fSlhraustur og kenni
engra þrauta frá nýrunum,” segir
Mr. Auibin.
“Síðan eg fór að nota Dodd’s
lidney Pills, hefi eg verið stál-
hraustur og stundað vinnu mína
hindrunarlaust.”
Heylsuleysi iMr. Aubins stafaði
frá nýrunum. pað voru að eins
Dodd’s Kidney Pills, sem gátu
komið honum til bjargar. pær pill-
ur gjönhreinsa blóðið, þaö er að
segja, 'pær veita nýrunum mátt
til j>ess.
Nýrnaveiki leiðir af sér gígt,
þvagteppu, sykursyki og hjarta-
bilun.
Hraust nýru halda blóðinu
hreinu, en hreint .blóð er sama
og heilibrigði.
Spyrjið nágranna yðar hvort
Dodd’s Kidney Pills sé ekki ávalt
beztar.
Andvökupunktar.
Frá Betel.
Alexander, Briem og Björn
Baldvinson og Grímur,
Hans og Pétur héldu vörn
j>á háðar voru glímur.
Jónar tveir og Jónas einn
Eg vil Kristján hafa.
Lárus karl er limabeinn
lætur Ólaf skrafa.
Páll og Hjálmar pjakka tveir
potast seint hann Runi
Sigvaldi og Sigurgeir
segjast eldri muni.
Sigurð fjórum segji eg frá
svo .skal Tómas heyra
Vigfús nefnir nafnaskrá
nú hef eg ekki fleira.
Kvinnunöfnin kem svo með
þótt klúður á því verði,
mér hefir aldrei lukkan léð
list á bragargerði.
Með iþví líka að erfitt er
að yrkja úr kvenmannsnöfnum
kátjlega pví kýs eg mér
krókaleið með hröfnum.
Ásta, Þóra, Ásgerður,
og þá Guðrún, Jófríður,
Halldóra og Helgur tvær
Hlíf, Jóhanna standa fjær.
Kristrjana og Kristín er
kannast allir við þær hér,
‘María og Málfríður
maður enginn að þeim spyr.
prjár eg segji Sigríðar
sömu tölu Margrétar,
Rósa, pórunn, puríður
þetta maður viti hver.
Áratalið nefnist nú
nítján hunduð tuttugu og þrjú
febrúar það fyrsta er
finst svo ekki meira hér.
Á Bebel talið alt nú er
aldrað fólk að vistum
þolinmóðir þreyjum vér
þar til dauðann gistum.
h. A.
ar, og ef um bresti er að ræða, þá
að hafa kjark til að standa upp-
réttur andspænis erfiðleikunum
og með vonar og trúarstyrk sjá
veg út úr því öllu saman.
pað er ekki heilbrigt fyrir verzl-
unarmanninn, sem er að verða
gjaldþrota, að þora ekki að skoða
fjárhag sinn, en telja sér trú um
að hann sé í bærilegu ásigkomu-
lagi og muni slampast af, þessi
tálvon hans mun ekki geta veitt
honum neinn sannann öruggleik,
því meðvitundin um ástandið eins
og það virkilega er, truflar sinn-
isró hans og veifcir þrekið, og af-
legingin getur orðið fullkomið
kjarkleysi. pað er því miklu
heilbrigðara, að ganga hikJaust
til verks, iskoða ástandið eins og
það er, því þekking á hlutunum
gefur ávalt áræði til að meðhöndla
þá, og sá sem þorir að meðhöndla
fær oft lagfært mikið, og það er
vissasta vonin um að komast far-
sællega út úr erfiðleikum, að
þekfcja þá til hlýtar og hræðast þá
ekki, en leita hugrakkur að meina-
bótinni, á þann veg getur fjár-
hags'lega ilja kominn maður bjarg-
að sér, en aldrei með þvi að trúa
því að ástandið sé gott þegar það
er vont. Svo er með hin istóru við-
fangsiefni þjóðanna og mannfé-
lagsins. Aðeins rétt skoðun á
þeim, kjarkur, sem getur staðið
beint andspænis virkileikanum, og
trúarstyrkur á viðreisnar mögu-
lekan, getur leitt til góðs.
Viðvíkjandi bjartsýni og svart-
sýni mannanna dettur mér stund-
um if hug gamall nágranni heima
á Islandi, menn kölluðu hann B.
há(leita, og hann var býsna há-
leitur, eitt sinn bar svo við að
hann var á ferðalagi í sveitinni
um bjartan og sólríkan vordag,
horfði hátt að venju og vissi ekki
fyr en hann rak sig á stærsta
timbur.húsið í bygðinni, þar sem
hreppstjórinn bjó, og meiddi sig
d'álítið. Undirituðum er mjög
kunnugt um þennan viðburð og
hann er enginn tilbúningur.
pað er ekki iheilsusaihlegt að
ganga niðurlútur og sjá aldrei
sólina, aldrei annað en forina á
veginum, en það getur líka verið
varasamt að horfa svo hátt, að
maður sjái ekki þótt heil hús séu
á veginum, því miður gera sum-
ir þetta hvorutveggja í hinutn
stærstu velferðar og vandamálluin
mannanna. peir meiða sig stund-
um á veruleikanum, sem þeir ekki
Gefið gœtur að þér
skelfist ekki.
“Þér munuð heyra um hern-
að og spyrja hernaðartíð-
inda.”
það um framfarir og þroska þjóð-
anna, um að stjórnmálamenn
heihisins væru að vakna til þess að
gæta betur skyldunnar. Hver er
nú árangurinn að verða? Hvað
er um vígbúnaðinn? Er verið að
takmarka hann, eða það gagn-
stæða?
í janúar 1923 skrifar William
H. Gardiner í “Review of
Reviews”, með yfirskriftinni:
“Friðarþingið í Washington
misheppnað.”
iMeðál annars isegir ihann:
“pótt Bandaríkjastjórnin hafi
nákvæmlega fullnægt öllum á-
kvæðuim þingsins, þá er þó, þegar
þetta er skrifað, ekki eitt einastr.
sem hefir verið samþykt af öllum
hlutaðeigandi þjóðum.”
pað virðist sem þjóðirnar stand:
á evipuðu þroskastigi, ens og þær
gerðu þegar valdhafa rómverska
ríkisins “töluðu flærðarsamlega
við sama borð”, en höfðu þó “ilt
í hyggju.” Þjóðirnar halda frið-
arþing og reyna að telja oss þegn-
um sínum trú um að friður muni
haldast, en búa sig þó út í stríð.
Reynelan segir oss nú Ihverju trúa
skal.
Vígbúnaðurinn.
Ti(l isamanburðar við það hvað
kostnaður þjóðanna var við sjó-
herinn árið 1914, þá er aukning-
in 1922 eins og ‘hér segir:
Frakkland 90 per cent, Bret-
land 181 per cent, Bandaríkin 174
per cent, Japan 290 per cent,
Spánn 275 per cent, ítalía 372
per oent.
“Árið 1913 ihafði Norðurálfan
3,780,933 æfða hertmenn undir
vopnum. 1922 hefir hún 4,453,
179. Herkostnaður Norðurálf-
unnar var þá tí heild sinni 19,7
per cent, til samanburðar við 24,2
per cent árið 1922.” — (San Fran-
cisco “Examiner”, des. 1922.)
lEn aukningin er á fleiri sviðum
en hvað kostnað og hermanna-
fjölda áhrærir. Loyd Gerge fer
svofeldum orðum uim vígbúnað-
inn:
“Norðurálfan hefir ekki lært þá
réttu lexíu af stríðinu. 'Hún hef-
ir ölilu fremur dregið öfga álykt-
an af því tjóni. pað eru fleiri
menn undir vopnum í Norðurálf-
unni nú en voru 19131—1914, án
þess að hægt sé að afisaka eða rétt-
læta þvílíkt á þessum tímum.
“Frakkland ihefir ennþá 736,000
byrjun á þvfilíku flóði, þá er það
að minstakosti forspilið.....
“Hvar eru varnir frelsis og
menningar Norðurálfunnar ?
Hvar eru hinar stóru Kákasíu
þjóðir, sem voru hin fyrsta dug-
andi vörn gegn árásum úr austr-
inu?
“Hið volduga keisaraveldi Aust-
urríki, sem fyrir tveimur hundr-
uð árum braut á bak aftur yfir-
vaðandi iherfiokka Tyrkja, er
hrunið í rústir, orðið kraftlaust,
sundurliðað í smáríki, aflvana til
að mæta sameinuðum Ikröftum
Austurálfunnar.
"Hvar er pýzkaland ? — Úttaug-
að af! stníði, fyrirmunað að reisa
við. Hvar er Rúsisiland? — Hrak-
ið úr sambandi við hinar Norður-
álfu þjóðirnar, tij þess mjög lík-
lega að binda bandalag sitt við
gulu kynþœtti Asíu.....
“Ef þrjár voldugustu þjóðir
Norðurálfunnar, ekki geta veiit
litla, fylgislausa Tyrkjanum við-
nám, og varnað því, að ihann vaði
inn yfir Suður-Evrópu, hve Jangt
verður þangað til að hinar Aust-
urálfu þjóðirnar sjá og skilja, að
Norðurálfan er kraftlaus, og sam-
eina sig tiJ þess að bjóða henni
byrgin, ef ekki algerlega ráðast á
hana?
“Hive lengi mun þá hvíti kyn-
þátturinn geta haft yfirráðin í
heiminum? Hve lengi munum
vér geta háð stríð við sameinað-
ar Asíu þjóðirnar? Hvíti kyn-
þátturinn er að eins tveir fimtu
partar af öllu mannkyninu.”
Blaðið “Star News, Pasadena,
California, 14. sept. 1922 talar
um þetta sama á þessa leið:
“íslam er að vakna....i....Ef hinn
partur ihieimsins á að falla fyrir
árásum jötunsins, sem nú er að
hefjast handa, mun Ameríka falla
Jíka, því það, að hún er í 'þrjú
þúsund míEna ijjarlægð, mun ekki
frelsa hana,” segir George Noel
Baker. “Eg hefi tlítt við mín góðu
tækifæri mænt yfir Bosporus þar
ssiem álfurnar ná næstum saman,
og eg segi yður, að eg sé þá óhjá-
kvæmilegu baráttu, sem mun reisa
sig á milli austursins og vesturs-
ins.”
Enn fremur segir sama blað:
“England verður að láta Tyrkj-
anum í té það sem hann fer fram
á, annars munu miljónir Múham-
edstrúarmanna hefjast handa.
■— íslam er vaknaður! Látið
'honum í té það sem hann heimtar
RICH IN VITAMINES
iliilili 1

mi&sk
MAKE PERFECT BREAD
Hér er eitt dæmi frá menn undir vopnum, með æfðu hann sópar yður burtu af yf-
vildu sjá.
árinu 1914.
Eg var þá staddur í Noregi, og
flutti eitt af blöðunum þar,
“Fredsbanneret”, svolhljóðandi
grein seint í marz mánuði 1914:
S k ý 1 a u s h i m i n.”
“Já, sannaríega er hinn póli-
tíski himin skýlaus. Mikilhæfir'
stjórnmálamenn staðhæfa, að sam-
komulagið miJfli Englands og
Þýzkalands hafi um langan tíma ingarhæfileikum,
ekki verið eins friðsamlegt og gott
‘eins og nú. Hvílík brjálsemi væii
ekki stríð á milli stórveJda þe
ara. par er varla noikkur skyn-
samur stjórnmálamaður í þessum
löndum, sem trúir því að þvílí'A
stríð geti átt sér stað. — Himin-
inn er alveg skýlaus. Þar sézt
ekki minsta móða, er bendi á því-
ílikt óveður. — Sá, sem lifir eftir
20 ár mun þá vera sannfærður um
að vér tölum sannleika. — Sann-
leikurinn fyrir Guði og mönnum
er sá, að engin af Norðurálfu
þjóðunum hefir stríð í hyggju, en
það eru hinir áðurnefndu fallegu
erindrekar og áhangendur þeirra,
sem með ritum og öðru fleiru
mynda hin ógnandi dimmu ský,
sem að mestu leyti er tilbúningur
og lýgi alt saman.”
Eg var einn af þeim mönnum,
er fór með það, sem blaðið remb-
ingslega kallar dýgi, og varð þess-
varaliði er nemur 2—3 miljónum,
og ennþá er það að auka Jofther-
inn, eins og það ætti von á skyndi-
legum árásum. Árið 1914 höfðu
frakkar 40C1 loftför. Nú hafa þeir
1,152.
“En talan segir ekki mikið.
Stærð, útbúnaður og kraftur vél-
anna ihafa meira að segja. Á
meðal þessara 1,152 loftfara munu
verðar vélar með þeim eyðilegg-
sem engan
dreymdi um 1914. Ein einasta
sprengikúla, sem þessi loftför
flytja, getur eyðilagt meira en
hundrað af þeim, er fyr meir voru
notaðar. En stærð þessara véla
og sprengikúlna fer vaxandi með
hverju árinu........
“Hinn gamli austræni heimur
kastar með báðum höndum brauði
barnanna fyrir stríðshundana.
Dag nokkurn munu þessir hundar
ráðast með æðislegri græðgi á
■börnin ogeta þau lík a.”
(San Francisco “Examiner”, 7.
jan. 1923.
Tímaritið “Heart’s Magazine”,
jan. 1922 talar þannig um eina
tegund af þessum voða ýéluta:
“Á meðal hinna nýju uppfynd-
inga herbúnaðarins, er loftfar
smíðað úr málmi og útbúið gegn
ráásum frá öllum sviðu'm, er hef-
ir þrjátíu vélbyssur, sem geta
skotið þrjú þúsund skotum á fjór-
vegna ekkert sturlaður þegar j sekúndum. Hver byssa á að
stríðið skall á, eh fjölda fólks | keta skotið fímtán hundruð skot-
æddi af hræðslu og sturlun, og j om á mínútunni. Loftfar þetta
það var einmitt sami fjöldin, sem j g’etur hafið sig táu þúsund fet á
iStríðsfregnirnar hafa ávalt
ihaft truflandi og skelfandi áhrif
og svo er reyndar um ótiðina, sem
er. Sumir segja, og kalla það
•heilsusamlegt bjartsýni, að sjá
eitthvað gott í öllu, búast ávalt
við góðu, vera fagnandi yfir for-
réttindum, mikillJeik og tækifær-
um tímans, því umhugsun um
erfiðleika, afturfarir og ískyggi-
legar framtíðanborfur leiði til
kjarkleysis og hugarvíls.
Pað er tvímælalaust, að það er
hverjum manni nauðsynlegt til
þess að geta þroiskast andlega, að
eiga Ijóls í sálu sinni, bjartar og
glæsilegar framtíðarvonir, hug-
relaki og djörfung, og traust á
tækifærum og möguleikunum. En
það er ekki skiljanlegt, hver3-
vegna að tálvonir eða glapsýni er
nauðsynlegt til þess að geta borið
höfuðið Ihátt. pað eina heilbrigða
hlýtur að vera, að þora að skoða
astandið, kryfja sakir til mergj-
opnaði eyrun vítt á gátt fyrir
þessum rembingslegu staðhæf-
ingum manna um varanlegan frið.
Sá sem þá gaf gætur vígbúnaði
þjóðanna, vissi að það mál talaði
hærri rómi, en fa*lska friðarhjal’.ð
þeirra. Það var þá gott að minn-
ast orða meistarans: ‘‘petta hlýt-
ur alt að koma”, — “En gefið
gætur að þér skelfist ekki”.
pað er sennilega frllgild ástana
minna en tólf mínútum. Getur
farið 120 míilur á klukkustund.”
pessi aukning vígbúnaðarins á
öllum sviðum, hrópar um hættu,
og ihver og einn, sem ekki er and-
lega heyrnarlaus hlýtur að heyra
óminn. Þjóðirnar eru að smíi'ia
fleiri, stærri, voldugri herskip og
loftför og auka lið sitt á allann
hátt eingöngu til að ‘heyja stríð.
Við hliðina á Vígbúnaðin.um er
til þess að styrkja taugarnar og s ókyrð og læti í þjóðum, sem
búa þær undir að þola fregmr vihkilega gera framtíðanhorfurn-
framtíðarinnar.
pað þurftu engin 20 ár til þ?ss
að leiða í ljás þann sannleika, s;n
áður nefnt blað þóttist flytjj.
Áður en hájlft ár var liðið, reynd-
ust staðhæfingar blaðsins um frið-
inn, argasta rugl, ?n þa ðsem blað-
ið kallaði “Jýgi”, reyndist öllum
beiskur sannleikur. Svona fór nú
þá, en hvaða máli tala þjóðirnar
nú og vígbúnaður þeirra? Er
samræmi í því?
pað var ekki langt síðan, að
flest öll bíöð heimsins voru full
af tíðindum frá friðarþinginu í
Washington. Mikill vottur þótti
ar ískyggWegar. Blaðið San-
Francisco “Examiner”, segir um
ástandið og framtiðarhorfurnar:
“Verið getur að þetta sé byrj-
un á austurJenzku flóði af gulu
hættunni, flóði af manndrápum,
skelfingum og eyðileggingu, líkt
og því er velti sér inn yfir Norð-
urálfuna þegar Attíla brytjaði
niður hvítu þjóðirnar, eða þegar
Tyrkir báru herfána sína með
grimd og skelfingum Múhameös-
trúarmanna alla leið að hliðum
Vínarliorgar.
Sé ekki ástandið í austurhluta
Norðurá/lfunnar og vestur Asíu
irborði jarðarinnar. pannig r
ástandið.”
Frank .Simonds, sem þektur ei
meðal annars fyrir að skrifa hina
stóru binda sögu stríðsins, segý-
í ágætri grein um stjórnarfar
vorra tíma:
“Hinn vestræni heimur stend
ur andspænis þeirri hörmung, að
Tyrkinn er að vaða aftur inn yf-
ir Evrópu og rekur á undan sínum
sigursælu hersveitum óteljandi
þúsundir varnar- og bjargardaus-
ra manneskja, og hinn vestræni
heimur finnur sig vanmáttugan
til þess, að ihafast nokkuð að; já,
jafnvel að ræða málið.” (“Reviaw
of Reviews”, janúar 1923.)
pessi ágæti rithöfundur bendir
á í sömu gnein, að það sé þó eklki
eingöngu Tyrkinn, sem Norðurálf-
an þurfi að óttast, iheldur öllu
fnemur Rússland, að það með öll-
um sínum erfiðleikum geti búist
við glæsilegri framtíð en nokkur
hinna þjóðanna í austrinu, og að
það hafi enga ástæðu til að v j -i
vingjarnlegt við neinn.
Sumar þjóðir eru ekkert feim.-
ar við að tilkynna hvað þær hafi
í hyggju. Til dæmis Japan. par
var gefin út bók fyrir skömmu,
sem heitir, “Stríðið milli Japan og
Ameríku.” Bókin hefir fengið
afar mikla útbreiðslu í Austur
álfunni. Hún segir meðal ani
ars:
“60 miljónir Japana, allir þegn
ar keisarans brenna af löngun
eftir að heyja stríð við Banda-
ríkin, til þess að sýna hinum gort-
andi ameríkönum, að hin japansKa
þjóð er ósigrandi. Fyrir tæplega
30 árum sigruðum vér Kínverjana
og það er öllum heiminum kunn-
,að vér 1904—05 yfirunnum her-
sveitir Rússa, og nú erum vér
mifcið öflugri.”
Bókin endar með því að tala
frekar um hvað þeir hafi í hyggju
og að þeir varði að spara hvert.
einasta “Yen.” Konur vorar verða
að kíæðast bómullarfötum fyrir
silki. Vér verðum að drekka
vatn íi staðinn fyrir vín. Ait
sem hægt er að spara verðum vér
að nota til vígbúnaðar. Og kenn-
arar vorir verða að innræta, lær-
lingum sínum, að Bandaríkin
eru vorir verstu óvinir.”
petta sem upp hefir nú verið
talið, er þó að eins ofurlítið sýn-
ishorn af vígbúnaði þjóðanna, og
skoðun margra ínikilhæfra stjórn-
málamanna á ástandi vorra tíma
á því sviði, er nægilegt til að
sýna, að allar Jíkur eru til þess,
að framtíðin kunni að færa tru.fl-
andi og sket’fandi tíðindi og það
heilsusamlegasta verður að búa
taugamar undir að þola þau.
Fyrsta skilyrðið til að geta af-
stýrt hættu, er lí'ka ávalt að sjá
hættuna. En verður þessum
voða þá afstýrt? Ef honum
yrði afstýrt iþá gerist það ekki
nema á einn veg, og það er, að
hver einstaklingur skifti sér rétti-
lega af málinu, það er ekki
frekar verk þjóðhöfðingja og leið-
toga þjóðanna að byggja upp, en
einstaklinganna á þjóðfélaginu.
menn hugsa stundum og segja
líka; Hvað varðar okkur um
þetta? Hverju fáum vér áorkað í
þessum stóru vandamáluim þjóo-
anna? Eg svara: Mifclu í allan
máta. Sönn siðabót byrjar á-
valt með einstaklingnum, en ekki
fjöldanum, og aldrei verður á-
stand heimsins gott, fyr en ein-
staklingarnir verða góðir.
iNiðurstaðan verður þá þessi.
Heiminum hefir fleygt áfram í
stjórnkœnsku, en vandamálin
hafa magnast. Heiminum hef-
ir fleygt áfram í vísindum og
þekkingu, vandræðin og skelfing-
arnar hafa farið vaxandi þrátt
fyrir það. Heiminum hefir
fleygt áfrm í hagfræði, en fjár-
niálin eru' iþó fcomin í hið ömur-
Jegasta horf. Heiminum hefir
fleygt áfram í alls kyns guðfræði,
en hatur og stríð hefir þó farið
vaxandi.
Tíminn einkennir sig í þessu,
að hann veit mikið, getur mikið
áræðir mikið1 og lætur mikið. Já,
Ihann æt^aði að klára sig sjálfur
án nokkurrar aðstoðar forsjón-
arinnar, en han nhefir orðið sér
ömurlega til skammar á
sviðum.
pað er eitt sem hefir verið í
■hnignun, sem samsvarar vand-
ræða ástandinu, og það er, sönn,
barnsleg trú og traust á stjórn
forsjónarinnar. Trú, sem elcki
kafnar í allskyns fræðum, hvorc
heldur er guðfræði eða önnur.
Eg minnist þess, að hafa nýlega
lesið nokkrar setningar eftir
Lloyd George, þar sem hann segir
að eina ráðið við öllum stríðs-
skelfingunum sé nú, að fcristnin í
öllum llöndum vakni upp til m-ð-
vitundar um slcyldu sína, og I
þessum setningum snýr þe3Si
mikli stjórnfræðmgur sér til
kirknanna, og segir með öðru n
orðum: Gerið þið það nú, við get-
um þáð ekki, friðarþingin reyn-
ast sneypuför. Það eina sem
eftir er (vísindin duga ekki)
er kirikja Krists, og hún getur
það, meinar Lloyd George. pað
hlýtur að vera heilbrigð skoðun.
Sá sem sér ástandið í réttu
ljósi og veit orsökina til þess, veit
líka í hvaða sfcarð á að hlaða.
Hann mun ekki truflast af hern-
aðar tíðindum, rétt þekking á á-
standinu og eðlilegur viðbúnaö-
ur , gefur honum styrk til að
ganga uppréttum í gegnum erfið-
leikana, og sennilega verða það
heridur hans, sem megna að binda
um svíðandi sárin, iþgear hendur
hinna hníga lémagna af sturlan
og kvíða fyrir því, sem koma á,
þegar ádundar skelfingar fyrst
'hafa megnað að sannfæra þá.
“Gefið gætur að þér skelfist ekki.’
Pétur Sigurðsson.
LENGI LEITAÐ
L0KS FUNDIÐ
Leitaði í mörg ár lækningar við
gigt, en fékk enga bót, fyr
en Tanlac kom tu sog-
unnar, ségir Coulter.
Dánarminning.
pann 6. nóvember 1822 andað-
ist í nánd við Lundar, Man., Pál-
ína Björnsdóttir, kona Péturs
Runólfssonar, og var hún jarð-
sungin 11. sama mánaðar af séra
Einari Vigfússyni, og fór sú at-
höfn fram frá kirkjunni á Lund-
ar og var hún jörðuð í Lundar
grafreit. Banamein hennar var
afleiðing af byltu er hún varð
fyrir og meiddist hún í mjöðm-
inni og lærinu, sem lagði hana í
rúmið og úr því steig hún aldrei
á fæturnar í þrjú og hálft ár.
Hún þjáðist mikið fyrstu tvo mán-
uðina er hún lá. En þenna
harða kross bar hún með stakri
þopinmæði og undirgefni undir
guðs vilja því í guðs höiio Isgði
hún alt sitt ráð og hún var stöð-
ug við sína barna^rú til æfiloka,
öllum í Hún sagði einu sinni við þann er
Eftir marga ára þjáningar og
leit eftir heilsubót, var Tanlac
loks eina meðalið, sem dugði og
læknaði mig svo að segja undir
eins,” sagði Charles Coulter, 125
Bakville St., Toronto, Ont.
“H«ndur mínar voru stokk-
bólgnar af gigt og úlnliðirnir svo
stirðir, að eg fékk ekki með
nokkru stundað atvinnu mína,
sem var fiðluspil. Hatarlystin
var sama og engin, og svo tauga-
veiklaður var eg orðinn, að mer
ko mstundum ekki blundur á brá
nótt eftir nótt.
Eg reyndi hin og önnur meðöl,
en þau virtust ekki gera mér
minstu vitund gott. pað var því
ekki fyr en Tanlac kom til sög-
unnar, að mér fór verulega að
batna. Innan fárra vifcna var
eg orðinn alheill og farinn að
stunda atvinnu mína. Eg get
því með góðri samvizku borið um
það af eigin reynd hve merkilegt
meðal að Tanlac er.”
Tanlac fæst hjá öllum ábyggi-
legum lyfsölum. Varist eftir-
líkingar. Meira en 35 miljón
flöskur seldar.
Jétta þrautir h-.'nnar þessi rauna-
ár er hún lá, og eins börn þeirra
hjóna, sem tvö eru á lífi Guðríð-
ur Stefanfa er Páiína var ti'l
heimilis hjá er hún lézt og Sig-
urbjörn og býr á Lundar. pau
hjón Jón og Pálína eignuðust
7 börn, 4 þeirra dóu í æsku, en
sonur, Jóhann Steinn dó tvítugur.
Pálína heitin var fædd 1856 að
Setbergi 1 Fellum i Norður-Múla-
sýslu á Islandi, en þaðan flutti
hún liðlega ársgömul með foreldr-
um sínum, Birni Hannessyni og
konu hans Sigríði Jónsdóttur að
Hnitbjörgum í Jökulsárhlíð, þar
ólst hún upp til 2C' ára aldurs,
fór þá í vinnumensku unz 1887 að
hún giftist eftiríifandi manni
sínum Pétri Runólfssyni frá
Klúfcu í HjaJtastaðaþinghá. Svo
unnu þau á ýmsum stöðum þar til
skrifar þessar línur: “að ef maður; J889 að þau fluttu vestur um haf
slepti traustinu á guði, ,þá væri 0g settu.st að í Álftavatnsbygð,
maður lítilsvirði,” hún var síglöð þar námu þau land og bjuggu á
og kát, gestrisin var hún í orð-
sins fyísta skilningi og hjálpfús
•uð alla, og stundum meira en
efnin ileyfðu, ,góð e:ginkona og
móðir. Er hennar því sárt sakn-
að af eiginmanni hennar, er
r.eyndi alt sera hann gat til að
því í 30 ár, en að þeim tíma liðn-
um seldu þau bú sitt og land. því
þá var Pá'Jína komin í rúmið. sem
áður er ávikið og var hún þá flutt
til áðurnefndrar dóttur sinrar.
Blessuð sé minning hennar.
Vinur hinnar látnu.
Meiri góð tíðindi fyrir girðingakaupendur
Peerless óyggjandi girðingar og hlið, beint frá víra
og girðingaverksmiðjunni til bóndans.
VOR fyrri tilkynning um þaB, að Peerless Girð-
ingarnar yfðu seldar 1923. beint frá. verkstœð-
inu, til böndans vlð allra lœgsta verði, hafði það í
för með sér, að svo mikil eftirBpurn hefir verið eftir verð-
lista vorum með myndum, að vér erum sannfærðir um, að
vér hittum naglann & höfuðið, er vér tökum upp þessa
nýju aðferð.
Undir þessu nýja fyrirkomulagi, hagnist þér stórlega
við það, hve mikið vér spörum, með margfalt minna bók-
haldi, færri skrifstofuþjönum, færri farandsölum og
lægri innheimtukostnaði.
Munið, að vér erum ekki að bjóða gfrðingakjörkaup;
vér búum ekki til lélegar girðingar, til a»ð selja þœr við
afarlá-gu verði. Heldur gagnstætt þvl, búum vér að ein.í
til sterkar og óyggjandi girðingar og hlið. þ& elnu teg-
und, sem vér getum úbyrgst.
ATHUÍiIi> TILBOÐ VORT UM ÓKEYPIS HI.IÐ
Pantið nú eftir þessari auglýsingu og njótið eigi að-
eins ánægjunnar af þvi að spara peninga, heldur einnlg
jafnframt af því, að f& trauítar girðingar, sem þér
getið ávalt reitt yður &.
EXTRA HEAVY PEERLESS FENCE—Made of All No. 9 Full-Gauge llard Wire
Stdys Prlce 100 Rods
to Rod Spacings in Inches lbs. per
9 | 9. 10.10,11 T j .35 j 97Ó '
9 I 4. 5, 6. 7, 8 | .43 | 780
12 | 3^,3%, 4%,.5%, 6%, 7%. 7%, 8%| .66 I 1230
______________________ 12 | 3%, 3%, 3%, 4V4, 5, 6, 6, 7, 8% \ .74 | 1330
HEAVY PEERIÆSS FENCE—Made from No. 10 Gauge Hard Wire Throughout
No. of Height, Stays Price 100 Rods
Style No. Wires Inches to Rod Spacings in Inches _______________Iba. per
No. of Style No. Wires Height, Inches
5400 | 5 1 40 |
6400 1 6 1 40 |
94« | 0 1 48 1
1048 | 10 | 48 |
4330
5400
7400
| 10. 11, 12
| 9, 10, 10, 11
I 5. 6, 6, 7. 7%,
8%
PEERLES8 MEDIUM HEAVY STYLES—Top and Bottom Wires No. 9 Gauge—
No. 12. except Style 8341, whlch lias No. 10 Top and Bottom
, No. of Height, Stays Price
100 Rods
Style No. Wires Inches to Rod Spacings In Inches lba. per
726 | 7 26 15 | 3. 314, 4, 414. 5. 6 .32 580
742 | 7 26 15 | 6, 6, 7, 8, 8 | .37 i 630
832 | 8 32 15 | 3, 314, 3%, 414, 514, 6. 6. .40 660
8321 8 32 25 | Same as 832 above .45 780
8341 | 8 34 30 1 3, 314, 314, 414, 514, 6, 8 .53 890
942 | 9 42 15 1 3, 314, 314. 414, 5%. 6, 8, 8, .45 750
1050 | 10 50 15 1 3. 314, 314. 4 14, 514. 6, 8, 8, 8, | • 50 | 830
1449 | 10 49 15 | 3, 3, 3, 3, 3, 3, 3, 314,4, 414,5, 5. 6 .65 1050
PEERLESS CLOSE W’OVEN HOG FENCE—Top and Bottem Wires No. 10 Gauge— WLres No. 13 Gauge. All Other
No. of Height, Stays Price 100 Rods
Style No. Wires Inches to Rod Spacings in Inches lbð. per
0726 1 7 26 33 | 3, 314. 4, 414, 5, 6 .39 «
1036 | 10 36 1 33 | 2, 2, 3, 314. 4, 414, 5, 6. 6 .52 8
Peerless
Girðiogar
eru ódýrari að öllu
samanlögðu en
GADDAVÍR
l»vl að bögla upp til
br&ðabyrgða lélegum
gaddavirsgirðijig-
um umhverfia ábúðar-
jörð yðar, þegar þér
getið því sem næst
með sama uppruna-
kostnaði, tryglt gripi
yðar og uppskéru með
Peerless Fence? —
örugg girðing, er
útilokar viðgerðar-
kostnaðl.
Style 5400
5 virar 40 þuml. h&ir
9 tengivirar
No. 9 gauge,
per rod, .. 35c
No. 10 gauge,
per rod.... 32c
PEERLBaS HEAVY POULTRY AND GARDEN FENCE
Top and Bottom Wires No. 10 Gauge—■-All Others No. 13
No. of Height, Stays
Style No. WlfM Inches to rod Spaclngs in Inches____Prtce
1848 |,18,| 48 | 24 | 1, 1, 1, 1*. TSI 2, 2tt, 2U {
- | 3, 3%, 4, 4, 4, 4, 4, 4U, iK | .78
2060 | 20 | 60 | 24 | 1. 1,1,1%. 1%, 2, 2%, 2% I
| 3, 3%,4, 4,4, 4,4%, 5,5H,6 \ .88
lbs. per
100 Roda
12
1536 | 15
PEERLKSS POULTRY FENCE
Top and Bottom W?ires No. 12—Ail Otlicr Wires 14Vís Gauge
Spacings in Inches
1848
2060
18
20
| 36
I <»
60
33 | 114, 114, 114. 114, 1%. 1% I
I 214, 2%, 314, 3%,3%. 4, 4, 4
33 | 114, 114. 114. 114, 1%. 114 I
I 214 214. 314, 314, 314. 1, ♦.
I 4, 4, 4, 4,
33 | 1,14. 114. 114, 114. 114, 114
I 214, 214, 314, 314, 314. 4, 4
| 4, 4, 4, 4, 5, 6
•5SV4
•7414
•8314
630
020
VerSiS er F.O.B Factory, Winnipegr. Vér horKiim sölndkatt. Ef
enjtinn nmboSsmaSnr er viS júrnbrautarstöB ySar, verSiS þér aS
Nenda niegrileKa peningia umfram, til þeos aS stnndo kootnaS af um-
búSum og flutningri. Vér veitum uppllHlngiir um flutningskostn-
aSinn, eí óskaS er.
Ct SendiS peningra f Post Offiee Money Order, Postal Note,
rantin MrSX eSa OlivrgSarbréfl, be4nt 411 vor ok losnlS vlS nlla é-
* þarfa mlllUISi. Vér afgreiSnm pöntnn ySor stnndvís-
lefta. TakiS greinllogra fram, hvaS ySnr vanimKar um, er þér pantiS. Ef þér
hafiS ekki enn fenKiS vorn stéru VerSskrA meS myndum: *'Froni W'ire MiII an«l
Fenee Hactory Direet to the Farm"—|>á skrifiS eftir henni í daK-
The Peerless Wire Fence Co., Ltd., Winnipeg, Man.
Vér erum eins nálægt yður eins og Póstkassinn.
PEERl.ESS FARM CATES
All Wires No. 9 Gauge
Pipe Braced Shipping
Width Height Price Weight
12‘ ft. 48in. $10.65 70 lbs.
14 ft. 48in. 11.60 80 lbs.
16 ft. 48 in 12.50 90 lbs
Wire Braced Shipping
Width Height Price Weight
8 ft. 48 in. . $6.00 40 lbs
10 ft. 48 in 6.85 40 lbs.
12 ft. 48 in 8.15 60 Ibs.
14 ft. 48 in 9.05 70 lbs.
16 ft. 48 in. 9.75 80 lbs.
WALK GATES m
Ornamental Poultry
Width Height Plain Scroll Top Cates
3 ft. x36 in. $3.00 $3.85
3 ft. x42 in. 4.15
3 ft. x48 in. 3.50 $3.50
3 f.t. x60 in. 3.75
3V4ft. x36 in. 3.25 4.15
3^ft. x42 in. 4.50
314ft. »48 in. *75
Walw Gates ship at 20 lbs. each
No. 9 Calvanized Barb Wire,
per 25-lb. coil ............ $1.50
No. 9 Calvanized Fence Staples,
* per 10-Ib. bag .............. 1.00
No. 9 Calvanized Fence Staples,
per 25-lb. bag .............. 2,25
Dillon Heavy Fence Stratcher....8.50