Lögberg - 21.06.1923, Blaðsíða 3

LÖGBETtG, FIMTUDAGINN JÚNI 21. 1923
8SSSSS2S2SSSSSSSS8SS2SSS28SSSS2SSSSS£SáSSSSS2SSSS828
Sérstök deild í blaðinu
SOLSKIN
SSSSSS3SSSSSSS3SSSSSSSSSSSS3SSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS
Fyrir börn og unglinga
SSSSSSSSSSSSS3SSSS3SSSSSSSS3SSSSSSS33SS3SSSSSSSSSSSS
‘‘Light” og “Jessie’
Sagt er, diýrin séu á jörðu,
sálarlaus og skyni sneydd,
eðlishvötum að eins leidd.
Verða því að hlíta hörðu,
höndum manna þrælkuð — deydd.
Hér til liggur hugarvilla
heimskra manna er skilja fátt,
— ekki lærðu að hugsa hátt.
Ilia skygnir að eins grilla
eiginhag og sjálfs síns mátt.
Hví svo geta fáir fundið
frændsemina dýrum hjá,
daglega þó, -sem þeir sjá?
Væri þeirra vegið pundið,
virtist lítill munur á.
Eg get sannað orðin þessi. —
Átti eg fallegt hestapar,
keyrslu flesta er kosti bar.
Líkt hvort öðru “Light” og “Jessie.”
Liturinn fagur-bleikur var.
pæg og lipur, létt á fæti,
Ijúf við tauma, sporagreið,
fljót að skilja, rösk í reið.
Yndi var og eftirlæti
aka með þeim bæjarleið.
Auðsveip voru að öllu leyti,
eins og vilja keyrandans
þektu og hverja hreyfing hans.
—Líkast, sem að sálarskeyti
svifi milli dýrs og manns.
Út, — þá litlar annir bundu —
ók eg stundum, fegurð hylt, —
veður bjart þá var og stilt.
örvar hug og léttir lundu
loftið blessað hreint og milt.
'Ekkert meira hygg eg hressi
huga, þreyttan störfum frá,
— fanst mér svo, þeim ferðum á. —
Œfinlega “Light,” og “Jessie,”
leiðarskjótar voru þá.
Altaf man eg, .>— einu sinni,
eg var á ferð og keyrði hratt,
'heslistöng úr hömlum spratt,
hrökk eg fram úr hjólreiðinni
hrossa milli flöt svo datt.
Sjálfstjóm gat ei sint að neinu,
svo var þessi bylta skjót,
samt þau ekki hræddust hót.
Stönsuðu bæði alt í einu
ótilkvödd og hrærðu ei fót.
pað var eins og að þau skildu
að mér hætta væri það,
ef þau færðu fót úr stað.
Heldur sitt því hefta vildu
hræðslueðli meðskapað.
/Hefði nú, við hrakfall þetta,
hræðsla gripið bæði í senn,
skeð hvað hefði skilja menn.
Fram úr sæti‘ á ferð að detta,
fyrir liggur hætta tvenn.
Var nú eigi vit og hyggja,
valdið, það sem réði hér,
og sem varð til verndar mér?
Beint við svarið sýnist liggja
sálu gætt að dýrið er.
Ýmsra göfgra eðliskenda
alloft gætir dýrum hjá.
Fjölmörg dæmi finna má
sannarlega, sem að benda
sálarlíf og hugsun á.
Lærdóms hafa hæfileika,
hyggjuvit á skilning bygt,
— Minnisgáfu merki trygt.
Jafnvel angurs vitund veika
vini sína ef hafa stygt.
Flestir ættu þá að þekkja
þeirra trygð, er aldrei brást,
— að sem næstum allir dást.
Aldrei neinar hættur hnekkja
heldur, þeirra móðurást.
Eiginvini ekki blekkja
yfirskini dygða með,
þar eru öll, sem þau eru séð.
Hvorki svik né hrekki þekkja
hlýðni og trygð er þeirra veð.
Mennirnir, sem mestir, — beztir,
— mentir, þykjast jörðu á
ættu betur áð því gá,
vitsmunanna verstu lestir
valla finnast dýrum hjá.
pó þau séu bóndans bezta
búsins stoð, sem treyst er á
Alt of víða samt má sjá,
misþyrming og meðferð versta,
margsinnis að launum fá.
Hversu oft í hrakviðrinu
híma verða köld og svöng.
Drúpa höfði um dægur löng.
Hafa að forða hálm og sinu.
iHlusta á stormsins Líkaböng.
Hvað í þeirra hug þá gerist
hægt er eigi‘ að vita skil.
Hver veit nema‘ af hjartans yl,
uppfrá þeirra brjósti berist
bænar andvörp himins til.
Ef, að manndáð ást og mildi
eiga um síðir laun að fá,
hvað um dygðir dýra þá?
Munu þær í minna gildi
metaskálum drottins á?
Petta litla Ijóð í stefum
“Light” og “Jessie” helgað er,
— kær er þeirra minning mér.
Má ei vera minna en gefum
málleysingjum, sem þeim ber.
Mín er trú, eg muni báðum
mæta bak við dauðans ál,
—þó þau kynnu' ei mannamál >—
þar, sem eins að dygð og dáðum
dýrs og manns hver þroskast sál.
Undir nafni eigandans
I>orskabítur.
Hundurinn hans Kalmans.
Eftir M. G. Racwell.
Einn fyrsta hlýjindadaginn snemma vors var
það, og bændurnir úr sveitinni í kring voru komnir
til bæjarins í ýmsum erindum í sambandi við sáð-
tímann, sem nú var fyrir hendi. þeir voru
helzlulegir og ánægðir útlits, flýttu sér upp og
ofan eina kaupsýslustrætið í bænum og báru böggl-
ana, sem þeir höfðu keypt — einn plógskera, annar
togleðurstígvól og enn aðrir matvælaböggla til
heimilisins.
í þessum káta og fjöruga mannhópi var Jón,
yngsti bóndinn i sveitinni, — hár maður og herða-
breiður; hann ráfaði með hendur langt niðri í vös-
um á ljósleitum og raunalega upplituðum skjól-
frakka. Hann hafði eigi komið til bæjarius í
verzlunarerindum, en átti að mæta fyrir rétti.
Jörðin hans var einna lengst brottu alllra í sveit-
inni og llá upp að engjajörð, sem Hávarður nokkur
átti, auðugur jarðeigandi, sem féldc orð fyrir að
vera sérlega harðdrægur og illskiftinn nágranni.
Skömmu áður en þessi saga hófst, hafði Jón
kveikt í sinunni á engjum sínum. Hann fékk eigi
ráðið við eldinn, sem komst inn á landareign Há-
varðar og brendi upp einn af heystökkum hans.
Jón hafði boðið að borga heyið. En Hávarður
mundi þá, að þessi ungi bóndi hafði farið um hann
óvægum orðum á stjórnmálafundi einum í heitri
orðasennu. Greip hann nú til þess, að hér hefði
verið brotið gegn lögum um sléttuelda, til þess
að jafna reikninginn. Þetta hélt hann að mundi
ríða fjárhag Jóns að fullu, því hann efaðist eldki
um, að rétturinn mundi dæma hann til iþungri skaða-
bóta, til hgningar kæruleysi í meðferð elda. Viasi
Hávarður að Jón mundi neyðast til að selja útsæðis-
korn sitt ti'l iúkningar skaðabótum. Hann mundi því
enga uppskeru fá að hausti, og verða um leið félaus
til Iúkningar afborgunum á andvirði vinnuvéla sinna.
Myndi þá sýslumaður koma, og hann að síðustu verða
af jörðinni.
Hugsanin út af þessu, og um laglegu konuna hans,
smávaxna og þolinmóða, sem hann var að berjast við
að láta eiga sem þægilegast heimili, fyltu nú huga hins
unga manns, /þar sem hann reikaði fram og aftur um
bæinn.
“Tíu mínútur í tólf”, nauðaði hann við sjálfan
sig framundan ráðhúsinu og leit á úr sitt. “Nærri
tvær klukkustundir að bíða enn!”
Allir sátu nú að dagverði og strætin voru nærri
mannlaus, nema það sem bekkurinn fyi’ir framan
gistihúsið var fullur af ógreiddum bæjarslæpingjum.
Þer reyktu, o gspýttu miklum tóbakslegi á gangstétt-
ina. lö'liu virtust þeir veita eftirtekt og ekkert var
ofmikið smáræði til þess að gera að umtalsefni.
“pað lítur út fyrir að Kjartan hafi verið að fá
sér aktýgi,” sagði einn.
“Jú,” sagði annar tflæpingur, “og það er ekki
vika síðan /hann keypti kerruna. Sá teflir nokkuð
djarft upp á haust uppskeruna, finst mér.”
Jón hlýddi til hálfs á raus þeirra, og fór að taka
eftir hundi, sem kom hlaupandi eftir miðjum vegin-
um. það var fallegur skozkur hundur og bar sig
vel, sem títt er um hunda af þessu kyni. \msir smá-
hundar hlupu út og geltu að honum, en hann skifti
sér ekkert af þeim, nema hvað hann sperti eyrun, til
að láta í ljós furðu sína og fyririitningu. pað var
auðsætt að hann átti ekki hema þar í bænum. Hvað
eftir annað lyfti hann upp framlöppinni, eða stakk
trýninu snotra upp í loftið, eins og hann væri að þefa.
Það var eitthvað átakanlegt í dökku augunum hans
viturlegu og hann tók að þefa af hverjum slæpingnum
á fætur öðrum.
“Býsna fallegur hundur þetta,” tók einn þeirra
til orða.
“Og býsna mikið upp með sér um leið,” bætti ann-
ar við. “Gæti trúað að hann væri all-snarpur í áflog-
um.”
Við skulum bráðum komast að raun um það”,
sagði eigandi gistihússins, r.auður mjög í andliti. Og
án .þess að standa á fætur af bekksendanum, seildist
hann aftur fyrir sig með hendinni og opnaði vínsölu-
króna. “Hérna, 'BilU” kallaði hann, ”hér er gott
æti ihanda þér. Koimdu út og reyndu!”
“Œtlarðu að hleypa bolahundinum þínum á hann?”
sagði einn í hópnum.
“pví ekki? Hvaða rétt hefir flækingshundur til
að þefa af þessari lóð?” buldraði gestgjafinn.
Eitthvað í eðli Jóns hafði komist við af einstæð-
ingskap hundsins, svo hann steig framundan trénu,
sem hann hafði hallað sér upp að, á einkennilegan
hátt. Einmitt um leið fanst honum einhver rödd
segja við sig; “Þú ert heimskur, Jón: það var einmitt
álíka tiltæki og þetta, sem kom þér í ósátt við Há-
varð t— komdu ekki nærri,” og bóndinn hallaði sér
aftur upp að trénu
En hjarta hans var fult meðaumkvunar, er hann
sá„ að fórna átti saklausu dýri til að skemta hóp af
tilfinningalausum flækingum; það heyrðist þegar í
þeim hlakkið, þegar þetta stóra, grimmúðuga, illeygða
dýr kom hægfara út u-m dyrnar. Hann var feitur
og bröndóttur með látúnskraga um hálsinn, sem nærri
því var hulinn af fituhrukkunum. Svartar skinn-
flyksur héngu niður fyrir kjaftinn og skein í voða
lepar tennurnar
Hundurinn skozki veitti þsesu nýkomna dýri
forvitnislega athygli. Hann hafði víst aldrei séð
inu, og gekk nú fram ti'l að heilsa.
Án þess að gefa af sér nokkurt hljóð eða reiði-
tákn, seildist bolahundurinn til að bíta meinlausa að-
komurakkann! í hálsinn. Það kom smellur, sere
ans.
ovinarins.
Professional Cards
áður. Þá varð breyting á.
og búið til orustu.
• Gestgjafinn hló hátt
“Rrr, Biíl!” orgaði hann.
Brátt var þarna kor
hvað gerðist. Einu sir
trénu. 'Hvort sem það
var enginn ættleri að vitsmunum.
urlöppina. Bolahundurinn varð óð
kjafti hans. Hvað eftir annað ré<
máttar óvini sínum, en án þess aí
leiðar, og verða bitinn að hörfa.
fóru samt að lýja Skotann liðuga.
Hann
stundu.
Niðurl. næst.
Þankar.
Fyrir hvíld og nætur næði,
nýja krafta og heilsu bæði,
þakka Jesú þér eg á.
Taktu að þér mig og mína
mér sem aftur daginn skína
lofar enn nú lífs að sjá.
Gott er Jesúm að, að eiga
aumingjar það játa mega,
meðal hverra einn eg er.
Hans því blessun bregst aildrei,
björg og vernd að nótt og degi
æsku frá til elli mér.
Vonaglaður vil eg þreyja
Veiti Jesú mér að deyja
í faðmi sinnar forsjónar.
Eg mun verða ungur aftur
öllu fegri en var eg skaptur
upprisinn það er mín trú,
og í blóma æsku, samur,
eilífur og þakkartamur
mér það veittu minn Jesú.
-i—i-
SKRÍTLUR,
sem fyrir mig hefir komið í dag.
Iéð mér 20 kr. ?
DR. B. J. BRANDSON 216-220 MEDICAIj ARTS BU)G. Cor. Graham and Kennedy Sts. Phone: A-7067 Office timar: 2—3 Heimili: 776 Victor St. Phone: A-7122 Winnlpeg, Manltoba

DR. O. BJORNSON 216-220 MEDICAL ARTS BLDG. Cor. Graham ond Kennedy Sts. Phone: A-7067 ^ „ -- Office tfmar: 2—3 j Helmill: 764 Victor St. Phone: A-7586 Winnipeg, Manltoba I

DR. B. H. OLSON . 216-220 MEDICAL ARTS BLDG. Cor. Graham and Kennedy Sts. Phone: A-7067 ViBtalstmi: 11—12 og 1—6.30 Hehnili: 723 Alverstone St. Winnipeg, Manitoba

DR J. STEFANSSON 216-220 MEDICAI, ARTS BLDG. . Cor. Graham and Kennedy Sta. Stundar augna, eyrna, nef og kverka sjúkdðma.—Er aB hltta kL 10-12 f.h. og 2-5 e.h. , Talsími: A-3521. Heimili: 627 McMiUan Ave. Tals. F-2691

DR. B. M. HALLDORSSON 401 Boyd BuUding Oor. Portage Ave. og Edmonton Stundar sérstaklega berklasýkl og aBra lungnasjúkdóma. Er aS finna á skrifstofunni kl. 11—12 f.h. og ?—4 e.h. Sími: A-3521. Heimili: 46 Alloway Ave. Tal- siml: B-3158. j

DR. A. BLONDAL 818 Somereet Bldg. Stundar sérstaklega kvenna og barna ajúkdóma. Er að hitta frá kl. 10—12 f. h. 8 tll 5 •. h. Talafmi A 4927 Halmlli 806 Vlctw 8%r. Simi A 8180.

DR. AUSTMANN 848 Somerset Blk. Viðtalstími 7,30 — 8 30 e. h. Heimili Suite 4 Marie Apts, Alverstone St. Sími: A2737. Res N8885

DR. J. OLSON Tannlæknir 216-220 MEDICAL ARTS BLDG. ; Cor. Graham and Kennedy Sts. Talaími A 8521 r Heimili: TaU. Sh.8217

J. G. SNÆDAL r Tannlæknir " 614 Somerset Block * Cor. Portage Ave. og Donald St. 3 5 Talsími: A-8889
1 Vér Icggjum sérstaka áiierzlu á að selja meðul eftir forskriftum lækna. Hln beztu lyf, sem hægt er að fá eru notuð eingöngu. . pegar þér komið með forskrliftiun til vor megið þjer vera viss um að fá rótt það sem lækn- Irinn tokur Ul. COLCLEUGH & OO., Notre Dame and Sherbrooke Phones: N-7659—7656 Gtftingaleyftsbréf seld

J. J. SWANSON & CO. Verzla með fasteigmr. Sjá um leigu á húsum. Annast lán, eldsábyrgð o. fl. 808 Paris Bldg. Phones. A-6349—A-6310 f

Giftinga og i i / Jarðarfara- 0*om j[ j ^ með litlum fyrirvara Birch blómsali ir 616 Portage Ave. Tals. B720 ST IOHN 2 RING 3
THOMAS H. JOHNSON
H. A. BE°RGMANN
ísl. lögfræðingar
Skrifstofa: Room 811 MoAltlrar
Builðins, Portage Ave.
P. O. Box 1656
Phones: A-684Ö og A-684#
W. J. IJXDAI., J. H. IANBAIi
B. STEFANSSON
Islenzkir lögfræðingar
S Home Inveetment Bulldin*
468 Main Street. Tals.: A 4MI
andi ttmum:
ndar: annan hvern miðvikudi
Riverton: Fyrsta fimtudag.
Gimliá. Fyrsta miðvikudag
Plney: þriBJa föstudag
1 hverjum mánuBi
ARNI ANDERSON
ísl. lögmaður
í félagi við E. P. Garland
Skrifst.: 801 Electric Rail-
way Ghambers
Talsíml: A-2187
A. G. EGGERTSSON LL.B.
ísl. lögfræðmgur
‘ir rétt til að flytja mál
bæði í Man. og Sask.
Skrifstofa: Wynyard, Saak.
Phon«: Garry Bðl<
JenkinsShoeCo.
<89 Notra Dtnw
ÁT6ÐU6
A. 8. Bardal
6*1 Sharbrookc St.
Selur likkistur og annast um útfarir.
AUur útbúnaður tá bezti. Enifrtm-
ur selur hann alakonar minniavav#.
og legateina.
Skrtfst. talzdral N MN
Helmliis tatalnl N MM
EINA ISLENZKA
Bifreiða-aðgerðarstöðin
í borginni
Hér þarf ekki aS bíBa von úr viti.
viti. Vinna öll ábyrgst og leyst af
hendi fljótt og vel.
C. Goodman. J A. Jóhannson
644 Burneli Street
F. B-5'660. AS baki Sarg. Fire Hali
THE EMPIRE CYCLE CO.
634 Notre Dame.
Agents for Perfect Bicycle3,
second hand wheels on Sale.
Lawn Mowers, Knives and
Scissors sharpened. — This
business is now for Sale and
and everything will be sold at
wholsale pnce.
J.E. C. Williams.
ralsimar:
Skrifstofa: ....
Heimili: .......
N-6225
A-7996
HALLDÓR SIGURDSSON
General Contractor
808 Great West. Perm. Loan
Bldg. 356 Main St.
JOSEPH TAYLOR
LÖOTAK8MAÐUR
Heimilistals.: St. Jobn 1844
SkrUstofu-Tala.: A 06*7
Tekur lögtaki beeBl húmialguekuMA
tuldlr, vlxkuskuldir. Aágratttr u
Bkriiatofa 86» Main
Verkstofu Tals.: Heima Tals.:
A-8383 A-9384
G. L. STEPHENSON
Plumber
Allskonar rofmagusáliöld, svo sem
straujárn víra, allar tegundir af
glösiun og aflvaka (liatteries)
Verkstofa: 676 Home St.
“DUBOIS” LIMITED.
ViB litum, hreinsum og kruilum
fjaBrir. — Föt af öllum gerBum
hreinsuB og lituB.— Gluggablœj-
ur, Gólfteppi, Rúmteppl hreina-
uB eftir nyjustu tizku.
Pöntunum utan áf landi sjer-
stakur gaumur gefinn.
Tals. A-3763 276 Hargrave 8t.
B. J. LINDAJ.. eigandi