Lögberg - 05.07.1923, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FEMTUDAGINN 5. JÚLI 1923-
v
Bla. 5
Til Sauðfjáreigenda.
Eg, sem vií5skifta erindsreki fyrir Manitoba Woolen Mills,
Etd., gjöri' hér meS kunnugt svar mitt upp á .hin mörgu hréf me5-
tekin frá fjáreigendum utan af iandsbygðinni, bæSi húsfreyjum og
herramönnum, er spurt hafa, vill félagiS koma ull þeirra í band, er
vér á hendif höfum og þurfum til helmilisnotkunar. þáð sem þar
var yfir, höfum vér selt. Á þeim tíma vissuim vér ekki um tilveru
félags þessa eöur starf, getum því ekki tekiö þátt I þvl sem hlut-
hafar í þetta sinn, samkvæmt auglýsingu frá þvi. En þaS getiS þér,
eg skýri þaö siCar.
«
Eg hefi boriC erindi ybar upp viS forseta félagsins og verSur þa5
afgreitt samkvæmt ósk ySar. .
Frekari upplýsingar uim starf þess og hvaS þaS framleiCir,
skýri eg frá það allra fyrsta, einnig hvernig þér sendiS ull ySar.
Eftir aS hafa vakiC athygli og sýnt ritstjórum beggja Islenzku
blaSanna nefnda ullarverksmiSju, er þeir gátu um í blöCum sínum,
fékk eg þaC áS launum ekki aö eins aC mega geta 'þessa fyrirtækis
t blöCum þetrra, heldur stranga áskorun um aC skrifa um stofnun
þessa skýrt, rétt og alvarlega, til fræsSlu þeim mörgu, er vildu sinna
þvi sér til erviCissparnaCar og annara hagkvæmra nytja.
Áritun mín er< 672 Sargent Ave., Winnipeg, og þar er mig aC
hitta til viCtals eftir kl. 7 síCdegis.
Asgeir Bjarnason.
Til ástarinnar-
Fagra dís á fyrri árum
þín frægð var kunn um lönd
þú sigraðir sjálfan ;sjóla dauða
við svarta heljarströnd. —
Þinn eldur bræddi alla ísa
þú áttir iblómavor,
þú áttir líka drotning dýra
dreyra roðin spor.
Alt varð að lúta valdi iþínu
.þér varðist enginn her,
drottnar Jieims með drambi sínu
þú drógst að fótum þér.
pú Napoleons hrærðir hjarta,
þér helgaði* hann tárin sín,
útlegðar var eyðimörkin
Eden vegna þín.
Þinn var thugur áfram, áfram
þú ör á boga ðrógst,
þú settist í höll hjá sjóla Davíð
og svæfðir (hann við þín brjóst.
Þinna vegna þoldi Jakob
þrældóms árin sín —
brosandi gekk Buðladóttir
á báiið vegna þín.
Þú hefir farið huldu höfði
og háar borgir reist,
oft álögur illra norna
af ýmsum hefir leyst
þú yfirvinnur allar þrautir
en oft þín ileið er hál, <--~
þú hefir gengið grýttar brautir —
og gjarnan vaðið ibál. —
R. J. Davíðsson.
Bréf frá Islandi*
Berufjarðarströnd, Gulllb.sýslu
26. Apríl 1923.
Heill og sæll Lögberg!
Eg hefi séð fáein númer af
þér í tómstundum mínum og þótti
vænt um. Hefði gjarnan viljað
fá að sjá meira. Og eg hefi j
verið beðinn að senda iþér fáeinar
fréttalínur, og vil eg sýna lit á
því, þó eg telji^mig tæplega.fær-
an til þess.
Eg gríp nú ekki lengra ”ftur
í tímann en til sumarsins Í fyrra.
það var svalt og kalt, grasvöxtur
um land alt með minsta móti, og
verst á áveitingi. Svo var með
garðávöxt líka. En haustjjíðin
var indæl, svo mér datt stundum
í hug Canada, og s,vo var fram á
vetur þessi blessuð hirrneska tíð.
En með nóvember byrjun fór að
“frassa”, með kulda og snjókomu,
og hélst svo af og til þar til sein-
ast í febrúar, en frostin afar-
væg altaf. Svo gekk Ihann til
suðurs og vestlægrar áttar, og
gerði fljótt nær auða jörð, svo að
segja upp í fjallstinda, og þessi
mifclu blessuð ihlýindi einkum yf-
ir marzmánuð, sem oft hefir
reynst bitrastur. Og um miðj-
an marz var alstaðar fé ,slept, og
hefir það gengið sjálfala síðan.
Og ekki hefir verið'úrfella samt
þenna tíma. það er gott að vita
þó til þess, að tún skuli vera
hér heima á Fróni algræn í
marslok, og svo var nú og úthagi
miki ðfarinn að lifna, fénaður
svo líflegur og farið að grynna
ull á lambfullum ám. Nei, ís-
land á í fórum sínum góða kafla
á stundum, og yfirjleitt þassi
mikla frostvægð. pessa síðustu
dagai (heffir gengið til vægrar
landáttar (norðanáttar) með
mestu hægð og kólnað dálítið, en
glaða sólskin daglega að heita
má. En ekkert sér enn á gróðri
við þetta. Þessi vetur er sagð-
ur af elztu mönnum hér annar sá
bezti, eða helzt foeztur þegar til
alls kemur, sem þeir muna eftir.
petta kom mönnum líka vel þegar
heyin voru lítil. —
Og svo í viðbót við þetta, sendi
forsjónin manni fisk svo mikinn,
að það er með mesta móti sem
hér hefir aflast á Berufirði og
víst Hornafirði Tíka, því á þessa
staði kemur hann fyrst frá haf-
inu, og heldur svo austur með
landi til Langaness. Það eru
heil ósköp isem komin eru á land,
og hér austur um firði Mka, Skút-
ur, vélbátar og róðrarbátar hafa
,svo að segja daglega verið hér
framundan að fiska, og dag eft-
ir dag róðrarbátar komið sjó-
hlaðnir. En ,þó segja sumir að
ekki sé hægt að búa á þessu landi
við þessa gullnámu Slíkt er húm
búg og mistökum að kenna. —
Það er nú farið að gera út
skútur til fiskjar af Eskifirði og
Seyðisfirði , einkum Eskifirði.
Einhvern útveg verður að hafa,
því altaf fjölgar fólki ií þessum
mörgu sjávarþorpum hér á landi,
og um iðnað eMíi að ræða enn,
nema lítiilsháttar í aðalbæjunum,
sem von er að aukist. Menn fá
betur foorgaðann fiskinn og hald-
betri markaður íhans, og þetta
gerir menn lausari við jarðirnar.
En þetta er skökku fyrirkomulagi
að kenna, og því, að menn fylgja
um of kröfum tískunnar og tím-
ans sem samt er húmbúg tómt,
því lifa má enn á jörðum og
skepnum og foetur en áður ef
menn tækju alt réttum tökum í
þessu efni. —i Og þegar nú sjáv-
arúfcvegurinn færist í aukana,
dregur hann um of af liðsafnaði
sveitanna og sannast sagt varja
tvískiftandi þessu fáa liði milli
tveggja eða jafnvel fleiri atvinnu-
vega og vélafátt við la'ndbúnaðinn
enn um of. —
Heilsufar manna yfilreitt held-
ur gott hér um slóðir. Dáið
hafa þó hér á nærgrösum þessir
menn: Jón bóndi Árnaeon á Ytri
Kleif í Breiðdal, góður og gildur
bóndi, en orðinn aldraður, og bú-
inn að koma upp mannvænlegum
foörnum. Svo Sigurður bóndi á
Stekkjarhjáleigu í Hálsþinghá,
orðinn gamall og húinn að koma
upp mörgum börnum með foeiðri
og sóma og Margrét Eiríksdóttir
'í Krosshjáleigu hér í sveit, ,syst-
ir Stefáns Eiríkssonar tréskurð-
armeistara í Reykjavík. Varð
mjög snögt um þau Jón og Mar-
gréti. Hún var nú orðin ekkja,
og dvaldi hjá Áðálsteini syni sín-
um og þjóíihögum manni- Margrét
var vel látn kona. Ólst mest
upp í Möðrudal á Fjöllum, en
bjó mest af í Brúnahvammi í
Vopnafirði, með Páli Jón$syni
manni sínum, sem var ágætur
smiður bæði á tré og járn, og
smíðaði jafnt söðla sem annað og
hafði hvergi lært.
Hér í sveit er Búnaðarfélag en
starfar ekki nú. Það hefir þó
starfað næstum í 20 ár og gert
mikið til foóta. Vonandi að
komi nýtt fjör í það við ný bún-
aðarlög nú frá þinginu, sem mér
lizt mjög vel á til vakningar og
framfara. Hér hafa líka verið
tvö lestrarfélög áður fyr, en ekk-
ert nú og væri þess þó þörf, því
bækur eru dýrar. En æðimikið
er keypt hér þó af blöðum og
bókum.
Alment talað, þykir sein Lækk-
un verðs á vörum útlendum, og
treinast lengi hið háa verð frá
stríðsárunum við búðarborðin
hér. Mikið betra verð á út-
lendri og innlendri * vöru þykir í
kaupfélögunum og þau eru orðin
jrfirgripsmikil hér á landi ásamt
áhuga fyrir samvinnufélagsskíp
í öllu tilliti og er það gott og
blessað, að menn um foeim allan
fari að vinna sem mest <í bróður-
legum félagsskap. Til fram
fara og alls góðs fyrir mann-
kynið. Kaupféjag er hér 1 Beru.
firði ög nær yfir tvo hreppa.
Skuldir manna hafa aukist
nokkuð seinni árin, en vonandi að
fari nú við að stoppa í því efni.
Árið 1919 hugsaði einstaklingur
sem almenningur að alt lækkaði í
verði af ullarvöru. En þetta
varð þveröfugt og svo gríðarlega
mikið sem úllarvara hækkaði en
innlend vara lækkaði fyr en varði^
einkum landbúnaðar vörur.
Nú í dag leggur nýtt strand-
ferðaskip af stað frá Reykjavík og
heitir “Esjan” það er aðallega
til fólks og póstflutninga og er
hraðskreitt mjög Fer á 8 dögum
kringum landið. —
í kaumanna verzlunum hér um
jláss er verðlag þetta: 100 kg-
rúgmél 50 kr., hveiti 100 kg. 70 til
75 kr., hafarmjöl eins, melís
ihöggvinn kg. 1,40, kaffi 1 kg. 3 til
350, export 2,60i—2,80 kg., 1 kg.
munntóbak hjá lánsverzílunum 10
kr. hálft kg. o s frv. Töluvert
lægra verð í kuapfélögum.
Kaupmannaverzlanir gáfu fyrir
eitt skippund af málsfiski þurrum
160 mést.niður í ,144 krónur. Smá-
fisk linþurkaaður 100 til 110 kr. pr
skp. Ysu vel þurkaða 90 kr skpd,
hvíta vorúll 2,75 per kg., dilkakjöt
ií foaust no 1 90 per kg., gærur
1,70 per kg., mör 1,50 per kg.
Kaupfélögin gáfu hærra verð
fyrir innlendar vörur allar, t. d.
160 kr. per. skpd málsfisk 3,50
fyrir kg af hvítri vorull og hærra
fyrir kjöt og gærur, og munaði
þetta stórmiklu fé um land alt.
Þann 27.—28. gerði mikinn
austan byl hér, og setti niður
mestan snjó sem komið hefir, á
öllum vetrinum. Síðan mest tfl
norðanátt og hefir verið viðvar-
andi stðan og fremur kalt. Frost
vanalega á hverri nóttu.
Enda nú hér í þetta sinn, en
s’endi Lögberg kannske Mnu síð-
ar.—
Yðar einl-
Gísli SigurCsson.
GULLBRÚÐKAUP
í Víðirbygð.
Gullbrúðkaup, veglegt og fjöl-
ment, foéldu Víðirbygðarbúar í
Nýja fslandi, vþeivn heiðurshjón-
um, Magnúsi Jónaasyni og Guð-
björgu Marteinsdóttur konu hans,
þar <í bygðinni þ- 14. júní s. 1-
Var samsætið haldið í samkomu-
sal bygðarinnar og hófst nál- kl.
2.30 e- h. Stýrði því formaður
Víðirsafnaðar og fyrrum sveitar-
ráðs oddviti Jón Sigurðsson, og
gerði það með þeirri lipurð og
þeim myndarbrag sem honum er
laginn.
Var byrjað með iþví, að formað-
ur samsætisins skýrði frá tilgangi
og tildrögum mótsins, bauð gesti
velkomna og lét leiða til öndveg-
is heiðursgesti samsætisins, þau
Mr. og Mrs- Magnús Jónasson.
Bað 'hann síðan prest Viðirsafnað-
ar, séra Jóhann Bjarnason, taka
við forráðum í bili. Var þá sung-
inn sálmurinn “Hve gott og fag-
urt”, til enda, en Mrs- Vilfríður
Eyjólfsson, organisti Víðirsafn-
aðar, kona Vilbergs Eyjólfssonar,
lék á orgel samkomusalsins. Las
séra Jóhann síðan biblíukafla og
flutti bæn- Lét hann þá syngja
versið fagra “Ó, lífsins faðir láni
krýn”, og afhendi síðan stjórn
samsætisins formanni þess aftur
í hendur.
Flutti þá Jón Sigurðsson fallegt
og hlýlegt ávarp frá safnaðar-
fólki og bygðarbúum, til heiðurs-
gestanna, fyrir störf þeirra í söfn-
uði og foygð og fyrir viðkynning
alla, er æfinlega yrði minst með
virðingu, vinarhug og þakklæti-
Afhenti hann um leið heiðurs-
gjafir nokkrar, eins og tiðkast
við svona tækifæri. Heiðursgjaf-
irnar voru: bikar, áletraður, með
$50,00 í gul>i frá fólki í bygðinni,
og aðrir $50 00' í gulli frá sonum
þeirra 'hjóna og uppeldisdóttur.
En synir þeirra eru þeir, Jónas
foóndf á/Ósi við íslendingafljót
og Marteinn Jónasson póstmeist-
ari í Árborg- Uppeldisdóttirin
er Sigríður Lárusdóttir, Sölvason-
ar, kona Þorsteins bónda Krist-
jánssonar í Víðirbygð. Ennfrem-
ur var með gjöfunum $10 gull-
peningur frá Mrs. Ragnheiði Hall-
dórsson í Selkirk, sem er systur-
dóttir IMagnúsar. Var hún og við-
stödd við þetta tækifæri- Hafði
hún og Helga kona Bjarna Mar-
teinssonar, sem er bróðurdóttir
Guðbjargar, verið viðstaddar
hjónavígslu þeirra IMagnúsar og
konu hans árið 1873. Var hin fyr-
nefnda þá unglingur, en hin barn
að aldri- Voru þær einar þarna
er brúðkaup þeirra höfðu' setið.
ipegar gjafirnar höfðu verið af-
hentar fóru fram veitingar hinar
rausnarlegustu, er kvenfélag
'bygðarinnar hafði með höndum,
og jafnframt fór fram söngur og
ræðuhöld. Töluðu þar, auk for-
stöðumanns og séra Jóhanns, er
talaði tvisvar, þau Gunnl. Hólm^
Mrs- Sigríður Martein og Valdi-
mar Jóhannesson, sem um leið
flutti gullbrúðhjónunum fallega
gert kvæði er hann foafði orkt.
L. J. Haug-
Einn þeirra manna af norræna
stofninum, ler ru% hafa sér
braut til velgengis og virðingar í
þessari álfu, er L- J- Haug, for-
stjóri Avery landbúnaðar verk-
færa verzlunarinnar, að Henry og
Fountain, hér í -borginni. Hann
er fæddur af norsku foreldri í
Minnesota ríkinu, en fluttist
hingað fyrir 20 árum, eða svo-
Kornungur að aldri, fstofnaði
hann í Winnipeg fyrnefnda verk-
færaverzlun, félaus að heita
mátti- En með fádæma dugnaði
og ráðdeild, jókst verzlunin stór-
kostlega með ári hverju, une hún
nú er orðin ein sú stærsta slíkr-
ar tegundar í öllu Vesturlandinu.
Mr. Haug er eitt hið mesta glæsi-
menni sem hugsast getur og
prúður að sama skapi- Á verzlun-
ar og viðskiftasviðinu, mun óhætt
mega fullyrða, að fáir eða engir
Norðurlanda'menn í þessu landi,
standi honum á sporði. Mr.
Haug er að eins rúmlega fet-
tugur og á því vafalaust eftir að
lyfta mörgu Grettistaki enn-
'Þá flutti og Mrs- Helga Bjarna-
son, kona séra Jóhanns, þeim
gullbrúðhjónum þakklætisorð og
árnaði -þeim hamingju og bless-
unar á leiðinni framundan. Síð-
astur, en þó á undan síðari tölu
séra Jóhanns, er flutt var í veizlu-
lok, talaði gullbrúðguminn sjálf-
ur. Var ræða hans með merlqum
hinnar góðu greindar og yfirlæL
isleysis Iþess og stillingar þeirrar
og hógværðar er jafnan einkenn-
ir Magnús Jónasson. Þakkaði
hann sæmd þá, ,'og vinarhug er
samsætið bæri vótt um þeim hjón-
um til handa og gjafirnar er
fram höfðu verið reiddar- Lét
hann hins vegar ekki mikið yfir
starfi sínu í þjónustu safnaðar og
bygðar, en kvað það þó gleðja sig,
ef það sem hann hefði reynt að
gera öðrum til góös, hefði borið
einhverja ávexti. Var gerður góð-
ur rómur að ræðu gullbrúðgum-
ans, sem og að hinum tölunum
hjónaband þeirra Magnúsar og
Guðbjargar hefir verið, og sú á-
lyktan dregin þar af, að starfs-
þrek og áhugi starfsmannsins
aldraða mundi ekki sízt eiga rót
sína að rekja til ástúðlegrar sam-
búðar við hina góðu'þonu, er stað-
ið foefir við hlið hans í stríðinu og
starfinu á leiðinni sem að baki
er. — í lestrafélagi bygðarinnar
hefir og Magnús og þau hjón átt
drjúgan þátt- Hefir hann oftast
verið, og er held eg enn bókavörð-
ur félagsins-
Tala gesta í samsæti þessu mun
hafa farið æði langt yfir hundrað
en hversu langt á annað hundr-
að að hún hefir náð, vill sá, er
þetta rita ekki gizka á. Veit ekki
hversu nærri sanni það þá yrði,
en vill fara með rétt mál í þessu
sem öðru, sé þess annars kostur.
Hitt má óhætt fullyrða að sam-
sætið alt fór fram með þeirri
prýði og rausn sem er bygðarfólki
og forstöðumanni samsætisins til
hins mesta sóma. Var mótið frá-
bærlega ánægjulegt og veðrið hið
indislegasta- Studdi það ekki lítið
að því, að breiða ánægjublæ yfir
veizluhaldið í heild sinni.
Langflestir gestir veizlunnar
voru Víðirbygðafólk- pó voru fá-
einir lengra aðkomnir, svo sem
bróðurbörn Guðbjargar, þau Helga
kona Bjarna Marteinssonar á
Hofi í Breiðuvík; Gunnlaugur
Martin, bróðir Helgu og kona
hans Sigríður; Einar Martin, bróð-
ir fyrnefndra systkina, og Sigrún
kona hans; þau hjón hvortveggja
búandi í Breiðuvík- Ennfremur
Mrs. Halldórson frá Selkirk, sem
áður er nefnl, svo og synir þeirra
Magnúsar og Guðbjargar og konu
þeirrar, er búsett eru utan Víð-
irbygðar.
'Báðir synir þeirra gullbrúð-
hjóna hafa í ibréfi þessu áður
verið nafndir en konur þeirra
ekki, og mun það þó þykja greini-
legra og það líka. iSkal það því
hér gert-
Marteinn M. Jónasson er giftur
porbjörgu dóttur Finnboga bónda
Finnbogasonar og Agnesar Jóna-
tansdóttur konu hans, er búa á
Finnbogastöðum við sunnanverða
Breiðuvík- Þau hjón eru ættuð
úr Húnavatnssýslu vestanverðri-
Eru þau Marteinn ogs Þorbjörg
búsett í þorpinu Árborg. Jónas
foróðir Marteins skrifar sig venju-
lega eftir al-íslenzkri venju,
Magnússon, en ekki Jónasson,
eins og þeir feðgar hinir. Hann
á fyrir konu Stefaníu dóttur
Lárusar bónda Björnssonar ( og
Guðrúnar Stefánsdóttur konu
hans- Þau hjón eru úr Skaga-
firði. Þau Jónas og kona hans
búa stórbúi á Ási við íslendinga-
fljót, rétt við, eða svo að segja inn
í þorpinu Riverton, sem er enda-
stöð járnforautar þeirrar, er ligg-
ur frá Winnipeg norður u'm Sel-
kirk og Gimli, og eftir endilöngu
Nýja íslandi á bökkum Winni-
pegvatns-
öllum-
peim til upplýsingar, er heima
eiga lengra frá, má geta þess, að
þau Magnús Jónasson og Guð-
björg kona hans, eru af AustuA
landi. Komu vestur árið 1878,
sama árið o.g Baldvin í Kirkjubæ,
Guðmundur heitinn Marteinsson
í Garði og ýmsir aðrir mætir
menn, er foúið hafa í norðurhluta
Nýja íslands. Þau Magnús og
Guðbjörg námu land í Breiðuvík,
norðanverðri, við Winnipegvatn,
og nefndu á Grenimörk. Bjuggu
þau þar í fjöldamörg ár, en fluttu
síðan til Víðirfoygðar, er sú bygð
myndaðist nokkru eftir aldamót-
in síðustu- pau hjón hafa æfin-
lega haft um það fyrirmyndar
heimili sitt; verið jafnan reiðu-
búin til að taka þátt í öllum góð-
um störfum í bygðum og söfnuð-
u.m þar sem þau hafa haft heim-
ili sitt. Frá fyrstu tíð voru þau
hjón starfandi í Bræðrasöfnuði
við fslendingafljót- Gekk Magn-
ús þá á sunnudögum fjórar mílur
hvora leið, eða átta mílur til og
frá, eftir vondum vegi, norður að
Fljóti, til að kenna á sunnudags-
skóla, er hann þá lílka um leið
oftast veitti forstöðu- Rækti hann
það starf með hinni mestu trú-
mensku og dugnaði. Síðan þau
hjón fluttu til Víðirfoygðar hefir
Magnús æfinlega verið með hin-
um fremstu í safnaðarstarfinu
þar, ýmist formaður safnaðar-
stjórnar, eða formaður í djákna-
nefnd, og æfinlega veitt sunnu-
dagsskola safnaðarins forstöðu og
gerir það enn. Hefir hann og
oftast árlega haft hóp af ibörnum
til undirbúnings undir fermingu.
Gat séra Jóhann þess í hinni
fyrri tölu sinni í samsætinu, hve
góð 'fyrirmynd Magnús hefði ver-
ið kristinna leikmanna, að hartn,
sem kemur að heiman um þaíð
miðaldra maður, og hafði að þeim
tíma engu sunnudagsskóla starfi
kynst, gefur sig undir eins við
því starfi og nær því stígi að verða
ágætur barnafræðari og heldur
iþví svo áfram til elliára og gerir
enn- Var og þess minst, af ýms-
um er töluðu, hve hamingjusamt
ipess má og geta, þó það sé ekki
stóratriði, að gullbrúðkaupið átti
upprunalega að vera þ- 15. júní,
því sá dagur er hinn rétti gift-
ingardagur þeirþa iMagnútear og
Guðbjargar árið 1873. En þann
dag í ár skyldi kirkjuþing byrja
og iþangað fara að sjálfsögðu bæði
prestur Víðirssafnaðar og svo gull-
forúðguminn sjálfur, er kosinn
hafði verið til að mæta sem full-
trúi Víðirsafnaðar á Kirkjuþing-
inu. Var því tekið það ráð, að
hafa samsætið degi fyr en ella og
varð enginn var við, að það i
nokkru drægi úr fagnaði þess-
pví einu skal nú við bæta, að
það er einlæg ósk þess er þetta
ritar, svo og gullbrúðkaupsgest-
anna allra, að sem flest ‘megi þau
árin um vera, sem þeim Magnúsi
og Guðbjörgu auðnist farsællega
saman að vera, og styðja og gleðja
hvort annað. Má þá um leið óska
þess einnig, að bæði Víðirbygð og
margar aðrar bygðir vorar, beri
gæfu til að eiga í framtíðinni
mörg hjón eins væn og ágæt sem
fyrstu gullbrúðhjónin i Víðir-
bygð-
Fréttaritari Lögb.
Frá Islandi.
20- maí.
Einar Viðar kaupmaður, and-
hðist í gær að heimili sínu hér í
bænum- Hann tók lungnabólgu
fyrir rúmum þremum vikum síð-
an, og varð hún honum að bana.
Hann var sonur Indriða Einars-
sonar, fyrv. skrifstofustjóra, fædd-
ur 1887, og var tæpra 36 ára, er
•hann andaðist- Kvæntur var
foann Katrínu dóttur Jóns sál
Norðmanns.
Einar var mesti ágætis maður,
og mun hans sárt saknað af öll-
um, er kynni höfðu af honum-
Lögreglan hefir- komist fyrir
mjög marga þjófnaði undanfarna
daga. *— Sumir þjófnaðirnir eru
gmlir- Flest eru það unglingar,
sem við þjófnað þennan eru riðn-
Hinir dæmafáu yfirburðir, t
viðurkendir um allan heim
Hrein, óblöndu, Palm og
Vegetable Olía er notuC
á Lifebuoy.
i tilbúning
XjMI
Lifebuoy er notuð í hverju
í víðri veröld.
la: :ii
Ánægjan, sem af Rotkun Lifebuoy
leiðir, er kunnug um veröld alla.
ir. Einn drengur 13 ára hefir
játað á sig flesta innbrotsþjófn-
aði, sem framdir hafa verið í
bænum í vetur.
4- júní. 'y
Hafíshroði var við Horn í fyrra-
kvöld, samkvæmt skeytinu til
veðurathugunarstöðvarinnar-
Frá Siglufirði var símað í gær,
að skip úr Hafnarfirði væri nú
komið þangað vestan fyrir Horn,
og ferð iþess gengið greiðlega Er
augljóst, að hér er ekki um r\ekin
samfeldan ís að ræða, heldur að
eins íshroða; hann kann að geta
hept skipaferðir öðru hvoru, en
þéttist þá og gisnar á víxl- út
af Dýrafirði hefir einnig sést til
íss, en lengra undan landi.
Bátur réri af Akureyri með
handfæri út á Siglufjarðarmið og
kom eftir tvo daga hlaðinn af
eflings þorski. Fiskur er nfi
ganga inn í fjörðinn. Einnig
hefir verið drepið mikið af hnýs-
um og . alt af eru hrefnurnar
drepnar og kalla .sumir að það sé
ekki samkvæmt landslögum. Dag-
ur 20. apríl 1923.
iNýlega er dáinn merkisbóndinn
Pétur Gunnarsson á Stóra-Vatns-
skarði í Skagafirði. Jarðarför
hans fór fram 1. þ. m. að miklu
fjölmenni viðstöddu.
Einni'g er látin frú Anna
Thorlacius í Stykkishólmi, sem
mörgum er kunn af ritgerðum
þeim, isem hún skrifaði á efri ár-
um um siði og venjur á æskuár-
um 'hennar.
Þakkarorð.
Hjartans þakklæti mitt eiga
þessar línur að færa Dr. B J.
Brandsyni, fyrir höfðingsskap
hans og umhyggju í sambandi við
veikindi konu minnar, sem af
honum var skorinn upp á al-
menna sjúkrahúsinu í (VVrinnipeg
og er nú á góðum batavegi, og
fyrir alla þá læknishjálp, sem
hann lét okkur í té endurgjalds-
laust, bið eg góðan guð að launa
honum-
Gladstone, Man-
Jón Ólafson.
mw

veitti þessum bændum
$1000 meira!
Hveiti $2.80 í Fort William.
Annríkismorgun. v Markaður-
inn hækkaði. $2.87% fyrir
hveiti á hinum ýmsu hleðslu-
stöðvum Manitoba, sama eins
og það væri í vöruhúsi. — *
petta er hin sálfræði-
lega hlið málsins. Korn-
seljandinn skilur það glögt. Hraðskeyti eru
send til bænda. Flestir eru á ökrum og erf-
itt að ná í þá. Samt sem áður, rétt áður en
markaðurinn lækkar aftur í það sem hann
var fyrst um daginn, eru 12 vagnhlöss af
hveiti seld á $2.82—$2.87%. Eigendurnir
græða þannig á augnabliki $1,000 meira, en
þeir annars hefðu fengið — alt símanum að
þakka!
pessi atburður kom fyrir á umboðssölu-
skrifstofu í Winnipeg, snemma í sept-
emb.mán. 1920. Hundruð af samskonar
tilfellum mætti nefna. Til dæmis spar-
aði sama umboðsskrifst. bónda einum
$500 á einu vagnhlassi af byggi, er botn-
inn var að hrynja úr markaðinum, með
því að nota símann.
Burt séð frá einangrunarleiðinni, krefjast
viðskifta þarfirnar þess, að sérhver bóndi
hafi síma.
'phonv^?
bui—iaaMiai«iiiiiiipiiiiiBWiiiniiBiinBWHWMWiwiiw
Canadian Pacific Steamships
Nú er rétti timinn fyrir yCur aC fá vinl yfcar og settingja frá
Evrðpu til Canada. — öll farþegagjöld frú Evrópu til Vestur-Canada
hafa nýlega verifc lækkufc um J10.00. — Kaupifc fyrirframgreidda
farsefcla og gætifc þess afc á þeim standl:
CANADIAN PACIFIC STEAMSHIPS. |
Vér eigum skip, sem sigla frá öllum megin hafnbæjum Bretlands, g
svo sem Liverpool, Southampton, Glasgow og Belfast. — Vér leifc- F
beinum yfcur elns vel og verfca má. — I
Skrifífc eftir upplýsingum til: g
W. C. CASEY, General Agent, Canadian Pacific Steamships, Ijtd. p
364 Matn Street. Winnipeg, Man. p
I