Lögberg - 10.04.1924, Síða 4

Lögberg - 10.04.1924, Síða 4
Bls. 4 é LÖGBERG, FIMTUDAGINN 10. APRÍL. 1924. ; i lEögberg GefiíS út hvem Fimtudag af The Col- umbia Press, Ltd., |Cor. Sargent Ave. & Toronto Str., Winnipeg, Man. Talnimart N-6327 og N-6328 JÓN J. BILDFELL, Fditor UtanAskrift til blað»in«: THE eOLU»lfll/\ PRE3S, Ltd., Box 3l7í, Winnipeg, UtanAskrift ritatjóran*: ÉOiTOR LOCBERC, Box 3172 Winnipeg, ^an. | • The ‘‘Lögberg” is printed and published by The Columbia Press, Límited, iti the Columbia Building, 695 Sargent Ave., Winnipeg, Manitoba. | Rögnvaldur prestur í Vilpu. FurSulegur samsetningur er I inngangurinn aÖ aÖal-umræðuefni Rögnvaldar prests i svari sínu til vor í síÖustu Heimskringlu. MaÖurinn er auösjáan- lega i standandi vandræðum og meir en það, hann er auÖsjáanlega sár-reiÖur út af þvi, aö vér uröum við þeirri bón hans, aö segja almenningi frá því, í hverju að trúðuleikur hans væri fólginn, og hann fórnar upp höndum og hrópar i Kringlunni síðast: “Sjáið, hann er aÖ leiða aðdáenda-her á móti hinu sameinaöa kirkjufélagi, SanrbandssöfnuÖi í Winnipeg, Stephani G. Stephanssyni og öllum þeim nafngreindum og ó- nafngreindum mönnum, er frjálsri hugsun og óþving- uðunr lifsskoðunum hér á meöal vor unna.’’’ “Xei, prestur góður. Þér skjátlast. Ritstjóri Lög- bergs er ekki á herferð á móti neinu slíku. En þú sjálfur hefir neytt oss út i aö gjöra starf þitt og fram- komu á meðal Vestur-íslendinga að umtalsefni, og vér höfunr sagt frá hvorutveggju eins og það er og hefir komið oss fyrir sjónir, hispurslaust, og er þaö ekki vor skuld, þó þér hafi' misfallið það, og er held- ur ekki að furða sig á, því “sannleikanum verður hver sárreiðastur.’’ En slikt er auka-atriði i máli þessu. AÖal-atriðið er og verður andi sá, sem hefir stjórnað og stjórnar enn orðum og hugsunum sumra manna á íslandi í garð Vestur-íslendínga. Og það er ekki til nokkurs hlutar fyrir séra Rögnvald, eöa nokkurn annan mann, að ætla sér að sanna hið gagnstæða, því þetta er á vit- orði nálega allra Vestur-íslendinga, og prestsins líka, þó hann hafi ekki mannskap til þess að kannast viö það,—jafnvel á vitorði hans eigin blaðs, Heimskringlu, því ritstjóri þess er einmitt í síðasta blaði að kvarta yfir þessari sömu litilsvirðingu, og það réttilega, þar se.m hann bendir á að ljóðabækumar 4—5, sem gefn- ar hafa verið út hér vestra og sendar heim til umgetn- ingar, en þeirra svo aldrei verið getið. En viö þetta mál hefir presturinn aldréi getað hald- ið sig og rætt það eins og heiðarlegur maður. Hann hefir ráðist á menn og málefni í þess staö, með dæma- fárri ósvifni, til þess aö svala sér á mótstööumönnum sinum og sverta málstað }>eirra, sem þó kom þessu upprunalega umtalsefni-ekki minstu vitund við. Alt tal séra Rögnvaldar í • síðustu Heimskringlu um, að vér höfum hafið árás á þjóðarinnar beztu menn, að vér teljum eftir þátttöku Vestur-íslendinga í sameiginlegum þarfa fyrirtækjum heimaþjóðarinnar og að vér séum að heyja einvigi' við gröf Gröndals, er slúöur, eða vesallegur útúrsnúningur. Er þaö nokkur árás, þó vér mótmælum missögnum, móðgun og litilsviröingar-anda, sem frá þeirra hálfu kemur fram í garö okkar Vestur-íslendinga? Hví eiga þeir einir að hafa rétt á dómsorði um oss í því efni, og vér að leggja oss hundflata undir það mót- mælalaust? Er það að telja eftir þátttöku i sameiginlegum þarfamálum þjðarinnar, þó vér viljum að sú þátttaka sé af þeim metin að verðleikum? Ahnars finst oss aö vandlætingasemi Rögnvaldar presþs í því efni sé næsta furðuleg, því þegar um þýð- ingarmesta velferöarmál íslendinga var að ræða, Eim- ski'pafélagsmálið, þá var ekki einasta, að hann væri tregur á aö leggja fé fram því til styrktar, heldur sveikst algerlega um að greiða það litla, sem hann dróst á að láta. Ekki þykir oss líklegt aö þetta einvigistal hans verði til þess að villa mönnum sjónar á umtalsefni því, sem hér er um að ræða. Eða heldur presturinn, að Islendingar séu alment svo skyni skroppnir, aö þeir ekki sjái og skilji, að ef hér er um einvígi að ræða, þá er það ekki háð við gröf Gröndals, heldur hér í Winni- peg við Rögnvald prest Pétursson. og að hann hefir verið hrakinn af hólmi og liggur nú fastur og flatur í sinni eigin ósanninda og útúrsnúninga vilpu, og er að reyna að skýla sjálfum sér á bak við grafarfrið Grön- dals, og á það ef til vill að teljast eitt af hinum miklu drengskaparverkum hans. RÖgnvaldur prestur biöur oss aö bi'rta kafla þann úr akuryrkjumála skýrslu stjórnarinnar í Ottawa frá 1887, sem vér gátum um i siðasta svari voru til hans i Lögbergi, þar sem tekið er fram, að nokkur þúsund af Heimskringlu hafi verið send ókéypis tH fslands það ár. Við þessari ósk viljum vér verða, en tekið skal það fram, að þýðfngin á köflum þeim, sem hér er um að ræða, er gerð af fyrrum ritstjóra Lögbergs, Einar- ari H. Kvaran og tekið upo úr því blaði frá 6. júní 1888, og væntum vér aö þeir séu ekki áhrifaminni fyrir þaö: Frimann B.. Anderson, sem skrásett hefir skýrslu þá um íslendinga, sem hér er um að ræöa, er að ta1a um ástæðuna fyrir því, að tíu sinnum fleiri' fslend- ingar hafi fluttst til Canada en Bandaríkjanna: Þar stendur: a) Góð og örlætisleg ímeðferð á fslendingum að undanförnu af hálfu Canada-stjórnar”. b) “óþreytandi starfsemi herra B. L. Baldvinsson- ar, sem vafalaust er einn af beztu agentum stjórnar- innar.” c) “Áhrif íslenzka blaðsins “Heimskringlu . Af henni hafa verið send nokkur þúsund blöð heim til fslands gefins á árinu.” Langt mál ritar Rögnvaldur prestur i þessu síð- asta svari sínu til vorr, um kirkjufélagið, gjöröir þess og stofnanir. Og þó það mál komi' hinu uppruna- lega umtalsefni voru ekkert við, og þótt vér sé- um. ■ ekki málsvari kirkjufélagsins isl. og lúterska frá embættislegu sjónarmiði, þá getum vér ekki leitt hjáoss sem félagi þess, að minnast á nokkur atriöi, sem eru annað hvort svo rangfærö, að furðu sætir aö jafn- » vel Rögnvaldur prestur skuli láta sér slíkt um munn fara, eða þá að þau eru ósönn frá rótum. Séra Rögnvaldur staðhæfir, að Únítarar, en ekki kirkjufélagið, eigi gamalmennaheimilis hugmyndina. Um þetta atriði er ekki til neins að fjölyrða að mun hér. En þó mætti benda honum á, aö kvenfélag Fyrsta lút. safnaðar í Winnipeg hafði þetta mál tíl meðferöar löngu áður en samþykt sú var gerð á þingi Únítara, sem séra Rögnvaldur á við í siðustu grein sinni til vor í Heimskringlu, og Skapti heitinn Brynjólfsson flutti inn á kirkjuþingið lúterska í Winnipeg 1911. Rúmum fimm árum áður, eða ná- kvæmlega sagt 8. marz 1906, setti kvenfélagið sam- kvæmt uppástungu frá frú Láru Bjarnason, $50.00 til siðu til sjóðsmyndunar til stofnunar slíks heim- ilis, og upp frá því 'hélt það félag áfram að efla þann sjóð, unz aö hann er orðinn $2,817.53, 16. janúar 1913, þegar kvenfélagið samþykti að afhenda kirkjufélaginu hann og gamalmennamáliö. En það ■er með sögu þessa máls eins og annað, sem séra Rögnvaldur er að reyna að segja frá, að hann virð- ist ekki geta sagt rétt frá nei’nu. Presturinn segir, að hjón iá Mountain, N.D., hafi veriö rekin út úr lútersku kirkjunni þar með lík 16 ára gamals sonar. Vér vorum áður búnir að aö heyra Rögnvald prest kæra kirkjufélagið opin- berlega fyrir iþessa sök, en létum þá afskiftalaust sökum þess, aö oss skildist hve viðkvæmt slikt mál hlyti að vera aðstandendum og sé jafnvel enn, og líka sökum þess, að oss var málið þá ekki nægilega kunnugt. Nú hefir oss verið sagt frá ástæðum og finst oss rétt að segja frá þeim sökum þess, að þetta hefir veriö gjört aö blaðamáli, sem eldrei skyldi verið hafa. Þegar þetta dauðsfall vildi til, sem hér.er um að ræða, var séra Plans Thorgrím- sen prestur á Mountain, en Elis Thorwaldsson safn- aðarforseti. Til þeirra var komið til að biðja um kirkjuna fyrir jarðarförina, og var hún veitt, og stóðu báðir í þeirri hugmynd, að sóknarpresturinn aetti aö jarðsyngja. En svo kemur séra Rögnvald- ur Pétursson frá Winnipeg til Mountai'n, til þess að jarðsyngja hinn latna. En a móti þvi að hann fengi aðgang aö kirkjunni var tvent: Fyrst, að prestur safnaðarins fylgdi þeirri reglu hinnar lút- ersku kirkju, að hleypa ekki vantrúar prédikurum inn í sínar kirkjur. f ööru lagi safnaðarsamþykt um aö lána Únítörum ekki kirkju sína. Þetta fanst þeim Elis Thorwaldssyni ' forseta safnaðarins ög séra Hans Thorgrímsen presti hans, að þeir gætu ekki brotið upp á sitt eindæmi, og kvöddu því til safnaðarfulltrúafundar rog var þar samþýkt að ^eRgja bæði samþyktina og viðtekna reglu prestsins til siðu og leyfa séra Rögnvaldi að tala í kirkjunni—en þaö var ekki þegið. Þetta var gang- ur þessa máls, eins og vér vitum hann réttastan og frá honum skýrt hér til þess að óvilhallir menn geti dæmt um þessa kæru séra Rögnvaldar eftir vild. Um kæru hans á lúterska söfnuðinn á Gimli er það að segja, að í sambandi viö sorgaratvikið mikla, sem þar er um að ræða, þá var gerð tilraun til þess að þrengja séra Rögnvaldi þar inn, án þess aö einn einasti af aöstandendum, sem heldur ekki heyrðu hans félagsskap til, æsktu þess eða vildu nokkuö með hann hafa í því sambandi. Þaö tókst ekki, og síðan hefir heiftin sollið í sál prestsins út af því. Þriðja kæran er, að forstöðunefnd Fyrsta lút. safnaðarins í Winnipeg hafi fyrir skömmum tíma haröneitað að leyfa “utankirkjufélags presti að tala nokkur orð við jarðarför, sem þar áttí aö fara fram.” Lf Rögnvaldur prestur með þessu á viö, að for- stöðunefnd Fyrsta lút. safnaðarins i Winnipeg hafi nýlega neitað að leyfá utanfélagspresti ^ að tala nokkur orð við útför í Fyrstu lút. kirkjunní í Winnipeg, þá eru það bein ósannindi. Safnaðar- nefnd- sú, sem 'hér um ræðir, hefir ekki veriö beðin um néitt slikt nýlega, né heldur hefir hún neitað um það, og skorum vér á prestinn að taka þessa ó- sannsögli sina aftur opinberlega, eöa jþá alð vér neyðumst til að prenta gögn þau, er vér höfum í höndum, er sanna ótvíræðlega, aö hann fer með ó- sannindi og slúður i þessu efni. | Enn ritar 'séra Rögnvaldur langt mál um Her- mannaritið, og er eins og vænta máttí lítið annað en blekking og visvitandi ósannindi. Hann er enn að reyna að -telja mönnum trú um, að Columbia Press félagiö hafi ætlað að “narra” eða svíkja stór- fé út úr Jóns Sigurssonar félaginu, og leggur enn til grundvallar fyrir niðurstööum sinum tilboð Vik- ing Press félagsins, þrátt fyrir það, þó vér séum búnir að sýna fram á, að það komi málinu ekkert vi’ð, þegar hin upphaflega kæra hans er lögö til grundvallar, heldur að eins það, 'hvað það kostaði félagiö að koma bókinni út, og þrátt fyrir þaö, þó að hann sé búinn að segja mörgum mönnum, að Viking Press hafi tapað stórfé á því að prenta bók- ma fyrir það verð, (sem það félag gekst inn á aö prenta hana fyri'r. Rangt ,er það hjá séra Rögnvaldi, að vér höfum sagt að Viking Press hafi verið borgað $8,280.85 fyrir verk sitt í sambandi við bókina. Félagi því var borgaö nokkuð af þeirri upphæö fyrfr sitt verk. en það var þaö sem bókin kostaöi Jóns Sigurðs- sonar félagið samkvæmt yfirskoöuðum reikningum þess og almenningi auglýstum í blöðum, auk sölu- launanna, sem námu $264.00. F„f til vill er kostn- aður á umbúðum, kössum og útsendíngu bókarinn- ar að einhverju leyti innifalin í þessari upphæð, en hann ér tiltölule|ga lítill, og er mismunur- þá á því, sem félagið varð að borga fyrir bókina og tilboöi’ Columbia Press félagsins $437.00, eða því sem næst. Columbia Press félagið gat ekki með neinu móti gert þetta verk ódýrara en þaö bauöst til að gjöra það fyrir; það gat heldur ekki' gjört að þ>ví, né heldur á það sök á, þó Viking Press tæki að sér að gjöra verkið fyrir svo lítiðj aö það tapaði á því stórfé. Það tap getur ekki með neinu móti tekist til greina, þegar um sanngjarnt verð á prentun bók- arinnar er að ræöa, og ekki ’neldur á það sök á yf- irsjónum þéirra, sem tilboðiö gerðu. Því allir vita, að það var af aulaskap, en ekki af veglyndi, að Viking Press tók að sér að prenta bókina fyrir miklu lægra verö, en Col. Press eða nokkurt annað prentfé- lag gat staðið sig við að gjöra það, og því ekkért vit i að vera að leggja þau afglöp til grundvallar, þegar um sannvirði er aö ræða, því hvorki séra Rögnvaldur né heldur nokkur annar eigandi' Viking Press fé- lagsins, mundi kæra sig um að gjöra það í annað sinn. Annárs er þessi prentunarrreikningur séra Rögn- valdar orðinn nokkuð einkennilegur. Hann byrjar með því að segja, að Columbia Press félagið hafi’ ætlað að “narra” út úr Jóns Sigurðssonar félaginu $5,000. Þar næst segir hann, að það hafi verið $5>°4b; 19. marz er upphæðin komin ofan í töluna $4,46,00, hvað sem sú tala meinar, og nú 2. april hefir þetta alt saman stigið upp í $5,846.00. Gam- an væri' að vita, á hverja af þessum tölum að séra Rögnvaldur trúir, og hver þeirra þaö sé, sem hann ætlast ;til aö almenningur trúi. Séra Rögnvaldur gjörir sér mikið far um að sanna, að það sé ekki rétt hjá oss að hermannaritiö sé prentað á 80 punda pappír en ekki á 120 punda pappir, æins og hann hefir opinberlega staöhæft og máh sinu til staðfestingar prentar hann reikning frá félagi því, er pappírinn í bókina var keyptur af, með þeirri mikilmannlegu yfirlýsingu, að hver sem vilji geti fengið að sjá reikninginn á skrifstofu blaðsins. Eftir aö vera búinn aö biðja pappírssölu- félagið um bréf, sem sannaði að í bókinni væri 120- punda pappír, og vilja þaö svo ekki, þegar hann sá að það sannaði málstað vorn, tekur vesalings prest- urinn þetta óyndis úrræöi', heldur en að gangast við því eins og máöur, að hann hefði hlaupið á sig, og aö þaö væri satt, sem vér sögðum um pappírinn í bókinni. Þessi tala 120, sem sýnd er á reikningn- um, táknar ekki einingarþyngd pappírstegundar þeirr- ar. sem þar er um að ræöa, eins og eftirfylgjandi bréf ber með ser: * Columbia Press, Citv. Winnipeg, April 5, 1924. Attention, Mr. Bildfeld. Dear Sir, As per your request we enclose you herewitl sample of our Red Seal or Suede Coated Bool 32x44-120. rhis you will understand is what w term the standard weight of 80 pounds to the reair or m other words if you should require the size o 25x38 ít would be 80 pounds to the ream, 28x4 would 'be 100 pounds. All of which are I differen sizes of sheets but the same weight of stock. I he same applies on the standard weight of ia pounds, which is 25x38-100. 28x42 would bé 12 pounds and 32x44 would be 150 'pounds. In making out your quotation it will therefor be necessary for you to ,keep these weights be'for you, that ís the weights to the ream. The above is baséd ,on the standard weight o 80 pounds and the standard weight of 100 pounds We trust this information is what yau require. ■ Yours truly, JOHN MARTIN PAPER CO., LTD. niI R. Hillier, RH/FM Sec.-Tnéas. Á islenzku hljóöar bréfið svona: Winnipeg, 5. apríl 1924. Columbia Press, City, I Athygli hr. Bildfell. Kæri herra! Samkvæmt ósk yðar, sendum vér yður hér með sýnishorn af Red Seal eða Suede Coated bókapappír, sem vér höfum á þendi, stærð 32x44-120. Þér skiljið, ,að þaö sem vér köllum ein- ingarþyngd (standard weightj þessarar stærðar eru 80 pund í hverju / “ream”. Með öðrum orðum, ef þér skylduð þurfa að, kaupa einingar- stærðina 25x38 af þessum pappir, þá væru 80 pund í hverju “ream”. Ream, sem væri 28x42, væru .100 pund. Arkirnar eru áf mismunandi stæröum í öllum þessum tilfellum, en þyngd papp- írsi'ns sú sama. Sama er að segja um þá tegund pappírs, sem hefir 100 punda einingar-þýngd. Þar er einingarstærðin 25x38-100 pund, 28x40 yröi 125 pund og 32x44-150 pund. Það er því áríðandi að hafa þessar þyngdir í huga, þegar áætlanir eru gefnar, það er að segja hinar mismunandi þyngdir hvers “reams”. Ofanritaðar tijlvitnanir grundvallast á einingar- vigtihni .("standard weightj 80 og 100 pundum. Vér vonum að þessar upplýsingar séu fullnægjandi. Virðingarfylst, John Martin Paper Co., Limited. . R. Hillier, Sec.-Treas. Séra Rögnvaldur segir, að í hermannaritið hafi fariö 44 “reams” af pappir 32x44 aö stærð og 120 pund á þyngd. iÞetta er ósatt. I því eru 33 “reams” af stærð þeirri, sem um er talaö, og er þá dregin frá 2%, sem vanalegt er að ætla fyrir misfellum á pappír, þegar um slikar bókaútgáfur er aö ræða. Finst nú ekki R. P. að hann sé kominn nógu langt áleiðis með að villa mönnum sjónar í þessu pappírs- máli og að þó að hann haldi þeim leik áfram út í þaö endalausa, að þá muni honum aldrei takast að telja mönnum trú um, að 80 punda pappír sé neitt annað en 80 punda pappír? Finst honum ekki, að það sé nú lýðum ljóst, að stærö “reams”ins breyt- ir ekki minstu vitund einingar-þyngd hans ^Stan- dard weight) og að pappír, sem hefir einingarvigt- ina 80 pund og einingarstærðina 25x38, veröi alt af 80 punda pappír, hvort heldur aö “ream”ið af 'hon- um er 35x38, 28x42 eða 32x44 aö stærð, og að mis- muntirinn á þyngd þeirra þriggja stærða liggi ein- göngu í mismunandi 1 stærðum arkanna, og að það sé því alveg sama, hvort aö bókin sé prentuð á ein- ingarstærðina 25x38 eða 32x44, að pappírinn í bók- inni veröi nákvæmlega jafnþungur í báðum tilfell- unum—80 pund, og að það fari aö eins færri arkir CANADIAN PACIFIC STKAMSHIPS BEINAR FERÐIR MILLI BRETLANDS OG CANADA Ef þér ætlið að flytja fjölskyldu yðar, frændur eða vini til Canada, þá skul- uð þér gæta þeas vandlega að á eimskipafarseðlinum standi CANADIAN PACIFIC STEAMSHIPS Það nafn tryggir yður beztu afgreiðslu, sem hugsast getur. Eimskip vor sigla meö fárra daga millibili frá Glasgow og Liverpool beint til Canada. Frekari upplýsingar verða gefnar með ánægju án nokkurra kvaða að yðar hálfu af umboðsmönnum vorum. Einnig H. S. BARDAL, 894 Sherhrook Street, eða W. C. CASKY, General Agent Canadian Pacific Steamships, 364 Main St., Winnipeg, Manitoba í 'bókina af síðari stæröinni? Og finst ekki Rögn- valdi presti, að eins og þessu máli nú er komið, sé sæmd hans mest undir því komin að 1 snúa við, gangast viö sannleikanijm og biðja konur Jóns Sigurðssonar félagsins fyrirgefningar fyrir sig og prentsmiöjuna sína, á því, að pappírinn í Her- mannaritinu er svikinn og aö þær hafi veriö gabb- aöar á honum, annað hvort af vanþekkingu eöa af ásettu ráði? Því samkvæmt kafla þeim : úr samn- ingunum um prentun bókarinnar, sem birtur var i síðustu Heimskringlu, er engum efa bundið, aö þar er átt viö einingarvigt (standard weight) en ekki þyngd “reamsins”, eins og prest- urinn vill koma mönnum til þess að ’trúa, því þegar að talað er um þyngd á pappír, þá er undantekning- arlaust átt við einingarþyngdina, i en áldrei víö þyngd “reams”ins. landbúnaðaráhalda ;vlerslunarinn- ar í jWinnipeg, Mr. L. J. Haug, haldið samsæti á King George hótelinu hér í borginni í tilefni af því að þá voru liðin tuttugu ár frá því að ihann fluttist hingað til borgar og stofnsetti téða versl- un, sem blómgast ihefir sivo undir stjórn hans að hún er nú orðin ein sú allra stærsta slíkrar teg- undar í Vestur-Canada Nýlega var forstjóra Avery (Hótelstjórinn Mr. Thorsteinn Ur bænum. Mr. Kriatján l'étursson sá er dvalið hefir undanfarandi á Gimli, er nú fluttur aftur til sinna fornu •stöðva, að Hayland P. 0. Man. petta eru þeir, er þyrftu að eiga við hann bréfaviðskifti, beðnir að taka til athugunar. +X**X*^**X**X**\*K**X**X**l**X**l**+**+**+**+*****+**+**************** Y T T T f f f f f f f f f We, of the West. We, of the West, are children istill Of thine, dear Mother in the sea, Our duity to our home we fill,— But never loose our love of thee. Though far and wide ouh ways we wend, And varied walks of life we tread; Our words and deeds shall ever tend To weave a halo for thy head. And, Olden Mother, still we keep In love-lit hearts thy spotless name, No Westem son shall make thee wieep, No Western daughter hring thee shame. Think not that we are thoughtless, blind, We of this westem land afar; Our souls are cleansed with life’s keen wind —We lit our torch at the moming star. We, of /fche West, are kind, thouvh bold And as our efforbs bring renown, We’ll íill thy hands with gifts of gold And weaive thy brow a laurel crown. And, never, O, God, let selfish blight Divide us, weaken, curse and sear! Unite !....Unite !....Unite!—Unite! Mother is watching, — tears are near. Christopher Johnston. f f f f f f f f f f ♦:♦ f f f f f f ♦♦♦ >♦♦:♦ A. F. HIGGINS GO., Ltd. Vér bjóðum yður að heimsækja búö vora á Sargent og Agnes Sts. Þér munuð komast að raun um, að vörurnar eru vel valdar og með sanngjömu verði. Thompson steinlausar Rúsínur, pundið á ..... I2ýíc Egta Ontario hunang, 5 pund á.................7$c Vort bezta kaffi, hreint Sanlos af beztu tegund, brent í aöal- búð vorri. Vanaverö 40C. Föstu og Laugard. pd. á .. 35S Bezta rjómabús smjör, pundið á...............34° No. 1 rjómabús smjör........................ •. 39^ Singapore Pine Apple, No. 2 tins.............20C Ný Egg, extras 29C. Fresh First 24C Fresh seconds dús. 2ic Wagstaff’s Royal Jam—Strawberry aö eins—, 4 pd. kanna á 75C Blended Jam, góö tegund, bæði af eplum og raspberry, 4-pd. 55C Five Rosies Flour, 7 punda poki fyrir........30C Sheriffs Pure Extracts, 2 oz glös 25C, 4 oz glös.40C Burdicks Marmalade, 4 punda kanna......... . . . • 68c A. F. Higgins Co. Ltd. 664 Sargent Ave. - Phone B. 2242 SPARAÐ FÉ SAFNAR FÉ Ef þér liafið ekki þogar Sparisjóðsrelkning:, þá getið þér ekki breytt hygftllejíar, en að leggja penlnscn yðar inn á eittiivcrt af vor- um næstu Ctibinun. par bíða þelr yðar, þegar rétti tíminn kemur til að nota þá yður til sem niests hagnaðar. Vnion liank of Canadat hefir starfað í 58 ár og licfir á þcim tíma komlð tifpp 345 útibúum frá strönd til strandar. Vér bjóðum yður llpra og ábyggilega afgreiðslu, hvort sem þér gerið mikll eða lítil viðsklfti. Vér bjóðum yður að helmstrkja vort na'sta Ctibú, rúðsmaðurinn og starfsmcnn lians, munu finna sér ljúft og skylt að leiðbelna yður. trriBC vor eru a Sargemt Ave. og Sherbrooke Osborne og Corydon Ave. Portage Ave. og Arlington I.ogan Ave og Slierbrooke 491 Portage Ave. og 9 önnnr útibú í Winnipeg At) AI „SKIU I’STOFA: UNION BANK OF CANADA MAIN and WIIXJAM — — WINNIPEG

x

Lögberg

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.