Lögberg - 18.12.1924, Blaðsíða 5

LÖOíSERG, FIMTUDAGINN 18. DESEMIBER. 1924.
Bls. 13
.......... ..... .. ...........
huganlund, að alt standi á stöðugu,
þar sem veðri er svo að segja
þannig háttað, að í dag slá jörm-
un-lhreifar öræfaistormsins t>lý-
kólfinn í Líkaböng istórhríðanna
með fimJbu 1-hömrum orkunnar og
ofsans . Á mogrun rennur og steyp-
ist regnið í hvítfreyðandi gusum,
líkast því sem öll ský æt'li ofan að
dynja; skruggur og eldingar þjóta
öskrandi og urrandi; jöklarnir
springa og rifna með ferestum og
feraki, og snjóflóðin og skriðurn-
ar velta fram hvæsandi. En þriðja
daginn er alt dottið í dúnalogn og
kominn feruna sterkju hiti, alt renn
ur í sundur í sóilfeaði og hvarvetna
ríkir ómælis-unaður og guðs-frið-
ur. — Drotningin, móðir náttúra,
er 'stórvirk (þarna uppi á 'hálend-
inu, og fþað, þó að hún framleiði
hvorki feróistsykur né feréfavindla.
Enda læði.at hún ekki á lakkskóm
að verki!
— —Við erum komnir ofan á
jafnsléttu — komnir í Þórisdal.
Fast að hálfrar klst. gangur er
yfir jökulíhrygginn.
— En hvað þetta er alt eitthvað
undarlegt og æfintýraríkt. Þar var
logn og ijúfhæg folíða, og engin
úrkoma — og grasfeletturinn iðja-
grænn.
Við gengum að vörðunni, sem
eg hlóð þar í vor, Hauks-vörðu.
Þar var flaskan og alt með sömu
ummerkjum sem þá, er eg yfirgaf
það síðast. Við skildum þar eftir
meginið af föggum okkar og tókum
að athuga og kanna fetaðinn.
Það er ekki neitt gott verk að
lýsa Þórisdal, svo að í lagi sé. Þð
langar mig að gera tilraun til þess,
áður en eg tala nánar um athug-
anir okkar. Hann er á þessa leið:
Þórisdalur liggur því nær frá
austri til vesturs. Hann er langur
nokkuð og fremur mjór, en þó mls-
breiður. Hann klofnar, þegar inn-
ar dregur, og gengur sín álman
hvorum megin inn með feiknarháu
standfeergs-felli, sem slútir yfir
sig fram, inn yfir dalinn. Inn í það
er foelliskúti; og er ihátt upp að,
svo að trauðla virðist kleift. Nyrð-
ri dalálman vísar næstum því I
(landnorður, en sú syðri nálægt
jþví í landsuður, og er fremur lág-
ur malarás þvert fyrir mynni henn-
ar- Verður því alt eins viðkunnan-
legt, að telja hana kima út úr
jáifum dalnum. En telja svo aftur
lengd aðal-dalsins vestan frá jök-
ulhrygg Og inn í botn nyrðri álm-
unnar; því að enginn óslitinn
þröskuíldur er á þeirri leið. Austan-
vert við miðjan megin-dalinn er
ægilega stórhrikaleg klungurs-
urð. 'Malareyrar, mismunandi
sléttar, eru umhverfis hana á alla
vegu. Þannig ekki svo óvíða urn
dalinn; þó hólótt nokkuð og bung-
ótt sumstaðar. Á lítil fellur eftir
dalnum og hverfur undir jökuiinn
að vestan. Það er Geitá. Hún kem-
ur undan urðinni að mestu. Svo
lítil kvfel kemur innan úr nyrðri
dalfootninum og rennur spöilkorn
fyrir norðan urðina, þar vestur,
unz hún sameinast í ánni. Kolíblár
klakajökull, afskaplega sprunginn
á blettum, liggur að dalnum að
vestan og sunnan. Tindur einn
mikill gnæfir þar upp úr gaddin-
um. Hann er snjólaus 'sumstaðar,
ofan frá toppi og það alt niður á
jafnsléttu, þeim megin, sem að
dalnum veit. Hann mun vera hömr-
óttur eitthivað. Þar fyrir vestan er
eem móti fyrir lægð nokkurri í jök-
ulinn og á hann upp. Fyrir botni
syðri dalálmunnar, eða kimans, er
hjarnbrekka mikil. Þar fyrir norð-
an er fellið. Það er mikið til snjö-
laust. Því pæst, fyrir botni aðal-
dalsins, eða nyrðri dálálmunnar
eru einnig mjögferattar, harðar
fannir. Að norðan gengur gríðar-
•hár fjall-kjálki vestur úr jöklinum.
Hann er að isjá hjarni og klaka
krýndur nokkuð langt vestur. Ná
lægt honum miðjum er ihvilft tals-
verð, þó ekki all-mikil, inn í suð-
urhliðina, dalsmegin, og verður úr
slakka-skarð,,þegar upp fyrir brún-
ir kemur, mikið af leið í gegn. Þar
UPPÍ, nyrst, er sem jöullinn ieggi
arm isinn á fjallið ofan, lengra til
vesturs, læsir krumlunni ofan í
feak þess og helgi sér það þar með.
Upp úr fjalls-kjáika þessum eru
bæði> gnípur og ihnjúkar hér og
hvar. Sömuleiðis eru slitrótt kletta
rið til og frá ofan til í þeirri hlið
hans, isem að dalnum snýr. Þar
fyrir neðan eru lausaskriður og
urðarbungur snjólausar, alt að
rótum niður. í dalnum eru volgar
hndir. Skamman hyggjum við þar
solargang. Þar er dálítill gróður.
— Þar fellur ekki gras...... Og all-
ur er dalurinn hinn dularfylsti:
Er sem forynjur læðist þar með
homrum; en englar ,svífi yfir tind-
um.—
Eins og mörgum er kunnugt, þá
aleit eg í vor) að 3^,.^ væri f
Þónsdal. Nú komum við á stað-
ínn, þar sem mér virtist hún vera.
ætlaði eg að þekkja það
landslag: Þar sem eg sá ekki í vor
nema lítinn urðarhól lStanda upp
úr snjófereiðunni, sem þá hjúpaði
undirlendi dalsins, að mestn,
blasti nú við augum urðin stóra,
sem eg hefi getið um hér fyrir
skömmu og reynt að lýsa að
nokkru. Og eftir að hafa séð Ihana
nú, álít eg, að þar geti eins verið
rústir hundrað útilegumanna-
hreysa, ein's og ,sú, sem eg fann
þar í vor,— vegna þes,s-, hvernig
steinarnir liggja. Að vísu fundum
við rúist mína. En hvorki eg né
förunautar mínir geta ályktað
hana gerða af mannatoöndum, eftir
öllum staðháttum nú að dæma.
Því að t. d. isumisitaðar á milli
lausa grjótsins, sem er þar sem
gólfið yrði að hafa verið, gaf nú
að líta ofan í gjár og glufur, þar
sem eg hugði einungis í vor að
væri snjófylla á milli steina, sem
mynduðu aðein® dálítið lag, en
lægju þar næst á annaðhvort möl
eða sandi. — En ekki verður það
hrakið, að þarna er rústar-lík-
ing, sem lítur að flestu leyti mjög
líkt út og eg hefi áður lýst. Og
auðvitað er ómögulegt að fortaka
neitt um það, að þar hafi maður
lagt höndur að, til þesis að færa
ti-1 einhverja steina og gera sér
hreysi, fyrir níu hundruð árum síð
an eða svo; þar sem maður gæti
þá um leið hugsað sér, að náttúr-
an hefði verið feúin að feyggja að
nokkru leyti. Það er að eins eitt,
sem mælir með því að manni hafi
frekar hugkvæmst að gera sér
þarna kofa, héldur en á öðrum
stöðum í dalnum, eftir því að
dæma hvernig hann lítur út nú.
Og það er það, að þessi staður i
dalnum fer síðast ,eða aldrei, ál-
gerlega á kaf í snjó: Þetta er
hæsti staður undirlendisins. Ann-
ars er það eitt merkilegt rann-
sóknarefni, hvernig þe3(si urð
hefir myndast; svipuð líbaríti;
áþekk sumum tegundum af hvera-
grjóti; — eins og ihólmi þarna I
dalnum.
Við urðum allir fyrir miklum
vonbrigðum gagnvart rústinni.
Nú fór mannskapurinn heldur
-að tvílstrast; og var farið um a'll-
an dalinn, inn í ihvern krók og
kima. Einn okkar, Freymóður Þor-
steinsson fór upp á feltið, sem er
á milli dalálmanna. En ekki hygg
eg að hann hafi iséð of a-llan heim,
sem Óðinn úr Hliðskjálf: því að
sorti sveipaði tinda. En eitthvert
jökulkvosar-gímald, eða Ginnunga-
gap, sá hann í suðauistur. Og er
það fast’lega hyggja mín, eftir af-
stöðu að dæma, að það hafi verið
dalur sá, er hingað til hefir verið
hafður fyrir Þórisdal.
Við mældum lengd dalsims, vest-
an frá jökulhrygg og inn í footn
syðri álmunnar. Sú -leið er 650
faðmar. En til muna hyggjum við
lengra, ef mælt væri inn í ibotn
nyrðri álmunnar. Og það væri
Jíka miklu réttara, ef maður ætl-
aði að fá út nákvæma lengd. En
því tókum við ekki fullkomlega
eftir, fyr en við framkvæmd þesis-
arar mælingar. Breidd dalsins get-
um við giskað á að sé 100i—150
faðmar þar sem ihann er mjóstur.
Svolítill vísir af venjulegum ör-
æfagróðri er til og frá á milli
s-teina og í skorum um alt undir-
lendi da-Isins. Mætti þar nefna:
geldingahnapp, steinferjót, sveif-
gras og fjallasnarrót. Auk þess
eru dálitlir grasfelettir á nokkrum
stöðum niður með ánni, toáðum
megin.. En aðal-grasfoletturinn, sá,
sem áður foefir verið minst á, er
yestast í dalnum, að norðanverðu
við ána. Þar vex talsvert mikið af
punti. Hyggjum við það óefað ein-
hverja tegund af venjulegum há-
lendispunti. Hann er 10—15 þuml-
ungr á hæð. Silkimjúkt túngresi,
6—7 þumlunga hátt, er alstaðar
niður á milli. Töluverðar mosa-
eyður eru í felettinn. Sams konar
gróður og útlit er á grasb-lettun-
um inn með ánni. Gróðurfelettúr
þegisi er, að nokkurn veginn réttu
máli, 180 ferfaðmar. Og liggur
mestur hluti hans á milli tveggja
linda, eem spretta upp við rætur
fjallsins. Þær eru volgar, -svo að
vel finst; eru 10 stiga heitar á R.
(12% stig á C.).
Eg tók vatn í flösku úr lindum
þessum. Og innsiglaði eg hana
síðar niður í Húsafelli 1 augsýn
Þorsteins feónda þar og meiri hluta
förunauta minna. Og er inn-
siglið: Th. Magnússon í rauðu
lakki yfir stútnum. Hefi eg í
hyggju að láta efnafræðing rann-
;aka það, bæði til fróðleiks og
gamans, hið allra fyrsta. Sömu-
leiöis tók eg ýmsar steinategund-
ii í Þórisdal, bæði í vor og nú, sem
eg hefi sterka löngun til, að láta
góðan jarðfræðing l'skoða bg lat-
huga.
Áður en eg yfirgef dalinn með
öllu, vil eg leyfa mér að geta. þess,
að 'standfeergsfellið mikla, sem er á
milli dalálmanna, þætti okkur vel
til fallið, að kalla þursabjarg, sbr.
Grettlu bls. 189. — Viö megum
ekki deyfa æfintýralj'óma sögunnar.
Einnig ætla eg að geta þess, að
það var upphaflega fastur ásetn-
ingur minn, að fara þarna miklu
meira um jökulinn, helst alla leið
í dal þann, sem hefur af sumum
verið álitinn Þórisdalur, svo að
förunautar mínir gætu feorið um
það með mér, hvernig þar væri j nú tekið að drifa, skýjunum ældi
vötnum háttað. Því að bágt ájniöur í flygsum, og gerðist þvi
PP" TTlptS arS triifi nfS ancr 11 m 1 tl I rl « «-v-\ 4- « y-v « . n Y 1L— _ i . _ 1 f J 1 *
eg með að trúa því, að augu mín
hafi brugðist mér þar svo gjör-
samlega, að eg hafi ekki þekt snjó
frá grjóti, þegar eg fór þar um i
vor eins og Björn ólafsson bendir
á, með mestu kurteisi, í 26. ágúst-
blaði “'Vísis” þ. á. En með því að
við vorum orðnir hraktir til muna
og veðurútlit skuggalegt þá þótti
okkur ráðlegt að eiga ekkert við
það. og verður því hver að aðhyll-
ast það, sem honum þykir likleg-
ast, gagnvart því atriði. Hver
veit, nema að undravættir óbygö-
anna hafi gert mér sjónhverfing-
ar? Það vildi eg helst En ein-
hverntíma kemur sannleikurinn í
ljós.
Við vorum fullar tvær klukku-
stundir að skoða okkur um í Þór-
isdal. En hvei-gi sá eg fuglinn
rninn. En geta má þess, að þeg-
ar viö vorum að Ikanna urðina
miklu, þá barst eitthvert undar-
legt hljóð til eyrna allra förunauta
minna. ^ Og telja þeir það hafa
verið áþekkialst keldusvíns-skríki.
En ekki var eg svo hamingjusamur
að heyra það. Og skulu því
ekki leiddar neinar getur að því
hér, hvaða hljóð það hefir verið.
Að síðustu krotuðum við allir
nöfn okkar á bréfsnepil í dalnum,
ásamt nafni hans, mánaðardegi og
ártali, og létum i flöskuna, sem er
skorðuð á milli steina sunnan und-
ir vörðunni.
Því næst lögðum við af stað í
áttina til Húsafells, sömu leið.
Þegar við komum upp á jökul-
brygginn. hægðum við gönguna og
litum við. Og kvaddi eg þá
Þórisdal fyrir hug og hjarta, eg
vil leyfa mér að segja okkar allra,
með þessum orðum: Vertu sæll,
Þórisdalur! Hinar guðbornu heilla
dísir öræfanna og andi Grettis
verndi jþig um ókomnar æfiraðir!
Gengum við síðan fáein skref á-
fram. Og þar með var hinn dul-
arfulli, sérkennilegi og þjóðþráði
Þórisdalur æfintýra og Sögu horf-
inn líkamsaugum okkar. Og
minti iþað mann ihelst á borgina
hans Útgarða-Loka forðum, sem
var horfin Ása-Þór sýnum, þegar
hann ætlaði að snúa til baka, til
þess að koma fram hefndum, er
hann var kominn út fyrir víggirð-
inguna. Að eins var hér eng-
inn, af öllum þessum blendings-
Þórum,, sem í förinni voru, með
hefndarhug. Og enginn ætla eg
að hafi haft í hyggju, eða hafi á-
álitið heppilegt að minsta kosti að
snúa aftur: og Ieggjast út. En
sterka hafði eg löngunina!
Nú héldum við áfram rakleitt í
Kristalskirkju. Þar námum við
staðar um stundarsakir og sett-
umst að snæðingi. Það var
skemtilegt borðhald.
Úr Kristalskirkju gengum við
svo niður með ánni, þar norður
sandana. Var þar ékki óvíða
næsta voðfelt undir fæti og þó
stundum fremur sullkent. Var
dimt mjög um að litast, en létti
frá, þegar norður af söndunum
kom; og var mjúkt og meinhægt
veður úr því alt til kvelds.
Þegar við komum onrður á urð-
arásinn, norðan við sandana. sett-
umst við niður, til að kasta mæð-
inni. Og varð okkur þá eðlilega
litið til baka. Þá sáum við eitt-
hvað, sem líktist tveimur kindum,
vestan undir Hádegisfelli, þar aust-
ast á söndunum. Athuguðum
við það betur í sjónauka og sáum
þá greinilega, að svo var; og virt-
ust okkur það vera hrútar. Út-
lit var fyrir að þeir væru á norð-
urleið. Tókum við nú að hóa ogi
hleyptum í ærsl nokkur, og létum
hund geyja, sem með okkur var.
En ekki skal eg segja neitt um,
hvort að hrútarnir hafa gert sér í
hugarlund, að Ragnarök væru kom-
in. En hitt var víst, að þeir
kærðu sig hvergi um að bíða boð-
anna, og tóku til fötanna ög hlupu
slíkt sem af tók í áttina norður til
Geitlands, svo lengi sem við sáum:
En það er smalaland. Sanda
þessa nefndum við Hrútasand.
Nú héldum við áfram i einni
strik-lotu. og bar ekki til tíðinda.
alla leið að Húsafelli. Komum
við þangað kl. hálf níu að kveldi.
Höfðum við þá verið réttar 14
klst. í ferðinni. Gistum við þar
allir um níttina nema einn, og að
sj^lfsögðu allir nóttina áður, tag
nutum hinnar miklu, alþektu Húsa-
fells-gestrisni. Þorsteinn Krist-
leifsson reið heim um nóttina. Við
fórum heim daginn eftir; og eng-
inn kvartaði um þunglyndi.
Haukur Eyjólfsson.
Lögrétta.
-------o-------
við mér, varð mér það fullkomlega
ljóst, að eg var kominn í þvilik
fjárhagsleg vandræði, að mörg ór
mundu til’ þess ganga að losna úr
þeim kröggum. Jafnmikinn hnekk-
ir sem gjaldþol mitt hafði beðið
við undanfarandi veikindi tvö
sumurin síðustu.
En rétt þegar eg var að leggja
framtíðar-plönin, kemur Mr. M.
Josephson, gjaldkeri Blaine safn-
aðar til min og afhenti mér alla
reikninga frá lækninum, sjúkra-
húsi og útgerðarstjóra og reikning-
arnir voru allir borgaðir með pen-
ingum, sem Blaine-feúar, foæði utan
og innan safnaðarins höfðu skotið
saman mér til styrktar, og svo
rífleg höfðu þessi kærleiksframlög
verið, að yfir $100 voru mér af-
hentir í peningum.
Auk þess veittu einstöku menn á
Pt. Roberts og venzlafólklkonunn-
ar minnar sál. í Sask. mér höfð-
inglega hjálp f jármálalega.
Fyrir alt þetta bið eg guð að
launa gefendunum, eins og hann
einn sér að er þeim fyrri beztu.
Eg er líka þeim af hjarta þakk-
látur, sem hjálpuðu til að gera sí,-
asta æfiár konunnar minnar svo
unaðsrikt.
Þegaií við fórum frá i'Gimli,
fanst okkur sem við kviðum fyrir
að flytja til ókunnugra. En ekki
vil eg rangfæra orð ástvinu
minnar við nýorpið leiði hennar.
En þannig fórust henni orð er við
ræddum um hjálpfýsi fólksins við
okkur í sumar er hún lá veik af
blóðeitrnu.
“Eg kveið fyrir að koma til allra
ókunnugur hér, en nú kvíði eg enn
þá meira að kveðja fólkið hérna,
það hefir verið mér svo gott.
Annars mun hjálpfýsi Blainbúa
við bágstadda vera næstum því
dæm^aus.
Á rúmu ári, ®em eg hefi dvalið
hér, hefir yfir dollar átta hundr-
um verið varið til hjálpar nauð-
stöddum. Hverjir munu gera
öllu betur. H. E. Johnson■
Nýtt fyrirtæki.
Fyrverandi alþingismaður Jó-
hann Eyjólfsson frá Brautarholti
hefir nýlega sett á stofn fiskisölu-
bpð í húsi sínu í Hafnarstræti 18.
(Nýhöfn).
Þar er allur útbúnaður með ný-
tísku-isniði ,og mun ekki standa að
baki því sem erlendis tíðkast 1
samskonar sölulbúðum. Búðarborð-
ið er lagt marmara og sðmuleiðis
gilugginn ,en þar er fiskur látinn
liggja í ís daglega til sýnis. — Inn-
ar af búðinni er kælirúm, svo að
hægt er að halda fiskinum lengi
Það má heita svo, að Ihingað til
hafi ekki verið um að ræða annað
en götusöllu á fismeti í þessum bæ.
Annað hvort hefir fiskurinn verið
seldur á ,strætum og gatnamótum
eða þá að fólk hefir orðið að leita
til hinna alkunnu fiskisöluskúra,
eða “port”-sölu®taða og standa
þar undir opnum himni í hvaða
veðri sem er, meðan beðið er eftir
afgreiðslu. «— «Og margir hafa
fundið til þess, að fiskurinn væri
ekki alt af sem þrifalegastur, en
þess feer að gæta, að fi.sksalarnir
hafa átt mjög örðuga aðstöðu og
ekki getað gætt hreinlætis og þrifn
aðar >svo sem æskilegt væri.
Annars er það næsta furðulegt,
að nýtísku fiiskisöluhús skuli ekki
vera komið upp í þessum bæ fyrir
því að slíkt fyrirtæki ætti áreiðan-
lega að geta feorgað sig fjárhags-
lega, ef það væri rekið með dugn-
aði og hagsýni. — Og það er dá-
lítið einkennilegt að roskinn bóndi
ofn úr sveit iskuli hafa orðið til
þess fyrstur manna, að hrinda
þessu í framkvæmd. — Bæjarfoúar
ættu að vera Jóhanni þakklátir
fyrir þessa framtakssemi hans, og
sýna honum í verkinu, að þeir
Þakkarávarp.
Mér er bæði ljúft og skylt, að
þakka vinum mínum nær og fjær,
fyrir þá hjálp og samhygð, sem
þeir veittu mér, viS hið mikla
sorglega tilfelli, sem mér fear að
höndum — andlát minnar ástkæru
eiginkonu. J
Með einstakri hjálpfýsi og kær-
leiksþeli, gerðu nábúar mínir hér í
Blaine, alt sem mannlegir kraftar
geta, til þess að létta mér byrði
sorgarinnar. Óhætt er mér að
fullyrða að hvergi hefðu mér verið
fleiri vinahendur réttar en hér,
enda eru Blainbúar alveg dæmalaust
hjálpfúsir við bágstadda. Á því
eina ári, sem eg er búinn að dvelja
hér, hefur um $1000 verið varið
til hjálpar nauðstöddum í mínu
prestakalli (Blaine og Point Ro-
bertsj.
Mun nokkurt mannfélag, jafn
fáment sýna meiri bróður kær-
leika B
Fyrstu dagana eftir fráfall ást-
vinu minnar, yfirgnæfði sorgin og
einstæðingsskapurinn allar aðrar
hugsanir, en þegar eg tók að ranka
óskemdum. Þar eru og þvottatækikunna að meta hann réttilega.
og þarf enginn að óttast að foonum
verði seldur óhreinn fiskur eða
slorugur.
Byggingarmeistari Jens Eyjólfs-
e-on hefir litið eftir framkvæmd
verksins, og mun hann, fyrir til-
Fiskisölufoúðin foýst við að hún
geti jfnn verið byrg af allskonar
nýju fiskmeti og vonar, að verðið
þurfi, að minsta kosti, ekki að vera
hærra hjá honum en öðrum.
Fiskurinn mun verða sendur
mæli Jóhanns, foafa kynt sér fyrir- heim — ef þess er óskað — til
komulag á slíkum húsum erlendis þeirra, sem skifta við verslunina
i utanför sinni sú í sumar. I »ð staðaldri. Vísir.
FLJ0TS0ÐNASTA MJÖLEFNI
QUICK
QUAKER
Fullsoðið á 3 til 5 mínútum, með sama
góða bragðinu og venjulegir Quaker
hafrar, Eins heilnæmt og nærandi.
Quick’Quaker eru malaðir smærra og
soðnir að nokkru, áður en Joeireru látnir
í pakkana. Þeir sjóðast fyllilega meðan
þérbúið til kaffið. Matvörusali yðar
hefir báðar tegundir nú þegar.
Hin nýjasta tegund er með tvennu móti, Quú k Quak-
er Aluminum (með premíum) og venjuleg Quick Quak-
er (án premíu).
Aðeins í Innsigluðum Pökkum
WILSON’S
Jólagjafa Búðin
Hentugasti staðurinn, til að velja jólagjafimar, er áreiðanlega
búð vor, þar sem finna má kærkomnustu jólagjafirnar. Engar
lélegar gjafir er þar að finna, að eins fallegar gjafir, sem falla
ÖHum í geð, við lægra verði, en nokkur getur gert sér í hugar-
lund. ,
‘ You’ll Do Better at Wilson’s”
SKIíAUTIJXiIR VINDKOR
STÓIiAR
FramOrskarandi fiigur grerS, ein
ákjósanlegasta jólagjöf. Valhnotu-
áferð, e?5a ensk eik, stóli etSa
Rocker frá
$10.50 til $22.00
FERN STANDAR
Bkta Valhnota, hæ?S 29 þml., 36
þml. langar, 13 þml. hreiSar, með
sterkri, galvanisératSri
könnu.
VerS ............:.....
GATE-UEG BORf>
Hentug tebortSs stærS 10x30 lok
a?5,/ en 30 'þml, ummáls opitS.
Úr ekta Val-
hnotu ..........
$26.00
$21.75
FREN STANDAR
Valhnotu e'Sa Mahóny áferiS, eSa
Jakobean eSa Louis XVI. sniö, 31
þml. hætS, 15 þml. þvermál. Geta
haldiS stærSar
blómum. Verö ....
GATE-LEG BORD
ÍFr ekta Valhnotu, 9x20 iokaS, á-
gæt stæfS þegar þaS er þaniö
.......$28.00
EKTA EIKARBORÐ
Jacobetn gerS, gömul enzk áfertS
14x30 þml. lokatS, er 25x30 dreg-
itS sundur.
VertS .........
$26.00
$8.50
$16.00
Orvals jólagjafir I álnavörudeiidinni með sérstaklega niðursettu
verSi. ,
BADMUUiAR UACE ABREIDA.
Verulega fallegar ábreitSur, sem verSa mundu gær-
komnar jólagjafir. StærtS 90x100. Hver kottar .
SIUKI IjAOE abreida.
Róslitar og fagrar mjög. StærtS 90x100
Verö hverrar .................................
PÚDAR.
Hversu margt fólk mundi ekki vilja hafa. einn etSa tvo pútSa, til
þess aö auka fegurS og þægindi stofunnar. Vér höfum nokkrar
úr fegursta Satin, bláa etSa gylta, 22 þml. ummáls...$11.7 5
FJADRA VITRDÝM R.
Gjafir, sem allir mundu fagna atS fá í hinu kalda vetSri. Stórt
úrval. Allar Satin fóitSraóar, meS 4. þml. lit—
skreyttri panelling. Stærð 66x72 ............
EKTA DON-ÝITRDYNUR.
Klæddar fegursta sateen í mörgum litum. Vnaavert5 $25.00 til
víi........................$18.00 til $30.00
FAUDEGIR BORDDREGIiAR.
Or skínandi Velour, meS gyltum röndum og 4JO QC
tapestry jö-iSrum. Kjörkaup .......................Ji/
$10.75
SKRAUTLEGIR LAHFAR
$14.00
FERNERY
Valhnotu áfertS, 29 þml. á lengd,
10% 4 breidd, 30 þml. 4 hætS.
Afarsterkir. Sér
stakt vertS ....
$17.00
Stærri horS1, dregin í sundur, frá
40 þml tll 42 þml. ummál.....
$36.00 til $58.00
TEUEITTONE BORD
Or egta horBvitSi, valhnotu áfertS,
30 þml. hátt, 18 þml. langt og 15
þm;l. breitt, meiS hólfi og Iðferu
baki.
Ver?5 .........
BRIDGE hAMPAK.
Va,lhnotu áfertS, metS fullkomnum adjustahle arm,
og bláir, VertS ..................
og oval silki skýlu 14x9 rösalitir
$20.00
$17.00
BRIDGE DAMPAR.
Polyehome, dökkir etSa gyltir, sterkur fótstallur,
adjustable arm, silki skýla, dökk etSa igylt, 14x9,
Röse eíSa Mulberry, meS sand
liningar. Ver® ...................
$23.50
TEBEPIIONE BORD
Or ekta valhnotu, mjög fallegt,
þml. langt, 15 þmL
eigandi stóll. VerS ...
24
$27.50
FADLEGIR JUNIOR LAMPAIl
Dökkir og gyltir Polychrome, gullnir eSa dökkir,
meS sterkum fótstalli, tvöföld ligth
socket, silkihjálar. Stórhrlfandi lampar
$34.75
WILSON FURNITURE CO., LTD.
352 MAIN STREET
Rétt fyrir snnnan Portage Auenue
Uppástungur |
Handa henni
Sewing Ca/binet.
Fancy Mirrors.
Spinet Desk.
Secretary Desk.
Gandlesticks and Fancy Candles.
Tea Wagon.
End Table.
llanda honum.
Smoking Cabinet.
Magazine Stand.
Easy Chair.
Sectional Bookcase.
Ilanda biinmnum.
Doll's Carria&e.
Doll's Go-cart.
Doll's Bed.
Kindergarten Set.
Sleígh.
Joyeycle-
Shoo Fly.
BO IATíB ClíHlOMS
In liandsome crinkled Satin a
variety of colórs, 30
inches lon.g. Price ..

.1'