Lögberg - 12.02.1925, Blaðsíða 5

LÖGBERG, HMTUDAGINN. 12. FEBRÚAR. 1925.
Bls. 5
Dodds nýrnapillur eru foesta
nýrnameðalið. Lækna og gigt 'bak-
verk, bjartabilun, þvagteppu og
önnur veikindi, sem stafa frá nýr-
unum. — Dodd’s Kidney Pills
kosta 50c askjan eða sex öskjur
fyrir ?2.50, og fást hjá öllu'm lyf-
sölum eða. frá The Dodd^s B^edi-
cine Company, Toronto, Canada.
lög vel þegin, því kaupa má fyrir
þau efni, er hig blinda fólk getur
unnið úr. En aðaláherslan er þð
lögð á það, að almenningur stuðll
að vellíðan sjónleysingjanna, með
því að kynna sér vörur þær, er þeir
framleiða og kaupa þær af þeim.
Þann fyr*sta marz næstkomandi,
á stofnun sú, er The Canadian
National Institute for the Blind,
nefniist, sjö ára afmæli. Hefir hún
á því tímabili leyst af hendi við-
fangsmikið mannúðarstarf. Verka.
hringur hennar er jafnt og þétt
að stækka, og þarfnast hún þaraf-
leiðandi hiutfallslega aukins
stuðningis frá almenningi.
Hafið það hugfast, að í hvert
sinn og þér kapuið hlut, sem
blindur maður hefir búið til, þá
eruð þér aö stuðla að aukinni far.
kæld þess einistaklingts. Gleymið
ekki þeim, er í myrkrinu sitja. Veit
ið ljósi inn í sálir þeirra, með þvl
að sýna etarfsviðleitni þeirra san»-
úð. Látið ekki hjá ljíða, að kaupa
munina, sem blinda fólkið býr til.
Þeir eru fyllilega eins vandaðir og
niokikur annar verksmiðjuvarning.
ur slíkrar tegundar.
Svar við athugasemd.
Herra ritstjóri!
Viltu gera sivo vel að lána eft-
irfylgjandi línum rúm í þínu
heiðraða þlaði?
í Lögbergi 22 þ. m. er mér sent
skeyti undir fyrirsögninni “Lítil
athugasemd.” Skeyti þetta sendir
maður að nafni Jón Jóns>son, þekt-
ur hér á ströndinni undir nafninu
Candy Jón.
Þótt eg sé mótfallinn því að
fara í blaðadeilur, — því þær eru
sjaldan til sóma,— neyðist eg til
að senda nefndum Jóni nokkur
orð.
Viðvíkjandi kafla þeim úr bréfi
mínu, sem birtur var í Heims-
kringlu 19 nóv. s. 1. má geta þess
að Ibréf það var ekki skrifað til
Heimiskringlu oða til birtingar í
opinlberu blaði, því hefði eg ætlast
til þess, má vera að eg hefði orðað
það öðruvísi eða greinilegar, held.
Ur var bréfið skrifað til kunningja
míns ií Winnipeg en þar sem á-
minstur kafli kíom út í blaðinu, ber
mér að gera grein fyrir, að eg hafi
ekki ifarið þar með vítaverð ósann-
indi. Með þessu er eg ekki að víta
ritstjóra Heimskr. því í bréfinu
tók eg ekki fram hlvort það skyldi
birt eða ekki.
í byrjun bréfsins tók eg það
fram að Everett væri fremur lítill
en laglegur Ibær, þar með getur
hver maður séð, sem nokkuð sér
eða viJl sjá, að hér er verið að
tala um, og meina Ibæ en efcki stór-
korg. Stóhborgum í Wash, er eg
ófcunnugur og koma þær því ekki
málefninu við, enda er eg í bréf.
inu aðallega að tala um og lýsa
þessum eina bæ Everett, og ef
nokkur annar bær, (ekki taldar
stórblorgir) í Wash. ríkinu hefir
korgað jafnmikla peninga í verka-
laun árið 1923 og Everett gerðl,
þá hefði eg gaman af að vita bvar
sá bær er, eða hvað hann iheitir, þvi
þó eg sé bæði fávís og ókunnugur
hér á iströndinni, eftir því, sem hr.
Jón segir, þá hefði sá bær ekkl
átt að igleymast, þegar skýrsla sú
er eg hafði fyrir mér var gefin út
Eg hélt t. d. að engum manni dytti
1 'kug, að ibera jafn stóra og fram-
^aramikla borg og Seattle saman
V1Ó fremur lítinn bæ, eða smáborg.
^á finnur hr. Jón mér til for-
að eg ósfci eftir, að komnlr
væru fugir eða hundruð landar að
austan og mundu þeir allir fá
vinnu.
^Jár skafckar ofurlítið, og vil eg
PV1 1 tilefni við þau ummæli mln
taka hér upp kafla þann úr ibréfl
mínu, sem hér er átt við.
Eg segi:
__ cMargir menn frá Canada eru
þér búsettir, sem komið ihafa eíð-
astliðin ár, og allir fengið vinnu.
Það er frekar sókst eftir þeim
mónnum, því þeir halda sig betur
að verkinu en menn hér yfrleitt,
og vildi eg að íhingað væru komn-
ekki frá miklu að hverfa þar, eg
held þeim mundi líða vel hér, Eg
hygg þeir mundu fljótt fá vinnu,
og þá mundi þeim líka veðrið.” —
Hér er ekkert sagt með vissu,
heldur aðeins téknar líkur, dregn-
ar af þeim Canadamönnum, ®em nú
þegar eru komnir og búsettir hér.
Eg er ekki með þessu að segja
neinum að koma, og geri það ekkl
en það er ennþá ábreytt hugmynd
mín, að ef duglegir landar frá
Canada hefðu komið hingað á
sama tíma og þeir ýmsra þjóða
Canadamenn, sem hér eru, þá
hefðu Iþeir þótt einsi álitlegir til
vinnu og aðrir, eg að minsta kosti
þekki það ekki, að landar vestan
hafs hafi oðið eftirbátar annara
með að ná í vinnu, þegar hana hef-
ir verið að fá, og eg held í flest-
um tilfellum þótt liðtækir, eg er
ekki að miða hér við menn eins og
okfcur hr. Jón, sem báðir erum
gamlir Og ónýtir, heldur tala eg
um þá menn, sem geta unnið og
vilja vinna.
Vil'l nú efcki hr. Jón koma Ihing-
að, fara hér um bæinn, og vita
hvort Ihann finnur ekki Ihundruð
manna ihérna, sem komið hafa frá
Canada, s. 1. 4—5 ár, fengið vinnu
og halda Ihenni þann dag í dag. A
sama tíma gæti hann hugað meðal
þeirra, sem hér eru vinnulausir,
,og vita hvort hann fyndi marga
Canada menn í þeim Ihópi, þ. e. af
þeim mönnum, sem Komið hafa
hingað með það í huga að hafa
ofan af fyrir sér með vinnu, því
Canadamenn hafa sýnt það yfir-
leitt og sýna enn, hvar sem þeir
•fara að þeir kunna að vinna, og
nenna að vinna. Þá skal það tekið
fram að það er ekiki sama á hvaða
tíma árs komið er, að fá sér vinnu,
því tímar eru Ihér misjafnir eins
og annarsstaðar, og má vel vera
að óhægra sé að fá hér vinnu nú en
var, því síðan eg skrifaði umrætt
bréf hefir fólk þyrpst í bæinn
víðsvegar að, svo eins og stendur,
má segja að tveir menn séu um
hvert verk, er losnar, og ræður þá
tilviljun 'hVerjir vinnuna fá.
Þá segir hr. Jón að Kyrrahafs-
ströndin hafi frá fyrstu tíð fengið
orð fyrir að vera viotviðrasðm.
Því skal ekfci neitað, að á sumum
tímum árs er hér votviðrasamt, en
gætum niú að, eg er ekki í iþeim
kafla bréfs míns að tiltaka aldlr
eða ár, héldur tala eg aðeins um
s. 1. sumar, og segir með skýrum
orðum, að eg hafi verið úti í skúr.
unum, farið tvisvar t regnkápu og
aldrei iblotnað., en eins og hr. Jón
segir mun s. 1. sumar hafa verið
óvanalega þurt Eg hefi hér við
hendina skýrslu yfir regnfall tek-
ið meðaltal frá 1914—1*22. Skýrsla
sú er of löng til birtingar hér, en
þar sést svart á hvítu, að regn-
fall hér í Everett, þó miðað sé við
alt árið, er nofckúð minna en sum-
staðar í Suðurríkjunum t. d. 1
New York City er það 42.47 þm'I.
í Boston 44.70 þml. en í Everett
34.95 þml. nofckuð af þessu vatni
kemur niður sem þétt dögg á nótt.
unni og í þokusúld, sem stundum
er á morgnana.
Einnig mun það eiga sér stað
að rigning sé í Seattle, þegar þurt
veður er í Everett, en það yrði of
langt mál að fara greinilega út í
það Ihér, en hvað veðurhæð snert-
ir, þá er eðlilegt að hér í ibæ, séu
minni stórveður en í Seattle borg,
því Everett er mikið sléttur Ibær
með stórum skógi á allar hiiðar,
líkist í öllu frekar skógarrjóðri en
bæjarsvæði, en Seattle borg er
hæðótt og meira á bersvæði.
Eg held nærri því, að eg viti
hvernig á þessu upppþoti hr. Jóns
stendur. Þegar hann var búinn að
koma saman kvæðinu, sem hann
lætur fylgja athugasemdinnl,
hleypur svo mikill vindur í ihann, að
hraðinn verður um Ö0 mílur a
klst. og skal mig þá efcki undra
þó hann jórtri, þegar hann ber
fcvæðið saman við ófullkominn
sendibréfspart, því þó ef til vill
væri hægt að finna titti í Ikvæðinu,
sem lægju við leir, þá er þó kvæð-
ið yfirleitt heldur goitt, og mikið
hafi hann fcomið því saman hjálp-
arlaust.
Þar sem nú hr. Jón bendir mér
á að eg ihefði átt að fá uppplýs.
ingar hjá tveimur þektum og
glöggum mönnum, þá ihefði það
vel mátt vera, því þeir eru báðir
mjög skýrir og fcunnugir hér !
Everett og víðar á ströndinni. Eg
tek því ráðið, ög isendi hér með
álit þeirra til birtingar.
Everett, IWash., 28. jan. ’25
Kristinn Goodman.
United Grain GroweHs Association,
og gegndi þar ritaraembætti um
langt skeið. Mr. McKenzie var ná-
kunnugur hag bænda víðsvegar
um fylkið, — var enda á sífeldum
ferðalögum milli ýmsra héraða,
sokkinn niður í að veita leiðbein-
ingar almenningi, hvar sem leið
hans lá. Verulega snjall ræðumað-
ur var hann ekki, en orð hans og á-
lyktanir einkendi rökfesta svo
mikil, að sjaldgæft má teljast.
Áhrif hans á bændalstétt Vestur-
landsinis, einkum og sér í lagi i
Manitoba, urðu víðtæk mjög og
hljóta að vara lengi.
Mr. McKenzie var viðriðinn um
lengri eða skemri tima, flestar eða
allar stofnanir hinna sameinuðu
bændasamtaka í Manitobafylki.
Gegndi hann um hríð ritstjóra-
starfi við málgagn bænda, The
Grain Gowers Guide. Auk þess
átti hann sæti í framkvæmdar-
nefnd fcornyrkjumannafélaganna
og var í nokkur ár varaforsetl
Canadian Council of Agriculture.
öll hans viðfangsefni í lífinu,
hnigu í þá átt, að greiða sam-
vinnuhugsjóninni veg og hefja
landbúnaðinn þar með í hærra
veldi. 1 því fann hann dýpstu á-
nægju lífsinls. Hann elskaði við-
feðmi sléttunnar vestrænu og hafðl
ótakmarkað trauist á( skilyrðum
þeim ti'l velmegunar, er biðu þar
atorkumannsins. Mr. McKenzie,
var víkingur, sem kunni ei að
hræðast. Glíman við erfiðleika
landnámsinis, gerði úr honum slg.
uhhetju, sem glæddi manndóm og
táp hjá saroferðamönnunum. Og
nú er hann genginn til hvílunnar
hinstu, þéssi hugrakki og prúðl
“faðir” bændasaaitakanna í Manf-
tolba. En nafn hanis geyma börn
sléttunnar í þakklátri endurmlnn.
ingu, fyrir óeigingjarnt, iðjuríkt
og einfalt líf!
Sullaveikin.
hefir gjört stöku sinnum að sumr.
inu. Goðafossi heldur uppi sigling-
um við Norðurland og Austfjörðu,
eins og áður, en oftar alla leið til
Reykjavíkur, en í fyrra. — Lag-
arfoss verður í förum milli Reykja-
víkur og Hull með viðkomu í Leith
og ýmsum höfnum hér á landi. —
Að haustinu tekur félagið skip á
leigu í eina ferð, og verða þá ferð-
ir félagsins milli íslands og út-
landa samtals þrjátíu á árinu.
Félagið hefir nú náð hagkvæm-
um samningum við erlend eim-
skipafélög, sem hafa skip í förum
til meginlands Evrópu, Miðjarð.
arlhafslandanna og Ameríku um
áframhaldandi flutningsgjöld,
þannig, að nú er jafnt Ihægt að fá
vörur hingað frá Þýskalandi og
Ameríku sem sendar ísl. afurðir
til Pörtúgals, Spánar og Italíu á
skipum félagsins. Hlýtur lands-
mönnum að vera mikill hagur í
því, að þurfa efcki lengur að leita
til erlendra félaga í þessu efni.
Samskonar samningum hefir
félagið nájð um farþegaflutning
milli Ameríku og íslands við eitt-
hvert öflugasta fólksflutningafé-
lag heimsins bæði á sjó og landi,
The Canadian Pacific Railway
Company (C. P. R.) svo að nú geta
menn sparað sér krókinn til Nor.
egs, eða annara landa, ef þeir
þurfa að fara milli Amerifcu og
íslands.
1 ibækling þeim, sem flytur á-
ætlun félagsins, er ýmiskonar
fróðleikur, sem ferðamönnum og
ððrum kemur vel. Þar eru farm-
gjalda og fargjalda skrár, um fjar.
lægðir milli ýmissa hafna, er siglt
er til. — Loks eru þar auglýsing-
ar, enda er hér um igóðan auglýs-
ingastað að ræða, þvi að kver þetta
verður í hvers manns höndum 365
daga ársins.
Hver geymir þar hurða? Heimur-
inn spyr.
— Vér heilsum þér, Osló, frá
Noregs dóttur.
(Kveðju þessa sendi skáldið
símleiðis til “Tidens Tegn” og er
hún birt á íslensku í blaðinu 31.
desember, ásamt norskri þýðingu 1
óibundnu máli. — Tilefni kvæðis-
ins er nafnbreyting á höfuðstað
þeirra Austmanna nú um áramót-
im).
Vísir 16. jan. ’25.
Vitamálastjóri Krabbe hefir fyr.
ir hönd Dansk-Islandsk Samfund
ákvarðað ásamt leikaranum Adam
Poulsen, að hann komi hingað í
aprílmánuði og leiki hér frá 9.
apríl til 4. maí. M. a. 'hugsar Adam
Poulsen sér, að reyna að koma til
leiðar, að “Der var engaftg” verði
leikið hér með aðstoð íslenskra
leikara.
Þess var getið hér í blaðinu í
haust, að stjórnarráðið hefði mælt
svo fyrir, að dýralæknar landsins
(og fáeinir læknar aðrir) skyldu
rannsalka sulli í lifur og lungum
allsi sauðfjár, sem til slátrunar
kæmi í haust er leið á kjötsfcoðun-
arstöðum þeirra. j—> Læknafélag
Reykjavíkur, eða formaður þess,
mun hafa átt frumkvæðið að þess-
ari rannsókn, og er það einn lið-
urinú í .baráttu þeirri gegn sulla-
veikinni í landinu, sem nú virð-
ist vera hafin af læknastéttinni.
Árangurinn af rannsóknum
dýralæknanna og annara lækna, er
þátt hafa tekið í þessum rannsókn-
um á síðastliðnu hausti, mun efcki
vera kunnur enn, nema að nofckru
leyti, að minsta kosti e'kki utan
læknastéttarinnar.
í nýkomnu tölublaði af ‘1Frey”
gerir dýralæknirinn á Akureyri,
thr. Sig. E. Hlíðar, grein fyrir
hvers hann hafi orðið vísari í þess.
um efnum.
Honum segist svo frá, meðal
annars : “Eftir því sem næst varð
komist, skoðaði eg 7140 fullorðnar
sauðkindur á haustinu, og af þeim
höfðu 898 súlli í lifur og lungum,
eða í öðru hvoru þessara líffæra.
Þessar kindur voru úr 13 hreppum
hér norðan land®.”
Úr öngulstaðahreppi einum
skoðaði hann 137 sollnar kindur,
og er það hærri tala en úr nokkr-
um einstöfcum hreppi ððrum. —
Annars segir dýralæknirinn, að
ekki sé unt að fá rétt hlutföll
milli einstakra hreppa, með því að
hann hafi ekki sfcoðað alt sláturfé
úr sumum þeirra.
Þá getur hann þess, að frá tveim
ur þjngeyskum heimilum hafl
varla nofckur fullorðin kind verið
ósollin, og þó hafi sláturfé hjá
þessum ibæjum verið margt.
Um niðurstöðuna af þessum at-
hugunum segir læknirinn, að öðru
leyti: “Eftir þessum tölum að
dæma má með nokkrum sanni
segja, að sullaveiki sé hér norðan
lands í 12,6% sauðfjárins.”
Þetta er sannarlega óglæsileg
niðurstaða, og ber vott um, að
lækningar hunda af ibandormum
hafi víða verið hið aumasta kák,
eins og margir þóttust raunar vita
áður.
Læknirinn fer ekki heldur dult
með þá skoðun sina, að svo munl
hafa verið, og hann lætur þess get-
ið, að á meðan sullaveiki sá jafn
tíð í sauðfé og nú eigi sér stað, sé
sífeld smitunarhætta vofandi yfir
mannfólkinu.
Vísir 9. jan. ^S.
Um jólin sæmdi Búnaðarfélag
íslands Einar Helgason garðyrkju-
stjóra, heiðursgjöf, sem var gullúr
með festi. Gjöf þessi var honum
gefin fyrir langa og góða starfsem
í þjónustu félagsins. Hann hefir
verið ráðunautur þess full 20 ár
Og jafnframt og siðar féhirðir
þess. Gjöf félagsins afhenti stjórn
félagsins iheima hjá honum.
Vísir 2. jan. ’25.
Látin er hér í bænum 11. þ. m.
frú Helga Björndóttir, Þórsgötu
8. efckja Jóhannesar Sigurðssonar,
bónda að Hindisvík á Vatnsnesi
í Húnavatnssýslu, en móðir Jóns
læknis Jóhannessonar á Sunnmæri
í Noregi, Sigurðar prests að Tjörn
á Vatnsnesi.
Kveðja frá Islandi.
Símkeytj til “Tidens Tegn” frá
Einari Benediktssyni.
Til auðnu og vegs! Nú skal end-
urskíra
Austmanna-ríkisins höfuðgarð.
Vestur skal enn af Víkinni stýra
að vinna norrænan frama og arð.
Til sigurs, feðranna stolta stefna,
sem ströndunum löngu heims.
frægði bjó.
En munum þá námhauðrin nyrst
í sjó,
þar nornin skal heit síns réttlætls
efna.
Hátt talar Saga íslands alda
frá eyðigeimum með fáment lið,
En ibrotsjór tímanna bar oss til
valda, —
— nú blasa hér hafleiðir opnar
við.
Og loftþilin skína með leiftrandi
stöfum:
Hve lengi skal þján yfir Eiríks
storð?
Nær hljómar hið frelsandi úr-
skurðar-orð
úti við skaut yfir frændanna gröf-
um?
Heyr oss! — Vér mælum á Haralds
tungu,
Hér bíður Norðursins skyldustarf,
að veita nú Fróni í frelsi ungu,
að fylkja vor óðul, að hefja vom
arf.
Þaðan var Nýheimur numinn og
sóttur,
er nú starip alþjóð á rammlæstar
dyr.
Jón Thoroddsen.
Ekki er ein báran stök. Fyrir
nokkrum árum áttum vér á bak
að sjá ungum manni og efnileg-
um, Skúla yngra Thorodddsen, er
vinir hans og allir þeir er kynnl
höfðu af honum, væntu hins besta
af. Og nú kemur sú sorgrafregn,
að bróðir hans, Jón Thoroddsen,
sé dáinn af slysförum.
Eg man eftir Jóni Thorodddsen
í bernsku. Hann var þá þegar ein.
kennilegur. Eg minnist þess nú, að
eitt sinn gerðum við strákarnir á
Bessastöðum það að gamni okkar,
að biðja hann að hlaupa í takt við
sjálfan sig. Og Jón gerði það —
hann hljóp. Höfðum við af þessu
mikið gaman, en græskulaust þó,
þvi að óviti var annars vegar.
En þegar eg heyrði andlátsfregn
Jóns, datt mér í hug þetta lðngu
liðna atvik. Og eg fann, að í þvl
fólst sannleikur. Hér var maðui
sem hljóp í raun og veru í takt við
sjálfan sig, — var í samræmi við
dýfpstu lindir og strauma sálar
sinhar. Og það er fágætt um unga
menn, að þeir séu búnir að finna
sjálfa sig.
Jón var dálítið sérvitur, og hann
var skáld. Sumum þótti bera á
sérvisfcu í skáldskap hans. En þar
hygg eg, að hafi verið um að ræða
einfalda birtingu þess frumleika,
sem í honum bjó. Hann var ekki
búinn að gera mikið að skáldskap,
en mér finst, að íslenskar bókment
ir muni hafa mist mikils, þar sem
hann er.
í stjórnmálum var hann ein-
dreginn jafnaðarmaður. Menn geta
verið það af ýmsum ástæðum. En
ástæðan til þess að Jón varð jafn-
aðarmaður, var óeigingirni hans
og samúð með þeim, sem bera
skarðan hlut frá iborði í lífinu
Honum fanst allir eiga að hafa
jafna aðatöðu, að svo miklu leyti,
sem vér mennirnir getum að gert.
En hann sá, að með þjóðfélagsá
standi nútímans er því ekki svo
farið.
Jón var óvanalega andlegur
maður. Efckert var honum fjær en
eigingirni og brask með andleg
eða líkamleg verðmæti. Þar sem
hann er horfinn, er stórt sfcarð
fyrir skildi.
Jakob Jóh. Smári.
Vísir
í viðtali við “Nationaltidende”
skýrir yfirlæknir Pétur Bogason
frá íilraunum á Sölleröd Sana-
torium með minkaða skamta af
Sanocrysin, er sprautað var inn í
sjúklingana með mislöngum milli-
bilum, eftir sjúkdómsástandi sjúk.
linganna. Með því að láta sérfræð-
inga, er vita gerla um daglega
líðan sjúklinganna, nota Sanocry.
sin verður hjá því komist, að um
afturfcipp sé að ræða. i—þegar best
hefir gengið, hefir Pétri yfirlækni
Bogasyni tekist að gera sjúkling
sjúkdómseinkennalausan (symp-
tomfri) eftir liðlega 50 daga.
Nýjar bækur.
23. þ. m. andaðist hér í bænum
N. B. Nielsen kaupmaður. Hann
kom hingað til lands fyrir mörg-
um árum; var fyrst í þjónustu
Brydesverslunar, en tók síðar að
reka verslun sjálfur.
Þýskur togari "Ulriah Schul-
meyer” að nafni, istrandaði nú í
vikunni í dimmviðrishríð á skeri
vestur af Hjörsey á Mýrum. Skip-
verjar komust allir af, en ólíklegt
er talið að sfcipinu verði ibjargað.
Laust fyrir kl. 7 að morgni hins
29. des. isigldi togarinn “Skalla.
grímur á kolaiskipið “Inger Bene-
dicte,” er lá úti á Engeyjarsundi,
og sökk það á svipstundu, en allir
menn björguðust. Var það 2300
smáT. að stærð. Guðm. Jónisson,
skipstjóri á “Skallagrími”, var 1
landi þegar slysið varð.
Hr. Loftur Guðmundsson hefir
á liðnu ári ferðast um ísland og
tekið kvikmyndir af landi og þjóð,
sem nú er byrjað að sýna í nýja
Bíó. Myndin sýnir fyrst höfuð.
staðinn, útlit hans og bæjanbrag,
þá smábæina út um land, íslenska
náttúrufegurð til sveita og upp um
fjöll og firnindi, íslenska atvinnu-
vegi og þjóðháttu, kvenbúninga
vora og íslenska kvenfegurð. Frá
landlbúnaðinum eru sýndar mynd.
ir af heyvinnu bæði með nýju og
gömlu búskaparlagi, islætti með
ljá og með vélum, heyþuifcun, hey-
bandi og heylestum, ennfremui
mjöltun á kúm, strokkun, réttai-
fé og réttarlífi, Iamibfé að vorlagi,
útskipun á hestum o. s. frv. Hr. L.
G. hefir farið út með togurunum,
bæði á síldveiðar og þorsfcveiðar
og tekið myndir af vinnubrögðun-
um á skipunum síðan af síldarsölt.
un, fisfcþvotti, fiskþurkun o s. frv.
Loks eru myndir af fcomu amerísku
og ítiölsku flugmannanna til
Reykjavíkur í sumar.
Allar eru myndirnar prýðilega
teknar, niðurröðun þeirra góð og
tefcstinn, sem fylgir þeim ágætur,
sfcýr, fræðandi og smekklega gerð-
ur. Enginn vafi er á því að þessi
mynd verður til þess að vekja at-
hygli á íslandi víða um heim og
hún ber landi og þjóð sðguna vel.
Unun var að því að sjá átök og
atorku bændafólks og sjómanna
við vinnu sína og gat engum dul-
ist að kraftþjéð og manndómsfólk
byggir land vort.
Helst mætti það að myndinni
finna, að hún snýr sér of einhliða
að náttúru landsinis og atvinnulífi
þjóðarinnar. Vel hefði mátt enda
á nokkrum myndum er mintu á
æðri menningu vora og andlegt
líf, það hefði prýtt og fullikomnað
þann þjóðarisvip, sem myndin ann.
ars sýnir: Hús Einars Jónssonar,
hann sjálfur á vinnustofu sinni,
Einar Benediktsison stígur á Iand
í Reykjavík, Helgi Pétursi á götu,
Einar H. Kvaran við skrifborðið,
Guðm. Finnbogason talar af þing-
hússvölunum 1. des., Sigurður
Nordal flytur fyrirlestur á háskól.
anum, Bjarni frá Vogi talar á
fundi í neðri defld, Ásgrímur eða
Kjarval með pentgrind og lita-
fcassa á göngu úti á víðavangf,
Guðm. Friðjónsson á hlaðinu á
Sandi o. s. frv.
En hvað um það — svo langt
sem myndin nær er skýlt að þakka
hr. L. G. fyrir hana og ólska þess
að hún megi sem víðast um heim
fara.
Ljóðaþýðingar eftir Steingrim
Thorsteinsson, I. bindi, í snotru
bandi, gylt á kjöl og framhlið, verð
$2.00. — Safn þetta fær lof allra
þeirra, sem um Ibókina hafa skrif-
að á Islandi. Annað bindi til kem-
ur út. Frágangur og brot sama og
á Ljóðamælum Steingr. Th.
Rööfcur II. árg., verð 50 cents.
Efni: Sögur eftir Paul Busson
Avertchenko de Blacam og J. D.
Garcé. Ritgerðir eftir Richard
Beck um Oornell háskólann, Fjöll
og fjalla/búar, ræða eftir norskan
lækni og rithöfund og ritfregnir.
Vönduð mynd fylgir af skáldinu
Steingrími Thorsteinsson. Bækur
þessar verða sendar til pantenda
pr. bookpost. AncLvirði sendist með
pöntun hverri til undirritaðiS'.
T. A. Thorsteinsson,
552 Bannatyne Ave. Wpeg.
Nuga-Tone
Árangurá 20
dögum eða pen-
ingunum
Þorl. H. Bjarnason yfirkennari,
tekur sér 'hvíld frá kenslustörfum
í Mentaskólanum frá nýári til
vors, eftir margra ára óslitna
kenslu, og ætlar innan skamms til
útlanda sér til hvíldar. Bökavörð-
ur Árni Pálsson annast kenslu-
störf hans.
Roderick McKenzie.
Þess var getið fyrir skömmn, að
látinn væri Roderiok McKenzie,
einn þeirra manna, er frumkvæði
áttu að stofnun bændasamtakanna
í Manitoba. Með honum er í val
hniginn, einn af nýtuistu braut-
ryðjendum Vésturlandsins.
öflugan þátt í samtökum bænda
tók Mr. McKenzie um hart nær
Eimskipafélagið 1925
Áætlum um siglingar félagsins
1925 er núj komin út, bæði í ark.
arbroiti, eins og algengast hefir
verið, og einnig í snotru og þægL-
legu Ihefti, með smekklegum frá-
gangi.
Siglingum hagar félagið svipað
sem að undanförnu. Gullfoss verð-
ur í förum milli Reykjavíkur,
Leith og Kapmannahafnar. Hann
þrjátíu ára skeið. Hann var einn __ ___^___________________
ír tugir eða hundruð landar að ig sitofnandi að félagsiskap hinna fer og til Vetsfjarða í flestum
austan, sem ein® og stendur hafa sameinuðu fcornyrkjumanna —• ferðum, en aldrei norður, sem hann
Vér Kaupum Hey
Þér fáið beztan árangur og fljótust skil, með
því að senda hey yðar og aílar korntegundir til
Walsh Grain Co.
237 Grain Exchange, Winnipeé. PhoneA4055
Phone A 1355-6
Drumheller Kol-Vidur-Coke
Bowman, McKenzie Coal Co. Ltd.
Office og Yard: - 666 Henry Ave.
pegar heilsa yíSar er biluS, og þfr er-
uð þreyttir á aS taka metSÖI, sem ekkert
gagn gera, þíi skuluíi þér reyna Nuga-
Tone, meSaliltSi, sem styrkir líffærin og
hjálpar n&ttúrunni til að láta þau
starfa eins og vera ber.
Nuga-Tone heíir þau áhrif á inn-
ýflin, að hægðirnar ganga fyrir sér á
eðlilegan hátt, blóðrásin örvast og
matarlystin eykst. Gasélga I magan-
um hverfur með öllu, tungan hreins-
astog andardrátturinn léttist. Lækn-
ar einnig höfuðverk og húðsjúkdóma,
sem stafa af slæmri meltingiu. Reyn-
ið það í nokkra daga og finnið hinn stór-
kostlega mismun.
Nnga-Tone inniheldur sérstök sambönd
af jf^rni, er styrkja blóðið til muna. pað
járnefnin, sem skapa fagran litarhátt og1
veita vöðvunum mátt. Nuga-Tone innihalda
einnig PHOSPHORUS—efni, sem hefir stóra
þýt?ingu fyrir taugakerfið og allan likamann.
Að auki hefir Nugo-Tone inni að halda sex önnur lækningaefni sem notuð
hafa verið af beztu læknum um viða veröld til þessa að aðstoða náttúruna
við starf hennar mannslíkamanum til vilðhalds.
Nuga-Tone er óyggjandi læknis forskrift, sem hann hefir notað I 35 ár.
púsundir karla og lsvenna hæla Nuga-Tone, og ekki meira en ein manneskia
af 300 hefir beðíð um peninga sína til baka. Hvf? Vegna þess, að meðalið
hefir veift þeim heilsu og hamingju. Nuga-Tome inniheliur beztu læknislyf
og verður að sanna yður gildi sitt, eða það kostar yður ekki neitt
Flaska af Nuga-Tone kost-
ar $1 «0 tollfrl og pósfrl.
Sérhver flaska inniheldur 90 töflur—mánaðar lækningaskerf. þér getið
fengið 6 flöskur fyrir $5.00. Takið Nuga-Tone í 20> daga, og ef þér eruð ekki
ánægðir, þá sendið þér pakkann aftur með því, seim eftir er, og peningunum
verður skilað. N'uga-Tone fæst einnig hjá lyfsölum gegn sömu skilyrðum.
Lesið samningana á pakkanum.
20-DAGA ENDURGREIÐSLU ÁBYRGÐARSEÐILL.
NATIONAL LABORATORY, Dept. M-l, 1018 S. Wabash Ave., Ohicago, 111.
H'DRRAR:—iHér fylgja með $...... er nota skal fyrlr ..... flösk-
ul af Nuga-Tone, póstfrttt og tollfrítt. Eg ætla að nota Nuga-Tone I 20 daga
og ef eg er ekki ánægður, sendi eg afganginn, en þér skilið aftur peningunum.
Nafn..............................................................
Utanáskrift.......................................................
Bær.................................Fylki ........................
Vor endurgreiðslusamnÍDgur!
Þegar þér þurfið að ferðast um Höf eða
með járnbrautum
Spjrjiit íyrir hjá
Allar upplýsingar látnar í té og
annast um undirbúning.
E. A. McGUlNNES, T. ST0CKDALE,
City Ticket Agent, Depot Ticket Agent
eða 663 Main Street. - Winnipeg