Lögberg - 12.08.1926, Blaðsíða 1

HUlitf
39. ARGANGUR
II
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 12. AGÚST 1926
I!
NÚMER 32
Munið að láta skrásetjast
í J>essari viku verSa allir, sem
lieima eiga í Winnipeg, og sem
greifta vilja atkvæði við kosningarn-
ar, sem fram fara 14 september, aö
sjá um að nöfn sin komist á kjör-
skrána, sem samin verður og notuö
viö þessar kosningar. Hver maður
verður að fara sjálfur á þá staði,
þar sem skrásetningin fer fram og
gefa þeim er þar vinna nafn sitt og
heimilisfang. Þó eru nokkrar und-
antekningar frá ]>essu, ef menn eru
veikir eða fjarverandi. Geta þeir þá
látið aðra skrásetja sig. Skrásetn-
ingaskrtfstofurnar eru opnar alla
þessa viku á þeim timum dags, sem
hér segir: kl. 9—1; kl. 2—6 og kl.
7—9- Allir karlar og konur, hafa
rétt til að skrásetjast og greiða at-
kvæði sem eru brezkir þegnar, en
21 árs að aldri og hafa átt heima í
Canada eitt ár og i kjördæminu i
tvo mánuði. Hver maður þarf vand-
lega að gæta þess, að hann getur því
aðeins greitt atkvæði, að hann sjái
um að nafn hans komist á kjör-
skrána, meðan tími er til eða nú í
þessari viku.
Borginni er skift í fjögur kjör-
dæmi. Assiniboine áin skilur South
Winnipeg og South Centre Winni-
peg. Sargent Ave. skilur South
Centre og North Centre Wpg. og
C.P.R. járnbrautin skilur North
Centre og North Wípg. Rverju kjör-
dæmi er skift í margar kjördeildir
og er ein skrifstofa í hverri deild,
þar sem menn eru skrásettir. Hvar
hver maður á að skrásetjast er ekki
hægt að skýra nema með uppdrætti
af borginni, en skrásetningarstað-
irnir eru þessir:
South Winniþeq
No.
1— ^57 Scott street.
2— 109 Osbome street.
3— 558 Osborne street.
4— 669 Osborne street.
5— 671 Corydon Avenue.
6— 803 Corydon avenue.
7— 1065 Dorchester avenue éFire
Hall/.
8— 436 Academy road.
9— 542 Academy road.
10— 1230 Pembina highway.
11— Pire Hall, St. Mary’s road, St.
Vital.
South Centre Winnipeg
No.
1— 212 Graham avenue.
2— 261 Carlton street.
3— 352 Hargrave street.
4— 389 Carlton Street.
5— 473 Ellice avenue.
6— 125 Kennedy street.
7— 142 Spence street.
8— 7502 Langside street.
9— 398 Maryland street.
10— 278—Sherbrook street.
11— 156 Sherbrook street.
12— 139 Arlington street.
13— 361 Banning street.
14— 1308 Portage avenue.
1^5—Fire Hall, Ferry street, St
James.
16— Municipal Hall, Linwootj street
17— Bannatyne scool, Louise ave.
North Centre IVinnipeg.
No.
1— 110 Henry avenue.
2— 211 Rupert street.
3— 307 Ellen street.
4— 410 Bannatyne avenue.
5— 721 Elgin avenue.
6— 54 Isabel street.
7— 745—Notre Dame avenue.
8— 663 Beverley street.
9— 1092 Ingersolle street.
10— 1526 Roy avenue corner of
Éast.
11— 1086 Pacific avenue.
TIL
STEPHANS G. STEPHANSSONAR
i kveðjusamsæti 4. ágúst 1926.
I.
Ljúft er þér í þriðja sinn, að bjóða
þökk í stefum minna hversdags ljóða,
landnámsmaður mesti er fer um veg.
Landeign þín nær lífs um alla heima.
Lýðveg færstan spárnar þína geyma.
Borg þín jafnvel betri en Winnipeg.
Undra sál í Vínlands. vegabótum.
Vitringur, sem grefur dýpst að rótum.
Vestræn lofgerð — allan aldur minst!
Hugur þinn sem Ása elzt ei getur.
Enginn dauði er þess, er hugsað getur
lífið fram — unz sólir sortna hinst,
II.
Þú ert eins og íslendingadagur
ætti að vera — djúpur, víðsýnn, fagur.
iHliðskjálf efst á himni íslenzks manns.
Stærsta vitskáld allra Islands tíma.
Ýms þó virðist liðugri að ríma,
mannvit stærst þinn bátur bar til lands.
íslands söngstu öldnu og nýju fræðin
inn í spök og hugdjúp snildarkvæðin
endurborið íslenzkt guðamál.
Þeir, sem hvorki vit þitt dá né vilja,
völuspár né ritningar ei skilja,
Hávamál né helga Jesú sál.
Hinir eignast. landnám ljóða þinna,
líta veröld fagnaðsdrauma sinna,
þokulaust, frá þínum sjónarhól.
Því í djúpi vits þíns, varminn sterki:
velvildin,' þitt lífsins aðalsmerki,
framtíð verður sælli börnum sól.
III.
íslenzkt þjóðbrot vestra: Vínlendingar!
Vitið eigi? Hvar sem tungan þingar,
Stephan heyrist hátt og djúpt og snjalt.
Skiljið ei? Þótt lýðir, borgir, löndin,
látist, hrynji, eyðist — slitni böndin,
þið í honum lifið íslenzkt alt.
Þorsteinn Þ. Þorsteinsson.

Otnefndur til þingmensku í Suður-Mið-W.peg
!######################################################### / »f#########K
J. T. Thorson.
Það er oss íslendingum mikið gleðiefni, að landi vor, Joseph T.
Thorson, formaður lagaskóladeildar Manitoba háskólans, skyldi
verða fyrir vali frjálslynda flokksins sem þingmannsefni hans í
Suður-Mið-Winnipeg kjördæminu, sem er það fjölmennasta og á-
hrifamesta kjördæmi í Canada vestan stórvatnanna, og því vandað
til vals þar öðrum kjördæmum fremur.
Þessi íslendingur, sem er fæddur í kjördæminu og alinn þar
upp, er ekki að eins í fremstu röð Vestur-íslendinga að því er ment-
un og andlegt atgervi snertir, h.eldur líka i fremstu röð allra með-
borgara sinna. Hann er útskrifaður frá háskólanum í Manitoba
árið 1910, og vakti þar almenna eftirtekt á sér fyrir frábærlega mikl-
ar og skarpar námsgáfur. Frá háskólanuni í Manitcvba fór hann til
Oxford' háskólans á Englandi og útskrifaðist þaðan með sama lofs-
verða vitnisburði. í stríðið fór hann 1916 og var á Frakklandi þang-
að til í marz 1919. Eftir að hann kom aftur heim, stundaði hann
málafærslu um tíma og fórst það sköruléga og vel sem alt annað, er
hann hefir tekið sér fyrir hendur. Nú síðustu árin hefir hann verið
forstöðumaður lagaskóla Manitobafylkis og leyst það vandaverk
meistaralega vel af hendi að allra dómi.
Vér þorum að fullyrða, að Joseph T. Thorson er einn af þeim
allra efnilegustu mönnum, sem sækja um kosningar til sambands-
þings í þetta sinn. Hann er drengur góður, ágætlega vel máli far-
inn, einarður vel, rökviss og skoðanafastur, og með hinum ágætu
hæfileikum sínum og víðtæku mentun, er hann líklegur til að verða
sér, landi þessu, íslendingum og ættlandi til gagns og sóma, hvar
sem hann fer og við hverja sem hann á að etja.
Joseph T. Thorson er fæddur í Winnipeg, Man., í marzmánuði
árið 1889. Foreldrar hans eru þau Stephen Thorson, ættaður úr
Biskupstungum í Árnessýslu á íslandi, og Sigriður Þórarinsdóttir
kona hans.
Það þarf naumast í þetta skifti að minna íslendinga í Suður-
Mið-iWinnipeg kjördæminu á, að vera allir eitt og veita Mr. Thorson
svo drengilegan styrk, að hann fari ekki hallloka fyrir döllurum aft-
urhaldsmanna. Annað er ekki að óttast úr þeirri átt, því að andlegu
atgervi stendur Thorson keppinaut sínum langt framar1.
og ]>að gera allir Vestur-íslending-
ar, hvernig honum hafi farist það,
skörungsskapur hans og mælska er
alþekt. Hann ihélt all-langa ræðu í
byrjun samsætisins, en auk hans
töluöu þeir Jón J. Bíldfell og Sigfús
Halldórs frá Höfnum. Ekki skal
hér út í þáð farið, að segja frá því
hvaö ræðumennirnir höfðu að segja
og enn síður hvernig þeir sögðu
þaö.Umtalsefniö var vitanlega hið
sama hjá öllum : SkáldiS Stephan G.
Stephansson og þaS' sem hann hefir
lagt til íslenzkra bókmenta. Hér er,
eins og allir vita, um stórt verkefni
að ræða og verSur ekki tæmt á einu
kveldi meS nokkrum samkvæmis-
ræðum. Öðru nær. En í ræðum
þeim öllum, er hér voru fluttar kom
greinilega fram aS íslendingarnir í
Winnipeg og annarstaSar hér í landi
kunna aS minsta kosti, ekki öSrum
lakar aS meta Stephan G. Stephan-
son og það sem hann hefir bezt
lagt til íslenzkrar listar og ljóða.
Samkvæmi ]>etta sýndi þaS enn-
frernur, að íslendingar i Winnipeg
geta gleymt flokksfylginu í bili að
minsta kosji, ogorðiS samtaka, þeg-
ar um eittvaS þaS' er aS ræSa, sem
þeim virðist nógu islenzkt og nógu
stórt.
Árni Eggertson flutti heiðurs-
gestinum ávarp frá þjóðræknisfé-
lagiúu og afhenti honum $125.00 í
canadiskum gullpeningum frá
nokkrum vinum.
ÞaS var fleira . til skemtunar í
samkvæmi þessu en ræSur einar.
Skáldinu voru flutt tvö kvæði og
eru þau bæði prentuð hér í blaðinu.
R. H. Ragnar skemti með hljóð-
færaslætti og Miss Rósa Hermanns-
son söng tvisvar, tvö lög í hvort
sinn. Voru söngvarnir þessir: Ein
sit eg út á steini", “Sólskríkjan”,
“SvásuSur’’ og “Kveldbæn.” AS
öllu öSru ólöstuSu, sem fram fór i
samkvæminu. ]>á þótti þó söngurinn
vafalaust ]>a5 fallegasta.
þetta ritar dæmir ekki um söng, en
þaS má mikið vera, ef hann hefir
verið sá eini af öllum sem í þetta
sinn hlustuðu á Miss Hermannsson,
sem ekki fanst það meira en vel
geta veríð, að þessi unga stúlka ætti
eftir aS njóta álíka aSdáunar fyrir
sönginn, eins og St. G., St. fyrir
ljóSin.
SíSast talaSi heiðursgesturinn. Er
ræSa hans prentuð á öðrum stað í
þessu blaði, svo allir eiga kost á að
lesa hana og muuv menn ekki njóta
hennar síSur p;i kvæSa skáldsins. þó
hún sé í óbundnu máli.
AS samkomunni lókinni fóru allir
ofan í samkomusalinn og nutu þar
góðra veitinga, töbtSu santan og
sungu nokkra íslenzka sorigva.
Undir miSnætti fór hver heim til
sín og má óhætt segia að gestirnir
voru ánægðir yfir þvi, setn þeir
höfðu notiB í samkvænn þessu og
yfir því aS hafa átt þess kost aS
sýna hinu mi'kla veLur-íslenzka
skáldi virSingu — og vinsentd.
íslendingur kosinn skrifari Winnipeg-borgar
Magnus Peterson.
Magnus Peterson.
Canada.
Hön. George H. Boivin, tollmála-
ráðherra í King-stjórninni andaSist
'hinn 7. þ. m. í Philadelphia. Þang-
að hafði hann keyrt í bil sínum fá-
unt dögum fyr og veiktist á leiS'-
inni. UppskurSur var gerður á hon-
um og reyndist þaS botnangavei'ki
sem aS honum gekk og urðu allar
lækningatilraunir árangurslausar.
Mr. Boivin var ungur maður,
en hafði unnið sér mikiS álit sem
stjórnmálamaSur. Hattn var tekinn
t náðuneytið , september 1926, en
i; desember lét hann fara aS rann-
saka hvað hæft væri í þeint grun, aS
óráSvendni væri t frammi höfS í
sambandi við tollgæzluna. Það er
alkunnugt nú að þessi rannsókn var
hafin meir en mánuði áS-ur en þing
kom santan í vetur og tekur því
engu tali aS Mr. Stevens og hans
félagar hafi knúð stjórnina til aS
hef ja þessa rannsókn.
Hinn 5. þ. nt. var útnefningar-
fundur haldinn í Toulon, Man. fyr-
ir Selkirk kjördæmi, Tóku þátt í
honum allir stjórnmálaflokkar, sem
mótfallnir eru hátollastefnu ihalds-
manna, sem ]>egar hafa útnefnt fyr-
verandi þingmann kjördæmisins,
Mr. Hannesson. Á þessum fundi
voru ýmsir tilnefndir til aS sækja
um þingmensku í Selkirk kjördæmi
og þar á meðal þrír fslendingar:
W. J. Ljndal, lögmaSur; A. E
Kristjánsson, prestur; og GuB-
mundur Féldsted, bóndi. Mr. Lin-
dal tilheyrir frjálslynda fokknum.
en 'hinir tveir bændaflokknunt. Fóru
leikar þannig að útnefningu hlaut
I. P. Bancroft, sem áður var þing-
maður kjördæmisins en beiS' ósigur
við síSustu kosningar. Hann tiheyr-
ir bændaflokknum.
Hon. Arthur Meighen núverandi
stjórnarformaSur kont til Winnipeg
á laugardaginn í síðustu viku, og
fór santdægurs til Headingly og
flutti þár ræSu. Hann hefir veriS
útnefndur sent þingntannsefni i
sinu fyrra kjördænti, Portage la
Prairie og hefir hann verið aS halda
ræður þar þessa dagana
og á nokkrunr öðrum stöSum hér í
fylkinu. Hann er nú á leiS vestur
að hafi og flytur ræður á ýmsurn
stöSum hér í Vestur-Canada. í Sel-
kirk og Winnipeg talar hann 28
þ. m.
* * *
Akuryrkjumála deild sambands-
stjórnarinnar í Ottawa gerir ráð
fyrir aS hveiti uppskeran í landinu
verSi töluvert minni þetta ár heldur
en i fyrra, eSa alls 348,626,000
bushel. f fyrra var hveiti-uppskera
4H,376,ooo bushel. Það er búist
viS aS hveiti-uppskera heimsins
verði talsvert rninni i ár, en í fyrra
og er þvt búist viS að verðiS' verði
hátt. Vitanlega er hér aSeins um á-
ætlanir einar að ræSa enn sem kom-
ið er.
Frá Jóns Bjarnasonar
skóla.
JESÚM EÐA BARRABAS, —
konung sannleikans eða ræningj-
ann? “Hvorn þessara tveggja
viljið þér?” verður ræðuefni mitt
í kirkjunni nr. 603 Alversteone
street, sunnudaginn 15. ágúst, kl.
8 síðdegis. — Eg er viss um að þú,
sem lest þessa auglýsingu, vilt
gjarnan koma og heyra, hver sá
Barrabas er, sem margir fræði-
menn og leiðtogar þjóðanna á vor-
um dögum kjósa heldur en konungy
sannleikans. — Allir velkomnir.
Pétur Sigurðsson.
fKveðjusamsæti.
Siðustu tvo inánuSina, eða þar
um bil, hefir Stephan G. Stephan-
son skáld dvalið í Winnipeg, nema
nokkra daga, sem hamLvar í North
Dakota og fór þar unt “fornar
stöðvar”, því aS Gardar átti St. G.
St. heima áður en hann flutti vest-
ur undir Klettafjöll, þar sem hann
hefir búið hátt upp í fjörutíu ár.
Hefir St. G. St. verið hér til að leita
sér lækninga þvi heilsa hans hefir
veriS biluð síSustu árin. Má full-
yrSa. að liann hafi hér fengið mikla
bót á iheilsu sinni. Á laugardags-
kveldið í vikunni sem leið fór hann
heimleiSis. En áSur en hann fór
notuSu íslendingar í Wínnipeg
tækifæriS meðan hann var enn meS
þeim, til aS votta honum vinsemd
og virðingu sína og þakka honum
þann mikla skerf, er hann hefir lagt
til íslenskra bókmenta. Var það gert
með kveðjusamsæti all-fjölmennu,'
sem honum var haldiö í kirkju Sam
bandssafnaSar hér í borginni, á miS
vikudagskveldiS hinn 4. þ. m.
Stjórnarnefnd þjóðræknisfélags-
ins gekst fyrir samsæti þessu
og var öllum, sem vildu géfinn
kostur á aS talAi þátt í því. Forseti
félagsins, séia Jónas A. SigurSsson
stjómaði samkvæminu og þarf eng-
um að segja, sem þekkir séra Jónas,
Skólinn byrjar 20 september.
Eins og mönnunt er kunnugt hefir
skólanefndin sýnt mér þann heiður
að biSja mig að taka við forstöSu
viS skólann á komandi ári.
Þar að auki verSa þrír aðrir
kennarar, Miss Geri kennir eins og
í fyrra aSallega ensku. Er hún búin
að vinna sér álit sem dugleg og sam-
vizkusöm kenzlukona.
iMiss V. Bleakley, áSur kennari i
Selkirk og i St. Vital, kennir vis-
indi og stærðfræði. Hún er útskrif-
uð i þessurn greinum af Queens há-
skólanum, og hefir getiS sér orðstír
sem ágætur kennari. Hefir hún
meömæli frá Mr. Knapp, eftirlits-
manni Unspector) miðskóla í Mani
toba, Dr. Warren, kennara i stærö-
fræði viS Manitoba háskólann og
fleirum.
Jón Ögmundsson Bíldfell kennir
aðallega sögu, latínu i neðri bekkj-
unum, og kristindóm; hina siöast-
nefndu grein undir leiðsögn séra
Björns Jónssonar.
Mr. Bíldfell lauk viö undirbún-
ings-nám á Jóns Bjarnasonar skóla,
háskólanámi á Wesley College og er
knú ný-útskrifaSur% af kennaraskól-
anum. Hann hefir reynst ötull náms
maður, og er einn hinna vinsælustu
ungra, íslenzkra mentamanna.
ÞaS veröur mitt hlutverk að
kenna frönsku, latinu í efri bekkj-
unum og íslenzka.
Skólinn veitir tilsögn í greinum
niunda, tíunda ellefta og tólfta
bekkjar miðskólans og fyrsta árs
háskólans.
“Þess verður getið, sem gert er”
segir íslenzkt máltæki, og ekki
mun það sízt í minni manna lifa,
sem vel er gjört.
Margir eru þeir íslendingarnir
í Vesturheimi, sem vel hafa gjört,
— það er: rutt sér veg í framandi
landi til vegs og virðingar á hin-
Sá^emjum ýmsu sviðum starfslífsins.
Einn þeirra er Magnús Peterson,
borgaritari í Winnipeg.
Hann er fæddur í Winnipeg,
Man., árið 1883. Foreldrar hans,
Pétur Mágnússon og kona hans,
voru þá svo til nýkomin hingað
til lands frá ísafirði á lslandi.
Móður sína misti Magnús skömmu
eltir að hann fæddist. En ólst
upp hjá föður sínum og stjúpu,
þar til að hann var 11 ára, eða ár-
ið 1894, að faðir hans dó.
Það er all-alvarlegt fyrir ell-
efu ára gamlan ungling, að verða
að leggja út á bersvæði heimsins
Lil þess að keppa þar um lífsfram-
færslu og lífsstöðu við menn með
nargra ára lífsreynslu að baki og
áratölu svo tugum skiftir. En
það varð Magnús að gjöra.
Ellefu ára að aldri var hann,
þessi föður og móðurlausi dreng-
ur, tekinn til vika á bæjarritara-
skrifstofu Winnipegborgar. Henni
veitti þá forstöðu einn af glæsi-
legustu borgurum þessa bæjar,
Charles Brown, ágætur maður og
mikilhæfur, sem er nú fyrir
skömmu látinn.
Drengurinn íslenzki gegndi trú-
lega verkum þeim, sem honum
voru falin, og var ávalt boðinn og
búinn til vika, er yfirmaður hans
þurfti á honum að halda. Að
sjálfsögðu yfirsást honum i verk-
um sínum eins og öllum mönnum,
en það var trúmenskan 1 fari hans
ásamt öðrum meðfæddum lyndis-
emkunnum, sem snemma vakti at-
hvgli Mr. Brown á honum og
sannfærði hann um, að í Magn-
úsi væri mannsefni, ef að hann
fengi að njóta sín, svo hann tók
hann að sér, og má segja, að hann
gengi Magnúsi í föðurstað upp
frá því. Með það lán kunni Magn-
ús vel að fara og lagði sig fram
tfl þess að reynast maklegur þess
trausts, er hann þannig naut, og
því hélt hann í ríkum mæli meðan
að Mr. Brown lifði.
En Magnús naut ekki að eins
trausts og velvildar þessa eina
manns, heldur allra, sem hann
kyntist utan bæjarráðsins og inn.-
an, og þegar að því kom að velja
mann til að veita ritaraembætti
Winnipeg-borgar forstöðu, að Mr.
Brown látnum, þá voru allir sam-
mála um, að enginn væri betur til
þess fallinn, en Magnús Peter-
son.
Hér er stutt yfir sögu farið.
Ekkert á það minst, hvernig að
þessi ungi íslendingur þroskaði
sjálfan sig og mentaði til þess að
geta sér til sóma og þjóðflokk sín-
um gegnt viðfangsefnum þeim,
sem tíð og tími kölluðu hann til.
Árið 1906, þegar kraftar Mr.
Brown fóru að þverra, var Magn-
ús gjörður að aðstoðarmanni
hans; og árið 1907, er hin svo-
nefnda ráðgjafastjórn )Board of
Control) var mynduð hér í borg,
var hann valinn til þess að vera
ritari hennar, og var til þess tek-
ið, hve vel hann hefði leyst það
verk af hendi og hve fróður hann
var um öll þau efni, er að bæjar-
málum lutu og ábyggilegur í öllu,
sem hann átti af hendi að leysa.
Magnús Peterson er meðal-
maður að vallarsýn, beinvaxinn og
fremur grannur, hára og hörunds-
litur frekar ljós. Honum er vel
farið í andliti, svipurinn hreinn
og góðlegur, augun skær og leiftr-
andi, og látæði alt sérlega aðlað-
andi og viðfeldið. Hann er hverj-
um manni lítillátari og viðfeldn-
ari.
Magnús er kvæntur innlendri
konu. Þau eiga 5 börn.
ÞaS hefur veriö of algengt að
undanförnu aS nemendur hafa
reynt aS ljúka við tvo bekki — ní-
einu ári.
ÞaS sem nú varSar inestu er að
fá marga og góSa nemendur. Sér-
staklega góSa nemendur, sem kurma
unda og tíunda á einu ári. Þettaj aS meta gildi mentunarinar og eru
hepnast ekki nema þeim allra dug-j viljugir að leggja mikið í sölumar
legustu og næmustu. enda er hver 1 til að öSlast hana. Námið virðist
bekkur fyrir sig nægilegt verkefni vera svo erfitt að nemendur verSa
eins árs fyrir hvern meðal nem-, aS vera stöðugir og leggja hart á sig
anda. UndirstaSan hefir svo mikla ef vel á aS fara. Eg vil gjarnan leit-
þýSingu að það borgar sig ekki aB, ast viS að útvega þeim nemendum,
fara fljótlega yfir neðri bekkina1 sem ekki eiga heima í bænum her-
nema þaS sé vel við hæfi nemand- j bergi og fæði, helst þar sem fleiri
ans. Á komandi ári verSur hver sem ^ gætu verið saman. Með því móti
vill reyna aS ljúka við nám í þess- j væri miklu auðveldara að hafa eftir-
um tveimur bekkjum að byrja í ní- ^ lit meS þeim á þeim tíma, sem þeir
unda bekk, og verSur honum ekki eru ekki í skóla. Veit eg af nokkrum
leyft aS búa sig undir próf í tíunda j góðum heimilum hér í bænum þar
bekknum í viðbót nema hann hafi j sem hægt er aS koma niSur tveimur
sýnt framúrskarandi námshæfileika til fjórum nemendum, og mun eg
eða sýnt aS hann sé fær um það reyna aS sjá um að haft sé eftirlit
annara ástæða vegna.
Fyrir beiSni mína hefir Dr.
Fletcher, aSstoðarmentamálaráS'-
gjafi, lofað aS skipa svo fyrir aS
miðskóla-eftirlitsmaður vitji skól-
ans og hafi eftirlit meS honum eins
og öðrum mið-skólum í fylkinu.
meS þeim eins vel og kringumstæð-
ur leyfa. Eg vil biðja þá foreldra,
eða aðstandendur, sem vilja fá gott
heimili handa nemendum að til-
kynna mér sem fyrst
Salóme Halld&rsson.
Lundar, Man.