Lögberg - 30.12.1926, Side 1

♦
DBfíl/lNfT TAKIÐ SARGENT STRÆTIS
rlVUyiIlCE. VAGN AÐ DYRUNUM
ÞESSA VIKU
ÁLVEG SÉRSTÖK MYND
“THE LAST FRONTIEIT
Hin stórkostlega Buffalo Stampede
er sérstaklega áhrifa mikil.
DDnviMrr takið sargent strœtis
nvUVlnLI!. vagn að dyrunum
NÆSTU VIKU
ZANE GREY’S mikla mynd
“FORLORN RIVER”
39. ARGANGUR.
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 30. DESEMBER 1926
NÚMER 52
Canada.
Við Grandview, Manitoba, hefir
féla? nokkurt verið að láta grafa
eftir olíu, og hefir hún fundist
þar á 685 feta dýpi. Hafa nú þeg-
ur verið teknar úr brunninum
150—200 tunnur af olíu, og er á-
ætlað að hann muni gefa 30—40
tunnur á dag. Það er nú talið á-
réiðanlegt, að þarna sé töluvert
mikið af olíu og gera þeir, sem
hér eiga hlut að máli, ráð fyrir að
þar verði á næsta sumri tekin
mikil olía úr jörðu. Á nokkrum
öðrum stöðum í Manitoba hafa
menn fundið vott fyrir olíu, og
telja margir líklegt, að hér verði
mikil olíutekja áður en langt
líður.
• • •
T. D. Cumberland dómari í
Brandon, Man., hefir sagt af sér
embætti sínu frá 31. janúar 1927
að telja. Mr. Chumberland er upp-
alinn i Ontario, en kom til Vest-
ur-Canada 1881. Dómari hefir
hann verið síðan 1893; ætlar hann
nú að flytja sig til Victoria, B.C.
* * *
Svo segja kaupmenn í Winni-
peg, að verzlun hafi verið töluvert
meiri nú fyrir jólin, heldur en
undanfarin ár. Jólagjafirnar,
sem keyptar hafa verið í þetta
sinn, eru engu færri heldur en
áður, en yfirléitt betri og verð-
meiri. Bendir þetta, eins og margt
fleira, í þá átt, að fólkið hafi nú
meiri peningaráð heldur en und-
anfarin ár, enda má óhætt segja,
hvað Vestui-Canada snertir, að
árið sem nú er að enda, hafi ver-
ið gott ár, þótt tíðin væri í haust
óhagstæð og nýting á uppskeru
þvi hvergi nærri góð.
* * *
Canadian National járnbrauta-
félagið gerir ráð fyrir að byggja
að minsta kosti fimm aukalínur
út frá brautum sínum í Vestur-
Canada á næsta sumri, ef sam-
þykki þingsins fæst til þess: 1.
Frá Ashmont, Alberta, inn í Beav-
er River héraðið. 2. Milli St. Paul
de Metis, Alta og Turtelford,
3. Áframhald af þeirri braut frá
Turtleford til Shellbrook, Sask.
4. Milli Weyburn og Radville,
Sask. 5. Aukabraut í austur frá
Ridgeville, Sask.
Bandaríkin.
Fyrir skömmu brann kaþólskur
Indíánaskóli í Fort Totten, í N.-
Dak. Kaþólskar nunnur stóðu
fyrir skólanum og hét sú systirin,
sem fyrir þeim var, St. Alfred.
Systrunum hepnaðist að koma öll-
um börnunum, um hundrað, út úr
byggingunni, en þegar því var lok-
ið fór systir St. Alfred aftur inn
í húsið, sem var að brenna, til að
vera viss um, að enginn væri nú
eftir. Skömmu síðar fundu slökkvi
liðs mennirnir hana þar, yfir-
komna af reyknum og meðvitund-
arlausa. Var hún þá þegar flutt
á spítala og raknaði við, en fékk
lungnabólgu, sem leiddi hana til
bana. Kona þessi, sem þannig lét
lífið vegna trúmensku sinnar, var
64 ára að aldri. Hún var um langt
skeið í St. Boniface, Man, og
stundaði þar hjúkrun og kenslu.
Margaret Hogan var hið rétta
nafn hennar, og var hún ættuð
frá Montreal.
* * *
Coolidge forseti heldur ekki, að
Bandaríkjunum liggi sérlega mik-
ið á því, að byggja tíu ný herskip,
sem frumvarp er lagt hefir verið
fyrir þingið gerir ráð fyrir að
bygð verði nú þegar.
* * *
Það er mjðg algengt, að alls-
konan sendinefndir ganga á fund
forsetans, til að tala við hann um
ýms sérmál, sem þær hafa fram
að bera. Þegar þessar nefndir eru
fámennar, þá heilsar Coolidge
forseti hverjum fyr'ir sig með
handabandi og segir eitthvert gott
orð við hverh um sig, en sitt við
hvern, meðan þeir eru ekki fleiri
en tólf. Við hinn fjrrsta segir
hann: “Hvernig líður yður?”. Við
hinn annan: “Vænt þykir mér um
að sjá yður”. Við hinn þriðja:
“Eg vona yður lítist vel á Wash-
irgton”1 a. s. frv. En þegar sa
þrettándi kemur, byrjar hann aft-
ur á sömu setningunni. í vikunni
sem leið tók hann á móti 600 kon-
um í einum hóp, sem Mrs. Carrie
Chapman Cott var foringi fyrir,
en vegna annríkis gat hann ekki
veitt viðtal nefnd frá einhverju
kvenfélagi 1 North Carolina.
* * *
Efri málstofan hefir ákveðið að
leyfa 35,000 konum og börnum
þeirra manna að flytja til Banda-
ríkjanna, sem þangað hafa fluzt
fyrir 1. júlí 1924 og sem nú hafa
sótt um að gerast borgarar. Einn-
ig 6r Bandaríkjakonum, sem mist
hafa borgararétt sinn, með því að
giftast útlendingum síðan 22. sep-
tember 1922, nú leyft að koma aft-
ur til landsins.
* * *
Skýrslur Bandaríkja stjórnar-
innar sýna, að í Evrópu stríðinu
hafi fallið á vígvelli 50,510 her-
menn Bandaríkjanna, en 182,674
orðið sárir meirá og minna.
* * *
Skrifari alþjóða bandalagsins
hefir boðið stjórn Bandaríkjanna
að senda fimm fulltrúa á næsta
Alþjóðaþing, sem haldið verður í
Geneva 4. maí 1927, undir umsjón
Bandalagsins, til að ræða um við-
skiftamál þjóðanna.
Bretland.
Breta drotning keypti meðal
annars 70 klukkur til að gefa á
jólunum, fólki því, sem á einhvern
hátt er í þjónustu konungs fjöl-
skyldunnar. Eru þær af allskonar
gerðum, en allar hafa þær það
sameiginlegt, að vinnufóklið get-
ur af þeim séð Og heýrt hvað tím-
anum líður. Um jólin sáust þess
engin merki í borgunum á Eng-
landi, að þar hefir að undanförnu
verið stórkostlegt verkfall og at-
vinnuleysi, því þar var nú eins og
vanalega ákaflega miklum pen-
ingum varið til jólagjafa og jóla-
íagnaðar.
j * * *
Aukakosningar til brezka þings-
ins fóru fram í Smethwick á Eng-
landi hinn 25. þ. m. Fóru þær
þannig, að þingmannsefni verk;a-
niannaflokksins, Oswald Mosley,
vann mikinn sigur, og fékk fjölda
atkkv. fram yfir gjgnsækjendur
sína báða, sem voru conservative
og liberal. Þessi nýkosni þing-
maður er sjálfur stóreignamaður
og er bæði hann og kona hans af
auðugum höfðingjaættum. Það
liggur ekki nærri, að það sé alt
undirokaður öreigalýður, sem til-
heyrir verkamannaflokknum á
Englandi. Það lítur út fyrir, að
töluvert kapp hafi verið í þessum
kosningum og tóku þátt í þeim
tvö af börnum Baldwins stjórnar-
formanns. Dóttirin var með föð-
ur sínum og íhaldsmönnunum, en
sonurinn með verkamanna flokkn-
um eins og hann hefir að undan-
förnu verið.
“Teknologisk Institut” í Kaup-
mannahöfn á ýmiskonar matvæl-
um og eldhúsföngum skipa. Geng-
ust fyrir sýningu þessari ýmsir
merkir menn og var sýningarstj.
L. H. Fritzner, en forsetar sýn-
ingarinnar voru þeir Th. Staun-
ing forsætisráðherra, og J. Jen-
sen borgarstjóri. Hafði íslend-
ingum verið boðin þátttaka og tók
hr. Jónas Lárusson bryti á “Gull-
foss” að sér hinn íslenzka hluta
sýningarinnar.
Það sem sýning þessi hafði upp
á að bjóða, var aðallega matföng,
borðbúnaður og eldhúsgögn, svo
stm tíðkast á skipum, og var þar
margt nýstárlegt fyrir sýningar-
gesti að sjá og heyra. Fæstir hafa
gert sér í hugarUind hvílíkum
mannafla stór hafskip, og enda
millilandaskip vor, þurfa á að
skipa til þess að fullnægja þörf-
um farþeganna, sjúkra og hálf-
sjúkra, á milli landa. En þarna
voru saman ’komin á einn stað
heil eldhús, matarsalir og uppbú-
in borð af dýrindis krásum, þjón-
ar og matsveinar eins og tíðkast á
hafskipunum og var þá hægt að
fá heildaryfirlit yfir alla þá fyr-
irhöfn, sem sjóveiku(I) farþeg-
arnir baka.
Að því er íslenzka sýriingarhlut-
ann snertir, var hann töluvert
minni um sig en aðrir hlutar sýn-
ingarinnar, en má þó óhætt full-
yrða, að hann vakti mikla eftir-
tekt, og ef til vill meiri en aðrir
hlutar sýningarinnar, enda má
svo að orði kveða, að hinn ötuli
sýningarstjóri, hr. Jónas Lárus-
son, hafi ekki látið neitt ósparað
til þess að gera sýninguna sem
bezt úr garði.'
Sérstök áherzla hafði verið lögð
á að sýna það, hve marga og frá-
brugðna rétti mætti búa til úr ís-
lenzkum afurðum, t. d. voru 25—
30 tegundir af síldarréttum fram-
reiddir, 20 teg. af saltfiskréttum
og átta af saltkjöti.
Fyrir þessari margbreyttu mat-
argerð stóð danskur maður, E.
Köhler, sem náð hefir sérstakri
fullkomnun í að tilreiða síld og
saltfisk, og má óhætt þakka hon-
um mikið hve mikla eftirtekt sýn-
ingin hefir vakið, en það verður
auðvitað til þess að auka almenn-
ingi skilning á nytsemi og ágæti
íslenzku afurðanna.
Mikla eftirtekt vöktu hentug-
lega tilbúnir saltfiskpakkar, svo
kallaðir “Jonas” Brand pakkar,
með hálfu kg. af saltfiski, sér-
staklega ætlaðir til smákaupa.
Hafði hr. Jónas Lárusson látið
útbúa þá og gaf hann 1000 stykki
á hlutaveltu, sem haldin var í sam-
bandi við sýninguna.
Heyrst hefir, að hr. Jónas Lár-
usson ætli sér við fyrsta tækifæri
að flytja íslenzka sýriingarhlut-
ann upp til íslands til þess að
sýna hann í Rgykjavík. — Slíkt
myndi sjálfsagt mælast vel fyrir,
því hingað til höfum vér íslend-
ingar eigi kunnað að meta sild og
saltfisk og tilreiða sVo sem vera
ber, kynni sýningin því að koma
að hinu mesta gagni.
Eldsvoði í Winnipeg.
Fjórir slökkviliðsmenn farast og níu
verða fyrir meiðslum.
HeimjD rá.
Á fimtudagsmorguninn í vik-
unni sem leið, 23. desember, kom
eldur upp í Winnipeg leikhúsinu
á Notre Dame Ave., og brann það
til kaldra kola. Byggingin var
gömul og hrörleg, marg umbætt,
og nú lítt hæf til notkunar. Þeg-
ar slökkvilið bæjarins var að
reyna að slökkva eldinn og varna
því, að hann breiddist út, þá vildi
það slys til, að framhlið hússins
hrundi og varð fjórum slökkviliðs-
mönnum að bana, en níu aðrir
þeirra urðu fyrir meiri og minni
meiðslum.
'Nöfn manna þé'irra, sem lífið
mistu í þessum eldsvoða, eru:
Donald Melville, Robert Stewart,
Arthur Smith og Robert S. Shear-
er. Hinir, sem meiddust, fengu
þegar í stað læknishjálp og að-
hjúkrun og eru þeir nú allir á
góðum batavegi og taldir úr allri
hættu.
Hverjar voru orsakir eldsins,
er enn ekki augljóst, en rannsókn
hefir verið hafin, sem vonandi
leiðir í ljós allan sannleikann I
þessu máli og hinar eiginlegu or-
sakir til þess, að þetta hryggilega
manntjón átti sér stað.
Þetta voðaslys hefir orðið mörg-
um Winnipegbúum mikið harms-
efrii. Tregi og tár í stað jóla-
gleði hefir orðið hlutskifti nán-
ustu aðstandenda þeirra manna,
sem hér létu lífið, þegar þeir voru
að gegna skyldustörfum sínum
Samborgarar þeirra taka þátt í
sorg þeirra, og hafa sýnt það með
því að skjóta saman fé fjölskyld-
um hinna dánu manna til styrkt-
ar. Nema þau samskot. þegar
þetta er skrifað, um $4,000.
Gefða mér fáeinar fjaðrir,
að fljúga með þér, blær,
heim yfir hafsjóa-breiður,
því hjartað þangað slær.
Dýrðleg sem draumsýn brosir
úr djúpi móðurland;
gott á hún, báran bláa,
sem brotnar þar við sand.
Firðir og fjallanna dalir
mér faðminn breiða sinn;
hver fífill, sem fegrar þar grundu,
er fæddur bróðir minn.
Richard Beck.
ættlandið. Fyrir lofsverða milli-
göngu bókavarðar nokkurs við
Helligaands bókasafnið, Thom-,
sens að nafni, hefir stúdentum
tekist að fá leyfi fyrir því, að ís-
lenzk blöð, sem þeim kynnu að
verða send, fái að liggja frammi
á Iestrarstofunni, til afnota fyrir
íclendinga. í ráði er, að safniðj
útvegi bækur, sem gefnar eru út á |
íslandi, og bendi stúdentar áj
hverjar séu líklegar til þess að
vekja athygli og verða lesnar.
fslendingafélagið hefir reynt
að liggja eigi á liði sínu. Til þess
að auka samlyndið sem mest með
lóndum hér í bænum, ætlar félag-
ið að stofna til skemtana og
kaffikvölda, þar sem menn geta
rabba saman um áhugamál sín og
haft saklausa skemtun í frammi.
Þá hafa og stúdmtar stofnað
glímufélag, ty þess að iðka hina
þjóðlegu íþrótt, og stendur félag-
ið með miklum blóma.
Félagslífið í vetur virðist ætla
að verða holt mjög, og sérlega vel
til þess fallið, að efla samtök
meðal manna. Oft hefir það
brunnið við, að þau væru frekar
lítil, og hefir það orðið til meins j
en lítils gagns. Eins má ef til villj
spá því, að nýtt og fjörugt félags-j
líf meðal íslendinga í Höfn verði
til þess að vinna á móti öðrum,
miður heppilegum kröftum.
-Vísir.
L. S.
Hvaðanœfa.
Nobel friðarverðlaunin 1925
hafa nýlega verið veitt 'Sir Austen
Chamberlain, utanríkis ráðherra
Breta, og Charles G. Dawes, vara-
forseta ^andaríkjanna, en frið-
arverðlaunin fyrir 1926 hafa hlot-
ið þe^r Aristide Briand, núver-
andi utanríkis ráðherra Frakka,
og Dr. Gustav Stresemann, utan-
ríkis ráðherra Þjóðverja.
* * *
Yoshihito keisari í Japan dó á
jóladagsmorguninn. Hafði hann
lengi verið veikur og ófær til rík-
isstjórnar síðan 1921. Sonur hans
hinn elzti, Hirohito, sem gegnt
hefir ríkisstjórn í veikindum föð-
ur síns, er nú keisari í Japan.
-----y____
Islenzk matvælasýning
í Höfn.
Um það efni stendur eftirfar-
andi ritgerð í Lesbók Morgun-
blaðsins frá 30. nóv. í haust, og
fylgir mynd af sýningarsvæðinu
ásamt mynd Jónasar Lárussonar,
bryta á Gullfossi, sem mestan
og beztan þátt átti í að koma á
sýningu þessari. Fréttararitara
Mbl. í Höfn. segist svo frá:
,Ágæt auglýsing fyrir afurðir
vorar.
30. f. m. var opnuð sýning í
Frá Islandi.
Reykjavík, 1. des. 1926.
Árnesingamót var haldið síðast-
hðifj laugardagskvöld á Hótel fs-
land. Kjartan Gíslason frá^Mos-
felli setti samkomuna, en ræður
fluttu þeir Sigurður Skúlason
stud. mag., séra Árni Sigurðsson
fríkirkjuprestur og Tómas Guð-
mundsson, cand. juris. Kvæði var
sungið eftir Kjartan Gíslason og
söngmenn sungu nokkur lög. Licen-
tias Dag Strömbáck var heiðurs-
gestur á mótinu, las þar kvæði
eftir Fröding og flutti stutta ræðu
á íslenzku. — Vísir.
Hafnarbréf.
Khöfn, í október.
í vetur virðist allmikið félags-
líf ætla að verða með íslending-
um í Hörn. Á meðal landa hér
starfa allajafn 3 félög, íslend-
ingafélagið, félag íslenzkra stú-
denta og safnaðarfélagið. Af fé-
lögum þessum virðist einna mest
líf í stúdentafélaginu, enda er það
félag þjóðlegast og algerlega
sjálfstætt.
Nýleg hefir nefnd verið skip-
uð af stúdentum til þess að reyna
að greiða veg fyrir því, að ís-
lendingar hér í borginrii ættu
greiðari aðgang að blöðum og
bckum íslenzkum en hingað til
hefir verið. Þetta er afarþýð-
ir.garmikið atriði, þegar ræðir um
verndun tungu og sambands við
Af Síðu er skrifnð 5. þ.m.: Hér'
hafa verið langvarandi þurkar og
frost, en snjókomur engar; ýmsir
þurfa að endurbæta fénaðarhús
sín, en gaddur greip alt svo köld-
um tökum, að það er ógert enn.
Pest í sauðfé hefir gert vart við
sig hér, en ekki tilfinnanlega enn.
—Mbl. 16. nóv.
G. G. Hagalín rithöfundur hef-
ir i haust haldíð 60 fyrirlestra um
ísland víðsvegar í Noregi. Hefir
góður rómur verið gerður að fyr-
irlestrum þessum. Mbl.
Fanginn í Doorn.
Amcrískur blaðamaður scgir frá.
Keisarinn, sem forðum var svo
voldugur og vinsæll, er nú giör-
breyttur frá þvi sem áður var.
Þjóðverjar mundu eigi þekkja
hann þótt þeir sæju hann á gangi
“Unter den Lánden”. En íbúarnir
í Doorn þekkja hann vel og heilsa
honum með lotningu, þegar hann
kemur til þorpsins í verslunarerind-
um. — Hann tekur kveðju þeirra
og býður þeim góðan dag á hol-
lenzku.
Venjulegast er keisarinn í gráum
fötum, en áður en hann sest að mið-
degisverði fer hann jafnan í gamla
hershö fðingj a einkennisklæðnaðinn
ið vegna þess að fólkið vill ekki
missa hann. Það er aðeins eitt, sem
því likar ekki vel, að keisarinn
greiðir ekki neinn skatt,.
Heimilisvenjur.
Keisarinn fer á fætur kl. 6 á
hverjum morgni og fer þá morgun-
göngu, en kemur heim aftur kl.
8,45. Þá fer fram guðræknisiðkan í
höllinni og verða allir að vera þar
viðstaddir, keisarafrúin og börn
þeirrá tvö, skrifari keisara og alt
þjónustufólkið, 20 alls. Keisarinn
les sjálfur bibliutexta og bætir
nokkrum hugleiðingum við og síð-
an Ies hann faðirvor.
Ef eigi er neitt sérstakt um að
vera, þá fer keisarinn að þéssu
loknu í bif út í skóg sem er skamt
frá Doorn, einmitt á þeim stað þar
sem hann flýði yfir landamæri Hol-
lands 1918. Þar sagar hann og
höggur lrrenni til þess að fá dálitla
áreynslu.
Endurminningar keisara.
Eftir morgunverð fær keisarinn
sér dálítinn lúr, en síðari hluta
dagsins ver hann til þess að rifja
upp endurminningar sínar og láta
skrifarann rita þær niður.U-fann
hefir unnið að þessu í mörg ár og
fjallar -bókin um atburði þá, er
gerðust fyrir strið og meðan á
striðinu stóð.
Oftast nær er gestkvæmt í höll-
inni og koma þangað menn af öll-
um stéttum svo sem prestar, banka-
menn, liðsforingjar, sem halda
trygð við keisarann, þýskir aðals-
menn og ættingjar keisarans. Oft
eru þau hjónin boðin til veislu hjá
nágrönnunum, og eftir gömlum
hirðsið ákveður keisarinn þá hve-
nær skuli sest að borðum og kemur
altaf stundvíslega.
Stjórnin lætur altaf halda vörð
um keisarann og í raun og veru er
hann fangi þarna í Doom. í höll-
inni eru altaf major með þrjá her-
menn og vaka þeir svo að segja yfir
hverju fótmáli keisarans.
Keisarinn á fé í Englandsbanka,
Frá Prússlandi fær keisarinn
600.000 mörk á ári, sér og sínum til
lífsframfæris. Kona hans á auk
þess stóreignir. Og mælt er ,að keis-
arinn eigi stórfé geymt í Englands-
banka og sé nú að gera tilraunir um
það að fá það fé útborgað.
Mbl.
eins og farg á lífsmeið og gert
hann úfinn og ósjálegan, verður
að engu, en hann hreinn eins og
fjallið, sem kemur fram undan
þrumuskýi og baðandi ljósgeislar
leika um. Þegar skúrin er liðiri
hjá, koma hoppandi ljósálfar fram
á hverja fjaJlsbringu og éins og
kallandi, veifa Ijósum tröfum til
allra þeirra, er sjá og heyra. Og
þá er það, að himininn fellir feg-
instár yfir nýbaðaðri fölskva-
lausri sál, sem á ný hefir samein-
ast ljósmagni því sem tendrar
upp lífsins glæður og leiðir lífs-
ins upp að brunnum þeim, sem alt
af vex í, þegar glæður lífsins
tendrast á ný.
Ó þú, djúpa sorg, sem drekkir
öllum áhyggjum niður í gleymsk-
unnar haf, sem varpar eiturfargi
af tilfinningasljófri sál, svo að
hún réttist við aftur eins og jurt-
in unga, sem bæld hefir verið nið-
ur af þungum fótum. ó, þú þög-
ula sorg, sem bælir niður hina
rísandi boða í ástríðu róti mann-
legra tilfinninga, sem að lægir
storma á hafi framhleypninnar
og fjötrar æstar öldur ásælnis og
eigingirni. Sorgarperlan er öll-
um, perlum dýrari, því sé hún
geymd á leyndum stað, gerir hún
alt upp Ijómað í kringum sig, svo
að ekkert óhreint fær þar viðnám.
Og þú, lamandi sorg, sem hrekur
í burtu óheilindin og ruslugar
hugsanir, svo að hin sanna sjón
skýrist. Þá er það, að Ijósheim-
ar opnast og æðri ljóshöf vefjast
um hreina hraðfleyga sál, sem
lyftir sér upp yfir höfin breiðu
og drekkur af ósýnis græðandi
lífgjafa lindum.—Lögr.
Björn Methúsalemsson frá Ash-
ern, Man., hefir verið staddur í
borginhi nokkra undanfarna daga,
en er nú lagður á stað til New
York, þar sem hann býst við að
dvelja fyrst um sinn.
Þeir My. Bergman bankaþjónn
og Mr. Thorsteinsson kennari,
báðir frá Pas, Man., komu til borg-
arinnar fyrir jólin að heimsækja
ættingja og vini.
Mr. og Mrs. D. W. Matheson frá
Yorkton, Sask., og börn þeirra
tvö, hafa um jólin verið hjá for-
eldrum frúarinnar og systur hér
í borginni. Mrs. Matheson var
áður en hún giftist Miss Solveig
Thomas.
Professor Richard Beck Ph. D.,
og frú hans komu til borgarinnar
á föstudaginn og verða þau hér
þangað til á sunnudaginn, að þau
fara aftur heimleiðís til North-
field, Minn., þar sem Dr. Beck
kennir nú við St. Olav College.
Dr. Beck hefir ekki komið til Win-
nipeg síðan 1922, að hann fóf til
Cornell háskólans. Er fslending-
um hér í borginni mikil ánægja að
sjá hann nú aftur og heyra. Dr.
Beck talar á samkomu Goodtempl-
ara í kveld (fimtudag) og í Fyrstu
lútersku kirkju á sunnudagsmorg-
uninn kl. 11.
HEIMA.
sinn.
Keisarinn hjálpsamur.
Keisarinn er nafntogaður fvrir
góðgerðarsemi sína. Eyrir nokkrum
mánuðum voru miklir vatnavextir
í héraðinu og biðu margir stórtjón.
Þá fóru þau Vilhjálmur og Her-
mine kona hans sjálf til þorpsins
og keyptu þar ýmsar gjafir handa
þeim, er harðast höfðu orðið úti.
öllum ber saman um það í Doorn
að það sé mesta vitleysá að Her-
mine hafi reynt að fá hann til að
brevta um bústa'o, en það getur ver-
Sorgin.
Eftir Ólaf ísleifsson. (
Sorgin er stundum eins nauð-
synleg fyrir mannssálina eins og
skúr á vordegi fyrir nýútsprungna
rós, sem er að þrotum komin að
berjast við þurk og kaldrana
storma. Þá skýtur hún út nýjum
frjóöngum, sem vaxa á leyndum
stað, sem getur orðið að þroska-
ríkri jurt með bikar fullan af
blómfræi og knappa með björtum
blöðum, sem breiða sig út, að
veita veiku og lágvöxnu lífi lið og
skjól og skuggasvala. Þegar sál-
1 in er mett af skúrum sorgarinnar,
‘ þá gefur hún frá sér ilm þann,
sem aldrei átti synd í annars vasa.
Sorgifl hreinsar svo hið andlega
eiturloft, að alt hið kæfandi um-
hverfis ryk hverfur svo að hið
móðukenda mosk, sem legið hefir
Mér veitir þrek að hugsa heim,
í huganum eg er hjá þeim,
sem ljós mín eru’ á lífsins braut,
og létta hverja þraut. —
Eg liðnar stundir lifi þar,
mér lýaa helgar minningar
í lundinn minn með ljós og yl,
og ljóð og hörpuspil.
Hve broshýr koma börnin mín,
þau bera til mín gullin sín,
þvi pabbi’ á líka‘ að leika með,
og lyfta þeim upp á hnéð.
Sú gleði’ er æðri’ en glaumsins
mál,
að gleðja barnsins hreinu sál,
að klappa litlu kollana’ á,
og kossa mjúka fá.
Maríus Ólafsson.
—Lesb. Mbl.
Hinn 21. þ.m. andaðist að
Fernie, B. C., Mrs. Alfred Thomp-
son, (áður Miss Jónína S. Cryer),
dóttir þeirra Mr. og Mrs. J. Cryer
að 105 Olivia St., Winnipeg. Þeg-
ar foreldrum hennar barst skeyti
um að dóttir þeirra væri hættu-
lega veik, brá móðir hennar þeg-
ar við og fór vestur til að sjá
hana. Var líkið flutt til Winni-
peg og fór jarðarförin fram frá
Fyrstu lút. kirkju á þriðjudaginn
var. Mrs. Thompson var góð
kona og vel gefin, eins og hún
átti kyn til. \Hjúkrunarfræði
hafði hún lært við Almenna spít-
alann í Winnipeg, en giftist
skömmu eftir að hún hafði lokið
því námi. I
0r bœnum.
•
Jóns Sigurðssonar félagið held-
ur fund næstkomandi þriðjudags-
kveld, að heimili Mrs. Th. Borg-
fjörð, 832 Broadway. Er afar árið-
andi, að félagskonur mæti sem
allra bezt, því mörg mikilvæg mál
liggja fyrir fundinum.
Thorsteinp Thorsteinsson, bóndi
við Leslie, Sask., hefir verið i
borginni undanfarna daga.
“Saga”, annað hefti, annars ár-
gangs, er svo til nýkomið út og er
fjölbreytt að efni. Þess verður
nánar getið í næsta blaði.
Nýmæli er það á meðal Vestur-
íllendinga, að auglýst séu i blöð-
um þeirra höfuðból á íslandi,
þegari þau eru á boðstólum til
kaups eða ábúðar. En þó er það
engan veginn óviðeigandi né held-
ur óhugsandi, að þeir séu til á
meðal þeirra, sem fýsi að gjörast
eigendpr að og bændur á slíkum
höfuðbólum. Það er nokkuð langt
síðan að ritstjóri Lögbergs vakti
máls á því, að á engan veg fengju
Vestur-lslendingar unnið ættlandi
sínu og þjóð þarfara verk, en að
hæfir menn, sem væru búnir að
öðlast þekkingu og reynslu í land-
búnaði hér vestra, færu heim og
gerðust bændur í sveitum íslands
og flyttu þá þekkingu og reynslu,
sem þeir hafa öðlast í Ameríku,
heim með sér, svo feðraþjóð þeirra
og land fengi að njóta þess sem
þar reyndist hagnýtt af henni.
— Hér býðst nú eitt slíkt tæki-
færi hverjum þeim, sem ríð^ vill
á vaðið og gjörast óðalsbóndi á
einu hinu glæsilegasta höfuðbóli
íslands og einhverri stærstu og
mestu nytjajörð landsins.
Sjá auglýsingu á seinustu síSu.