Lögberg - 23.06.1927, Blaðsíða 3

LÖGBERG. FIMTUDAGINN
23. JÚNÍ 1927.
Ili 8
ÁRNI FRIÐRIKSSON.
Óvænt en rausnarleg heimsókn
var Mr. og Mrs. A. Frederickson
gjörð þann 14. þ. m. að heimili
þeirra hjóna, 4295 Sophia St., í
tilefni af því, að þá var Mr. A. F.
75 ára gamall.
Milli 60 og 70 manns komu í
hóp og ruddust inn , og báðu um
öll húsráð fyrir kveldið. Voru þá
Mr. og Mrs. Frederickson leidd
til sætis, í miðri stofu, og þessi
vinahópur sló hring um þau.
Var þá sungið “Hvað er svo
glatt, sem góðra vina fundur?”
Ávarpaði þá Mr. Wm. Anderson
Mr. Frederickson, með hlýlegri og
snjallíi ræðu, fyrir hönd gest-
anna, gat þess, að þessi vinahóp-
ur vildi sýna þakklæti sitt og vel-
vild til Mr. Fr. fyrir góða við-
kynningu og félagslega samvinnu
á liðnum árum; og afhenti hon-
um peningabuddu með gullletr-
uðu nafni hans á og innlögðum 75
dollurum í gull'i, og Mrs. Freder-
iekson blómsturkörfu.
Mr. Frederickson þakkaði gest-
unum og vinahópnum innilega
fyrir gjöfina — og velvildarhug-
ann sem væri á bak við hana tii
sín og konu sinnar, og kvað það
myndi seint gleymast.
Þá lék Em'ily Johnson á hljóð
færi, og næst las Joe Johannson
kvæði á ensku, er hann hafði ort,
og var það sungið af öllum með
mestu ánægju og þótti vel við
eiga við athöfnina. Næst söng
Carl Goodman, en Mr. Eggert Jó-
hannson ávarpaði Mr. A. Fr. með
mjög vingjarnlegri og fróðlegri
ræðu, sem gott væri fyrir unga
fólkið að lesa og bera saman á-
standið sem nú er og það sem
var fyrir 50 árum, þegar fyrstu
íslendingar komu til þessa lands.
Var þá sungið: “Vorið er komið,
og grundirnar gróa” en Emiley
Johnson lék á hljóðfæri, og setti
svo fram stóra afmælis köku, er
ofan á voru tölustafirnir 75 í
stóru letri, og umkringd 75 kert-
um, sem hún kveikti á og afhenti
Mr. Fr.
Voru þá fram bornar veitingar,
kaffi og annað góðgæti. Mr. Fr.
skar svo kökuna og útdeildi með-
al gestanna. Svo skemti fólkið sér
við söng og samræður þar til milli
klukkan 12 og 1, og fóru gestir
þá að tínast heim, að loknu
skemtilegu samsæti.
rc, að hafa lifað á sögu-ríkri
ld. Sé það rétt, og eg held að
/0 sé, þá er ánægjuefni fyrir vin
,kkar Árna, að athuga í kyrð og
íæði, þegar Ihann er leystur af
hólmi verzlunar umsvifa og anna,
ið athuga þá þau óvenju umbrot
og byltingar, og þær breytingar
til bóta, sem l'iðnu árin höfðu í
för með sér. Það lætur að mínu
áliti nærri, að þessi 75 ár sé merk-
ustu og beztu 75 árin í sögu ís-
lands. “Gullöldin” svo kallaða
var merkis tímabil, glæsilegt og
fagurt, að sjálfsögðu, en á mæli-
kvarða nútíðarinnar var þá i raun
réttri lítið um þann frið, það
frelsi og þá réttvísi, sem síðustu
árin hafa fært feðralandi okkar.
Fyrir 75 árum voru v*art fleiri en
70 þúsundir íslendinga í veröld-
inni. Nú eru þeir sem næst 150
þúsundir, i— á Íslandi sjálfu 100
þúsundir eða meir. Fyrir 75 ár-
um var stjórn ‘landsins og verzlun
þess bundin á danskan einokun-
arklafa. Nú er hvorttveggja í
höndum íslendinga sjálfra og í
glæsilegra og betra ástandi en
verið hefir nokkru sinni áður. Þá
voru samgöngufæri, á sjó eða
landi, svo í molum, að lítt voru
teljandi. Nú þeysa mótor-vagn-
ar um greiðfæra akvegi í flestum
sveitum lands, og “skrautbúin
skip fyrir landi,” — al-íslenzk
gufuskip, með íslenzkum stjórn-
endum og skipshöfn, fara nú ekki
að eins með ströndum fram, held-
ur eru þau fullveðja til siglinga
ÁRNI FRIÐRIKSSON
75 ára 14. maí 1927.
“En ef vér sjáum sólskinsblett
í heiði, þú setjumst allir þar og
gleðjum oss’,’ sagði Jónas Hall-
grímsson, og í þetta sinn fylgjum
við ráðum hans og höfum safnast
saman í þessu góða húsi í þeim
tilgangi að njóta gleði á góðra
vina fundi. Já, það hvílir sér-
staklega bjartur sólargeisli ó
þessu húsi í dag og er fólginn í
því, að í dag hefir Árni Friðriks-
son lokið 75 ára áfanga á vegferð
lífsins, og öruggur og ótrauður
hafið 76. áfangann. Og tilgangur
okkar, sem hér erum saman komn-
ir, er sá, að minnast þessa 75 ára
afmælis og að samgleðjast góð-
vinum okkar allra, Árna og Mrs.
Friðriksson. Eg er sannfærður
um, að enginn er sá innan þess-
ara veggja í kvöld, sem ekki von-
ar þess af alhuga, að Árna gefist
kostur á að Ijúka ekki að eins
76. áfanganum, heldur mörgum,
mörgum fleiri.
Þegar menn nema staðar eitt
augnablik á þeim vegamótum, sem
við nefnum afmæli, og líta um
öxl sér, þá sýnast 75 ár ósköp
stuttur spölur af vegalengdinni,
sem menn sjá í fjarska, að baki
sér, — sýnast þá lítið meira en
augnabliks draumur á einni næt-
urstund. En þó eru nú 75 árin
fimm árum lengri tími en sá ald-
ur, sem bókin ihelga telur mann-
inum væntanlegan. Og ef þá er
einnig athugað, að mikill meiri
hluti manna hverfur úr lestaferð-
inni löngu fyrir 70 aldur, þá virð-
ist sanngjarnt að munað sé eftif
afmæli þeirra fáu, sem enn eru
samferðamenn, þó 75 ár og meir
sé liðin yfir höfuð þéirra.
Það er alment talið þakklætis-ar þátt-töku.
um öll Ihöf heims, að þörf og vild.
Kaupstaðir á íslandi voru fáir og
fátæklegir fyrir 75 árum, — enda
Reykjavík var þá lítið annað en
nafnið, en nú búa þar 22 þúsund-
ir manna, við öll nútíðarþægindi
Mentunarástand alþýðu var eðli-
lega á lágu stigi á þeim árum, því
mentatækin voru fá, og ekki all-
litlum erfiðleikum bundið að hag-
nýta þau fáu, sem til voru. En
nú, að 75 árum liðnum, er bæði
alþýðu-mentun og mentatæki öll
ígildi þess er gerist í þeim lönd-
um heimsins, er víðtækasta al-
menningsmentun hafa.
Nú er fljótt far’ið yfir sögu
enda tilgangurinn sá einn, að
benda, í sem fæstum orðum, á
sumt af stærstu tilþrifunum, sem
gerð hafa verið heima. En laus-
legar eins og þessar bendingar
eru, nægja þær þó til að sýna, að
þessi 75 ár hafa verið hagsældar-
ár á íslandi, fremur flestum ef
ekki öllum undanförnum 75 árum
í sögu þess.
En svo hefir nú Árni séð fleira
eft'irtektavert, en þessar stóru,
blessunarríku breytingar heima
feðralandinu. Þegar ihann kom
til Canada, og síðan eru nú um
64 ár, voru í ríkinu rúmlega þrjár
miljónir manna, en nú eru þar
sem næst tíu miljónir. Fyrstu
árin sín í þessu landi bjó hann
Toronto. Þar voru þá 70 þúsund-
ii íbúa, en nú meir en 700 þúsund.
í vestur-helmingi ríkisins, frá
stórvötnunum eystra, alt til
Kyrrahafs, voru þar langt fyrir
innan hundrað þúsundir hvítra
manna. *Nú eru þeir um þrjár
miljónir á sama svæð'i. Þegar
'hann nokkru síðar kom til Winni
peg, voru þar vart 5,000 íbúar, en
eru nú um 250 þúsundir. Og Van-
couver, sem nú er búið að vera
heimili hans í nærfelt 20 ár, var
þá ekki til, — varð ekk'i til fyr en
1886. En með áföstum útjöðrum
meðtöldum, eru nú í Vancouver
250 þúsundir manns.
Þetta er lítilfjörlegt sýnishorn
af því, sem Árni hefir séð gerast
og sem hann sjálfur hefir lagt
sinn fulla skerf til þess að gert
yrði. Og víst er það nautn á efri
árunum, að líta yfir farnar slóð-
ir og athuga þær ógna breyting-
ar, sem gerst hafa í umhverfinu,
á svo fáum árum.
Eg hefi vísvitandi gengið fram
hjá öllum umbrotum og breyting-
um, sem gerst hafa í umheimin-
um á þessu 75 ára tímabili. Og
ástæðan er, í fyrsta lagi, sú, að
það verksvið er svo feikna mikið,
að það er algerlega óviðráðan-
legt. í öðru lagi er ástæðan sú,
að fæstar þeirra byltinga og
breytinga koma okkur lslending-
um við nema óbeinlínis, — snerta
ekki íslenzkt þjóðlíf nema að því
leyti, að þær leiða auðvitað ávalt
e'inlhverja nýja hugsana og þekk-
ingarstrauma inn á starfsvið ís-
lendinga, hvort heldur er heima
eða hér vestan hafs.
En þó leyfi eg mér að ganga á
bug við þessa reglu, sem eg hefi
sett mér, í einu, og að eins einu
atriði. Eg get ekki látið vera að
benda l á, að íslendingar tóku
drjúgan þátt í stríðinu m'ikla, og
sem stóð yfir uppihaldslaust frá
júnílokum 1914 til október 1918.
Eg efast um, að íslenzk þjóð hafi
nokkurn tima átt jafn marga
vaska drengi og væna syni í stöð-
ugum hernaði, eins og 'hún átti í
þessari óskapa styrjöld. Og ein-
mitt þetta tel eg stór-merkan og
svipmikinn þátt í seinn'i ára sögu
íslendinga. Það skiftir engu, þó
ýmsa greini á um réttmæti þeirr-
Alt jag um það
breytir í engu þeim sannleika, að
þátt-takan var stór að tiltölu við
fólksfjölda, og að framkoma
þeirra á vígsvæðum, á sjó, á landi
og í lofti, var svo drengileg, að
hún hlýtur að álítast íslenzkri
þjóð til sæmdar, á íheðan hug-
prýði og hreysti er nokkurs
metin.
Það er að “bera í bakkafullan
lækinn” að benda á það, að Árni
Friðriksson hefir líka verið bæði
sjónar og heyrnarvottur að flestu
því, sem gerðist á frumbýlingsár-
um okkar austur á Rauðárdals-
löndum. Eg læt því nægja að
benda á, að hann kom til Winni-
peg nokkurn veginn jafnsnemma
fyrstu hópunum að heiman og
stofnsetti þá strax verzlun, sem
stóð og blómgaðist undir hans
stjórn alt til þess hahn seldi og
flutti vestur hingað. Það ræður
því að líkum, að þar sem hann var
um fleiri ár eini íslenzki kaup»
maðurinn í Winnipeg, þá hafi ís-
lendingar flúið á náðir hans, fá-
kunnandi eins og þeir þá vitan-
lega voru í málinu og flestir fé-
laus'ir, þegar þörf og neyð knúðu
fast á hurð þeirra. Og eg held
það sé ekki ofsagt, þó eg geti til,
að fáir hafi gengið úr búð hans
án einhverrar úrlausnar.
Mér kemur ekki í hug, að fara
frekar út í sögu Árna, enda er
hún alt of stór og of margþætt, til
þess henni verði þrengt saman í
fáeinar setningar, og að auki
skortir mig bæði þekkingu og
heimild til þess að meta og dæma
um hin margvíslegu einkamál
Vestur-íslendinga og sem hann
áttti svo stóran þátt í um fjölda
ára. En það hygg eg þó, að ýms-
ar stofnanir, sem nú standa föst-
um fótum, eigi honum fleira og
meira að launa, frá fyrstu árun-
um, en sýnilegt er á yfirborðinu.
Það er einnig skoðun mín, að
fjöldamargir hinna eldri Vestur-
Islendinga skuldi Árna Friðriks-
syni hugfólgið þakklæti fyrir
hjálpsemi alla á erfiðustu árun-
um þeirra, og fyrir starfsemi Ihans
alla í félagsmálum þeirra.
Svo endurtek eg þá e'inlægu von
okkar og ósk, að Árna endist líf
og heilsa um mörg ókomin ár.
Eggert Jóhannsson.
Til Árna Friðrikssonar,
á 75 ára afmæli hans.
Lag: “Auld Lang Syne.
We sing1 to you tonight, dear
friend,
Because our hearts are gay,
To have this opportunity
Our homeage for to pay.
Chorus:
You’re seventy-five to-day, dear
freind,
You’re seventy-five to-day,
We’ll giva a cheer for every year
And for many more, we pray.
Your life ís like an open book,
With records bright and clean,
Eook as you will trough every
page,
no dark spots can be seen.
Each man you’ve met you’ve
made your friend.
You’re known throughout the
land,
For many the time in time of
need
You lent your helping hand.
A pioneer from Iceland’s shores,
One of the early few,
Your countrymen have gained
respect,
It’s thanks to men like you.
And may the years to come,
dear friend,
Bring health and joy to you.
We thank you for your gifts
to us,
Your friendship tr'ied and true.
Joe Johannson, orti.
fólk á staðnum, en mikið hefði tí.
hann hlotið að hafa gert fyrir sér,
ef honum hefði ekki verið þar vært
undir vernd og ríki biskups, frænda
síns. Væri hitt sennilegra, að hann
hefði hlaupi á brott undan þungum
skóla-aga, sem hann hefði ekki
þóst geta þolað, enda héldu sumir
þvi fram, og mundi það satt, að
hann hefði farið til útlanda með
Þjðverjum. Hitt væri ótrúlegt, að
hann hefði farið með ráði og vit-
und aðstandenda, því lítil fremdar-
von hefði verið að því að senda
ærslafullan ungling erlendis án
nokkurrar forsjár eða styrktar ætt-
menna.
Síðan fréttist ekkert af Hallgr.,
þar til Brynjólfur biskup hitti hann
í þriðju utanför sini við járnsmíði
á torgi einu í Khöfn, og veitti hann
honum athygli, vegna þess að Hall-
grímur bölvaði á íslenzku. Þótti
Brynjólfi málfærið fallegt, þó orð-
bragðið væri ljótt.
Tekur Bryjólfur hann nú í vernd
sína og kemur honum til náms í
Frúarskóla í Höfn, ágæta menta-
stofnun þá og jafnan síðan.
En þegar Hallgrímur átti skamt
eftir lærdómstímans—en námið
sóttist honum vel—komu til Hafn-
ar íslendingar þeir, sem keyptir
höfðu verið úr hetleiðingunni til
Serklands, og var Guðríður Símon-
ardóttir ein meöal þeirra. Það þótti
ekki grunlaust, að sumir þeirra
væru orðnir eithvað blendnir i
trúnni, og var Hallgrímur Péturs-
son fenginn til að kenna þeim rétta
trú. Það varð upphaf að kynningu
hans og Guðríðar. En Hallgr. fékk
til hennar slíkan ástarþokka, þá
rúmlega tvítugur, að hann segir
hiklaust skilið við allan lærdóm og
allar framavonir, og fylgir Guðríði
hingað til lands.
Þá sagði Nordal allítarlega frá
hrakningum þeirra og fátækt, uns
Brynjólfur biskup vígði Hallgrím,
fyrst að Hvalsnesi, og síðar að
Saurbæ. Raknaði þá allmjög fram
úr fyrir þeim.
Þessu næst rakti Nordal ýtnsar
þær sögur, sem hafa átt að lýsa
harðlyndi og ofsa Guðríðar, en var
þeirrar skoðunar, að þær mundu
vera mjög ýktar og óáreiðanlegar,
og tefldi fram öðrum, sem réttu
hlut hennar. T. d. gat hann um eft-
irrit af bréfi, sem Guðríður skrifaði
manni sínum Eyjólfi, meðan hún
var í herleiðingunni, og 'ber vott um
bæði einlæga trú og guðstraust og
mikla trygð til mannsins og heita og
djúpa ást til sonar þeirra, sem hún
hafði með sér í herleiðingunni. Þá
tók hann og skáldskap Hallgríms
til rannsóknar á því, hvernig sam-
búð þeirra hefði verið varið, en
kvað þar ekki um auðugan garð að
gresja. Þó mundi mega ráða það af
ýmsu, og nefndi Nordal dæmi þess,
t. d. eina rímu Hallgríms, að all-
kært hafi verið með þeim.
Að síðustu benti Nordal á, að
Guðríður hefði hlotið að eiga mik-
inn þátt í þroska Hallgríms.—Þeg-
ar þau hefðu kynst, hefði hann
verið óráðinn, örgeðja og æfintýra-
þyrstur, en hún fullþroska kona,
auðug af lífsreynslu, stórgeðja og
tilfinninganæm, með miklar og
margháttaðar raunir að baki sér.
Fyrst hefði Hallgrímur líklega ver-
ið eins og vax í höndum hennar. En
síðan hefði hann getað melt beggja
reynslu og hún orðið honum dýr-
mæt fyrir skáldgáfu hans. Og þó
Guðríður hefði ef til vill einhvern-
tima verið honum örðug og þung
í skauti, þá mættum við vera henni
þakklátir fyrir þau áhrif, sem hún
hefði haft á þroska Hallgr. Og ekki
væri víst aS skáldgáfa hans hefði
altaf verið betur vakandi, ef hún
hefði átt við tómt logn að búa.
—Mbl.
Síðan hava fleiri djóravinir
bæð'i í Danmark og Svöríki kravt
hin óblíða Jútan frá Skagens
odda dömdan fyri ræðiliga djóra-
pínslu, so tað má vónast at hin
grönlandski gesturin, sum veitti
Danmarks strondum tann ókenda
heiður at vitja tær í fyrsta sinni
í 20,000 ár, verður hevndur. —
Vísir.
Það er éitthvað annað, en að
Mussolini sé á því að minka her-
útbúnað, eins og svo margar þjóð-
ir tala svo mikið um nú á dögum
Hann hugsar sér, að á árunum
1935 til 1940 verði her Italíu
orðinn 5,000,000 manna, flotinn
miklu öflugri en nú og sömuleiðis
loftherínn. Nærri má geta, að
ekki ætlar Mussolini þessum stór-
kostlega her að verða aðgerða-
lausum, enda er sjaldan langt
milli mikilfenglegs herútbúnaðar
og ófriðar.
Tilkynning til Bíla Eigenda.
Margir bíla-eigendur hafa vanrækt að fullnægja
fyrirmælum þess viðauka við The Vehicles Act,
sem gekk í gildi 1. maí 1927.
Aðal-atríðið í þessum viðauka við nefnd lög, eru
viðvíkjandi ljósum þeim, sem eriu.framan á bílun-
um og sem verða að vera þannig sett á bílana, að
þau varpi ljósinu ekki of hátt frá jörðu. Ljósin
verða einnig að vera þannig, að þau séu ekki of
björt.
Það verður sterklega gengið eftir því að þess-
um lögum sé fylgt.
Allar upplýsingar þessu viðvíkjandi geta menn fengið frá
Motor License Branc'h í Regina, Saskatoon og Moose Jaw.
Allir, sem stjórnarleyf i hafa til að selja bíla og gera við þá,
geta einnig látið þessar upplýsingar í té og sett ljósin, eins og þau
eiga að vera.
Þegar þér kaupið ljós fyrir bílana, þá gætið þess, að þau séu i
samræmi við lögin.
Regina, 10. júní 1927.
J. W. McLEOD,
Deputy Provincial Secretary.
Tyrkja-Gudda.
Fyrirlestur Sigurðar próf. Nordals.
Nordal drap fyrst á herferðir
Tyrkja víðsvegar um höf á þeim
tímum, sem þeir komu hingað til
lands. Hefðu slíkar herferðir aldrei
verið jafn algengar eins og á vík-
ingatímunum. Vitaskuld hefði ekki
verið nema hending, að þeir hefðu
slæðst hingað, þó koma þeirra
hefði orðið býsna örlagarik fyrir
þjóðina. Að vísu hefði hún haft
nokkurn viðbúnað að taka á móti
þeim, þó sá viðbúnaður hefði ekki
birst í öðru en sálmum ortum til
höfuðs þeim og fyrirbænum til
verndar ofsóknum þeirra. — Fór
Nordal með erindi er sýndu hug
landsmanna til Hund-tyrkjans. —
Kvað hann menn nú geta brosað
að þeim skáldskap. En hann sýndi
þó engu síður traust manna á kraft
skáldskaparins.
Þá vék fyrirlesari sér með
nokkrum orðum að H. P., og
fyrstu árum hans á Hólum. Bæri
sagnariturum ekki saman um það,
hvers vegna Hallgrímur hefði horf-
ið brott úr Hölaskóla; töldu sumir
það hafa stafað af flimti hans um
Rostnngur við Jótlandsskaga.
ií færeyska blaðinu “Tinga-
krossur” 7. þ.m. er þess getið, að
rostungur hafi, þá fyrir nokkru,
sézt við Jótlandsskaga. Þetta
eru svo fágæt tíðindi, að þeirra
ei vert að geta, og er hér tekin
upp orðrétt frásögn hins fær-
eyska blaðs um þetta. — Hún
hljóðar svo:
Fyrsti Roysingur í Danmark
síðan ístíðina. — Og hvussu
hann var viðfarin.
Nakað herfyri vóru danskar
strendir vitjaðar av einum gesti,
hvörs líki ikki hevur verið har
um Ieið síðani hinar fjarðu öld-
ir, sum vit nevna ístígina o. u.
20,000 ár herfyri. Tað var ein
stórur roysningur, “hvalros”, 'ið
lá og bóltaði sær i briminum
uttanfyri Skagen ein dagin sein-
ast í januar mánað.
Hann slapp ikki leingi at vera
i frið. En ilskur Júti, sum iva-
leyst hevur Mldi seg vita, hvussu
Danir eiga at handfara gestir frá
‘vore nordlige bilande’ beyð hon-
um vælkomin við tveimum kúg-
lum frá eini gamlari höglbyrsu
beint í sýnið, sum blindaði roys-
ingin heilt. Tve'ir dagar seinri
var hetta særða djórið, ein full-
vaksin brimil, funnin á eini fles
uttanfyri Göteborg, útpínt og av-
maktað, og her var gjört endi á
Þetta er til þess þér getið skilið spursmálið um
“BJÓRSÖLU í GLASATAU“
Afvegaleidd vandlætingasemi og persónulegir hagsmunir eru þess valdandi,
að staðhæfingum hefir verið slegið út, sem eru, ef ekki beinlín'is villandi,
þá að minsta kosti þannig, að þær skyggja á aðal-atriðin í þessu máli, sem
eru þessi:
Bjór í glasatali þýðir ekki að langborðin (Bars) séu aftur innleidd
Þetta er skýrt á kjörseðlinum—2. Spurning (a): — “Bjór í glasa-tölu sem
þýðir, að bjór sé seldur í glasatali undir stjórnarreglum og eftirliti á stöð-
um, sem leyfi er veitt til þess, sem þó séu ekki langborð (bars); slíkir staðir
fá leyfi hjá Vínsölunefndinni og hefir hún leyfi til að aftaka það leyfi, nær
sem hún álítur að þær reglur, sem hún hefir sett fyrir bjórsölunnl, séu á
einhvern hátt brotnar.”
Bjór í flöskum er ekki sama og bjór í glösum
Hví skylduð þér vera neyddur til að kaupa flösku eða heilan kassa, ef þér að-
eins viljið eitt glas? Eina verulega breytingin, sem verður með því að sam-
þykkja bjór í flöskum, er sú, að þér verðið að bera flöskurnar heim 1 stað
þess að þær eru nú fluttar heim til yðar. Maðurinn, sem vill bara eitt glas,
verður samt sem áður að kaupa það og drekka ólöglega.
Bjór í glasatali leiðir ekki til opinbers drykkjuskapar.
Opinber drykkjuskapur er liðinn nú um alla borgina og alt fylkið. Það er
bjór er búinn til. Bjórsalasorglegt, en það verður ekki tekið fyrir það meðan
í glasatölu gerir bjórsöluna löglega, á vissum, opinberum stöðum, sem hægt
er að líta eftir,og eyðileggur þar með hina ólöglegu og skaðlegu pukurs-
sölu, sem nú er svo mikið af.
Það er kominn tími til að breyta um.
Þér hafið séð afleiðingarnar af því fyrirkomulagi, sem nú er, stjórnar yfir-
ráðum yfir vínsölunni, sem EKKi megnar yfir henni að ráða.
Ólögleg vínsala er í blóma — sé einni drykkjukránni lokað, opnast önnur.
Laumulegur drykkjuskapur er að aukast.
Meira er drukkið af sterkum drykkjum.
Maðurinn, sem að eins vill glas af bjór, eða hefir ekki efni á
að kaupa meira, líður fyrir hinn, sem getur keypt heilan kassa
af bjórflöskum.
Alberta og Quebec vísa veginn út úr ógöngunum.
í báðum þessum fylkjum hefir það verið sannað, að bjórsala í glasatali, und-
ir eftirliti Vínsölunefndarinnar, þýðir:
Minna af Sterkum Drykkjum. Meira Hóf á Vínsölu.
Minni Ólögleg Vínsala. Meiri Stjórnartekjur.
Minni Lagabrot. Meiri Virðing fyrir Lögunum.
Minni Laundrykkja. Meiri Bindindissemi.
Greiðið atkvæði með bjórsölu í glasatali, þannig:
Merkið X aftan við ,‘Yes” í fyrstu spurningunni.
Merkið X aftan við “Beer by the Glass” í annari spurningunni.
Merkið ekkert aftan við við “Beer by tha Bottle” í 2. spurningunni — því
þá fáið þér ekki bjór í glasatali.
Merkið X aftan við “NO” í þriðju spurningu, — ellegar það verður enn
meiri öruðleikum bundið en áður, að fá bjór.
RÝMKUN Á BJÓRSÖLU:
Eruð þér meðmæltur rýmkun á bjórsölu
frá því sgm nú er?
2. EF MEIRI HLUTINN SVARAR 1. SPURNING-
UNNI JÁTANDI, Hvort Viljið Þér Þá Fremur:
(a) Bjór í Glasa-tali
sem þýðir, að bjór sé seldur í glasa-tali undir stjórn-
arreglum og eftirlti á stöðum, sem leyfi er veitt til
þess, sem þó séu ekki langborð (bars); slíkir staðir
fái íeyfi hjá Vínsölunefndinni, og hefir hún rétt
til að aftaka það leyfi, nær sem 'hún álítur að þær
reglur, sem hún hefir sett fyrir björsölunni, séu á
einhvern hátt brotnar.
Eða (b) Bjór í Flöskum,
sem þýðir það, að bjór sé seldur í lokuðum flöskum
af Vínsölunefndinni í Stjórnarvínsöluhúsum til
neyzlu á heimilum eða bráðabyrgða dvalarstöðum.
Sé sölunni þannig háttað, að kaupandi tekur sjálfur
það sem hann kaupir og þarf ekki vera meira en
ein flaska í einu.
YES X
NO
Beer by the Glass X
Beer by the Bottle I
3. SALA ÖLGERÐARHÚSANNA.
Eruð þér með því, að aftaka rétt ölgerðarfé-
laganna til að selja bjór beint til þeirra, sem
leyfi hafa til Vínfangakaupa?
YES
NO X