Lögberg - 29.09.1927, Blaðsíða 5
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 29. SEPTEMBER 1927.
Bls. 8
Dodds nýrnapillur cru beat*
nýrnameðalið. Lœkna og gigt bak-
ycrk, hjartabilun, Jrvagteppu og
önnur vei'kindi, sem atafa frá nýr-
unum. — Dodd’a Kidncy Pillfl
kocta 50c askjan eða acx ðakjur
fyrir $2.50, og fást hjá öllu*m lyf-
•ölum eða frá The Doddfs Medi-
eine Company, Toronto, Canada.
íslendingar yfirleitt leggja litla
rækt við þann atvinnuveg. Eng-
in akdýr átti faðir minn fyrstu
árin, hvorki uxa né hest; oft varð
’ því að fara fótgangandi yfir ill-
færa vegi og bera nauðsynjar sín-
ar á bakinu. Man eg oft eftir því,
að faðir minn kom heim úr kaup-
staðarferð, sex mílur vegar, með
þungar byrðar á bakinu. Eða
er hann reri til fiskjar á Winni-
pegvatni, sem var fyrst enn aðal-
bjargræðisvegufinn, mátti' hann
bera fiskinn blautan á baltinu um
þrjár mílur vegar. Alt hey sló
hann mseð orfi og ljá, en flutti
saman í stakka á börum, sem tveir
menn báru á milli sín. Þegar
kostur var á og aðrar annir
leyfðu, fór hann fótgangandi alla
leið til Winnipeg til þess að inn-
vinna sér féeina dali; var þá
móðir mín ein heima með börnin
og búið. Gekk það ferðalag stund-
um vel, því á þeim árum var
mannekla stundum í Winnipeg.
Faðir minn var duglegur og gat
ætíð fengið vinnu, ef
fáapleg.
Á vetrum fór faðir minn stund-
um suðir í vatnsbotn, munu það
hafa verið um 12 til 15 mílur veg-
ar, þangað sem Rauðá fellur i
Winnipegvatn, og veiddi þar fisk
í ósunum upp um ís; var hann
stundum fengsæll, og flutti hann
veiðina á handsleða alla leið.
Bjargaði þð oft heimilinu, þegar
þröngt var í búi. Stundum varð
hann fyrir vonbrigðum, veiðin lít-
il eða engin og mátti því fara heim
svobúinn eða því sem næst. Er
það gangurinn alment í lífinu:
vonbrigði, eða vonirnar rætast,
sigur eða ósigur, skaði eða á-
bati. — Ekki liðu mörg ár, þar til
faðir minn eignaðist uxa og kerru
(iRed River Cart); voru það mikl-
ar framfarir. ■ Sleða smíðaði hann
sjálfur, því hann var allvel hag-
ur. Gat hann nú farið kaupstað-
arferðir allr á uxanum og notað
hann til allra aðflutninga, sér-
staklega á vetrum; á sumrum
framan af voru vegir svo illfær-
ir, að ekki var hægt að koma ak-
neytum við ætíð, urðu menn því
oft að berjast á fæti eftir þvl,
sem kostur var á. Eftir að faðir
minn eignaðist uxann, fór hann
kaupstaðarferðir til Winnipeg &
hverjum vetri; voru það um 60
mílur; fór jafnan vika í það
ferðalag. Var það ferðalag oft og
einatt erfitt, því ekki voru skild-
ingar til þess að eyða í nokkur
þægindi, og varð hann stundum
að halda áfram allar nætur, þegar
gisting var erfitt að fá. Stu-ndum
gátu leiðangrar þessir verið nógu
skemtilegir, er margir voru sam-
an í lest. Hafði faðir minn oft
frá mörgu að segja, er heim kom,
og þótti okkur börnunum gaman
á að hlýða. óþreyjufull vorum
við börnin, á meðan hann var í
burtu, og kvöld það er hans var
von heim, biðum við með ó-
þreyju, stundum fram um miðja
nótt. Vorum við sífelt að fara út
og hlusta. Var fremur en ekki
fögnuður, er við heyrðum marra
í snjónum, og von bráðar heyrð-
um við að faðir okkar var að
I hvers manns
munm 1
Winnipeg
í 45 ár
Brauð vort hcfir verið ein aðal
fæðutegund á heimilum Winni-
pegborgar í nálega hálfa öld.
Notið tvær tegundir af því við
hverja máltíð.
SPEIRS-PARNELL BAKING CO. Ltd.
Phone 86 617 86 618
SPEIRS
RORNELL
BRE/QD
vmna var jjVgCa, þv{ hann raulaði oft vísur,
er hann var einn á ferð. Færði
hann okku* ávalt einhverja ögn
af brjóstsykri eða öðru sælgæti,
en æfinlega var það mjög í hófi,
INNKÖLLUNAR-MENN LÖGBERGS
Amaranth, Man..............................B. G. Kjartanson.
Akra, N. Dakota........................ .. B. S. Thorvardson.
Arborg, Man...............................Tryggvi Ingjaldson.
Arnes, Man...............................'. . • F. Finnbogason.
Baldur, Man...............,.....................O. Anderson.
Bantry, N.Dakota ..........'...............Sigurður Jónsson.
Beckville, Man............................... B. G. Kjartanson.
Bellingham, Wash.........................Thorgeir Símonarson.
Belmont, Man...................................O. Anderson.
Bifröst, Man..............................Tryggvi Ingjaldson.
Blaine, Wash............................ Thorgeir Simonarson.
Bredenbury, Sask...................................S. Loptson
Brown, Man.....................................T. J. Gíslason.
Cavalier, N. Dakota.......................B. S. Thorvardson.
Churcbbridge, Sask................................S. Loptson.
Cypress River, Man........... .. Olgeir Frederickson.
Dolly Bay, Man..............................Ólafur Thorlacius.
Edinburg, N. Dakota.......................Jónas S. Bergmann.
Elfros, Sask........................ Goodmundson, Mrs. J. H.
Foam Lake, Sask.........................Guðmundur Johnson.
Framnes, Man.............................Tryggvi Ingjaldson.
GarSar, N. Dakota........................ Jónas S. Bergmann.
Gardena, N. Dakota...........................Sigurður Jónsson.
Gerald, Sask................................... C. Paulson.
Geysir, Man...............................Tryggvi Ingjaldsson.
Gimli, Man.......................................F. O. Lyngdal
Glenboro, Man.............................Olgeir Fredrickson.
Glenora, Man..................................... O. Anderson.
Hallson, N. Dakota........................Col. Paul Johnson.
Hayland, Man...............................................Kr. Pjetursson.
^Hecla, Man................................Gunnar Tómasson.
Hensel, N. Dakota............................Joseph Einarson.
Hnausa, Man..................................F. Finnbogason.
Hove, Man.......................................A. J. Skagfeld.
Howardville, Man................ .. .. .. Th. Thorarinsson.
Húsavik, Man..................................... G. Sölvason.
Ivanhoe, Minn.......................................B. Jones.
Kristnes, Sask............................. .. Gunnar Laxdal.
Langruth, Man.............................John Valdimarson.
Leslie, Sask...............................................Jón Ólafson.
Lundar, Man.................................................S. Einarson.
Lögberg, Sask.................................... S. Loptson.
Marshall, Minn......................................B. Jones.
Markerville, Alta............................................O. Sigurdson.
Maryhill, Man...................................Einarson.
Milton, N. Dakota.............................O.O. Einarsson.
Minneota, Minn.....................................B. Jones.
Mountain, N. Dakota.........................Col. Paul Johnson.
Mozart, Sask....................................H. B. Grimson.
Narrows, Man...................... ........... Kr Pjetursson.
Nes. Man....................................................F. Finnbogason.
Oak Point, Man. .. ............................A. J. Skagfeld.
Oakview, Man. .............................Ólafur Thorlaciug.
Otto, Man.........«................................ Einarson.
Pembina, N. Dakota .. ;.........................G. V. Leifur.
Point Roberts, Wash. . .*..........•............S. J. Mýrdal.
Red Deer, Alta. .. ». .........................O. Sigurdson.
Reykjavík, Man.................................Árni Paulson.
Riverton, Man..............................Th. Thorarinsson.
Seattle, Wash..............................Hoseas Thorlaksson.
Selkirk, Man....................................G. Sölvason.
Siglunes, Man................................Kr. Pjetursson.
Silver Bay, Man............................ Ólafur Thorlacius.
Svold, N. Dakota...........................B. S. Thorvardson.
Swan River, Man.................................J. A. Vopni.
Tantallon, Sask.......>..........................C. Paulson.
Upham, N. Dakota...........................Sigurður Jónsson
Vancouver, B. C......................1 .. .. A. Frederickson.
Viðir, Man..............*...............Tryggvi Ingjaldsson.
Vogar, Man..................................Guðm. Jónsson.
Westbourne, Man............................Jón Valdimarsson
Winnipeg, Man...........................Olgeir Frederickson.
Winnipeg Beach, Man.............................G. Sölvason.
Winnipegosis, Man.....................Finnbogi Hjálmarsson.
Wynyard, Sask................................G. Christianson.
því efni voru ekki til óþarfa
eyðslu.
Á vetrarkvöldum var mest til
skemtana sögulestur; eftir að við
systklinin stálpuðumst, jskiftumst
við á að lesa blöðin íslenzku, sem
þá voru nýbyrjuð að koma út, og
sögur þær, sem kostur var á í
bygðinni. Opinber barnafræðsla
var engin í þá daga, var það ekki
fyr en veturinn 1888-9 að til skóla
var stofnað í bygðinni; var þá
gangskör að því gjör, af nokkrum
bændum og var faðir minn einn
þeirra, er fýsti þess mjög. Var
Sigurður Thorarensen ráðinn fyr-
ir kennara um þriggja mánaða
skeið; gengum við börnin til hans
á hverjum degi; var hann maður
vel að sér og góður kennari.
Næsta vetur var sex mánaða
kensla, og var kennarinn Mrs.
Eldon frá Winnipeg; var hún af-
burða góður kennari, og beztu
gáfum gædd; bárum við ávalt
hinn hlýjasta hug til hennar; ef
kensla hennar og áhrif á börnin
ekki bæru ávöxt, þá var það ekki
henni að kenna, heldur nemendun-
um. Frækorn þau, sem hún sáði
í hjörtu barnanna, eru enn að
þroskast og bera ávöxt. Einn af
þeim ungu íslendingum, sem
nafntogaður varð í sögu Vestur-
fslendinga, en dó of ungur, gekk
í skóla til hennar þennan vetur;
var það Ingvar heitinn Búason.
Skólinn var haldinn í gömlu kirkj-
unni við Willow ána, örskamt fyr-
ir norðan Kjarna í Víðinesbygð-
inni. v (Framh.)
Kveðjusamsæti
dr.
og
Sig. Júl. Jóhannessonar
konu hans að Lundar.
Fjölment og myndarlega kveðju-
samsæti var þeim haldið, Sig. Júl.
Jóhannessyni lækni og konu hans,
að Lundar, mánudagskvöldið 29.
ágúst síðastl., í tilefni af brott-
för þeirra frá Lur(dar til Winni-
peg. Ýmsir vinir þeirra hjóna í
Lundar-bæ og grendinni gengust
fyrir samsætinu, og buðu þangað
öjlum, sem vildu vera viðstaddir.
Svo mikill mannfjöldi var þar
saman kominn, að sjaldan munu
fleliri hafa verið þar saman
komnir við þess konar tækifæri,
enda reyndist samkomuhúsið
langt um of lítið. Margir komu
að 10 til 15 mílur. Veður var á-
gætt og akfæri í betra lagi.
Samsætinu stýrði séra Guðm.
Árnason. Sagði hann frá tilefni
samsætisins í stuttri ræðu ogflbauð
menn velkomna. Var að því loknu
sezt undir borð, og varð að þrí-
setja fólk við borðin; enda voru
þeir, sem lengra voru' að komnir,
að smábætast við fram eftir öllu
kvöldi. Meðan á borðhaldinu stóð,
skemti hljóðfærasveit Lundar-
bæjar með hljóðfæraslætti. Að
þvi loknu hófust ræðuhöld og
söngur. Voru bæði íslenzkir og
enskir söngvar sungnir af öllum
milli ræðanna, og var það hin
bezta skemtun. Ræður voru flutt-
ar til læknishjónanna af Skúla
Sigfússyni þingmanni og konu
hans, Guðm. Breckmann, Jóni
Halldórssyni, George Mann, Ág.
Magnússyni og Sigurjóni Jónas-
syni. Vigfús Guttormsson og
Guðbrandúr Jörundsson fluttu
kvæði. Einnig færði Vigfús Gutt-
ormsson þeim hjónum pyngju með
nokkru af peningum í, gjöf frá
ýmsum vinum þeirra.
Allir ræðumennirnir tóku það Væri það furða þó vinirnir þínir
Nýtt deilumál.
Danir telja lslendinga ganga of
langt í kröfum sínum um
afhending forngripa.
Þegar nefndarmennirnir í dansk-
íslenzku ráðgjafanefndinni, þeir
Einar Arnórsson prófessor, Jó-
hannes Jóhannesson bæjarfógeti,
Jónas Jónsson frá Hriflu og Jón
Baldvinsson, fóru út nú um mán-
óréttlátlega eru komnir í hendur
Dana. Alls er gerð krafa til þess
að endurheimta 220 gripi frá
Þjóðsafninu og 34 gripi frá
“Dansk Folkemaseum”. Er þetta
tiltölulega lítill hluti af öllum
þeim gripum íslenzkum, sem
geymdir eru í söfnum þessum
(í því síðara eru 413 ísl. gripir).
Kröfur fslendinga eru bygðar á
því, að frá 1818 og til 1863. er
þjóðminjasafnið var stofnað, voru
UtUU V lllððUil, iUl U Ul< UU um muii- ------u----
aðamótin til þess að sitja á fundi ,*ísl. Iforngripir - afhentir danska
nefndarinnar ásamt dönsku nefnd-1 þjóðsafninu samkvæmt konung-
armönnunum, mun eitt aðalmáliðj legri fyrirskipan. Var hér um
sviðinu. ;Sem læknir kvaðst hann
hafa haft tækifæri til þess að
kynnast fólki í ýmsum flokkum og
af ýmsum þjóðum, þegar erfið-
leikar hefðu sorfið hvað fastast
að því, og fyndist sér að maður
þá kyntist fólki hvað bezt og
lærði að skilja til hlítar, hvert
væri innræti þess. Kæmist mað-
ur þá að raun um, að undir niðri
væru menn yfirleitt næsta líkir,
þótt ólíkir væru á yfirborðinu.
í lok ræðu sinnar kynti hann
eftirmann sinn, dr. Núma Hjálm-
arsson, sem þarna var staddur,
og kvaðst vona, að hann mætti
sömu velvild og sér hefði verið
sýnd.
Nokkrar konur á Lundar og
þar í grendinni, stóðu fyrir veit-
ingum á samsætinu og gerðu þær
það með mestu rausn og skör-
ungsskap. Var liðið langt fram
yfir miðja nótt, þegar samsætinu
var slitið og menn fóru að halda
heimleiðis.
Fólk á Lundar og í bygðunum
þar í kring, hefir mist alveg sér-
staklega skyldurækinn og sam-
vizkusaman lækni, þar sem dr.
Sig. Júl. Jóhannesson er. Hefir
honum verið við brugðið fyrir ör-
læti og umlíðunarsemi við fátækt
fólk. Hann hefir og verið hepp-
inn læknir; en samt má fullyrða,
að vinsældir hans stafa langmest
aí samúðarkend hans, sem hvar-
vetna kemur í ljós, þar sem ein-
hverjir líða. Sigurður hefir jafn-
an látið mikið til sín taka á öðrum
sviðum. Hann er maður, sem
ekki fer dult með sannfæringar
sínar í neinu. Eins og gerist, á
hann mótstöðumenn, ekki allfáa.
En þeir, flestir hverjir, jafnvel
allir, munu fúsir til að viður-
kenna, að hann sé mannkosta-
maður, að hann eigi fyllilega
skilið þær vinsældir, sem honum
hafa fallið í skaut. Og þeir eru
ekki ýkja margir, sem það verð-
ur sagt með sanni um, að þeir séu
vinsælir jafnvel meðal andstæð-
inga sinna.
Viðstaddur.
Til Dr. S. J. Jóhannessonar,
flutt í skilnaðarsamsæti á Lund-
ar, 29. ágúst 1927.
Þrotin er samleið og þú ert á
förum,
það eru forlög, sem ýfa mitt skap.
Skilnaðarorðin á vinanna vörum
votta það bezt, að þeim svíður það
tap.
Þú hefir verið hér bjargvættur
bezti,
búinn til hjálpar á sérhverri tíð;
þu ert í sannleika mannvinur
mesti,
margreyndur orðinn hjá fátækum
lýð.
Hver mundi vilja í fótspor þín
feta,
fylgja því dæmi, sem þú hefir
gert?
Aungvir það geta, sem aurasafn
meta— - ,
ágirndin hefir þá skaðlega merkt.
Sannari’ og göfugri hugsjón þú
hefur,
hollari, friálsari’ og kristnari trú.
Get eg það fullyrt, að gullsjúkur
refur
gæti’ ekki lifað að vera’ éins og
þú.
Okkur mun finnast hér skarð fyr-
ir skildi,
skemtunin tapast, er veitt getur
þú.
Fólkið í sveitinni veit eg að vildi
vita þig kyrran með dætrum og
frú.
Lipurð og frjálslyndi’ í félags-
skap sýnir,
framkoman sannar þitt manngildi
bezt.
fram, hvílíkur vinsældamaður dr
Sigurður væri, sökum framúr-
skarandi hjálpsemi og skyldu-
rækni sem læknir. Luku allir
upp einum munni með það, að
vinsælli læknir hefði aldrei veri-
ið þar í bygð, og þótt víðar væri
leitað. Væri þetta einróma álit
allra, þótt ýmsa greindi á við
hann í opinberum málum.
Að síðustu svaraði dr. Sigurð-
ur. Þakkaði hann fyrir velvild-
ina til sín og konu sinnar, sem
samsætið bæri vott um. Sagðist
hann hafa átt framúrskarandi
vinfengi að fagna í bygðinni all-
an þann tíma — hálft sjöunda ár
— sem hann hefði verið læknir
I þar, og það þrátt fyrir það, þótt
1 hann hefði jafnan átt þar and-
stæðinga allmajga á stjórnmála-
vildu þigvfyrir sinn konung og
prest?
Þú ert, minn kæri, með fjölskyldu
á förum,
forlögum þeim verður trauðlega
breytt.
Blessi’ ykkur lánið með batnandi
kjörum,
blómsveigum verði' ykkar æfileið
skreytt.
Hjartnæma þökk fyrir hérveru
góða, >
hjálpina veitta með glaðværri
lund.
Vinir og kunningjar vilja nú
bjóða
vinhlýja hendi á skilnaðar stund.
V. J. Guttormsson.
á dagskrá nefndarinnar hafa ver-
ið afhending íslenzkra forngripa
úr dönskum söfnum til Þjóð-
minjasafnsins hér.
Mál þetta hafði verið reifað lít-
illega á fundi nefndarinnar í
fyrra, og fór Matthías Þórðarson
fornminjavörður utan í vor til
þess að ráðgast um málið við for-
stöðumann þjóðsafnsins danska,
hr .Mackeprang, án þess þeim þó
semdist um afhendinguna.
Hingað komin dönsk blöð skýra
nú frá málinu á ýmsar hliðar og
er á þein* að heyra, að Dönum
finnist Islendingar ganga of langt
í kröfum sínum. Liggur við, að
sum þessara blaða séu æf út af
gerræði Isleijdinga, að vilja
heimta aftur réttmæta eign sína.
Má þar fremst telja “Nationalti-
dende”, en um það má nú segja,
að því svipi enn til fyrri af-
stöðu sinnar í íslandsmálum.
20. f. m. hefir blaðið veður af
því, að í aðsigi sé endanleg á-
kvörðun um afhending skjala og
forngripa úr dönskum söfnum til
íslands. Minnist blaðið lauslega
á kröfur líslendinga um endur-
heimt skjala úr Árna Magnússon-
ar safni og getur um afstöðu pró-
fessors Finns Jónssonar í því
máli, en hann lagðist á móti af-
hendingu allra skjala yfir höfuð.
Segir blaðið, að endanlegar sam-
þyktir um þessa afhending séu
þegar gerðar og muni afhending
skjalanna fara fram innan
skamms.
Hvern daginn eftir annan flyt-
ur nú blaðið greinar um málið og
fær ummæli ýmsra manna um
það. Er það tvímælalaust tekið
fram af hálfu blaðsins, að nái
kröfur þær, sem Matthías Þórð-
arson fornminjavörður bar fram
á fundi þeirra hr. Mackeprang,
forstöðumanns þjóðs. danska,
fram að ganga, þá sé um að ræða
mikla skerðingu á miðaldasafni
þjóðsafnsins og kunni hún að
hafa eyðileggjandi áhrif á
safnið.
Gripir þeir, sem íslendingar
gera kröfu til, eru af ótvíræðum
íslenzkum uppruna, svo sem
kirkjuhurðin frá Valþjófsstað,
hökull Jóns biskups Arasonar,
biskupsstólarnir frá Grund í Eyja-
firði og ýmsir aðrir gripir, sem
valdboð að ræða, og eigum vér
því heimtingu á gripum, sem
sannanlega voru afhentir vegna
fyrirskipunarinnar, , og má ekki
hvika frá þeim grundvelli.
Svo er að heyra á dönskum
blöðum, sem íslenzku nefndar-
mennirnir séu sammála um öll
höfuðatriði, og er það vel, en á
hinn bóginn má vænta andbyrs
af hálfu dönsku nefndarmann-
anna, sérstaklega er óreynt hvern-
ig Halfdan Hendriksen, sem kos-
inn var í ár af hálfu íhaldsmanna
kann að snúast í málinu.
Einar Arnórsson próf., sem er
formaður ísl. nefndarhlutans,
hefir látið svo um mælt (’í samtali
við “Nationalt.”) “að samkvæmt
ísl. skilningi geti verið um tvo
möguleika að ræða, ef Danir sjái
sér ekki fært að ganga að öllum
kröfum Islendinga. Takist samn-
ingar ekki í nefndinni, geti stjórn-
ir beggja landanna gert með sér
sérstakan samning um afhending
gripanna, — en komist nefndin á
hinn bóginn að niðurstöðu, sem
önnur hvor stjórnin getur ekki
samþykt, þá sé málið enn óleyst.”
“Hvernig?” spyr blaðið. “Nái
kröfur íslendinga ekki fram að
ganga nú,” svarar Einar, “þá
heldur málið áfram að vera deilu-
mál milli íslands og Danmerkur
á sama hátt og sambandslaga-
deilan var áður, og verður þang-
að til endanleg niðurstaða er
fengin.” — L. S. í Vísi.
mum
s£®NTA1NS NOAWJ!!
Magic bökunarduft,
er ávalt það bezta í
kökur og annað kaffi-
brauð. það inniheldur
ekkert alum, né nokk-
ur önnur efni, sem
vaSdið gætu skemd.
Þjóðlögin erlendis.
í “Skírni 1922 birtist fyrsta rit
gerðin eftir undirritaðan um >s-
lenzk þjóðlög. Árið eftir var rit-
gerð þessi aukin og endurbætt
birt á þýzku í mánaðarritinu “Die
Musik”, sem er mjög útbreitt út
um heim allan. Eftir það hefir
áhugi fyrir íslenzkum þjóðlögum
aukist stöðugt bæði í Þýzkalandi
og í öðrum löndum. Skírnisgrein-
ir var birt í norskri þýðingu eftir
dr. Eggen í tímaritinu “Syn og
segn” 1924. Úr ýmsum áttum ber-
ast mér enn beiðnir um að skrifa
um íslenzk þjóðlög fyrir blöð og
tímarit, aðallega í Þýzkalandi og
nokkrar slíkar greinir hafa birzt,
þó að enn hafi eg ekki haft tíma
til þess að verða við öllum þeim
•
fKKHKHKHKHKHKHKHKHKHKBKHKHKBKHKHKHKHKHKHKHKH'HKHWHKHKH3
Vetrarafgreiðsla á ís
hefst 1. Október
Það er sumar í eldhúsinu allan veturinn—og þér þurfið ís til að
halda fæðunni ferskri. Því að vera án þess, þegar það kostar
ekki nema lítið að fá góðan ís og góða afgreislu.
á mán. afsláttur alls
$12.83 $3.75 $0.50 $3.25
$15-75
$ L25
$4.50 $0.50
$4.00
0.25
$19.35 $5-oo $0.50 $4.50
Flutningur þrisvar á viku.
Allan tíman afslattur alls
75 pd. á viku .... $14.25 $1.42
100 pd. á viku—
(25-25-50) ....$17.50 $1.75
Sett í ísskápinn ....
150 pd. á viku
sett í ísskápinn $21.50 . $2.15
SKILMÁLAR:
Fyrir allan tímann:—10% afsláttur ef borgað er að fullu fyrir 15.
okt., eða nettó ef borgað er í þremur jöfnum borgunum: einU
þriðji 15. okt., einn þriðji 1. nóv., einn þriðji 15. nóv.
Mánaðar borgun:—50C afsláttur ef borgað ’er innan fimm daga
frá því að byrjað er.
Coupons:—500 pd. bók (25 pd. hver miðij $5.50 út í hönd.
ÞEGAR ÞJER SÍMIÐ
eítir ís, þá spyrjið um verð á kolum og við—besti eldiviður, sem
hægt er að fá í Winnipeg.
Arctic Ice & Fuel Company Ltd.
METROPOLITAN THEATRE BUILDING, opposite Eatons
PHONE 42 321
Ö<HKH><HKH><HKHKHKHKHWHKHKH«HKHKHKH><HKHKH><HKHKH><HKH><HKfÖ'
bónum. Nú hefir einnig komið til
tals að ungmennafélögin í Þýzka-
landi og reyndar einnig í Noregi
tæki íslenzku þjóðlögin á stefnu-
skrá sína, Eins má telja víst, að
ungmennafélögin íslenzku taki
málið að sér a. m. k. í sambandi
við endurreisn þjóðdansanna. Það
má því segja, að nokkur skriður
sé kominn á málið, sem enn er á
byrjunarstigi.
Þó eru enn til menn á íslandi,
sem ekki hafa réttan hug á þess-
um efnum. Er ekkert við því að
gera, nema ef menn þessir reyna
að útbreiða skoðanir sínar, sem
að ýmsu leyti megi teljast móðg-
andi gagíivart ísl. þjóðinni. En
nú hefir slæðst grein um þetta
inn í gestablað (Fremcjenblatt)
það, sem gefið var út i Reykjavík
í sumar, er þýzka skemtiskipið
kom, og er sú grein ekki þjóðinni
til sóma, líklegast mest fyrir van-
þekkingu höfundarins. Það skift-
ir nú reyndar ekki miklu máli fyr-
ir endanlegar skoðanir þýzku
þjóðarinnar (isem er nærri 100
miljónir með öllum ■ þýzkumæl-
andi þjóðflokkum utan landamær-
anna), hvaða fréttir þessir 300—
400 ferðamenn fá af íslandi, en
viðkunnnlegt er að vel sé og rétt
frá sagt. Höfundur greinarinn-
ar, “Die Musik in Island” nefnir
íslenzka þjóðlagatímabilið að
sumu leyti “chaotisch” (ruglings-
legt) ástand, og segir svo að ís-
lenzki tvísöngurinn sé alls ekki
“harmonisch in modernem Sin-
ne”, þ. e. samhljómandi í nútíma-
skilningi. Við Islendingar höfum
ástæðu til þess að fyrirverða
okkur fyrir svona þekkingarleysi.
Höfundur greinarinnar þekkir
auðsjáanlega ekki listtónsmíðar
heimsfns frá síðasta mannsldri.
Það eru víst 50 ár síðan farið var
að nota samhliða fimmundir í
tónsmíðum viðurkendr tónskálda
(samanber Puccini, Strauss og
nærri öll tónskáld eftir þeirra
tíma). — íslendingar þurfa ekki
að skammast sín fyrir tvísönginn
þess vegna! í
Baden-Baden, 14. ág. 1927.
—Mbl. Jón Leifs.
HAFRAR TIL SÖLU
*
Hafrar, bœði til fóðurs og útsæðis, geta bændur fengið í Þeim hér-
uðum þar sem hafra uppskeran hefir brugðist, frá öðtum héruðr m
í Manitoba og Saskatchewan, þar sem uppfkeran er géð, án þess «ð
nokkrir komist þar að til að taka áfóða af þeirri vaizlun. Canadien
Co-operative Producers (The Canadisn Pcol) annast þessa sölu.
PANTIÐ SEM FYRST það sem þér t>urfið, áður en beztu hafr-
arnir eru sendir austur. Hafið tal af vorri LocalShippingCómmittee,
eða Pool Elevator Agent, eða sendið pantanir jðarbeinttil
eat
The Canadian Co-operative Wheat
Producers Limited — Winnipeg
Miss Bertha Russell, hrífandi faileg
leikJcona, sem leikur aðaJiilutverk f
leiknum “Aiaddin”. Fyrsta sinn, sem
flokkur frá Eng'landl kemur til Cana-
da að sýnia þennan leik á Walker leik-
hösinu. Alla næsrtu viku og eftírmiðdag
miðvikudags og laugardágs.