Lögberg - 02.08.1928, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUÐAGINN 2. ÁGÚST 1928.
BU. 3.
Fertugaála og fjórða ársþing
Hins evangeliska lúterska kirkjufélags Islendinga
í Vesturheimi.
HALDIÐ í UPHAM, NORTH DAKOTA,
20.—23. Júní 1928.
Þá lagði séra Jóhann Bjarnason fram þessa skýrslu um
tilögur framkvæmdarnefndar til kirkjuþings:
Tillögur framkvæmdarnefndar til kirkjuþings 1928.
Framkvæmdarnefnd (kirkjufélagsins hefir samþykt, að
leggja eiftirfylgjandi tillögur, til væntanlegra samþykta, fyrir
þetta kirkjuþing:
Fjármál (þrjár tillögur)—
1. Að kirkjufélagið greiði eins og að undanförnu, til heið-
ingjatruboðs (í Japan, $1,200, og séu söfnuðir kirkjufélagsins
beðnir að styrkja Iheiðingjatrúboðsmálefnið af alefli, á þann
hátt og með því móti, er bezt þyíkir henta á hverjum stað.
2. Kirkjufélagið ihaldi áfram að heyra til National Luth.
Oouncil, og sé tillag kirkjufélagsins til þess félagsskapar, fram
til næsta nýárs, $200.00.
3. Að fastagjaldi safnaða til kirkjufélagsins, fyrir í hönd
farandi fjárhagsár, sé ákveðið $600.00.
Heimatrúboð. (Ein tillaga):
(1) Að ®éra Jöhann Bjarnason sé ráðinn til heimatrú-
boðsstarfs, til næsta kirkjuþings, með $1,800 launum, auk ferða-
kostnaðar.. -
Ungmennamál. (Ein tillaga):
(1) Að söfnuðir kirkjufélagsins komi á ungmennamótum
í bæjum og bygðarlögum, þar sem kirkjufélagið hefir starf með
höndum, og séu slík mót með því fyrihkomulagi, er bezt þykir
henta á hverjum stað.
Sunnudagsskólamál. (Tvær tillögur):
(1) Að kirkjufélagið fái séra G. Gutttormsson til að semja
lexíur út af æfisögu Krists, Og sé þetta gefið út í bókarformi,
er sé um 50—60 (bls., og upplagið, til að byrja með, 1000.
(2) Að mæla með, að tekin sé til greina bending forseta
“Hinna sameinuðu kvenfélaga kirkjufélagsins”, í bréfi til for-
seta, er fer fram á, að fengipn sé hæfur kventrúboði, er ferðist
einhvern hluta ársins um íslenzkar bygðir, og leiðfoeini fó'lki í
sunnudagsskólamálum og yfir höfuð í kristilegum fræðslumál-
um hinna ungu.
Útgáfumál. (Þrjár tillögur) :
(1) Að Gjörðábðk kirkjuþingsins sé gefin út, með sama
móti og fyrirkomudagi og á liðnu ári.
(2) Að Sameiningin sé gefin út í sama formi og með
sömu stærð og hún er nú.
(3) Að kidkjuþingið feli framkvæmdarnefnd að gjöra
gangskör að þvj, að innheimta útistandandi áskriftargjöld
blaðsins og að útforeiða folaðið sem mest að auðið er.
Jóhann Bjarnason (skrifari fr.k.n.)
Næst var tekið fyrir Fyrsta mál á dagskrá:
Framtíðarhorfur kirkjufélagsins og afstaða þess gagnvart
öðrum kirkjufélögum.
Séra Rúnólfur Marteinssön foað um, að þessu máli væri
fresta til næsta dags, og var það samþykt.
Þá var tekið fyrir annað miál á dagskrá:
Heimatrúboð.
Var fyrst tekin fyrir sú tillaga framkvæmdarenfndar í þvi
máli, að séra Jöhann Bjarnason sé ráðinn til næsta ^cirkjuþings,
með $1800 launum, auk ferðakostnaðar. Var tillagan rædd »11-
ítarlega, en loks samþykt í e. hlj.. Var síðan heimatrúboðs-
málið í heild sinni rætt af fjöri og áfouga o gkom loks fram til-
laga, er S. S. Einarsson gjörði, um, að málinu sé vísað til sjö
manna þingnefndar. T.Mlöguna studdi A. E. Johnson, og var
hún samþykt. — í nefndina voru skipaðir: séra N. S. Thorláks-
son, A. E. Johnson, S. iS. Laxdál, Séra R. Marteinsson, Bjarni
Jones, B. T. Benson og Tihórður Bjarnason.
Þá var tekið fyrir þriðja mál á dagskrá:
Jóns Bjamasonar skóli.
Engar tillögur frá stjórnarnefnd eða frá skólastjóra, lágu fyr-
ir í málinu. Hins vegar gat skólastjóri þess, að búist væri við,
að starfið ihéldii áfram í sama horfi og verið hefir. Bað hann
um, að málinu væri frestað þar til er séra Hans B. Thorgrím-
sen sé kominn til þings, og var það samþykt.
Næst var tekið fyrir fjórða mál á dagskrá: Betel.
Lá fyrir í því máli tillaga stjórnarnefndar um, að bygð sé
viðbót við bygging gamalmennaheimilisins, er rúmi 12—15
manns; áætlaður kostnaður $10,000. Skuli viðbót þessi við
bygging heimilisins bera nafn veigjörðamanns stofnunarinnar,
herra C. H. Thordarsonar. Beðið var um, að tillögunni væri
skift í sundur í tvo liði og var það samþykt. — Var tillagan í
báðum liðum rædd alllengi og ítarlega og báðir liðir loks
samþyktir með því að allir stóðu á fætur.
Samþykt var, að þeir séra Carl J. Olson, séra H. Sigmar og
séra R. Marteinsson sé þriggja manna nefnd, er semji þings-
yfirlýsing um ihinar stór-höfðinglegu gjafir herra C. H. Thórð-
arsonar til Betel, og leggi síðar fyrir þing..
Var því næst samiþykt að slita fundi. Var sunginn sálm-
ur og fundi síðan frestað kl. laust fyrir 6, þar til kl. 8 e. h.
FJÓRjÐI FUNDUR—kl. 8 e. h. sama dag. — Fundurinn
hófst með foænargjörð, er séra Carl J. ólson stýrði. Sunginn
var sálmurinn 234, og flutti séra Jó'hann Bjamason síðan fyr-
irlestur, er hann nefndi:
\
“Afstaða kirkjunnar gagnvart spíritismanum.”
Var Ihonum að því erindi loknu, greitt þakklætisatkvæði með
þvií, að allir stóðu á fætur.
Fonmaður kjörbréfanefndar skýrði frá, að komniir væru
til þings þeir Árni Johnsion og Tryggvi Johnson, frá Immanú-
elssöfnuði á Baldur, og Sigurður Antóníusson frá Frelsissöfn-
uði. Skrifuðu þeir undir hina venjulegu játningu og tóku
síðan sæti sín í þinginu.
Forseti foar fram kveðju og árnaðarósk frá séra F Hall-
gnmssyni í Reykjavík á íslandi, bæði til Melanktons safnaðar
og kirkjuiþingsins. Var því tekið með fögnuði og þess minst
hversu nýtur stanfsmaður séra Friðrik var og samvinnuþýður’
þau mörgu ár, er hann var þjónandi prestur og emfoættismað-
ur kikjufélagsins.
Var síðan sunginn sálmurinn nr. 50, blessan lýst af forseta
og fundi svo frestað kl. 9.50 e. h., þar til kl. 9 f. h. næsta dag.
FIMTI FUNDUR—kl. 9 f. h. þ. 22. júní. — Fundurinn ’
foófst með guðræknisstund, undir leiðsögn séra N. S. Thorláks-
sonar. Flutti hann stutta prédikun um kristniboð og hafði
fyrir ræðutexita: Lúk. 2, 29-33 og Matt. 28, 18. 19.
Fór þá fram nafnakall, og voru allir á fundi. — Formaður
kjöribrófanefndar, séra Carl J. Olson, tilkynti, að á þing væri
kominn IStefán Scheving, frá Vídalínssöfnuði. Skrifaði hann
því næst undir játningu þingsins og tók sæti sitt sem erindreki
Vídalíns safnaðar. Sömuleiðis skýrði séra Carl frá, að afsök-
un ‘hefði komið frá Grunnavatnssöfnuði í tilefni af því, að söfn-
uðurinn hefði ekki getað komið því við, að senda fulltrúa á
kirkjuþing.
Gjörðabók 1., 2., 3. og 4. fundar lesin og samþykt.
Forseti tilkynti, að kominn værli til þings séra Hans B.
Thorgrímsen. iBauð forseti hann velkominn og gat þess um
llieð, að þó séra Hans starfi nú meðal annarar þjóðar, þá sé
hann þó enn einn af prestum kirkjufélagsins og foafi þar af
lejiðandi full þingréttindi.
Þá lá fyrir þriðja mál á dagskrá:
Heiðingjatrúboð.
Séra N. S. Thorláksson Iagði fram skýrslu trúfooða vors í
Japan, séra S. O. Thorláksonar, er stíluð er sameiginlega bæði
t(il United Lutheran Ohurch og kirkjufélagsins :
Thc Kurume Ficld Report, 1927.
Not only are we living in a world of topsyturvydom when we
compare the ways and customs of the Orient and the Occident, but
lso do we live in a world of contrast when we compare the sorrows
and joys of life, its discouragements and encouragements, its failures
and successes. Such might be the theme of our Annual Report for
1927 in the Kurume Field. For we have been very forcefully re-
minded of the Words of the Psalmist (126: 5, 6J, — “They that sow
in tears shall reap in joy. Tho he goeth on his way weeping, bear-
ing forth the seed, he shall come again with joy, bringing his sheaves
with him.” Therefore, we shall endeavor to leave with you an im-
pression of “the Joys of Service” should you decide to read beyond
the first paragraph. For the Harvest of Sheaves in our field has in-
deed been abundant in spite of the so-called “decline of Missionary
Spirit” reported to be abroad in our generation. Our experiences
have proven to us that blessed results are still attainable, yet not
without their accompanying reverses.
Were we to write a detailed report it might read like the enum-
eration of casts set down in a clinic report. Or, again, we might
write a number of personal stories on individual canversions, viz.:
Uchimura, the business man; Yamaguchi, the salesman; Sato, the
military lawyer; Kondo, the carpenter; Takada, the druggist’s son;
and their wives. This list would not be complete without mention
of converts who are students, clerks, servants, etc.# One of our most
recent converts, one of a goodly number baptized on Christmas Day,
is Mrsó Oata, a Doctor’s wife. Our entrance into this home and sub-
v sequent developments including the Doctor himself, would make none
the less interesting reading material for a report. Thus we might go
on indefinitely showing you how we rejoice in the very personal con-
tacts wlhich it has been our privilege to develop during the year.
Thru it all, however, we have been made very conscious of the
miraculous workings and power of the Holy Spirit.
The Jubilee and the Bell.
In passing, we might mention the 25th Anniversary celebration of
our local church, which took place on May 8th in connection with
the annual Convention of our Japan Lutheran Church, which con-
vened in Kurume from May 6th to the 12th, the Jubilee beeing clim-
axed by the installation of a 600-lb. Bell in our ’churohtower on Trinity
Sunday. T-his bell is inscrifoed: “A Jubilee Memorial — Glory to
God, 1901—1926”. One half of the cost was contributed by friends
of the Icelandic Synod in America, the remainder being raised locally
among the members as a Thank-offering. This, together with all the
preparations,! considerable extra work and expense for the Jubilee
and for the entertainment of the Convention, was gladly assumed by
the members. Thus, when it is recalled that three years ago this
congregation had all but petered out, it is very gratifying and encour-
aging to know that the great majority have again rallied amd are de-
finitely planning and working towardá self-support in the near future.
The Community Hall.
Last year we closed our report with an appeal for a Community
Hall in Kurume, challenging the home Church to raise one-half if
tfoe Kurme peope would pledge themselves to raise the other half
locally. But therð has been no response from across the sea. We
asked the Mission to allow us to go ahead using our Missionary rent
allowance. The proposition was, that the congregation having raised
its one-half, one of our local members would mortgage his personal
property for 4% years for the balance, and during this time we would
pay him our rent allowance. This was not deemed feasible by the
powers that be. The Chucrh Council then set about to find ways and
means to raise the yvhole amount locally. They are now launching
forth on a kind of Every-ember-Canvass” campaign, thru which they
hope to appeal to every Church member, and to every parent of our
Kindergraten graduates, also to enlist the interest of and the solicit
contributions from some monied citizens of Kurume who might be
interested in the social and moral advancement of their city. This
plan our Mission has approved, and drawings for the building are be-
ing studied. Thus our Vision for an enlarged equipment to accom-
modate various community activities thru which we had hoped to
reach more effectively and to serve more efficiently an ever growing
circle of acquaintances with concrete evidences of the blessedness of
fellowship with one another thru Christ our Lord, is at last becoming
an accomplished fact.
Daily Vacation Bible School.
During the summer we experimented with a Daily Vacation Bible
School. Mr. R. Yamauchi, a Middler in our Tokio Seminary, was
sent to assist at Kurume during his summer vacation. This school
was conducted in the Missionary-pastor’s home, and tho the weather
was unfavorable most of the time the Scbool was well attended and
proved an experiment well worth while.
v Thus our work iu the city and the opportunities for Service have
grown by leaps and bounds during the past year, so that there is no
end of uses to which the above mentioned Community Hall might be
adapted as a Community Service' Center, for we have had in mind
any number of activities and programs to propose as time would per-
mit. Were we only to mention a few, — our present Kindergarten
could be carried on and accommodated on a much enlarged scale,
reaching an ever increasing number of homes; a first-class Summer
Vacation Bible School might be established; various Young Peoples
activities fostered; Father and Mother Meetings promoted; Boy
Scouts and Organized Play encouraged; and various Community Ser-
vice or Welfare Programs featured; the supreme purpose of all this
being to make our Lutheran Church in Kurume as “a city set on a
hill that cannot be hid.” Oh, how we cherish this Vision! But now
we have been ct off, as it were, to begin our “dreaming” anew for
the advancement of the Kingdom in another field, i.e. Kobe. —1 At
Christmas, 1927, we closed our ministry in Kurume with a Baptismal
Service for ten adults, these together with the results of the Harvest
throughout the year, makes this a Banner Year, indeed a Jubily Year
for the local Church as well as for your Missionary there. Rejoice
and be glad”. The Joys of Service have truly been our privilege.
“Thanks be to God”.
Amagi and Jts Tenth Anniversary.
On Sunday, Nov. 6th, the Congregation at Amagi commemorated
the lOth anniversary cyf the beginning of our work in their village.
In the spring of this year the pastor, Rev. Washiyma, and some of
the members summoned the Missionary-in-charge to i conference,
the purpose of which was to solicit his efforts in securing for them
thru the Mission, Ohurch property and a Building to nark our ten
years of evangelistic efforts in Amagi. The Missionary took this
occasion to inform them that the day for suoh donations from the
Mission or from the Church at home had passed, and that it was high
time our Japanese Christians should begin to manifest a different
spirit and interest in securing for therrtselves church lomes. Thev
evidently took this lesson seriously, for they set about to raise a
Memorial Fundi themselves to buy at least a plot of ground at the
time of their lOth Anniversary Service. The result was that during
the above mentioned Service, the' Treasurer announced that to date
their Fund in cash tód in three-year pledges amounted to Yen 1,385.30
fit has since reached Yen 1,500.00), and he proposed thatthey at once
proceed with the purchase of 100 tsuba of land located qjite centrally
near the Middle School of the Jown. This was unanimously approved.
The Committee had already made negotiations and th« go-between
was just awaiting the decision of the Congregation..
After the Service your Missionary took the leading man of the
Committee (Dr. Masunaga, a dentist) acide and asked him, if it were
possible, to hold up the deal for at least a month and a hslf, that since
they had done so remarkably well he would open negdtiations with
the Mission to add to their amount sufficient to close the deal for 150
or even 200 tsbo of land, as he felt that the Mission as well as the
Church in America in this way would surely wish to rranifest their
appreclation ,of the splendid success of the efforts of this small
group of fellow-Lutherans in Amagi.
An Appecd.
A petition to this effect was subsiquently drafted and submitted
to the Mission. But because of the heavy cut in ou" Budget for
1928 along with the strict orders for economy from our Board of
Foreign Missions, the request for the Amagi congregation was not
granted. (Parenthetically, we have just read in a recent “Lutheran”
the following sentence: “But the necessity fdr its comiflg should not
have existed in the United Lutheran Church” bv the Editor with re-
gard to the needs and wants of our deceased pastors’ widows and
families. Might not the same be said of our Chirch’s Foreign
Mission support. or rather lack of support, as maniíested bv our
Foreign Mission Board’s CUT? “The necessity for its coming should
not have existed in the United Lutheran Church.” WJy should the
Lutheran Church be cutting down on its Foreign Mission’s Program
just because all the other denominational Boarcls whose representatives
get tofether for annal conference at Atlantic City have proceeded in
this way? Yes, we are well aware that our Church’s failure to
measure up to the apportionment isT the immediate cause and excuse,
But at Atlantic City the trend of the times for the Missionary Pro-
gram is registered and standardized. Why union in this matter, when
we hold so firmly as a Church against all other fomrs of unionistic
efforts? Oh, for a Poincare or a Dawes to work out our Budgets
and to balance same with our Apportionment System, leaving us
goodly balances with which to carry on advance work in the Building-
up-the-Kingdom Campaign! ShaU it be proven true tha( the Mis-
sionary Tspirit is on the decline, as asserted by some pessimistic Mis-
sionaries and Church Workers, whose wise and otherwise sayings are
hearalded abroad by the Literary Digest and Denominational maga-
zines? But we digress!).
We would, herewith, urgently plead that a case of the above
mentioned Amagi kind, where a few struggling and straggling Luth-
erance are actually in the true spirit of self-support trying to help
themselves, be, indeed, made a case of real Special Appeal at home.
We believe that the day is fast approaching, if it has not already come,
when our constituencies at home cannot and should not be appealed
to as of old, i. e. to give equipments outright, to spoon-feed as it were
our Foreign Mission oongregatioifls without due efforts at self-support
and self-propagation having first been made.
á móti eins mörgum gestum og
verkast vill, og gjöra þeim dag-
in.n ánægjulegan, eins og skemti-
skráin ber með sér — þolir hún
samanfourð við alt, sem Vestur-
Islendingum foefir áður verið boð-
ið á þjóðfoátíðardegi. Einkenni-
legt og hyllándi er það, að allir,
«em kema fram á sikemtiskránni,
og flytja ræður eða kvæði, er við-
urkent gáfu- og lærdómsfólk, og
má því búast við útbreiðslu nýrra
hugsjóna þann dag. Allir ættu
því að passa, að koma nógu
snemma, svo þeir fái notið til fulls
þess, sem fram fer. Hinn góð-
kunni lista söngmaður og söng-
stjóri, Gunnar Matthíasson, leiðir
söngflokkinn þann dag, og ætti
það eitt fyrir sig að vera nóg að-
dráttarafl fyrir söngelskar sálir.
Hida Prospects Good.
As for Hida we are happy to report tangible results in a foodly
number of baptisms and inquiries. The Rev. Okuma, who' is a very
forceful evangelical preacher, is steadily regaining for our Church
in this town of the Oita mountains the respect of the community.
We regret, however, to report that owing to the pressure of the
city work in Kurume, we have not been able to take up the rural work
of Yoshii and Tanushimaru as we had been planning and hoping dur-
ing the past two years. But now that a very efficient pastor, Mr. C.
Kishi, has been assigned (at least until Convention time this spring
and very likely to be continued) by The Joint Executive Committee
to carry on in the Kurume Church, my successor and the founder of
the Kurume work, the Rev. . M. T. Winther, will be able to take hold
of the more extensive evangelistic work of the Kurume Field.
Sayonara!
In closing this report we should like to illustrate, in contrast, for
you our past and present conditions of Worship by two accompany-
in& photographs. It has been our privilege during the past year, the
former two years in the Kurume Field were times af adjustment, to
officiate in a well appointed Chancel for an ever growing congrega-
tion, while it now becomes our duty to worship in a rented room, 9 x
24, in a field located in the very center of this Empire, strategic in
many respects, where our Church has been at work for eight years.—
PRAY that your Missionary be not overcome by discouragements
because of the smalilness of things here in the way of equipment, —
small, because ypu, the Church at home, have refused to hear the
“Macedonian Call” of my predecessor, Dr. C. K. Lippard, while he
was still resident here, — compared with the well-equipped Kurume
church and the bigness of fructifying opporitunities in that former
field. (Would yau blame him, were he to be sceptical about this,
his Call for your PRAYERS?) We have caught a Vision, PRAY
that it be not an idle and vain dream.
Respectfully submitted,
S- O. Thorlaksson,
New Address, — 575 Ueno, isbi Nada, Kobe, Japan.
íslendingadagurinn i Seattle
stendur nú á sjálfstæðum grund-
velli, þar sem eiga kosningarrétt
og kjörgengi allir íslendingar yfir
18 ára; hann er því óiháður öðrum
félögum. Fyrsti þjóðminningar-
dagurinn undir þessu fyrirkomu-
lagi, var 'ha.ldinn (hér í fyrra og
foepnaðist vel. Almenningur lýsti
ánægju sinni yfir deginum.
Forstöðunefndin þorir að ábyrgj-
ast að enginn skuli verða fyrir
vonbrigðum, sem sækir íslend-
ingadaginn 12. ágúst að “Silver
Lake”. Ágætis verðlaun verða
gefin fyrir allar fþróttir, sem eru
bæði fjölbreyttar og ginnandi. ís-
lenzkar konur sjá um veitingar á
staðnum allan daginn. Skerntl-
staðurinn er einkar fagur, ágætis
sundpláss og lystibátar til leigu.
Danshöllin verður öll skreytt með
fánum, og landvættir íslands
horfast þar í augu við gestina. —
Komið, ungir og gamlir, allir
ferðafærir íslendingar og takið
saman höndum og minnist þess
fegursta og bezta, sem þróast hef-
ir í þjóðlífi voru austan hafs og
vestan, frá landnámstið fram til
vorra daga.
Munið sunnudaginn 12. ágúst.
Var því næst foeðið fyrir trúboðunum og,fyrir hinu mikla
starfi þeirra. Flutti séra Steingrímur fram foænarorð í heyr-
anda hljóði, en þingmenn og aðrir áheyrendur stóðu á meðan.
Var síðan Faðir-vor lesið sameiginlega uppihábt af öllum.
Að iþessu loknu urðu nokkrar umræður um málið, og lagði
A. E. Jo'hnson síðan til, en G. J. Oleson studdi, að séra N. S.
Thorláksson sé beðinn að þýða skýrslurnar, og birta í Lögbergi,
og var það samþykt.
Þá lá fyrir tillaga framkvæmdarnefndar, að kirkjufélagið
greiði $1200 atf launum trúfooða vors í Japan komandi ár. Var
tillagan samþyikt í e. hlj.
Þá lagði séra G. Guttormsson til, en Klemens Jónasson
studdi, að kirkjuþingið þakki túrboða vorum, séra S. O. Thor-
láksson og frú foans foið mikla og góða starf þeirra á árinu og
árni þeim ásamt ibörnum þeirra ríkulegrar blessunar Drottins í
guðsríkisstarfinu í Japan. Var tillagan samþykt með því, að
allir stóðu á fætur, og skriifara falið, að tilkynna þessa sam-
þykt. Fóru síðan fram samskot til fyrirhugaðrar Hal'lgríms-
kirkju, í Kobe í Japian, samkvæmt tilmælum Mrs. N. B. Jóseph-
son og S. S. Einarssonar, er undir var bekið af mörgum. Til-
nefndi forseti þá Stefán S. Einarsson og S. S. Laxdal, að taka
við samskotum hjá þíngmönnum og öðrum, er á fundi voru, og
urðu þau $46.80. Var heiðingjatrúlboðsmálið þar með afgreitt
af þinginu.
Þá var tekið fyrir á ný fjórða mál á dagskrá:
Jóns Bjamasonar skólL
Séra R. Marteinsson vakti athygli á, að á fundi væri nú
séra H. B. Thorgrímsen, er væri mikill vinur skólans og þar
með íslenz>kra fræða og lúterskrar kristni. Mundi hann ávarpa
þingið í þessu máli. Bauð forsetii séra Hans að taka til máls,
og flutti hann þá skörulega og ítarlega tölu um skólann, fyrir-
komulag hans , fraimtíð og stefnu. Var ræða séra H. B. Thor-
grímsens þökkuð með þvi, að allir stoðu a fætur, samkvæmt
tilögu séra Carls J. Olson. — Að því búnu var sunginn skóla-
Sálmurinn 318 og fundi síðan frestað kl. 12 á ‘hádegi til kl. 1.16
eftir foádegli.
SJÖTTI FUNDUR—kl. 1.30 e. h. sama dag. — Fyrst
var sun'ginn sálmur. Var umræðum síðan foaldið áfram um
skólamálið. Fóru umræður fram með fjöri og áhuga. Tóku
ýmsir til máls, þar á meðal Erlingur kennari ólafson frá Cryst-
al, N.D., er veitt hafði verið málfrelsi í þinginu, samkvæmt til-
lögu séra J. A. ISigurðssonar. Stóðu umræður yfir þar til kl.
3 e.h., að samþykt var fundarhlé þangað til kl. 4 e.h. sama dag.
Að tilihlutan nefndarinnar,
H. E. M.
A förum til Danmerkur.
Mrs. Goodman, 587 Langside St.
hér í foæ, fór suður til North Da-
kota skemtiferð síðastl. viku. Voru
í för með henni foörn hennar tvð:
Einar, sem stýrði foifreiðinni, og
Elín, gift dönskum manni, Jacob-
sen að nafni. Fór Mrs. Goodman
til að hitta foróðurdóttur sína í
Dakota. Þótti ferðafólkinu akrar
blómlegir og hagsæld í foygð. Þar
las Mrs. Goodman foréf nokkur frá
bróðursyni sinum, G. Kr. Guð-
mundssyni, sem nú starfrækir
Hótel Hekla í Reykjavík og er mjög
efnaður maður. Hann er sonur
Guðmundar frá Vegamótum í
Reykjavík, og munu margir kann-
ast við manninn.
Jacobsen tehgdasonur Mrs.
GHoodman, lagði af stað síðastlið-
inn miðvikudag alfarinn, með
konu sina og barn, til Danmerk-
ur. Hiafði faðir hanS boðið hon-
um að koma Iheim og setjast að á
föðurleifð sinni í foænum Odense,
sem er hér um foil dagleiðar vega-
lengd frá Kaupmannahöfn. Býð-
ur faðir Jacobsens syni sínum
Þegar þing kom saman aftur á þeim tima, er til hafði ver-
ið tekinn, tók til máls í þinginu Ásmundur lögfræðingur Ben-
son frá Bottineau, N.D. Gjörði hann þingi kunnan Rev. Arth-
ur C. Hill, prest frá Biottineau, er væri reiðubúinn að flytja
bróðurkveðju til þingsins. Bauð forsetí hann velkominn og
flutti áðurnefndur prestur mjög folýtt og fagurt ávarp til þjóð-
ar vorrar og þings. Var ræðumanni greitt þakklætisatkvæði
með því, að allir stóðu á fætur, samkvæma tilögu séra Carls J.
Olson. ... , ,
Héldu síðan umræður um skólamálið afram um hno, par
til séra J. A. Sigurðsson gjörði þá tillögu, að málið sé sett í 5
manna nefnd. Tillöguna studdi A. E. Johnson, og var hun sam-
þykt.___I nefndina voru skipaðir: séra Carl J. Ólson, S. a. Em-
arsson, H. J. Eastman, P. S. Bardal og Klemens Jónasson.
góð kjör með ýmsu móti og búast
þau hjón við að setjast þar að
fyrir fult og alt og koma ekki aft-
ur til Vesturheims. Fylgja þeim
hamingjuóskir vina og vanda-
manna.
Jóh. Eiríksson.
Sendið korn yðar
tii
UNITED GRAIN GROWERS1?
Bank of Hamilton Chambers
WINNIPEG
Lougheed Building
CALGARY
Fáið beztu tryggingu sem hugsanleg er. |
QJJALITY
Mahes it
WOBTH MORE
Frá Seattle.
Nú er alttil reiðu fyrir hinn
mikla hátíðisdag, þjóðminningar-
daginn í Seattle, 12. ágúst. Það
mun ekkert ofsagt, þó forstöðu-
nefndin lýsi því hér yfir, að hún
sé að öllu leyti undirbúin að taka
Buy Cream o/-Malt
To-Day
PLAIN Oft HOP FLAVOREC)
2fclb.
T,N
$1.75
44‘46 PEARLST-
T°iRon to ,cah aO*
fCREÁM o/^MÁLT )
44-46’ PEARL ST, TORONTO, CANADA
83
\