Lögberg - 30.05.1929, Blaðsíða 1

Lögberg - 30.05.1929, Blaðsíða 1
PHONE: 86 311 Seven Lines UíSÍe' c«t- For Service and Satisfaction lift 42 ARGANGUR I WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 30. MAÍ 1929 NUMER 22 <poc U Helztu heims-fréttir Canada (Sex fet, tíu og ihálfur þumlung- ur á hæð er ungur Skoti, sem er nýkominn til Canada, til að setj- ast hér að. En ifcó pilturinn sé þetta vaxinn úr grasinu, þá er hann þó lægstur bræðra sinna,en þeir eru sex bræður alls. Á aðfaranótt mánudagsins brann aðal byggingin í skemtigarði (City Park) Winnipegborgar, þar sem veitingar voru seldar o. s. frv. Eldurinn Ikom upp um miðja nótt og mun byggingin þá hafa verið mannlaus, og brann hún til kaldra kola. * * * Síðan hinn svo nefndi tekju- skattur var lögleiddur árið 1916, héfir is’ambandsstjórnin innkallað tekjuskatt, sem nemur alls um $742vH28;,16|2. Kostnaður stjórn- arinnair við að |innkalla þennan skatt, hefir numið $19,226,127, eða 2.46 per sent. af allri upphæðinni. Þessar tölur reu miðaðar við enda síðastla fjáhagsárs. * * * Málið um laun póstþjónanna í Winnipeg, sem reis út af verk- fallinu 1919, hefir nú verið af- greitt a'f báðum málstofum sam- bandsþingsins. Eru þau ummæli höfð éftir sumium senatorunum, að þeir vonuðu að hamingjan gæfi, að þeir heyrðu aldei oftar minst á þetta Winnipeg verkfall á þinginu. — Eins og kunnugt er, gerðu póstþjónarnir í Winnipeg verkfall 1919, eins og flestir aðr- ir. Eftir nokkrar málamiðlunar- tilraunir, lét póststjórnin þá, sem þátt tóku í verkfallinu, vita, að þeir væru ekki lengur í sinni þjónustu. Síðan hafa margir þessara manna fengið vinnu í pósthúsinu, en þeir Ihafa byrjað | aðist út í aðra hliðina og meidd- ist þannig æði mikð. Þetta meðsli mun þó naumast talið hættulegt. * *• * Plastrarar í Ohicago biðja um kauphækkun, er nemur $1 á dag. Þeir hajfa nú $13 á dag og vinna fimm daga í viku. Verkveitendur hafa neitað þessari kauphækkun og er sagt, að nú liggi við borð, að verkfall verði hafið út af þessu. Bretland iLord Balfour er veikur. Hefir ekki verið heill heilsu síðan 10. þ. m. Læknar ihafa ráðið honum að sinna engum störfum fyrst um sinn. * * * 1 dag, fimtudag, fara fram al- mennar þingkosningar á Bretlandi, eins og lesendum Lögbergs er kunnugt. Það eru alt af miklar tilgátur um það í flestum frétta- blöðum, hvernig þær muni fara. Margir halda að íhaldsflokkurinn muni tapa einhverju a!f því fylgi, sem hann hefir ihaft, en hvort það verður svo mikið, að hann þurfi að fara frá völdum, er vitanlega með öllu óvíst. Verkamanna- flokkurinn héfir ilátið svo, sem hann teldi sér sigurinn vísan, en þó virðist eins og sú sigurvon sé heldur veikari nú upp á síðkast- ið. Það lítur ekki út fyrir, að frjálslyndi flokkurinn hafi eigin- lega gert sér nokkrar verulegar vonir um að komast til valda, en samt vonir um að auka fylgi sitt á þinginu. 1 næsta blaði verður skýrt frá útrslitunum. Þorvaldur Pétursson Hvaðanæfa Þriggja ára námskeiðs þess, er einn ungur fslendingur lauk í vor við búnaðarskólann, hefir ekki verið minst í blöðunum, fyr en nú, um leið og mynd hans birtist hér að ofan. Er það Þorvaldur Pétursson, sonur Daníels Péturs- sonar (frá Reykjum við Hrúta- fjörð í Húnavatnssýslu) og Þóru Bergsdóttur, konu hans (frá Kleyfakoti við ísafjörð), nú bú- andi í Framnes bygð í Nýja ísl. í þjóðmegunarfræði (Econom- ics) vann Þorvaldur annað árið heiðursverðlaun, veitt áf Co Operative Marketing Board. Auk þess náði hann hæsitu stigi í al- mennri kunnáttu. Þetta síðasta ár á skólanum var hann sæmdur Governor General’s medalíu ‘ fyrir ágæta frammi- Þessar tölur eru miðaðar við enda valdur var einn af þremur erinds- rekum skólans, sem sendir voru á Red River Valley Winter Show til Crookston, Minn., í vetur. Dr. Siggeir Stefán Thordarson Undirtyllan Þingkosningar eru nýafstaðnar á norðanverðu írlandi. Fóru þær þar sem nýir menn, með lægstu j þannig, að Craigavon flokkurinn, launum. En vegna þeirrar æfing- ar, sem þeir höfðu haft þar áður, voru sumir þeirra manna þegar látnir vinna 'sum hin vandasam- ari verk, sem meira kaup er borg- að fyrir heldur en það kaup, sem þeir fengu sem byrjendur. Hefir lengi gengið í miklu stappi út af þessu, milli stjórnarinnar og póst- þjónanna, og reyndar ýmsu fleira I þessu sambandi., Niðurstaðan hefir nú orðið sú, að þeir sem þát tóku í verkfallinu, en fóru aftur að vinna í pósthúsinu sem nýir menn, fyrir Iægra kaup en annars er borgað fyrir þau verk, «r þeir leystu af hendi, skuli nú fá launa uppbót er svari þeim mismun, isem er á þeim launum er þeir hafa fengið og þeim launum er borguð eru fyrir það verk, sem þeir hafa leyst af hendi. Bandaríkin Hoover forseti hefir tilkynt, að hann háfi skipað D. F. Davis land- stjóra í Philippine eyjunum. Mr. Davis vajr hermiálaráðherra í Coolidge ráðuneytinu. # * ■*■ Árið sem leið voru búin til í Bandaríkjunum 4,346 loftför af ýmsu tagi, sem kostuðu samtals $43,812,318. * * * Charles A. Lindbegh og Miss Anne Morow giftu sig á mánudag- inn var. Fór giftingin fram á heimili föður brúðarinnar, Dwight Morrow sendiherra, í Englewood, N. Y. Fór þetta alt svo leynt, að enginn vissi neitt, fyr en þau voru Sift og flogin eitthvað út í loftið. * * * Evangeline Booth, yfir hershöfð- ingl Hjálpræðishersins í Banda- ríkjunum, meiddist á höfðinu í vikunni semj leið, er hún var á leið til aðal stöðva hersins í New York frá Hartsdale, þar sem er þeimili hennar. Hún var í bíl og ^iaðurinn, sem bílinn keyrði, varð að fara út af veginum, til þess að refkast ekki á annan bíl, sem var * V€ginum fyrir honum. Bíllinn ^dr ekki um koll, en hallaðist og þristist töluvert, og konan kast- eða Unionistar, eru enn sterk- ari en áður. Hafa nú 38 þingsæti, en höfðu 33 áður. Ellefu Nation- alistar náðu kosningu, tveir óháð- ir og einn sósíalisti. Frá íslandi Reykjavík, 24. apríl 1929. Bæjarsíminn á Akureyri verður opinn nótt og dag frá næstu raán- aðamótum. Mokafli var um alla Austfirði í marzmánhði og gæftir óvenju- lega góðar, t. d. réru vélbátar á Norðfirði hvern einasta dag í 3 vikur samfleytt og er að eins- dæmi um það leyti árs. Bátar í Hornafirði höfðu fengið 80—100 skippund í Marslok. Hænir segir frá því, að Jón JónsBon bóndi í Firði í Seyðis- firði hafði sáð kartöflum í garð sinn hinn 27. marz, og að engin dæmi sé til þess áður, að kartöfl- ur hafi verið settar í garð á Aust- urlandi fjórum vlkum fyrir sum- ar. •— Mgbl. Vestmannaeyjum, 27. apríl. Afli er mjög misjafn í net, þó dágóð veiði að undanfömu, en ekki mikil samanborið við venju- legar hrotur, þegar netjaveiði er stunduð. • Hafinn er undirbúningur undir hafnarvinnu i sumar, sem líklega byrjar um miðjan næsta mánuð. Unnið er-að endurbótum á síma- línum bæjarins, nýjar línur og staurar settir upp. Venkið unnið af símamönnnum frá Reykjavík og verður því sennilega lokið um miðjan maímánuð. Vart hefir orðið við rottur hér. Halda menn að þær hafi komið með Sandgerðisbátunum í vetur. Áður rottulaust. Eitrað hefir verið, en óséð um árangur. Sólveig Jesdót1|ir, yfirhjúkrun- arkona sjúkrahúss bæjarins, hefir sagt starfinu lausu frá 1. mí. — Bæjarstjórn veitti það Guðbjörgu Árnadóttur, hjúkrunarlkonu frá Reykjavík. —*Mgbl. Reykjavík, 28. apríl Áttræð verður í dag húsfrú Steinunn Einarsdóttir á Brúar- hrauni í Hafnarfirði, alkunn merk is- og sæmdarkona. Hún hefir átt heima í Hafnarfirði í rúm 43 ár. Enskt herskip, er Cherwell heit- ir, yfirforingi Bowen, kom hing- að í fyrradag. Það mun dvelja hér eitthvað vikutíma, til þess að hreinsa katlana o. fl., en fer svo út á mið og á að hafa eftirlit með enskum veiðiskipum. Það fer aft- ur til Englands eftir þrjár vikur. Bílum fjölgar óðum í Vestur- Skaftafellssýslu. Eru nýfarnir héðan tveir nýir vörubílar og var farið með þá landveg austur; fer annar í Mýrdal en hinn austur á Síðu. Komu bílarnir til Víkur í fyrrakvöld; gekk vel austur yfir vötnin, en miður austur með Eyja- fjöllum og í Mýrdal, því vegir voru vondir. Von er á nokkrum fleiri bílum austur síðar í vor. Stór vinnuveitandi er Eimskipa- félag íslands orðið hér í bæ. Á föstudaginn var borgað út fyrir 10 daga vinnulaun 12 þús. kr. — Mgbl. Svíar búa sig undir að auka út- gerðina hér við land í sumar. — Segir “Tidens Tegn” að einn af forstjórum hlutafélags í Gauta- borg sé kominn til Bergen til þess að gera fullnaðarsamning um leigu á 7 norskum skipum til síld- veiða hjá íslandi í sumar. — Eiga skip þessi að stunda veiðar hér við land í ágúst og september, og verður þetta fyrsta tilraunin sem þetta félag gerir um að veiða hér síld handa sér. í samtali við “>Bergens Tidendle” segir forstjór- inn, að félag sitt kaupi árelga 10 þús. tunnur af Islandssíld, en geri þó ekki ráð fyrir að veiða svo mikið. Fyrirkomulagið á þessari útgerð verður þannig, að verk- smiðjurnar leggja til skipin, tunn- ur, salt, og sykur og krydd, en veiðimenn fá víst fyrir hverja á- pakkaða tunnu. Er gert ráð fyr- ir, að ef vel gengur í sumar, þá verði veiðar þessar reknar í miklu stærri stíl annað sumar. — Mgbl. Kuldatíð hefir verið fyrir norð- an að undanförnu. Hefir oftast nær snjóað um nætur, en tekið upp á daginn, svo að ekki hefir safnast snjór. Nöfn þeirra íslendinga, sem á þessu vori hafa útskrifast af hin- um ýmsu æðri mentastofnunum Manitoba-fylkis, hafa þegar verið birt í Lögbergi og Heimskringlu. Einn í þeirra hópi er Dr. Thord- arson. Hann útskrifaðist í lækn- isfræði af Manitóba-háskólanum miðvikudaginn 15. maí. Hann er sonur hjónanna Kol beins og önnu Thordarson, sem nú eru búsett í Seattle í Washing- ton-ríki. Kolbeinn er sonur Sig- geirs Thordarsonar og önnu Stef- ánsdóttur, sem bæði voru ættuð úr Borgarfjarðarsýslu. Foreldr ar önnu, móður hins nýja læknis, voru þau hjónin Jón Sigurjóns- son og Sigurlaug Gísladóttir, bœði ættuð úr Suður-Þingeyjarsýslu. Foreldrar bæði Kolbeins og önnu voru um langt skeið í Winnipeg. Af þeim fjórum er Siggeir einn lifandi, og er hjá dóttur sinni, Mrs. T. Arason, í Argyle-bygð. Stefán er fæddur að Edinburg, N. Dak., 30. dag september-mánað- ar 1901, þar sem foreldrar hans þá áttu heima. Þremur árum síð- iii fluttu pau '1 vv ug voru *þar nokkur ár. Þar byrjaði Stefán að ganga í skóla. Hélt hann því áfram í Kelliher, Saskat- chewan, þegar fjölskyldan flutti þangað. Þar lauk hann barna- skólanámi og fór þaðan til ’náms í Jóns Bjarnasonar skóla árin 1916 og 19171 í Winnipeg, og var þar veturinn. Eftir það var hann við nám í Saskatoon. Var þá fólk hans flutt þangað. Þar lauk hann miðskólanámi og þar stundaði hann college-nám við háskóla Saskatchewan-fylkis. útskrifaðist hann þaðan með góðum vitnis- 'burði árið 1923. Á skólaárum sínum í Saskatoon vann 'hann í sumarleyfinu v,-ð bændavinnu eða við alþýðuskóla- kenslu. Lagði hann alla stund á það, að komast áfram og sýndi þann vilja bæði í námi og vinnu. Að hausti 1923 fór hann til Winnipeg og tók að nema læknis- fræði í læknadeild Manitoba-há- skólans. Árið 1924 fékk hann lungnaveiki, sem leiddi til þess, ,að hánn fór á heilsuhælið í Nin- ette. Var hann þar um stund sem sjúklingur, en fékk svo fljótan og g>5ðan bata, að eftir þrjá mánuði, gat ihann farið að vinna þar. Hann hafði á hendi kenslustörf. Haustið 1925 hóf hann, að nýju, nám við læknaskólann í Winni- peg. 1 sumarleyfi 1926 og 1927 vann hann sem aðstoðarlæknir við vitskertrahælið í Brandon í Manitoba-fylki. Síðastliðið ár, frá 1. júní 1928, vann hann sem að- stoðarlæknir í Hinu almenna sjúkrahúsi í Winnipeg-borg. Burt- fararprófi frá læknaskólanum lauk hann með heiðri. Árin, sem hann hefir verið við nám í Winnipeg, hefir hann átt heima hjá móðursystrum sínum, Miss Ingu Johnson, Mrs. Láru Burns og Mi'ss Jennie Johnson. Stefán hefir reynst góður náms- maður og í hvívetna hinn bezti drengur. Hann hefir glatt sinni, aðlaðandi persónu og prúðan framgangsmáta. Hefir hann kynt sig vel alstaðar þar sem hann hefir verið. Ekki sízt hefir hann átt miklum vinsældum að fagna meðal námsbræðra sinna. Björt framtíð blasir við þessum unga og efnilega manni. Hinir mörgu vinir hans óska honum gæfusamrar framtíðar. R. M. Þeir, sem hafa lagt þann kross á sig að lesa Heimskringlu í ritstjórn- artíð hr. Sigfúsar Halldórs frá ) Höfniun, eru sjálfsagt fyrir löngu ) búnir að átta sig á því, að sá herra ) virðist aldrei vera eins ánægður ) með sjálfan sig og eins i essinu sínu { eins og þegar hann er að úthrópa og lítilsvirða einhvern, sem gerst hefir svo djarfur að láta í ljós aðra skoðun en ritstjórinn um mál það, sem liggur til umræðu. Hann tek- ur fyrir hvern á fætur öðrum af okkar mætustu mönnum og með einni pennasveiflu kveður upp yfir þá dóm, sem í eðli sínu er þyngri en likamlegur dauðadómur, því hann slær því út með miklum mynd- ugleik, að þessir menn séu sokknir svo lágt, að þeir eigi engrar við- reisnar von, hvorki lífs né liðnir. í hvert skifti, sem hann kveður upp slíkan dóm, virðist hann gleðjast eins og hræfugl yfir hræi. Það er helzt að sjá, að þessari þjóðræknis- hetju sé orðið það kappsmál aö reyna að sannfæra lesendur sína um það, að utan hans litlu klíkku sé helzt enginn Vestur-íslendingur, sem nokkurt manngildi hafi. Skelf- ing væri okkar vestur-íslenzka mannfélag fátækt og fáskrúðugt, ef hr. Halldórs talaði : þessu efni af nokkru viti eða nokkurri sanngirni. En, sem betur fer, er það ekki. Jafn- vel hr. Halldórs trúir ekki sjálfur því, sem hann er aS slá út um and- stæðinga sína. Því til sönnunar nægir að benda á eitt dæmi; Um fáa andstæðinga sína hefir hann tal- að jafn svívirðilega og með ■ jafn mikilli fyrirlitningu og Jón J. Bíld- fell. Ef aðeins helmingurinn af öllum þeim óþverra, sem hann hefir helt yfir Jón Bildfell, væri sannur, —sem hann vitaskuld ekki er—þá væri Jón Bíldfell með öllu óhæfur að vera formaður heimfararnefndar Þjóðræknisfélagsins. Það væri þá einnig ómenska af hr. Halldórs mál- efnisins vegna og félagsins vegna og ættjarðarinnar vegna að láta það viðgangast, clo hann néldi 'þeirii stöðu. Bn það er öðru nær en að hann mótmæli því. Hann sýnir þvert á móti, að hann hefir aldrei trúað sínu eigin slúðri um Jón Bíld- fell, því nú hefir hann tekið því fegins hendi að fá að komast í heimfararnefndina og verða undir- tylla Jóns Bíldfells. Hann hefir gert sér Jjað að góðu, þó sjálft Þjóðræknisiþingið árið 1928 neitaði að bæta honum við í nefndina, og nefndin sjálf þá afþakkaði að hafa hann með, jafnvel Jvó hann væri þá tilbúinn að snúast og taka spenatrú. Það er von, að hann finni til sín nú, þegar hann athugar það, að hann traðkaði Jón Bíldfell eins langt nið- ur í skarnið eins og honum var unt, og er svo sjálfur kominn það neðar, að hann hefir gerst undirtylla þess sama manns, sem hann hefir á allar lundir reynt að lítilsvirða og gera tortryggilegan. Það er því sízt að undra þótt hann, sem slík undirtylla, tali nú nteð miklum myndugleik. Það hefir lengi þótt uppsláttur að vera undirtylla. Ef hr. Halldórs væri eins skyn- samur eins og hann ímyndar sér að hann sé, þá væri hann fyrir löngu búinn að átta sig á því, að enginn er farinn að taka sleggjudóma hans til greina. Hann ætti að sjá það bezt á því, að hjá skoðanabræörum hans sjálfs hefir Jón Bíldfell aldrei verið í eins miklu áliti og afhaldi eins og síðan hr. Halldórs reyndi að kveða hann niður. Og eins fer með þá, sem hann er að reyna að kveða niður nú. Dómar hr. Hall- dórs um menn og málefni eru svo gífurlegir og ósanngjamir, að með- hald hans er einskis virði ,og mönn- um er talið það til lofs en ekki lasts að hafa orðið fvrir sleggjudómum hans. Eftir það, sent eg hafði áður séð á prenti eftir hr. Halldórs, gat eg ekki ímyndað mér að ósvifnin gæti gengið lengra hjá honum en l>egar var komið. Samt hefir honum tek- ist að kóróna alla sína fyrri ósvifni með ummælum sínum um dr. Brand- son í tilefni af J)ví, að hann lét birta á prenti bréfaviðskifti heimfarar- nefndarinnar viS forsætisráðherra Manitobafylkis. Þar segir hr. Hall- dórs, að dr. Brandson hafi “lotið szro lácjt, að hann bíður þess aldrci bætur í áliti allra góðra V.-Islend- inga.” Og það ýlfrar í honum af gleði yfir því, að hafa nú gert alt, sem í hans valdi stendur, til þess að gera tortryggilegan í augum almenn- ings einmitt þann manninn, sem að maklegleikum hefir notiS meira á- lits og meiri vinsælda en nokkur Dagskrá kirkjuþings Hins ev. lút. kirkjufél. Isl. í Vesturheimi, er haldið verður í kirkju Brœðrasafnaðar í Riverton frá 5.—10. júní, 1929. Miðvikudaginn 5. júní, kl. 11 f.h.—Guðsþjónusta með altaris- göngu. Kirkjuþing sett. Miðvikudaginn 5 júní, kl. 3-6 e.h.—Þingfundur. Skýrslur. Miðvikudaginn 5. júní kl. 8 að kvöldinu—Fyrirlestur, séra Carl J. Olson. Fimtudaginn 6. júní, kl. 9-12 f.h.—Þingfundur. Fimtudaginn 6. júni, kl. 2-6 e.h.—Þingfundur. Fimtudaginn 6. júní, kl. 8 að kvöldinu—Fyrirl., séra H. Sigmar. Föstudaginn 7. júní, kl. 9-12 f.h.—Þingfundur. Föstudaginn 7. júní, kl. 2-6 e.h.—Þingfundur. Föstudaginn 7. júni kl. 8 aS kvöldinu—Trúmálafundur. Um- ræðuefni: Undirbúningur ungmenna undir fermingu. Máls- hefjandi: séra S. S. Christopherson. Laugardaginn 8. júní, kl. 9-12 f.h.—Þingfundur. Laugardaginn 8. júni, kl. 2-6 e.h.—Þingfundur. Þingslit. Laugardaginn 8. júní, kl. 8 að kvöldinu.—Söngsamkoma undir umsjón Bræðrasafnaðar. Guðsþjónustur verða í kirkjum bygðarinnar öllum, eftir því sem auglýst verður á hverjum stað, sunnudaginn 9. júní. Þá á einnig að vígjast kirkja Geysis safnaðar. Allar fastanefndir eru beðnar aS leggja fram ákveðnar til- lögur fyrir þingið í skýrslum sínum. Glenboro, Man., 24. mai, 1929. K. K. Ólaf^on, forseti kirkjufélagsins. i 4 Það, sem Sigfús undirtylla bygg- ir Jænnan sleggjudóm sinn um dr. Brandson á, er hvorki meira né minna en bláköld ósannindi, sem hann neitar að taka aftur eða leið- rétta, hvað greinilega sem honum er bent á, að hann hafi haft dr Brandson fyrir rangri sök. Kæran, sem hann ber fram gegn dr. Brand- son, er sú, að hann.hafi komist yfir þessi bréf “á þann hátt, að þing- maður fær ]>au í hendur, undir þvi yfirskini, að fá þau til aflestrar fyr- ir sig, og svo að lauma þeim, eða afrit af þeim, út úr þinghúsinu til birtingar í L'ógbcrgi, í algerðu heim- ildarleysi og án vitundar forsætis- ráðhcrrans.” Þessi kæra er algerlega úr lausu lofti gripin og hefir bókstaflega ekk- ert við að styðjast. Það var ekki um neitt undirferli af nokkurs hálfu að ræða. Bréfin voru ekki fengin undir neinu yfirskini. Það var eng- ing krókaleið farin. heldur var gengiS hreint til verks. Þingmað- urinn (dr. McKayJ bað ekki um bréfin aðeins til aflestrar fyrir sjálfan sig eða dr. Brandson, heldur bað hann um þau í þeim ákveðna og tilgreinda tilgangi, að dr. Brand- son fengi að taka afrit af þeim, án þess að honum væru sett nokkur skilyrði um afnot þeirra. Seinni hluta dags 15. apríl var dr. Brand- son tilkynt af dr. McKay, að bréfin biðu hans á skrifstofu forsætisráð- herrans og, að hann gæti, hvenær sent honum sýndist, sent sinn eigin vélritara þangað til þess að taka af- rit af þessum bréfum. Næsta morg- un (16. aprílj fór eg, ásamt vélrit- ara, á skrifstofu forsætisráðherr- ans og skýrði frá því, að eg væri kominn til þess að taka afrit af bréfurn þeim, sem dr. McKay hefði ráðstafað við forsætisráðherrann, að dr. Brandson fengi að taka afrit af. Skrifari (private secretaryj forsætisráðherrans, Miss McCallum að nafni, vissi um þessa ráðstöfun og hafði bréfiti til taks. Eg kom með mín eigin ritföng og mína eigin ritvél, og hún fMiss McCallumJ lánaði vélritaranum, sem meö mér kom, skrifborð til þess að sitja við, á meðan hún var að taka afrit af bréfunum. Alt þetta gerðist í dags- ljósinu og á skrifstofu forsætisráð- herrans sjálfs. Bréfin sjálf fóru aldrei út úr skrifstofu forsætisráð- herrans á meðan á þessu stóð, og engu var “laumað út úr þinghús- inu.” í stað þess að afriti af þess- um bréfum væri laumað út úr Jiing- húsinu “í algerðu heimildarlevsi og án vitundar forsætisráðherrans,” þá •ar afritið tckið á skrifstofu for- sætisráðherrans sjálfs og samkvæmt hans fyrirfram fengnu leyfi. Hvorki dr. McKay né forsætisráðherrann settu dr. Brandson nokkur skilyrði viðvíkjandi afnoti bréfanna. Þetta veit Sigfús undirtylla mæta vel, hvað mikið sem hann blaðrar um heimildarleysi. Hann veit einnig, að dr. Brandson hefði aldrei gert sér það að góðu að fá afrit af þess- um bréfum með því skilyrði, að hann hefði ekki algerlega frjálsar hendur með það, hvernig hann not- aði þau, því, ef bréfin hefðu ekki staðið honum til boða skilyrðislaust utan þings, þá vissi hann, að hann annar núlifandi Vestur-íslendingur. eru um leið oröin almennings eign, og öll fréttablöð álíta sér heimilt að birta þau án nokkurs sérstaks leyfis. Hin umræddu bréf voru lögð fram utan þings með þeim skilningi, að dr. Brandson fengi öll sömu afnot af þeim og þó þau hefðu verið lögð fram á þingi, sem vita- skuld felur í sér heimild til að birta þau eöa nota þau á hvern annan hátt, sem honum þóknast. Hvorki dr. McKay né forsætisráðherrann settu dr. Brandson nokkur skilyrði við- víkjandi afnotum bréfanna, og hvorki Sigfúsi undirtyllu né nokkr- um öðrum tekst því að sanna, að dr. Brandson hafi komist yfir þessi bréf eða birt þau á nokkurn óheið- arlegan hátt. Haldi því hr. Hall- dórs áfram þessu slúðri um dr. Brandson, þá sannar hann aðeins með því, að hann skilur vel hvaða hlutverk honum var ætlað, þegar hann var hafinn upp í undirtyllu stöðuna. I Heimskringlu 27. október 1926 sagði hr. Halldórs, að það væri sín heitasta bæn, að sinn hroki yrði aldrei frá sér tekinn. Eg held, að flestum muni finnast, að hann hafi fengið bænheyrslu, því i þessum árásum hans á dr. Brandson virðist hann; ekkert hafa til brunns að bera annaS en hroka, ósvífni og ósann- indi. Hjálmar A. Bergman. FRÁ ÍSLANDI Reykjavík, 1. maí. Það er í ráði, að farin verði skemtiför frá Danmörku í sum- ar til Islands. Forgöngumaður að því er Peder Th. Jensen, barna- kennari á Friðriksbergi, en með í ráðum er Dansk-isl. Selskab”. Bú- ist er við því, að það verði aðal- lega kennnarar og kenslukonur, sem taka þátt í för þessari, en þó getur Ihver verið með sem vill. Er gert ráð fyrir, að svipað snið verði á þessari skemtiför og kynn- isför danskra kennara hingað til lands hérna um árið. Gamli Reykjavíkurvitinn í Skuggahverfinu verður lagður niður hinn 1. júní, en í hans stað hefir verið reistur nýr viti ofan á vatnsgeyminum í Rauðarárholti. — Á þeim vita verður byrjað að kveikja 15. júlí. Ljóseinkenni hans verða hvítir, rauðir og grænr ir blossar og varpar hann grænu ljósi yfir Akurey og Akureyrjar- rif, hvítu ljósi yfir innsiglingua, rauðu ljósi yfir Engey, hvítu ljósi yfir sundið milli Engeyjar og Við- eyjar og grænu ljósi yfir vestur- hluta Viðeyjar. Vitahúsið er grár stöpull og ljósker, samtals 5 metra á hæð, en hæð vitaljóssins yfir flæðarmál, er 55 metrar. Á Tjörnesi verður reistur nýr viti í humar, blossaviti. Vitabygg- ingin verður hvítur turn með ljós- keri, 12 metra hár. Annar viti verður reistur á Rauðanúpum, og er einnig bloss- viti. Vitabyggingin verður grátt hús með ljóskeri, 7 metra hátt. Þá verður reistur nýr viti í sum- gat að sjálfsögðu fengið þau lögð |ar a Hádegissikeri, austast á Al- fram á þingi alveg skilyrðislaust. i viðruhömrum, skamt fyrir vestan Það viðurkennir jafnvel undirtyllan ! Kúðaós. Er það blossviti. Vita- sjálf. I byggingin verður hvítur turn með Skjöl, sem lögð eru fram á þingi,; ljóskeri, 20 metra hár.—Mgbl.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.