Lögberg - 01.08.1929, Blaðsíða 1

42 ARGANGUR
\VINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 1.AGÚST1929
NÚMER 31
T ✓ 1 D' 1 / 1 •
Jons J Djarnasonar sk( 311 ^
Nemendur Jóns Bjarnasonar skóla, er luku fullnaðarprófi í vor.
Flestum mönnum þykir gaman
að myndum. í þetta sinn gefst
Vestur-íslendingum kostur á því,
að sjá nokkrar myndir af kennur-
um og nemendum Jóns Bjarna-
sonar skóla. Myndin, sem mesta
eftirtekt vekur, er líklega sú af
nemenda-hópnum, sem var í hæstu
bekkjunum. Æskan fríð og tfjör-
ug, sem “svellur öll af lífi”, er
ávalt heillandi og hrífandi. Mynd-
in þessi sýnir lagleg og efnisgóð
ungmenni, sem eiga starfslífið
tfram undan.
Á myndinni eru nemendur úr
11. bekknum, sem er efsti bekkur
miðskólans, og enn fremur nem-
endur 12. bekkjar, sem er hlið-
stæður við fyrsta bekk háskólans
(University). Að réttu lagi ætti
að bæta við þennan hópi myndum
fjögra ungra manna, er stunduðu
nám með oss síðastliðinn vetur
og luku allir háskólaprófi fyrsta
bekkjar, en voru farnir, þegar
þessi mynd var tekin, því háskóla-
prófin eru ætíð haldin nokkru fyr
á vorin, en próf miðskóladeild-
arinnar.
Nöfn unglinganna á myndinni,
í röð frá vinstri til hægri, eru:
Helga Helgason,, frá Winnipeg;
Guðrún Guðmundsson, frá Lund-
ar; Arthur Sigfússon, frá Lundar;
Signý Bardal, frá Winnipeg; Guð-
ný Jónasson, frá Lundar; Roy
Ruth, frá Cypress River; Andrea
Soffía Sigurjónsson, frá Winni-
peg, og Gertrude Fidler frá Mid-
dlechurch, Man. Hinir fjórir, er
luku prófi fyrsta bekkjar háskól-
ans, og stunduðu nám í skóla vor-
um síðastliðinn vetur, voru þeir:
Harold Jóhannsson, Harald Gísla-
son, Sigurður Eggertsson og Jón
Bjarnason, allir frá Winnipeg.
Gæfan fylgi þessu unga fólki
fram á veg og gjöri æfistarfið
þeirra nytsamt og fagurt.
Arinbjarnarbikarinn.
Fyrir nokkrum árum gaf hr
Arinbjörn S. Bardal skólanum
silfurbikar þann, er sýndur er á
«inni myndinni. Á hann eru graf-
in nöfn þeirra nemenda, er hæst-
nr einkunnir hljóta í skólprófum
hvers bekkjar. Allmikið kapp er
nieðal nemenda að hljóta þennan
beiður. Nöfn sigurvegaranna á
Þessu síðastliðna ári eru: Zella
Rathbone, frá Kildonan, í 9. bekk;
Roy Ruth, frá Cypress River, í
H. bekk; Andrea Sigurjónsson frá
Winnipeg, í 12. bekk; Jónína Skaf-
frá Mozart, Sask., í 9. og 10.
bekk (tók báða bekkina sama ár-
ið), og Arelíus ísfeld frá Winni-
Peg Beach, í 10. bekk. Þau eru
P«fnd í röð tfrá hægri til vinstri.
Skólamálið á síðasta kirkjuþingi.
Að venju voru ítarlegar skýrsl-
Ur frá skrifara og féhirði skólans,
ösamt skólastjóra, lagðar fram,
l^snar og athugaðar. í þingnefnd
v°ru ástæður skólans nákvæmlega
nthugaðar og málið svo rætt rneir
en hálfan dag í opnu þingi. í til-
lögum nefndarinnar var mergur-
lnn málsins fólginn í tveimur at-
riðum. Annað Var 'það, að sam-
eina hina ýmsu sjóði og reikninga
skóans, svo héreftir verði einn
sJóður, skólasjóður. Hitt atriðið
Var það, sem mest var rætt, að
keina fjársöfnun til safnaðanna.
■^etta var ekkert annað en það,
Sem hefir verið hinn eðlilegi
fíangur málsins frá upphafi; eu
■fjárhagstilhögun knrkjufélagsins
hefir í liðinni tíð verið afar-
lausleg og þess vegna skólinn ekki
ávalt verið styrktur af söfnuðun-
um eins og skyldi. Eftir alvar-
legar og ítarlegar umræður, var
tillagan samþykt með svo almennu
fylgi, að eg minnist þess ekki, að
neitt atkvæði félli á móti. Vér
höfum því ástæðu til að vænta
drengilegs styrks frá öllum söfn-
uðum kirkjufélags vors. “Allir
eitt.” Þetta er eins og það á að
vera í öllum vorum málum.
Gjöf Mr. McNichols.
Mr. R. M. McNichoI er fjár-
S|ýslumaður, sem blómgast hefir
fjármunalega með afbrigðum í
Winnipeg. Hann hefir verið kunn-
ugur sumum íslendingum um
langt skeið,- Sérstaklega var W.
H. Paulson, þingmaður í Sas-
katchewanfylki, þegar hann átti
heima hér í Winnipeg, honum
handgenginn, og -hetfir vinfengi
haldist milli þeirra síðan. Fyrir
milligöngu Mr. Paulsons, Mr. J. J.
Bildfells og séra Kristins K. Ól-
son, og sömuleiðis yfirkennarinn,
Miss Salóme Halldórson. Enn-
fremur verður Mr. Theodore Sig-
urdson áfram. Hann hefir kent í
skóla vorum aðeins eitt ár, kom
þangað með sterkum meðmælum
frá sumum ágætustu kennurum
fýlkisins, og hefir reynst vel í
stöðu sinni. Hann er ágætlega
útbúinn, bæði að þekkingu og
stjórnsemi.
Kennarinn nýi, sem kemur í
stað Miss Bleakley, er framarlega
í hópi vestur-íslenzkra menta-
manna, hvort heldur talað er um
yngri eða eldri. Maðurinn er landi
vor Agnar R. Magnússon.
Að segja nokkuð frá honum og
menta.ferli hans, þykir hlýða nú,
þegar hann er að takast á hendur
þessa nýju stöðu.
Hann er fæddur í Engey, sem
er lítil eyja norðvestur af Mikley
í Winnipeg-vatni. Það var um
nokkurt skeið, eitt merkasta höf-
uðból ÍSlendinga í Nýja íslandi.
Bóndinn þar, Jóhann Straum-
fjörð, var íslenzkur höfðingi og
Myndin sýnir þá nemendur Jóns Bjagnasonar skóla, er
unnu Arinhjarnarbykarinn 1929.
afssonar, gaf Mr. McNichol Jóns
Bjarnasonar skóla á síðastl. vori
500 hundrað doll. hluti í hinu til-
tölulega nýja fjársýslufélagi, sem
hann hefir Stofnað og nefnir
McNichol Limited, og innibindur
víst því sem næst al’lar eignir
hans. Höfuðstóll félagsins er
$6,000,000 og í varasjóði er meira
en $1,000,000. Félagið á mikið af
arðberandi eignum í bezta hluta
Winnipegborgar. í þessu félagi
á nú Jóns Bjarnasonar skóli
hlutabréf að upphæð $50,000. En
sem stendur borgar félagið ekki
vexti af hlutabréfum; en vonin er
sú. að þess verði ekki langt að
bíða.
Þess má geta, að Mr. McNichoI
hefir gefið ýmsum öðrum stofn-
unum hér í Winnipeg samskonar
gjafir. Meðal annars gaf hann á
þessu síðasta vori St. John’s Col-
lege, mentastofnun ensku kirkj-
unnar, sömu upphæð og Ihann gaf
Jóns Bjarnasonar skóla. Erki-
biskup þeirra skýrði frá því í
kirkjUþingsskýrslu sinni og vænti
imikils góðs í framtíðinni af gjöf-
inni til handa skóla þeirra.
Kennarar.
Þrír þeirra, sem kendu í skól-
anum síðastliðið ár- halda áfram.
Miss Bleakley, sem kent hefir í
skólanum síðastliðin þrjú ár, hef-
ir tekið kennarastöðu við Regina
College, sem er mentastofnun Sam-
einuðu kirkjunnar canadisku. Miss
Bleakley er frábærlega hæf kenslu-
kona í stærðfræði, og var skólinn
heppinn að njóta hennar þessi ár.
Beztu óskir skólafólksins fylgja
henni í nýju stöðunni.
Skólastjórinn er sá sami og í
fyrra, séra Rúnólfur Marteins-
var ekki í skóla, en haustið 1919
hóf hann nám við Wesley College
í Winnipeg. Var hann þar tvö ár,
en fór, að þeim liðnum, í fylkishá-
skólann og útskrifaðist þaðan
1923.
Námsferill Agnars var í mesta
máta glæsilegur. Á allri menta-
brautinni féll hann aldrei í nokkru
prófi. Einkunnir þær, sem hann
hlaut, voru venjulegast mjög há-
ar. í þriðja bekk háskólans, árið
1922, hlaut hann verðlaunafé, að
upphæð $100, fyrir latínukunn-
áttu. Síðustu tvö ár háskóla-
náms síns, lagði hann stund á
stærðfræði og latínu, og árið, sem
hann útskrifaðist, vann hann
verðlaunapeninga í Ibáðum námsí-
greinunum. Það ár hrepti hann
einnig verðlauna-námsstyrk, að
upphæð $500. Notaði hann það
fé til fraimhaldsnóms við háskól-
ann næsta ár. Það ár kendi hann
einnig'við þá stofnun, bæði rúm-
málfræði og þríhyrningafræði. í
lok annars árs eftir að hann út-
skrifaðist við háskólann, hrepti
hann meistara sigið (M.A.). Meist-
ara ritgjörðin var um mjög flók-
ið stærðfræðilegt efni. Þennan
sama vetur stundaði hann einnig
nám við kennaraskóla fylkisins og
lauk því um vorið.
Ætla mætti, að ungur maður,
sem sökti sér svona djúpt í nám-
ið, hefði tæpast haft tíma til að
sinna félagslegum störfum; en
það var þó einmitt tilfellið. Tvisiv-
ar sinnum vann hann með öðrum
kappræðanda Brandsons bikarinn
fyrir sigur í kappræðu, í annað
skiftið með Miss Ruby Thorvald-
sion, hitt með Bergþóri E. John-
son. Verðlaunapening íslenzka
stúdentafélagsins vann hann
einnig fyrir sigur í mælskusam-
kepni. Á þeim árum tók hann
mikinn þátt 1 félagslifi íslenzkra
Geta má þess, sem ekki er lítils
um vert, að hann hefir mikinn
kærleik til þess, sem íslenzkt er.
Ræðuhöldin, sem getið var um
hér að framan að hann hefði tek-
ið þátt í, fóru öll fram á íslenzku.
Hann hefir yndi af íslenzkum
skáldskap.
Þó Mr. Magnússon sé óefað einn
í fremsta hópi íslenzkra atærð-
fræðinga vestan hafs, er hann þó
alls ekki þrælbundinn við stærð-
fræði, heldur maður með víðan
sjóndeildarhring og með áhuga
fyrir því góða, sanna og fagra á
mörgum sviðum.
Mr. Magnússon er nú ráðinn
kennari við Jóns Bjarnasonar
skóla. Heilsa hans er orðin svo
góþ, að ekki er búist við neinnl
hindrun úr þeirri átt. Hann kenn-
ir stærðfræði, og eitthvað af nátt-
úruvísindum.
Af þessu, sem nú hefir verið
sagt, ættu Vestur-íslendingar að
hafa allskýra hugmynd um, hvers
nemendur mega vænta af hinum
nýja kennara í Jóns Bjamasonar
skóla.
Áríðandi að muna.
1. Eins og í tfyrra, verður á
skólaárinu, sem nú fer í hönd, frí-
kensla fyrir alla nemendur í 9.
bekk, en $50.00 kenslugjald í hin-
um bekkjunum.
2. Næsta skóla-ár Tiefst mið-
vikudaginn 18. sept.
3. Umsóknir og fyrirspurnir
sendist til Miss S. Halldórson,
Lundar, Man., eða til séra Rún-
ólfs Marteinssonar, 493 Lipton
St., Winnipeg.
4. Vanalegast er hægt að út-
vega skólastúlkum tækifæri til að
vinna fyrir fæði og húsnæði, en á
því ríður, að láta okkur vita í
tíma um alla, sem þess óska.
5. S'kólinn kennir það sem til-
heyrir vanalegu miðskólanámi á-
bættri kristindómsfræðslu.
6. Allir nemendur, sem
ætla
framfaramaður. í eyjunni sinni,
sem ekki mun mikið stærri en 160
ekrur, hafði hann einkennilega
mikinn búskap, jafnvel jarðyrkju,
með öllum' vanalegum jarðyrku-
verkfærum, að meðtaldri þreski-
vél. Þessum búskap hélt hann
þar áfram þangað til flóð úr Win-
nipegvatni gjörði honum ómögu
legt að haldast þar við. Jóhann
var afi Agnars, faðir Ragnheiðar
móður hans. Faðir Agnars er
Ágúst Magnússon, ættaður úr
Húnavatnssýsl u, sérstaklega vel
gefinn maður. Hann býr að Otto,
Man., og hefir verið skrifari og
féhirðir Coldwell sveitar frá byrj-
un.
Fyrstu fjögur ár æfi sinnar var
Agnar í Mikley, þar sem faðir
hans þá var vitavörður. Að þeim
tíma liðnum flutti fjölskyldan að
Otto í Grunnavatnsbygð. Þar
ólst Agnar upp og naut alþýðu-
skólaimentunar. Hann var svo
heppinn, að njóta þar tilsagnar
og leiðsagnar kennara-snillingsins
Jóhanns Magnúsar Bjarnasonar.
Agnar ber þakklæti og hlýjan hpg
til hans, fyrir þann vegvísi, sem
Magnús veitti honum. Veturinn
19161—17 naut Agnar tilsagnar
séra Hjartar J. Leo. Lauk hann
þá námi 9. og 10. bekkjar mið-
skóla. Mótaðist Agnar ekki svo
lítið af þessum bráðgáfaða kenn-
ara sínum. Næsta vetur, 1917-18,
stundaði hann nám við Jóns
Bjarnasonar skóla. Áhrifum þeim,
sem hann varð þar fyrir, hefir
hann lýst í ritgjörð, er hann nefn-
ir “Endurminningar frá Jóns
Bjarnasonar skóla”, og er prent-
uð í Ársriti skólans, sem gefið
var út árið 1921.
Næsta ár féll úr, svo að hann
námsmanna í Winnipeg, var með-j samt 12. bekk, og það sem kent er
al annars, all-lengi ritstjóri blaðsl^ fyrsta háskólabekknum, að við
istúdentafélagsins, Áróra.
Mr. Magnússon ■cr, óefað, einn
hinna allra fremstu taflmanna,
sem nú eru meðal Vestur-íslend-
inga. Hann tók mikinn þátt í tafl-
félagi íslendinga í Winnipeg, sem
nefndist Iceland, meðan það starf-
aði. Árið 1925 vann hann Hall-
dórsons bikarinn fyrir sigur í
taflkappi félagsins,. Er bikarinn
gefinn af hr. Halldóri Halldórs-
syni í Los Angeles í California-
ríki. Á þeim sama"vetri þreytti
hann einnig tafl-raun við hinn
fræga ungverska taflmann, Mar-
oczy, en hann tefldi við marga í
einu. Fóru leikar milli þeirra
Agnars og hans þannig, að þar
varð jafntefli. Á þessum síðasta
nemendur, sem þangað sækja, og
því íslenzkari, sem þeir eru, þeim
mun íslenzkari verður skólinn.
Vestur-íslendingar eiga það á
valdi sínu, að gjöra skólann ís-
lenzkan að anda og áhrifum. Það
ávinst með þvi að fylla skólann
með íslenzkum nemendum.
Vitið þér það, bræður, að þér
vinnið góðu málefni meira gagn
með því að styrkja það, heldur en
með aðfinslum um það, hvernig
með það sé farið?
Þakklæti.
Af hjarta þakka eg öllum þeim,
sem stutt hafa að því, að skólinn
gæti lifað og dafnað. 1 hópi þeirra
eru margir drenglyndir vinir, sem
eg fæ aldrei fullþakkað. Sérstak-
lega vil eg, í þetta sinn, þakka vin-
inum, sem gaf skólanum níu
hundruð dollara síðastliðið haust.
Guð launi honum með blessun
sinni. Líka minnist eg með þakk-
læti ágætrar konu einnar, er sagð-
ist minnast skólans í bænum sín-
um til himnaföðurins. Slikt hið
sama hefi eg frá fleiri dýrmætum
vinum. Ekki þyrfti að kvíða
framtíð skólans, ef Vestur-íslend-
ingar alment gjörðu það. Viti þá
allir það, að eg er, af hjarta, þakk-
látur öllum þeim mönnum og kon-
um, sem biðja Guð, af einlægu
hjarta, að leiða og blessa Jóns
Bjarnasonar skóla.
R. M.
r? o=
U
~>o<->Q<~—)orrr>oc
Helztu heims-fréttír
o
J
Canada
Dr. J. T. M. Anderson og félag-
ar hans, virðast vera orðnir afar
óþolinimóðir yfir því hvað lengi
það dregst, að þeir komist til
valda í Saskatchewan. Þykist Dr.
Anderson hafa fullan rétt til
að taka við völdunum, þar sem
hann hatfi meiri hluta þingmanna
sér fylgjandi í því að minsta kosti
að fella núverandi stjóm. Hefir
nú Dr. Anderson og 34 aðrir fylk-
isþingmenn samið og undirritað
skjal nokkurt, stílað til Newlands
fylkisstjóra, þar sem skorað er á
hann að hlutast til um, að Gard-
iner stjórnin segi af sér tafar-
laust. Er því haldið fram í þessu
skjali, að stjórnin hafi engan rétt
til að sitja að völdum, þar sem
það sé nú ómótmælanlega sýnt,
meðal annars með þessu umrædda
skjali, að hún sé í Minnihluta. En
ekki hafði þetta heldur nein áhrif,
því fylkisstjórinn neitar að skora
á Gardiner að segja af sér og °eg-
ir að þar sem hann sé foringi
sér að stunda ofanritað nám ogj fjölmennasta þingflokksins, þá
leggja rétta rægt við verk sitt ogj haifí lhann rétt til að sitja að
siðferði, eru velkomnir í skólann.
7. Skólinn er sannfærður um
nauðsyn kristilegra áhrifa í ment-
uninni.
8. Jóns Bjarnasonar skóli er
eina mentastofnunin, sem Vestur-
íslendingar hafa komið á fót. —
Styðjið hann, Og bezti stuðning-
urinn er góðir nemendur.
íslenzkan í skólanum.
Hugmyndir Vestur-íslendinga um
íslenzkuna í skólanum, eru víst
eins margbreyttar og gagnstæðar
hver annari, eins og þær geta ver-
vetri tók hann einnig þátt í tafl-! ið um nokkurt atriði. Út í það
samkepni, sem leiddi til þess, að leyfir rúmið mér ekki að fara að
hann varð, og er nú, taflkappi þessu sinni, enda er eg margbú-
Winnipeg-iborgar. í þeirri viður- inn að skýra það atðriði. íslenzk-
eign vann hann ávalt sigur, tap-
aði aldrei tafli.
Þrjú árin næstu eftir að hann
an er kend í skólanum, ekki ein-
ungis þeim, sem æskja þess, held-
ur er leitast við að láta alla ís-
útskrifaðist frá kenr.araskólan- lenzka nemendur njóta tilsagnar
um, var hann skólastjóri við Riv- í máli feðranna, eftir því sem
erton, í Manitoba. Lagði hann nokkur vegur er til þess, tímans
afar-mikið kapp á kenslustarf sitt. vegna. íslenzkan er kend, ekki
Fyrir ári síðan var hann ráðinn einungis ein stund í viku, heldur
kennari við miðskóla Winnipeg-
borgar, í stærðfræði, en þegar til
átti að taka, var hann svo bilaður
á heilsu, að hann gat ekki haldið
áfram kenslu það ár. Hefir hann
unnið lífsábyrgðarstarf síðan; en
hugurinn er bundinn sterkum
tengslum við það að kenna. Fyr-
ir all-löngu sannfærðist hann um
það, að þar væri lífsköllun sín.
Hann hefir yndi af að segja til,
og lætur honum það starf einkar
vel.
völdum þangað til þingið komi
saman og úrskurði hvað gera
skuli. Þingið kemur saman 3.
september og verður Dr. Ander-
son að sætta sig við að bíða þang-
að til.
* * * '
Nú fer væntanlega að líða ag
því bráðum, að komist verði að
einhverri ábyggilegri niðurstöðu
um það, hvort konur geti átt sæti
í efri deild sambandsþingsins,
samkvæmt gildandi lögum, Brit-
ish North America Act, Æðsti
dómstóll Canada, gaf þann úr-
skurð fyrir nokkru síðan, að lögin
bæri að skilja þannig, að konur
hefðu ekki rétt til sætis í þessari
þingdeild. Konurnar undu illa
þessum úrskurði, sem von var,
því fáar stöður munu vera þægi-
legri, en að vera Senator í Can-
ada. Tóku sig því til fimm konur
í Alberta og áfrýjuðu málinu til
leyndarráðsins brezka. Hafa þrír
lögmenn frá Canada nú að und
anförnu verið í London til að
skýra málið frá öllum hliðum fyr-
ir dómurunum, sem hér eiga hlut
að máli. Úrskurður er enn ekki
keyrði, var 16 ára gamall piltur,
Donald J. Hagen að nafni og átti
heima í East Grand Forks. Var
piltur þessi síðar sakaður um að
vera valdur að dauða þessara
barna, vegna þess að hann hefði
keyrt ógætilega. F. A. E. Hamil-
ton 'hefir fríkent piltinn af þess-
ari kæru og segir að ekkert hafi
komið fram í vitnaleiðslunni er
sýni, að hann hafi keyrt óvarlega
svo óafsakanlegt sé.
* * *
Hveitisamlagið hefir ákveðið að
borga meðlimum sínum $1.00 fyr-
ir hvern mæli hveitis nú í haust.
sem fyrstu niðurborgun, eins og
það hefir gert á hverju hausti,
síðan það tók til starfa, nema í
fyrra. Þá var fyrsta niðurborg-
unin ekki nema 85c.
# * *
í mörg ár undanfarin hefir
fjöldi manna komið á hverju
hansti til VesturiCanada til vinnu
við uppskeruna. í þetta sinn verða
engar ráðstafanir gerðar til að
flytja kaupamenn að austan og
ekki álitið að þeirra þurfi við.
# * *
Skógareldar miklir hafa að und-
anförnu verið í Ontariofylki norð-
anverðu. Sagt er að skógar hafi
þar verið að brenna á einum 50
stöðum alls. Kveður mikið að
þeim í Red Lake héraðinu, þar sem
gullið er. Einnig er mikið um
skógarelda í norðurhluta Manito-
bafylkis og Saskatchewanfylkis.
Bretland
3—5 stundir í viku í hverjum
bekk. Skólinn á frábærlega góða
byrjun til íslenzks bókasafns, sér-
staklega hvað eldri bækurnar,
snertir, og nú eru ýmsir á íslandi' fallinn 1 l368311 máli' Dómararn-
að senda oss nýrri bækurnar. Há-' ir Þökkuðu lögmönnunum fyrir
skóli íslands sendir oss sína á-! allar upplýsingarnar, sem þeir
Tæki ' srefið' þeim og óskuðu þeim
gætu árbók á hverju ári
færin til íslenzkunáms eru í skól-
anum, en það, sem mestu varðar í
þessu máli, er það, að í skólann
góðrar ferðar heim til sín, og
MacDonald forsætisráðherra hef-
ir tilkynt þinginu, að stjórnin hafi
skipað svo fyrir, að hætt skuli við
vissar herskipasmíðar, sem á-
kveðnar höfðu verið, og draga úr
öðrum. Bendir þetta á, að stjórn-
inni sé full alvara með að draga
úr herskipaflotanum, eða að
minsta kosti úr aukningu hans,
úr því sem er. Virðist nú svo,
sem Bretar ætli sér að verða for-
göngumenn annara þjóða í þessu
mikla nauðsynjamáli, eins og svo
oft áður. Mr. MacDonald gerði
einnig ráð fyrir, að fara til Wash-
ington í októbermánuði til fundar
við Hoover forseta, til að tala um
þetta mál. Er hann því einnig
mjög hlyntur, að færa saman kví-
arnar hvað herskipa byggingu
snertir. Virðist nú mjög líklegt,
að fundir þessaya tveggja þjóð-
höfðingja leiði til þess, að dregið
I verði úr hinu óviturlega kapp-
sögðust mundu gefa úrskurð í hlaupi um aukinn herflota þessara
málinu, þegar þeir væru búnir að stórþjóða. Sagt er að Japan,
komi nægilega margir íslenzkir áugaa sig um ^a®'
nemendur. Því fleiri íslenzkii
KENNARAR JÓNS BJARNASONAR SKÓLA.
Frakkland og ítalía séu viljug oð
feta í þeirra fótspor.
Mr. Agnar R. Magnusson, MIss Salome Halldorson, Dean, 'L L J' —--------
M.A. (U. of M.). B.A. (Wesley).
Mr. Theodore Sigurdson. Rev. R. Marteinsson, Principal,
B.A. (U. of M.). B.A. (U. of M.), B.D.
Dr. W. Harvey Smith, frá Win-
nipeg, hefir á læknáþingi í Man-
chester á Englandi hinn 24. f. m.,
verið kosinn forseti brezka lækna-
félagsins (British Medical Asso-
ciationX sem nær yfir alt brezka
ríkið. Ætlar þetta mikla félag að
halda ársþing sitt í Winnipeg í
júlímánuði 1930. Einu sinni áð-
ur hefir félag þetta haldið þing
sitt í Canada. Það var fyrir 33
árum og var þingið haldið í Mont-
real. Er þetta í fyrsta sinni, sem
slíkt þing er haldið í Vestur-
Canada.
» * #
Þess var getið hér í blaðinu fyr-
ir skömmu, að fjögur börn fórust
í bílslysi , hinn 7. júlí á Hendar-
son brautinni. Sá sem bílinn
Hvaðanæfa
Rajymond Poincaré, forsætis-
ráðherra Frakka, hefir sagt af
sér og alt ráðuneyti hans. Orsök-
in til þess að hann treystist ekki
lengur að gegna þessu afar erfiða
embætti, er heilsubilun. Lögðu
samverkamenn hans að honum að
halda áfram, en hann svaraði því,
að það gæti ekki komið til mála
vegna þess, að sér væri nauðsyn-
legt að’ njóta algerðrar hvildar í
nokkra mánuði. Hinn alkunni
stjórnmálamaður, fAristide Blri-
and, verður næsti forsætisráð-
herra á Frakklandi og hefir Dou-
mergue forseti falið honum að
mynda nýtt ráðuneyti.