Lögberg - 12.06.1930, Síða 5

LÖGBElRG, FIMTUDAGINN 12. JÚNÍ 1930.
Bls. 5.

Elzta eimskipasamband
við Canada
1840—1930
Nú er tíminn til að annast um
farar-útbúnað bræðra, systra, eig-
in-kvenna, barna, foreldra, ást-
meyja og unnusta á gamla land-
inu, er flytja ætla til Canada.
Cunard línan hefir hlotið frægð
fyrir ágætt fæði, fljótar ferðir og
sanngjamt verð.
Vér höfum skrifstofur í öllum
Iöndum Norðurálfunnar, er greiða
jaifnt fyrir einstaklingum sem
fjölskyldum. Vér sendum pen-
inga fyrir yður til Norðurálfunn-
ar fyrir sanngjöm ómakslaun.
Ef þér heimsækið gamla land-
ið, þurfið þér vegabréf, sem og
endurkomu skírteini. Vér hjálp-
um yður til að koma þessu í kring.
Skrifið oss á móðurmáli yðar í
sambandi við upplýsingar, er yð-
ur verða í té látnar kostnaðar-
laust.
Fáein kveðjustef
til hjónanna Mr. og Mrs. C. F. LINDAL,
sem nýlega eru flutt frá Langruth til Winnipeg
Þá leiðir skiljast á langförnum vegi,'
er litla stund tafið og kveðjunum skift;
en gljúp verður lundin, þó grátið sé eigi,
er góðvinum burtu frá hópnum er svift.
Það sannast hér einnig: Því samfylgd að slíta
er senn ykkar hlutskifti, göfugu hjón,
því sérhver má örlaga úrséurði hlíta,
þar undan að Ieysast ei dugar nein hón.
En söknuði blandinn við sársauka finnum,
er sjáum að höfum þá vinina mist,
í félagsskap vorum svo fjölmörgum sinnum
er fögnuðinn juku með glaðværðar list;
mðrg atvik frá samveru tímanum tvinnast
í taug, sem ei slitnar, þótt flutt séuð brott;
nú viljum í dag þess með vinarhug minnast
og verðugan sýna ykkur þakklætis vott.
Þótt margbreyttar skoðanir mannfélags greina
á mis fari stundum, það taka skal létt;
en breytnin og skapgerðir eru það eina,
sem einstaklings manngildi sýnir oss rétt;
hjá ykkur við fundum þau einkenni talin,
sem eru til frambúðar verðmæti stærst,
með alúð og lipurð og listagull valin,
að létta’ öðrum stundirnar var ykkur kært.
Hve oftlega hrífandi ánægju hlutum
þá oft var og framborið tónanna mál,
er beggja’ ykkar leikandi lipurðar nutum,
sem laðar og gleður hverja’ óspilta sál,
1 samróm við kveðjum þig, systir og bróðir,
með söknuði, virðing og þakklæti tvenn.
í minningu vorri þið geymist sem góðir
og göfugir vinir — og hugsandi menn.
Að síðustu — þökk fyrir samfylgd og kynni
og sérhvað, er studdi vort félagslíf smátt.
Vér óskum og biðjum með einlægu sinni,
að öðru með heiðri þið sameinist brátt,
og aldrei að mótbyr né vonbrigði veiki
það vald, sem er starfandi lífinu í hag,
að hamingju gyðjan sem guðs engill leiki
á gleðinnar streng ykkar framtíðar lag.
Þorskabítur.
Æfimmning
Mrs. Blanche Valgarðsson.
fædd 21. marz 1896,
dáin 2. maí 1930.
Föstudaginn 2. maí s. 1. andað-
ist á Almenna sjúkrahúsinu í
Winnipeg, Mrs. Blanche Valgarðs
son, frá Gimli; hafði hún verið
flutt þangað veik, en dó eftir
stutta dvöl þar. í hálft annað ár
hafði hún átt við stöðug veikindi
að stríða, áður dauða hennar bar
að höndum. — Mrs. Valgarðsson
var úr hópi eldri barna hjónanna
Mr. og Mrs. William Herbert
Bristow á Gimli. Er Mr. Bristow
Englendingur að ætt, sonur Rev.
W. J. Bristow, sem var útskrifað-
ur frá Balid College, Oxford, og
lengst æfinnar prestur í Offen-
ham, Worcestershire. En móðir
hans var Margaret Elizabeth
Pruen Bristow. Kona Mr. Bris-
tow er Guðrún Friðrikka Gott-
skálksdóttir. Foreldrar hennar
voru Gottskálk Sigfússon og
Hólmfríður Jónatansdóttir, bæði
norðlenzk að ætt. Eru þau -bæði
löngu látin. Ung giftist Blanche
heitin Sveinbirni Valgarðssyni; er
hann sonur hjónanna Mr. og Mrs.
Ketill Valgarðsson á Gimli. Er
Ketill, faðir hans, ættaður úr
Eyrarsveit í Snæfellsnessýslu. Fað-
ir Ketils hét Valgarður Jónsson,
en móðir Kristín Brynjólfsdóttir
Gunnlaugsonar, frá Bjarneyjum á
Breiðafirði. Soffía kona Ketils er
frá Saurum í Laxárdal í Dala-
sýslu, dóttir Sveinbjarnar Jóns-
> sonar og Guðrúnar Jónsdóttur,
var faðir hennar bróðir Gísla
Jónssonar, Saura-Crísla, sem svO
var nefndum.
Þau Sveinbjörn og Blanche gift-
ust 8. nóv. 1913. Börn þeirra eru:
Earl Sveinbjörn, Alfred Herbert,
Kelly Allan Arthur, Florence
Gladys Guðrún. Auk þess mistu
þau elzta barn sitt, dreng, Svein-
björn Herbert Earl að nafni.
Sveinbjðrn er trésmiður að iðn,
þótt stundum sé hann einnig við
fiskiveiðar. í löngu sjúkdóms-
stríði hinnar látnu konu, reyndist
hann henni frábærlega vel, og
gerði sitt ítrasta til að bæta hvert
mein hennar. Naut hann einnig
hjálpar eigin foreldra og syst-
kina, og samúðar og hjálpar
tengdaforeldra sinna og annara
ástmenna.
Baráttan var löng, og dauði
hinnar ungu konu hrygðarefni
mikið í ástvinahópi. Ásamt föð-
ur sínunj syrgja nú fjögur börn-
in hjartkæra móður sína.
Mrs. Valgarðsson var listræn og
listelsk, vel gefin að hæfileikum.
Hafði hún um nokkurt skeið tek-
ið þátt í ýmsri félagsstarfsemi á
Gimli. — Jarðarför hennar fór
fram frá heimili hennar þann 6.
maí, að viðstöddu mörgu fólki,
samlöndum og hérlendu fólki.
Hún var lögð til hvíldar í Gimli
grafreit, og moldum ausin af
þeim, er þetta ritar.
Sig. ólafsson.
uðust saman í samkomuhúsi bygð-
arinnar að kveldi laugard. 3. maí.
valt vel, og geymum margar góð-
ar og viðkvæmar endurminningar
Tilefni samfundarins var að: um dvöl okkar á meðal þeirra. Við
kveðja og sæma kveðjugjöfum
hjónin Danel og Þóru Pétursson,
sem voru að kveðja bygðina eft-
ir 26 ára dvöl á þessum slóðum.
Samsætinu stýrði Guðm. Magn-
ússon, og fórst honum það vel úr
hendi. Töluðu margir og vott-
uðu ásamt þeim er samsætinu
stjómaði, eindregið þakklæti
hjónunum, fyrir störf þeirra og
afskifti af öllum velferðarmálum
bygðarinnar frá fyrstu tíð. Kom
eindreginn söknuður í ljós yfir
burtför þeirra. Ýmsar gjafir voru
fram reiddar. Þóru húsfreyju
voru gefin blóm, er tvær litlar
stúlkur báru fram, en Mrs. Helga-
son ávarpaði Mrs. Pétursson
þakklætisorðum fyrir hönd kven-
félags bygðarinnar um leið og
gjöfin var afhent. Mr. Pétursson
var afhent vönduð ferðataska, og
svo peningagjöf til þeirra hjóna
beggja — þakklætis og virðing-
arvottur bygðarfólks og vina fyr-
ir ágætt starf. Var bjart yfir
réttum fram bróðurhendi og segj-
um: “Verið ðll blessuð og sæl.”
Við höfum séð tár glitra í augum
sumra, er við höfum kvatt þá.
Það hefir verið fögur fóm á alt-
ari íslenzkrar þjóðrækni og trygð-
ar. Okkur langar til þess að eiga
ánægjulega samleið með íslenzku
þjóðinni og lifa fyrir það eitt,
sem orðið getur henni til blessun-
ar. Við þráum það innilega, að
sjá allar fagrar dygðir blómgast
á meðal íslendinga, en að sjá all-
an kulda, alla ónákvæmni, alt
virðingarleysi og þá um leið alt
simdurlyndi, eyðast og verða að
engu. Aðeins sú einstaklings sál
og þjóðarsál, sem full er af lotn-
ingu fyrir lífinu, trú á sigur hins
góða og elsku til lífsins og ljóss-
ins og sannleikans, getur þrifíst
réttilega og verið fögur og sterk.
Þetta er mögulégt. Því ekki að
taka hið bezta? Að eins hið bezta
er nógu gott. Látum hvorki hið
óheilnæma, sem vill loða við, eða
stundinni og hlýleiki í orðum hið góða, sem vér eigum, standa
allra er töluðu. Milli ávarps-j i veginum fyrir hinu bezta, er vér
orða voru sungnir ísl. söngvar. getur fengið. Það sem vér þrá-
stjórnarnýlenduna Canada í ó-
vinarhug gegn Bandarikjunum.
Nú höfum við, með því að kaupa
Alaska, orðið nágrannar hinnar
brezku nýlendu að vestan verðu.
Ef við fengjum Grænland, yrði
hin brezka Ameríku-nýlenda inni-
lukt af landareignum Bandaríkj-
anna. En þetta myndi óefað verð
til þess, að Canadamenn myndu
frekar en áður, hallast að því, á
friðsaman hátt og með fúsu geði,
að sameinast Bandaríkjum Norð-
ur-Ameríku.
Það er merkilegt efni fyrir
sagnfræðinga, að skera úr því,
hvort Alaskakaupin, og bollalegg-
ingarnar um Grænland hafi af
ráðunautum Sewards verið skoð
uð sem spor í þá átt, að ná tang-
arthaldi á Canada.
En hvað um ísland? Má vera,
að þeir Seward og Walker hafi
haft það á bak við eyrað, einmitt
vegna þess, að þeim var í nöp við
Breta. Er menn líta á landabréf
og sjá hnattstöðu íslands, getr eng-
um blandast hugur um, hve mikla
þýðingu Island getur haft í hern-
aði. Hver sá, sem fór um norð-
anvert 'Atlantshaf í heimsstyrjl-
öldinni, er skipaleiðir lágu oft
þar skamt undan landi, getur í-
myndað sér, hve mikla þýðingu
það hefði haft fyrir Þjóðverja,
ef þeir hefðu þar getað haft kaf-
bátahöfn.
Þeir sem lesið hafa hina merki-
legu bók Halldórs Hermannsson-
ar um Joseph Banks og Island,
vita hve hurð skall nærri hælum
í byrjun 19. aldar, með það, að
Bretar tækju ísland frá Dönum,
ev þeir voru Frakka megin í Nap-
óleons styrjöldinni. Gerðar voru
þá ráðstafanir án þess á þvi
bæri, að enskt herlið gengi á
land í Reykjavík, og legði land-
ið undir sig. En svipul rás hinna
pólitísku viðburða komu í veg
fyrir, að svo færi.
Eigi er enn liðin öld síðan að
Island var leiksoppur í bollalegg-
ingum stórveldanna, er þau sótt-
ust eftir fyrir borgun. En nú er
talað i þingi Bandaríkjanna um
“konungsríkið ísland.” . . .
—Lesb.
Stjórnaði Miss Sigurðsson söngn-
um.—Hlýjar árnaðaróskir fylgja
þeim hjónum, er þau flytja til
Gimli til dvalar; er það einlæg
bæn, að þau megi njóta unaðs-
legra efriára, eftir vel unnið
dagsverk; hefir guð einnig gef-
ið þeim mannvænleg börn; hafa
sum þeirra komist áfram á menta-
brautinni, og öll eru mannvænleg
og góð.
Þökk fyrir góða samfylgd, Dání-
el og Þóra!
Viðstaddur.
íslendingar búsetir í Framnes-
bygð, ásamt ýmsum vinum, bæði
frá Árborg og úr Víðirbygð, söfn-
'MARTIN & CO.
Stórkostleg Tœkifæris Sala
Kaupið með Niðurborgunar Fyrirkomulagi
Hafið þá meiri peninga til ferða um frítímann.
ÞÆGINDI, EFNISGÆÐI, AFGREIÐSLA, SNIÐ, ALT HIÐ
BEZTA, OG MJÖG LÁGT VERÐ.
og hinir
allra þægilegnstu borgunarskilmálar
Fyrir Hvaða Alfathað
Sem Er í Búðinni
“Þú kemur aftur’?
sögðu nálega allir við mig, er eg
kvaddi þá og sagði þeim, að eg
væri að fara alfarinn til Islands
ásamt fjölskyldu minni. Eg svar-
aði þá oftast: “Ekki kvíði eg því.
Það væri mér ekkert ógeðfelt, að
koma til Canada aftur.” Það er
um, það biðjum vér um, og það;
sem vér biðjum um, það fáum1
vér.
Pétur Sigurðsson.
/Etluðu Bandaríkja-
menn að kaupa ísland
fyfir sextíu árum ?
(Framh. frá síðasta blaði.)
Margar tilgátur hafa verið
gerðar um það, hvernig á þessum
hugleiðingum hafi staðið um
kaup á þessum löndum, og meðal
annars var getið til, að Seward
hefði viljað láta umheiminn sjá
að Bandaríkjamenn væru ekki af
baki dottnir eftir borgarastyrj-
öldina, og væru aflögufærir eft-
ir að hafa greitt Rússum sjö
miljónir dollara fyrir Alaska. Ef
svo er, þá hlýtur fjármálaráðu-
rautur Bandaríkjanna í Evrópu
æfinlega gleðilegt að sjá og( hafa haft hönd í bagga með
heyra, að menn hafa traust mikið j ráðabruggi þessu.
á því landi, er þeir byggja, og efl f sambandi við skýrslu Peirce
til vill er það fyrir það traust, aðjer birt bréf frá R. J. Walker, en
eg fer til íslands. Eg hefi hvergi! hann var einmitt fjármálaráðu-
niðurborgun
Afgar
20 vikulegar borganir
Afgangurinn
jafnframt og fötin eru notuð.
Þetta Eru Söluskilmálamir
á vorum
Karlmanna alfatnaði
Sú Tegund sem Vér Ábyrgjumst.
Serges
Worsteds
Tweeds
Cords
Vanav. $39.50
NÚ —
Léttar og
Efnisgóðar
Allskonar
Snið, sem
menn vilja.
Vanav. alt
að $35.00. NÚ
Búðin opin á Laugardagslkveldum til kl. 10.
Yfirhafnir
Jjj|.75
2nd Floor
Winnipeg
Piano Bldg.
MARTIN&CO.
Portage
at
Hargrave
EASY PAYMENTS LTD.
átt heima, þar sem eg hefi verið
óánægður með land eða lýð. Eg
hefi fundið Guðs blessun og gott
fólk, hvar sem eg hefi farið. Eg
fer ekki frá Canada til að flýja
neitt slæmt, er eg hefi fundið
þar, og ekki heldur heim til Is-
Iands til að höndla nein þau
gæði, er mig nýlega hafi dreymt
um að muni bíða mín þar. Eg er
heldur ekkert hræddur við að
fara til íslands. Eg veit hvað mín
bíður þar. Það þarf að segja mik-
ið verra um íslendinga, en eg
hefi enn heyrt, og eg þarf að reyna
eitthvað lakara frá þeirra hendi,
til þess að eg hræðist þá.
Það er mér einnig gleðiefni, að
hafa fræðst þannig um Canada,
að eg get talað um það sem mesta
ágætisland. Eftir tíu ára dvöl í
landinu, stendur canadiska þjóð-
in mér fyrir hugskotssjónum sem
blómlegur, hraustur og frjáls-
lyndur unglingur, með svo miklum
möguleikum um farsæld og fram-
farir á öllum svoðum, að fram-
tiðin ein mun megna að rita þá
sögu. Eg hefi komist að því, að
flestum Islendingum í Canada| $
þykir vænt um landið sitt, sem!
þeir byggja. Drottinn blessi þá ogj^
land þeirra. Þannig veit eg að
þeir biðja einnig fyrir fósturland-j
inu voru kæra. Eg hefi þráð að |j>
verða ættbræðrum mínum vestan
hafs til góðs að einhverju leyti,
þótt verknaðurinn háfi ekki orðið
mikil, og þá hina sömu þrá hefi
eg gagnvart íslendingum og þjóð-
lífi þeirra hvarvetna. Eg trúi á
framtíðina og sigur hins góða.
Sú hin sterka evrndarhendi, sem
leitt hefir íslenzku þjóðina hing-
að til og gefið henni ágætt nafn
á meðal þjóðanna, mun vissulega
leiða hana fram til sigurs, að
takmarki sannrar menningar og
kristindóms — einingu og bróð-
urhug. Vér þurfum að vaxa, læra
að elska meira, en dæma minna.
Mig brestur orð til að þakka vin-
um mínum og kunningjum vestan
hafs fyrir mig og fjölskyldu mína.
Þakka þeim fyrir alla alúð og heil-
huga vináttu. Eg er viss um, að
við eigum fleiri vini á meðal
Vestur-Islendinga, en við vitum|,
um. Við kveðjum þá alla með
mjög hlýjum tilfinningum, óskum
heilum hug, að þeim vegni á-
nautur Bandaríkjastjórnarinnar.
Og hann átti, að því er hann sjálf-
ur segir, hugmyndina um það, að
kaupa þessi tvö lönd af Dönum.
Aðal ástæðurnar, sem hann færir
fram fyrir þessu, eru óneitanlega
dálítið skringilegar. En það kann
að vera, að menn geti skilið þær,
þegar tillit er tekið til þess, að
Eretar voru Sunnanmönnum vin-
veittir í borgarastyrjöldinni. Seg-
ir svo í bréfinu:
—Eg thefi fengið sönnun fyrir
því, að Bretastjórn stofnaði sjálf-
Þorbjörg Guðmundson
Þorjörg sáluga Sveinsdóttir Guðmundsson var fædd 13.
apríl 1850. Faðir hennar hét Sveinn Markússon, og var
ættaður frá Dalgeirsstöðum í Miðfirði í Húnavatnssýslu, og
móðir hennar hét Helga Ambjörnsdóttir og var frá Stóra-
Ósi í Miðfirði. Þorbjörg ólst upp hjá foreldrum sínum til
tvítugs aldurs, en þá fór hún til séra Sveins Skúlasonar og
konu ihans á Staðarbakka og var þar vinnukona í sex ár.
Þar giftist hún Stefáni Teitssyni frá Ánastöðum. Þau
bjuggu á Húki í Miðfirði í sex ár. Þar misti hún mann
sinn frá tveimur börnum: Guðrúnu (dáin 12. marz 1901)' og
Helgu, sem gift er Bjarna Bjarnasyni, búsett nálægt Wyn-
yard, Sask.
Eftir dauða manns síns, flutti Þorbjörg sál. 'til Stefáns
Sveinssonar bróður síns á Dalgeirsstöðum; þar var hún í fjög-
ur ár með dætur sínar. Eftir það flutti hún til Ameríku og
fór til Björns bróður síns, sem þá var búsettur nálægt Hall-
son, N. Dak. Þar var hún til heimilis í tvö ár. Þá giftist
hún Jóni Guðmundssyni, sem nú er eftirlifandi ekkjumað-
ur hennar. Þetta var árið 1891. Þau eignuðust tvo drengi:
Stefán (dáinn 28. janúar 1919) og Sveinbjörn, sem nú syrg-
ir ástrika móður.
Árið 1909 fluttu þau hjón til Canada, og settust að á
heimilisréttarlandi skamt frá Wynyard, Sask.
Hún skildi við þennn heim og fór til guðs eilífu landa á
föstudaginn 6. marz s. 1., og var þá hartnær áttræð að aldri.
Þorbjörg sál. var um fram alt kristin kona. Hún elskaði
guð af öllu hjarta og lifði mikið í heimi bænarinnar. Hún
var ástrík, trygglynd, vinföst og hvers manns hugljúfi. Hún
var líka í fyrsta máta ráðvönd, hreinlynd og vildi hvergi
vamm sitt vita. Hún var einnig vel gefin vitsmunalega og
hafði mætur á öllu bóklegu, — dygð, sem finst mjög oft hjá
eldri Islendingum. Hún var mesta myndarkona í alla staði.
— Nágrennið var ríkara fyrir hingað komu hennar og fyrir
dvöl hennar hér; og það er áreiðanlega fátækara nú vegna
burtfarar hennar. En minning hennar og áhrif mun þó halda
áfram hér um slóðir; og sæl er hún sjálf, í guðs himinsölum
háum.
Blessuð sé minning hennar.
Carl J. Olson.
“OJIBWAY” STIFF STAY-
Hagkvæmar Girðingar
Þessar girðingar eru þannig gerðar, að þær þola allskonar veð-
urlag ár eftir ár. “OJIBWAY” Stiff Stay Girðingar eru í
bezta lagi eftir að aðrar girðingar eru orðnar alveg ónýtar.
Stiff Stay Samskeytin, eins og hér sýnd, halda girðingunni í
lagi og hún stendur stöðug, þó mikið sé á hana reynt. Aðeins
allra beztu tegundir a.f stálvír, vandlega galvaníseraðar, eru
notaðar í Stiff Stay Girðingar, og þegar Banner Stálstólpar
eru notaðir, þá er ómögulegt að búa til betri girðingar. Yér
búum til alt, sem í girðingarnar f er, í vorum eigin verksmið jum.
Talið við kaupmannimi
yðar eða skrifið oss og
a
'fáið nákvæma lýsing
þessum ágætu girðingum
CANADIAN STEEL C0RP0RAT10N
Verksmiðja og Skrifstofa
Vöruhús:
LIMITED
0J1BWAY, Essex County, Ontario
HAMILT0N og WINNIPEG