Lögberg - 02.04.1931, Síða 2

Bls. 2.
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 2. APRÍL 1931.
- —
Högberg Gefið út hvem fimtudag af ; TIIE COIjUMBIA PRESS, LTD., Cor. Sargent Ave. og Toronto St. Winnipeg, Manitoba. Talsímar: 86 327 og 86 328
Einar P. Jónsson, Editor
Utanáskrift blaðsins: The Colunibia Press, Ltd., Box 3U2 Winnipeg, Man. ; Utanáskrift ritstjórans: ; Editor Lögberg, Box 3172, Winnipeg, Man. ; Verð $3.00 um árið. Borgist fyrirfram. The “Lögberg” is printed and published by The Columbia Press, Limited, 695 Sargent Ave., Winnipeg, Manitoba.
Indlandsmálin
Stjórnmála félag’sskapur sá á Indlandi, sem All-
Indian National Congress nefnist, hefir með fáeinum
undantekningum, lýst trausti sínu á Mr. Gandhi og
fallist á þá stefnu, er hann tók í samkomulagstilraun-
um sínum við lrvin lávarð, friáfarandi landstjóra
Indlands; kaus sjálfstæðisflokkurinn Mr. Gandhi til
þess, að mæta fyrir indversku þjóðarinnar hönd á
stefnu þeirri, sem ókveðið er að haldin verði á næst-
unni í Lundúnum í sambandi við Indlandsmálin.
Hvernig þeim mannfundi tekst til um úrlausn mála, er
vitanlega enn á huldu; þó má ganga út frá því sem
gefnu, að hann verði næsta örlagaríkur, eigi aðeins
fyrir hina indvrer-sku þjóð, heldur og brezka veldið í
heild.
Það kemur að líkindum engum á óvart, þótt stefna
Mr. Gandhis yrði ofan á, því slíkt var á flestra vitorði;
en að leiðtogar hinna ýmsu, sundurþvkku flokka,
skyldu því nær allir verða á eitt sáttir, er frá sögu-
legu sjónarmiði jafnvel merkara fyrirbrigði, en
bjartsýnustu menn höfðu nokkru sinni gert sér'vonir
um. Þykir það meðal annars tíðindum sæta, að leið-
togi hinna róttækustu sjálfstæðismanna meðal Ind-
verja, Mr. Bose, borgarstjóri í Calcutta, skyldi fáan
legur til þess að gerast aðilji að miðlunartilraununum,
eftir alt, sem á undan var gengið.
Eíils og nú horfir við, kemur Mr. Gandhi til Lund-
úna sem fullvalda sendiboði þjóðar sinnar, með það
fvrir augum, að tryggja henni réttindi með svip-
uðu sniði og flest önnur sambandsríki Breta nú njóta;
hann kemur til Lundúna með ótakmarkaðra umboð, en
nokkur annar innfæddur erindsreki indversku þjóðar
innar hefir þangað nokkru sinni komið.
Sjálfstæðisfélag Indverja, er í vissum skilningi
þjóðþing þeirra, þótt það hafi enn eigi verið viðurkent
sem slíkt af hálfu Breta; sem fullvalda erindsreki þess
þings, kemur Mr. Gandhi til Lundúna, og hefir þar
orð fyrir öllum flokkum þjóðar sinnar jafnt.
Mr. Gandhi, sem alment er kallaður Mahatma, eða
sálin mikla, er enginn viðvaningur á stjórnmálasvell-
inu; honum hefir þegar lánast það, sem engum öðrum
indverskum stjórnmálamanni hefir áður lánast, að sam-
eina alla hina mörgu og mismunandi flokka innan vé-
banda þjóðar sinnar, um eina og sömu kröfu; honum
er það sennilega eins Ijóst, og nokkrum öðrum nútíðar-
manni, hve óhjákvæmilegt lífsskilyrði það er, þá er
gengið skal til samninga, að komið sé hreint til dyra
og vafningalaust; hreinskilni hans sjálfs, hefir aldrei
verið drpgin í efa, og slíks hins sama krefst hann að
sjálfsögðu af þeim, er semja skal við. Það er ekki að
ófyrirsynju, að Indverjar hafa kallað Mr. Gandhi
Mahatma, eða sálina miklu; hann er einn af þeim fáu,
er eigi hafa orðið persónulegum hagsmunahvötum aÖ
bráð; skvldurnar við samfélagið eru honum alt f öllu.
Svo er alt óráðið um stjórnmálin á Bretlandi um
þessar mundir, að vafasamt hlýtur að teljast, hvaða
stjóm fer með völd, þegar næsta stefna um Indlands-
málin verður háð; hvort það verður Ramsay Mac-
Donald, Stanlev Baldwin, eða einhver annar, sem
þeirri stefnu stýrir, skal ósagt látið; enda skiftir það
í þessu tilfelli, sennilega ekki svo miklu máli; hitt er
meira um vert, að foringjar allra hinna brezku stjóra-
málaflokka, hafa skuldbundið sig til, að semja um mál
Indverja á þeim grundvelli, sem lagður var í Lundún-
um á öndverðum þeim vetri, sem nú er að líða, og frá
því verður væntanlega ekki hvikað.
Að öllu athuguðu, verður tæpast annað sagt, en
að giftusamlega horfi' við um úrlausn Indlandsmál-
anna; um einlægni þeirra, er að málum standa, verður
undir engum kringumstæðum efast.
England hefir verið sjálfs sín ráðandi öldum sam-
an; það var Skotland líka. Irar hafa fengið sjálf-
stjóm, og eru á hröðu fjjimfara skeiði. Astralía og
Nýja Sjáland hafa um langt skeið notið fullkomins
sjálfsforræðis, og sniðið stjómarfar sitt eftir brezkrí
fvrirmynd; megin-þorri þess fólks, sem lönd þau
byggir, er af Engil-Saxneskum stofni; þess vegna var
ekkert eðilegra en það, að brezkt stjómarfar yrði tekið
þar til fyrirmyndar. Canada og Suður-Afríka njóta
líka sjálfstjórnar; þó hagar næsta ólíkt til með þeim
þjóðum; þar em þjóðernin að minsta kosti tvö; engu
að síður hafa þau sameinast um grundvallaratriði hins
brezka stjórnarfyrirkomulags, og dafnað vel. Hvað
ætti þess vegna að vera því til fyrirstöðu, að Indland
gæti með tíð og tíma samið sig að brezkum stjórnar-
háttum, og starfað í sátt og samlyndi með brezku veld-
isheildinni, eins og hinar aðrar frjálsu sambands-
þjóðir Breta?
Austrið er að 'vakna; sjálfstæðismeðvitund ind-
versku þjóðarinnar, er komin á það stig, að henni
verða aldrei að eilífu stungin svefnþom. Auðnist
Mr. Gandhi að leiða þjóð sína út úr eyðimörkinni og
inn á hið fyrirheitna land frelsis og mannréttinda,
hefir hann haslað sér völl meðal stærstu stórmenpa
mannkynssögunnar.
12. ársþing
Þjóðræknisfélagsins
(Framh.)i
Um tíma gekst deildin fyrir allmerkum
söngæfingum fyrir unglinga. Féil þatS
niður vegna féleysis, og vegna áhuga-
leysis þeirra, sem börnin áttu. Á nú deild-
in allstórt bókasafn. Ber i því efni aS
þakka bókafélagi Kandahar íslendinga
fyrir rausrj. þá er þeir sýndu deildinni hér,
með því að gefa henni bókasafn sitt, eftir
að það hætti störfum.
Fundi hefir deildin einu sinni i mánuði.
Eru þeir oft hinir ánægjulegustu og á
kvenþjóðin eigi litinn þátt i því, með þvi
að hafa jafnan rausnarlegar veitingar.
Hefir deildin nú á prjónunum að efna
til samkepni meðal barna og unglinga í
íslenzkulestri og framsögn á svipaðan hátt
og þið eruð að gera i Winnipeg. Vonumst
við til að það geti orðið allmikil vakning
fyrir því menninargildi, sem íslenzk tunga
hefir i sér fólgið,
Vinsamlegast,
Jón jóhannsson,
ritari Fjallkonunnar.
IV.
Þjóðræknisdeildin Harpa i Winnipeg-
osis, Man., sendir Þjóðræknisfélaginu
innilegar kveðjur ásamt meðfvlgjandi
skvrslu yfir störf sín árið 1930:
3 lögmætir fundir voru haldnir á árinu.
Aðal ársfundur deildarinnar var haklinn
14. apríl það ár. Á þeim fundi fóru fram
embættismannakosningar fyrir deildina,
yfirskoðun fjárhags hennar fyrir árið
192!), og rædd og samþykt áætlun- um
störf þau, sem deildin hefði með höndum
yfirstandandi ár. Þau mál voru þessi: að
haldin yrði samkoma deildinni til arðs, og
að 4 aðrar samkomur skyldu haldnar á
árinu, íslenzk börn og unglingar látin
mæla þar fram vísur og vers á islenzku.
Þetta var framkvæmt. 30—40 börn og
unglingar hafa tekið þátt í svona fram-
sögn og farist það yfirleitt vel. Deildin
Harpa biður Þjóðræknisfélagið að taka
vilja sinn fyrir verkið. Hún er fátæk
efnalega, og á óhægt með þau v.ikin, sem
bezt myndu styðja að varanlegu islenzku-
námi, svo sem söngkenslu og lestri.
Winnipegosis 23. febr. 1931,
F. Hjálmarsson, ritari.
V.
Ársskýrsla deildarinnar Iðunn í Leslie,
Sask.:
Fundir, 3.
Samkomur: Ein arðberandi samkoma,
ein úti-skemtisamkoma, ein útbreiðslusam-
koma.
Meðlimatala 34 (sem borgað hafa fyrir
1930).
H. Gíslason, skrifari.
VI.
Hr. Carl Thorlakson flutti munnlega
skýrslu fyrir hönd deildarinnar Frón í
Winnipeg, seni bar með sér að deildarfé-
lagar voru 247, 1. febrúar 1931. Tekjur
á starfsárinu námu $630.30. Var gerð
grein fyrir starfi deildarinnar í heild sinni,
kenslu, fundarhöldum, fyrirlestrum o. s.
frv. \
Var tekið við öllum þessum skýrslum
samkvæmt tillögu frá B. B. Olson og J.
Húnfjörð.
Upptaka lestrarfélaga og annara skyldra
stofnana i félagið var tekið fyrir.
J. J. Bíldfell tók til máls og reifaði mál-
ið. Benti hann á nauðsyn þess að gerðar
væru ráðstafanir til þess að gera slikum
félögum kleift að ganga í félagið, án þess
að mikill kostnaður félli á þau. Hefðu
komið fram tilmæli í þessa átt frá félögum
og væri nauðsynlegt að sinna þeim. Taldi
hann hentugt að vísa málinu til þingnefnd-
ar. Gerði hann tillögu um að forseti skip-
aði þriggja manna nefnd í málið. J. Hún-
fjörð studdi og var till. samþykt.
Forseti skipaði þessa menn:
J. J. Bíldfell,
Á. P. Jóhannsson,
J. Húnfjörð.
Samvinna við ísland tekin fyrir.
J. J. Bíldfell flutti skörulegt erindi um
það, hve hugurinn til samvinnu við ísland
væri miklu sterkari nú en áður hefði verið.
Heimförin hefði haft mikil áhrif í þessa
átt. En hann kvaðst vænast þess, að þetta
mál yrði vandlega íhugað á þinginu.
J. P. Sólmundsson talaði um áhrif Hud-
sonsflóabrautarinnar á framtíð íslendinga
í álfunni. Var gerður ágætur rómur að
máli hans.
í nefndina voru skipaðir:
Rögnv. Pétursson,
W. Jóhannsson,
Stefán Einarsson,
Asg. Bjarnason,
Mrs. P. S. Pálsson.
Árni Eggertsson notaði tækifærið með-
an lítið hlé varð á fundarstörfum, til þess
að minna menn á Selskinnu.
íþróttamál tekin fyrir.
Á Bjarnason stakk upp á þriggja manna
nefnd. Mrs. F. Swanson studdi. Samþ.
Forseti skipaði í nefndina: Carl Thorlak-
son, Grettir Jóhannsson, Davíð Björnsson.
Heimfararmál tekið fyrir.
J. J. Bildfell flutti skýrslu, sem forseti
nefndarinnar, og vísaði að öðru Ieyti til
skýrslu, sem út kæmi í Tímariti félagsins.
Skilagrein forseta var á þessa leið:
Herra forseti!
Vér meðlimir heimfararnefndarinnar
teljum það rétt, nú að verðtíðarlokum, að
gefa stutt yfirlit yfir starf nefndarinnar,
þó vitanlega ekki verði'unt, að fara ítar-
lega út í hvert atriði undirbúnings þess,
sem nefndin hefir haft með höndum, því
til þess hefði þurft langan tíma og mikla
þolinmæði.
Eins og yður mun flestum kunnugt, þá
var fimm manna nefnd kosin á þjóðrækn-
isþinginu 1927, til þess samkvæmt ósk
undirbúningsnefndar Alþingishátíðarinnar
á íslandi og tillögu þriggja manna nefnd-
ar, er stjórnarnefnd Þjóðræknisfélagsins
fól úr sínum hópi, að athuga heimfarar-
málið.
Eg þarf ekki að fara mörgum orðum
um verkefni það, sem fyrir þessari ný-
kosnu nefnd lá, og þeim þrem mönnum,
sem henni var leyft af þjóðræknisþinginu
að bæta við s»g. Það nægir að segja, að
verkefnið var mikið. Þjóðræknisþingið
hafði fengið nefndinni $100 í peningum
og afhent henni svo málið, til ákvæða, um-
sjónar og úrslita.
Fyrsta verkefni nefndarinnar var að
koma sér niður á mennina þrjá, sent hún
hafði leyfi til að bæta við sig. Sá fyrsti
af þeim til að taka' sæti í nefndinni, var
Hon. Thos. H. Johnson. Því miður naut
hans ekki lengi að í nefndinni, þvi hann
lézt, eins og kunnugt er, 20. maí 1927. Voru
þá valdir þeir J. T. Thorson, Séra J. A.
Sigurðsson og Guðmundur Grímsson dóm-
ari.
Eftir að nefndin var fullskipuð tók hún
til starfa fyrir fult og alt. Verkefnið, sem
framundan henni lá, var mikið, því hún
leit svo á, að það væri í hennar verkahring
að - gera ferðina sem aðgengilegasta til
þess að sem flestir gætu tekið þátt í»henni
og heimsótt ættlandið á hinni tilkomu-
miklu hátið þess.
Fyrirkomulagið, sem nefndin kom sér
niður á við undirbúning þessa máls, var
að ná sambandi við allar aðálbygðir ís-
lendinga, og fá þar kosnar nefndir, sem
stæðu svo í sambandi og ynnu með aðal-
nefnd í Winnipeg, og tókst þetta þegar í
byrjun vonum fremur. Nefndinni í Win-
nipeg var einnig ljóst þegar í byrjun, að
óhugsanlegt væri að vinna verk það, sem
þurfti að vinna og koma í framkvæmd, án
mikils f jár. Spursmálið var því: Hvar
átti fé það að fást?
Þrír vegir virtust liggja opnastir. Hinn
fyrsti, að leita almennra samskota á meðal
Vestur-íslendinga. Annar, að nefndar-
menn og aðrir, er góðfúslega vildu styrkja
þetta mál, legðu fram þetta fé. Sá þriðji
og sá er nefndin tók, var að sækja um
veitingu frá stjórnum Manitoba og Sas-
katchewan fylkja, og ef þyrfti, frá ríkis-
stjórninni. Var þessi aðferðin valin, eins
og yður öllum er nú kunnugt, og nefndin
skýrði frá í skýrslu sinni á þjóðræknis-
þinginu 1928, og það samþykti mótmæla-
laust.
Eins og yður er öllum kunnugt, þá urðu
Vestur-íslendingar ekki á eitt sáttir, að því
er þessa fjársöfnunaraðferð nefndarinnar
snerti. Álitu sumir, að almenningsfé ætti
ekki að notast til undirbúnings slíkrar
ferðar, og féllust heldur ekki á, að fé, sem
neinu næmi, þyrfti til undirbúnings ferð-
arinnar, og ef þess þyrfti með, þá gætu
íslendingar sjálfir lagt það fram. Um
þennan meiningarmun, sem síðar verður
minst á að nokkru, skal hér ekki deilt, að-
eins tekið fram hvað fyrir nefndinni vakti.
Heimfararnefndin áleit að nauðsynlegt
væri að setja á stofn skrifstofu í Winni-
peg, sem þeir, er heim ætluðu gætií snúið
sér til með allar upplýsingar, eins og síðar
kom á daginn að óhjákvæmilegt var.
Henni var Ijóst, að hjá ferðum til ýmsra
bygðarlaga, sem íslendingar búa í víðs-
vegar um álfuna, varð ekki komist. í
þriðja lagi, fanst nefndinni, að lúðrasveit
úr hópi Vestur-íslendinga ætti að vera
með í för sem þessari, en slíku var ekki
unt að koma í framkvæmd nema með all-
miklu fé. Og síðast, langaði nefndina til
að listrænt fólk hér vestra, sem á einn eða
annan hátt hefði skarað fram úr og gæti
orðið íslendingum í heild til sóma, þyrfti
ekki að sitja heima, þó það ætti ekki alveg
nóg til fararinnar. Og síðast en ekki sízt,
vildi hún stuðla að því eftir megni, að
kynna íslenzku þjóðina út á við, á þann
hátt að meiri áherzla væri lögð á menn-
ingargildi hennar, en það sem venjulegar
auglýsingar draga fram, er flestar eru
samdar í hagsmunaskyni, til arðs fvrir
ýmiskonar fyrirtæki, sem spretta upp við
slík tækifæri.
Með þessi verkefni í huga fór nefndin
þess á leit við Þjóðræknisfélagið, á þingi
þess árið 1928, að það veitti henni heifnild
til að bæta við sig starfsmönnum eftir
þörfum, og var sú bón veitt. Einnig kaus
þingið þá í nefndina dr. Sig. Júl. Jóhann-
esson. Áttu þá sæti í nefndinni auk hans,
þeir Jón J. Bíldfell formaður, Jakob
Kristjánsson skrifari, séra Rögnv. Pét-
ursson gjaldkeri, Árni Eggertsson, Ás-
munduf P. Jóhannsson, Joseph T. Thor-
son, séra Jónas A. Sigurðsson og Guð-
mundur Grímsson. dómari; en bætt var
við: W. H. Paulson, þingmanni frá Leslíe.
Gunnari B. Björnssyni fyrrum ritstjóra,
og síðar þeim séra Ragnari E. Kvaran og
Sigfúsi Halldórs frá Höfnum, ritstjóra.
Nefndin hélt nú áfram starfi sínu við
að auka og efla samböndin við hinar
dreifðu bygðir íslendinga, en einkum þó
við að ná sem haganlegustum farkosti fyr-
ir vætanlega heimfarendur, hjá flutninga-
og eimskipafélögum. Áður hafði nefndin
fengið ákveðið loforð hjá Sameinaða
gufuskipafélaginu, um að fargjald skyldi
ekki verða hærra en $172.00 fram og til
baka frá Montreal, en nefndin var ekki
ánægð með það. Henni fanst að taxti sá
er ákVeðinn var á milli Kanada og Bret-
lands, ætti að gilda til íslands í þetta skifti,
en f&rtaxti sá nam $150.00 báðar leiðir frá
Montreal. Félögin sem við áttum tal við
um þetta féllust á, að krafa sú ~væri sann-
gjörn þar eð vegalengdin til íslands frá
Montreal, væri styttri, en frá Montreal til
Liverpool á Englandi. En á meðan á
þeim samnings tilraunum stóð, voru hafin
opinber mótmæli gegn stefnu nefndarinn-
ar í fjármálunum, og enda í sambandi við
stefnu og gerðir hennar í fleirum málum.
Breyttist nú aðstaða öll í málinu. Það
var ekki lengur orðið sameiginlegt mál
allra Vestur-íslendinga, heldur kappsmál
vissra manna eða málsaðila að skipuleggja
förina á annan hátt en Heimfararnefndin
hafði ákveðið. Skifti það fólki i flokka.
Mér dettur ekki í hug að fara að rifja þá
raunasögu upp hér, né heldur að færa fram
rök, eða ástæður fyrir því, að allar sam-
einingar tilraunir urðu að engu og þar af-
leiðandi gerði sameiginlegt ferðalag ó-
mögulegt, það alt er mönnum í fersku
minni. En áhifin sem sú andstæða
hafði, á verk og verka hring Heimfarar-
nefndar, verð eg að minnast á með nokkr-
um orðum.
Fyrst.—Hún skifti íslendingum í tvo
andstæða flokka sem báðir höfðu sama
takmark, en greindi á um, aöferð til að ná
því takmarki. Framh.
Magaveiki Iæknuð
Það er undrunarvert, hve fljótt
Nuga-Tbne læknar meltingar-
leysi, stíflu og sárindi í maga,
auk þembu og annara skyldra
kvilla; auk þess er það ágætt við
höfuðverk og óbragði í munni,
sem menn oft kenna til á morgn-
ana. Nuga-Tone eyðir gerlum
og endurnærir þarafleiðandi líf-
færin. Það styrkir taugar og
vöðva, veitir væran svefn og
eykur vinnugleðina. Hafi lyf-
sali yðar meðal þetta ekki við
hendina, getur hann útvegað það
hjá heildsöluhúsinu.
Frá
íslendingadagsnefndinni
íslendingadagsnefndin fyrir yf-
irstandandi ár, hefði fund með
sér í Jóns Bjarnasonar skóla á
mánudagskveldið þann 16. þ.m.
Byrjaði nefndin á því, að skipa
sína embættismenn fyrir árið
sem hér segin:
Forseti Séra R. Marteinsson.
Varafors.: Dr. J. T. Thorson.
Ritari G. R. Magnússon.
Vara-rit.: G. S. Thorvaldsson.
Féhirðir: Jón Ásgeirsson.
Vara-féh.: Fred. Swanson.
Eignavörður: Jón Ás!geirsson.
Þá voru settar fjórar fasta-
nefndir, skipaðar þremur mönn-
um hver.
Prógramsnefnd:
Mr. Fred. Swanson,
Séra R. Marteinsson,
Dr. J. T. Thorson.
Auglýsinganefnd:
G. P. Magnússon,
Stefán Einarsson,
séra J. P. Sólmundsson.
Garðnefnd:
Mr. Jón Ásgeirsson,
Mr. Ágúst Sædal,
Dr. A. Blöndal.
íþróttanefnd:
Mr. Björn Pétursson,
Mr. Einar Haralds,
Mr. G. S. Thorvaldsson.
Ákveðið var, að Islendinga-
dagurinn yrði ‘ haldinn laugar-
daginn þann fyrsta ágúst. Ekki
var neitt ákveðið um hvar hann
skuli haldinn hér í bænum að
þessu sinni. Ýms pláss voru
nefnd, en garðnefndinni áskilið,
að líta eftir sem hentugustu
plássi, þar sem gestir dagsins
gætu skemt sér sem bezt og far-
ið sem bezt um þá, meðan á há-
tíðinni stendur.
Nefndin vill biðja alla þá, sem
fengu að láni síðastliðið sumar
flögg til að skreyta bila sína fyr-1
ir skrúðförina, er haldin var hér
fyrir hátíðina, að gera sér þann
’greiða, að skila þeim til eigna-
varða*, Mr. Jóns Ásgeirssonar,
að 657 Lipton Street. hér í bæ,
^sem allra fyrst.
Nefndin mun láta fólk vita óðru
hvoru, hvað hún er að starfa og
hvað henni verður ágengt.
G.
Hún hafði afar vondan
bakverk
Dodd’si Kidney PSlls Læknuðu
Hana.
Kona í Saskatchewan Mælir Með
Þeim Við Alla.
Muenster, Sask., 2. apr. — (einka-
skeyti (—
“Eg .hefi þjáðst af bakverk
síðan snemma á árinu 1928,”
gkrifar Miss M. Osweiler. “Þeg-
ar eg sat, gat eg gert flest verk,
ef eg þurfti ekki að hreifa líkam-
ann. Mér leið verst, þegar eg
þufti að ganga um. Vinur minn,
sem hafði haft samskonar veiki.
lotaði Dodd’s Kidney Pills og sagði
mér af þeim. Eftir að eg hafði
tekið júr nokkrum öskjum, var
eg vel fær um að vinn mín
verk. Nú er eg hraust o!g heil-
brigð og get ekki lofað Dodd’s
Kidney Pills nógsamlega.”
Dodd’s Kidney Pills lækna og
styrkja veik nýru, næstum ótrú-
lega fljótt, hvorttveggja í einu.
Bakverkur, gigt, höfuðverkur og
önnur veikindi, sem stafa frá
nýrunum, læknast.P-3
ALLAR TEGTJNDTR FLUTNINGA!
.Hvenær, sem pér þurfi?! aS lftta
flytja eitthvaS, smátt eSa stórt,
þá hittlS mlK aS máli. Sann-
gjarnt verS,—fljót afgreiSsla.
Jakob F. Bjarnason
762 VICTOR STREET
Sími: 24 500
FRÁ GIMLI.
Stra^ þegar raforka var leidd
til Gimlibæjar í vetur, lét Mrs.
C. O. L. Chiswell raflýs.' kirkju
Gimli safnaðar og Iét setja í
kirkjuna prýðis falleg ljósa-
áhöld. Gerði Mrs. Chiswell þetta
algerlega upp á eigin kostnað og
söfnuðinum að kostnaðarlausu.
Þetta er ekki í fyrsta sinn, sem
Mrs Chiswell hefir sýnt Gimli-
söfnuði mikla góðvild og mikla
rausn, þó þess hafi sjaldan eða
aldrei verið !getið út í frá. En í
þetta sinn vill safnaðarnefndin
ekki láta hjá líða, að þakka Mrs.
Chiswell fyrir þessa rausnar-
legu gjöf, sem þegin er með þakk-
læti og virðingu. Og vér kunnum
ekki annars betra að óska henni,
en að henni megf sem lengst
auðnast að veita öllum sem hún
nær til meira 1 jós og meiri gleði,
eins og hún hefir svo lengi gert.
Fullarúar Gimli-safnaðar
~ DODDS m
KIDNEY |
/i PILLS Æ
í meir en þriðjung aldar hafa
Dodd’s Kidney Pills verið viður-
kendar rétta meðalið við bakverk,
gift, þvagteppu og mörgum fleiri
sjúkdómum. Fást hjá öllum lyf-
sölum, fyrir 50c. askjan, eða sex
öskjur fyrir $2.50, eða beint frá
The Dodds Medicine Co., Ltd.,.
Toronto, ef bohgun fylgir.
eras
THE DOMINION
BLSINESS COLLEGE
—on the Mall
For over twenty years. our business has
been to impart to young men and women a
thorough, practical business training. Our
courses of study are arranged with the view of
developing initiative and greater business
capacity, as well as to enable the student to
master all details of modem business. The
evidence that we have succeeded in all this is to
be found in almost every office of consequence,
not only in Winnipeg, but throughout the West,
and even beyond our own country.
Among our most brilliant students we have
always counted a representative of the Icelandic
race. Their power of application and love of
leaming make their task easy.
• #
In our large new buildmg we have greater
facilities than ever. The Dominion is really
the logical place for a business training. Come
and join us. Your fellow students will be from
the better class of homes. This will assure you
of a happy, as well as profitable, student life.
Headqciarters: THE MALL
Branches: 8T. JAHE8 and ELMWOOD

Allra nýjasti
Kvenfatnaður
fyrir vorið
er seldur með lœgáta
verði hjá Holt,
Renfrew
Svo sem yfirhafnir, al-
fatnaðir, kjólar, hattar,
nærfatnaður, og þessir
fallegu kjólar, sem not-
aðir eru við sérstök tæki-
færi. Holt, Renfrew hafa
mesta úrval af allra beztu
gerðum. Verðið er sér-
staklega sanngjarnt! —-
Komið og sjáið.