Lögberg - 16.04.1931, Blaðsíða 7

Lögberg - 16.04.1931, Blaðsíða 7
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 16. APRÍL 1931. fila. 7- Útdrœttir úr sögu íslenzku bygðarinnar og safnaðanna í Pembina County, North Dakota. Eftip J. J. MYRES. (Frh.) Síðar bættust þar við: Tryggvi Friðriksson, sonur Friðriks Jó- hannessonar, sem áður er talinn (’82), Sigfús Bergmann frá Fagra- skógi í Moðruvallasókn í Eyjafirði í’Sz), Friðrik Jónsson Bergmann frá. Syðra Laugalandi í Staðarbygð > Eyjafirði ('82), Einar Einarsson Mýrdal frá Miðhvoli í Mýrdal (’82), Stefán Eyjólfsson frá Ósi í Hjalta- staðaþinghá ('82), Halldór Hali- dórsson Ármann frá Austurhlíð i Árnessýslu ('83), Sigmundur Jóns- son frá Hjarðarhaga á Jökuldal í Norður Múlasýslu f’83), Jósef Sig- valdason Wlalter frá Jórvík í Breið- dal i Suður Múlasýslu ^^83), Albert Samúelsson frá Máskeldu í Saurbæ > Dalasýslu ('kom með föður sínum Samúel Eiríkssyni, frá Máskeldu 1883), Bjarni Bjarnason frá Þóru- stöðum i Bitru, Trausti Kristjáns- son frá Hálsi i Kinn ('83), Geir- hjörtur Kristjánsson frá Syðra Hóli > Fnjóskadal ('82), Friðbjörn Frið- riksson frá Krókum í Fnjóskadal Ó83), Einar Einarsson Grandy frá Barnafelli í Kinn i Þingeyjarsýsln Ó83), Sigurjón Kristjánsson frá Brenniási á Mývatnsheiði ('83), Ás- geir Guðjónsson úr Kinn ('83), Sveinbjörn Sigurðsson frá Ósi í Möðruvallasókn í Eyjafjarðarsýslu ■f’83), Sigfús Jónas Ballgrímsson frá Bakka í öxnadal f’83), Stefán Guðmundsson úr Skagafirði ('84), Oddur Jónsson frá Bræðrabrekku í Bitru, og -bræður hans, Helgi Jóns- son og Guðjón Jónsson ('85), Ás- mundur Bjarnason frá Broddanesi f’85), Snæbjörn Hannesson frá Hrisum i Helgafellssveit i Snæfells- »essýslu ('84), og synir hans tveir, Hannes og Vigfús, Benóní Stefáns- son frá Hrafnstaðaseli á Fljóts- heiði í Þingeyjarsýslu f86). Sumir þeirra, er hér hafa veriS taldir. keyptu jarðir sínar af öðrum og nokkurir þeirra dvöldu um tíma jarðnæðislausir í bygðinni áður en þeir keyptu sér jörð og er þá árið. er þeir komu í bygðina tilgreint. Úr þessu varð jarðyrkjan ein- bindara, sem bindur hveitið. Var sá útbúningur settur ofan á vél- ina, er þeir keyptu sumrinu áð- ur, þar sem tveir menn urðu að standa og binda hveitið. Kostaði sá parturinn af sjálfbindaranum nærri hálft aúnað hundrað doll- Magnesia er bezta með- alið við Meltingarleysi Flest fólk, sem þjáist stöðugt, eða við og við, af gasi í maganum, verkjum og meltinfearleysi, hefir nú hætt við þessar leiðinlegu sult- .... ... , , arlækningar, patent fæðu, meðul ara, svo oll velm, þegar buið var ^ margskonar> gem oft eru hættuleg) að tengja hana saman á þennan en í þess stað fylgir það þeim^yáð- hátt, kostaði á 4. hundrað doll-ium’ sem hér hafa oft verið gefin, Tr , * ,, * j - 1 °g tekur teskeið eða fjórar tóflur ara. Voru það nokkuð dyr kaup. af Bisurated Magnesia í dálitlu Þótt nú hinir efnaðri bændur af vatni eftir máltíðir. Það hef- ir þær afleiðingar, að fólki batn- gætu klofið að kaupa akuryrkju- tól þessi við svona afarháu verði, má nærri geta, að það var öllum þorra nýlendumanna enn "ofvax- ið. Margir leituðust við að kom- ast af án slíkra kaupa og sætta sig við, þótt þeir með því móti kæmust seinna áfram í búskapn- um. Sumarið 1881 munu þeir Grímur Þórðarson og Bjarni 01- geirsson hafa Iheyjað í samlög- um; höfðu þeir báðir á!gæt hey- skaparlönd. Bjarni átti einn uxa; honum beittu þeir fyrir sleða og drógu svo heyið saman á sleðanum, þótt um sumar væri. Má nærri geta, að örðugleikarnir hafa verið margir fyrir fruih- býlingunum, svo nú hafa menn ekki nema mjög ófullkomna hug- mynd um, hve mikið hinir fyrstu landnámsmenn lögðu á sig, og hve nærri þeir urðu -að 'ganga kröft- um sínum, þótt ekki séu nema liðug 20 ár síðan. En eftir því sem tímar liðu, lækkuðu öll ak- uryrkjuáhöld í verði, og brátt fór það svo, að hver bóndi átti allskonar akuryrkjuvélar og hver drengur kunni með að fara, Úr skýrslu, sem samin var 1884, um búskapinn í Gardar-bygð, fá- um vér þeissar u'pplýsingar: — Nú má telja hér 50 íslenzka bú- ar algerlega og getur borðað hvar sem er o!g verður ott af matnum og heilsan kemst í gott lag. Þeir, er nota Bisurated Magnesia kvíða aldrei fyrir að borða, því þeir vita að þeim verður ekki ilt af matn- um, því þetta á'gæta meðal, sem fæst í öllum góðum lyfjabúðum, eyðir hinum óhollu sýrum og kem- ur meltin!gunni í gott lag. Reyndu þetta sjálfur, en vertu viss um, að fá Bisurated Magnesia, sem til þess er ætluð. fyrstu árin. En ekki voru sög- unarvélarnar til eins mikilla framfara, og gefið var í skyn. Þær voru mest til þess, að eyði- leggja bezta eikarskóginn, er til var í nýlendunni. Margt ljóm- ancli eikartréð, sem verið hafði ef til vill 100 til 200 ár að vaxa, var nú felt til jarðar, sa'gað rennandi blautt og viðurinn svo notaður til húsgjöíðar áður en hann ihafði fengið nokkurn tíma til að þorna. Verptist hann því allur og aflagaðist og varð að litlum notum. Maður er nefndur Haraldur Þórisson og hefir hans þegar verið getið. Hann er norskur að kyni og var um þessar mundir kaupmaður í bænum Northfield í Minnesota-ríkinu. Hið eiginlega í nafn hans er Harald Thoresen, endur. Sumir þeirra eiga tvær en eftir að hann komst { kynni jarðir. Fólkstala var við byijun við Jslendinga, kölluðu þeir hann ársins 1884 í Park-bygð 270. Af ýmist Harald Thoroddsen eða því er um 50 manns nýkomið fólk, Harald Þórsson. Hann hafði sem enn er landl^ust, og noKkrir, lánað s£ra pali heitnum fyrstur eiga enn enga skepnu. íslenzku! allra Norðmanna nokkuð af hveiti. bændurnir hér í bygðinni eiga nu mjöH Q,g beMmarga nautgripi 28 vinnuhesta, 6 trippi, 73 ak-| handa nýlendumönnum, eins og neyti, 138 kýr, 184 ungviði, 164 £ður er ritag. Hann var um sauðkindur, 47 svín, 505 alifugla. þessar mundir orðinn auðugur lægt meiri og meiri í bygðinni og Af akuryrkjutólum eiga þeir 48 aður> en hafði þó byrjað sem þeir fleiri og fleiri, er sáu, að hún pl6ga> 35 herfi> 13 sáningarvélarj lblásnauður búðarsveinn. Sum- var nokkurn veginn eina skiiyrð-^ 5 sjálfbindara, 4 harvesters, 5 arið 1880 kom hann ( fyrsta sinn >ð fyrir efnalegum framforum. En; sláttuvélar, g heyhrífur, eina sjálfur norður j Nylenduna með fyrir fátæka menn var hún í. þreskivél hálfa, hinn helming-^ fjolda af gripUm og eitt múlasna- upphafi örðug, því til hennar^ inn á norskur maður, — 8 vélar, ok> gem þeir keyptu bræðurnir, urðu bændur að kaupa mörK á ^ ag hreinsa hveiti, 31 vagn og j>orsteinn 0g Björn Þorlákssynir höld og þau voru öll um þetta| 30 gleða_ piógar kosta 16—20^ yík Nokkuð var verð hátt á leyti í fjarska háu verði. Jóhann. dollara. sáningarvélar 60 doll- gripum þeggum og þó ekki ollu Hallsson og Sigurður Jósúa ara> sjálfbindarar 275 dollara, hærra en þá yar títt> Keyptu þá keyptu kornskurðarvél (Reaper) harvestier 175 dollara, sláttuvél 1 íglendLngar af honum> allir Sem sumarið 1881. Skar hún hveiti 75 til 80 dollara, heyhrífa 25 til vetHngi gátu valdið> hver i kapp nijiur í skára, svo að öll öxin lagu, 35 dollara, gufuþreskivél nýlendunni var búin af viðskift- unum við hann, gengu um garð. En enginn þarf að láta sig furða, þótt það gengi ekki alveg stríðlaust af, fyrir bláfátækum mönnum, er allslausir komu á jarðir sínar, að eignast öll þau vinnudýr og áhöld, er hér þarf til að reka búskapinn með. Það er miklu meiri furða, hve vel fjöldanum hefir tekist það. Ekki er Haraldur þessi Þórisson lak- ari maður við að skifta, en svo margur annar. En evo varð hann illa þokkaður fyrir brall sitt, að hann lagði algjörlega komur sín- ar og kaupskap niður, og íætur nú íslendinga naumast sjá sig. Fyrsta sumarið, er hann kom (1880A gengu þeir séra Páll og hann upp á IPembina-hæðirnar eða “fjöllin”, sem kölluð eru. Komu þeir upp á hnjúk einn beint vestur af Vík, og kölluðu hann Þórshnjúk, eða Mount Thor ensku, og þóttust báðir hafa nefnt hnjúkinn eftir feðrum sín um. — Sunnar á hæðunum, vest ur af Eyforð, er annar hnjúkur. Var hann nefndur Óðinssæti. Þar var skáldinu séra Matthiasi Joch- umssyni haldið fjölment sam- kvæmi, þegar hann koiA hér vest- ur að heimsækja landa sína sum- arið 1893 Þótt lífið væri fátæklegt hin fyrstu árin og ha'gur manna næsta örðugur með ýmsu móti, var fjör og glaðværð mikil með fólki, hvar sem komið var. Menn áttu annríkt og hömuðust við vinnuna, en voru samt furðanlega fúsir að sækja alla mannfundi, oft langar leiðir, annað hvort fót- gangandi eða akandi með uxum, og er það þó fremur óskemtilegt ferðalag. Sumarið1 188)1 var frelsisdagur Bandaríkjanna, 4. júlí, haldinn hátíðlegur hið annað sinn, við Park. Var þá fólk miklu fleira en hið fyrra skiftið, o'g mik- ið meira um ræðuhöld. Þar var þá kominn bróðir séra Páls, Níels Steingrímur Þorláks- son. Hafði hann útskrifast um NÝR STYRKUR FYRIR VEIKAR TAUGAR. Ef taugar þínar eru veikar, eða ef aðal líffærin eru ekki nægilega sterk, þá notaðu Nuga-Tone og vertu sterkur, heil'brilgður og dug- legur. Um víða veröld hefir Nuga-Tone unnið miljónum manna ótrúlega mikið gagn. Það losar líkamann við eiturgerla, sem or- saka veikindi og sem veikja líf- færin Þú getur fengið Nuga- Tone í lyfjabúðunum. Hafi lyf- salinn það ekki við hendina, þá láttu hann útvega það frá heild- söluhúsinu. taka upp það mál strax, þegar það liggur fyrir næst. (2) Þessa reglugerð um að slíta fundi kl. 10.30 að kvöldi, hvern- ig sem á stendur, ætti að afnem- ast. Ef þingmenn vita fyrir víst, að fundi verði slitið kl. 10.30 hvernig sem á stendur, leyfa þeir a sér að halda óendanlegar hróka- ræður og tefja tímann; en ef þeir vissu, að þeir fengju ekki að fara í rúmið fyr en þeir hefðu aflokið einhverju vissu verki, þá myndu þeir hætta við mikið af þessum lofteldajeikjum sínum. (3) i Engir nema foringjar flokka ættu að fá að tala lengur en 30 mínútur. Vér höfum ekki enn hlustað á prívat mann, sem hef- ir talað lengur en í hálfan tíma, sem hefir haldið svo góða ræðu, að ekki hefði mátt bæta hana með því, að stytta hana svo að um munaði. saman. Varð svo að taka hveiti-J stangirnar og ibinda með hönd- unum á jörðinni. Munu þeir hafa slegið með henni mest af Fveiti því, er íslenzkir bændur áttu við Tungá það sumar. Þetta sumar keyptu þeir Víkur-bræður, synir Þorláks frá Stórutjörnum. kornskurðarvél, er “ha'rvester” nefndist; var hún gömul og kost- aði 90 dollara. Stóðu tveir menn á henni, meðan hveitið var sleg- >ð, og bundu jafnóðum, og urðu t>á að hafa hraðar hendur. Mun Þorsteinn Þorláksson hafa sleg- ið hveiti fyrir Eirík BeiJgmann og aðra fleiri þetta haust, með vél- inni. Þeir Tungármenn keyptu fyrstu þreskivélina þetta haust, og var Jóhann Hallsson aðalmað- urinn í þeim kaupum. Gekk hún af hestafli eins og flestar þreski- vélar um það leyti. Þreskti vél t>«ssi hveiti fyrir flesta íslend- iuga um haustið. Var farið með hana suðir í Vík og þreskt hveiti t*eirra Víkur-bræðra, sem nú var töluyert mikið, og jafnvel suður í Park-bygð, og þar þreskt fyrir Uokkura, Hallgrím Gíslason og tleiri. Innlendu(r maður frá Grystal þreskti fyrir Eirík Berg- uiann þeta haust, og fékk hann bushel af hveiti af þeim 20 okrum, er hann lét brjóta fyrsta sumarið. Seldi hann það 1 St. Mincent o'g varð að flytja það um 1700 dollara, hreinsunarvél 24 til 30 dollara, vagn 80 dollara, járn- varinn sleði 27 til 35 dollara. — Akrar voru næstliðið sumar (1883)i 1013 ekrur. Af hveiti fengu menn 15 til 32 bushel af ekrunni, en af höfrum 15 til 70. Sumir sáðu höfrum i nýplæ'gða jörð og fengu því litla uppskeru; bygg höfðu fáir, er teljandi væri. Síðastliðið sumar (1883) færðu menn akra sína hér út um 477 ekrur, svo á næsta sumri hafa íslenzku bændurnir hér í bygð- inni 1490 ekrur til að sá í, fyrir utan garða. Garðyrkjan var næst- liðið sumar nokkuð misjöfn. Bezta jarðepla uppskeran mun hafa orðið 82 bushel upp af þremur. Stærsti akur hér í Parkbygð var næstliðið sumar (1883) 130 ekr- ur, annar 95 ekrur, þriðji 80 ekr- 7. apríl. Eftir að hafa hvílt si'g allvel síðastliðna viku, söfnuðust þing menn saman með nýjum, auknum kröftum og nýju 'hugrekki í gær, til þess að mæta á 47. þingfundi þetta ár. Þeir afköstuðu miklu verki, hamingjunni sé lof, og jafn- vel hepnaðist að Ijúka við og samþykkja hin risavöxnu kosn- ingalög, frumvarpið númer 17, sem Mr. Major hefir stýrt í gegn um boða o'g brim, með óþreytandi þolinmæði og framúrskarandi vorið frá skólanum í Decorah með, bugviti. Tillaga Mr. Bachynskis ágætum vitnisburði, og horfið' Hl þ«ssarar löggjafar er að marg- norður í nýlenduna til fólks síns. Hélt hann ræðu við þetta tækifæri, en var fremur stirður í íslenzk- unni eins og von var. Ýmsir aðr- ir héldu ræður og var skemtun hin bezta.” (Frh.) við annan, því lansfrestur var langur, en vextir háir; gáfu menn þá stundum í veð alt það, er þeir áttu, og var það ósjaldan í all- miklu ráðleysi 'gjört, án þess hugsað væri um, hvort nokkurn tíma mundi lánast að borga í nærri því tíu ár átti kaupmaður þessi mikil kaup við íslendinga og flutti norður mesta sæg af gripum og hestum, bæði á vorum í og haustum. Glæptust nýlendu- j menn mjög á að verzla við hann | og guldu þess, hve fákænir þeir | voru í verzlunarsökum. Margir keyptu á þessum tímum alt, ef þeir að eins fengu það að láni. Kom það þá bezt í ljós, hve láns- verzlunarfyrirkomulajgið, er um margar aldir hefir tíðkast á ís- landi, hafði spilt hugáunarhætti manna og nærri orðið nýlend- unni að fótakefli. Fyrst framan að hafa reynt þœr Manitoba Konu Batnar af Dodd’s Kidney Pills. fyrstu hendi” starfaði, er Mr. U' E.E: fi:r McKenzie sagði oss, að í fyrra I1UU SCI CKK1 CIUI hefði Col. Stevenson heyrt að hey kjósenda að Gladstone væri í voða af bruna (einhver nafði símað), þá hefði hann farið í hendings kasti í bifreið sinni (líklega með slökkvitól) og slökt eldinn. Þetta áminsta hreystiverk skýrði með ýmsu móti ýmislegt viðvíkjandi gas- og oliu- frum- vörpum stjórnarinnar. Það á að loka Kaldavatns rannsóknarskrif- stofunni og þeir, sem þar eru að verki, eiga að beita sér við það, sem er laust við alla málma. Mr. Mrs. J. Sievert Þjáðist Mikið Af Bakverk. Stead, Man., 16 apríl — (Einka- skeyti)j— Biðið ekki. Drátturinn hefir aldrei gagnað neinum. Hann er hættulegur Ef ieitthvað gengur að nýrunum, þá reyndu tafarlaust Dodd’s Kidney Pills. Þú getur treyst þeim fullkomltega. Nokkr- ar pillur, teknar á réttum tíma, geta komið í veg fyrir mikil veik- T, * v. * • - indi. Mrs. Sievert, sem hér á McKenzie sagði, að það væn a- heima> segir frá þvi> hvernig hún gætt að fá stúdenta frá háskól- f6r með nýrnaveiki. Dodd’s Kid- anum út undir bert loft; þaðj ney Pills komu þar í ,veg fyrir heldur þeim frá að lenda í mörg alvarleg vandræði. — Mr. Beres- ur. Verð á hveiti haustið 1883, af keyptu menn að eins naut- var 75—84 cents fyrir hvert vislega lit prentsverta sé notuð á seðla í sveitum úti. Col. Tayl- ors spámannlega geta var það, að þetta fyrirkomulag um að láta kjósendur taka eið á kjörstöðum, yrði til þess að fylla kjörstaði með mönnum, sem kæmu sem urmull úr öllum áttum í von um Palladómar ^a a® svería- Kiukkan 4.15 , e h. voru þingmenn byrjaðir á ( ram . ra s. i) að athuga hina nýju deild náma ef óvinum stjórnarinnar tekst að^ og annarar auðle'gðar á láði og sanna, að stjórnin hafi sýnt illa [ legi undir forustu Mr. Donald ipeðhöndlun og vanmátt í því! McKenzies. máli, þá er þar atriði, sem nota| McKenzies sterka hlið, er mætti alvarlega í næstu kosn- það að játa hiklaust, að hann ingabaráttu. Því hefir veriðj viti ekki þetta eða þetta Hann hreyft, að mótpartar stjórnar- ford lét til sín heyra viðvíkjandi námadeildinni og stofnun náma- og málma rannsókna. Eldlið á að vera við hendina, sem stjórn- að verði og leiðbeint af ljóshúsum og flugvélum tveimur. — Einn- þriðji alls fiskjar í ríkinu kemur frá Manitoba, og ásigkomulag bæði fiskjar og fiskiiðnaðar var rætt fram og aftur. — Manitoba er að skifta á svörtum yrmling- um (black bass) frá Norður- Dakota fyrir “pickerel” hrogn frá vorum eigin klökum, sem skoða það létt verk að klekja út hálfri biljón eggja á ári hverju. Veiði- dýr vor eru að fækka, já mikið að fækka. — Col. Taylor vildi vita hverni'g vér veiddum þefdýr, sem kallast “skunks”. — Dr. Mc- Gavin hélt sina árlegu ræðu um) úlfa og hrafna. — Mr. Bernler óskaði Mr. Wolstenholm til lukku (Ihinni vinsælg, stjórnar- svipu) á afmælinu hans, og var eitthvað að spauga um það, að úlfum væri haldið frá dyrum manna. — Það virtist ekki alveg ljóst, til hvers skipið Braubury er notað á Winnipegvatni. Það var mikið rætt og þeir Ivens, Farmer og Taylor létu í ljós, að þeir væru hræddir um. að hin svo kölluðu “Insul /Interests” væru smátt og smátt að svelgja í sig öllum vorum álitlegu orkustöðv- um. — Mr. McKenzie huggaði þá sem bezt hann gat;’en Mr. Farmer benti á, að leópards- dýrið getur jafn ómögulega skift um lit og Ethiópíinn. Slík dýr eru alt af flekkótt eða dropótt; þar 'getur ekki verið um litbreyt- ingu að ræða. Hann spáði því, að ýmislegt voðalegt myndi ske áður langt um liði. — Col. Tayl- miklar þjáningar. Nú fer hún ekki dult með hve ágætlega.þær reynd- ust henni. Hún segir: “Eg hafði óttalegan bakverk á hverjum degi. Eg tók úr þremur öskjum af Dodd’s Kidney Pills. og mér leið miklu betur og eg hélt áfram og er nú jafngóð. Kærar þakkir til Dodd’s Kidney Pills.” Dodd’s Kidney Pills eru orðnar algengt húsmeðal um allan heim. vegna þess að fólk hefir reynt þær, og þær hafa reynst vel. hárið á fyrir næstu kosningar. Hann er nú ef til vill búinn að fræðast um ýmislegt, sem hann vissi ekki fyrir tveimur árum síðan, og gat þá ekki skýrt, þeg- ar þess var krafist. Hver veit J. E. þýddi lauslega. í viti ekki þetta eða þetta j er sönn ímynd hreinskilninnar. innar gætu notað þetta jafnvel á Hann reynir aldrei að draga neinn þessu þingi, til þess að fella á talar- Hann er alt af rólegur, hana En þegar maður lítur yf-j hann verður aldrei vondur. Af- Frá íslandi Keflavík, 16. marz. Ágætur afli. Róið í gær. Afli frá 10 og upp i 18 skpd. Yfirleitt ágætur fiskur. Bátar róa í kveid. Gæftir hafa verið góðar að und- anförnu, nema norðanáttin nú tók frá tvo daga. Menn ætla, að meiri fiskur sé kominn á land hér nú en á saipa tíma í fyrra. Inflúensan hefir verið að stinga sér niður hér og hafa bátar taf- ist frá róðrum af völdum henn- ar. Þannig teptust tveir bátar í tvo daga, vegna þess að sjómenn- irnir voru veikir af inflúensunni. Eru þó nú búnir að fá menn í stað þeirra, sem eru veikir. In- flúensan er nú í rénun o'g búið að opna skólann og aflétta sam- komubanninu. — Vísir. —'Heyrðu, hvers vegna setur þú hnút á vasaklútinn þinn? — Eg geri það til þess að muna þetta danslag. or notaði þessa ‘sendingu’ til þess1 Hvað hefir hann Pétur gert að^halda yfir oss tíu mínútna ræðu um Systurnar sjö, sem j síðan pósturinn kom í morgun? — Hann hefir veitt flugur. — Ekki annað? hann er nú. að kemba og greiða — jú, eitt fiðrildi ir hópana á þingi, virðist það ó- líklegt. leiðingin er sú, að hann kemur sínum málum á framfæri með Það er samt lítill vafi á því, að^ hinni minstu fyrirhöfn og á eins rannsóknarnefnd opinberra verka stuttum tíma og unt er. — Hin hefði átt að taka til verks fyr en mismUnandi umtalsefni í gær, voru hún gerði, iog ef þingmönnum framúrskarandi margvísleg, o!g verður haldið á þingi þar til SpUrningar manna skiftu hundr- hún er búin með verk sitt, þá uðum; hið eina merki um það, að hlýtur stjórnin að b’era 'ábyrgði^fr McKenzie væri þreyttur, var á kostnaði þeim, sem af því leið-j það> að hann þurkaði af sér svit- ir. Stjórnin var mjög sein á sér, ann> þegar hann fékk svigrúmí að !gefa þær upplýsingar, sem til þess — sem var ekki oft. En mótpartar hennar kröfðust, og^ verkið fór fram hávaðalaust. bushel af þezta hveiti; en svo gripi að honum og gáfu aðra i gripi í veð; gekk þá alt vei. En lækkaði það niður í 40 cts. Þessi ^ fór hann ag gelja mönnum mikla verðlækkun var mikið af voru seinir á sér að koma nefnd- • | inni af stað. Stjórnarfarslega; því sprottinn, að sumir fengu ekki þresking á hveiti sínu fyr hesta og múla. Tveir hestar (samok) köstuðu urn þessar i mundir 400 dollara, en tveir múl- en aeint, svo haustrigningar höfðu' &r 500 dollara Urðu menn þá að Weytt hveitið í stökkunum meira ggfa lönd gín j veð #Gætu menn o'g minna. - Skattar þóttu nokk-j ekki gtaðið , gkHum með yexti Qg uð þungii í ár, þrír^ doBarar og^ afborganir á r6ttum tímum, voru í jarðirnar oft af mönnum teknar. fyrra. Flestir bændur hafa skóg á jörðum sínum, og fá sagað tals- ^ mílur til markaðar; var það vert af borðvið, því þrjár sögun- löng og erfið leið- Hesta hafði j arvélar eru nú á gangi, og hjálp- hann keypt sér um sumarið, tvær ar það ekki lítið til, að menn geti hryssur> Polly og Dolly. Voru^ aukið og endurbætt húsakynni tíu cent. af hverju hundraði. Er það meir en þriðjungi meiia en Urðu menn þá annað hvort að flæmast burt í fjarlægar óbygð- ir, eða vera jarðnæðislausir, og var hvorttveggja ilt. Kom þetta fyrir um æði marga. Kvað svo ramt að þessu, að um tíma héldu það fyrstu hestarnir við Park. Nöfn fyrstu vinnudýranna í ný- ^eodunni voru öllum eins kunn °S töm og nöfn bændanna; þessj Vegna er þeirra hér getið. Þeir félag Col. Taylro byrjaði með því að spyrja um eitthvað viðvíkjandi hefir töf þessi verið viturleg, ef: fiskíJeyfum \í vesturvötnunum. Mr. McKenzie sagði iþingneimi, að því miður hefði kostnaðurinn við þessa deild, sem fjallar um auðæfin í skauti jarðar, á láði og í legi, verið til síðastliðins til vill; en menn geta varla láð óvinum stjórnarinnar, þótt þeir álíti töf þessa ísjárverða. Þetta, sem hér er sagt, er ekki alt, sem telja mætti er þinginu hefir orðið til tafar, þessarar| febrúarmánaðar $338,000, en inn lúalega löngu tafar, sem, ef húni tektirnar í því sambandi, aðeins er ekki skrípaleikur, er að minstaj ?262>000. Oss var sagt frá iand- kosti eitthvað það, sem ekki ætti mælingunum> sem nú er verið að að líðast. Hver sá, sem ekki trú-j vinna að> og v6r værum velkomn- ir því, sem hér er sagt, ætti að^ ir að koma á vettvang og sjá koma og sitja á hápöllum tvo til þrjá “tíma”, svo hann g^eti heyrt línurnar, sem mælingamenn hefðu dregið Það lítur út fyrir, að Það eru AUKA árin sem um munar Girðingin, sem ]»pr máske kaupið, endist, ef til vill sæmilega lengi, og reynist eins og vanalega gerist, en “OJIBWAY” bændabýlis girðingar eru gerðar til að endast lengur — alla yðar æfi, og kosta ekkert meira. l/ OJIBWAY/# Fences Maiie of Copper- Bcœrinfj Four One Minute Wire menn, að Víkur-bygðin mundi Hér er gott skólahús og^ eyðast af þessum 6fögnuði, því þar höfðu menn mest íátið glæp- ast á prangaraskap þessum. Einn bóndinn þar misti ágæta jörð sín. í því fjóra mánuði í vetur. — Svona hljóðar þessi skýrsla; og séð sjálfur, hvað um er að fornar linur seu farnar að mást vera. “Gerið svo vel ’. Vér gef- eitthvað og að Mr. McKenzie þurfi um hér þrjár bendingar, sem. smátt og smatt að vera að laga gætu, ef þeim væri fylgt, hjálp-1 þær með járnteinum og steyptum að svo um munaði, til þess að^ baknum. Næsta ár ættu veiði- halda nefjum ræðumanna nærri stoðvar allar að verða í lagi að ar. Benedikt og Sigurjón, eyptu sér einnig samoksmúla eflaust þýðir -Hallgrímur Gísla- j®.ta sumar. Þá fengu þeir sér Son Það nafn er nægileg trygg- a s^áttuvél (mower). Árið eft-j in!g fyrir því, að skýrslan er rétt. „ ^882) keyptu þeir “harvest-! Á henni er margt að græða. Sýn- °g kostaði íhann ekki minna: ir hún t. d. mjög áþreifanlega, n 175 dollara. keyptu hún er dagsett 31 marz 1884, og fyrir að hafa keypt Htinn hegt ir er! stendur undir henni H. G, sein (pony) og lélegan> sem tn lítils var hægt að nota annars en reið- ar. Samt fór þetta ekki eins illa og á horfðist. Með heljartaki reyndu menn hrista af sér skuldahlekkina og “losast við Næsta ár (’83) j hvílíkan dugnað bændur sýndu í[ Thoroddsen”. Tókst það svo, að ihverfisteinjinum: haustinu. Það er búið að gefa út Þeir þann hluta af sjálf- því að yrkja jörð sína, þegar nú fyrir longu er ol] sú hætta; er (l), Of langur tími er gefinnj vatnsrottulögin, og skal engum þeim mönnum, sem slíta umræðum leigja, þeim manni, sem ætlar að- eða fresta, í hvaða máli sem er.j eins að skjóta o'g drepa. Mr. Mc- Alt sem þingmaður þarf að gera,' Kenzie vonar, að einhvern tíma er að biðja um frest í þessu efni komi sá dagur, að hver einasti og að þing veiti slíkt. Ef einhver slítur umræðum eða frestar um- bóndi í Manitoba, hafi refa- og annara loðdýra-bú á slnu landi. ræðum í einhverju máli, þá ættij Vér fengum óbeinlínis bendingu hann að vera skyldaður til að um, hvað þessi deild “auðæfa frá MEGIN-ATRIÐIN, sem vaida hinni góðu endingu, eru þessi: Allar “OJIBWAY” girðíngar eru með sterkri zinkhúð, sem þolir hvaða veðráttu sem er. Sérhvert fet girðingarinnar er búið til úr Nr. 9 gal- vaníseruðum, koparblönduðum stálvír. Selt í venjulegum lengdum. “OJIBWAY” tryggingin. Kaupmaðurinn mun sýna yður, að þetta er varanlegasta o!g bezta girðingin, sem hægt er að fá. Búa þar að auki til ApoTlo and Apollo Keystone Copper Steel Bratids of Galvanized Sheets—Tin Plates. Canadian Steel Corporation, Limited Verkstæði og skrifstofa: Ojibway, Essex County, Ontario Vöruhús: Hamilton, Winnipeg and Vancouver

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.