Lögberg - 17.09.1931, Blaðsíða 1

PHONE: 86 311
Lines

a
i\M
ited
__ 3*^
hSS..
and Satisfaction
44. ARGANGUR
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 17. SEPTEMBER 1931
NÚMER 38
Skáldsögur Gunnars
Gunnarssonar á ensku
Eftir prófessor Richard Beck.
Nokkrir rithöfundar vorir nú-
lifandi hafa varpað bjarma
frægðar á ættjörð sína; og það
er óblandið fagnaðarefni, að slík-
um mönnum fer fjölgandi. Krist-
mann Guðmundsson hefir t. d. á
óvenjulega skömmum tíma unn-
ið sér verðskuldaða viðurkenn-
ingu víða um lönd. Stjarna hans
hækkar óðum. Mun þess ekki
langt að bíða, að þann haldi inn-
reið sína í hinn enska og amer-
íska bókmentaheim.
Þó mun það ekki of mælt, að
Gunnar Gunnarsson sé víðkunn-
astur allra nútíðarskálda vorra,
og hann er hinn eini þeirra, sem
kunnur er að nokkru ráði meðal
enskumælandi þjóða.
Þrjár af skáldsögum Gunnars
hafa verið þýddar á enska tungu:
Fóstbræður (1920), Saga Borgar-
ættarinnar (1921)| og Sælir eru
einfaldir, árið sem leið. Tvær
hinar fyrnefndu voru prentaðar
í Lundúnum, en hin síðastnefnda
í New York. Skiftir það að vísu
minstu máli, því að frá hvorum
útgáfustaðnum sem er, 'berast
bækurnar um hinn enskumælandi
þeim. Hvernig hefir þessum
sögum Gunnars verið tekið í
enska búningnum?
Dálítið skifti í tvö horn með
dómana um Fóstbræður (Sworn
Brothers), en þó voru ummælin
um þá yfirleitt lofsamleg. Dr.
A. W. Plorterfield, prófessor í
þýzkum fræðum við West-Virg-
inia háskólann,, glögígur maður
og víðlesinn, kvað umrædda bók
Gunnahs: “Merkidega, sögulega
skáldsögu”, og ^fleiri gagnrýn-
endum féllu svipuð orð.
Saga Borgarættarinnar er stór-
um samandregin í þýðingunni o!g
kallast “Guest jthe One Eyed”
(Gestur Eineygði). Vakti hún
athygli lesenda og ritdómara.
Þýðingin er líka mjög vel af
hendi leyst; en hana ,annaðist W.
W. Worster. Veit eg ekki betur,
en að þann sé kennari í Norður-
landamálum við Edinborgar há-
skóla. Hefir hann ritað um ís-
lenzka nútíðar rithöfunda í “Ed-
inburgh Review” og víðar, bæði
af þekkingu ;og skilningi; skáld
þau, sem hann tekur til meðferð-
ar, hleður hann ei!gi lofi né lasti;
hann túlkar rit þeirra og lífs-
skoðanir eins og sönnum ritdóm-
ara samir.
Um ensku útgáfuna af Sögu
Borlgarættarinnar hnigu dómarn-
ir mjög á einn veg. í merkistíma-
ritinu “Outlook” var svo að orði
komist, að í þessari skáldsögu
væri að finna bæði ímyndunar-
auðlegð og hugsana. En ritdóm-
ari “New York Times” sagði, að
hughrærinlgum og athöfnum öll-
um væri svo glögglega lýst, að
sögupersónurnaii Isitæðu lifandi
fyrir sjónum lesandans. Er það
mikið lof um hvaða skáldsögu sem
væri. Ýmsir ritdómarar lögðu
einnig áherzlu á það, að Gunnari
tækist einkar vel að lýsa umgerð
sögunnar, baksviði hennar, ef
svo má að orði kveða, landinu og
þess.
“Sælir eru einfaldir” hefir þó
hlotið hvað mest hrós skáldsa'gna
Gunnars á ensku. Nefnist sagan
“Seven Days’ Darkness” (Sjö
dægra myrkur) í þýðingunni. En
nafnið er auðvitað dregið af eld-
gosmyrfkri því, sem hvílir yfir
sögusviðinu; þó er hið uppruna-
lega heiti sögunnar miklu betur
valið, bendir til þess, sem er
kjarni hennar. Annars er þýð-
ingin nákvæm og lipur og blæ
frumritsins víða vel haldið.
Enskir og amerískir ritdómarar
eru sammála um það, að hér sé
um merkilegt skáldrit að ræða;
sumum þeirra þykja þó rökræð-
urnar um dauðann, annað líf og
önnur huglæg efni fremur spilla
en bæta, að þær tefji um skör
fram eðlilega rás viðburðanna.
Er sú aðfinsla á nokkurm rökum
bygð. En það er þá líka það
!
/Etti eg valið
Eft,ir Richard Beck.
Eg veit, a<<5 örninn “flýgur fugla hæst”
og fránar sjónir hvessir efst af tindum,
að þrótt hann teygar lofts af tærstu lindum
og lyftist, vængja-prúður, sólu næst.
Eg veit lians útsýn víðlend er og glæst,
að vora jörð í tingnar-ríkum myndum
hann brosa lítur; frjáls með vorsins vindum
hann vegu kannar; siglir himin-hæst.
En fyrir svana fegurst söngva-kvakið
eg feginn gæfi arnar-vængjatakið.
“Perlur”.

I
helzta, sem bók þessari hefir ver-
ið fundið til foráttu.
Stórblaðið “New York Times”
segir að Sælir eru einfaldir sé
óneitanlega áhrifamikil skáld-
saga, og bætir því við, að Gunn-
ar hafi hér brugðið upp ágætri
mynd af heilum hóp manna und-
ir áhrifum þungrar áþjánar,
landfarsóttar og eldgoss. En
‘‘Saturday Review of Literature”
fellir meðal annars þann dóm á
bókina, að hún sé “afar óvenju-
leg saga, vægðarlaus en hrífandi.’1
Aðrir gagnrýneindur draga at-
hygli lesenda að innsæi Gunn-
ars í sálarlíf sögupersónanna —
sálskygni hans — og djúpum
skilningi á mannlegu eðli.
“Frændur eru frændum verst-
ir” segir hið fornkveðna, en hér
sannast það eigi. 4 Örlátasta lof-
ið um “Seven Days’ Darkness”
kom frá Dr. 0. E. Rölvaag, Norð-
manni að ætt og uppruna, pró-
fessor í norskri tungu og bók-
mentum við St. Olaf College í
Minnesota. Hann er maður lærð-
ur vel og auk þess kunnur víða
um heim fyrir skáldsögur sínar
um brautryðjendalíf Norðmanna
í Vesturheimi; hafa þær komið
út á mörígum tungumálum og hvar-
vetna holtið ósparb hrós. Þykja
eigi aðrir hafa ritað af meiri
þekkingu, dýpri skilningi eða
-ríkari samúð um nýbyggjalíf í
Vesturálfu heldur en itölvaag,
enda er hann gæddur miklum
sagnaskálds hæfileikum. Þar við
bætist, að maðurinn er langt frá
að vera glapmáll flysjungur.
Ummæli hans um Sælir eru ein-
faldir, eru því sérstakle!ga eftir-
tektarverð, en þau eru á þessa
leið:
leið: “Skáldsaga þessi ætti að
hljóta sess meðal sígildra (klass-
ískra) rita heimsins (the world’s
classics)i. Hún á þar réttilega
heima.” Og þessi dómur birtist
í ritfregnahefti “The New.York
Tribune”; er það blað hvort
tveggja í senn, víðlesið og mikils
virt.
Það er ánægjulegt að sjá ís-
lenzka rithöfuuda fara eldi um
ný lönd. En hróður hvers íslend-
ings er hróður íslands. Og víst
er um það, að skáldsögur Gunnars
Gunnarssonar, .sem á ensku hafa
verið þýddar, hafa aukið veg
þjóðar hans o!g lands. Augu
enskumælandi lesenda eru farin
að opnast fyrir því, að ísland
eigi nútíðarbókmentir, sem gaum-
ur sé gefandi. Margar fyrir-
spurnir, sem mér hafa borist á
liðnum vetri, eru órækur vottur
þess, að svo er hér í Bandaríkj-
um. En Alþingishátíðin hefir
einnig átt drjúgan þátt í að vekjá
þann áhuga.
Það eru menn eins og Gunnar
Gunnarsson, sem glæða þá von,
að sá dagur sé í nánd, að lsland
eignist á ný heimsfrægar bók-
mentir. ______________
Hefir skildingaráð
Frétt frá Hamilton, Ont., seg-
ir, að kona þar í borginni, Miss
Jeanette Lewis að nafni, sé að
semja við stjórnina í Nýfundna-
landi um lán er nemi $109,000,000.
Sé fréttin ,sönn, að Miss Lewis
geti lánað svona mikið fé, þá er
húnj áreiðanlega töluvert vel
efnuð.
Borgarát j órakosningar
í Winnipeg
Þær fara ekki fram fyr en seint
í nóvember, en nú þegar er tekið
að undirbúa þær. Félagið Civic
Progress Association, sem nú síð-
ustu árin lætur bæjarstjórnar-
kosningar mikið til sín taka hef-
ir þegar útnefnt T. R. Deacon sem
borgarstjórefni og hann hefir tek-
ið þeirri útnefningu. T. R. Deac-
on var borgarstjóri í Winnipeg
árin 1913 og 1914, svo hann hef-
ir töluverða reynslu í þessum
efnum. Þótti hann nýtur borg-
arstjóri og hefir gott traust sam
borgara sinna. Dagblöðin í Win.
nipeg taka þessari útnefningu
vel. Free Press heldur, að bezt
sé að kjósa Mr. Deacon umsvifa-
laust og í einu hljóði, þegar þar
Eldsvoði og manntjón
að Gardar, N.D.
Klukkan að ganga fimm á föstu-
dagsmorguninn, 3. sept., vakn-
aði fólk í Gardar þorpinu við að
kviknað var í “poolroom og con-
fectionery” búð Einars Samúels-
sonar. \ Var strax gerð tilraun
til að brjótast inn í bygginguna,
því í bakenda hennar hafði Einar
svefnherbergi sitt. En eldurinn
var þá orðinn svo magnaður, að
ekki varð komist inn.
Einnig var undinn bráður bug-
ur að því, að síma eftir hjálp úr
nágrenninu og frá Edinburg, og
ekki leið á löngu þar til mann-
söfnuður allmikill var kominn á
staðinn og svo slökkviliðið frá
Edinburg. Samt var eldurinn þá
búinn að ná sér niðri í næstu
byggingu. Var sú bygging mylna
(flour and feed mill)., en þar inni
var gasolingeymir, sem fljótt
sprakk. Við það rigndi logandi
olíunni yfir næstu bygginguna,
sölubúð G. J. Davidson, og brann
hún einnig til kaldra kola á lít-
illi stundu. Klukkan sex var eld-
urinn um gar§ genginn, nema
hvða enn logaði í rústunum.
Hugboð manna um, að Einar
Samúelson mundi hafa verið í
byggingunni, sem fyrst brann,
reyndist satt, því miður, því lík
hans fanst þar. Rétt hjá líkinu
lá slökkviáhald, svo útlit* er fyr-
ir að hann hafi vaknað við eldinn
og reynt að slökkva hann, en yf-
irbugast af reyk eða gasi. Er
það þeim mun sennilegra, þar sem
hann var ekki frí við “athsma”.
Um upptök eða orsakir eldsins
vita menn ekki. Byggingin fyrsta
sem brann, var í nokkurri elds-
ábyrgð^ Á hinum tveimur var
ábyrgðin lág.
lEinar heitinn var jarðsunginn
á laugardaginn fimta september,
að viðstöddu fjölmenni. Séra Har-
Haraldur Sigmar jarðsöng.
Reikningar jafnaðir
Hinn 10. þ. m. lagði Snowden,
fjármálaráðherra Breta, hið nýja
fjárlagafrumvanp fyrir þingið.
Það er í stuttu máli þannig, að í
staðinn fyrir stórkostlegan tekju-
halla, sem stjórnin horfði fram'
á, er nú gert ráð fyrir töluverð-
um tekjuafgangi. Er þetta gert
á tvennan hátt, bæði með því að
lækka útgjöldin í ýmsum greinum
og hækka skattana, sem voru þó
ærið háir áður. Mr. Snowden
fylgdi fjármálafúumvarpinu úr
hlaði með langri ræðu. Sagði
hann að þetta væru einhver
þyngstu sporin, sem hann hefði
stigið á æfi sinni. Það væri ann-
að en gaman, að heimta af þjóð
sinni, að hún legði á sig þungar
byrðar og frambæri stórar fórn
að' kemur og vera ekkert að ir. Að eins sannfæringin um, að
braska við það öðruvísi. Tribune
hefir ekkert á móti Mr. Deakon,
en finst hins ve!gar, að Winnipeg
megi ómögulega við því, að missa
Ralph Webb, eins og á standi.
Það stendur alt af svoleiðis á, á
hverju ári. . Hver annar, eða
hverjir aðrir kunna að verða í
kjöri, mun enn óráðið. Ýmsir eru
tilnefndir sem líklegir séu að
sækja um stöðuna.
U ppskeruáætlun
Blaðið Manitoba Free Press
gerir ráð fyrir, að hveitiuppsker-
an í þremur Sléttufylkjunum verði
í þetta sinn 254,230,000 mælar.
Hagstofan í Ottawa gerir ráð
fyrir að hún verði nokkuð minni,
eða 246,400,000 mælar. í fyrra
var hveitiuppskeran í þessum
fylkjum 374,500,000 mælar, en
404,000,000 mælar að meðaltali á
árunum 1925—29. Hvað fylkin
snertir hvert um sig, þá er upp-
skeran- langbezt í Alberta, eða 16
i mælar af ekru; í Manitoba 11
i mælar, en í Saskatchewan ekki
nema 8% mælir að meðaltali.
Alls eru hveitiekrurnar í þrem-
ur fylkjunum, sem sáð var í,
23,178,000. !öll önnur uppskera
er líka miklu minni heldur en
vanalega. Kemur það aðallega
til af því, að á stórum svæðum er
uppskeran svo sem engin, þar
sem þurkarnir hafa verið mestir
og verður því meðaltalið lágt, þó
uppskeran sé sumstaðar góð og
jafnvel á!gæt, eins og sumstaðar
í Alberta.
Viðsjárverð gróðarfélög
Árið 1928 voru í London seld
hlutabréf í 284 hlutafélögum.
Almenningur keypti hluti í þess-
um félögum fyrir 117,000,000
sterlinlgspund. Allir jætluðu að
græða á þessu, héldu að hluta
bréfin mundu hækka í verði, eða
þá að minsta kosti gefa góðan
arð. í maí 1931 var þetta mikla
fé komið ofan í sextíu og sex
miljónir punda. Sjötíu af félög-
unum voru hætt að vera til og
eignir þrjátíu og sex annara voru
mjög vafasamar og í óvissu.
Jarðrækt í Berlín
Berlín hefir meira en fjórar
miljónir íbúa, sem flestir lifa á
alt öðbu en jarðrækt, eins' og
borgarbúar venjulega !gera.
Samt á borgin 44,900 ekrur af
landin innan sinna takmarka,
sem er ekki bygt, en ræktað.
Það sem aðallega er ræktað á
þessu landi, eru kartöflur og gul-
rætur (carrots)i. Árið sem leið
fengu Berlínarbúar upp úr þessu
landi 28,600 ton af kartöflum og
17,600 ton af gulrótum. Þar að
auki fengu þeir 8,800 ton af
korntegundum, heyi og fóðri.
Churchill
Nú er mikið af hveiti komið til
Churchill og er verið að hlaða
þar tvö skip, sem eiga að flytja
hveitið til Englands. Þessi tvö
vöruflutningaskip, sem að fyrst
verða til þess að flytja hveiti
frá þessari nýju höfn, heita Farn-
worth og Warkworth; á hið fyr-
nefnda að leggja af stað hinn 20.
þ.m., en hið síðar nefnda 25. þ.m.
Annað skipið kom frá Newcastle
og var þrettán daga á leiðinni og
!gekk ferðin ágætlega. Er haft
eftir skipstjóranum, að hann teldi
þetta litla hættuför, því að hann
hefði ekki orðið annars var, en
að leiðin væri auðveld, og haf-
ís hefði alls ekki orðið skipinu
til tafar, eða neinna óþæginda.
Þess hefir ekki verið getið, hvert
þessir hveitifarmar eigi að fara,
en haldið er að þeir eigi að fara
til Liverpool.
----------- /
Fiskur í flóanum
Það hefir farið nokkuð tvenn-
um sögum um það, hvort fisk
væri að finna í Hudsonsflóanum,
eða ekki. Stjórnin hefir látið
rannskaka þetta, en jafnvel þeim,
sem það hafa gert, hefir ekki
borið saman. Þó mun því alment
vera trúað, að þar sé að minsta
kosti mjög lítið um fisk. Nýkom-
in frétt frá Churchill bendir þó
á nokkuð annað. Þar segir, að
norskir fiskimenn hafi komið til
Churchill með 2,300 pund af laxi,
sem þeir höfðu veitt þar ein-
hvers staðar í Igrendinni. Það
sýnir, að þarna er þó eitthvað af
fiski.
\
þetta væri al'gerlega nauðsyn-
legt, gerði sér mögulegt að leggja
fram sjíkt f járhagsfriumvarp.
Hann væri fyllilega sannfærður
um, að þau miklu útgjöld, sem nú
væru lögð á þjóðina, væru óum-
flýjanleg, til að forðast önnur
miklu meiri.
Sú breyting á fjárlögunum,
sem mestum ágreinjnlgi hefir vald-
ið til þessa, er sú, að atvinnu-
leysisstyrkurinn (the dole) er
lækkaður um 10 per cent. Allur
meginhluti verkamannaflokksins
berst ákaflega gegn þessu og
einnig því, að hækkað er það
gjald, sem verkamenn þurfa að
leggja fram af launum 1 sínum til
þessara þarfa. Stjórnin lítur
hins vegar svo á, að öll þjóðin,
fátækir og ríkir, eigi að taka sinn
þátt í því, að rétta við fjárhag-
inn. Þá er o'g mikið fé sparað
með launalækkun og verða marg-
ir fyrir því, þar á meðal eru laun
ráðherranna lækkuð um 10 til 20
per cent. og laun þingmannanna
úr $2,000 á ári ofan í $1,800.
Mörg fleiri útgjöld eru lækkuð
til mikilla muna. Er gert ráð
fyrir, að þessi útgjaldalækkun
nemi $110,000,000 ári og $350,-
000,000 á næsta ári.
Þá eru beinir og óbeinir skatt-
ar mikið hækkaðir, sérstaklega
tekjuskatturinn og skattfríar
tekjur miklu minni en áður. Tekju-
skatturinn er hækkaður um sex
pence til fimm shillings á hverju
sterlingspundi, eftir því hvað
tekjurnar eru miklar. Þá hefir
takmarkið á skattfríum tekjum
verið lækkað úr $1,125 hjá kvænt-
um mönnum ofan í $675, og úr
$675 ofan í $500 hjá ókvæntum.
Einnig er undanþágan fyrir börn
á ómagaaldri færð úr $300 og
$250, ofan í $200. Þá er og skatt-
ur hækkaður á öli, tóbakslaufi
og ýmsu fleira. Gert er ráð fyrir
að þetta auki tekjurnar um
$202,500,000. Ýmislegt fleira
en það, sem hér er talið, er gert
til að draga úr útgjöldunum og
auka tekjurnar. Eins og áður hef-
ir verið tekið fram, liggur ekki
nærri, að stjórnin hafi óskift
fylgi þingsins, því verkamanna-
flokkurinn er henni mjög and-
stæður, en hún virðist engu að
síður hafa öruggan meiri hluta.

Sérstakur flokkur prédikana verður fluttur
í Fyrstu lútersku kirkju all-marga sunnudaga
þá, sem nú fara í hönd, kl. 7 síðdegis. Verður
aðal-efni allra þeirra prédikana:
GUÐSRÍKI.
Efninu verður skift í þessa sjö þætti:
1. Sunnudaginn 20. september:
'‘Upphaf ríkisins hér i heimi”
2. Sunnudagin.n 27. september:
‘‘ Konungur ríkisins.”
3. Sunnudaginn 4. október:
“Þegnar rikisins.”
4. Sunnudaginn 11. október:
“Löggjöf ríkisins.”
5. Sunnudagúnn 18. október:
“ St ofnam r ríkisin s- ’ ’
6. Sunnudaginn 25. oktúber:
“Útbreiðsla ríkisins.”
7. Sunnudaginn 1. nóvember:
‘ ‘FuUkomnan ríkisjns. ’ ’
tslenzku fólki í Winnipeg er vinsamlega
boðið að hlýða á þessi erindi. Þau taka við,
eitt af öðru, að efni til, og þyrfti því helzt að
hlýða á þau öll, til þess að njóta þeirra.
Bandaríkjapeningar
í útlöndum
í árslokin 1930 nam sú fjár-
upphæð sem Bandaríkjamenn áttu
í útlöndum, $15,170,028,000. All-
Gandhi kominn til
London
Annar Indlandsfundur (round
table conference) hefir verið sett-
ur í London. Verður þar, eins og
ir þessir peningar höfðu verið á samskonar fundi í fyrra, rætt
sendir út úr landinu í því skyni um Indlandsmálin af fulltrúum
að ávaxta þá. Af þessari afar- Breta og Indverja og reynt að
miklu upphæð eru $3,941,693,000 komast að einhverrie hppilegri
í Canada, miklu meira fé en í og friðsamlegri niðurstöðu í því
nokkru öðru einu landi. Sýnir mikla vandamáli. Einn af full
það, að Bandaríkjamenn eru ó-,trúum Indverja er Gandhi, sem
ragir að ávaxta penin!ga sina í ^ ekki sótti fundinn í fyrra og þótti
Canada. Hér er ekki átt við alla|þá mikið ávanta, að hann skyldi
Islandsátjórnin nýja
Reykjavík, 22. ágúst.
Um leið og þingfundir hófust
í gær, tilkynti forsætisráðherra
deildunum báðum þá breytingu
á ráðuneytinu, að Sigurði Krist-
inssyni atvinnumála ráðherila,
hefði samkvæmt beiðni, af kon-
ungi verið veitt lausn frá starfi
hans í ráðuneytinu, en jafnframt
væri þeir Jónas Jónsson og Ás-
geir Ásgeirsson, eftir tillögu for-
sætisráðherra skipaðir til að taka
þar sæti. Verkaskifting í ráðu-
neytinu, eins o!g það er nú skip-
að, er þessi: Tryggvi Þórhalls-
son forsætisráðherra, fer með at-
vinnu- og samgöngumálin. Jónas
Jónsson er dóms-, kirkju- og
kenslumálaráðherra, 'Ásgeir áþ-
geirsson er fjármálaráðherra. —
Timinn.
Góður geátur
Prófessor Frederick W. Peterson,
ekki vera þar. Daginn, sem fund
urinn var settur, tók Gandhi ekki
til máls, en sat þar þe!gjandi
Ekki hefir hann breytt búningi
sínum þó hann sé í Lonclon, en er
eins fáklæddur eins og þegar
hann er heima hjá sér, hefir ekk-
ert utan á sér nema beltið, eða
stuttbuxurnar, og sjalið, en held-
ur mun honum þykja kalt í hinni
gömlu byggingu, St. James Palac.
þá peninga, sem Bandaríkjaþjóð-
in á hjá öðrum þjóðum, því stríðs-
skuldirnar eru hér ekki meðtald-
ar, en þær námu 15. nóvember
1936, $11,640,000,000. Bandaríkja-
menn “eiga víða fé sitt fólgið”
í Canada, en mikinn hluta af því
eiga þeir hjá stjórnunum, sam-
bandSvStyórn og fylkisstjórnum,
sérstaklega í Ontario og hjá járn-
brautum, en sem stjórnin ábyrg-
ist. Einaig hafa þeir lagt afar-
mikið fé í ýms félög o!g fyrir- , - . 1
tæki, svo sem verksmiðjur af riair SKattar
ýmsu tagi, námaiðnað, orkuvirki Snowden fjármálaráðherra var
og margt og margt fliera. á mánudaginn í þessari viku að
gera brezka þinginu grein fyrir,
hve mikið fé auðmenn á Breb-
landi þyrftu að borga í tekju-
skatt samkvæmt nýju fjárlögun-
kennari í enskum bókmentum viðj um_ Hann tók dæmi af
manni,
ríkisháskólann í Michigan, var hér, sem væri 45 4ra að aldri> kvænt-
á ferð í vikunni sem leið og fram ur 0g ætti þrj4 börn, og tæki inn
yfir helgina, og fór heimleiðis á
þriðjudaginn í þessari viku. Með
honum var séra Guttormur Gutt-
ormsson 0g ferðuðust þeir í bíl.
Prófessor Peterson er að læra ís-
lenzku og séra Guttormur er kenn-
ari hans. Jafnframt og hann lær-
ir íslenzku, lan'gar hann til að
kynnasfr Islendingum og í þeim til-
gangi fór hann þessa ferð. Fór
hann fyrst til Minneota, þaðan um
árlega $250,000 í rentur af
$5,000,000, sem hann ætti úti-
standandi. Af þessum fimm
miljónum þyrfti hann fyrst að
borga $62,040 í tekjuskatt og
$79,785 í aukaskatt, eða alls
$142,825 á ári. Ef hann vildi
tryggja þessa eign sína., $5,000,000,
gegn erfðaskatti, þegar hann
félli frá, þyrfti hann að borga
fyrir það $125,700, eða alls um
$267,525 á ári, sem er $17,525 fram
yfir tekjurnar Ef hann trygði
ekki eign sína gegn erfðaskatti,
þá hefði hann að vísu $108,175
árstekjur, en ríkið tæki meira en
þegar hann félli frá.
Frá íslandi
íslenzku bygðina í North Dakota,
þá til Argyle, Winnipeg, Selkirk,
Gimli, Riverton og Árborg.
Prófessor Peterson lét ágætlega
af ferðinni og sagðist hafa haft
mikla ánægju af að kynnast ís-
lendingum og ferðast um bygðir
þeirra. Hann var líka svo hepp-
inn, að fá ágætt veður alla leið og
vegirnir eru í bezta lagi, og leið- Sænskur veðurfræðingur, Sand-
sögumann hefði hann naumast get- ström að nafni> kom hingað m
að valið sér betri en séra Gutt- Reykjavíkur ekki al]g fyrir löngu>
orm. Prófessor Peterson er skemti-L þeim erindum> að athuga sjávar.
leguý ™aður og hinn prúðasti í hitann hér um slóðir. Komst hann
allri framkomu og má óhætt að þeirri niðurstöðu, að Golf-
fullyrða, að Islendingar höfðu straumurinn er í sumar með allra
ekki síður ánægju af að kynnasý kaldasta móti. Ekki telur veð-
honum, en hann þeim. Tvisvar, urfrasðingur þessi, að ganga megi
hefir hann komið til íslands, 1925 að J”? v}\su’ að T?.8r4*taJerði hé/
með kaldara moti, af þessum á-
og 1930, og gerð! rað fyrir að tæðum> því hitar og úrkomur hér
fara þangað enn á næsta ári.|4 landt farl frekar eftir því
Honum er áreiðanlega alvftra, að hvar lægðir eru, heldur en eftir
læra íslenzku og kynnast íslenzk-
hitastigi sjávar, ‘ þ. e. a. s. eftir
um bókmentum. Mun hann nú “bvaðan vindur blæs”. En
þegar kominn töluvert á leið í
þeim efnum. Hann, er Banda-
rikjamaður, en sænskur að ætt.
hitt telur hann líklegt, að óvenju-
lega kaldur Golfstraumur leiði
af sér óvenjulega stilt veður. —
Mgbl.