Lögberg - 20.10.1932, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 20. OKTÓBER 1932.
Bls. 5
Eins og að keyra
án auka rubber-
hjólgjarðar—
Maður, sem liefir ekki peninga í
bankanum, er í sömu hættu eins og
sá, sem keyrir bíl án auka rubber-
hjólgjarðar.
Allir ættu að eiga eitthvað í spari-
banka, ábyggilega, arðberandi inn-
statíðu, sem alt af má grípa til, ef í
nauðir rekur.
Peningar, sem þanig er varið, eru
alt af tiltækilegir, ganga ekki til
þurðar og draga þrjú per cent.
Yður mun vel falla að skifta við
The Royal Bank
of Canada
Höfuðstóll og varasjóður Allar eignir gfir
$74,155,106 $750,000,000
AN W'\ AMAZINC W\ OFFER • E
re LozmlercilS'
Exercise
Fyrir skðlann etta heima,
Fimm 32-bls. skrifbækur
og 12 blíantar, fullar
stærttir.
Fyrir að eins tvo miða af
RQYAL CRDWN FLAKED LYE
and 25c
KaupiíS tvær könnur af Royal Crown
Flaked Lye hjá matsalanum. SenditS oss
nafn-mibana og 25c. SkrifiS nafn yöar
og heimilisfang skýrt og 12 blfantar og
5 skrifbækur veröa sendar ybur póst-
frítt. Sendið ekki imfnmiðanu af öbrum
Royal Crown vörum. Afteins Royal
Crown Lye miðar fyrir þetta örlætis til-
boð, en m& endurtakast eins oft og vill.
The Roval Crown Soaps Lto .Winnipeg
a«
mýkja vatnið.
sótthreinsa, hreinsa-
pípur og rennur, búa
tii sápu, o. s. frv.,
notið
Sköpun mannsins
Þjóðsaga frá Seminole-Indí-
ánunum.
[Þetta er útdráttur úr ræðu,
sem Indíánahöfðingi einn hélt,
endur fyrir löngu, til að mótmæla,
er Bandaríkjastjórn ætlaði að fara
að byiggja skóla og gera börn Ind-
íánanna “skólaskyld” í héraði því,
er þeir bjuggu í.]
Þegar Andinn mikli skapaðl
mennina, þá skapaði hann fyrst
svarta manninn. Það var hans
fyrsta tilraun, og sem slík, var
hún ágæt. En hann sá brátt, að
“drotnari jarðarinnar” varð að
vera fullkomnari, og ákvað hann
því, að gera aðra tilraun. Og
skapaði hann þá rauða manninn.
Líkaði houm að visu1 mun betur
það verk sitt, en var þó ekki á-
nægður. Því, þó að rauði mað-
urinn væri að öllu fremri svarta
manninum, þá vantaði hann þó
ýmislegt; hann var ekki nógu full-
kominn, hann var ekki fullkom-
lega að óskum Andans mikla.
Hann 'gerði því þriðju tilraunina
— hann skapaði hvíta manninn.
Og nú var hann harla ánægður.
Hann hafði komið hugsjón sinni
í verk, — skapað óviðjafnanan-
legt listaverk.
Þegar hann var búinn að skapa
þessa þrjá menn, þá kallaði hann
á þá og sýndi þeim þrjár kistur,
fagrar og miklar fyrirferðar. —
í einni kistunni voru bækur,
landabréf, allskonar skjöl o, þ. h.
í annari voru bogar, *örvar, hníf-
ar og vígaxir, og allskonar bar-
dagaáhöld. í þriðju voru alls-
konar verkfæri, svo sem rekur,
heykvislar, hamrar, axir o. s. frv.
— Og hann sagði við þá: “Synir
mínir! Áhöld þau, sem í kistun-
um eru, eigið þér að nota til að
afla yður lífsviðurværis með. —
Takið þið þau, er yður líka bezt.”
Og af því að hvíti maðurinn var
fullkomnastúr, fremstur að viti
og þekkingu, var hann látinn
velja fyrst. Hann gekk fram hjá
kistunni með verkfærunum í, án
þess að líta á hana. En er hann
kom að kistunni með bardaga- og
veiðivopnunum, þá stóð hann
kyr langa stund og var á báðum
áttum. Þegar rauði maðurinn sá
það, þá titraði hann allur af ótta
og etfirvæntingu, því hann hafði
einmitt haft augastað á þeirri
kistu, já — hann gat alls ekki
hugsað sér að fá aðra, eins og
allir geta skilið. En þegar hvíti
maðurinn hafði lengi staðið og
horft á hana, þá fór hann og gekk
að síðustu kistunni, kistunni, sem
innihélt bækurnar og skjölin. Og
hann valdi sér hana. — Þá kom
vitanlega röðin að rauða mann-
inum, og allir vita, að hann valdi
sér kistuna með bardaga og veiði-
vopnunum. Hann var himinglað-
ur yfir sínum hlut. Nú kom röð-
in að hvarta manninum, nú átti
hann að velja. En hann hafði
ekki úr neinu að velja. Hvítl og
rauði maðurinn höfðu skamtað
honum þau vopn, sem hann átti
að afla sér viðurværis með, —-
rekuna, heykvíslina, exina o. s.
frv., — verkfæri vinnumannsins,
þjónsins. Hann átti að verða
þjónn. Hann varð að sætta sig
við sitt hlutskifti. Það var vilji og
fyrirætlun Andans mikla, að það
færi eins og það fór. Það var vilji
Andans mikla, að hvíti maðurinn
skyldi lesa og skrifa, skilja gang
himintunglanna og stjarnanna, og
drekka romm og whisky. Og það
var vilji Andans mikla, að rauði
maðurinn skyldi vera góður bar-
daga- og veiðimaður, og hann átti
ekki að liggja í bókum og hann átti
ekki að brugga áfenga drykki, til
að drekka sig í hel. — Og það var
vilji Andans mikla, að svarti mað-
urin skyldi þjóna hvíta og rauða
manninum, eins og hann hefir
líka alt af gert. — Heimilisbl.
Heimsókn í Doorn
Frá járnbrautarstöðinni í Ut-
recht fer almenningsbíll fastar
ferðir til Papst Hotel í Doorn.
Vegurinn liggur um fagran skóg,
fram hjá stórum herragörðum og
skemtibústöðum og eru margir
þeirra stærri en “Haus Doorn” —
Garður Vilhjálms fyrverandi keis-
ara hefir verið stækkaður mikið
að undanförnu, vegna þess að
keisarinn hefir það sér til dægra-
styttingar að fella tré og hefir
skemt garðinn mikið með því.
Eigandi hallarinnar hefir líka
látið gera þar sérstakan rósa-
garð, og að honum geta menn
fengið aðgöngumiða hjá “hirð-
marskálknum”. í miðjum þessum
garði hefir Vilhjálmur látið reisa
marmaramynd til minningar um
10 ára afmæli þess, er hann varð
að flýja Þýzkaland.
Fyrir utan garðhliðið stendur
hollenzkur hermaður. Er hann
heiðursvörður eða fangavörður?
Og hvað á að kalla hermanninn,
sem alt af situr við hlið bílstjóra
keisarans, þegar hann ekur út sér
til skemtunar? Það er áreiðan-
legt, að hann er ekki frjáls mað-
ur og að hans er stranglega gætt.
Klukkan þrjú á daginn gengur
keisarinn sér til skeftunar eftir
aðalgötunnni í Doorn, og þá er
kallað til gestanna í Papsts Ho-
tel: Keisarinn kemur!
Oftast nær er keisarinn einn,
með tvo stóra hunda með sér, en
varðmennirnir fylgja eftir í hæfi-
legri fjarlægð. Margir heilsa keis-
aranum hæversklega, hann gefur
sig oft á tal við þá, eða hann fer
inn í búð að kaupa sér eitthvað.
Henrietta stjúpdóttir hans, sem
nú er 14 ára, hefir tekið mestri
trygð við hann og oft er hún með
honum, þegar hún er ekki á ferða-
lögum með móður sinni. Stjúp-
synir hans ^tunda nám við þýzka
háskóla.
Með sérstöku leyfi iær maður
að koma inn í garðinn og líta inn
í anddyri hallarinnar. Þar er fult
af myndum af Hohenzollern-ætt-
inni og þar er gestabók, sem allir
skrifa nafn sitt í. Á hverju
kvöldi les keisarinn þau nöfn, sem
bæzt hafa í bókina um daglnn.
Þau eru æði mörg nú á hverjum
degi, og herrann i Doorn hefir
liklega aldrei lesið gestabókina
með jafn mikilli athygli og nú.—
Lesb.
— Hættu að afsaka þig, Pétur,
það eru þrjú vitni að því, hvar þú
hefir verið.
Pétur (ölvaður): Þrjú vitni —
hikk — er það nefnandi í bæ, sem
hefir margar þúsundir íbúa?
Landbúnaður í Soviet-
ríkjunum
f Rússlandi hafa bændurnir ver-
ið kommúnismanum þyngstur ljár
í þúfu. Þeir hafa þumbast á móti
þjóðnýtingarskipunum og ráða-
gerðum stjórnarinnar og neytt
hana til þess að breyta þeim.
Kommúnisminn á höfuðvigi sín í
verksmiðjum borganna, en verka-
lýðurinn þar getur ekki án bún-
aðarafurðanna verið og þess
vegna verður skipulagið að
sveigja sig talsvert mikið eftir
bændunum. Meðal ráðandi manna
rússneska kommúnistaflokksins
hafa skoðanirnar verið talsvert
skiftar um það, hvaða stefnu ætti
að framfylgja í búnaðarmálum.
Sumir hafa viljað knýja fram í
flýti og með valdí algerða þjóð-
nýtingu búskaparins, aðrir hafa
viljað fara vægar og rólegar í
breytingarnar. Hvorutveggja hef-
ir í raun og veru verið reynt.
Ríkið hefir komið upp mjög stór-
um búum, slegið saman mörgum
jörðum, notað vélar í stórum stíl
og látið bændur vinna í þessum
“kornverksmiðjum” eins og hverja
aðra verkamenn. Tilraunirnar um
þetta nýja búskaparlag eru merki-
legar og fara einnig víðar fram en
í Rússlandi, fyrst og fremst í
Ameríku og ýmsir helztu forvíg-
ismenn iðnmenningarinnar, aðal-
lega Ford, eru talsmenn þess.
Margt í þessu virðist gefast vel.
í Rússlandi hefir stjórnarbúskap-
urinn þó að ýmsu leyti strandað á
þjóðnýtingar tilraunum kommún-
istanna og mótspyrnu bændanna
gegn þeim. Þar við bætist svo
það, að undanfarið ár, eða síðast-
liðinn vetur, hefir verið einhver
hinn erfiðasti til matvöruöflunar
síðan í hallærinu 1921—22. Þrátt
fyrir ýmsar umbætur og fram-
farir í iðnaðinum, er búnaðurinn
ekki svo á vegi staddur, að hann
geti séð fólkinu fyrir viðurværi.
Að vísu er talsvert flutt út af
búnaðarafurðum til þess að afla
erlends gjaldeyris, en það er (1930
og ’31) ekki nema rúmur helm-
ingur þess, sem flutt var út i með-
alári fyrir stríðið og veldur ekki,
út af fyrir sig, þeim skorti, sem
heima fyrir er. Þegar alt kemur
til alls, hafa þær vonir, sem menn
igerðu sér um þjóðnýtingu búnað-
arins og um stórbúskapinn, nú
brugðist að miklu leyti.
Þetta hefir orðið til þess, að ný-
lega hafa verið gefnar út nýjar
fyrirskipanir um rússneskan
landbúnað, þar sem slakað er að
mörgu leyti á fyrri kröfum, svo
að algerð þjóðnýting á landbún-
aðinum er eiginlega úr sögunni
meðan þau ákvæði gilda. Þessi
nýja stefna Soviet-stjórnarinnar <
búnaðarmálum /er einkanlega
fólgin í fjórum stjórnarau'glýsing-
um. Sú fyrsta var gefin út seint
í marz, hinar í maí. Samkvæmt
þeirri fyrstu er bændum á sam-
vinnubúunum leyft að eiga gripi
í sjálfseign og er ámælt þeim
starfsmönnum, sem reynt hafa að
kúga bændur til þess að láta af
hendi búfénað sinn til almenn-
ingseignar. Tvö næstu ákvæðin
eru um mikla minkun á því vöru-
magni (korni og hveiti), sem
bændur eru skyldaðir til að láta
af hendi við ríkið gegn ákveðnu
verði, sem það tiltekur sjálft. Það
sem aflgangs er, mega bændur nú
selja sjálfir á mörkuðum ríkisins
eða eftir eigin vild. Loks er af-
numinn skattur sá, sem áður
hvíldi á markaðsverzlun, eða há-
marksverðið í einkaverzlun bænd-
anna. Breytingarnar eru því tals-
vert miklar og mikið losað um
sameignarákvæðin og fyrri þjóð-
nýtingarstefnu. — Lögr.
Kapp-skák
Þann fyrsta nóvember næst-
komandi, efnir taflfélagið “ís-
land” til hinnar árlegu kappskák-
ar um Halldórsssons bikarinn.
Það verða að eins nokkrir
beztu skákmenn félagsins, sem
keppa um bikarinn í þetta sinn,
því það er ætlast til þess, að
kappskákin standi ekki lengi yfir.
En það verður teflt af áhuga, og
hver einasti þátt-takandi mun
'gjöra sitt bezta til að vinna bik-
arinn af núverandi handhafa
hans, sem hefir unnið hann síð-
astliðin tvö ár, en það er okkar á-
gæti taflmaður, sem er skák-
meistari Manitoba fylkis, Mr. A.
R. Magnúson, kennari við Jóns
Bjarnasonar skóla.
Okkur er kunugt um það, að
margir ágætir taflmenn eru til
meðal íslendinga út um land. Nú
gefst þeim kostur á að sýna list
sina og reyna að vinna þennan
fagra bikar með því að taka þátt
í þessari samkepni og greiða
þátttökugjald að upphæð $1.50,
sem er að eins meðlima gjaldið.
En umsóknir um þátttökuna verða
að vera komnar til undirritaðs
fyrir 1. nóvember næstkomandi,
því það verður engum leyft að
ganga inn í samkepnina eftir að
hún er hafin.
Davíð Björnsson,
618 Alverstone St., Winnipeg.
Ásgeir Einarsson á Þingeyrum
kom eitt sinn inn í veitingabúð.
og bauð þar einhver kunningi hans
honum í staupinu. Gellur þá einn
við og segir:
“Ásgeir^ sem að aldrei drekk-
ur.”
Þá kvað Ásgeir:
Ásgeir, sem að aldrei drekkur,
enginn trúi’ eg vcrtshúshlekkur
bindi hann við brennivín,
þó að margir þar inn hlaupl, '
þegar eiga von á staupi,
og mynda svo úr manni svín.
— Heimilisbl.
Remember Your Overseas
Friends at Chri§tmas
with
“YourPortrait”
Tlie “Portrait’r will be pleasing, and just
like you in every particular, if it is made by
the Eaton Studio.
Eaton artists are skilled in catching the
natural expression. Eaton prices are very
reasonable. Among many styles we feature
a charming jxirtrait, size 4x6, ih easel
folder — at
6 for $5.00
Portrait Studio, Seventh Floor
•'T. EATON C°
Guðrún “Ijósmóðir” á Leslie
Mig dreymir. — önd mín út í geiminn svífur,
eg innri sjónum skynja nýjan heím;
þar ótal radda söngur hug minn hrífur,
eg hlusta — sálrænn kraftur fylgir þeim.
Á fornum helgistöðvum nem eg staðar,
mér stundir löngu horfnar þyrpast að;
þar tímans guð í minnisbókum blaðar —
— hann bendir mér á Ijóð, sem enginn kvað.
“Sem enginn kvað!” — Svo ótal raddir syngja
— hér alt á rödd, þó hvergi bærist vör —
Og blæsins andar blómaklukkum hryngja.
— Hér blasir við mér þögul jarðarför.
Og feiminn, eins og fyrir rétti stæði,
eg finn að þessar raddir saka mig:
eg veit ég átti’ að kveða þetta kvæði,
sem kvað ei neinn — ég ætti að muna þig.
Já. Guðrún — löngum gæfa fylgir nafni;
þú guðrún varst í hverri þraut o!g neyð,
og guðrún hvar sem grúfði sorg i stafni
og guðrún hverjum þeim, er sjúkur leið.
Eg heyri söng af munni ótal mæðra,
er muna hjálp og þakka fyrir sig;
Því fylgja laun, sem öllu gjaldi er æðra:—
þær elska, virða, lofa’ og blessa þig.
Þó enn þá stærri ljós í framtíð fæðist
og fortíð máske verði rökkri skygð,
það eitt er víst, að enginn holdi klæðist,
sem eigi betri fylgju’ í Vatnabygð.
Sig. Júl. Jóhannesson.
MACDONALD'S
Flne Cut
Bezta tóbak I heimi fyrir þá. sem
búa til sína eigin vindlinga.
Ókeypis vindlingapappír
ZÍG-ZAG
með hverjum tóbakspakka
Ágætasta vindlinga tóbak í Canada